Aan de voorzitter van de Tweede Kamer der Staten Generaal. Datum: 25 september 2014

Transcriptie

1 Aan de voorzitter van de Tweede Kamer der Staten Generaal Kaya Industria 15a Kralendijk T: (+599-) F: ( 599-) l E: RvdRH@telbo.an De Raad voor de is een bi) Rijkswet Rechtshandhaving inspectieorgaan, ingesteld (Staatsblad 2010, nr. 338), De Raad heeft een eigen rechtspersoonlijkheid en is met de algemene van de keten. Ook belast inspectie organisaties, behorende tot justitiële de algemene inspectie van de justitiële samenwerking tussen de de van de Raad landen behoort tot taak Raadslid Mr. J.J. van Eck Namens de Raad voor de rechtshandhaving, Veiligheid en Justitie van Nederland. Maarten en op de BES-eilanden. De Raad voor de rechtshandhaving is belast met de Sint Maarten, respectievelijk de Tweede Kamer der Staten Generaal. De Raad Bijgevoegd bied ik u namens de Raad voor de rechtshandhaving de staat van de van de ministers van Justitie van Curaçao en van Sint Maarten en de minister van zijn uitgevoerd. baseert zich daarbij op de inspecties zoals die in de landen en op de BES-eilanden uitvoering van het toezicht. toezicht op het functioneren van de justitiële keten in de landen Curaçao, Sint jaarlijks de staat van de rechtshandhaving aanbiedt aan de Staten van Curaçao en rechtshandhaving 2014 aan. Het document is eerder dit jaar ter kennis gebracht De Rijkswet Raad voor de rechtshandhaving bevat bepalingen ten aanzien van het De Rijkswet Raad voor de rechtshandhaving schrijft in artikel 33 voor, dat de Raad Onderwerp: De staat van de rechtshandhaving Curaçao, Sint Maarten, Bonaire, Sint Eustatius en Saba. Datum: 25 september 2014 REcITrSRNDHAV1NG RAAD VOOR DE

2 Raad voor de rechtshandhaving De Staat van de rechtshandhaving 2014

3 Inleiding Bij Wet van 7 juli 2010 is De Raad voor de rechtshandhaving opgericht. De Raad is een onafhankelijk inspectie-orgaan en inspecteert het functioneren van de justitiële keten in de landen Curaçao, Sint Maarten en op Bonaire, St. Eustatius en Saba. De Raad ziet toe op het functioneren van de organisaties binnen de justitiële keten, de ketensamenwerking tussen deze organisaties in de landen en de samenwerking tussen de landen. Ingevolge artikel 33 van de Rijkswet Raad voor de rechtshandhaving brengt de Raad jaarlijks voor 1 mei verslag uit over de staat van de rechtshandhaving. De Raad baseert de staat van de rechtshandhaving op de inspecties die de Raad in Curaçao, Sint Maarten en op de BESeilanden heeft verricht. Onderzoeken en rapportages van andere organisaties worden niet betrokken. De periode na 10 oktober 2010 stond in het teken van de opbouw van de Raad en het secretariaat. In oktober 2011 heeft de Raad zijn eerste inspecties verricht. De Raad verkreeg in 2012 en 2013 in toenemende mate inzicht in het functioneren van de verschillende justitiële organisaties, maar onvoldoende om op basis van die inzichten de staat van de rechtshandhaving op te stellen. De Raad heeft de betrokken ministers over dit standpunt geïnformeerd. Nu de Raad meent over voldoende in formatie te beschikken over het functioneren van de betrokken organisaties, is dat een eerste aanzet tot het opmaken van de staat van de rechtshandhaving gerechtvaardigd. De Raad heeft tot nu toe bij een aantal organisaties een zogenaamde doorlichting uitgevoerd. Daarnaast heeft de Raad enkele thematische inspecties uitgevoerd. Op onderdelen gaan deze inspecties in op de samenwerking met ketenpartners. Gerichte ketenonderzoeken in de landen en tussen de landen worden momenteel uitgevoerd, doch zijn nog niet afgerond. Deze onderzoeken vallen niet binnen de reikwijdte van deze rapportage. Het insulaire karakter van de landen, de ligging ten opzichte van het Noord- en Zuid Amerikaanse continent en van de landen onderling en het kleinschalige karakter brengt specifieke vraagstukken met zich mee op het justitieel terrein. Deze vraagstukken en de daarbij behorende aanpak laat zich niet één op één vergelijken met het Europese deel van het Koninkrijk. De gevolgen van de transitie, waarbij het functioneren van de justitiële keten een autonome verantwoordelijkheid werd van de landen, alsmede de vernieuwing van wet- en regelgeving werken door in het functioneren van de betrokken organisaties.

4 De wet- en regelgeving wordt sinds 10 oktober 2010 in de landen geïmplementeerd. Op een aantal onderdelen ontbreekt nog de vernieuwing van de onderliggende regelgeving. Dat is van invloed op de verantwoordelijkheden en bevoegdheden van de organisaties. Daarbij is merkbaar dat in de landen verschillende opvattingen bestaan over de huidige consensus rijkswetten. De Raad kan zich niet aan de indruk onttrekken dat een aantal verantwoordelijken als het ware voorsorteert op de komende evaluatie. In algemene zin geldt dat de betrokken organisaties sinds 10 oktober 2010 in opbouw zijn geweest, op basis van daartoe ontworpen inrichtingsplannen. Dat proces is nog niet voltooid en loopt in sommige organisaties door tot Het gaat hierbij veelal om de capaciteit en de kwaliteit van de betrokken organisaties. Er is sprake van een groeitraject naar een volledige bezetting, het wegwerken van achterstanden in opleiding en vorming alsmede het bouwen aan de infrastructuur in de vorm van vastgoed en ondersteunende systemen. Meer specifiek heeft de Raad door middel van de uitgevoerde inspecties ten aanzien van de betrokken landen de volgende observaties gedaan. De rechtshandhaving op Bonaire, St. Eustatius en Saba De Raad heeft op de BES-eilanden het functioneren van twee organisaties doorgelicht: de Stichting Reclassering Caribisch Nederland (SRCN, januari 2014) en de Justitiële Inrichting Caribisch Nederland (JICN, februari 2014)) Ten aanzien van de reclasseringstaak trekt de Raad twee belangrijke conclusies die essentieel zijn voor het (toekomstig) functioneren van SRCN. De kwetsbaarheid van de organisatie, hetgeen tot uitdrukking komt in drie complicerende factoren: De voortdurende verandering van de samenstelling waardoor kennis en ervaring telkens weer moeten worden opgebouwd, de geografische afstand met de Bovenwinden en de beperkte capaciteit op de Bovenwinden alsmede de kwetsbaarheid van de medewerkers in verband met de kleinschaligheid van de eilanden. De noodzaak van verdere professionalisering van de medewerkers en het professionaliseren van de werkprocessen op basis van methodisch werken. De Raad heeft ook geconstateerd dat SRCN weliswaar uit een klein team bestaat, maar dat het team veel potentie heeft en met enthousiasme, bevlogenheid en creativiteit de reclasseringstaken uitvoert. SRCN kan bogen op waardering van de ketenpartners.

5 De Raad is, gegeven de infrastructurele omstandigheden waaronder de JICN haar taken verricht, positief over de uitvoering van de taken. De raad stelt vast dat de gedetineerden door de functionarissen van de JICN correct en humaan worden behandeld. Er is, incidenten daargelaten, sprake van wederzijds respect. De gebouwelijke mogelijkheden vergen een flinke dosis creativiteit en improvisatievermogen. De geplande nieuwbouw, voorzien in 2015, moet de JICN in staat stellen om de taken ook in de toekomst naar behoren uit te voeren. De Raad heeft aandacht gevraagd om binnen de kaders van de onderlinge regeling uitwisseling detentiecapaciteit ruimte te zoeken voor pragmatische oplossingen. Naast bovenbeschreven doorlichtingen heeft de Raad vier thematische onderzoeken verricht: Het aangifteproces De Raad is van mening dat de wijze waarop het aangifteproces in de praktijk wordt vorm gegeven in belangrijke mate het beeld van de samenleving bepaalt ten aanzien van de rechtshandhaving en het vertrouwen dat de samenleving daarin stelt. De Raad concludeert dat het aangifteproces op een behoorlijk aantal aspecten verbetering behoeft. De personele onderbezetting van het KPCN is een van de factoren waardoor het aangifteproces kwalitatief onvoldoende wordt uitgevoerd. Ten tijde van het onderzoek waren reeds verbetermaatregelen door het KPCN, het OM en het bureau slachtofferhulp in gang gezet. De Raad voert in de eerste helft 2014 een review -inspectie uit naar de opvolging van de aanbevelingen, zoals die in 2012 zijn gedaan. Slachtofferhulp Het behoort tot de taak van de overheid om het beleid met betrekking tot hulp aan slachtoffers van strafbare feiten alsmede de uitvoering van dit beleid vorm te geven. De Raad acht goede slachtofferhulp van groot maatschappelijk belang. In algemene zin concludeert de Raad dat het Bureau Slachtoffer Hulp (BSH), onderdeel van het KPCN, ondanks een aantal geconstateerde tekortkomingen naar behoren functioneert. Dat geldt ook voor de vormgeving van het proces slachtofferhulp. Het BSH geeft op een praktische en gedreven manier uitvoering aan haar taak. De aanbevelingen van de VN ten aanzien van de grondrechten voor slachtoffers van delicten gaan verder dan de rechten die de huidige wetgeving van de BES biedt aan de slachtoffers van strafbare feiten. Jeugdreclassering Het is van belang dat de straf die aan een minderjarige wordt opgelegd bijdraagt aan een positieve ontwikkeling van de minderjarige om verdere ontsporing te voorkomen. De Raad concludeert onder meer dat het ontbreken van specifiek jeugdstrafrecht en de bijbehorende voorzieningen knelpunten vormen in de uitvoering van jeugdreclasseringstaken.

6 De Voogdijraad BES heeft deze taak op eigen initiatief goed opgepakt en verankerd in beleid en werkprocessen. De kleine bezetting van de Voogdijraad vormt een risico voor de continuïteit en kwaliteit van de uitvoering van de taken. De uitvoering van de taken op Saba en St. Eustatius is minder ver gevorderd dan op Bonaire en behoeften aandacht. Het opsporingsproces De Raad is van mening dat een goede uitvoering van het opsporingsproces een bijdrage levert aan de veiligheid en leefbaarheid van de samenleving op de BES-eilanden. Een inspectie van de kwaliteit van het opsporingsproces sluit aan op de eerdere inspecties van het aangifteproces en van de slachtofferhulp. De Raad constateert dat over het algemeen het KPCN met inzet en gedrevenheid haar taken verricht en dat stappen zijn gezet om de kwaliteit van het opsporingsproces te verbeteren. Desalniettemin is sprake van een aantal tekortkomingen in de organisatie, de inrichting en het informatiemanagement ten aanzien van het opsporingsproces. De Raad heeft met name aandacht gevraagd voor de sturing van het proces. Ten tijde van het onderzoek heeft de gemandateerd korpsbeheerder de korpschef in de gelegenheid gesteld een aantal maatregelen door te voeren. Deze maatregelen hebben volgens het OM direct een positieve invloed gehad op de kwaliteit van het opsporingsproces. Op St.Eustatius en Saba is geen sprake van een structureel en volledig ingericht opsporingsproces. De informatievoorziening functioneert niet zoals beoogd, hetgeen de ambitie van het KPCN om informatie gestuurd te gaan werken belemmert. Ook op dit punt moet de situatie op Saba en St. Eustatius meer aandacht krijgen. De rechtshandhaving in Sint Maarten Aangifteproces Net als in de andere landen heeft de Raad in Sint Maarten als eerste de opzet en de werking van het aangifteproces onderzocht. Uit het onderzoek komt naar voren dat met de invoering van het door het korps politie en het Openbaar Ministerie opgestelde proces casescreening eenduidige criteria bestaan op basis waarvan besloten wordt om over te gaan tot een opsporingsonderzoek naar aanleiding van een aangifte. De beschrijving van dit proces wordt door alle betrokkenen en de Raad als een grote verbetering gezien. De verdere implementatie van dit proces binnen het korps verdient wel de aandacht van alle ketenpartners. Een ander in het oog springende conclusie van de Raad is dat aangevers van een strafbaar feit vrijwel uitsluitend informatie over de voortgang van de aangifte ontvangen als zij zelf het korps of het Openbaar Ministerie actief benaderen. De Raad zal in 2014 onderzoeken in hoeverre de aanbevelingen van de Raad naar aanleiding van deze in 2011 uitgevoerde inspectie zijn uitgevoerd.

7 In 2012 heeft de Raad de jeugdreclassering, slachtofferhulp en het opsporingsproces door de recherche in Sint Maarten aan een onderzoek onderworpen. Jeugdreclassering De jeugdreclasseringstaak is in Sint Maarten belegd bij de Voogdijraad. De Raad concludeert dat de betrokken medewerkers zich in spannen om hun taken zo goed mogelijk uit te voeren, maar door een gebrek aan capaciteit staat de dienstverlening door de Voogdijraad in zowel kwalitatief als kwantitatief opzicht constant onder druk. Met name op het punt van de feitelijke begeleiding van minderjarigen die met justitie in aanraking zijn gekomen staat de jeugdreclassering helaas nog in de kinderschoenen en zijn de knelpunten die de Commisie Camelia-Römer in 2006 heeft genoemd nog steeds niet opgelost. Door het wegvallen van de mogelijkheid minderjarigen vanuit Sint Maarten te plaatsen in het opvoedingsgesticht in Curaçao is er, vanwege het ontbreken van een justitiële jeugdinrichting in Sint Maarten, zelfs een serieus knelpunt bijgekomen. Slachtofferhulp Dit inspectieonderzoek richtte zich op de hulp aan slachtoffers van delicten en naar de verankering van hun positie in de wetgeving. De Raad heeft tot zijn tevredenheid vastgesteld dat binnen de justitiële keten de aandacht voor de hulp aan slachtoffers de laatste tijd flink is toegenomen. Politie en Openbaar Ministerie zien in dat slachtoffers beter moeten worden geïnformeerd en begeleid, en zij nemen ook initiatieven om daarin te voorzien. De minister van Justitie heeft een belangrijke stap gezet door te besluiten dat er in Sint Maarten een Bureau Slachtofferhulp moet komen. Een dergelijk Bureau kan de politie en het OM ontlasten van een aantal aan slachtofferhulp gerelateerde taken die zij nu min of meer gedwongen uitvoeren. Positief is ook dat het herziene Wetboek van Strafvordering voorziet in een aanzienlijke versterking van de positie van het slachtoffer. Aan invoeringswetgeving voor het grootste deel van de bepalingen van dit wetboek (met uitzondering van de bepalingen inzake bijzondere opsporingsmethoden) wordt op dit moment gewerkt. Het opsporingsproces door de recherche Het onderzoek naar het recherche-opsporingsproces wijst uit dat binnen het korps politie in Sint Maarten en het opsporingsproces vele positieve ontwikkelingen waarneembaar zijn. Deze ontwikkelingen dragen bij aan de effectiviteit van het korps in zijn geheel en aan de effectiviteit van het opsporingsproces in het bijzonder. Voor een goede afronding van de in gang gezette veranderingen is het korps evenwel in grote mate afhankelijk van de medewerking van het bestuur. De Raad roept het bestuur in Sint Maarten prioriteit te geven aan deze belangrijke functie binnen de rechtshandhavingsketen.

8 Volwassenenreclassering De medewerkers van de reclasseringsafdeling van de Stichting Justitiële Inrichtingen Bovenwinden (SJIB) voeren met beperkte middelen en voorzieningen hun taak kundig en met enthousiasme uit. Net als bij veel andere instellingen in Sint Maarten vraagt de Raad aandacht voor de beschikbaarstelling van voldoende budget voor de opleiding van de medewerkers. De Raad spreekt zijn zorgen uit over het feit dat in 2012 slechts zeer weinig in verzekering gestelde verdachten in contact kwamen met een reclasseringsmedewerker en dat ook een gering aantal voor het gerecht gebrachte zaken een voorlichtingsrapport werd uitgebracht. Voorts rondt slechts ongeveer een derde deel van de werkgestraften zijn werkstraf met succes af. De Raad roept het bestuur op te investeren in intensief en gestructureerd toezicht, behandeling en reintegratie van ex-gedetineerden waarmee een bijdrage kan worden geleverd aan de terugdringing van recidive. Ook wordt het ministerie van Justitie opgeroepen te werken aan structureel en integraal reclasseringsbeleid. In het rapport Camelia-Römer is dat punt aan de orde gesteld, maar sindsdien is er in dat opzicht weinig veranderd. Detentiecapaciteit De Raad is in dit onderzoek nagegaan hoeveel detentiecapaciteit nodig is om alle rechterlijke beslissingen tot onvoorwaardelijke gevangenisstraf ten uitvoer te leggen. De uitkomst daarvan is afgezet tegen de beschikbare capaciteit. Dat leidt tot het beeld dat de detentiecapaciteit zal moeten worden uitgebreid tot 251 detentieplaatsen, terwijl er nu 143 beschikbaar zijn. Dat betekent ook dat ten minste 40% van alle door de rechter opgelegde vrijheidsstraffen niet tenuitvoer kan worden gelegd. De rechtshandhavingspraktijk in Sint Maarten anticipeert daarop, bijvoorbeeld ingeval het OM een lagere straf eist of een andere straf dan vrijheidsbeneming. In Sint Maarten zijn de onderzoeken Politie-onderwijs en Grenscontrole op het personenverkeer afgerond maar nog niet aangeboden aan de minister van Justitie en derhalve niet betrokken bij dit overzicht van de rechtshandhaving. De Raad voor de rechtshandhaving op Curaçao Het aangifte proces Dit inspectierapport betreft de wijze waarop het aangifteproces op Curaçao is vormgegeven (opzet, bestaan en werking). De algemene conclusie van de Raad is dat de wijze waarop de aangifteactiviteiten binnen het KPC uitgevoerd wordt op diverse onderdelen niet geheel in overeenstemming is met wettelijke eisen van het WvSv. De Raad verricht in dit jaar een review-onderzoek om na te gaan in hoeverre de aanbevelingen zijn opgevolgd.

9 Slachtofferhulp Het inspectierapport betreft de wijze waarop slachtofferhulp op Curaçao is vormgegeven (opzet, bestaan en werking). Ten tijde van het onderzoek waren er slechts beperkte mogelijkheden om effectieve slachtofferhulp te bieden, namelijk: 1) het bijstaan van benadeelden in geval van schade als gevolg van een strafbaar feit en 2) begeleiding en ondersteuning van slachtoffers van delicten en verkeersongevallen. De Raad constateert dat het niet volledig en tijdig voldoen aan de subsidietoezegging van de overheid tot gevolg heeft dat het Bureau onderbemand blijft en financieel afhankelijker wordt van donaties. Jeugdreclassering Dit inspectierapport betreft de wijze waarop invulling wordt gegeven aan de Jeugdreclassering op Curaçao. De algemene conclusie van de Raad is dat ondanks het feit dat het de bedoeling was dat de Raad voor het Welzijn van het kind / Voogdijraad Kòrsou (Voogdijraad) sinds de invoering van het nieuwe wetboek van Strafvordering in 1997 de zorg voor de Jeugdreclassering zou krijgen, de daarvoor noodzakelijke beslissingen niet zijn genomen. De Voogdrijraad werd niet formeel aangewezen als de instantie belast met de Jeugdreclassering en de benodigde middelen voor de verantwoorde uitvoering van deze taak werden evenmin beschikbaar gesteld. Daardoor hebben zij geen uitvoering kunnen geven aan de jeugdreclasseringstaken. Het opsporingsproces Dit inspectierapport betreft de wijze waarop invulling wordt gegeven aan het opsporingsproces van veel voorkomende misdrijven op Curaçao. Er is volgens de Raad onvoldoende sprake van beleidssturing binnen het korps. De meeste nieuwe werkprocessen waren ten tijde van het onderzoek nog niet binnen het korps beschreven. Er moesten nog portefeuillehouders worden aangewezen. De recherche gebruikt het centraal registratiesysteem (Actpol) en een eigen registratiesysteem voor de centrale recherche. De registratiesystemen bieden geen nauwkeurige informatie vanwege beperkte technische mogelijkheden en het feit dat niet alle cijfers in het systeem worden verwerkt.

10 Het Korps Politie Curaçao heeft een eigen systeem om informatie te verwerken, welk systeem geen verband houdt met het bepaalde in de Onderlinge regeling verwerking politiegegevens. De Raad concludeert dat de onderlinge regeling nog moet worden geïmplementeerd. De Raad concludeerde op basis van het onderzoek dat er een urgente noodzaak bestaat aan opleidingen. Informatiegerichte opsporing vergt training van het personeel. De politieambtenaren zullen tevens periodiek een toets geweldbeheersing en een toets aanhoudings- en zelfverdedigingsvaardigheden moeten afleggen. Reclassering Dit inspectierapport betreft de wijze waarop invulling wordt gegeven aan de reclassering in Curaçao. De Raad concludeert dat met het besluit van de RvM in februari 2011 tot de geleidelijke overname van de reclasseringstaken van de Stichting Reclassering Curaçao door een nieuw op te richten uitvoeringsorganisatie, de regering in feite besloten heeft om de reclassering te bevorderen door rechtstreekse overheidsbemoeiingen. De Raad concludeert dat de trainingen voor de medewerkers de afgelopen twee jaren niet hebben plaatsgevonden vanwege het korten op desbetreffende begrotingspost, een hoge werkdruk en tekort aan personeel. De Raad concludeert dat bovengenoemde feiten niet hebben bijgedragen om speciale projecten ten behoeve van cliënten en hun relaties te realiseren. De Raad concludeert dat aan de beleidsprioriteiten van de Minister van Justitie weinig tot geen invulling is gegeven door de daarvoor verantwoordelijke diensten en organisaties. De reden zijn: 1) er is onvoldoende aandacht voor de resocialisatie en vorming van de gedetineerden 2) er zijn geen samenwerkingsverbanden aangegaan met gevangenissen in de regio waar succesvolle resocialisatieprogramma s worden toegepast 3) er wordt onvoldoende aandacht besteed aan programma s en projecten voor de resocialisatie van gedetineerden 4) er zijn wegens gebrek aan financiële middelen en tekort aan personeel geen concrete stappen ondernomen om via algemene bewustwording-campagnes een betere acceptatie van ex-gedetineerden in de samenleving te bevorderen. Tevens concludeert de Raad dat er sprake is van een inkrimping / afname van het vormingsplan voor gedetineerden en dat er geen sprake is van (meer) mogelijkheden voor de gedetineerden om buiten de gevangenis werkzaamheden te doen ten behoeve van de gemeenschap.

11 De Raad komt tot de conclusie dat de samenwerking tussen de verschillende instellingen goed is. De samenwerking is echter niet geformaliseerd. De Raad concludeert met volle tevredenheid, dat ondanks het feit dat de zogenaamde monitorgroep geen formele grondslag heeft, diens werkzaamheden een belangrijke en waardevolle bijdrage leveren binnen het adviserings- en besluitvormingstraject van VI of ET. Politieonderwijs De Raad concludeert dat het politieonderwijs in Curaçao nog niet voldoet aan de gestelde normen zoals beschreven in de plannen. De Raad realiseert zich dat het uitblijven van de nodige investeringen in het politieonderwijs (financiële middelen, bemensing, infrastructuur) de implementatie van het politieonderwijs conform de planvorming hebben bemoeilijkt. De kwaliteit van het politieonderwijs in Curaçao voldoet niet (volledig) aan de verwachtingen van de stakeholders. Het duaal systeem moet worden aangescherpt. Aan de eisen voor de erkenning door het ministerie van onderwijs wordt ook niet voldaan.de Raad concludeert dat de kwaliteit van het Opleidingsinstituut Rechtshandhaving en Veiligheidszorg (ORV) niet kan worden geborgd zonder erkenning van het ORV. Het kenniscentrum is een belangrijke bron die kennisoverdracht aan het politiepersoneel moet bewerkstelligen. De daarvoor benodigde investeringen zijn niet gepleegd en werving van personeel vindt evenmin plaats. Op basis hiervan concludeert de Raad dat het ORV niet voldoende in staat is om politieonderwijs aan te bieden conform planvorming. Grenscontrole De Raad heeft geconstateerd dat de ambtenaren van de grensbewaking bij de haven en luchthaven opdrachten krijgen van de bevoegde autoriteit en door de lijnmanagers van het KPC. De Raad heeft geconstateerd dat er geen voorschriften en richtlijnen bestaan die regels bevat over de wijze waarop uitvoering moet worden gegeven aan deze bevoegdheid. De Raad is voorts van oordeel dat de besluitvorming ten aanzien van grenscontrole van vreemdelingen transparant moet zijn. De Raad acht het noodzakelijk in het kader van transparantie dat er bepalingen in het leven worden geroepen die: a. in de verdeling van de bevoegdheden voorzien; b. expliciet bepalen welke politieambtenaren bevoegd zijn tot het weigeren van de toegang; c. de mogelijkheid tot intrekking van de beslissing tot weigering van de toegang regelen; d. bepalen wie bevoegd is tot intrekking van de weigering van de toegang; e. expliciet bepalen welke ambtenaar bevoegd is om de schriftelijke beschikking met betrekking tot de weigering van toegang af te geven.

12 Het is de Raad gebleken dat de onderlinge regeling op het gebied van samenwerking in de vreemdelingenketen niet is geïmplementeerd. De Raad heeft bijvoorbeeld niet kunnen vaststellen of het land Curaçao een vreemdelingenautoriteit, zoals bedoeld in artikel 4 van de onderlinge regeling samenwerking op het gebied van vreemdelingenketen heeft aangewezen. Er is slechts een visumoverleg op operationeel niveau. Dit overleg vloeit echter niet voort uit de onderlinge regeling. Er wordt niet voldaan aan de eis om twee keer per jaar te overleggen over onder meer de werkmethoden. De Raad concludeert dat de samenwerking tussen de landen vatbaar is voor verbetering en dat er geen uitvoering wordt gegeven aan de onderlinge regeling op het gebied van samenwerking in de vreemdelingenketen. In Curaçao is het onderzoek Detentie afgerond maar nog niet aangeboden aan de minister van Justitie en derhalve niet betrokken bij dit overzicht van de rechtshandhaving. Lopende en voorgenomen inspecties De Raad heeft momenteel een aantal inspecties in uitvoering, c.q. voorbereiding: De bestrijding van grensoverschrijdende criminaliteit Grenscontrole personenverkeer De kwaliteit van de politieopleidingen Zicht op zaken Executie strafvonnissen Toepassing geweldsmiddelen De infrastructuur ter bestrijding van corruptie Beveiliging gezagsdragers Het beheer en de vernietiging van in beslag genomen goederen. Voor Sint Maarten komen daar nog onderzoeken bij naar: Detentie-inrichtingen Toelating en uitzetting vreemdelingen De Raad voor de rechtshandhaving, mr. J.J. van Eck mr. G.H.E. Camelia mr. F.E. Richards