RKVV Westlandia. Ik ben een echte Westlandiaan. Jeroen Spruijt

Transcriptie

1 Ik ben een echte Westlandiaan. Jeroen Spruijt 1

2 Ik ben een echte Westlandiaan. Een van de spelers die na dit seizoen Westlandia gaat verlaten is Jeroen Spruijt. Hij kwam bij Westlandia op 2 september Hij bleef er dus 12 jaar. Dan mag je jezelf wel een echte Westlandiaan noemen. Cor Spruijt, zijn vader ontwikkelde zich in diezelfde 12 jaar tot een meer dan verdienstelijk sportfotograaf, waarbij hij op de eerste plaats de lens richtte op zijn zoon, maar gaandeweg elke wedstrijd uit en thuis alle spelers fotografeerde. Hij moet een gigantisch fotoarchief hebben van Westlandia zondag 1. Wij hebben Jeroen het verzoek gedaan om aan de hand van zijn vaders foto s terug te blikken op zijn jaren bij Westlandia. Hij heeft bij elke foto zelf de tekst geschreven. De foto s en de teksten geven een beeld van Jeroens voetbaljaren bij Westlandia. Bij elkaar is het een mooi beeldverhaal van een jongensdroom die nog niet af is. Jeroen en Cor succes bij Rijnsburgse Boys. JvdM Volgens mijn moeder zei ik eerder het woord bal dan papa of mama. Ik ben met voetballen begonnen bij s.v. Die Haghe. Mijn vader voetbalde daar in het eerste, was aanvoerder en toen ik ging voetballen werd hij lid van het jeugdbestuur. Mijn opa was er jeugdvoorzitter. Toen ik in de E-tjes voetbalde werd ik uitgenodigd door de K.N.V.B. voor regionale elftallen. Ook deed ik een proeftraining bij ADO Den-Haag en Sparta. Voor mijn voetbalontwikkeling was het beter om bij een andere club te gaan voetballen. Ik heb proef trainingen gedaan bij H.B.S., Quick en Westlandia. Uiteindelijk is het Westlandia geworden. Op de foto sta ik klaar voor mijn eerste competitiewedstrijd. We speelden thuis tegen Voorschoten 97. We wonnen op 2 september 2006 met

3 In de jeugd speelden we in de 2 e en 3e divisie. We speelden tegen o.a. Feyenoord, Sparta, ADO Den Haag, Excelsior, Fortuna Sittard, MVV, Haaglandia, ARC en Spartaan 20. Allemaal mooie clubs. Ik vond de periode in de jeugd erg leuk en leerzaam. Ik heb er een aantal prima vrienden aan overgehouden. De wedstrijd tegen Feyenoord speelden we thuis op 16 september Westlandia werd kampioen van de hoofdklasse. Er werd een grandioos feest gevierd op 11 maart 2007 in het centrum van Naaldwijk. Steven van der Mark was mijn gymleraar en speelde in het eerste. Hij stond op een platte kar. Ik gaf hem hier een foto van de kampioenswedstrijd cadeau. Zo gaaf om dit mee te maken en natuurlijk heel leuk voor de club. Steven is nu videoanalist bij Westlandia. Deze foto is voor mij heel speciaal. Op 16 maart 2011 overleed mijn opa. Ik denk dat hij mijn grootste fan was. Hij sloeg geen wedstrijd over. Mijn oma doet dat trouwens ook nooit. Nog steeds staat ze iedere week langs de lijn. In het ziekenhuis beloofde ik mijn opa dat ik een doelpunt voor hem zou maken. Ik scoorde drie dagen later het eerste doelpunt voor Westlandia tegen ADO Den Haag. Op de foto sprint ik naar mijn vader. Het was een erg emotioneel moment. We verloren de wedstrijd overigens met Op de foto zie je ook Remy de Bliek juichen. Hij was onze aanvoerder in de B1. 3

4 Met een van mijn vrienden, Ruben Hartman, heb ik de F1 getraind. We hebben allebei ons UEFA C diploma gehaald. Na de F1 ben ik assistent bij de D1 geworden. Ook heb ik een aantal jaren de D2 (nu JO -13-2) getraind. Het is leuk om te zien dat de spelers die ik getraind heb het nu zo goed doen in de hogere jeugdelftallen. Op de foto coachen Ruben en ik de F1. Op 21 januari 2012 wonnen we thuis met 4-0 van Lyra F1. Mijn debuut bij de senioren maakte ik op 27 maart Ik was eerstejaars A- junior. We speelden een wedstrijd tegen Sparta. Marko van der Knaap was toen al aanvoerder van het eerste. Het was in een onrustige tijd bij Westlandia. Trainer Marten Glotzbach was net ontslagen en Corné van Doorn stapte tussentijds in. Hij werd voor een paar maanden trainer bij Westlandia. Het was Van Doorn die mij liet debuteren. We verloren de wedstrijd, die onder leiding stond van scheidsrechter Wim Hoonhout, met 6-1. Op zaterdag 30 maart 2013 (paasweekend) maakte ik, nog steeds als A-junior, mijn debuut in Westlandia 1. Trainer Willem den Besten stuurde me in de 71 e minuut voor Marcel de Bruijn het veld in. Westlandia stond toen al met 4-0 voor. De doelpunten in die wedstrijd werden gemaakt door Steven Olsthoorn (2x), Ramon Ripson en Marcel de Bruijn. Uiteindelijk wonnen we met 4-1. Ik kreeg die wedstrijd een gele kaart en dat betekende een wedstrijd schorsing bij de jeugd. Ik weet nog wel dat de trainer van de A1, Theo Verbeek, daar goed van baalde. 4

5 Mijn 1 e goal voor Westlandia 1 maakte ik (als A-Junior) op 9 april In de 2 e ronde van het Haaglanden Voetbal Toernooi om de Sir Winston Cup speelden we tegen competitiegenoot Quick. In de 23 e minuut scoorde ik het eerste doelpunt. Quick was bekerhouder en werd door ons met 2-0 verslagen. Het andere doelpunt maakte Marcel de Bruijn. 5

6 Op 8 juni 2013 mocht ik meedoen in de finale van de Flynth Westland Cup. Ik speelde nog steeds bij de A-junioren en ik vond dit natuurlijk geweldig. Ik liep het veld op tussen Steven Olsthoorn en Jordy van Beek. We wonnen de wedstrijd met 5-0. Ik scoorde het vierde doelpunt voor Westlandia. Trainer bij Velo was Cees Tempelaar. Cees is ook actief geweest bij Westlandia toen ik daar in de jeugd speelde. Ook heeft hij nog met mijn vader in een elftal gevoetbald. Het grootste succes behaalde ik onder leiding van Edwin Grünholz en Mourad Mghizrat. Op 24 april 2016 werd Westlandia zondag 1 kampioen van de hoofdklasse en promoveerden we naar de derde divisie. Ik heb aan deze trainers heel veel te danken. Edwin is de man die de grote lijnen uitzet en Mourad laat me altijd precies weten waar mijn kwaliteiten liggen. Hij zegt ook altijd dat ik daar gebruik van moet maken. 6

7 Ja dit was natuurlijk te bizar voor woorden. Na ons kampioenschap gingen we in een open bus door het Westland. Het Wilhelminaplein stond helemaal vol. Geweldig! Dit zijn momenten waar je het als voetballer allemaal voor doet. De vrijwilligers en de supporters zijn bij Westlandia echt uniek. Dat zie je iedere week weer. Westlandia is een geweldige club. Ik ben zelf ook een echte Westlandiaan. Op de foto sta ik met aanvoerder Marko van der Knaap. Marko was ooit mijn assistent trainer bij de B1. Het is super om met hem in een elftal te mogen voetballen. Hij houdt mij altijd lekker scherp. Ik mag een keer een kans van hem missen. Maar wordt het te gek dan weet ik al dat hij gaat roepen: He Spruijt schiet die bal er eens in. Als ik dan nog een keer een kans mis ja dan krijg ik dat op een andere manier te horen. Marko is een echte winnaar. Ook een mooi moment. Op 10 juni 2017 wonnen we met 4-3 van Vitesse Delft in de finale van het Haaglanden Voetbal Toernooi. We speelden een draak van een wedstrijd maar gingen er wel terecht met de prijs vandoor. Ik scoorde in de wedstrijd de 2-1 voor Westlandia. Bij een 3-3 stand scoorde Remon van Bochoven in blessuretijd de 4-3 uit een hoekschop van Brandon Tichem. Op de foto sta ik met mijn vader en de beker die we wonnen. Mijn vader maakt iedere week foto s van de wedstrijd van Westlandia. Ik vond het leuk om een foto samen met hem erbij te doen. 7

8 Iedere week zijn ze er. Mijn supporters. Ze missen geen wedstrijd. Mijn oma, moeder, zus Anouk, vriendin Melissa en hond King staan iedere week langs de lijn. Ook mijn vader is er iedere week. Met hem bespreek ik altijd na afloop de wedstrijd. Ook al scoor ik drie keer hij kijkt altijd naar de momenten waarin het beter kan. 8