BIJLAGE I SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN

Transcriptie

1 BIJLAGE I SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN 1

2 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Bridion 100 mg/ml oplossing voor injectie. 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING 1 ml bevat sugammadex als natriumzout equivalent aan 100 mg sugammadex. 2 ml bevat sugammadex als natriumzout equivalent aan 200 mg sugammadex. 5 ml bevat sugammadex als natriumzout equivalent aan 500 mg sugammadex. Voor een volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek 6.1. Hulpstof(fen): Elke ml bevat 9,7 mg natrium (zie rubriek 4.4). 3. FARMACEUTISCHE VORM Oplossing voor injectie (injectievloeistof). Een heldere en kleurloze tot lichtgele oplossing. De ph ligt tussen 7 en 8 en de osmolaliteit tussen 300 en 500 mosm/kg. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties Opheffing van de door rocuronium of vecuronium geïnduceerde neuromusculaire blokkade. Voor de pediatrische populatie: bij kinderen en adolescenten wordt het gebruik van sugammadex alleen aanbevolen bij standaardopheffing van een door rocuronium geïnduceerde neuromusculaire blokkade. 4.2 Dosering en wijze van toediening Sugammadex mag alleen worden toegediend door of onder supervisie van een anesthesist. Het gebruik van een geschikte neuromusculaire monitortechniek wordt aanbevolen om het herstel van de neuromusculaire blokkade te bewaken. Zoals na een neuromusculaire blokkade in de anesthesie gebruikelijk is, wordt gedurende de periode direct postoperatief aanbevolen de patiënt te controleren op ongewenste voorvallen inclusief het heroptreden van een blokkade (zie rubriek 4.4). Indien bepaalde geneesmiddelen die verdringingsinteracties kunnen veroorzaken, binnen een periode van 6 uur na toediening van sugammadex parenteraal worden toegediend moet de patiënt gecontroleerd worden op tekenen van hernieuwd optreden van een blokkade (zie rubriek 4.4 en 4.5). De aanbevolen dosis sugammadex is afhankelijk van het niveau van de op te heffen neuromusculaire blokkade. De aanbevolen dosis is niet afhankelijk van de toegediende anesthesie. Sugammadex kan worden gebruikt voor opheffing van verschillende niveaus van door rocuronium of vecuronium geïnduceerde neuromusculaire blokkade: Volwassenen Standaardopheffing: Er wordt een dosis van 4 mg/kg sugammadex aanbevolen indien het herstel ten minste 1-2 posttetanische tellingen (PTC) heeft bereikt na een door rocuronium of vecuronium geïnduceerde blokkade. De mediane hersteltijd van de T 4 /T 1 -ratio tot 0,9 is ongeveer 3 minuten (zie rubriek 5.1). 2

3 Een dosis van 2 mg/kg sugammadex wordt aanbevolen als spontaan herstel is opgetreden tot minimaal het terugkeren van T 2 na een door rocuronium of vecuronium geïnduceerde blokkade. De mediane hersteltijd van de T 4 /T 1 -ratio tot 0,9 is ongeveer 2 minuten (zie rubriek 5.1). Het gebruik van de aanbevolen doses voor standaardopheffing na rocuronium zal ten opzichte van een door vecuronium geïnduceerde neuromusculaire blokkade leiden tot een iets snellere mediane hersteltijd van de T 4 /T 1 -ratio tot 0,9 (zie rubriek 5.1). Onmiddellijke opheffing van een door rocuronium geïnduceerde blokkade: Als er klinische noodzaak bestaat van onmiddellijke opheffing na toediening van rocuronium, wordt een dosis van 16 mg/kg sugammadex aanbevolen. Als 16 mg/kg sugammadex 3 minuten na een bolusdosis van 1,2 mg/kg rocuroniumbromide wordt toegediend, kan een mediane hersteltijd van de T 4 /T 1 -ratio tot 0,9 van ongeveer 1,5 minuten worden verwacht (zie rubriek 5.1). Er zijn geen gegevens beschikbaar die het gebruik van sugammadex aanbevelen voor onmiddellijke opheffing na een door vecuronium geïnduceerde blokkade. Hernieuwde toediening sugammadex: In de uitzonderlijke situatie dat zich postoperatief, na een initiële dosis van 2 mg/kg of 4 mg/kg, opnieuw een blokkade voordoet (zie rubriek 4.4), wordt een herhalingsdosis van 4 mg/kg sugammadex aanbevolen. Na een tweede dosis sugammadex moet de patiënt zorgvuldig gecontroleerd worden om er zeker van te zijn dat de neuromusculaire functie terugkeert. Hernieuwde toediening van rocuronium of vecuronium na sugammadex: Er moet rekening gehouden worden met een wachttijd van 24 uur (zie rubriek 4.4). Aanvullende informatie met betrekking tot speciale populaties Nierfunctiestoornis: Bij lichte en matige nierfunctiestoornis (creatinineklaring 30 en < 80 ml/min): de dosisaanbevelingen zijn dezelfde als voor volwassenen. Het gebruik van sugammadex bij patiënten met een ernstige nierfunctiestoornis (inclusief dialysepatiënten (creatinineklaring < 30 ml/min)), wordt niet aanbevolen (zie rubriek 4.4). Ouderen: Na toediening van sugammadex bij terugkeer van T 2 na een door rocuronium geïnduceerde blokkade was de mediane hersteltijd van de T 4 /T 1 -ratio tot 0,9 bij volwassenen (18-64 jaar) 2,2 minuten, bij ouderen (65-74 jaar) 2,6 minuten en bij zeer oude patiënten (75 jaar of ouder) 3,6 minuten. Hoewel bij ouderen het herstel vaak trager optreedt, dient dezelfde dosisaanbeveling als voor volwassenen te worden aangehouden (zie rubriek 4.4). Patiënten met obesitas: Bij patiënten met obesitas dient de dosering van sugammadex te worden gebaseerd op het feitelijke lichaamsgewicht. Dezelfde dosisaanbevelingen als voor volwassenen dienen te worden aangehouden. Leverfunctiestoornis: Bij lichte tot matige leverfunctiestoornis: aangezien sugammadex voornamelijk renaal wordt uitgescheiden, zijn er geen dosisaanpassingen vereist. Er zijn geen studies gedaan bij patiënten met een leverfunctiestoornis en daarom moeten patiënten met een ernstige leverfunctiestoornis met grote voorzichtigheid worden behandeld (zie rubriek 4.4). Pediatrische populatie: De gegevens betreffende de pediatrische populatie zijn beperkt (één studie gericht op opheffing van een door rocuronium geïnduceerde neuromusculaire blokkade, bij terugkeer van T 2 ). Kinderen en adolescenten: Bij kinderen en adolescenten (2-17 jaar) wordt voor standaardopheffing bij terugkeer van T 2 na een door rocuronium geïnduceerde blokkade 2 mg/kg sugammadex aanbevolen. Andere situaties van 3

4 standaardopheffing zijn niet onderzocht en worden daarom niet aanbevolen totdat nadere gegevens beschikbaar komen. Onmiddellijke opheffing is bij kinderen en adolescenten niet onderzocht en wordt daarom niet aanbevolen totdat nadere gegevens beschikbaar komen. Bridion 100 mg/ml kan worden verdund tot 10 mg/ml ten behoeve van een betere nauwkeurigheid van de dosering in de pediatrische populatie (zie rubriek 6.6). Voldragen pasgeborenen en zuigelingen: De ervaring met het gebruik van sugammadex bij zuigelingen (30 dagen tot 2 jaar) is beperkt en voldragen pasgeborenen (jonger dan 30 dagen) zijn niet onderzocht. Het gebruik van sugammadex bij voldragen pasgeborenen en zuigelingen wordt daarom niet aanbevolen totdat nadere gegevens beschikbaar komen. Wijze van toediening Sugammadex dient intraveneus te worden toegediend als eenmalige bolusinjectie. De bolusinjectie moet snel worden gegeven, binnen 10 seconden rechtstreeks in een ader of in een bestaande intraveneuze lijn (zie rubriek 6.6). Sugammadex is in klinische onderzoeken uitsluitend als eenmalige bolusinjectie toegediend. 4.3 Contra-indicaties Overgevoeligheid voor het werkzame bestanddeel of voor één van de hulpstoffen. 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Bewaking ademhalingsfunctie tijdens herstel: Patiënten moeten kunstmatig worden beademd totdat de spontane ademhaling na opheffing van de neuromusculaire blokkade voldoende is hersteld. Zelfs bij een volledig herstel van de neuromusculaire blokkade kunnen andere geneesmiddelen die tijdens en na de operatie zijn gebruikt, de ademhalingsfunctie onderdrukken, zodat kunstmatige beademing nog steeds noodzakelijk kan zijn. In geval van hernieuwd optreden van een neuromusculaire blokkade na extubatie moet worden zorg gedragen voor adequate beademing. Hernieuwd optreden van een blokkade: In klinische onderzoeken werd vooral bij toediening van suboptimale doses (in dose-finding onderzoeken) hernieuwd optreden van de blokkade gerapporteerd. Om hernieuwd optreden van neuromusculaire blokkade te voorkomen, dienen de aanbevolen doses (zie rubriek 4.2) te worden gebruikt. Wachttijden voor hernieuwde toediening van neuromusculair blokkerende stoffen na opheffing met sugammadex: Indien na opheffing met sugammadex hernieuwde toediening van rocuronium of vecuronium is vereist, wordt een wachttijd van 24 uur aanbevolen. Indien neuromusculaire blokkade is vereist vóór het verstrijken van de aanbevolen wachttijd, dient een niet-steroïd neuromusculair blokkerende stof te worden gebruikt. Nierfunctiestoornis: Bij patiënten met ernstige nierinsufficiëntie (creatinineklaring < 30 ml/min) werd een vertraagde uitscheiding van sugammadex of het sugammadex-rocuroniumcomplex waargenomen. Deze patiënten vertoonden echter geen tekenen van hernieuwd optreden van neuromusculaire blokkade. Gegevens van een beperkt aantal patiënten met nierfunctiestoornis bij wie dialyse noodzakelijk was, duiden op een inconsistente daling van plasmaspiegels van sugammadex door hemodialyse. Het gebruik van sugammadex bij patiënten met ernstige nierfunctiestoornis wordt niet aanbevolen. Interacties als gevolg van het aanhoudende effect van rocuronium of vecuronium: 4

5 Wanneer in de postoperatieve periode geneesmiddelen worden gebruikt die een neuromusculaire blokkade versterken, moet vooral worden gelet op de mogelijkheid van hernieuwd optreden van een blokkade. Zie de bijsluiter van rocuronium of vecuronium voor een lijst van specifieke geneesmiddelen die neuromusculaire blokkade versterken. In geval dat hernieuwd optreden van een blokkade wordt waargenomen, kunnen kunstmatige beademing van de patiënt en hernieuwde toediening van sugammadex noodzakelijk zijn (zie rubriek 4.2). Mogelijke interacties: Bindingsinteracties: Door de toediening van sugammadex kan de werkzaamheid van bepaalde geneesmiddelen verminderen als gevolg van een daling van de (vrije) plasmaconcentraties (zie rubriek 4.5, hormonale anticonceptiva). In een dergelijke situatie wordt de arts geadviseerd om het geneesmiddel opnieuw toe te dienen of de toediening van een therapeutisch gelijkwaardig geneesmiddel (bij voorkeur uit een andere chemische klasse) en/of niet-farmacologische interventies te overwegen, afhankelijk van wat passend is. Verdringingsinteracties: Door de toediening van bepaalde geneesmiddelen na sugammadex, is het theoretisch mogelijk dat rocuronium of vecuronium uit sugammadex worden verdrongen. Als gevolg daarvan kan er opnieuw een blokkade optreden. In deze situatie moet de patiënt kunstmatig worden beademd. In geval van infusie dient de toediening van het geneesmiddel dat de verdringing veroorzaakte te worden gestaakt. In situaties waar mogelijke verdringingsinteracties verwacht kunnen worden, dienen patiënten zorgvuldig gecontroleerd te worden op tekenen van hernieuwd optreden van een blokkade (voor maximaal ongeveer 15 minuten), na parenterale toediening van een ander geneesmiddel binnen een periode van 6 uur na toediening van sugammadex. Op dit moment worden verdringingsinteracties slechts bij enkele geneesmiddelen verwacht (toremifeen, flucloxacilline en fusidinezuur, zie rubriek 4.5). Lichte anesthesie: Wanneer in klinische onderzoeken de neuromusculaire blokkade tijdens de anesthesie met opzet werd opgeheven, werden soms tekenen van lichte anesthesie waargenomen (beweging, hoesten, grimassen en zuigen op de beademingstube). Indien de neuromusculaire blokkade wordt opgeheven tijdens voortzetting van de anesthesie, dienen aanvullende doses van het anestheticum en/of opioïd te worden gegeven op geleide van de klinische indicatie. Leverfunctiestoornis: Sugammadex wordt niet gemetaboliseerd of uitgescheiden door de lever; daarom zijn er geen specifieke onderzoeken uitgevoerd bij patiënten met leverfunctiestoornis. Patiënten met een ernstige leverfunctiestoornis moeten met grote voorzichtigheid worden behandeld. Gebruik in de Intensive Care: Sugammadex is niet onderzocht bij patiënten, die rocuronium of vecuronium krijgen binnen een Intensive Care-omgeving. Gebruik voor opheffing van neuromusculair blokkerende stoffen anders dan rocuronium of vecuronium: Sugammadex mag niet worden gebruikt voor opheffing van blokkades geïnduceerd door niet-steroïde neuromusculair blokkerende stoffen als succinylcholine of benzylisoquinoliniumverbindingen. Sugammadex mag niet worden gebruikt voor opheffing van neuromusculaire blokkade geïnduceerd door steroïde neuromusculair blokkerende stoffen anders dan rocuronium of vecuronium, aangezien er voor deze situaties geen gegevens zijn met betrekking tot werkzaamheid en veiligheid. Er zijn beperkte gegevens beschikbaar over opheffing van door pancuronium geïnduceerde blokkades, maar geadviseerd wordt om sugammadex in deze situatie niet te gebruiken. Vertraagd herstel: 5

6 Aandoeningen waarbij sprake is van een verlengde circulatietijd, zoals cardiovasculaire aandoeningen, gevorderde leeftijd (zie rubriek 4.2 voor de hersteltijd bij ouderen) of oedeemvorming kunnen gepaard gaan met langere hersteltijden. Allergische reacties: Artsen moeten voorbereid zijn op de mogelijkheid van allergische reacties en de nodige voorzorgsmaatregelen treffen (zie rubriek 4.8). Patiënten op een natriumbeperkt dieet: Elke ml oplossing bevat 9,7 mg natrium. Een dosis van 23 mg natrium wordt beschouwd als min of meer natriumvrij. Indien er meer dan 2,4 ml oplossing moet worden toegediend, dient hier rekening mee te worden gehouden bij patiënten met een natriumbeperkt dieet. Verlenging van het QTc-interval: Twee grondig uitgevoerde QTc onderzoeken (N=146), beide met vrijwilligers die bij bewustzijn waren, toonden aan dat sugammadex alleen of in combinatie met rocuronium of vecuronium niet geassocieerd is met een verlenging van het QTc-interval. In beide studies waren voor elk van de geëvalueerde meetpunten de eenzijdige 95% bovenste betrouwbaarheidslimieten van het QTc verschil ten opzichte van placebo minder dan de 10 msec marge. In het klinisch programma zijn een aantal gevallen van verlenging van het QTc-interval gemeld (QTc > 500 msec of een QTc toename van > 60 msec) in klinische onderzoeken waarbij patiënten sugammadex kregen toegediend in combinatie met sevofluraan of propofol. Gedurende anesthesie worden diverse geneesmiddelen (bijv. sevofluraan) toegediend die mogelijk het QTc-interval kunnen verlengen. De routinematige voorzorgsmaatregelen voor de behandeling van aritmie moeten in overweging worden genomen. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Er zijn geen onderzoeken uitgevoerd bij volwassenen naar de interactie van sugammadex met andere geneesmiddelen. De informatie in deze rubriek is gebaseerd op de bindingsaffiniteit tussen sugammadex en andere geneesmiddelen, preklinische experimenten en simulaties gebruikmakend van een model dat rekening houdt met de farmacodynamische effecten van neuromusculair blokkerende stoffen en de farmacokinetische interactie tussen neuromusculair blokkerende stoffen en sugammadex. Op basis van in-vitrogegevens en rekening houdend met de farmacokinetica en andere relevante informatie, worden er geen klinisch significante farmacodynamische interacties met andere geneesmiddelen verwacht, met uitzondering van de volgende: Voor toremifeen, flucloxacilline en fusidinezuur konden verdringingsinteracties niet worden uitgesloten (er zijn geen klinisch relevante bindingsinteracties te verwachten). Voor hormonale anticonceptiva kon een klinisch relevante bindingsinteractie niet worden uitgesloten (verdringingsinteracties zijn niet te verwachten). Interacties die de werkzaamheid van sugammadex mogelijk kunnen beïnvloeden (zie ook rubriek 4.4): Toremifeen: In geval van toremifeen, dat een relatief hoge affiniteitconstante en relatief hoge plasmaconcentraties heeft, kan enige verdringing van vecuronium of rocuronium uit het complex met sugammadex optreden. Het herstel van de T 4 /T 1 -ratio tot 0,9 kan daarom vertraagd zijn bij patiënten die toremifeen hebben gekregen op dezelfde dag als de operatie. Intraveneuze toediening van flucloxacilline en fusidinezuur: Intraveneuze toediening van fusidinezuur en hoge doses flucloxacilline (infusie van 500 mg of meer) kan een lichte verdringing van rocuronium of vecuronium uit sugammadex veroorzaken. Het gebruik van deze geneesmiddelen in de preoperatieve fase kan het herstel van de T 4 /T 1 -ratio tot 0,9 enigszins vertragen. Het gebruik van deze geneesmiddelen moet worden vermeden tijdens de bewakingsperiode van 6 uur in de postoperatieve fase na standaardopheffing (zie rubriek 4.4). Indien toediening van flucloxacilline of fusidinezuur binnen deze periode niet kan worden vermeden, dient de ademhaling nauwlettend in de gaten te worden gehouden, vooral tijdens de eerste 15 minuten na toediening. Zie rubriek 4.2 voor hernieuwde toediening van sugammadex. 6

7 Interacties die de werkzaamheid van andere geneesmiddelen mogelijk kunnen beïnvloeden (zie ook rubriek 4.4): Hormonale anticonceptiva: De interactie tussen 4 mg/kg sugammadex en een progestageen leidt naar verwachting tot een verlaging van de blootstelling aan progestageen (34% van AUC), vergelijkbaar met de verlaging die optreedt wanneer een gemiste dagelijkse dosis van een oraal anticonceptivum 12 uur te laat wordt ingenomen, hetgeen tot een verminderde effectiviteit kan leiden. Voor oestrogenen is het effect naar verwachting lager. Daarom wordt de toediening van een bolusdosis sugammadex beschouwd als gelijkstaand aan één overgeslagen dagelijkse dosis orale contraceptieve steroïden (gecombineerd of uitsluitend progestageen). Indien sugammadex op dezelfde dag wordt toegediend als een oraal anticonceptivum, wordt er verwezen naar het advies met betrekking tot een vergeten tablet in de bijsluiter van het orale anticonceptivum. In het geval van niet-orale hormonale anticonceptiva dient de patiënt gedurende de volgende 7 dagen een aanvullende niet-hormonale anticonceptiemethode te gebruiken en het advies in de bijsluiter van het product raadplegen. Interferentie met laboratoriumtests: In het algemeen interfereert sugammadex niet met laboratoriumtests, met als mogelijke uitzondering de progesteronbepaling in serum en bepaalde stollingsparameters (geactiveerde partiële tromboplastinetijd (APTT), protrombinetijd (PT) en de protrombinetijd (international normalized ratio) (PT(inr)). Deze interferentie werd waargenomen in plasmamonsters met een concentratie sugammadex in hetzelfde bereik als verkregen voor C max na een dosis van 16 mg/kg. De klinische relevantie van deze bevindingen is onduidelijk, aangezien dit niet is onderzocht bij patiënten. Pediatrische populatie Er is geen formeel onderzoek naar interacties uitgevoerd. De bovengenoemde interacties voor volwassenen en de waarschuwingen in rubriek 4.4 moeten ook in aanmerking worden genomen voor de pediatrische populatie. 4.6 Zwangerschap en borstvoeding Er zijn voor sugammadex geen klinische gegevens voorhanden over gevallen van gebruik tijdens de zwangerschap. Experimenteel onderzoek bij dieren wijst geen directe of indirecte schadelijke effecten uit voor de zwangerschap, ontwikkeling van het embryo/de foetus, de bevalling of de postnatale ontwikkeling. Voorzichtigheid is geboden bij het toedienen van sugammadex aan zwangere vrouwen. Het is niet bekend of sugammadex wordt uitgescheiden in de moedermelk. Experimenteel onderzoek bij dieren heeft uitscheiding van sugammadex in de moedermelk aangetoond. De orale absorptie van cyclodextrines is in het algemeen laag en er zijn geen effecten bij de zuigeling te verwachten na toediening van een eenmalige dosis aan een vrouw die borstvoeding geeft. Sugammadex kan worden gebruikt tijdens het geven van borstvoeding. 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Er is geen onderzoek verricht met betrekking tot de effecten op de rijvaardigheid en op het vermogen om machines te bedienen. 4.8 Bijwerkingen De veiligheid van sugammadex is beoordeeld op basis van een geïntegreerde veiligheidsdatabase van ongeveer 1700 patiënten en 120 vrijwilligers. De meest gerapporteerde bijwerking dysgeusie (metalen of bittere smaak) werd vooral waargenomen na doses van 32 mg/kg sugammadex of hoger. In een paar gevallen zijn allergieachtige reacties (bijv. bloedstuwing, erythemateuze huiduitslag) gerapporteerd na gebruik van sugammadex waarvan er een als milde allergische reactie is bevestigd. 7

8 Systeem/orgaanklassen Frequentie Bijwerking Immuunsysteemaandoeningen Soms ( 1/1000, < 1/100) Allergische reacties (zie rubriek 4.4) Letsels, intoxicaties en verrichtingscomplicaties Vaak ( 1/100, < 1/10) Soms ( 1/1000, < 1/100) Complicaties bij anesthesie (zie rubriek 4.4) Ongewenste awareness gedurende anesthesie Zenuwstelselaandoeningen Zeer vaak ( 1/10) bij vrijwilligers Dysgeusie Complicaties bij anesthesie: Complicaties bij anesthesie, indicatief voor herstel van neuromusculaire functie, zijn beweging van een ledemaat of het lichaam of hoesten gedurende de anesthesieprocedure of gedurende de operatie, grimassen of zuigen op de beademingstube. Zie rubriek 4.4 lichte anesthesie. Awareness: Na behandeling met sugammadex zijn een paar gevallen van awareness gerapporteerd. De relatie tot gebruik van sugammadex is onzeker. Hernieuwd optreden van een blokkade: In de database van samengevoegde fase I-III studies met een placebogroep was de incidentie van het hernieuwd optreden van een blokkade, gemeten met neuromusculaire monitortechniek, 2% na gebruik van sugammadex en 0% in de placebogroep. Vrijwel al deze gevallen kwamen voor in dose-finding onderzoeken waarin suboptimale doses (minder dan 2 mg/kg) werden toegediend (zie rubriek 4.4). Aanvullende informatie met betrekking tot speciale populaties Longpatiënten: In één klinisch onderzoek bij patiënten met een voorgeschiedenis van longcomplicaties werd bij twee patiënten bronchospasme gemeld als mogelijke bijwerking en een causaal verband kon niet volledig worden uitgesloten. Net als bij alle patiënten met een voorgeschiedenis van longcomplicaties, dient de arts zich bewust te zijn van het mogelijke optreden van bronchospasmen. Pediatrische populatie Uit een beperkte database blijkt dat het veiligheidsprofiel van sugammadex (tot maximaal 4 mg/kg) bij pediatrische patiënten gelijk is aan dat bij volwassenen. 4.9 Overdosering In klinische onderzoeken is 1 geval van onbedoelde overdosering met 40 mg/kg gerapporteerd zonder enige aanzienlijke bijwerkingen. In een tolerantiestudie bij de mens werd sugammadex toegediend in doses van maximaal 96 mg/kg. Er werden geen dosisgerelateerde of ernstige bijwerkingen gerapporteerd. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: alle overige therapeutische producten, ATC-code: V03AB35 Werkingsmechanisme: Sugammadex is een gemodificeerd gammacyclodextrine, een Selective Relaxant Binding Agent. Het vormt een complex met de neuromusculair blokkerende stoffen rocuronium of vecuronium in plasma en reduceert daardoor de hoeveelheid neuromusculair blokkerende stof die zich kan binden aan 8

9 nicotinereceptoren in de neuromusculaire junctie. Dit resulteert in de opheffing van de door rocuronium of vecuronium geïnduceerde neuromusculaire blokkade. Farmacodynamische effecten: In dosisresponsstudies van door rocuronium geïnduceerde blokkades (0,6, 0,9, 1,0 en 1,2 mg/kg rocuroniumbromide met en zonder onderhoudsdoses) en door vecuronium geïnduceerde blokkades (0,1 mg/kg vecuroniumbromide met of zonder onderhoudsdoses) is sugammadex toegediend in doses variërend van 0,5 mg/kg tot 16 mg/kg op verschillende tijdstippen/dieptes van de blokkade. Bij deze studies werd een duidelijke dosisresponsrelatie waargenomen. Klinische werkzaamheid en veiligheid: Sugammadex kan worden toegediend op verschillende tijdstippen na toediening van rocuronium- of vecuroniumbromide: Standaardopheffing diepe neuromusculaire blokkade: In een pivotal studie werden patiënten willekeurig ingedeeld bij de rocuronium- of de vecuroniumgroep. Na de laatste dosis rocuronium of vecuronium, bij 1-2 PTC s, werd 4 mg/kg sugammadex of 70 mcg/kg neostigmine toegediend in willekeurige volgorde. De tijd van het begin van de toediening van sugammadex of neostigmine tot herstel van de T 4 /T 1 -ratio tot 0,9 was: Tijd (minuten) vanaf toediening van sugammadex of neostigmine bij diepe neuromusculaire blokkade (1-2 PTC s) na rocuronium of vecuronium tot herstel van de T 4 /T 1 -ratio tot 0,9 Neuromusculair Behandelingsregime blokkerende stof Sugammadex (4 mg/kg) Neostigmine (70 mcg/kg) Rocuronium N Mediaan (minuten) 2,7 49,0 Spreiding 1,2-16,1 13,3-145,7 Vecuronium N Mediaan (minuten) 3,3 49,9 Spreiding 1,4-68,4 46,0-312,7 Standaardopheffing gematigde neuromusculaire blokkade: In een ander pivotal studie werden patiënten willekeurig ingedeeld bij de rocuronium- of de vecuroniumgroep. Na de laatste dosis rocuronium of vecuronium werd bij terugkeer van T 2 2 mg/kg sugammadex of 50 mcg/kg neostigmine toegediend in willekeurige volgorde. De tijd van het begin van de toediening van sugammadex of neostigmine tot het herstel van de T 4 /T 1 -ratio tot 0,9 was: Tijd (minuten) vanaf toediening van sugammadex of neostigmine bij terugkeer van T 2 na rocuronium of vecuronium tot herstel van de T 4 /T 1 -ratio tot 0,9 Neuromusculair Behandelingsregime blokkerende stof Sugammadex (2 mg/kg) Neostigmine (50 mcg/kg) Rocuronium N Mediaan (minuten) 1,4 17,6 Spreiding 0,9-5,4 3,7-106,9 Vecuronium N Mediaan (minuten) 2,1 18,9 Spreiding 1,2-64,2 2,9-76,2 Opheffing van de door rocuronium geïnduceerde neuromusculaire blokkade met sugammadex werd vergeleken met de opheffing van de door cisatracurium geïnduceerde neuromusculaire blokkade met 9

10 neostigmine. Bij terugkeer van T 2 werd een dosis van 2 mg/kg sugammadex of 50 mcg/kg neostigmine toegediend. Sugammadex leidde tot een snellere opheffing van de door rocuronium geïnduceerde neuromusculaire blokkade dan de opheffing met neostigmine van de door cisatracurium geïnduceerde neuromusculaire blokkade: Tijd (minuten) vanaf toediening van sugammadex of neostigmine bij terugkeer van T 2 na rocuronium of cisatracurium tot herstel van de T 4 /T 1 -ratio tot 0,9 Neuromusculair Behandelingsregime blokkerende stof Rocuronium en sugammadex (2 mg/kg) Cisatracurium en neostigmine (50 mcg/kg) N Mediaan (minuten) 1,9 7,2 Spreiding 0,7-6,4 4,2-28,2 Voor onmiddellijke opheffing: De hersteltijd van de door succinylcholine geïnduceerde neuromusculaire blokkade (1 mg/kg) werd vergeleken met door sugammadex (16 mg/kg, 3 minuten later) geïnduceerd herstel van de door rocuronium geïnduceerde neuromusculaire blokkade (1,2 mg/kg). Tijd (minuten) vanaf toediening van rocuronium en sugammadex of succinylcholine tot herstel van de T 1 10% Neuromusculaire Behandelingsregime blokkerende stof Rocuronium en sugammadex (16 mg/kg) Succinylcholine (1 mg/kg) N Mediaan (minuten) 4,2 7,1 Bereik 3,5-7,7 3,7-10,5 In een gepoolde analyse werden de volgende hersteltijden voor 16 mg/kg sugammadex na 1,2 mg/kg rocuroniumbromide gerapporteerd: Tijd (minuten) vanaf toediening van sugammadex bij 3 minuten na rocuronium tot herstel van de T 4 /T 1 -ratio tot 0,9, 0,8 of 0,7 T 4 /T 1 tot 0,9 T 4 /T 1 tot 0,8 T 4 /T 1 tot 0,7 N Mediaan 1,5 1,3 1,1 (minuten) Spreiding 0,5-14,3 0,5-6,2 0,5-3,3 5.2 Farmacokinetische eigenschappen De farmacokinetische parameters van sugammadex zijn berekend uit de totale som van nietcomplexgebonden en complexgebonden concentraties van sugammadex. Aangenomen wordt dat de farmacokinetische parameters zoals klaring en distributievolume gelijk zijn voor nietcomplexgebonden en complexgebonden sugammadex in patiënten onder narcose. Distributie: Het distributievolume bij steady-state van sugammadex is ongeveer 11 tot 14 liter. Noch sugammadex noch het complex van sugammadex en rocuronium bindt aan plasmaproteïnen of erytrocyten, zoals in vitro is aangetoond in van mannen afkomstig humaan plasma en vol bloed. Sugammadex vertoont lineaire kinetica in het dosisbereik van 1 tot 16 mg/kg bij toediening als een IV bolusdosis. Metabolisme: In preklinisch en klinisch onderzoek werden geen metabolieten van sugammadex waargenomen en werd sugammadex alleen in ongewijzigde vorm via de nieren geëlimineerd. 10

11 Eliminatie: De eliminatiehalfwaardetijd (t ½ ) van sugammadex bij volwassenen is 1,8 uur en de plasmaklaring wordt geschat op 88 ml/min. Een massabalansonderzoek heeft aangetoond dat > 90% van de dosis binnen 24 uur werd uitgescheiden. 96% van de dosis werd uitgescheiden in de urine, waarvan minstens 95% kon worden toegeschreven aan ongewijzigd sugammadex. Uitscheiding via feces of uitgeademde lucht bedroeg minder dan 0,02% van de dosis. Toediening van sugammadex aan gezonde vrijwilligers resulteerde in een verhoogde renale eliminatie van rocuronium in complexvorm. Speciale populaties: Ouderen en nierfunctiestoornis: De farmacokinetische parameters gebaseerd op farmacokinetische modellen bij representatieve ouderen en/of patiënten met nierfunctiestoornis worden hieronder weergegeven: Representatieve patiënt (75 kg lichaamsgewicht) Klaring (ml/min) Distributievolume bij steady-state (l) Eliminatiehalfwaardetijd (uur) Volwassene (40 jaar) Volwassene (40 jaar) Volwassene (40 jaar) Oudere (75 jaar) Oudere (75 jaar) Normaal CrKL: 100 ml/min Lichte nierfunctiestoornis CrKL: 50 ml/min Matige nierfunctiestoornis CrKL: 30 ml/min Normaal CrKL: 80 ml/min Lichte nierfunctiestoornis CrKL: 50 ml/min 88 (25,0%) 11,4 (22,9%) 1,8 (32,9%) 71 (23,6%) 11,4 (23,0%) 2,2 (33,3%) 28 (24,4%) 11,4 (23,5%) 5,2 (32,9%) 80 (24,0%) 13,5 (24,4%) 2,4 (34,9%) 72 (24,5%) 13,2 (24,2%) 2,6 (34,6%) Oudere (75 jaar) Matige nierfunctiestoornis CrCL: 30 ml/min Gemiddelde en variatiecoëfficiënt (%) worden weergegeven. 28 (24,7%) 13,4 (23,8%) 6,1 (36,5%) Pediatrische patiënten: De farmacokinetiek bij pediatrische patiënten (n=51) in de leeftijd variërend van 0 tot 17 jaar werd beoordeeld met behulp van een farmacokinetische (PK) populatieanalyse. Bij patiënten onder de 18 jaar stijgen het distributievolume en de klaring met de leeftijd van de patiënt. De variabiliteit van plasmaconcentraties van sugammadex bij pediatrische patiënten is vergelijkbaar met de variabiliteit bij volwassen patiënten. De farmacokinetische (PK) parameters van twee representatieve pediatrische patiënten zijn hieronder samengevat: PK-parameters van sugammadex bij representatieve pediatrische patiënten PK-parameter Kind (leeftijd: 8 jaar) Adolescent (leeftijd: 15 jaar) Eliminatiehalfwaardetijd (uur) 0,9 1,7 Distributievolume bij steady-state (l) 3,1 9,1 11

12 Klaring (ml/min) Geslacht: Er werden geen verschillen tussen de geslachten waargenomen. Ras: In een onderzoek bij gezonde Japanse en blanke patiënten werden geen klinisch relevante verschillen in de farmacokinetische parameters waargenomen. De beperkte gegevens geven geen aanwijzing voor verschillen in farmacokinetische parameters bij negroïden of Afrikaanse Amerikanen. Lichaamsgewicht: Een farmacokinetische populatieanalyse van volwassen en oudere patiënten heeft geen klinisch relevant verband aangetoond van de klaring en het distributievolume met het lichaamsgewicht. 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Preklinische gegevens duiden niet op een speciaal risico voor de mens. Deze gegevens zijn afkomstig van conventioneel onderzoek op het gebied van veiligheidsfarmacologie, toxiciteit bij herhaalde dosering, genotoxisch potentieel, reproductietoxiciteit, lokale tolerantie of compatibiliteit met bloed. Sugammadex wordt uit de meeste organen snel geklaard; bij de rat treedt echter enige retentie van de verbinding op in botten en gebit. Het bestanddeel dat hoogstwaarschijnlijk bij de reversibele binding is betrokken, is hydroxyapatiet, de anorganische matrix in deze weefsels. Preklinisch onderzoek bij jongvolwassen en volwassen ratten heeft aangetoond dat deze retentie geen nadelige invloed heeft op de kleur van het gebit en de kwaliteit, structuur, turnover en ontwikkeling van het bot. Bij juveniele ratten werd een witachtige verkleuring van de snijtanden waargenomen en bij herhaalde toediening verstoring van de glazuurvorming, maar pas bij blootstellingniveaus van maal de klinische blootstelling bij 4 mg/kg. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen Zoutzuur 3,7% en/of natriumhydroxide (voor ph-aanpassing) Water voor injecties 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Dit geneesmiddel mag niet gemengd worden met andere geneesmiddelen dan die vermeld in rubriek 6.6. Fysische onverenigbaarheid is gerapporteerd met verapamil, ondansetron en ranitidine. 6.3 Houdbaarheid 3 jaar Na de eerste opening en reconstitutie is chemische en fysische stabiliteit tijdens gebruik aangetoond gedurende 48 uur bij 2 C tot 25 C. Vanuit microbiologisch oogpunt dient het gereconstitueerde product onmiddellijk te worden gebruikt. Indien het niet onmiddellijk wordt gebruikt, is de gebruiker verantwoordelijk voor de gehanteerde gebruikstermijn en bewaarcondities voorafgaand aan gebruik; dit is normaal gesproken niet langer dan 24 uur bij 2 C tot 8 C, tenzij reconstitutie is uitgevoerd onder gecontroleerde en gevalideerde aseptische omstandigheden. 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren beneden 30 C. Niet in de vriezer bewaren. De injectieflacon in de buitenverpakking bewaren ter bescherming tegen licht. 12

13 Voor de bewaarcondities van het verdunde geneesmiddel, zie rubriek Aard en inhoud van de verpakking Type I glazen injectieflacon voor eenmalig gebruik, afgesloten met een grijze chlorobutyl rubber stop met aluminium krulkapje en flip-off dop. De rubber stop van de injectieflacon bevat geen latex. Verpakkingsgrootten: 10 injectieflacons van 2 ml of 10 injectieflacons van 5 ml. Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen en andere instructies Indien Bridion wordt toegediend via dezelfde infuuslijn die ook wordt gebruikt voor andere geneesmiddelen, is het belangrijk dat de infuuslijn voldoende wordt gespoeld (bijv. met natriumchloride 9 mg/ml (0,9% oplossing)) tussen de toediening van Bridion en geneesmiddelen waarvoor onverenigbaarheid met Bridion is aangetoond of waarvoor verenigbaarheid met Bridion niet is vastgesteld. Sugammadex kan worden geïnjecteerd in de intraveneuze lijn van een lopend infuus met de volgende intraveneuze oplossingen: natriumchloride 9 mg/ml (0,9%), glucose 50 mg/ml (5%), natriumchloride 4,5 mg/ml (0,45%) en glucose 25 mg/ml (2,5%), Ringer-lactaatoplossing, Ringer-oplossing, glucose 50 mg/ml (5%) in natriumchloride 9 mg/ml (0,9%). Voor pediatrische patiënten kan Bridion worden verdund met natriumchloride 9 mg/ml (0,9%) tot een concentratie van 10 mg/ml (zie rubriek 6.3). Alle ongebruikte producten of afvalmaterialen dienen te worden vernietigd overeenkomstig lokale voorschriften. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN N.V. Organon, Kloosterstraat 6, 5349 AB Oss, Nederland 8. NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN EU/1/08/446/001 EU/1/08/446/ DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING 25 juli DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST Gedetailleerde informatie over dit product is beschikbaar op de website van het Europese Geneesmiddelen Bureau (EMEA) 13

14 BIJLAGE II A. HOUDERS VAN DE VERGUNNING VOOR DE VERVAARDIGING VERANTWOORDELIJK VOOR VRIJGIFTE B. VOORWAARDEN VERBONDEN AAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN 14

15 A. HOUDERS VAN DE VERGUNNING VOOR DE VERVAARDIGING VERANTWOORDELIJK VOOR VRIJGIFTE Naam en adres van de fabrikanten verantwoordelijk voor vrijgifte N.V. Organon Kloosterstraat 6 Postbus BH Oss, Nederland Organon (Ireland) Ltd., Drynam Road, Swords Co. Dublin Ierland In de gedrukte bijsluiter van het geneesmiddel dienen de naam en het adres van de fabrikant die verantwoordelijk is voor vrijgifte van de desbetreffende partij te zijn opgenomen. B. VOORWAARDEN VERBONDEN AAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN VOORWAARDEN OF BEPERKINGEN OPGELEGD AAN DE HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN TEN AANZIEN VAN DE AFLEVERING EN HET GEBRUIK Aan beperkt medisch voorschrift onderworpen geneesmiddel (Zie bijlage I: samenvatting van de productkenmerken, rubriek 4.2). VOORWAARDEN OF BEPERKINGEN MET BETREKKING TOT EEN VEILIG EN DOELTREFFEND GEBRUIK VAN HET GENEESMIDDEL Niet van toepassing. ANDERE VOORWAARDEN Farmacovigilantiesysteem De houder van de vergunning voor het in de handel brengen moet ervoor zorgen dat het farmacovigilantiesysteem, zoals beschreven in versie 7.0 in module van de aanvraag voor de vergunning voor het in de handel brengen, functioneert voordat en terwijl het product in de handel is Risk Management Plan De houder van de vergunning voor het in de handel brengen verplicht zich tot het uitvoeren van onderzoeken en verdere farmacovigilantie-activiteiten die beschreven zijn in het farmacovigilantieplan, zoals overeengekomen in versie 3.0 van het Risk Management Plan (RMP) weergegeven in module van de aanvraag voor de vergunning voor het in de handel brengen en alle volgende herziene versies van het RMP die zijn goedgekeurd door de CHMP. Zoals beschreven in de CHMP richtlijn over Risk Management Systems voor geneesmiddelen voor gebruik bij mensen, dient de herziene versie van het RMP gelijktijdig ingediend te worden met het volgende Periodieke Veiligheidsrapport (PSUR). Bovendien dient een herziene versie van het RMP ingediend te worden 15

16 Wanneer nieuwe informatie wordt ontvangen die invloed kan hebben op de huidige veiligheidsspecificaties, het farmacovigilantieplan of risicoverminderende activiteiten Binnen 60 dagen nadat een belangrijke (farmacovigilantie of risicoverminderende) mijlpaal wordt bereikt Op verzoek van de EMEA 16

17 BIJLAGE III ETIKETTERING EN BIJSLUITER 17

18 A. ETIKETTERING 18

19 GEGEVENS DIE OP DE BUITENVERPAKKING MOETEN WORDEN VERMELD VOUWKARTON, 10 x 5 ml injectieflacons 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Bridion 100 mg/ml oplossing voor injectie sugammadex 2. GEHALTE AAN WERKZA(A)M(E) BESTANDDE(E)L(EN) 1 ml bevat 100 mg sugammadex (als natriumzout). 5 ml = 500 mg 3. LIJST VAN HULPSTOFFEN De oplossing bevat ook: zoutzuur 3,7% en/of natriumhydroxide (voor ph-aanpassing), water voor injecties. Zie bijsluiter voor aanvullende informatie. 4. FARMACEUTISCHE VORM EN INHOUD 10 injectieflacons 5. WIJZE VAN GEBRUIK EN TOEDIENINGSWEG(EN) IV Intraveneus gebruik. Voor eenmalig gebruik. Gooi alle ongebruikte oplossing weg. Voor gebruik de bijsluiter lezen. 6. EEN SPECIALE WAARSCHUWING DAT HET GENEESMIDDEL BUITEN HET BEREIK EN ZICHT VAN KINDEREN DIENT TE WORDEN GEHOUDEN Buiten het bereik en zicht van kinderen houden. 7. ANDERE SPECIALE WAARSCHUWING(EN), INDIEN NODIG 8. UITERSTE GEBRUIKSDATUM EXP 9. BIJZONDERE VOORZORGSMAATREGELEN VOOR DE BEWARING 19

20 Bewaren beneden 30 C. Niet in de vriezer bewaren. De injectieflacon in de buitenverpakking bewaren ter bescherming tegen licht. Na eerste opening en verdunning bewaren bij 2-8 C en binnen 24 uur gebruiken. 10. BIJZONDERE VOORZORGSMAATREGELEN VOOR HET VERWIJDEREN VAN NIET-GEBRUIKTE GENEESMIDDELEN OF DAARVAN AFGELEIDE AFVALSTOFFEN (INDIEN VAN TOEPASSING) 11. NAAM EN ADRES VAN DE HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN N.V. Organon Kloosterstraat AB Oss Nederland 12. NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN EU/1/08/446/ PARTIJNUMMER Lot 14. ALGEMENE INDELING VOOR DE AFLEVERING Geneesmiddel op medisch voorschrift. 15. INSTRUCTIES VOOR GEBRUIK 16 INFORMATIE IN BRAILLE Rechtvaardiging voor uitzondering van braille is aanvaardbaar 20

21 GEGEVENS DIE TEN MINSTE OP PRIMAIRE KLEINVERPAKKINGEN MOETEN WORDEN VERMELD FLACONETIKET, 10 x 5 ml injectieflacons 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL EN DE TOEDIENINGWEG(EN) Bridion 100 mg/ml injectievloeistof sugammadex IV 2. WIJZE VAN TOEDIENING 3. UITERSTE GEBRUIKSDATUM EXP 4. PARTIJNUMMER Lot 5. INHOUD UITGEDRUKT IN GEWICHT, VOLUME OF EENHEID 5 ml 6. OVERIGE 21

22 GEGEVENS DIE OP DE BUITENVERPAKKING MOETEN WORDEN VERMELD VOUWKARTON, 10 x 2 ml injectieflacons 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Bridion 100 mg/ml oplossing voor injectie sugammadex 2. GEHALTE AAN WERKZA(A)M(E) BESTANDDE(E)L(EN) 1 ml bevat 100 mg sugammadex (als natriumzout). 2 ml = 200 mg 3. LIJST VAN HULPSTOFFEN De oplossing bevat ook: zoutzuur 3,7% en/of natriumhydroxide (voor ph-aanpassing), water voor injecties. Zie bijsluiter voor aanvullende informatie. 4. FARMACEUTISCHE VORM EN INHOUD 10 injectieflacons 5. WIJZE VAN GEBRUIK EN TOEDIENINGSWEG(EN) IV Intraveneus gebruik. Voor eenmalig gebruik. Gooi alle ongebruikte oplossing weg. Voor gebruik de bijsluiter lezen. 6. EEN SPECIALE WAARSCHUWING DAT HET GENEESMIDDEL BUITEN HET BEREIK EN ZICHT VAN KINDEREN DIENT TE WORDEN GEHOUDEN Buiten het bereik en zicht van kinderen houden. 7. ANDERE SPECIALE WAARSCHUWING(EN), INDIEN NODIG 8. UITERSTE GEBRUIKSDATUM EXP 9. BIJZONDERE VOORZORGSMAATREGELEN VOOR DE BEWARING 22

23 Bewaren beneden 30 C. Niet in de vriezer bewaren. De injectieflacon in de buitenverpakking bewaren ter bescherming tegen licht. Na eerste opening en verdunning bewaren bij 2-8 C en binnen 24 uur gebruiken. 10. BIJZONDERE VOORZORGSMAATREGELEN VOOR HET VERWIJDEREN VAN NIET-GEBRUIKTE GENEESMIDDELEN OF DAARVAN AFGELEIDE AFVALSTOFFEN (INDIEN VAN TOEPASSING) 11. NAAM EN ADRES VAN DE HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN N.V. Organon Kloosterstraat AB Oss Nederland 12. NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN EU/1/08/446/ PARTIJNUMMER Lot 14. ALGEMENE INDELING VOOR DE AFLEVERING Geneesmiddel op medisch voorschrift. 15. INSTRUCTIES VOOR GEBRUIK 16 INFORMATIE IN BRAILLE Rechtvaardiging voor uitzondering van braille is aanvaardbaar 23

24 GEGEVENS DIE TEN MINSTE OP PRIMAIRE KLEINVERPAKKINGEN MOETEN WORDEN VERMELD FLACONETIKET, 10 x 2 ml injectieflacons 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL EN DE TOEDIENINGWEG(EN) Bridion 100 mg/ml injectievloeistof sugammadex IV 2. WIJZE VAN TOEDIENING 3. UITERSTE GEBRUIKSDATUM EXP 4. PARTIJNUMMER Lot 5. INHOUD UITGEDRUKT IN GEWICHT, VOLUME OF EENHEID 2 ml 6. OVERIGE 24

25 B. BIJSLUITER 25

26 BIJSLUITER: INFORMATIE VOOR DE GEBRUIK(ST)ER Bridion 100 mg/ml oplossing voor injectie sugammadex Lees de hele bijsluiter zorgvuldig door voordat u dit geneesmiddel krijgt toegediend. Bewaar deze bijsluiter. Het kan nodig zijn om deze nogmaals door te lezen. Heeft u nog vragen, raadpleeg dan uw anesthesist. Wanneer één van de bijwerkingen ernstig wordt of als er bij u een bijwerking optreedt die niet in deze bijsluiter is vermeld, raadpleeg dan uw anesthesist of arts. In deze bijsluiter: 1. Wat is Bridion en waarvoor wordt het gebruikt 2. Wat u moet weten voordat u Bridion krijgt toegediend 3. Hoe wordt Bridion toegediend 4. Mogelijke bijwerkingen 5. Hoe wordt Bridion bewaard 6. Aanvullende informatie 1. WAT IS BRIDION EN WAARVOOR WORDT HET GEBRUIKT Bridion behoort tot de geneesmiddelengroep die Selective Relaxant Binding Agents wordt genoemd. Het wordt gebruikt om het herstel van uw spieren na een operatie te versnellen. Bij bepaalde operaties moeten uw spieren volledig ontspannen zijn. Zo kan de chirurg de operatie makkelijker uitvoeren. Daarom worden bij de algehele narcose die u krijgt geneesmiddelen gebruikt die uw spieren ontspannen. Dit zijn zogenaamde spierverslappers en voorbeelden daarvan zijn rocuroniumbromide en vecuroniumbromide. Aangezien deze geneesmiddelen ook uw ademhalingsspieren ontspannen, heeft u hulp nodig bij het ademhalen (kunstmatige beademing) tijdens en na uw operatie, totdat u weer zelfstandig kunt ademhalen. Bridion wordt gebruikt om de werking van de spierverslappers te stoppen. Dit gebeurt doordat het zich bindt aan het rocuroniumbromide of vecuroniumbromide in uw lichaam. Bridion wordt gegeven om uw herstel van de spierverslapping te versnellen bijvoorbeeld aan het eind van de operatie, zodat u sneller weer normaal kunt ademhalen. 2. WAT U MOET WETEN VOORDAT U BRIDION KRIJGT TOEGEDIEND U moet geen Bridion toegediend krijgen als u allergisch (overgevoelig) bent voor sugammadex of voor één van de andere bestanddelen van Bridion. Vertel het uw anesthesist als dit voor u geldt. Wees extra voorzichtig met Bridion of u een nierziekte heeft of in het verleden heeft gehad. Dit is belangrijk omdat Bridion via uw nieren uit uw lichaam wordt verwijderd. of u een hartaandoening heeft of in het verleden heeft gehad. of u een leveraandoening heeft of in het verleden heeft gehad. of bij u sprake is van vochtretentie (oedeem). of u op een zoutbeperkt dieet staat. Vertel het uw anesthesist als een van bovenstaande voor u geldt. Gebruik met andere geneesmiddelen 26

27 Vertel het uw anesthesist als u andere geneesmiddelen gebruikt of kort geleden heeft gebruikt, ook de geneesmiddelen die u zonder voorschrift kunt krijgen of kruidenmiddelen. Bridion kan invloed hebben op of worden beïnvloed door andere geneesmiddelen. Sommige geneesmiddelen verminderen het effect van Bridion Het is met name belangrijk dat u uw anesthesist vertelt of u onlangs de volgende geneesmiddelen heeft gebruikt: toremifeen (gebruikt voor de behandeling van borstkanker). flucloxacilline (een antibioticum). fusidinezuur (een antibioticum). Bridion kan invloed hebben op hormonale anticonceptiva Bridion kan de werkzaamheid van hormonale anticonceptiva met inbegrip van de pil, anticonceptiering, implantaten of een hormonaal intra-uterien systeem (IUS, spiraaltje) verminderen omdat het ervoor zorgt dat u minder van het progestageen hormoon opneemt. De hoeveelheid progestageen die verloren gaat door het gebruik van Bridion, is ongeveer hetzelfde als wanneer u één dag de pil zou overslaan. Als u de pil gebruikt op dezelfde dag als dat u Bridion krijgt toegediend, volg dan de instructies voor een vergeten tablet in de bijsluiter van uw pil. Als u andere hormonale anticonceptiva gebruikt (bijvoorbeeld een anticonceptiering, implantaat of IUS), dient u de komende 7 dagen een aanvullende, niet-hormonale anticonceptiemethode (zoals een condoom) te gebruiken en het advies in de bijsluiter te volgen. Effecten op bloedtesten In het algemeen heeft Bridion geen effect op laboratoriumtesten. Het kan echter wel de resultaten van een bloedtest voor het hormoon progesteron en bepaalde stollingstesten beïnvloeden. Zwangerschap en borstvoeding Vertel het uw anesthesist als u zwanger bent of kunt zijn. U kunt Bridion toch nog toegediend krijgen, maar dit moet eerst besproken worden. Sugammadex kan tijdens het geven van borstvoeding gebruikt worden. Rijvaardigheid en het gebruik van machines Uw arts zal u vertellen wanneer het veilig is om een motorvoertuig te besturen of machines te bedienen nadat u Bridion toegediend heeft gekregen. Van Bridion is niet bekend dat het invloed heeft op de alertheid of het concentratievermogen. 3. HOE WORDT BRIDION TOEGEDIEND De dosis Uw anesthesist zal de voor u benodigde dosis van Bridion vaststellen op basis van: uw gewicht in hoeverre de spierverslapper nog effect bij u heeft. De gebruikelijke dosis is 2-4 mg per kg lichaamsgewicht. Er kan een hogere dosis worden gegeven als de anesthesist wil dat u sneller herstelt. De dosis van Bridion voor kinderen is 2 mg/kg (kinderen en adolescenten van 2-17 jaar). Hoe wordt Bridion toegediend Bridion wordt door uw anesthesist toegediend. Het wordt als enkelvoudige injectie in een ader (intraveneus) ingespoten. Wat u moet doen als u meer Bridion toegediend heeft gekregen dan zou mogen 27

28 Aangezien uw anesthesist uw toestand nauwlettend zal bewaken, is het niet waarschijnlijk dat u te veel Bridion krijgt toegediend. Mocht dit toch gebeuren, dan zal dit waarschijnlijk geen problemen veroorzaken. Als u nog vragen heeft over het gebruik van dit geneesmiddel, vraag dan uw arts of apotheker. 4. MOGELIJKE BIJWERKINGEN Zoals alle geneesmiddelen kan Bridion bijwerkingen veroorzaken, hoewel niet iedereen deze bijwerkingen krijgt. Als deze bijwerkingen optreden tijdens de narcose, zullen ze door uw anesthesist worden opgemerkt en behandeld. Bijwerkingen die zeer vaak voorkomen (bij meer dan 1 op 10 patiënten) Een tijdelijke onaangename smaak in uw mond. Bijwerkingen die vaak voorkomen (bij 1 tot 10 van de 100 patiënten) Lichte anesthesie u kunt uit diepe slaap beginnen te komen, zodat u meer anesthetica nodig heeft. Dit kan er voor zorgen dat u gaat bewegen of hoesten aan het eind van de operatie. Uw spieren kunnen weer slap worden na de operatie (als een te lage dosis is toegediend). Bijwerkingen die soms voorkomen (bij 1 tot 10 van de patiënten) Wakker zijn gedurende de operatie (awareness onder anesthesie). Kortademigheid als gevolg van spierkrampen van de luchtwegen (bronchospasme) trad op bij patiënten met een voorgeschiedenis van astma. Allergische (overgevoeligheids) reacties zoals huiduitslag of roodverkleuring van de huid. Wanneer één van de bijwerkingen ernstig wordt of als er bij u een bijwerking optreedt die niet in deze bijsluiter is vermeld, raadpleeg dan uw arts of apotheker. 5. HOE WORDT BRIDION BEWAARD Buiten het bereik en zicht van kinderen houden. Gebruik Bridion niet meer na de vervaldatum die staat vermeld op de injectieflacon en de doos. Bewaren beneden 30 C. Niet in de vriezer bewaren. De injectieflacon in de buitenverpakking bewaren ter bescherming tegen licht. Na eerste opening en verdunning bewaren bij 2 tot 8 C en binnen 24 uur gebruiken. 6. AANVULLENDE INFORMATIE Wat bevat Bridion - Het werkzame bestanddeel is sugammadex. 1 ml oplossing voor injectie bevat 100 mg sugammadex (als natriumzout). - De andere bestanddelen zijn water voor injecties, zoutzuur 3,7% en/of natriumhydroxide (voor ph-aanpassing). Hoe ziet Bridion er uit en wat is de inhoud van de verpakking Bridion is een heldere en kleurloze tot lichtgele oplossing voor injectie. Er zijn twee verschillende verpakkingsgrootten, een met 10 injectieflacons met 2 ml en een met 10 injectieflacons met 5 ml oplossing voor injectie. 28

29 Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht. Houder van de vergunning voor het in de handel brengen en fabrikant N.V. Organon, Kloosterstraat 6, 5349 AB Oss, Nederland Fabrikanten N.V. Organon, Kloosterstraat 6, 5349 AB Oss, Nederland Organon (Ireland) Ltd., Drynam Road, Swords, Co. Dublin, Ierland Deze bijsluiter is voor de laatste keer goedgekeurd in {MM/JJJJ} Gedetailleerde informatie over dit geneesmiddel is beschikbaar op de website van het Europese Geneesmiddelen Bureau (EMEA) De volgende informatie is alleen bestemd voor artsen of andere beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg: Voor gedetailleerde informatie wordt verwezen naar de Samenvatting van de Productkenmerken van BRIDION. 29