November Romeo. Fit for Action. Communicatietraining. Forse bijdrage aan Floodex Informatiebulleti n van en voor de LO/Sportor ganisati e

Transcriptie

1 November Romeo Korpsblad voor de Nationale Reserve Koninklijke Landmacht ISSN oktober e jaargang Communicatietraining Forse bijdrage aan Floodex Informatiebulleti n van en voor de LO/Sportor ganisati e Afscheid van vierde korpsadjudant Natresmilitair beste Nederlander in Bisley Fit for Action

2 Inhoud Voorpagina: Vertegenwoordigers van de vijf Natresbataljons kregen een pittige training in het informeren van burgers en in het omgaan met media. Iedereen die oefeningen schrijft zou het belang van communicatiemomenten moeten zien. Redactioneel Oefening Floodex Marc Daverveldt op uitzending Backfill bij OOCL Afscheid korpsadjudant Natresmilitair is topschutter Communicatietraining Commandant 10 Natresbataljon vertrekt Werven voor het korps Natresmilitairen helpen school in Bosnië Waargenomen Adreswijzigingen 1. Actieve leden van het Korps Natres ontvangen November Romeo gratis op het postadres dat bekend is bij de directie personeel en organisatie (DPO) van de KL. Adreswijzigingen uitsluitend via de administratie van uw compagnie of bataljon. 2. Leden van het OVV KNATRES ontvangen November Romeo gratis op het postadres dat bekend is bij de ledenadministratie. 3. Overige lezers kunnen uitsluitend schriftelijk hun adreswijziging doorgeven aan de redactie van November Romeo. De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden artikelen in te korten of niet te plaatsen. De inhoud van November Romeo weerspiegelt niet noodzakelijk de mening van de KL-leiding. Overname van artikelen of illustraties is alleen toegestaan na schriftelijke toestemming van de redactie. Aan rechtspositionele informatie in dit blad kunnen geen rechten worden ontleend. Ingezonden brieven en artikelen worden zeer gewaardeerd. Lees er meer over vanaf pagina 14. Colofon Hoofdredactie Korpscommandant lkol Gerard van der Thiel Eindredactie kap Klaas Daane Bolier Communicatiegroep Natres: elnt Fred Warmer (Hoofd) aoo Joost Danvers (Korpsblad) sld2 Ezra Buys (Website) kpl1 Eric Nettekoven (Verslaggeving) kpl1 Michel Nauta (Fotobeheer) Bataljonsvertegenwoordigers: 10 bat. sm Lubbe de Braak 20 bat. sgt Robert Witsen 30 bat. sgt Myra Theunissen 40 bat. sld1 Heidie Mulder-Stoffer 50 bat. sgt Jasper de Jongh NATOPS maj Leo Harskamp FKNR sm Bertrand Verbeek OVV elnt bd Peter de Leeuw Redactieadviseur: sm bd Erik Dirksen Redactie-adres Kabinet CLAS Korpsbureau Natres Postbus AA Utrecht novrom@natres.nl Lay-out en druk Naomi Jacobs OBT bv Den Haag Zilver M isschien een rare vraag: staat u er op dinsdag 3 november ook even bij stil dat wij samen een korps vormen? Op ons digitale forum, alleen toegankelijk voor leden van het Korps Nationale Reserve, is een interessante discussie gaande. Bataljonsadjudant Rob Ancona plaatste een prikkelende stelling: wij hebben geen korpsgeest. Of wel soms? Hoe kan een korps dat geografisch zo verdeeld is en soms in vijf bataljons vijf verschillende talen lijkt te spreken nu een trotse eenheid vormen? Wat is korpsgeest? De eerste reacties op het forum waren zoekend. Het gaat om verbondenheid, iets met saamhorigheid. Het is een gevoel. Het zit in je hoofd. Het zit óp je hoofd, als een zilverkleurig embleem. Het heeft met onze traditie te maken. En terwijl we dit schrijven loopt de discussie nog steeds, want Ancona heeft duidelijk een gevoelige snaar geraakt. Er kwam zelfs een definitie uit het Militair woordenboek van eerste-luitenant H.M.F. Landholt, uitgegeven in Korpsgeest, esprit de corps, verbindt de korpsleden doordat ze zichzelf als iets bijzonders beschouwen, beschrijft Landholt. Het onderscheidt ze van de andere troepen en is een onfeilbaar middel om buitengewone zaken te volbrengen, om uit te blinken. Landholt schrijft onder een ander lemma dat de legers van de 16de eeuw, in navolging van de herontdekte Romeinen, hun vaandels een bijna heilige status toekenden. Het was het symbool van hun samenhang. Zolang het dundoek fier wapperde was er niets verloren. En raakten de strijders verspreid, dan was het vaandel de plaats waar iedereen zich kon verzamelen om weer steun bij elkaar te vinden. Hare Majesteit schonk ons op 3 november 1984 een eigen korpsvaandel. We zetten volgens Koninklijk Besluit daarmee de traditie voort van de regionale landstormkorpsen die tussen de wereldoorlogen actief waren. Ons vaandel verenigt een geografisch verspreid korps en wappert al 25 jaar fier bij onze bijzondere gelegenheden. Op 3 november vieren we een zilveren jubileum. En daarom die rare vraag: staat u er ook even bij stil? De redactie ROMEO 2 3 ROMEO

3 20 Natresbataljon steunt internationale overstromingsoefening Floodex: realistisch en indrukwekkend Onder de naam Floodex hield de veiligheidsregio Noord-Holland Noord één van de grootste rampenbestrijdingsoefeningen ooit. In september werden vele honderden civiele hulpverleners uit binnen- en buitenland vier dagen lang ingezet in de fictief ondergelopen Kop van Noord-Holland. Defensie was nauw betrokken en ook 20 Natresbataljon leverde met 250 mandagen een forse bijdrage. Het scenario voorzag in een ramp als in Zeeland in Een groot gebied is ondergelopen en de overheid moet assistentie van buitenlandse hulpverleners inroepen. Voor Floodex kwamen manschappen en hulpmaterialen zoals pompen over uit Duitsland, Groot- Brittannië, Polen en Estland. Defensie leverde onder meer helikopters, luchtverkeersleiding, een geneeskundige hulppost met ziekenauto s, militaire verbindingen en communicatienetwerken, mobiele bad- en wasfaciliteiten, een brandstofwagen, bruggen, boten en tijdelijke wegverhardingen. Voor 20 Natresbataljon was een rol weggelegd in logistieke ondersteuning, bewaking en beveiliging. Tekst: sgt Robert Witsen Foto s: sgt1 Mathieu Kogels, sgt Robert Witsen, elnt Fred Warmer Base of Operations De veiligheidsregio zag zich geplaatst voor een probleem, want waar laat je zoveel ingeroepen menskracht en hulpmateriaal? Voor de centrale Base of Operations (BoO) viel de keus op de locatie van de B-compagnie, het voormalige mobilisatiecomplex Bergen bij Alkmaar. Aan de vooravond van Floodex stroomden de deelnemende eenheden toe. Naast een groot kamp van boogtenten stonden de enorme parkeerterreinen vol met hulpverleningsvoertuigen in alle kleuren van de reddingsregenboog en met kentekenplaten uit diverse Europese landen. De veiligheidsofficier van RMC West voor de veiligheidsregio Noord-Holland Noord, kapitein Zeger Brinkman, was van de voorbereiding tot en met de uitvoering betrokken bij deze grootschalige oefening. Wat mij is opgevallen is dat Defensie enorm veel te bieden heeft, zegt hij over het nut van Floodex. Maar de vragende partij, de civiele instanties, weten niet altijd hoe je daar goed mee omgaat. Het laten aansluiten van krijgsmachtcapaciteit bij de andere hulpverleners vraagt om een strakke sturing. De coördinerende partij had daarin soms onvoldoende zicht. Maar dat zijn juist de leermomenten, die komen pas boven water als je fysiek met elkaar zo n operatie ingaat. Bewaking vitaal object In eerste instantie kreeg 20 Natresbataljon vooral taken op het mobilisatiecomplex, maar naarmate de oefening naderde werd een steeds groter beroep op de militaire steunverleners gedaan. Naast de bewaking van de BoO werden ook Natresmilitairen ingezet om de buitenlandse eenheden te ondersteunen op actielocaties in het gebied. Daarnaast werden logistieke taken uitgevoerd, waaronder het leveren van voeding door het hele gebied. Alles bij elkaar waren er dagelijks 40 tot 50 Natres militairen in de weer bij Floodex. De Koninklijke Landmacht maakte van de BoO een vitaal object en patrouilles van 20 Natresbataljon kregen scherpe munitie. Ze handelden volgens de gangbare drills, waaronder het bij elke wisseling van de wacht ontladen, tellen van de scherpe patronen en daarvoor tekenen. Over de controle op de basis zegt korporaal Jeroen Hijdra: In de meeste oefeningen heb je met enkele partijen te maken, maar hier doet een scala aan hulpverleners mee. En dan ook nog velen uit het buitenland. Het soepel laten verlopen van de toegangscontrole leverde een paar praktische hobbels op, maar we kregen het voor elkaar. In zijn algemeenheid was deze oefening heel realistisch en indrukwekkend om mee te maken. Wuiven naar de piloot Een bijzonder moment was het redden van watersnoodgetroffenen door helikopters. Op het laatste moment bleek dat het onder oefenomstandigheden verboden is om burgers door militaire helikopters te laten optakelen. De oplossing werd gevonden door zo n tien militairen van 20 Natresbataljon in deze rol te laten kruipen, waaronder sergeant-1 Peter Staats: We zaten op een stellage op een ponton in een meer en moesten wuiven naar de piloot om onze benarde positie op ons huisdak duidelijk te maken. Er komt een duiker uit de Lynx zakken om je vast te sjorren en voor je het weet hang je 25 meter hoog in de lucht. Luttele minuten later word je op de droge wal afgezet. Een ongelooflijke ervaring. ROMEO 4 5 ROMEO

4 Natresmilitair op uitzending Tekst: lkol Ann Peru Knabe, bew. aoo Joost Danvers Foto s: maj Marc Daverveldt, kap Jørgen Geers, maj J.D. van Zuidam, sgt Gerben van Es (AVDD), sm Arnoud Schoor (AVDD) Reservisten kunnen meer Het zijn geen uitzonderingen meer, Natresmilitairen en andere reservisten die ervoor kiezen om vrijwillig een bijdrage te leveren aan de missies van de Koninklijke Landmacht. Na 27 jaar als reservist kreeg majoor Marc Daverveldt, officier dienstploeg van RMC West, de kans om al zijn militaire vaardigheden te tonen in Uruzgan. in Uruzgan Daverveldt herinnert zich verder een spannend incident in de buitenwijken van Tarin Kowt, waar hij in een Australische Bushmaster een van de mitrailleurs bemande. Deze battlefieldtaxi s zijn gepantserde vrachtwagens met een boordwapen voor en achter. Vanwege zijn militaire vaardigheden, werd Daverveldt gevraagd om het achterste wapen te bemannen. Onderweg merkte hij plotseling een motor op die met grote snelheid dichterbij kwam. De majoor haalde zijn MAG van safe en stond klaar om de motorrijder uit te schakelen. Die stopte abrupt en reed toen een andere kant op. Zelfmoordaanslagen en IED s zijn een grote bedreiging, zegt Daverveldt. Je moet echt overal op voorbereid zijn. Majoor Marc Daverveldt diende zeven maanden in Afghanistan als ADC (Aide de Camp) van brigadegeneraal Tom Middendorp, tijdens een deel van diens periode als commandant van Task Force Uruzgan. Daarna ondersteunde hij de civiele vertegenwoordiger van Buitenlandse Zaken Joep Wijnands uitzending in eenzelfde functie. Daverveldt werkt in Nederland als officier dienstploeg bij Regionaal Militair Commando West, dat crisisbeheersing als centrale opdracht heeft. Ook is hij bestuurslid van de Koninklijke Vereniging van Nederlandse Reserve- Officieren. In Afghanistan ontwikkelde hij tussen de mannen en vrouwen van Task Force Uruzgan heel andere vaardigheden. Drukke agenda Ik combineerde veel verantwoordelijkheden, zegt Daverveldt, die in de eerste periode van zijn uitzending dagen maakte van 16 tot 18 uur. Ik hield de overvolle agenda van generaal Middendorp bij en organiseerde in drie maanden 42 VIPbezoeken en andere activiteiten. Onder de VIPS waren hooggeplaatste personen als de Minister- President, de Minister van Buitenlandse Zaken, de Staatssecretaris van Defensie, Afghaanse ministers en vier- en driesterren-generaals van diverse nationaliteiten. Zo n bezoek vraagt om een uitgebreide voorbereiding. Daverveldt hielp op alle niveaus, van het regelen van overnachtingsmogelijkheden tot het vervoer van de belangrijke gasten. Helikopter Ook organiseerde de majoor de bezoeken vanuit Kamp Holland naar andere locaties in Uruzgan. De bewegingsvrijheid over land is beperkt door geïmproviseerde explosieven, de beruchte IED s. Generaal Middendorp bezocht zijn manschappen vrijwel altijd per helikopter en Daverveldt vergezelde hem vaak. De aanblik van door IED s verwoeste voertuigen maakte de majoor uiterst voorzichtig buiten de poort. Militaire loopbaan Daverveldt voelde zich op zijn plaats in Uruzgan en bleef er zelfs langer. Hij had zich vrijwillig aangemeld, nadat hij drie keer was gepolst voor een uitzending. Ik had altijd het gevoel dat er nog iets miste in mijn militaire loopbaan. Ik wilde deze ervaring absoluut eens opdoen. Als reservist merk je een verschil tussen militairen die zijn uitgezonden en militairen die zoiets nog niet hebben meegemaakt. Investeren in reservisten Daverveldt vindt dat reservisten zoals hij veel kunnen bijdragen aan de missie in Afghanistan. Hij benadrukt dat Defensie meer moet investeren in opleiding en training van reservisten als ze het beste resultaat wil. Daarnaast heeft hij tijdens zijn uitzending genoeg terreinen gezien waarop reservisten de troepen kunnen versterken, zoals bij de beveiliging van een basis. Op dit moment zet Nederland reserveofficieren vooral in als specialisten op het gebieden als medische zorg, civiele techniek en onderwijs. Maar ik denk dat reservisten meer kunnen, aldus Daverveldt. Natresmilitairen kun je alles laten doen, behalve misschien het meedraaien in een gevechtseenheid van jonge jongens die als compleet team zijn opgeleid en geoefend. Weer thuis Majoor Marc Daverveldt ervoer in Uruzgan alles wat hij ervan had verwacht. Zijn missie van zeven maanden sterkte hem in zijn overtuiging dat reservisten een belangrijke bijdrage kunnen leveren in asymetrische conflicten. De non-kinetische fases van een counter insurgency operatie, onder meer het bieden van veiligheid en opbouw, vragen om een onconventionele aanpak, zegt Daverveldt. Dat zag je in heel Afghanistan. En juist waar reservisten waren ingedeeld bij beroepseenheden kwam die onconventionele aanpak het beste uit de verf. Daverveldts uitzending bood hem genoeg uitdagingen om achteraf te spreken van een verrijkende ervaring. Als ze me zouden vragen om weer te gaan, deed ik het onmiddellijk. Hier heb ik 27 jaar voor getraind. ROMEO 6 7 ROMEO

5 Backfill bij het OOCL Reservisten als onmisbare schakel ROMEO 8 Tekst en foto s: elnt Fred Warmer Defensie weet het potentieel dat reservisten kunnen bieden steeds beter te benutten. Om de hoge druk bij hun voltijdscollega s te verminderen, wordt de inzet van reservisten in de missiegebieden fors uitgebreid, de zogeheten frontfill. Daarnaast nemen ze in Nederland functies waar van uitgezonden militairen. De projectgroep die bij OOCL deze backfill coördineert wordt geleid door... een reservist. schakel Backfill Reservis Backfill, je hoort de term steeds vaker. Het staat voor het vullen van plaatsen die vrijkomen wanneer beroepsmilitairen worden uitgezonden of op een andere manier een vacature achterlaten. Majoor Frank Evers leidt bij het Operationeel Ondersteuningscommando Land (OOCL) een projectgroep die dat in goede banen leidt. Evers, zelf reservist bij RMC Noord, brengt vraag en aanbod van reservisten voor het OOCL bij elkaar. Het OOCL is met medewerkers de grootste eenheid van de landmacht. In andere Navo-landen wordt al met veel succes gebruikgemaakt van deze wijze van inzet. Kapiteinsstoel In overleg met de secties van het OOCL zijn we als sectie G1 dit project gestart, vertelt Evers in zijn kantoor op de Frank van Bijnenkazerne in Apeldoorn. Het project voorziet in een grote behoefte om reservisten tijdelijk in te zetten op de functies van uitgezonden collega s. Daarbij wegen kwaliteit, kennis en kunde van de reservist volgens Evers zwaarder dan zijn of haar rang. Een collega in de rang van soldaat of korporaal kan best op een kapiteinsstoel plaatsnemen, mits hij voldoet aan de op voorhand kenbaar gemaakte functie-eisen. Het enige vervelende is dat wij de collega niet tijdelijk kunnen bevorderen. Er wordt nu wel bekeken of deze collega s voor een waarnemingstoelage in aanmerking zouden kunnen komen. Majoor Evers moet met veel zaken rekening houden: hoe de juiste man op de juiste plaats te krijgen en hoe te communiceren met alle spelers in het veld. Hij heeft onder meer te maken met operationele eenheden die functieplaatsen vacant hebben en hun commandanten die reservisten willen inzetten. Daarnaast is de Afdeling Reservisten Aangelegenheden (ARA) een belangrijke speler. Die zorgt voor de betaling en de aanstelling. Vaste dienst Sergeant-majoor Peter Hendriks van 40 Natresbataljon is ook zo n backfiller. Hij werkt bij de sectie G1 van het OOCL. Toen ik terugkwam na mijn uitzending in Afghanistan, waar ik liaison was bij het Slowaakse leger in Tarin Kowt, ben ik benaderd voor een tijdelijke functie bij het OOCL. Het bevalt me goed in Apeldoorn, zo goed zelfs dat ik per 1 september in vaste dienst ben getreden. Bij de afdeling Werving en Ondersteuning is Hendriks verantwoordelijk voor presentaties en werving. Het is best een hectische baan en ik probeer het beste uit mezelf te halen tijdens mijn werk. Hendriks is blij met de oprichting van de backfill-projectgroep. Er zijn best nog wat onduidelijkheden over arbeidsvoorwaarden, betalingen enzovoort. Maar ik ben ervan overtuigd dat dit allemaal geregeld gaat worden. Het moet een win-winsituatie worden, zowel voor de medewerker als voor de organisatie. OOCL Dankbare taak Ook sergeant Luc Goessens, eveneens afkomstig van 40 Natresbataljon, is bij het OOCL geplaatst. Ik werk bij het bureau Uitzendingen en ben verantwoordelijk voor alles wat met de thuisfrontdagen, contactdagen en medal parades te maken heeft. Een leuke en dankbare taak, vindt Goessens. Ik ben al sinds december 2008 aan de slag bij het OOCL, alleen toen onder de noemer van operationele ondersteuning. De samenwerking met de beroepscollega s is uitstekend. Ik hoor alleen maar positieve geluiden. In het dagelijkse werk ervaart Goessens geen verschillen tussen beroepsmilitairen en reservisten. Volgens de sergeant is het gewoon een kwestie van aanpassen, doen wat je moet doen en niet zeuren. En vooral je dingen regelen, en daarin zijn we bij de Natres heel goed! onmisbare 9 ROMEO

6 Strikwerda gaf stafadjudanten status Afscheid vierde korpsadjudant Tekst: elnt Fred Warmer Foto s: archief Korps Nationale Reserve Korpsadjudant Wytse Strikwerda verlaat de actieve Natresdienst. Hij heeft de ontslagleeftijd van zestig jaar bereikt. Op de werkvloer lijkt de korpsadjudant misschien een minder bekende collega. Toch bestaat de functie al jaren. ROMEO 10 Volgens de functiebeschrijving zijn de hoofdtaken van een korpsadjudant het opvangen en verwerken van signalen van alle personeel behorende tot het korps. Dat houdt ook in dat de korpsadjudant de korpscommandant ondersteunt en adviseert met zijn visie en ervaring als hogere onderofficier. Bovendien geeft hij inhoud en gestalte aan traditie, ceremonieel en overige protocolaire aangelegenheden. Zo treedt hij op als vaandeldrager bij ceremoniële plechtigheden als commandooverdrachten en beëdigingen. Parttime baan Optreden als intermediair tussen werkvloer en commandant, het bevorderen van de korpsgeest en het oplossen van knelpunten, zo laat de taak van een korpsadjudant zich het best omschrijven. Geen kleinigheid overigens, want op jaarbasis werkt hij veel meer uren dan de gemiddelde Natresmilitair gewend is. Dat komt heel dicht bij een parttime baan. En dat terwijl hij, omdat hij voor het hele korps werkt, voor diezelfde gemiddelde militair niet bij elke opkomst zichtbaar is. De korpsadjudant heeft vooral contact met onderofficieren door gestructureerd overleg. Bataljonsstaven en regimentsen korpsadjudanten horen ook tot zijn directe aanspreekpunten. Gestage klim Strikwerda heeft naar eigen zeggen een prachtige militaire loopbaan gekend. Hij is in Amersfoort als dienstplichtig militair, lichting 1969, opgekomen om chauffeur/ gewondenverzorger te worden bij de geneeskundige troepen in Duitsland. Zo n tien jaar later meldde hij zich opnieuw bij de krijgsmacht. Hij werd soldaat bij peloton 303 van de Nationale Reserve in Havelte. Hij maakte vervolgens een gestage klim door de rangen. Via functies als groepscommandant en opvolgend pelotonscommandant werd hij in 1998 compagniesadjudant bij de A-compagnie van 10 Natresbataljon. Na een periode als waarnemend bataljonsadjudant nam hij in 2001 officieel de adjudantenstok van zijn bataljon over. In november 2004 trad hij in de voetsporen van zijn voorgangers Van der Sluis, Lindsen en Frerichs. Stafadjudanten Korpsadjudant Strikwerda heeft in zijn periode veel tijd gestoken in de status van de stafadjudanten van de Natres. Zijn grootste succes was tijdens het korpsappel na de landelijke schiet- en vaardigheidswedstrijden in 2008, waarbij Natresstafadjudanten hun officiële erkenning kregen. Ook is hij nauw betrokken geweest bij het ontwikkelen en uitvoeren van het domein van de onderofficier bij de Natres. Volgens Strikwerda is de Natres een erg belangrijke factor in zijn leven geweest. Hij neemt dan ook met pijn in zijn hart afscheid, en kijkt terug op een mooie loopbaan waar hij veel bijzondere vriendschappen aan heeft overgehouden. En persoonlijke hoogtepunten waren er ook. Met mijn dochter naar Prinsjesdag, dát zal ik gaan missen! zegt de scheidende korpsadjudant. Frans van de Grift Frans van de Grift Adjudant Frans van de Grift is aangewezen als de opvolger van korpsadjudant Wytse Strikwerda. Van de Grift kwam twintig jaar geleden als korporaal bij het Korps Nationale Reserve. Sinds vijf jaar is hij bataljonsadjudant van 50 Natresbataljon. Van de Grift nam eerder dit jaar al een aantal taken van Strikwerda waar. De twee adjudanten bezochten samen ook vergaderingen van Natreseenheden en bijvoorbeeld de stafadjudanten van de infanterie. Van de Grift kreeg zo ruim de gelegenheid om zich de functie eigen te maken en mensen te leren kennen. 11 ROMEO

7 angeafstandschieten Tekst: sld1 Valery Sessink, aoo Joost Danvers Langeafstandschieten Foto s: sld1 Valery Sessink Natresmilitair scoort als beste Nederlandse schutter in Bisley este Nederlandse schutter De Tour de France voor wielrenners of Wimbledon voor tennissers, zo kun je de Imperial Meeting, het grote toernooi voor langeafstandschutters in het Britse Bisley, wel omschrijven. Bij de jaarlijkse Topschutters wedstrijd verzamelen zich de topschutters van onder meer Groot-Brittannië, Zuid-Afrika, Ierland, Australië en Nederland om zich met elkaar te meten. Onder hen ook soldaat-1 Valery Sessink van 40 Natresbataljon, die dit jaar van alle Nederlanders de beste resultaten boekte. Schutters bij de Imperial in Bisley strijden in twee klassen, met open richtmiddelen of met kijker. Die laatsten schieten de zogenaamde F Class wedstrijden, opgericht door George Faquharson uit Canada. Faquharson kan door zijn slechter wordende ogen niet meer met open richtmiddelen schieten en bedacht de gekijkerde klasse. Mijn Sako trg-21 heeft een richtkijker, dus ik kwam als enige Nederlander uit in de F Class, zegt soldaat-1 Valery Sessink van 40 Natresbataljon. Kijkerstanden Een dag na aankomst gaf het programma schieten op 900 yards (810 meter) aan. Sessinks proefschoten waren te hoog, dus hij schreef snel de waarden van de kijker op en moest alle kijkerstanden opnieuw narekenen. De snelheid van de patroon bleek anders dan op het doosje stond aangegeven. Gelukkig waren dit nog proefwedstrijden en het schieten op yards ging wel goed. Na elk schot volgt altijd een spannend moment, vertelt de soldaat-1. Het duurt namelijk bijna twee seconden voordat de kogel het doel treft. Twee lange seconden waarin de wind roet in het eten kan gooien. Windlezen bleek lastig. Tijdens de yards waaide het zo hard, dat ik globaal 3,5 meter naast het doel moest mikken om het schot op de kaart te krijgen. En dan moet je bedenken dat de V-bull maar 12,5 centimeter is, op 900 meter afstand. Sessink had het geluk dat een collega hem hielp om tijdens de wedstrijden het eerste schot meteen op de kaart te krijgen en ook over de andere schoten was hij redelijk tevreden. Twee proefschoten en twee wedstrijdschoten zonder treffer betekende uitsluiting van verdere deelname en dat was toch wel erg zonde geweest. Na de Imperial volgden direct de wereldkampioenschappen in de F Class. De Imperial diende dus als training voor de WK, waar de lat nog een heel stuk hoger ligt. Netjes in de middenmoot De competitie bleek zwaar. Ik had al snel in de gaten dat ik tegen al die met de hand gebouwde geweren met nauwere toleranties weinig kans had, aldus Sessink. Zijn beste score schoot hij op de 600 yards, waarmee hij een zesde plaats veroverde tijdens de Prince of Wales-match. Geen eremetaal, maar toch dik tevreden. Sessinks eindscore werd een mooie veertigste plaats, netjes in de middenmoot. Sessinks Nederlandse collega s schoten allen in de open klasse, vanwege de 6,5 mm patroon. Tijdens de laatste Queens-match in die klasse stonden ruim toeschouwers te kijken. Sessink: Het leek wel high-tea en de winnaar werd op een stoel rond gedragen. We zijn Brits en we houden van traditie, hoor! Wedstrijdspanning En toen was het tijd voor de wereldkampioenschappen F Class. De beste schutters van de deelnemende landen begonnen in Bisley aan te komen. Natresmilitair Sessink kreeg nu ook Nederlandse competitie in zijn klasse. Daar stond ik dan tussen: Jan Kaas, stijf van de wedstrijdspanning en best wel opkijkend naar mijn medestrijders. De wereldkampioenschappen worden diverse malen geschoten op de 800, 900 en yards. Dat is serieus schieten en windlezen, aldus Sessink. De eerste Nederlanders schoten goed raak en de soldaat-1 moest zijn best doen om niet achterop te raken. Op de yards haalde hij hun scores echter in en boekte een mooie vijfde plaats op de eerste dag. Dat was weer net buiten de prijzen, maar absoluut een resultaat om over naar huis te schrijven. Sessink is dan ook trots. Met een score van 69 punten had ik een gemiddelde geschoten van boven de 4. Uiteindelijk werd ik de beste Nederlander in de F-T/R klasse met een mooie 47ste plaats, ruim boven de andere Nederlandse F-T/R schutters. De rest schoot met zelf geladen patronen en kijkers met fijnere klikwaarden. Vreemde afzwaaiers De team-matches verliepen minder succesvol. De Nederlandse équipe werd zesde. Sessink: Een van de geweren waarmee de teams zouden schieten bleek defect, en ik schoot nu met het geweer van een ander. Omdat het wapen altijd is afgesteld op de eigenaar had ik vreemde afzwaaiers. Achteraf bleek dat ik met twee verschillende soorten kogelpunten schoot en waarschijnlijk een schuttersfout maakte. De volgende WK is in 2013 in de Verenigde Staten. Hoewel Sessink zich nu al een schutter toont die meedraait op het niveau van de wereldtop, ziet ook hij na Bisley nog altijd leermomenten. Windlezen en een gedegen voorbereiding zijn cruciaal, dat bleek ook nu weer. ROMEO ROMEO

8 Communicatietraining Tekst: aoo Joost Danvers, kpl1 Eric Nettekoven Foto s: kpl1 Michel Nauta Communicatietraining Natres lacht naar de camera Militairen van het Korps Nationale Reserve hebben op de KMS in Weert onder vuur gelegen van een genadeloze camera. Vertegenwoordigers van de vijf Natresbataljons kregen een pittige training in het informeren van burgers en in het omgaan met de media. Iedereen die oefeningen schrijft zou het belang van communicatiemomenten moeten zien. Ze gaven presentaties en probeerden in hun rol van journalist uit hoe sterk de deelnemers in hun schoenen staan, bijvoorbeeld wanneer ze onverwachte gebeurtenissen of slecht nieuws moeten uitleggen. Sergeant Witsen is civiel al 25 jaar actief in communicatie en PR. Vorig jaar is hij bij 20 Natresbataljon aangesteld als communicatiemedewerker. We hebben een grote stap voorwaarts gemaakt in de profilering van ons bataljon, vertelt Witsen. Steeds meer mensen in onze compagnieën begrijpen wat publiciteit voor hun eenheid kan doen. Iedereen die oefeningen schrijft zou het belang van communicatiemomenten moeten zien. ROMEO 14 Individuele leden van het Korps Nationale Reserve zijn in hun optreden vaak het gezicht van Defensie voor de samenleving en daarmee ook voor de media. Vijftien speciaal aangewezen militairen zijn daarom intensief getraind in het omgaan met de pers en in het informeren van de lokale bevolking. De deelnemers ervoeren hoeveel PR-momenten er zijn, als hun eigen bataljon bijvoorbeeld een overstroming in de regio oefent. Ze stelden communicatieboodschappen op, schreven persberichten en stonden soms met knikkende knieën voor een draaiende camera kritische en eigenzinnige journalisten te woord. Voor de leeuwen De tweedaagse cursus werd verzorgd door Han van Dongen van de mediagroep van de KMS. Door praktijkvoorbeelden en oefeningen maakte hij duidelijk dat het contact met de media niet altijd volgens verwachting verloopt, maar wel veel kansen biedt. Voorbereiding is daarbij noodzaak. Wanneer jullie als communicatiemedewerkers het imago van de Natres willen veranderen, dan begint dat bij je eigen groep, aldus Van Dongen, die de deelnemers onder meer uitdaagde om in een nagebootst tv-interview een vooraf vastgestelde boodschap over te brengen. En zo werden ze voor de leeuwen werden gegooid. Staand op de gang werden ze stevig ondervraagd over een fictieve oefening. In het klaslokaal volgden de overige cursisten het vraaggesprek op een scherm. Bea van den Brandhof, communicatiemedewerker van 40 Natresbataljon: Vooraf was ik wel zenuwachtig. Maar toen het eenmaal zover was, was ik meer bezig met die lastige verslaggever. Goed luisteren en ervoor zorgen dat hij me niet klem praatte. Die camera had ik niet eens meer in de gaten. Training Slecht nieuws Van Dongen kreeg hulp van eerste-luitenant Fred Warmer en adjudant Joost Danvers van het Korpsbureau, en sergeant Robert Witsen van 20 Natresbataljon. Verder uitwerken Majoor Toon de Bresser van het Korpsbureau organiseerde het themaweekend. Korpscommandant Gerard van der Thiel, kapitein Tjip Prins van Communicatie staf CLAS en Hoofd Landmachtvoorlichting luitenant-kolonel Detlev Simons spraken de cursisten toe. Onder de deelnemers waren ook twee kapiteins Algemene Zaken en majoor Herman Drenth, plaatsvervangend bataljonscommandant van 40 Natresbataljon. Drenth gaf als leidinggevende zijn ogen goed de kost. Wat we hier hebben geleerd gaan we in ons bataljon verder uitwerken en aan de compagnieën voorleggen. En ik denk ook aan de pelotonscommandanten, die regelmatig het eerste aanspreekpunt voor de pers zijn. Praktische lessen Soldaat-1 Elke van Doorn van 30 Natresbataljon is doctoranda in de Marketingcommunicatie, maar heeft toch veel opgestoken van de training. Mijn studie was een wetenschappelijke benadering van communicatie. Sommige onderwerpen kwamen me dus wel bekend voor. Deze praktische lessen, het schrijven van een persbericht, omgaan met journalisten en vooral hoe intern bij ons de lijnen lopen maken het zeer de moeite waard. Het is ook erg nuttig om de gezichten te zien van degenen met wie ik vaker te maken zal krijgen. Han van Dongen is zeer te spreken over de vaardigheden van de cursisten. Jullie lopen voor. Meestal krijgen communicatiemedewerkers een powerpointpresentatie en worden er wat regels uit het theorieboek doorgenomen. De Natres heeft zelf de expertise in huis. En actief deelnemen aan een rollenspel is de beste manier om mediabewustzijn te laten doordringen. Het Korps moet de lesstof wel blijven trainen, adviseert Van Dongen. De deelnemers zullen de opgedane ervaringen in hun eigen eenheden uitdragen. Over een vervolg van de cursus wordt al nagedacht. 15 ROMEO

9 Bataljonscommandant Rob Cohen met flo Je moet de olie in de motor zijn Tekst en foto s: sergeant-majoor Lubbe de Braak Na een verregende beëdiging heeft luitenant-kolonel Rob Cohen in Assen het commando over 10 Natresbataljon ceremonieel overgedragen aan luitenantkolonel Rick van der Sluis. Cohen is op zestigjarige leeftijd met functioneel leeftijdsontslag gegaan. November Romeo sprak hem over zijn lange staat van dienst bij Defensie. Rick van der Sluis nieuwe commandant Overste Cohen kan terugkijken op een lange geschiedenis bij de krijgsmacht. Op een open dag in t Harde bezocht hij ooit de stand van de Nationale Reserve en meldde zich aan. Na enige tijd koos hij voor een baan als beroepsmilitair en ging naar de Koninklijke Militaire School in Weert. De opleiding tot onderofficier maakte hij echter niet af. Cohen ging naar de hbs, om daar een ander beroep te leren. Daarom kon hij ook weer naar de Nationale Reserve terugkeren. Hij bekleedde daar diverse functies en rangen. In 1990 kreeg hij na een periode als pelotonscommandant en plaatsvervangend compagniescommandant het commando over de A-compagnie van het huidige 50 Natresbataljon in Amersfoort. In 2005 werd hij officier bedrijfsvoering bij het stafdetachement van 50 Natresbataljon. Fiscale zaken Cohen is een van die Natresmilitairen die in het dagelijks leven zelfstandig werkt. Hij heeft een belastingadviesbureau, waar hij vier dagen per week actief is. Hij houdt zich vooral bezig met alle voorkomende fiscale zaken in het midden- en kleinbedrijf. In 2002 werd hij als reservist vijf weken vrijwillig uitgezonden naar Bosnië. Daar hielp hij startende ondernemers, vaak oud-militairen. Olie in de motor De grote sprong naar het noorden begon in 2007, toen hij commandant werd van 10 Natresbataljon. Uit ervaring was hij bekend met compagniescommandanten en stafmedewerkers, bij wie door verschil van inzicht soms wel eens wat wrijving kan ontstaan. Daar moet je als bataljonscommandant goed mee weten om te gaan, vindt Cohen. Je moet als bataljonscommandant de olie in de motor zijn en beslissingen durven nemen. Als commandant van 10 Natresbataljon kijkt hij terug op een geweldige tijd. Hij werkte bijzonder graag met de beroepsmilitairen van de staf, die hij als kundige profs betitelt. Ook de militairen bij het bataljon kenmerkt hij als fantastische medewerkers. De dienst bij het Korps Nationale Reserve houdt op, maar Cohen is niet bang voor het beruchte zwarte gat. Wel wil hij de Natres blijven volgen en onder meer via Onze Vrijwilligers Vereniging Korps Nationale Reserve contact blijven houden. Luitenant-kolonel Rick van der Sluis is de nieuwe bataljonscommandant van 10 Natresbataljon. Van der Sluis was jarenlang commandant van de D-compagnie in Den Haag. Op zaterdag 29 augustus nam hij het bevel over de noordelijke troepen over van luitenantkolonel Rob Cohen. Die droeg hem de richtvlag van het bataljon over in het bijzijn van beide compagniën van 10 Natresbataljon, medewerkers van de staf en een OVV-detachement. ROMEO ROMEO

10 Werven erven voor het Korps Nationale Reserve voor het Korps Natio Mensen in twee keer interesseren Tekst: sm Lubbe de Braak Foto s: sm Lubbe de Braak, sld1 Bert Streunding Het enthousiast maken van mensen voor het Korps Nationale Reserve gebeurt voor een belangrijk deel door Natresmilitairen die zich naast hun normale taak beschikbaar stellen als werver. November Romeo liep een dag mee toen de wervingsgroep van 10 Natresbataljon het vizier op het Groningse Musselkanaal richtte. Bij de markt in Musselkanaal trekken een shelter en een Mercedes-Benz (MB) behoorlijk wat bekijks. Natresmilitairen bewegen zich rond een stand waar ze de spullen in zetten die ze voor werving nodig hebben, zoals posters, kleine presentjes en ander reclamemateriaal. Op een laptop draait een film van een onlangs gehouden meerdaagse Natresoefening. Aan een paar hoge tafels staan militairen rustig met geïnteresseerde mensen te praten. Twee militairen lopen over de markt en delen flyers uit. Ze verwijzen naar de plaats van de stand. Het wervingsteam van 10 Natresbataljon bestaat al zeven jaar uit een redelijk vaste bezetting en kent het klappen van de zweep. Het team bestaat uit zeven wervers, die zich van tijd tot tijd, naast hun eigen werk bij de Natres, inspannen om mensen voor het Korps Nationale Reserve te werven. Adjudant Henk Drenth: Komen de mensen hier, dan geven wij informatie en maken we ze attent op onze internetsite. Als geïnteresseerden op de site komen, kunnen zij zich aanmelden voor een voorlichtingsavond bij hen in de buurt, waarvoor zij dan een uitnodiging krijgen. Op die voorlichtingsavond geven wij meer informatie en daarna bestaat de mogelijkheid om te solliciteren bij de Natres. Nieuwe wervers gezocht De adjudant werft niet alleen kandidaten die militair willen worden, maar is intussen in het bataljon ook op zoek naar nieuwe wervers, Natresmilitairen die anderen enthousiast willen maken voor hun korps. Een belangrijke voorwaarde is dat gegadigden zonder meer aan de minimale verplichtingen bij hun peloton voldoen en zich goed weten uit te drukken. Ook is een verzorgd voorkomen van groot belang. Zonder toestemming van de pelotonscommandant gaat het ook niet. Vooraf overleg met hem of haar is dan ook een must. Doelbewuste wervingsactiviteiten vinden in de regel een keer of zes per jaar plaats, waarbij gebruik gemaakt wordt van plaatselijke activiteiten, zoals een braderie, een bijzondere markt of een evenement. Hierbij zal altijd rekening gehouden moeten worden met de doelgroep. Komt die ook op dat evenement? Al doende leert men. Eerder bleek de TT in Assen bijvoorbeeld als wervingsactiviteit geen succes. Ook moet niet steeds dezelfde locatie bezocht worden. Op de foto In Musselkanaal ontstaat in de loop van de dag genoeg belangstelling. De eerste geïnteresseerden zijn de kinderen, dat is vaste prik. Die laten zich al zien tijdens de opbouw en inrichting van de stand. Even later komen er jongeren en ouders met kinderen in verschillende leeftijden. Om de ouders te spreken te krijgen, proberen de Natresmilitairen mensen in twee keer te interesseren, eenmaal fysiek in een gesprek en de tweede maal via de website Een prima middel daarvoor is de foto van hun geschminkte kind. De ouders kunnen hun kind laten fotograferen in een uniform in een militair voertuig. De foto wordt geplaatst op de Natreswebsite en bij het downloaden van de foto kan vader of moeder de overige informatie rustig in zich opnemen. Hopelijk leidt dat tot een aanmelding van een nieuwe Natresmilitair in spe. Vragen over militaire werk Musselkanaal reageert positief op de aanwezigheid van de Natres. De belangstelling komt tot uiting in een aantal gesprekken en oprecht geïnteresseerde vragen over het militaire werk, eventuele uitzendingen, het verloop, reacties van werkgevers en natuurlijk de verdiensten. Om resultaatgericht te werven is het belangrijk actueel te blijven en van alle ontwikkelingen op de hoogte te zijn. Van goede werving en voorlichting mag dan ook resultaat verwacht worden, zodat de Natres zich kan blijven waarmaken in de samenleving. ROMEO ROMEO

11 Natresmilitairen helpen schooltje opknappen Tekst en foto s: kpl1 Eric Nettekoven Veteranen terug naar Bosnië mouwen. Voor enkele van de vrijwilligers is dit een weerzien met Bosnië, waarnaar zij onder de vlag van UNPROFOR, IFOR, SFOR of EUFOR waren uitgezonden. Soldaat-1 Eric Hartwich van 30 Natresbataljon heeft twee keer in Bosnië gediend, bij 13 Herstel onder IFOR I en SFOR V. Soldaat-1 Dennis van den Berg van 40 Natresbataljon was in Bosnië als genist bij Luchtmobiel onder Dutchbat 3. Korporaal-1 Eric Nettekoven van het Korpsbureau was met 44 Pantserinfanteriebataljon in Libanon onder de vlag van Unifil. Eigen middelen Na inspectie van het gebouwtje wordt het team in groepen gesplitst. Het is maandag en de klus gaat beginnen. Ik pak de toiletgroep wel aan, roept Eric Hartwich. Dennis, Georg en Peter sluiten zich bij hem aan. Eric Nettekoven neemt met Hans en Marja de ramen onder handen. Drie andere teams pakken elk een leslokaal en de lerarenkamer aan. Er moet worden gemetseld, geschuurd, gestuukt, geplamuurd en geschilderd. Voormalig basisadjudant van vliegbasis Eindhoven Ad Wijntjes, de initiatiefnemer van de reis, en zijn kompaan Noël gaan op materieeljacht. Cement, gipsplaten, hout, kit en isolatiemateriaal staan op het lijstje. De Bosnische buurman komt poolshoogte nemen en is verbijsterd. Vrijwilligers uit Nederland? Schooltje opknappen met eigen geld en eigen middelen? Zelf reis en verblijfkosten betaald? enclave meegemaakt. Die periode zal ik nooit meer vergeten. Het monument is indrukwekkend. De groep is stil, en wordt sterker, hechter. Een hand op de schouder, een luisterend oor. Burek De volgende ochtend is iedereen bijzonder gemotiveerd om het project af te werken. De leraressen Asmira en Ema helpen mee. Drie militairen van het LOT-huis (Liaison and Observation Team) in Novi Travnik komen hun belangstelling tonen. Zij houden nauwlettend in de gaten wat zich in hun gebied afspeelt. Zlata maakt Burek, Bosnische vleespita, en overheerlijke yoghurt voor de werkers. Charlie, de jongste vrijwilliger, tekent Winnie de Pooh, Kanga en Tijgetje op de muren en op de gevel van het schoolgebouw. Ema mag inkleuren. Ze werken door tot in de avond. Overdracht Op vrijdag, de laatste dag, wordt er nog koortsachtig gewerkt. De toiletpotten worden afgekit en het laminaatparket geveegd. Mannen! roept Ad, We hebben nog geld over van ons budget! Wat doen we er mee? Kachels kopen en als we bij moeten leggen dan roep je maar! klinkt het antwoord. Rond het middaguur is alles klaar. De vrouwen hebben een lokaal versierd en versnaperingen klaargelegd. De schoolkinderen lopen hand in hand het lokaal binnen. De mondjes gaan open van verbazing en ze lopen wat weifelend naar de vele knuffels en andere presentjes. Onder toeziend oog van de minister en het schoolhoofd draagt Ad de sleutel over aan lerares Asmira. Niet veel later laat de lokale televisiezender zien hoe de school is opgeknapt. Veelzeggend is de close-up van de natte ogen van een stel mannen en vrouwen die elkaar omhelzen en op de schouders slaan. Negentien Nederlandse vrijwilligers, voor het merendeel veteranen, hebben dit najaar in Bosnië een schooltje opgeknapt. Drie van de vrijwilligers zijn Natresmilitair en veteraan. Een week lang renoveerden ze het schoolgebouw, maar het werd ook een reis vol herinneringen. Het basisschooltje in het bergdorpje Vlahovici, onder de rook van de stad Travnik, is als de vrijwilligers arriveren hard aan een opknapbeurt toe. Het gaat vooral om de twee klaslokalen, een toiletgroep en een lerarenkamer. De muffe, schimmelige lucht en de geur van met olie geïmpregneerde houten vloeren komt je tegemoet. De houtkachels zijn gammel, er zijn veel vochtplekken en de ramen tochten. De verroeste metalen hurktoiletten zijn verstopt en de waterleiding doet niet veel meer. De scheidingsmuur tussen de toiletgroep en het houthok staat op instorten. Geen fijne locatie om tijdens de strenge wintermaanden les te krijgen, dus de handen moeten uit de Mijnenvelden Eric Hartwich noemt Bosnië zijn tweede thuis. Vanaf het moment dat het gezelschap de grens passeert schetst hij de situatie tijdens zijn uitzending. Dit was point Bravo. Aan de ene kant de Kroaten, aan de andere kant de Moslims. Het vredige meertje bij Jajce waar de Chinook laag over kwam vliegen en waar mijnenkettingen op de weg lagen. Overal sporen van verwoesting en de vele, vele graven. De rode borden met doodskoppen geven mijnenvelden aan. Nu nog. Bij het bezoek aan Srebrenica op woensdag geeft Dennis van den Berg tekst en uitleg. Ik was als genist gespecialiseerd in mijnen en andere explosieven. Ik heb in Potocari de val van de ROMEO ROMEO

12 WAARGENOMEN W Eenzame reservist bij NMK Wielrennen Soldaat-1 Hans Mallegrom, militair van 50 Natresbataljon is op het parcours van het Nationaal Militair Kampioenschap Wielrennen als 47ste gefinisht. Een mooi resultaat, zeker omdat hij vorig jaar moest opgeven bij de moeilijke wedstrijd. Zijn eerste oogmerk was dan ook om de rit dit jaar helemaal uit te rijden. Het is een mooie wedstrijd met leuke uitdagingen, aldus Mallegrom. Het was behoorlijk zwaar door de wind en het parcours is altijd lastig, maar ik heb mijn doelstelling ruim kunnen halen. De doelstellingen voor de komende twee jaar liggen al vast voor de Natrescoureur. Volgend jaar wil Mallegrom finishen in het peloton en in 2011 wil hij de finale bereiken. Wel hoopt Mallegrom dat er dan meer reservisten aan de start verschijnen. Dit jaar was ik voor de tweede keer de enige deelnemer van het Korps Nationale Reserve. Ik wil dan ook alle Natresmilitairen die van wielrennen houden oproepen om een keer mee te rijden. Wie weet start er volgend jaar dan zelfs een complete Natresploeg. Natresmilitairen beste kaartlezers van Defensie Het Korps Nationale Reserve domineerde dit jaar weer in de top van het Defensiekampioenschap Kaartlezen. De jaarlijkse competitie van de Militaire Commissie voor Automobiel- en Motorwedstrijden (MCAM) werd gewonnen door twee oude bekenden. Kapitein Frits Vermeij en eerste-luitenant Peter van Reeuwijk van 20 Natresbataljon werden op het terrein van de KMS in Weert voor de derde keer Defensiekampioen in de klasse voor gevorderden. Ze wonnen begin oktober de achttien-uursrit en waren in april ook al de besten bij de oefenrit. Het succes begint af te stralen op hun bataljonsgenoten, bleek uit de uitslagenlijst. Het brons ging naar sergeant-majoor Peter Staats en soldaat-1 Ard Groot. In de achttien-uursrit voor beginners boekten korporaal-1 Jaap Kuipers en soldaat-1 Robin Stoop, eveneens van 20 Natresbataljon, een mooie derde plaats. Peter Mensink neemt stok bataljonsadjudant over Peter Mensink is benoemd tot de nieuwe bataljonsadjudant van 50 Natresbataljon. Hij nam de adjudantstok over van Frans van de Grift, die Amersfoort verliet voor zijn nieuwe functie van korpsadjudant. Er werden meer ceremoniële handelingen verricht op het ingelaste appel tijdens een doordeweekse onderhoudsavond. Aangetreden stonden detachementen van de twee compagnieën en vertegenwoordigers van LO-Sport, personeelszaken, militaire genodigden en familieleden. Van de Grift ontving voordat hij zijn functie overdroeg het jaarteken XX bij de Vrijwilligersmedaille Openbare Orde en Veiligheid. Sergeant-1 Els Bosveld kreeg de bronzen onderscheiding voor trouwe dienst. Bosveld werkte in het bataljon bij werving en voorlichting en is tegenwoordig als reservist geplaatst bij LO-Sport. Burgermedewerker Cor van Noorden werd bedankt voor zijn inzet op het bureau PZ voor alle leden van 50 Natresbataljon. Jarenlang droeg hij zorg voor de betalingsboekingen van de wedde en de reiskosten. Reservisten stellen oefening in Duitsland veilig Een samengestelde eenheid van 50 Natresbataljon heeft in Duitsland een oefening van collega-militairen in meer dan één opzicht veilig gesteld. De beroepsmilitairen waren in Ostenholz om zich voor te bereiden op hun uitzending. De mannen en vrouwen van de Natres betrokken een week lang continu de wacht bij de poort. Ook bewaakten ze de ingangen van de diverse schietbanen waar werd geoefend. s Nachts liepen ze patrouille over het kamp en bij het voertuigpark. Diegenen die hun dienst er op hadden zitten vonden onderdak op de kazerne te Oerbke. Tot slot traden de Natresmilitairen ook op als rollenspeler. Bij het eindappel bedankte de commandant van de oefenende eenheden de ondersteuners, waarbij hij het optreden van het detachement van het Korps Nationale Reserve apart vermeldde. Hij sprak zijn waardering uit voor de strakke en correcte wijze waarop de wacht draaide en voor het uitstekende visitekaartje dat de Natresmilitairen af hadden gegeven uit naam van de vanuit Ostenholz opererende troepen. Bijna dertig nieuwe collega s Op de Johan Willem Friso kazerne in Assen hebben 25 mannen en 4 vrouwen hun amo-certificaat in ontvangst genomen. Eén deelnemer moest tijdens de algemene militaire opleiding afhaken door griep. Verder waren er ondanks de twee pittige en natte oktoberweken dit keer geen afvallers. De kersverse soldaat Marcel Coppens werd verkozen tot beste leerling. Hij ontving daarvoor een presentje van Schoolbataljon Noord. Daarna werden de certificaten uitgereikt en werd er buiten een groepsfoto gemaakt van de cursisten en hun instructeurs. Afgevaardigden van de Natresbataljons konden vervolgens kennismaken met hun nieuwe collega s en de rode strepen en defensiepassen uitreiken. Viertonner in bloemencorso Rijnsburg Toeschouwers van het bloemencorso van Rijnsburg hebben een primeur aan zich voorbij zien trekken. Het wervingsteam van de A- en D-compagnie van 20 Natresbataljon in Den Haag had voorgesteld om een viertonner met aanhanger mee te laten rijden in de stoet. Daardoor maakte voor het eerst een modern militair voertuig deel uit van het grote defilé dat jaarlijks door diverse gemeenten trekt. Natresmilitairen liepen met het voertuig mee om de toeschouwers langs de route van informatie over het Korps Nationale Reserve te voorzien. Een dag later stond de viertonner te pronken op de boulevard van Noordwijk. Het Bloemencorso Rijnsburg is een van de grootste bloemendefilés van Nederland. Traditiegetrouw worden veel auto s en trucks opgemaakt met bloemenontwerpen van designstudio s. Het visuele evenement wordt altijd druk bezocht in de Zuid-Hollandse kuststreek. Eerste-luitenant Jan Hoek: Vaak tooien wij onze voertuigen met camouflagenetten en bladeren om ze aan het zicht van onze tegenstanders te onttrekken. Nu werd de truck juist fleurig opgemaakt om op te vallen. Het was een ware metamorfose en het leverde de nodige positieve publiciteit voor het Korps Nationale Reserve. In memoriam Stanley Olieberg Onder grote belangstelling is soldaat-1 Stanley Olieberg in Zaandam begraven. De militair overleed op 28 augustus aan een slopende ziekte, die hem twee jaar geleden dwong om zijn werk bij 20 Natresbataljon neer te leggen. Olieberg diende bij het Korps Nationale Reserve van 1984 tot Zijn grote liefde was de lichte mitrailleur, en dan vooral de oude bren. Hoewel hij geen deel meer uitmaakte van zijn geliefde peloton in de C-compagnie in Amsterdam, waren bij zijn uitvaart toch 25 oud-collega s aanwezig. Ook een tiental oudgedienden, waaronder een voormalige compagniescommandant en een oud-compagniesadjudant bewezen hem de laatste eer. ROMEO ROMEO

13 En wat heb jij dit weekend gedaan? Korps Nationale Reserve Bel