Tweede Kamer der Staten-Generaal

Transcriptie

1 Tweede Kamer der Staten-Generaal 2 Vergaderjaar Goedkeuring van het op 5 juni 2001 te Luxemburg tot stand gekomen Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk België tot het vermijden van dubbele belasting en tot het voorkomen van het ontgaan van belasting inzake belastingen naar het inkomen en naar het vermogen, met Protocol I en II en briefwisseling (Trb. 2001, 136) Nr. 9 NADER VERSLAG Vastgesteld 13 september 2002 In de vaste commissie voor Financiën 1 bleek na kennisneming van de nota naar aanleiding van het verslag en de nota van wijziging nog een aantal vragen te bestaan. Onder het voorbehoud dat de regering de in dit nader verslag gestelde vragen tijdig zal hebben beantwoord, acht de commissie de openbare beraadslaging over dit voorstel van wet voldoende voorbereid. Algemeen 1 Samenstelling: Leden: Rosenmöller (GroenLinks), Crone (PvdA), fng. voorzitter Noorman-den Uyl (PvdA), Giskes (D66), Van Oven (PvdA), Hofstra (VVD), Van Hoof (VVD), De Haan (CDA), Van Beek (VVD), Bussemaker (PvdA), Vendrik (GroenLinks), Kant (SP), Mosterd (CDA), Blok (VVD), Ten Hoopen (CDA), De Pater-van der Meer (CDA), Alblas (LPF), T. de Graaf (LPF), Van As (LPF), Palm (LPF), Veling (ChristenUnie), Teeven (LN), Van Vroonhoven-Kok (CDA), De Nerée tot Babberich (CDA) en Van Loon-Koomen (CDA). Plv. leden: Vacature (GroenLinks), Bos (PvdA), Koenders (PvdA), Bakker (D66), Van Nieuwenhoven (PvdA), Van den Doel (VVD), Verbugt (VVD), Kortenhorst (CDA), Luchtenveld (VVD), Duivesteijn (PvdA), Vacature (GroenLinks), Gerkens (SP), Vacature (CDA), B. M. de Vries (VVD), De Nerée tot Babberich (CDA), Vacature (CDA), Eberhard (LPF), Stuger (LPF), Varela (LPF), Hoogendijk (LPF), Van der Vlies (SGP), Jense (LN), Jan de Vries (CDA), Mastwijk (CDA) en Vacature (CDA). De leden van de fractie van het CDA zijn niet overtuigd door de antwoorden van de regering op het gebied van compensatieregelingen voor zover het de opname van de regeling in het verdrag zelf betreft. Verder zijn deze leden niet overtuigd door de argumenten van de regering om met betrekking tot de periodieke uitkeringen als bedoeld in artikel 18, tweede lid, geen regeling op te nemen met eerbiedigende werking. Deze leden achten een schriftelijke voortzetting van de discussie hierover niet erg zinvol en zullen daar bij de mondelinge behandeling van het wetsvoorstel op terugkomen. De leden van de fractie van de LPF vragen hoe de regering denkt een eind te kunnen maken aan de ongelijke rechtsbehandeling tussen degenen die een pensioen hebben opgebouwd via reguliere pensioenopbouw en degenen die dat hebben gedaan door middel van een lijfrente? Verwacht de regering in de uitvoeringssfeer problemen en hoe denkt zij hieraan tegemoet te kunnen komen? Tenslotte vragen deze leden hoe de regering denkt de toezeggingen van de vorige staatssecretaris van Financiën m.b.t. de voorlopige teruggaaf aan grensarbeiders te kunnen realiseren? De leden van de VVD-fractie hebben met belangstelling kennis genomen van de antwoorden op de vragen die zijn gesteld in het verslag. Zij spreken hun waardering uit voor de uitgebreide beantwoording van de meeste vragen. Niettemin roept de nota naar aanleiding van het verslag (hierna: de nota) nog enkele nadere vragen op, die hieronder artikelsgewijs zijn gegroepeerd. KST63273 ISSN Sdu Uitgevers s-gravenhage 2002 Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 9 1

2 De leden van de fractie van de Partij van de Arbeid hebben nog de volgende vragen m.b.t. bovenvermeld wetsvoorstel. Wat is de reactie van de regering op het voorstel van de Stichting Grensarbeid om de inwerkingtreding van het verdrag te verschuiven van 1 januari 2003 naar 1 januari 2004? Dit mede in verband met de berichten die deze leden hebben ontvangen dat de Belastingdienst te Roosendaal, die aangewezen is als centraal punt voor de uitvoering van de compensatieregelingen, nog niet voldoende voorbereid is op een soepele uitvoering? Kan de regering aangeven zo vervolgen de leden van de PvdA-fractie hoe uitvoering zal worden gegeven aan de compensatieregelingen via de voorlopige teruggaveregeling als per 1 januari 2003 nog geen schaduwberekeningen zijn gemaakt en ook de informatie aan de individuele grensarbeider nog niet toereikend is? Kan de regering mede in dit verband de stand van zaken weergeven m.b.t. de informatie/voorlichtingscampagne aan de grensarbeiders? Wat vindt de regering van de suggestie van de Stichting Grensarbeid om tot één grensoverschrijdende centrale eenheid van de Nederlandse en Belgische Belastingdienst, eventueel aangevuld op het terrein van de sociale verzekeringen, met het Bureau voor Belgische Zaken te komen? Dit zou de administratieve lastenverzwaring voor de grensarbeiders aanzienlijk beperken, aldus de leden van de fractie van de PvdA. Tenslotte vragen de leden van de PvdA-fractrie of de regering tevens antwoord kan geven op de vragen van de heer J.Y. Groeneveld in zijn brief van 7 september 2002 aan de vaste commissie voor Financiën 1. De leden van de SP-fractie hebben met belangstelling kennis genomen van de nota naar aanleiding van het verslag en de nota van wijziging. De gevolgen die het belastingverdrag voor de grensarbeiders met zich meebrengt wegen zwaar voor deze leden. Zij zijn teleurgesteld over de antwoorden van de regering. Het gevaar is groot dat grensarbeiders worden opgezadeld met extra financiële en administratieve lasten en er uiteindelijk niet voor kiezen in België te gaan werken. De leden van de fractie van de SP onderschrijven het streven bij grensarbeid geen verschil te laten ontstaan tussen werken in het woonland en werken in het werkland. Het stelt deze leden echter teleur dat de regering dit puur fiscaal bekijkt. De regering gaat niet in op het feit dat in België een lager niveau van sociale verzekerdheid bestaat. Grensarbeiders in België verliezen straks de lusten van een hoger nettoloon maar behouden de lasten van een lager niveau van sociale verzekerdheid. De leden van de SP-fractie dringen daarom aan op een algehele compensatieregeling in de zin van paragraaf 2 van artikel 27. Ongelijkheid op de werkvloer tussen verschillende grensarbeiders kan dan in het geheel niet optreden. Bovendien wordt een fors inkomensverlies voor toekomstige grensarbeiders en huidige grensarbeiders die van werkgever wisselen daarmee vermeden. De leden van de SP-fractie willen verder weten of de regering ook rekening houdt met de premieheffingskortingen voor de aanvullende compensatieregeling als de Nederlandse staat door de rechter in het ongelijk gesteld wordt. 1 Brief nr. Fin ; ter beschikking gesteld aan het Ministerie van Financiën. De leden van de SP-fractie maken zich grote zorgen over de administratieve lastenverzwaring voor grensarbeiders. In de eerste plaats gaat nu nog steeds een hoop verkeerd. Veel grensarbeiders betalen nog steeds twee keer premie. Is de Belastingdienst eigenlijk al bekend met alle grensarbeiders? Veel van hen hebben namelijk geen informatiebrief gehad in mei en juni van dit jaar. De eerste voorlopige teruggaaf zal reeds eind Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 9 2

3 januari aanstaande moeten plaatsvinden. Verwacht de regering dat dit goed gaat verlopen? De leden van de SP-fractie begrijpen niet waarom niet tussen de belastingdiensten kan worden verrekend zodat geen administratieve lastenverzwaring optreedt. Nederland en België kunnen toch zo goed samenwerken? De leden van de SP-fractie hechten aan een zorgvuldige procedure. Zij kunnen zich nog goed de te grote haast herinneren waarmee de herziening van het belastingstelsel werd doorgevoerd. Om die reden hechten zij niet aan invoering per 1 januari 2003 tegen elke prijs. Het is niet waarschijnlijk dat de Tijdelijke referendumwet gebruikt zal worden voor een referendum over het belastingverdrag gezien de aard van het onderwerp. Dit middel moet echter voor iedere burger voor iedere wet open staan en het is niet aan regering en Staten-Generaal om er vast vanuit te gaan dat hier geen gebruik van zal worden gemaakt. Het schrappen van de opschortende werking benadeelt de tegenstanders. Als het referendum plaatsvindt zal de wet al zijn ingevoerd en is er sprake van extra kosten bij eventuele terugdraaiing van de wetgeving. Het recht dat met de tijdelijke referendumwet gecreëerd is kan niet per nota van wijziging weer worden aangetast. Artikelsgewijs De leden van de fractie van de VVD hebben nog de volgende nadere vragen die hieronder artikelsgewijs zijn gegroepeerd. Artikel 10 Dividenden In de nota wordt onder het kopje «Fiscale emigratie» opgemerkt dat in België dividenden worden belast naar een tarief van 25%. Hierbij willen de leden van de VVD-fractie de kanttekening maken dat indien de vennootschap die dividend uitkeert is opgericht op of na een bepaalde datum in 1984 en aandelen op naam heeft uitgegeven, 15% personenbelasting is verschuldigd over het genoten (netto-)dividend. De nota vermeldt dat een inwoner/natuurlijk persoon van België die dividend ontvangt van een in Nederland gevestigde vennootschap de ingehouden dividendbelasting (15%) in mindering kan brengen op de in België verschuldigde belasting. Deze informatie blijkt niet juist te zijn. De in Nederland ingehouden dividendbelasting mag slechts in mindering worden gebracht op het brutodividend. Dat betekent dat bij een tarief in België van 25% de verschuldigde personenbelasting 21,25% bedraagt van het netto dividend. De totale belastingdruk bedraagt dan 15% + (25% x 85%) = 36,25%. Bij een personenbelastingtarief in België van 15% bedraagt de totale belastingdruk 15% + (15% x 85%) = 27,75%. Dat betekent dat een aandeelhouder die in België woont (aanzienlijk) slechter af is dan een aandeelhouder die inwoner is van Nederland. De leden van de VVD-fractie zouden graag vernemen welke maatregelen de regering bereid is te nemen om genoemde belastingdruk te mitigeren zodat een evenwichtige belastingheffing op dividenden ontstaat voor inwoners van België. In reactie op de vraag 3.4 in een eerdere brief van de Nederlandse Orde van Belastingadviseurs (hierna: de Orde) met betrekking tot de uitdelingsheffing van artikel IV, onderdeel B (Overgangsrecht vennootschapsbelasting), van de Invoeringswet Inkomstenbelasting 2001, wordt in de nota het volgende opgemerkt: a. Op dit moment wordt nader onderzoek verricht met betrekking tot de verhouding tussen het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen van 4 oktober 2001, nr. C-294/99 en de uitdelingsheffing. Dit onderzoek is nog niet afgerond. Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 9 3

4 b. De uitdelingsheffing is tijdens de onderhandelingen met België niet ter sprake gekomen, aangezien deze heffing pas is geïntroduceerd nadat de verdragsonderhandelingen inhoudelijk waren afgerond. De leden van de VVD-fractie begrijpen dat België inmiddels (eenzijdig) is geïnformeerd over de uitdelingsheffing. Met inachtneming van deze twee punten wordt door de regering het voorstel gedaan, na afronding van voornoemd onderzoek, met België nader overleg te plegen over de kwalificatie van de uitdelingsheffing onder het verdrag. Dit onderwerp ziet in essentie op de vraag of de uitdelingsheffing voor de toepassing van het verdrag aangemerkt kan worden als vennootschapsbelasting, dan wel als dividendbelasting. Het komt deze leden staatsrechtelijk enigszins vreemd over dat de kwalificatie van de uitdelingsheffing te zijner tijd in onderling overleg tussen de regeringen van Nederland en België bepaald kan worden, dat wil tevens zeggen zonder parlementaire behandeling. Het zou zuiverder zijn de uitkomst van het door de regering genoemde onderzoek af te wachten alvorens het verdrag te ratificeren. De leden van de fractie van de VVD begrepen van de regering dat het onderzoek naar verwachting dit najaar zal worden afgerond. In de nota wordt opgemerkt dat fraus tractatis een buitenwettelijk rechtsmiddel bij de verdragstoepassing is en dat er voor toepasbaarheid daarvan derhalve geen bepaling zoals punt 17 Protocol I behoeft te worden opgenomen. Begrijpen de leden van de VVD-fractie goed dat herkwalificatie tot dividend op grond van fraus tractatis er in de zienswijze van de regering zonder meer toe leidt dat de betreffende inkomsten onder de toepassing van artikel 10 van het verdrag vallen? Zo ja, kan de regering dan gemotiveerd bevestigen dat en waarom deze zienswijze niet in strijd is met bestaande jurisprudentie? Artikel 11 Interest De regering heeft niet concreet gereageerd op het verzoek van de Orde (vraag 4.4) om concrete voorbeelden te noemen van «premies van allerlei aard». Mogelijk kan de regering de voorbeelden expliciet noemen in plaats van slechts voor nadere toelichting te verwijzen naar het OESOcommentaar. Blijkens de nota kan de vervreemding van (toekomstige) inkomsten uit schuldvorderingen onder de werking van artikel 13, vijfde lid, van het verdrag vallen. Daaraan wordt toegevoegd dat een en ander onverlet laat dat de uiteindelijke inkomsten uit de schuldvordering die de koper geniet, onder de werking van artikel 11 vallen. Het zou goed zijn als de regering kan garanderen dat in geen geval een dubbele belastingheffing optreedt ter zake van dezelfde rentetermijnen. In de nota wordt ter zake van artikel 13, vijfde lid, expliciet opgemerkt dat het niet de bedoeling van Nederland is om meer heffingsrechten te claimen dan tot het bedrag waarnaar de conserverende aanslag is opgelegd. Tevens wordt aangegeven dat het heffingsrecht over de waardeaangroei die zich na de emigratie naar België voordoet aan België is toegewezen. De leden van de VVD-fractie vragen zich af hoe dit zich verhoudt tot de stelling in de nota, dat de vervreemding van toekomstige inkomsten uit schuldvorderingen onder de werking van artikel 13, vijfde lid, kan vallen. Het betreft hier immers inkomsten die ontstaan na de emigratie naar België. Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 9 4

5 Artikel 13 Vermogenswinst De nota vermeldt dat hoewel op grond van de tekst van artikel 13, paragraaf 5, anders kan worden geconcludeerd, Nederland niet de bedoeling heeft meer heffingsrechten te claimen dan tot het bedrag waarnaar de conserverende aanslag is opgelegd. De waardeaangroei na emigratie naar België is derhalve ter heffing aan België toegewezen, aldus de nota. Over deze passage hebben de VVD-fractie een aantal vragen. Hoe verhoudt zich de mededeling dat Nederland afziet van het recht om gedurende de tienjaarsperiode als bedoeld in artikel 13, paragraaf 5, te heffen tot artikel 7.5. e.v. van de Wet inkomstenbelasting 2001, waarin staat vermeld dat een buitenlands belastingplichtige wordt belast met 25% inkomstenbelasting voor voordelen uit aanmerkelijk belang? Wat is de status van de toezegging van de regering in de nota dat de waardeaangroei na emigratie ter heffing aan België is toegewezen? Kan deze toezegging door een pennenstreek van de staatssecretaris weer worden teruggedraaid? Of is daarvoor parlementaire tussenkomst vereist? De opmerking in de nota dat België het recht heeft te heffen over de waardeaangroei na emigratie dus kennelijk ook tijdens de tienjaarstermijn lijkt in strijd met de nota Uitgangspunten van het beleid op het terrein van het internationaal fiscaal (verdragen)recht (1998) waarin staat vermeld dat gedurende de termijn waarin aan Nederland het recht toekomt te heffen over vervreemdingswinst, die winst in het andere land van belasting zal zijn vrijgesteld. Hoe verklaart de regering dit? Artikel 15 Niet-zelfstandige beroepen In de nota wordt opgemerkt dat het werkgeversbegrip in artikel 15 nauwelijks problemen heeft opgeleverd. Eerst in de afgelopen jaren zijn in dit kader een aantal procedures voor onderling overleg gestart over de vraag onder welke voorwaarden een materiële benadering aan de orde kan komen bij zogenoemde management-bv s, aldus de nota. De leden van de VVD-fractie zouden graag vernemen welke situaties in het onderling overleg aan de orde zijn geweest. In de nota wordt een reactie gegeven op vraag 7.1 die op 27 juni 2002 door de Orde is gesteld. De leden van de VVD-fractie begrijpen uit dit antwoord dat België onder het nieuwe verdrag ook de «physical presence method», zoals beschreven in punt 5 van het commentaar op artikel 15 OESO-modelverdrag, zal hanteren. Tevens begrijpen deze leden dat België, hoewel nu nog een andere dagentelling wordt gehanteerd bij artikel 15 van het huidige verdrag uit 1970, hierbij nu ook de principes van het OESO-modelverdrag gaat volgen. Als de leden van de VVD-fractie dit goed begrijpen bestaat (ook onder het verdrag uit 1970) niet langer een verschil in dagentelling tussen Nederland en België. Kan de regering dit bevestigen? In de nota wordt de visie van de regering ter zake van fictief loon onder het verdrag weergegeven. Daarbij wordt weliswaar de mening van de regering aangegeven, maar wordt niet aangeven hoe België over dit standpunt denkt. Evenmin is niet duidelijk of dit onderwerp tijdens de verdragsonderhandeling expliciet aan de orde is gekomen. Kan de regering deze vragen alsnog beantwoorden? Artikel 16 Vennootschapsleiding In de nota wordt ingegaan op de uitleg van de termen genoemd in artikel 16. Daarbij wordt aangegeven dat aan niet in het Nederlands rechtsbestel voorkomende rechtsfiguren, zoals zaakvoerder, geen specifieke Neder- Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 9 5

6 landse invulling behoeft te worden gegeven. De vraag rijst echter wat we dan bij toepassing door de Nederlandse fiscus onder zaakvoerder moeten verstaan? In de nota wordt vermeld dat de bevoegde autoriteiten van Nederland en België op korte termijn gezamenlijk een besluit zullen uitvaardigen over de concrete invulling van de restbepaling in artikel 16, paragraaf 3. De leden van de VVD-fractie benadrukken dat het voor de praktijk van belang is dat in dit besluit duidelijk wordt aangegeven wie er onder vallen, met concrete functiebenamingen en/of duidelijke omschrijving wat onder «een zekere mate van leidinggevende werkzaamheden en functies» wordt verstaan. In de nota wordt ingegaan op de positie van commissarissen. De leden van de VVD-fractie begrijpen dit zo dat hier slechts wordt gesproken over Nederlandse commissarissen. Kan de regering aangeven wat de positie is van de Belgische commissaris? In de nota wordt aangegeven dat voor de overige functies (niet zijnde de in paragraaf 1 van artikel 16 genoemde functies) een materieel criterium geldt. Kan de regering aangeven welke materiële criteria daarbij een rol spelen en wat wordt verstaan onder «een zekere mate van leidinggevende werkzaamheden en functies»? Zullen deze materiële criteria ook worden opgenomen in het aangekondigde gezamenlijke besluit van de Nederlandse en Belgische autoriteiten? In de nota wordt met betrekking tot het dubbel mandaat en het attractiebeginsel opgemerkt dat voor een directeur/grootaandeelhouder de bestaande praktijk niet zal wijzigen. Kan de regering aangeven of en in hoeverre ook de sociale verzekeringssituatie van de directeur/ grootaandeelhouder hierdoor ongewijzigd blijft? Artikel 18 Pensioenen, lijfrenten, sociale zekerheidsuitkeringen en alimentatieuitkeringen Door sommigen wordt betwijfeld of het onderhavige verdrag wel in overeenstemming is met het gemeenschapsrecht. Kan de regering hier nog eens haar visie op geven? Hetzelfde geldt voor de door velen betrokken stelling dat het verdrag een inbreuk zou betekenen op het zogenaamde belemmeringenverbod. Kan de regering een en ander ook motiveren op basis van literatuur en of jurisprudentie? Is het waar dat België in zijn belastingverdragen met andere landen uitsluitend de woonstaatheffing heeft opgenomen? Zo ja, hoe moet het verdrag dan beoordeeld worden op basis van het Belgische gelijkheidsbeginsel en uitspraken van het Belgische arbitragehof? Inzake het rechtszekerheidsgevoel hebben de leden van de VVD-fractie nog de vraag hoe burgers zouden hebben kunnen anticiperen op de datum van 5 juni 2001, aangezien tot die datum het verdrag geheim was. Is dit volgens de regering een gewenste handelswijze gelet op het zonder overgangsregeling invoeren van een nieuw en veel strenger regime? In hoeverre is de regering van zins om de inhoud en gevolgde procedure van dit verdrag ook toe te passen in belastingverdragen met andere landen, en zo dit het geval is om welke landen zou dit dan de komende jaren gaan? Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 9 6

7 In reactie op vraag 9.12 van de Orde ter zake van reeds overgedragen pensioenrechten wordt in de nota opgemerkt dat feitelijk geen sprake zal zijn van een dubbele heffing. Volgens de leden van de VVD-fractie behoeft dit antwoord van de regering nuancering. Nederland kwalificeert de overdracht van pensioenrechten aan een buitenlandse verzekeraar als een belastbaar feit. Indien Nederland haar heffingsrecht t.a.v. die overdracht op basis van artikel 18 van het verdrag niet heeft kunnen effectueren, is er dan naar de mening van de regering ook niet langer sprake van een in Nederland fiscaal vrijgestelde aanspraak? Als de regering aanneemt dat er in die situaties inderdaad niet langer sprake is van een vrijgestelde aanspraak, dan wordt volgens de leden van de VVD-fractie niet voldaan aan de in artikel 18, paragraaf 2, subparagraaf a, van het verdrag gestelde voorwaarden voor een heffing door Nederland als bronstaat. Zou de regering daarover anders denken, dan kan worden overwogen voor lopende pensioensituaties een overgangsregeling te treffen. Volgens de leden van de VVD-fractie zou er dan namelijk sprake zijn van dubbele heffing. De leden van de fractie van de VVD herhalen het verzoek om concrete rekenvoorbeelden van de consequenties van het verdrag. Kan de regering aangeven hoe de netto uitkeringen zijn voor invoering en na invoering van het verdrag, voor bruto uitkeringen van: , , en EUR per jaar? Welke gevolgen zijn er in deze voorbeelden voor de Nederlandse en Belgische belastingontvangsten? Zijn hierbij binnenkort ook nog relevante wijzigingen te verwachten in de Belgische belastingtarieven? Zo ja, dan verzoeken deze leden de eventuele effecten apart te kwantificeren. Hoe valt te rijmen dat er geen hogere opbrengsten worden beoogd en ook niet verwacht, en dat de regering toch niet kiest voor een overgangsregeling? Is met België gesproken over een overgangsregeling? België zal toch geen bezwaar hebben tegen een overgangsregeling? Waarom is niet voor een overgangsregeling gekozen? Kan de regering ingaan op de vraag of er bij het verdrag sprake is van gelijke behandeling tussen degene die voor reguliere uitkeringen hebben gekozen en diegene die eerder kozen voor een afkoop van het opgebouwde pensioen, waarbij het in het laatste geval soms om hoge bedragen ging? Uit de nota blijkt dat de regering een overgangsperiode niet nodig acht, omdat: er geen budgettair voordeel wordt beoogd het niet relevant is of er op fiscale gronden is geëmigreerd in het verdrag de betrouwbare overheid niet in het geding is Volgens de nota regardeert de bronstaatheffing slechts die personen die in redelijkheid niet hadden mogen verwachten dat de bestaande praktijk onbeperkt zou worden voort gezet. Dit terwijl de gesignaleerde scheve verhoudingen reeds vanaf 1970 zijn aanvaard. Is dit de betrouwbare overheid? Betekent het heffingsrecht volgens artikel 18.2 ook een heffingsplicht? Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 9 7

8 Artikel 27 Compensatieregeling voor Nederlandse grensarbeiders Ook inzake de nieuwe regels voor grensarbeiders zouden de leden van de VVD-fractie graag over concrete rekenvoorbeelden willen beschikken. Graag enkele voorbeelden voor diverse hoogtes van het inkomen en diverse gevallen inzake samenloop met aftrek eigen woning, bijtelling auto van de zaak enzovoorts. Graag daarbij ook vermelding van de werking van de eventuele algemene en specifieke compensatieregeling. In de nota wordt een eenvoudig rekenvoorbeeld gegeven ter zake van de compensatieregeling. Daarbij wordt slechts uitgegaan van de situatie van een Nederlandse grensarbeider met Belgische arbeidsinkomsten, een negatief saldo aan inkomsten uit eigen woning en een niet-verdienende partner. Het is voor de praktijk gewenst dat de regering tevens een eenvoudig rekenvoorbeeld geeft waarin tevens rekening wordt gehouden met alimentatieverplichtingen en pensioenproblematiek, aangezien deze situaties in de praktijk veelvuldig kunnen voorkomen. Begrijpen de leden van de fractie van de VVD goed dat belastingplichtige weinig tot geen additionele informatie bij de Belastingdienst behoeft aan te leveren om de compensatieregelingen van toepassing te laten zijn? Kan de regering tevens aangeven op welke wijze de belastingplichtige inzicht krijgt in de berekening die de Belastingdienst in zijn geval ter uitvoering van de compensatieregeling maakt? Protocol artikel 13 In reactie op vraag 15 van de Orde geeft de regering aan dat de termijn van drie jaar voor het indienen van een verzoek om teruggaaf van bronbelasting een gebruikelijke termijn is en voorts dat een onbeperkte termijn tot administratieve problemen bij de Belastingdienst zou leiden. De motivering van de regering achten de leden van de VVD-fractie te summier. Zij vinden het begrijpelijk dat de termijn niet onbeperkt kan zijn, maar geven in overweging deze termijn te verlengen naar een langere periode van bijvoorbeeld tien jaar op zodanige wijze dat de verzoeken nog door de Belastingdienst afgewikkeld kunnen worden. Administratieve problemen zijn volgens deze leden te ondervangen door de bewijslast bij de verzoeker te leggen. Protocol artikel 17 Volgens de nota is punt 17 van Protocol I niet van toepassing op inkomsten die op grond van fraus legis als dividend worden aangemerkt nu dit rechtsmiddel geen onderdeel uitmaakt van de fiscale wetgeving. Het rechtsmiddel fraus tractatis is een buitenwettelijk rechtsmiddel bij verdragstoepassing waarvoor geen bepaling zoals in punt 17 van het Protocol I behoeft te worden opgenomen. De leden van de VVD-fractie zouden graag voldoende gemotiveerd en aan de hand van voorbeelden uit de rechtspraak van de regering willen weten waarop de stelling is gebaseerd dat fraus tractatis een buitenwettelijk rechtsmiddel is dat kan worden toegepast bij toepassing van dubbelbelastingverdragen. De fungerend voorzitter van de commissie, Crone De griffier van de commissie, Berck Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 9 8