Preek over Lucas 9: gehouden in de Pelgrimskerk, Amsterdam op 7 juli 2019 Ds. Jaap Doolaard.

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Preek over Lucas 9: gehouden in de Pelgrimskerk, Amsterdam op 7 juli 2019 Ds. Jaap Doolaard."

Saskia van de Brink
4 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Preek over Lucas 9: gehouden in de Pelgrimskerk, Amsterdam op 7 juli 2019 Ds. Jaap Doolaard. U vindt het misschien wel een vreemde vraag, maar zou Jezus een leuke man geweest zijn? Het lijkt wel eens dat hij van anderen niet zo veel kon hebben. Hij liet heel wat niét over z n kant gaan. En waar anderen niet moeilijk over deden deed Jezus dat juist wel. En wat anderen erg moeilijk vonden waarvan ze zeiden: dat kan zomaar niet,- het kon bij hem zomaar wél. Wat hij zei zit vol raadsels en tegenstrijdigheden. Zijn bloedeigen familie begreep hem niet. Hij was geen zachte heelmeester. Hij was een hartstochtelijke en ongeduldige nieuwlichter. Bij het fanatieke af. Iemand van alles of niets. Hij zwierf als een vagebond zonder bagage door het land. Zijn thuis was waar hij op dat moment was, niet waar hij zijn hoed aan de kapstok hing want hij had geen hoed en geen kapstok. zomaar te gaan met een stok in je hand Dat zei hij ook: de vossen hebben holen, de vogels nesten, maar de mensenzoon, - en daarmee bedoelde hij zichzelfkan zijn hoofd nergens te ruste leggen. Waar zijn we in het verhaal Jezus heeft rondgetrokken in Galilea en daar geleerd, gepreekt, wonderen gedaan, mensen genezen volgelingen gezocht ook, en aan die periode komt nu een einde. Hij gaat naar Jeruzalem. Vastberaden op weg. 10 hoofdstukken verder komt hij daar aan. op wat wij noemen Palmzondag de intocht in Jeruzalem. Er zit iets onverzettelijks in. Hij gaat op weg, vooruit, zonder omzien niets kan hem er meer van afbrengen. In het verhaal van de verheerlijking op de berg was Jezus met Mozes en Elia in gesprek geweest over zijn levenseinde dat hij in Jeruzalem zou moeten volbrengen. Daarheen gaat hij op weg. Geen mooi vooruitzicht. Dat was natuurlijk ook Jezus gevoel. 1

2 Wat mij opviel is dat het vooral over afwijzing gaat. Jezus wordt de toegang geweigerd door een Samaritaans dorp. En tot drie keer toe lijkt hij iemand die hem wil volgen af te wijzen. Niemand wil graag afgewezen worden. Ook Jezus niet. Misschien had hij het niet verwacht dat die Samaritanen hem niet doorlieten on -barmhartige Samaritanen - alleen maar omdat hij door hun gebied heen de kortste weg wilde gaan naar Jeruzalem. Joden en Samaritanen hadden een al eeuwen durend conflict Maar hij accepteerde het Hij wil geen confrontatie met de Samaritanen. De leerlingen Jakobus en Johannes -ze heetten kennelijk niet voor niets zonen van de donder met hun dreigement vuur uit de hemel af te roepen Zulk geweld wilde Jezus niet. Wat je ook van Jezus zeggen wil, hij was geen man van geweld. Hij reageert anders op tegenstand en vijandschap.. Meer zoals die politicus, die zich wilde laten verkiezen voor een bepaalde functie. Iedereen vond hem de beste en meest geschikte kandidaat. Maar toen de stemmen werden geteld bleek het een nek aan nek race met zijn opponent. En hij verloor.( Erdohan!!) Hij had een hertelling van de stemmen kunnen vragen. De kans op winst zat er zeker in. Maar hij deed het niet. De kiezers hadden gesproken. En het was zo close dat hij toch de brede steun niet had nodig om zijn ideeën door te voeren, al was hij dan ook de beste geweest. Hij laat de overwinning ruiterlijk aan zijn mededinger. Zo is Jezus meer anders dus Jezus neemt dan een andere weg. En op zijn weg komt hem iemand tegemoet die hem wil volgen waarheen hij ook gaat. Hij heeft geen voorwaarden, zeurt niet, wil alles loslaten en meegaan. Zulke mensen heeft de kerk nodig. Mensen zonder vijven en zessen, die niet eerst de kat uit de boom willen kijken, 2

3 maar willen meedoen en aanpakken. Mensen die zich laten inspireren en zo aanstekelijk werken op anderen. Maar Jezus wijst hem terug.. nee wijst hem op een grens. Weet wel, als je met mij meegaat, ben je altijd onderweg, leef je als een vagebond, je thuis is de weg zoals gezegd geen kapstok om je hoed aan te hangen geen tafel om je benen onder te strekken. We weten het antwoord niet van de man. Dat is denk ik aan ons. om het antwoord te geven, niet wat die man gezegd zou hebben, maar hoe reageren wij voor onszelf in onze situatie Misschien is dit een antwoord: Ik zal in mijn huis niet wonen Ik zal op mijn bed niet slapen Ik zal mijn ogen niet dichtdoen Ik zal niet rusten geen ogenblik Voordat ik heb gevonden Een plek waar Hij kan wonen Een plaats om te rusten voor Hem Die God is de enige ware Jezus ziet een ander. Nu neemt hij zelf het initiatief. Volg mij, zegt Jezus. Heer sta mij eerst toe terug te gaan om mijn vader te begraven Jezus reactie is dan toch wel over the top Laat de doden hun doden begraven maar ga jij op weg om het evangelie van het Koninkrijk te verkondigen Ook voor ons gevoel is dit eigenlijk niet acceptabel van Jezus. In zijn dagen was de zorg voor de doden heilige plicht, belangrijker dan studie van de Thora en dan alle andere plichten die de Thora oplegt. Dat gaat tegen alles in Wat zou Jezus bedoeld kunnen hebben. Ik denk dat het een radicale manier van zeggen is om niet de heilige plichten op de eerste plaats te zetten, maar dat je in de navolging van Jezus moet kiezen voor wat op de eerste plaats komt niet het verleden, niet onze wortels, niet onze tradities Hoeveel heilige plichten houden mensen niet gevangen in de gezinnen en families, 3

4 die mensen een leven lang kunnen afhouden van het vinden van een eigen weg, een eigen leven. Mensen kunnen daar onder lijden en geen vrijheid vinden. Ik weet trouwens al te goed hoe moeilijk dat ook is, om daaruit los te breken Maar het is Jezus er om te doen, denk ik, ons bewust te maken van al onze eerst nog dit en eerst nog dat, maar dan Er komt er nog één bij Jezus met een eerst- nog wat- anders Hij wil afscheid nemen. Afscheid nemen is belangrijk. Zonder afscheid nemen kun je niet aan iets nieuws beginnen. Als de boer die ploegt steeds achterom kijkt wordt het een rommeltje met dat ploegen als je altijd in je achteruitkijkspiegel kijkt bereik je je bestemming niet. Ben je niet geschikt voor het Koninkrijk van God. Daar is de vastberadenheid voor nodig waarmee Jezus zijn weg ging. Hij vraagt van wie hem volgen wil de vrijheid aan te durven. Ook van deze weten we het antwoord niet. Het is open. Dat biedt ons alle ruimte het antwoord voor onszelf te geven. Ik denk soms: Ik ben geloof ik niet bijzonder geschikt voor het Rijk Gods. Ik ben erg gesteld op mijn huis en terrastuintje en mijn boekenkast. Ik kom niet los van mijn familie, zeker niet omdat ik weet wie er verdrietig zijn of ziek en oud Ik ben wel gepensioneerd, maar ik mag nog graag werk doen dat hoort bij mijn predikantschap. Ik bedank niet voor de kerk die me zo lief is En ik loop verder in de platgetreden paden van het burgerschap van Nederland en Europa. En ik denk dat ik niet de enige ben. Wie wil er nu graag zonder huis zijn, dakloos? Wie ziet het niet als zijn heilige plicht om voor zieke en verdrietige familieleden te zorgen? Wie zou er geen afscheidsfeest willen geven als hij weggaat uit zijn werkkring bijvoorbeeld zodat erkenning en waardering ruimte krijgen en de herinnering mogelijk wordt? Zeker, de levensstijl in onze maatschappij veroorzaakt dakloosheid voor heel wat mensen gebrek aan piëteit en respect 4

5 scheidingen en andere relatiebreuken. Daar weten we van alles van. Daarom kan deze radicaliteit van Jezus ons ergeren. Gingen zijn discipelen soms met Jezus mee al zingend Treed vrolijk voort op s Heren wegen? Ik denk het niet Niet zomaar Anders waren er niet deze drie gesprekken over het volgen van Jezus, hier in het evangelie. Wie is geschikt voor het Koninkrijk van God? Wie Jezus wil volgen daarheen moet wel een beslissing nemen. Er moet iets zijn van onvoorwaardelijk noodzaak, radicaliteit zoals we soms in het leven moeten beslissen en handelen om het goede moment niet te missen. Alles laten liggen om te doen wat moet. Voor een musicus bijv. is dat: nu oefenen. Voor een scholier: nu huiswerk maken Voor een voetbalfan: op tijd op het veld zijn. Voor de zoon van de pas ziek geworden moeder: vanaf nu gelden er andere prioriteiten. Dat soort dingen. Het gaat om het juiste moment. Nu moet ik beslissen. Niet meer: eerst dit nog, of dat Nu moet ik gaan het moet nu gedaan Zoals die twee monniken. Ze gaan weg uit hun klooster om de plaats te vinden waar de aarde en de hemel elkaar raken. Een leven lang zwerven ze door de wereld ze vragen en ze verdwalen maar geven niet op. Op een dag staan ze voor een mooie bewerkte deur ze openen die en staan weer in hun klooster waar hemel en aarde elkaar raken en toch waren ze een leven lang onderweg noodzakelijk en door God daartoe geïnspireerd. In de navolging van Christus leven betekent voor de meesten van ons: gewoon thuis in al je verbanden de weg zoeken en het goede doen als het kan; je leeft dan ook altijd met de vraag of je op de goede weg bent of je het goed doet, leeft zoals de Heer van je vraagt en of je je toch eigenlijk niet inlaat met andere Heren. En er zijn er heel wat die het over ons te zeggen willen hebben, 5

6 dan is daar Christus die ons de weg van God wijst Waar God de Heer zijn schreden zet daar wordt de mens van dwang gered weer in het licht geheven Zo leven wij om Christus wil te allen tijd gerust en stil alleen van zijn genade Wij kunnen Jezus volgen, ook al weten dat we vaak bij hem achterblijven ik bedoel: hem niet zullen kunnen bijhouden. Ik weet het, we weten het Op de vraag: wil je Mij volgen is een half antwoord te weinig Maar in mijn vaak weifelend en wisselend antwoord mogen u en ik ons altijd aan zijn genade toevertrouwen Aan wie anders? En we maken de woorden van de Apostel Johannes tot de onze: Bij Hem zijn woorden van eeuwig leven. Amen 6

Vergelijkbare documenten

we gaan mensen verleiden om mee te doen. Het is niet de bedoeling om mensen af te schrikken of te dwingen tot directe aanpassingen,

we gaan mensen verleiden om mee te doen. Het is niet de bedoeling om mensen af te schrikken of te dwingen tot directe aanpassingen, Dienstnummer: 1315 zondag: 2 e zondag van de zomer datum: 30-06-2019 plaats: De Bron, Assen Schriftlezingen (onderstreept = hoofdlezing): 1 Koningen 19:19-21; Lucas 9:51-62 liederen: ps 84:1,2,5; Lb 747:1,8;