Eerste uitgave: 10 oktober e jaargang Oplage: 250 stuks Verschijnt driemaal per jaar

Transcriptie

1 Eerste uitgave: 10 oktober e jaargang Oplage: 250 stuks Verschijnt driemaal per jaar

2 VOORWOORD EN INHOUDSOPGAVE De zomer lacht ons toe, de voetbalvelden kunnen maar zo groen liggen en toch, het voetbalseizoen 2013/2014 is ten einde. Hebben we daar spijt van? Nee, even op adem komen is wel een prettig vooruitzicht, alleen het onderhoud van velden en gebouwen gaat gewon door en dat betekent dat de clubvrijwilligers geen rust hebben. Wel eens nagedacht over een situatie waarbij die vrijwilligers er niet zijn? Niet doen beste mensen want dan heeft een club als RIA-W een probleem van een geheel andere orde. Een woord van dank aan al die vrijwilligers is ook in de Rode Draad zeker op zijn plaats. Bij deze dus!. We hebben de Dijkfeesten inmiddels ook achter de rug en we mogen over dijken gesproken vaststellen dat we een dijk van een jeugdtoernooi achter de rug hebben. Het weekend van 24 en 25 mei 2014 is er eentje om niet te vergeten. 66 Jeugdteams uit Vlaanderen en Nederland hebben elkaar sportief betwist, Daarnaast hebben de verkoop van eten en drinken de verenigingskas wederom aardig bijgevuld. Ja, ja, een voorbeeld voor de jaren die voor ons liggen met hard werken. Dat hoort er ook bij, het komt niet zo maar aanwaaien. Sportieve ups en downs, zoals elk jaar, maar deze keer met een spetterende finale in Oud Gastel. Het lawaai zal daar wel enigszins zijn verstomd op die zondag na Hemelvaart! Voor RIA-W 1 is er nu het prettig vooruitzicht op een volgend voetbaljaar in de 3 e klasse! Deze keer een 3 e klasse met de nodige streekgenoten, goed voor hopelijk veelbelovende derby s. Hier en nu moeten we zeker ook vermelden dat Bertrand Vael sinds de voorjaarsvergadering de voorzittershamer hanteert. De redactie wenst hem daarbij uiteraard veel succes. Eeh bon, om Frank Claeijs te spreken, we zien elkaar komend seizoen weer langs de lijn. Prettige vakantie!! Namens het redactieteam Cor Ritico Inhoudsopgave Voorwoord De Hoofdmacht Egbert Audenaerd C-Junioren IJzermans OTB Kapper Luc van Heirweghe de Plaag Kaki Gaia-Dada Jeugdpeler in de kijker Rudy Vernaeve Pagina

3

4 Private Banking GERENOMMEERDE INTERNATIONALE PRIVATE BANKING SERVICES (Luxemburg Zwitserland - Singapore - Bahrein - Denemarken) Onze activiteit Private Banking is nationaal en internationaal aanwezig via: een deskundigheids- en expertisecentrum (vermogensbeheer en structurering, financiële adviesverlening) in Luxemburg, ook ten dienste van de vestigingen; commerciële teams in Luxemburg die op geografische basis zijn ingedeeld; vertegenwoordiging in de voornaamste financiële centra: Zwitserland (sinds 1985), Singapore (sinds 1982), Denemarken (sinds 2000) en Bahrein (sinds 2005); een internationaal dienstenaanbod aan particuliere en institutionele cliënten alsook aan onafhankelijke financiële adviseurs (IFA s). BIL Suisse is al meer dan 25 jaar toonaangevend in Wealth Management en biedt expertise op het gebied van vermogensanalyse en financieel beheer. Onze deskundigenteams bestaan uit circa honderd medewerkers in Zürich, Genève en Lugano. Zij spannen zich in om, in een snel veranderende fiscale context, al onze cliënten oplossingen op maat aan te bieden inzakevermogensbeheer.

5

6 Hoofdmacht bleef verbazing wekken Door Rinus Verberkmoes Spraken we na het afsluiten van de tweede periode nog over een wederopstanding van ons keurkorps. Ook in de derde periode bleven we vriend en vijand verbazen. Ondanks dat we door het winnen van de tweede periodetitel al zeker waren van meedoen in de nacompetitie voor promotie naar de derde klasse D. In de rangschikking van de derde periode werden we wederom de beste met 24 punten uit negen duels en een doelsaldo van Dat we die periode niet op onze naam kregen, maar dat die naar een ander toeging, was omdat we de 2 e al te pakken hadden. Reglementair juist. Maar het gaf toch een goed gevoel. Alles bijeen finishten we over het totaal van 26 wedstrijden als tweede met 55 punten. We scoorden met 84 goals waarvan er één een cadeautje was omdat de tegenstander in eigen doel schoot het meest van allemaal. Met 27 goals tegen waren we de op één na beste. Prestaties waar we best trots op mogen zijn. Topschutter in de reguliere competitie was Soufian Dooms met 24 rozen. Can Kiran werd tweede met 16 goals gevolgd door respectievelijk Diego van Wingen (10), Yannick Vanhijfte (9), Jorden Takiddine (5), Jordy van Bremen (4), Mathieu Godfroid (3), Ibrahim Cissé (3), Laurens de Guchtenaere (2), Remy de Die (2), Metin Yavuz (2), Sebastiaan Vanhijfte (1), Rody Uranie (1), Christepher Sint Jacoba (1). Op naar de derde klasse Om te kunnen promoveren naar de derde klasse moesten we in twee keer twee wedstrijden de beste zijn. De eerste dubbelslag was een confrontatie met ODIO. In eigen huis wonnen we met 2-1. De return in Ossendrecht eindigde in 1-3 en dat betekende dat we door mochten naar de volgende ronde waarin SC Gastel tegenstander was. We openden deze tweestrijd in eigen huis met een 1-1-gelijk spel. Het treffen in Oud Gastel kon daardoor gezien worden als een beslissingswedstrijd. Want in deze ontmoeting moest een winnaar tevoorschijn komen, tevens promovendus. Het werd tegen de verwachtingen in RIA-W door met volle inzet te spelen en met 1-4 te zegevieren. Prijsschutters in de promotieduels waren tegen ODIO: Yannick Vanhijfte 3x, Can Kiran 2x. Tegen SC Gastel: Diego van Wingen (2x), Soufian Dooms (2x) Gert-Jan Vael. 2

7

8

9 Assurantiekantoor Boidin Hulst bv Autoverzekeringen Caravanverzekeringen Woonhuisverzekeringen Inboedelverzekeringen Aansprakelijkheidsverzekeringen Rechtsbijstandverzekeringen Ziektekostenverzekeringen Ongevallenverzekeringen (Brom)fietsverzekeringen (Doorlopende) reisverzekeringen (Doorlopende) annuleringsverzekeringen Overige schade- en levensverzekeringen VERZEKERINGEN VOOR MKB Europaplein 18, 4561 KT Hulst. T.: E.: I.: (vestiging Hulst) Uw vertrouwde adviseur in Zeeuws-Vlaanderen

10 Uw partner in bemesting Westkade 38a 4551 BV SAS VAN GENT

11

12

13 Gebouwen die alom waardering oogsten SPRANGERS Bouwbedrijf is gespecialiseerd in nieuwbouw, verbouw en renovatie. Realiseert zowel reguliere als innovatieve, utilitaire projecten en woningbouwprojecten. Onze ambitie luidt: het realiseren van een duurzaam en kwalitatief hoogwaardig eindresultaat met een goede prijskwaliteit-verhouding. In de overtuiging dat een goed proces een waarborg is voor een bijzonder eindresultaat, laten we in het proces van totstandkoming niets aan het toeval over. Onze gekwalificeerde medewerkers vervullen hierin een sleutelrol. Zij zijn bekend met the state of the art op het gebied van bouwkunde en techniek. Beschikken over de jongste inzichten in duurzaam bouwen. En leveren topprestaties, op veel plaatsen in Nederland. Resulterend in kwalitatief hoogwaardige gebouwen die alom waardering oogsten. Zelf blijven we nuchter, met beide benen op de steiger, gestaag doorbouwen aan onze reputatie. Breda Delft Terneuzen Amsterdam

14

15 Het 38e RIA Marc Eggermont Toernooi. Op 24 en 25 mei hebben we voor de 38 e keer het RIA Marc Eggermont toernooi georganiseerd en we kunnen stellen dat het 2 fantastische dagen zijn geweest. We hebben ontzettend veel positieve reacties gehad van de deelnemende ploegen en hun aanhang. Dit alles is alleen maar mogelijk geweest door jullie meer dan geweldige inzet. We willen jullie hiervoor hartelijk bedanken. We hopen ook dat jullie in de toekomst ook weer op jullie kunnen rekenen!! de Toernooicommissie, Dave Willems, Bertrand Vael, Herbert Jonkman, Ludwig van Gremberghe, Marco Hofman, Guus Barhorst, Robby Winne, Ron Speel en Cor Ritico

16

17

18

19

20 Egbert Audenaerd en RIA-W vormen Door: Rinus Verberkmoes Eén jaar was hij weg. Koos voor spelen bij Kemzeke waar in die tijd ook Gerrit Emans en Maarten van der Staal onder leiding van trainer Jan Dooms al speelden. Egbert had er geen goed gevoel over. Door de spelers uit Kemzeke werden we voor buitenlanders aangezien die alleen maar voor het geld kwamen. Niet plezierig. En daarbij had ik wroeging over het feit dat ik mijn club in de steek had gelaten, blikt ex-spits Egbert Audenaerd terug op een periode dat hij het etiket mister RIA nog niet opgeplakt had gekregen. Met het zich inzetten voor de vereniging, zet Egbert als het ware een traditie voort. Pa Lucien, speelde in zijn actieve voetballoopbaan als rechtsbuiten in de hoofdmacht en vormde samen met zijn broers Remy en Frits een gevreesd aanvalsfront. Lang duurde dit niet, want Lucien kreeg, na het vervullen van zijn uitzending als militair naar wat toen Nederlands Indië heette, met een fikse knieblessure te maken en moest daardoor vroegtijdig afhaken. Voor de club bleef hij echter meer dan actief en had 40 jaar het secretariaat in zijn beheer. Zette zich in voor de jeugd en wordt als grondlegger van de jeugdafdeling gezien. Dit mede naar aanleiding van het feit dat een toenmalige jonge jeugdspeler, Gerrit Emans, zijn schoenen maar een jaartje op moest bergen omdat er onvoldoende spelertjes waren. Egbert, in het dagelijks leven al 35 jaar werkzaam bij de Rabobank, momenteel als senioren adviseur, kwam al snel na de jeugdteams in het eerste terecht. Als 15-jarige debuteerde hij in de eerste selectie, dat toen getraind werd door Roger Verschelden. Precies na een periode dat de club als het ware op sterven na dood was omdat er te weinig faciliteiten waren en de ambities op een dieptepunt waren aangeland. Nadien is de vereniging weer opgebloeid en werd door promotie de toenmalige afdeling Zeeland vaarwel gezegd om uit te komen in de vierde klasse van de KNVB. Dat gebeurde, zo weet Egbert: Onder leiding van de in Hulst woonachtige trainer Willy Kramers. Verschil Spelen in de derde klasse KNVB volgde onder regie van trainer Jaap Lensen. Egbert herinnert het zich dat maar al te goed. Je zult het geloven of niet. In dat jaar hadden we maar dertien spelers nodig voor het eerste. Een jaar later, toen het minder ging en we degradeerden, hadden we 26 spelers nodig om de competitie af te maken. Het zegt iets over pijn voelen bij winst en bij verlies. Een wereld van verschil. Een fenomeen dat nog altijd in zwang is. Clubs die hier mee te maken krijgen, zullen dat zonder meer beamen. Onze hoofdmacht maakte overigens dit pendelen tussen de vierde en derde klasse al zo n slordige vijf keer mee. De conclusie dat we een vierdeklasser zijn, die af en toe een uitstapje naar de derde klasse maakt, mag hier dus uit getrokken worden. Egbert, die tot zijn 33 e voetbalde, vervulde nadien tal van functies. Zo was hij voor de eerste maal teamleider bij de hoofdmacht in een periode dat Rudy Rietjens hoofdtrainer was. Trainer van de selectie was hij voor de eerste maal als invaller. Trainer Henk Borgt hield het mede door een blessure maar een half jaar vol waardoor de club naar een vervanger op zoek moest. Egbert 3

21 samen een Siamese tweeling werd gevraagd die rol tot er een opvolger was gevonden, zo lang op zich te nemen. Voor hem een noviteit. Van de ene op de andere dag, was ik trainer. Men wilde me zelfs als speler/trainer inzetten. Voor mij toen een stap te ver omdat ik zelf die combinatie niet zag zitten, zegt hij over het dilemma waarmee hij geconfronteerd werd. En dan blijkt er tijdens het babbeltje toch ook enige spijt te zijn. Spijt omdat hij nooit voor een trainerscursus heeft ingeschreven, laat staan gevolgd. Het speelt hem nu zelfs parten omdat momenteel invallen als coach door de KNVB gelimiteerd is. Dat ondervond hij afgelopen competitie nog toen hij die functie als invaller voor Arjo den Dekker plotseling over moest nemen. Zes weken kreeg hij. Daarna moest er van de KNVB een gediplomeerd trainer voor de groep staan. Zoals bekend werd dat Fonnie Verstraeten. Succes Dat Egbert als trainer van en met het tweede team goed presteerde, blijkt uit het gegeven dat hij in de vier jaar dat hij deze groep onder zijn hoede had, twee maal een kampioenschap werd gepakt. Nadat hij met zijn formatie in het seizoen als tweede op de ranglijst was geëindigd, werd een jaar later de titel wel gepakt. Het jaar erop werd de competitie met eenzelfde resultaat afgesloten. Twee promoties met een ploeg die hij bestempeld als: Een stabiel team met jongens die van jongs af met elkaar waren opgetrokken. Eveneens knapen die nooit in het eerste voetbalden. Dat deze snelle doorstroming naar een hoger plan zijn tol eisten, degradatie, is gegeven. Beide zoons van Egbert en echtgenote Dorien, Bart en Ruud, die enige tijd als voetballer in onze vereniging actief waren, hadden RIA-W intussen al lang vaarwel gezegd omdat zij tijdens en na hun studie verhuisden naar elders. Een aderlating waarmee elke regionale vereniging mee te maken krijgt. Dit gegeven, samen met de terugloop in ledenaantal maakt dat Egbert de toekomst minder rooskleurig inziet dan hij zou willen. Voor elke club wordt het problematisch. We worden in elkaars armen gedreven. Of we willen of niet, is zijn visie. Temeer ook dat het moeilijker zal worden het financiële plaatje rond te krijgen en het aantal vrijwilligers in zijn algemeenheid terugloopt. Wat dat laatste betreft denkt Egbert terug aan de tijd dat hij als jongeling samen met Gerrit Emans in Westdorpe rondging om advertenties voor De Rode Draad op te halen. En klus die wel eens uitliep omdat er toen nog heel wat cafés aangedaan moesten worden. (Foto RIA-W 1 seizoen Egbert zittend tweede van rechts) 4

22 9

23 C-junioren (combinatie RIA-W en Corn Boys Door: Annique Roegiest Het voorjaarsseizoen was wisselend met de wedstrijden. Na de carnaval moesten we tegen de koploper Breskens. Zij waren duidelijk een maatje te groot voor ons en we verloren deze wedstrijd dan ook met De wedstrijden in de weken die daarop volgden werden soms maar net verloren. Zo verloren we van Biervliet met 2-1 en met dezelfde cijfers werd ook van Zaamslag verloren. Maar de beste wedstrijd die we gespeeld hebben was toch wel tegen Clinge thuis. Van deze ploeg hadden we nog nooit kunnen winnen, ook vorig jaar niet. Het was een geweldige wedstrijd en de inzet van iedereen was optimaal. Dat leverde ook het fraaie resultaat op van een eindstand 5-4. Het was tot de laatste minuut spannend. Ook konden we de winst pakken tegen Cadzand. De laatste wedstrijd tegen Terneuzense Boys werd ook met winst afgesloten. Uiteindelijk zijn we 9 e geworden in een competitie van 12 ploegen. Al waren de wedstrijden niet altijd even gemakkelijk, het is toch een mooi en sportief seizoen geweest met een goede samenwerking tussen RIA en Cornboys. Zoals het zo vaak gaat in de voetballerij zijn er aan het eind van het seizoen toch enkele wijzigingen. Zo gaat Sven Berkhout stoppen met voetbal om zich te gaan richten op volleybal. Ook Yoeri van Aerde heeft aangegeven dat hij volgend seizoen niet meer terugkeert op de voetbalvelden. Alexandra Gericke heeft besloten om haar voetbalcarrière voort te zetten bij het meisjeselftal van Axel. Ze zullen daar ongetwijfeld heel blij zijn met zo n goede speelster. Verder hebben Mart Jonkman en Jakob Scheele besloten om RIA te verruilen voor Terneuzense Boys, geen gemakkelijke beslissing omdat ze beiden toch hart hebben voor de club maar ze wilden graag wat hoger spelen en hebben ervoor gekozen om dit bij Terneuzense Boys te doen. Door het vertrek van Jakob heeft Jan ook besloten om te stoppen als jeugdtrainer. Hij was vanaf 2006 actief als trainer en heeft de lichting van 2000 van RIA steeds onder zijn hoede gehad. Hij is samen met Herbert als jeugdtrainer gestart bij de mini s, daarna succesvolle jaren gekend met duo trainer Arjan de Mey met als hoogtepunt een jaar spelen in de hoofdklasse met de E s. Iets wat voor de jeugd van RIA toch een knappe prestatie genoemd mag worden. En als laatste seizoen dan het combiteam RIA/W-Cornboys C1. En wat niet geheel onbelangrijk is, tijdens zijn trainersperiode zijn ze 6x kampioen geweest: met de F s 3x, met de E s 2x en ook 1x met D1. Kortom een mooie carrière bij de jeugdelftallen van RIA en daarna nog de combinatie met Corn Boys. Jammer voor RIA dat hij gaat stoppen als jeugdtrainer. Al met al dus een mooi seizoen met een bewogen afsluiting. 5

24 Genieten Puur natuur genieten! Streekpakketten Onze webwinkel, De Streekpakketwinkel.nl, staat on-line! Via De Streekpakketwinkel kunt u eenvoudig en snel een streekpakket bestellen en laten bezorgen. Maak uw keuze uit verschillende pakketten, gevuld met de lekkerste streekproducten (0)

25 IJzermans OTB blikt optimistisch toekomst in Door Rinus Verberkmoes Laat ik de gok eens wagen, dacht Kees IJzermans in Laat ik eens voor mezelf beginnen. Een goede zet mag je 16 jaar later stellen. Zijn eenmanszaak floreerde en heeft momenteel een vacature voor een derde vaste kracht lopen. Dat de sollicitant heel wat in zijn mars moet hebben, wordt duidelijk tijdens het praatje met de directeur Kees van het in Axel residerende ontwerp en tekenbureau. Kees IJzermans, geboren in Steenbergen maar als 10-jarig jochie naar Sas van Gent verhuisd, doorliep na de lagere school de LTS en vervolgens de MTS. Werken ging hij bij Eyke Hoogendoorn in Terneuzen, zoals dat toen heette. Tegenwoordig onderdeel van de Syndus groep met de afdelingen Arentis en Ferris. Kees werkte er een jaar in de werkplaats en kreeg toen de kans technisch tekenaar te worden. Die mogelijkheid liet hij niet aan zich voorbij gaan en blikt er nog altijd met veel voldoening op terug. Het was een geweldige leerschool, zegt hij er over. Dat hij in de twaalf jaar dat hij die baan vervulde diverse cursussen volgde om zich verder in dit vak te ontwikkelen, spreekt voor zich. Zo volgde hij ook met goed gevolg de opleiding tot werkmeester. Dit achter de rug hebbend, moest hij toch nog enkele jaren op zijn diploma wachten. Want dat kreeg je pas als je 25 jaar werd. Eerder was je niet rijp voor die functie, heette dat toen nog. Zoals gemeld, groeide bij Kees het idee voor zichzelf te beginnen. Hij waagde de sprong en kreeg van EH tot zijn genoegen heel wat werk mee. Een prima start dus. Dat de computer in zijn branche intussen in opmars was gekomen, was even wennen. Maar al gauw bleek dat eer naarmate de software beter en beter werd, er een enorme tijdwinst mee kon worden geboekt. Kees, die nog met potlood zelf de constructietekeningen maakte, weet dat als geen ander. Deed je voorheen vier weken over een tekening, nu is die al na drie tot vier dagen gereed. Nu is het tekenen op een beeldscherm in plaats van op papier. En de tekening rolt nu uit de printer, weet hij. IJzermans OTB, gespecialiseerd in het ontwerpen van loodsen, hallen en constructies voor de petrochemische industrie, kent een breed scala aan klanten. Waarbij uiteraard chemische giganten als DOW en BASF en Yara. Zij het dat voor die bedrijven veelal werken via bemiddeling van bedrijven die in de staalconstructie actief zijn loopt. Soms voor complete nieuwbouw, maar ook voor uitbreidingen. Wij maken dan het ontwerp en berekenen de technisch noodzakelijke sterkte om de juiste profielkeuze te kunnen maken. Dit inclusief de details betreffende bouten en moeren en de juiste onderlinge verbindingen. Daarnaast gebeurd het ook wel dat men zelf al een ontwerp heeft gemaakt. Dan is het aan ons om vanuit dat ontwerp de juiste detailleringen aan te leveren. Tegenwoordig al voorzien van de benodigde informatie zodat die door de geautomatiseerde machines in de werkplaatsen ingelezen kan worden. Op het sportieve vlak, in dit geval voetbal, kon Kees IJzermans zijn draai nimmer vinden. Als jonge knaap vermaakte hij zich liever op de boerderij, dan op het voetbalveld. Sinds hij in Westdorpe woont (1993), is hij weliswaar supporter van RIA-W, maar laat zijn neus weinig op de accommodatie zien. Het heeft zo zijn reden weet Kees: Ik weet dan wel wanneer ik er naar toe ga, maar niet wanneer ik weer thuis kom. Kort gezegd, gezelligheid heeft zijn prijs. 6

26

27 Luc van Heirweghe kapper met persoonlijke band Door Rinus Verberkmoes Je droomt als kind over wat je wilt worden. Je gaat naar school, volgt je gewenste opleiding en ineens wordt je droom waar. Zo ging het eveneens bij Luc van Heirweghe nadat hij in Gent zijn diploma behaalde aan het Provinciaal Instituut voor Haartooi en Schoonheidszorgen. Kortweg P.I.H.S genaamd. Sindsdien is het kapper Luc. Een bij onze voetbalclub graag geziene gast en supporter. Gemakkelijk te herkennen aan zijn hoed, zoals de foto aantoont. En simpel te vinden op zijn vaste stek tussen de dug outs van de spelende teams. Zelzaatse kapper Luc hoort bij RIA-W. Zowel als supporter en als weldoener. Net als vrijwel iedereen in die branche begon Luc van Heirweghe zijn kappersloopbaan bij een patroon. Militaire dienstplicht gold in zijn jongere jaren ook nog tot de vaste eisen die vadertje Staat stelde. Luc ging daarom net als zijn leeftijdsgenoten 12 maanden onder de wapenen. Dit eenmaal achter de rug begon hij op 21-jarige leeftijd een eigen kapsalon. Eerder mocht dat toen wettelijk nog niet, herinnert hij zich uit die periode. De kalender wees toen oktober 1973 aan. Toen nog op nummer 20 in de Kerkstraat in Zelzate. Later verkaste hij naar wat huizen verderop en werd nummer 40 zijn onderkomen. Uiteindelijk kwam hij na weer een verhuizing in de Kerkstraat op nummer 49 terecht. Zijn huidige kapsalon, ooit een café, is daar nog altijd gevestigd en dat zal zo blijven. Want ook kapper Luc alleen voor heren - voelt als het ware de pensionering met rasse schreden naderen. Mocht hij over enkele jaren er de brui aan geven, dan zal hij zonder meer zijn vaste klanten missen. Door de vele jaren contact met hem gehad te hebben, zijn het als het ware vrienden geworden. Lief en leed delen we met elkaar, stelt Luc, die momenteel alleen nog volgens afspraak zijn klanten ontvangt. Cliënten, die veelal net als kapper Luc vasthouden aan het oude en niet mee zijn gegaan in de moderne haarbehandeling met gel en allerhande aanpassingen om maar mooi en apart voor de dag te komen. De slogan: Doe maar normaal, dat is gek genoeg, is bij Luc dus van toepassing. Opmerkelijk in dit geheel is dat er momenteel weer meer vraag is naar de gewone kapper. Het doet Luc begrijpend glimlachen. Op sportief gebied, zelf sporten, was Luc geen hoogvlieger. Als jongeling deed hij even mee aan het mini-voetbal en aan basketbal. Geen successen. Golfen, in Zelzate nabij de watertoren op een klein terreintje, beviel hem beter. Intussen al 30 jaar slaat hij er met zijn maten zijn balletje op een course met slechts vier greens maar wel met achttien holes. Een aan het creatieve brein ontsproten realiteit, echter zonder hole 19, een kantine. Was Luc geen voetballer, supporter was hij wel. Met name van Queens Park Rangers in Londen. Hij had er zijn vaste maatje bij de club, ging er geregeld naar toe, maar aangezien het contact verwaterde en QPR niet meer op het hoogste niveau speelt, is dat zo goed als over. Bij RIA-W kwam hij terecht via klandizie en kennissen. Luc: Ik voel me er thuis en goed bij. 7

28

29 De Plaag Wanneer God liefde vertegenwoordigt, hoe noem je dan de kracht die ons lichaam te gronde richt? Kanker!, zou ik zeggen als kind van de Verlichting. Tis de plaag van het Licht. De Dood waart rond in Westdorpe en dus ook op ons voetbalveld. Anthony van Leeuwenhoek, Daniel den Hoed zijn coaches noch verdedigende middenvelders of aanvallende vleugelverdedigers. Nee, en toch echoën hun namen aan de zijlijn. Kanker domineert menig dialoog. Zij manifesteert zich als pollen in de lucht: alom vertegenwoordigt én algemeen geaccepteerd. Wat ons rest is Troost, zo meen ik. Lijden onder ons aardse hemeldak lijkt onze zingeving. Liefst niet aan de Liefde: dat ondraaglijk lot van louter geestelijk lijden aan wat ons kinderen schenkt. Nee, dan nog liever lijden aan De Plaag. Verdoemt als wij zijn, naar ons eigen zeggen. God verdoem mij -lichtzinnig verbastert tot Godverdomme- is vragen om moeilijkheden. Deze aanroeping kent geen erbarmen. In mijn geboortestad noemt men namen als: krijg de kanker; of van kanker word je slanker, of kankerlul. Tering, tyfus, pleuris dat doet er niet meer toe. Kanker voert de ranglijst aan. ALS komt net om de hoek kijken. HIV is overmeesterd. Nee, het is kanker krijgen of een vet hart. Het begrip vet hart dat je een vet hart kan krijgen was een uiting van jarenlange verdieping in de betekenis van het woord Cholesterol. Vaatziekten. Ja!, daar gaan we ook dood aan. Dementie: tis te akelig voor enig begrip. TIA s, tis een verzoeking. Ik ga er gemakshalve vanuit dat ook ik dood ga aan kanker. De vraag is in welke vorm de Plaag zich aandient. Roken verkleint de kans op verrassingen. Slokdarmkanker sluit ik uit, dat heeft al bezit genomen van mijn Broer. Wanneer de Plaag zal toeslaan echter blijft onvoorspelbaar. De tijdsbepaling vroegtijdig dringt zich dan aan ons op. Hoelang leef ik nog? Rudy meent pech te hebben. Anja verbijt angst. Rinus moppert als vanouds menigeen is ons eerder ontvallen. Waar is Jos? God staakt en de Kirke is van ons. Tis een plaag. Da s zeker. Plagen zijn van alle tijden. Het bespringt ons, penetreert ons bloed en schuimbekt door ons aderen. Mogelijk huist de Plaag bij aanleg in ons tijdens het foetale stadium De één krijgt K, de ander ontspringt de dans. Tis de loterij des levens. Des te ouder we worden, des te intiemer de relatie tot de dood. Onze generatie is aan de beurt. Eén voor één zakken we door het oppervlak wat ons scheidt van wakker worden of eeuwige slaap. Tis kennelijk tijd. Hoe we ons ook verzetten door onze armen te spreiden, gelijk een schaatser die in een open wak rijdt. Anderen leven langer. Soms tegen hun zin, soms door pech niet. Nooit rechtvaardig! Een bal op de paal; een scheidsrechterlijke dwaling; matchfixing een kwaadaardige cel die in buitenspelpositie scoort of aan de rode kaart ontsnapt. Tis van een ijselijke willekeur, wars van rede. Rooms in Alles. Het wordt tijd dat Kanker degradeert zich gewonnen geeft, gaat comazuipen in een trapportiek en een marginale rol vervult in het zaaien van verderf. Oh!, voetbal, ons aller Troost, wees genadig; promoveer en zuiver uw velden van verdriet. 1-4! Kaki Gaia-Dada. 8

30

31 Ik vind alles leuk bij de voetbalclub De jeugdspeler wordt willekeurige aangesproken. Red. De Rode Draad Heb je nog broers en/of zusjes: Op welke school zit je: In welke groep of klas: Wat is je favoriete schoolvak: Wat wil je later worden: In welk team speel je: Wat is je favoriete plaats in het team: Ga je altijd naar de training: Hoe is je conditie: Wat is je favoriete club: Wie is je favoriete speler: Wat is je favoriete TV programma: Wat vond je de mooiste film: Wat vond je het mooiste boek dat je hebt gelezen: Wat is je favoriete muziek: Wat eet je het liefst: Wat vind je niet leuk om te doen: Welke hobby s heb je nog naast het voetballen: Wat vond je bij de club het leukst: Ja, een broer De Kreeke Vijf Gymnastiek Profvoetballer F1 Spits Ja Goed Ajax Lasse Schöne Tom & Jerry Piraten van de Caraïben Pinkeltje Rockmuziek Bloemkool Vechten Vissen Alles 9

32

33

34 RIA-W zit nog steeds diep in mijn hart Door Egbert Audenaerd Ik denk dat ik een jaar of tien was toen ik voor het eerst de voetbalschoenen, voorzien van stalen neuzen en noppen, waar na verloop van tijd de spijkers uitstaken aantrok. blikt Rudy Vernaeve terug op zijn beginjaren bij RIA-W. Een periode waarin de fiets nog het geëigende vervoermiddel was om de tegenstander te bezoeken. Later dook er nog wel eens het busje van Frits Audenaerd op waarin het team dan plaatsnam. Met teveel natuurlijk. Dat brak ons op een gegeven moment zelfs op omdat Ivan Cappaert de deur tijdens het rijden open deed en uit de bus tuimelde. Voor ons werd dat lopen om een boete te ontlopen. Ivan belandde in de ziekenauto maar alles bijeen liep het goed af, aldus 69-jarige Rudy. Na het doorlopen van de jeugdteams werd Rudie in de hoofdmacht opgenomen. Zoals hij zich voor de geest kan halen met spelers als Frits Haak (doelman), Ludwig de Smet, Freddy Engels, Staf van Hecke, Ronny de Guchteneire, de snelle Robbie Haak, Jacques Wille, Robert van Laere, Theo van Damme, Carlo van de Abeele, Rudie van Hecke en Sonny Pluym. Wat trainers betreft weet Rudie dat het Lucien Audenaerd was die hem de eerste beginselen van het stoppen van de bal, koppen, de bal op de borst opvangen etc. bijbracht. Later trainde hij onder andere bij Remy Audenaerd en Floran de la Ruelle, die korte tijd coach bij onze club was. De beste herinneringen wat trainers betreft, hield Rudy over aan Roger Verschelden. Hij was de eerste trainer die ook tactische besprekingen hield en de tegenstander had geanalyseerd om onze speelwijze erop af te stemmen, herinnert Rudy zich uit een periode dat ook een kampioenschap werd gepakt waarin op eigen veld in een beslissingswedstrijd de basis werd gelegd via een 5-0-overwinning. Tegen welke ploeg van de overkant dat was, schiet me niet te binnen, aldus de in Waspik woonachtige onderwijzer Rudy. (Patrijzen. red.) Dieptepunten maakte hij bij de club nooit mee. Wel een teleurstelling. Dat had te maken met zijn vertrek naar het Brabantse waardoor hij niet meer doordeweeks aan de trainingen deel kon nemen. Roger Verschelden nam hem daardoor niet meer in de selectie op. Achteraf weet hij, dat dit een terechte beslissing was. Na deze domper speelde hij nog enkele jaren in het tweede elftal. Een fikse gewichtstoename Ik was gestopt met roken en behoorlijk gaan snoepen - merkte Rudy dat hij geen werkelijke bijdrage meer aan de sportieve prestaties bij RIA-W bij kon dragen. Hij bedankte en ging in Waspik voetballen. De kalender wees toen het jaartal 1972 aan. Tot 2001 was hij er actief tot een bijzonder zware blessure meniscus en kruisband een einde aan zijn voetballoopbaan maakte. Dat Rudy de verrichtingen van zijn oude liefde RIA-W nog op de voet volgt, is op te maken uit het feit dat hij op de hoogte is van het competitieverloop van de net afgesloten competitie waarin RIA-W 1 als tweede eindigde. Ooit een team waarvan hij deel uitmaakte en daarvoor soms wel eens een tientje in zijn handen gedrukt kreeg als vergoeding voor de reiskosten. Toen veel geld. 10