22 december 19 december

Transcriptie

1 22 december Wel trainen of niet trainen? Dat was de grote vraag voor vandaag. Edwin belde me op en zei dat hij wel naar de club wilde komen. In eerste instantie zou Cor ook komen, maar die belde later toch af. Enfin toch maar naar de club gegaan omdat Edwin er sowieso zou zijn en Harrij ook. Mariska bleek er uiteindelijk toch ook te zijn met zowel Indy als Andor dus al met al toch nog een clubje van echte die-hards die de eer van het "door weer en wind trainen" hoog houden. Uiteraard werd er eerst uitvoerig voorgepraat over allerlei zaken aangaande en niet-aangaande de hondensport en inmiddels kwam Harrij ook binnen. "ik heb je konijn bij me" zei hij tegen Mariska. "oh mooi die gaan we dan lekker opeten met de kerst" zei Mariska. Echter tot grote schrik van Mariska bleek het een heel konijn te zijn met alles erop en eraan. "hoe moet je die kop eraf krijgen dan" vroeg ze aan Harrij. Nou ja gewoon met een mes... Oh dat is dan een mooi klusje voor Wim; hoewel, de vraag is of hij weet wat hij met een heel konijn moet. Uiteindelijk bood Harrij dan maar aan om het konijn te prepareren en zo gezegd zo gedaan. Uiteindelijk hadden we dan toch de moed verzameld om wat veldwerk te gaan doen en uiteindelijk viel de hoeveelheid sneeuw nog mee. Indy is inmiddels niet loops meer en kon dus eindelijk weer eens ravotten met haar grote vriend Austin. Austin had ook wel oren naar trainen want hij volgde netjes. Ook het kistje revieren deed hij heel netjes want hij ging meteen naar het kistje toe en blafte goed. Ook Indy en Andor revierden leuk in het bos waar alles goed te zien was door de sneeuw. Na de korte pauze deden we nog wat kort stelwerk met Indy en Andor. Mariska liet Andor gaan maar hier was hij blijkbaar nog niet aan toe, want in plaats van in het been bijten, beet hij in mijn rug. Als laatste liet ik Kyra nog even op de stok bijten en ze maakte hierbij een enorm hoge sprong waardoor ik haar gewoon op kon vangen. Na de training konden we toch terug kijken op een nuttige avond ondanks de sneeuw op het terrein. We hebben ook gelijk afgesproken om in verband met 1e kerstdag Zaterdag op Vrijdag te trainen en wel om 13:00. Ed 19 december Middag vrienden hondenmeppers, Naar buiten kijkend geniet ik van deze winterse pracht. Vanmorgen vol overgave mijn auto uitgegraven, het stoepje schoon gemaakt en met de buren een o-h praatje opgehangen over hoe mooi het allemaal wel niet is. De sneeuwpret voor de jeugd, het met de slee er op uit trekken en al wat dies meer zij. Edoch, het heeft ook, zoals bij elke medaille, een keerzijde. Een buurman moet vanavond gaan werken, dus de weg op, en ze geven weer sneeuw op voor eind deze middag. Voor de meesten van ons is het ook de weg op, naar arbeid voor de belegde boterham, maar voor een wat oudere gedistingeerde heer, is deze noodzaak niet meer aanwezig. Dit natuurverschijnsel impliceert ook dat er op ons oh zo geliefde honden terrein weer een flink pak sneeuw bij is gekomen. Daar een teckel, ook bekend staand als buikschuiver, praktisch in de sneeuw verdwijnt, lopen wij ook het risico dat we onze honden op gaan zadelen met een minderwaardigheids complex, zoniet enige frustraties, als wij ze op ons terrein de sneeuw in sturen om een enkele oefening te doen.

2 Immers,... wanneer ze door het pak sneeuw moeten ploeteren zal er duidelijk een spoor van vier poten, en voor de reuen een extra spoor, te zien zijn en zullen de teefjes het risico op een blaasontsteking lopen wanneer ze op het zuignapje, constant in de kou vertoeven. Ook het pakwerk zal de nodige inspanning vergen en niet ontbloot zijn van enig gevaar, zowel voor hond als voor de werker in het pak hem zelf. Ook de toegangsweg zal minimaal bestrooid zijn, wat ook een risico factor is. Daarom en mede daarvoor zie ik me genoodzaakt mij af te melden voor het wekelijkse kritiek geleuter vanaf het oude heren bankje. Ik hoop u allen woensdag a.s. weer in volle glorie en enthousiasme te mogen begroeten omdat de vooruitzichten voor woensdag een stuk beter zijn. Tevens werd zaterdag j.l. het voorstel geopperd om vrijdag middag nog wat honden aan de tand te voelen waar ik gaarne bereid ben om mijn opbouwende kritiek, vanaf mijn bankje weer te spuien. Een vriendelijke groet, Harrij 18 december Er lag een dik pak sneeuw op het veld. Wel 10 tot 15 centimeter. De temperatuur was onder nul, maar omdat er geen wind stond voelde het niet echt koud aan. Ondanks de sneeuwballen die af en toe door de lucht vlogen, waren de omstandigheden prima om te trainen. Behalve uiteraard de oefeningen zoeken, springen en fietsstellen, konden de andere oefeningen worden gedaan. Op zich heel leerzaam, want de grote hoeveelheid aanwezige sneeuw maakte alles net even anders en weer een ervaring voor het rugzakje van de hond. Na de vooroefeningen trok Edwin het pak aan. Voor hem was de sneeuw ook een extra belastende factor en een extra aanslag op zijn conditie. Er werd alleen maar kort gesteld. De oefeningen werden door elkaar gehutseld en de honden een paar keer verrast. Je ziet dan toch dat ze daar van groeien en beter van gaan bijten. Na de training lieten we de Golden retriever van Marissa op een bijtrolletje bijten. Tot haar verbazing vond hij dit een prachtig spelletje en hield hij goed vast en loste zelfs goed. De eerste ervaring om straks met een pup te beginnen is binnen. Nu alleen nog elke zaterdag blijven komen, voordat je een puppy van je ouders krijgt. Komende zaterdag is het kerst. Er wordt dan uiteraard niet op de club getraind. Mogelijk dat, als de omstandigheden zo goed blijven als vandaag, er op vrijdag wordt getraind. Naast de weersomstandigheden is dit uiteraard afhankelijk van de beschikbaarheid van vrije tijd. De meesten van ons kunnen niet zelf over hun vrije tijd beschikken. Ze hebben een baas op het werk en enkelen ook een baas thuis, al praten ze daar op de club heel anders over. 11 december Prima weer om te trainen. Er waren echter maar 4 combinaties. Jammer, een gemiste kans. Het is maar afwachten, gelet op de weersverwachtingen, wanneer er weer goed getraind kan worden. De vooroefeningen verliepen vlot, zodat Edwin deze keer al snel het pak kon aantrekken. Liliana liet Ares voor het eerst kort man revieren in het bos. Voor de

3 eerste keer ging dit prima. Dit heeft hij zo door. Ook het bijtwerk van de honden verliep vlot, zodat we al vroeg klaar waren met trainen. Tijdens het napraatje kwamen Gijs en Corneke nog binnen. Ze hadden een grote doos vol tompoezen bij zich. Gijs was afgelopen woensdag jarig geweest. Echter, wat belangrijker was, was dat ze het ook op die dag al 10 jaar met elkaar in de echt hadden volgehouden. Een hele prestatie gelet op het aantal echtscheidingen. Voor wie van beiden dit de grootste prestatie was, werd niet verteld. Daarom allebei nogmaals van harte gefeliciteerd en dat er nog maar heel veel jaren mogen volgen. 4 december Vanmorgen was de eerste zaterdag van de maand. In de najaarsledenvergadering was afgesproken dat we elke eerste zaterdag van de maand om uur zouden beginnen met het schoonmaken van het clubhuis en aansluitend zouden trainen. Bij maar enkele leden was deze afspraak blijven hangen. De rest schitterden om uur door afwezigheid. Ze hadden een zwak excuus, omdat er maandag en woensdag geen trainen was geweest door de slechte weersomstandigheden en we elkaar dus niet op deze afspraak hadden kunnen attenderen. En ingetraind was deze verse afspraak nog niet. Hopelijk gaat het in januari beter. Na de schoonmaak kon op het besneeuwde veld in een sneeuwstorm nog wat worden getraind. Echter niet voor Cor. Cor heeft Rocco niet meer. Toen Cor de afgelopen 3 weken ziek thuis zat, had hij een visioen gehad over de toekomst van Rocco. Er was die 3 weken weinig met Rocco gedaan. Als over 1,5 jaar ook de certificaten PH II en objectbewaking zouden zijn behaald, was Rocco uitgetraind en kon hij de rest van zijn leven verpieteren in zijn hok. Hij zou er nog eens af en toe uitgehaald worden voor een wedstrijd of iets dergelijks, maar dat was het dan. Wachten tot Rocco dood zou gaan. Geen leuk vooruitzicht. Cor heeft de telefoon gepakt en de politie Haaglanden had wel belangstelling voor Rocco. Ze hadden hem al op de keuring aan het werk gezien toen ze feitelijk kwamen kijken voor de hond van Jose Vazquez-gasal. Rocco had toen al indruk op ze gemaakt. Afgelopen woensdag was Cor naar Den Haag gereden. Een goed product verkoopt zichzelf en Rocco is nu lid van de politie Haaglanden. Arme ADO Den Haag supporters als Rocco net zo hard burger bijt als in het pak. Cor heeft al wel weer een nieuwe pup besteld uit een veel belovende bloedlijn. De verwachtingen zijn nu al weer hoog gespannen. De toekomst zal het leren. 27 november Een kille zaterdagochtend waar de eerste natte sneeuw voor deze winter zachtjes naar beneden dwarrelde. Dan is het lekker warm en knus in het clubhuis. Helemaal als Cor binnenkomt. Allereerst weer zijn aanwezigheid na 3 weken ziekte. Om de verrassing compleet te maken had Cor ook nog 2 grote zakken met verse oliebollen meegenomen. Ze waren nog warm en smaakten heerlijk. Amy en haar vriendin, die vandaag op bezoek waren om kennis te maken met de africhting van politiehonden, vielen wat dat betreft met hun neus in de boter. Na eerst wat over de hondensport verteld te hebben aan de beide dames werd naar buiten gegaan. Gelukkig was de neerslag opgehouden, maar het bleef wel koud. Buiten konden de beide dames zien hoe de africhting in de praktijk ging. Wat volgen, zoeken en voorwerp revieren, voordat weer naar binnen werd gegaan. Onder de koffie trok Ed het pak aan en werd weer verder getraind met het manwerk.

4 Ondertussen waren Harry en Wim V de laatste hand aan het leggen aan de loopplank en het afloopschot. De appendage is nu klaar, is lekker stevig en ziet er mooi uit. Misschien moeten we er maar een lagere naast zetten, want de appendage is wel erg hoog om direct mee te beginnen. Het manwerk verliep goed en lekker vlot. De honden deden hun best en lieten zich van hun goede kant zien. Na afloop van het manwerk trok de vriendin van Amy het bijtmouwtje aan en mocht zij Austin plagen. Onbevreesd liep zij op Austin toe en liet hem op de goede plek bijten. Bijna als een volleerd helper gooide ze de werpstukjes op Austin, die hier nog geen erg in had. Prima rende ze al plagend met Austin aan haar arm over het veld heen. Prima voor Austin. Hierna weer de gebruikelijke snack. Bij Ed brak een klein beetje paniek uit. Hij kon zijn wapenvergunning niet vinden. Deze bewaarde hij altijd in de koffer bij het wapen. De vergunning zat er nu niet meer in. Aan iedereen werd gevraagd of hij/zij de vergunning had gezien. Niemand dus. Overal werd gekeken in het clubhuis. Op de meest gekke plekken. Leden die al naar huis waren werden gebeld of zij mogelijk de vergunning per abuis hadden meegenomen. Ook niet. Waar kon de vergunning toch zijn?? Er kwamen weer oude verhalen uit de doos, dat er een uur in de bossen van de Merwelanden naar een portefeuille was gezocht, die daar moest liggen. De portefeuille was daar zeker verloren. Wij maar zoeken. We hebben de portefeuille nooit gevonden, omdat deze gewoon thuis bleek te liggen. Inmiddels is de wapenvergunning ook weer terecht. Lag gewoon bij de kluis thuis!! 13 november Werkdag. Voor enkelen een onbekend woord, maar voor de meesten van ons een dagelijkse routine. Nu moest ook op de vrije zaterdag de handen uit de mouwen gestoken worden. Er was weinig keus, want af en toe moet er toch onderhoud worden gepleegd om onze favoriete hobby uit te kunnen blijven oefenen. Gelukkig waren de meeste leden die konden komen ook vandaag present. Het welkom op de club was vanmorgen van grote klasse. Harrij trakteerde op vlaai. Harrij had de 11e van de 11e weer de jaarlijkse ophoging van zijn leeftijd meegemaakt. 64 inmiddels. Overigens heeft volgens de meesten dit gekkengetal niets met Harrijs geestelijke gesteldheid te maken, maar berust deze verjaarsdatum op puur toeval. Er werd aardig gezwoegd en gezwete. Als ze van een baas zo hadden moeten werken, hadden er toch een paar aardig gescholden. Gelukkig kregen we ook hulp van buitenaf. Peter S mobiliseerde zijn eega Loes om te helpen de keuken schoon te maken, omdat Liliana daar in haar eentje stond te ploeteren. De mannen waren allemaal buiten bezig of bezig de vloer in het clubhuis opnieuw neer te leggen. Aan het begin van de middag was nog niet alles klaar, maar werd er wel gestopt. Een volgende keer weer verder. Het was mooi geweest voor deze dag. Onder het genot van een versnapering konden we terug kijken op een nuttige dag. Wel hebben we van deze dag geleerd dat we regelmatiger een werkdag moeten houden. 6 november Vandaag werd de jaarlijkse kringwedstrijd van de kring de drie provinciën georganiseerd door de Verdedigers uit Hardinxveld-Giessendam. Zoals elk jaar ook nu weer een volledig programma, zonder waterwerk, uitgevoerd door 2 combinaties

5 van een vereniging, waarbij de oefeningen onderling verdeeld moeten worden. Elvado werd vertegenwoordigd door Liliana met Ares en Cor met Rokko. Ze werden door nagenoeg de gehele vereniging moreel gesteund. Ed verdedigde met Noah van Meint-Jan de kleuren van Giessen. Meint-Jan kon helaas zelf niet met zijn hond lopen, omdat hij naar het feestje van zijn oma moest. Zijn oma vierde haar 90ste verjaardag. Om uur werd ingeschreven en geloot. Elvado ging onder nummer 1 werken. Liliana, die stijf stond van de zenuwen, had de oefeningen al verdeeld. Gelukkig konden de parapluis ingepakt blijven en werd onder een waterig zonnetje met de springoefeningen begonnen. Hier werden direct de eerste punten verspeeld. Gelukkig waren we niet de enige vereniging die hier punten verspeelden. De oefeningen verliepen vlot en rond was het ochtend programma klaar. Om uur werd met het stelprogramma begonnen. Behoudens wat puntjes aan de start, werden tot de schijnaanval door Elvado geen punt verspeeld. Dit gaf hoop op een prima resultaat. Ook Noah deed het in het bijtwerk redelijk goed. Je kon zien dat ze wat onzeker was en haar baasje miste. De schijnaanval werd door Rokko prima uitgevoerd. Laat remmen, bij de helper kort draaien en direct over gaan tot prima bewaken. Bij de leden van Elvado werden de punten al geteld. Helaas. Plotseling een forse beet in het been. De schijnaanval kon niet meer worden gewaardeerd. Nadat alle combinaties de schijnaanval hadden afgewerkt trok de keuringscommissie zich terug om de eindstand te bepalen. Het was spannend, omdat elke vereniging veel punten had verspeeld. De ene vereniging had het terugroepen niet, de ander was niet bij de kist geweest en 2 verenigingen, waaronder Elvado, hadden de schijn niet. Gelukkig was de keuringscommissie vlot en konden ze al de snel de uitslag geven. Dat het spannend was geweest bleek wel uit de uitslag, 3 vereniging binnen 9 punten. Gelukkig had Elvado de meeste punten. We hadden er niet meer op gerekend, maar toch de wisselbeker gewonnen!!!!. Een prima resultaat. De uitslag 1e Elvado 2e Wijk en Aalburg 3e Giessen 4e Hardinxveld-Giessendam 369 punten 363 punten 360 punten 342 punten 30 oktober Veel leden waren vanmorgen vroeg uit de veren. Gisterenavond had Wim V de telefoon gepakt en enkele leden gebeld met het verzoek rond uur op de club te zijn. Ze zouden voor de training eerst met elkaar de loopplank, die voor het nieuwe certificaat objectbewaking nodig is, plaatsen. Een goed idee, soms heeft Wim V deze wel. Peter S was er al voor uur om koffie te zetten en het clubhuis schoon te vegen. Tegen uur ging zijn telefoon. Wim V aan de lijn. Hij zou iets later zijn. Tegen uur, ongeveer 10 minuten eerder dan gebruikelijk voor hem, kwam Wim V. aan. Het had wat tegen gezeten. Wat wat precies was kregen we niet te horen. Deze ongelukkige actie op de niet meer zo vroege morgen is hem vergeven. Wim V. heeft voor Elvado een prachtige loopplank in elkaar gelast waar we trots op zijn en veel plezier van kunnen beleven. Wim V. bedankt, want er heeft toch aardig wat thuisknutselwerk ingezeten. Bij het in de grond slaan van een steun voor de stellage brak de steel van de

6 voorhamer. Een prachtige, harde klap van Willem S., misschien niet zo goed geplaatst, daar kon de steel van de antieke voorhamer niet tegen. De tranen schoten Cor bijna in zijn ogen, want de voorhamer was een erfstuk van zijn opa. Zonder verder schade aan mens, dier en materiaal stond halverwege de ochtend de plank en afloopschot. Alleen de open trap moet nog gemaakt worden en uiteraard dan geplaatst. Wordt dus vervolgd. 16 oktober Na de keuring van vorige week zou je verwachten dat iedereen lekker relaxt aan het trainen zou gaan. Niets is echter minder waar. Wim V. was gespannen, was druk en had het hoogste woord bij de koffie s- ochtends. Helemaal anders dan anders. Wat was er met hem aan de hand? Later viel het kwartje! Er was afgesproken dat Andor vandaag voor het eerst op het pak zou gaan bijten. Wim leefde er helemaal naar toe. Een mijlpaal voor Wim V. in de africhting van Andor! Volgens Wim V moest Andor op het pak, omdat hij de mouw een beetje zat was. De indruk bestond echter dat niet Andor, maar Wim de mouw niet meer zo leuk vond. Wim moest echter wel wachten, want eerst werd er nog gesprongen, gevolgd, gezocht enz. Ook werden de rioleringsbuizen die afgelopen maandag waren gebracht voor het programma Objectbewaking goed neergelegd. Toen was het eindelijk zo ver. Ed trok het pak aan. Er werd afgesproken dat Wim V. als eerste mocht bijten. Wim V. rende dan ook naar buiten en ging met Andor in de stellaan klaar staan. Helaas voor hem moest hij toch nog even wachten, want eerste werd er zoals gebruikelijk man-gerevierd, transport gelopen etc. Teleurgesteld werd Andor weer in het hok gestopt. Nadat iedereen met de vooroefeningen klaar was werd met het bijten begonnen. Zoals afgesproken ging Andor als eerste. Andor stelde Wim V. niet teleur. Toen hij begreep dat hij in het pak mocht bijten, beet hij vol overgave. Ook het transport en het weer opnieuw bijten gingen goed. Als Andor los was van het pak had hij nog wel veel aandacht voor zijn omgeving. Hij zocht duidelijk een man met een mouwtje, maar die tijd is voor hem voorbij. Andor behoort nu bij de grote honden. 9 Oktober Op deze mooie zonnige najaarsdag verzamelden de leden van Elvado zich niet op het eigen terrein, maar bij DOV in Delft. Hier gingen ze vooral kijken naar Cor en Rokko. Cor en Rokko gingen op de najaarskeuring aan de keuringscommissie laten zien wat ze allemaal hadden geleerd in de afgelopen jaren. Zo n dag des oordeels is altijd spannend voor een combinatie, maar vooral voor de geleider. Cor liet dit wel een beetje merken. Niet onlogisch, want het is altijd de vraag wat gaat mijn hond doen deze dag. Komt er uit wat ik hem heb geleerd? Het blijft een dier, dus het is altijd spannend. Er werd begonnen met springen. Hier werden op de hindernis de eerste 3 punten verspeeld. Heen aantikken en terug steunen. Daarna het zoeken. Hier poepte Rokko in het zoekveld. Dit koste wat extra tijd. Het droeg wel bij maar was niet de oorzaak reden dat de stukjes niet binnen de 3 minuten werden gevonden. Ook liet Rokko bij het apporteren nog een stukje vallen. Niet direct een bemoedigend begin van de dag. Gelukkig ging het de rest van de ochtend prima in de 1e afdeling en werd er hierin geen punt meer verspeeld. Ook de 2e afdeling, het waterwerk, was vol. De kist revieren werd ook uitmuntend volbracht. Bij de man gebeurde er van alles. Cor zette Rokko op en plotseling zagen we Rokko achter Cor en de keurmeester in het bos lopen. Die hadden dit niet in de gaten. In het

7 keuringsterrein kwam net een oudere dame door het bos een heuvel op klimmen, waarop de keurmeester het terrein inliep om de vrouw weg te sturen. Inmiddels was Rokko weer bij Cor gekomen, die hem direct weer opzette. Hierop keek de keurmeester om en zei tegen Cor dat hij Rokko bij zich moest roepen. Nadat de KM de vrouw had weggestuurd en weer terug bij de start was mocht Cor Rokko weer opzetten. Toen was Rokko zo mij de man en blafte aanvankelijk goed, maar viel toch stil. Later bleek dat Rokko ook bij de man had zitten poepen. Rokko blijft een mannetje die geen twee dingen tegelijk kan en was hij bij die bezigheden even stil. Het blaffen en bewaken werd op een 3 gewaardeerd, maar de start was wel vol. Voorwerp bewaken was uitmuntend. Het transport ging goed. Rokko pakte keurig de sleutels en apporteerde deze. Cor was hier zo blij om, dat hij vergat goed front te maken naar de helper. Kostte hem een V. Na een goed afgesloten ochtend werd vol goede moed aan de middag begonnen. Ook hier liet Rokko prima werk zien. Er werden wel wat punten verspeeld, maar deze waren geen verrassing. Rokko liet de punten liggen op enkele starts (niet te vroeg, maar te ver voor bij het afwachten), het draaien bij de achtervolging bij de oefening terugroepen en een extra commando om Rokko door te sturen. Cor en Rokko kunnen met volle tevredenheid terugkijken op een mooie zonnige dag, waarop een prachtig certificaat met lof werd gehaald: Afdeling I Afdeling II Afdeling III WvV AA Totaal 58 punten 20 punten 320 punten 9 punten 8 punten 415 punten, certificaat met lof!! 1 oktober Hoe staan de combinaties er voor: Liliana met Ares: Gaan steeds beter. Ares ligt redelijk op koers voor de keuring volgend jaar. Wim V met Andor: Oefeningen rustig afwerken. Duidelijk zijn naar Andor en niet teveel haast willen maken met het uitbreiden van de oefeningen. Peter S met Gino: Gino draaide goed op de selectiewedstrijd, maar Peter was te slordig. Volgend jaar nieuwe kansen. Nu eerst op voor Objectcertificaat. Meint Jan met Noa: Liggen op koers om volgend jaar een mooi certificaat te halen. Rustig de schijn er nog inbrengen. Ed met Austin: Door vakanties en werk nog te weinig met Austin gedaan. Hoog tijd om met Austin vol aan de bak te gaan. Piet H met Storm: Werkt alleen aan afdeling I, II en de revieroefeningen. Gaat daarin vooruit.

8 Mariska met Indy: Blijven een beetje hangen. Progressie ontbreekt. Niet te tuttig doen. Edwin met Sandy: Gaat in bijtwerk langzaam vooruit. Sandy moet zelfstandiger worden. 27 september Een miezerige, regenachtige avond. Niet echt een avond om vrolijk van te worden. Toch probeerden nog enkele leden de honden verder te bekwamen. Ook Wim V deed een poging om Andor op het veld de oefening voorwerp revieren te laten uitvoeren. Niet gehinderd door het wat mindere weer rende Andor enthousiast richting de kist. Halverwege gekomen kon hij niet verder en rende vol in de lijn die Wim, naar we aannemen per ongeluk, om zijn been had gewikkeld. Andor kon niet verder en Wim kon zijn evenwicht niet meer houden. Na een prachtig zweefmoment kwam Wim met een klap op zijn rug terecht. Als je dit tafereel zo aanschouwde vroeg je jezelf wel af wat het nut van trainen is. Wim staat zich er op voor dat hij jaren Judo heeft getraind. Je zou dan toch verwachten dat hij afslaat zoals bij Judo wordt ingetraind. Echter nog geen beweging die daar op leek. Gelukkig voor Wim was de grond drassig van alle regen en was het net alsof hij op een waterbed viel. Zo deinde de grond ook van de klap die door de val werd veroorzaakt. Wim deed zich wel zeer, maar hield aan zijn valpartij gelukkig geen lichamelijke blessure over. Wim deed de oefening over. De 2e keer rende Andor gewoon weer naar de kist. Van de verkeerde correctie door de val van Wim had Andor geen psychische schade opgelopen. Wim V wel een klein beetje. 26 september Vandaag werd door DOV Delft een oefendag georganiseerd voor de keuringshonden die op 9 en 10 oktober meedoen aan de najaarskeuring die op het terrein van DOV wordt gehouden. Cor deed met Rocco mee. Dat er behoefte aan deze dag was bleek wel uit het feit dat er 12 van de 15 combinaties die voor de keuring hadden ingeschreven aan deze dag meededen. Voor sommige combinaties was dit een zeer nuttige dag. Ze leerden in elk geval dat er heel veel kan misgaan als er keuringsgewijs wordt gewerkt. Het ochtendprogramma liep dan ook flink uit, omdat er veel oefeningen overgedaan moesten worden. Hier en daar lieten Rocco en Cor een enkel puntje liggen, maar dat was geen verrassing. Het middagprogramma verliep ook zo als verwacht. Terugroepen werd niet gedaan, maar hopelijk worden op de keuring de andere steloefeningen op dezelfde wijze uitgevoerd als vandaag. Dan wordt er geen punt verspeeld. De uitvoering van vandaag geeft vertrouwen voor de keuring over 14 dagen. 18 september Zaterdagmiddag gingen Liliana en Ares samen met Willem S naar een oefenmiddag die door Wijk en Aalburg werd georganiseerd. Het weer zat gelukkig mee. Er waren 9 combinaties. Liliana statte als nummer 1. Er werd begonnen met het waterwerk, maar dat sloeg Liliana over. Zij begon met de volgoefeningen. Dit ging niet slecht. Ares was nieuwsgierig en lette soms beter op op wat om hem heen gebeurde dan op Liliana. Het zoeken was echt goed. De stukjes waren in een M weggelegd. Het eerste stukje was het spoor uitlopen en het stukje oppikken. Het tweede ging Ares zonder

9 spoor weg, maar pikte dit goed op en had het stukje snel te pakken. Het derde stukje lag op een terugspoor. Tot drie keer toe draaide Ares halverwege om en kwam weer met zijn neus op het spoor terug. De vierde keer ging Ares wel door en pikte het stukje aan het eind op. Prachtig om te zien, omdat we nagenoeg altijd alleen met heenspoortjes werken. De springoefeningen gingen wat minder. Liliana was vergeten de aktetas van de club mee te nemen, waardoor Ares wat moeite had om de goede plek aan de andere zijde van de appendages te vinden. Het afliggen, voedselweigeren, voorwerp bewaken en transportlopen gingen gewoon goed. Het stilzijn werd overgeslagen, hier moeten we eerst op ons terrein mee aan de slag. Hierna het stelwerk. De stok werd kort gedaan en het schot en de fiets op afstand. De aanvallen waren prima. In de transporten na de stok, maar vooral na het schot liep Ares hinderlijk transport. Hij liep constant tegen de knie van de helper te drukken. Kortom, het was een leerzame middag, die door Wijk en Aalburg goed was georganiseerd. Lilana weet nu weer precies hoe ze er voor staat. Goed op schema voor de keuring volgend jaar. 11 september Het was na de barbecue van gisterenavond even afwachten of iedereen weer fris en gretig op de training zou zijn. Het viel zeker niet tegen. Ondanks het feit dat enkelen flink aan Bacchus hadden geofferd waren nagenoeg alle barbecuegangers weer op tijd present voor de training. Alleen Meint Jan was er niet, omdat hij weer zijn vis moest verkopen. Er moet tenslotte ook voor hem brood op de plank komen. Gelet op de kwaliteit van de vis moet dit geen probleem zijn. Meint Jan had veel vis en spiesen voor de BBQ meegenomen, waarvoor zeer hartelijk dank. De vis vond gretig aftrek zodat er aan het eind van de avond nog veel vlees over was. Gelukkig was het tijdens de BBQ wel droog, zodat de BBQ buiten kon staan. Beter als binnen, want daar was het een drukte van belang. Met uitzondering van Piet was iedereen er met zijn of haar partner. Ook onze twee ereleden Cees en Goof waren er. Leuk om hen weer te zien en weer even bij te praten. Wat betreft de BBQ wordt er al weer uitgekeken naar volgend jaar. Vanmorgen was ook Gijs van de bedrijfshond op visite. Al die honden op het veld maakte het een drukte van belang. Om voortgang te houden werden de oefeningen gelijktijdig op verschillende plekken afgewerkt. Alleen Harry bemoeide zich niet met de training. Harry was een geluksvogel, want hij was als enige aan het nagenieten van de BBQ. Hij maakte de BBQ namelijk schoon. Je kon wel zien dat hij het werken niet meer gewend is, want in het lekkere zonnetje zweette hij behoorlijk. Wel fijn dat hij het deed, zodat de anderen verder konden werken aan de doelstelling van de vereniging, het behalen van een certificaat. 1 september De vakanties zijn voorbij. De meeste leden waren vanavond weer aanwezig. Het gaf weer een gezellige drukte. Ook Cor Z was weer aanwezig. Cor wil weer terugkomen op het vertrouwde nest. Daar is op zich niets op tegen. Na het zwemmen en de koffie werd door drie leden, voordat met de verdere training werd begonnen, eerst met een geleerd gezicht onder de grasmaaier gekeken hoe de nieuwe V snaar, die de gebroken V snaar moest vervangen, gemonteerd moest worden. Op verschillende manieren werd de nieuwe snaar tussen de wieltjes gelegd,

10 maar telken werd er wel heel veel snaar over gehouden. Toch moet het juist monteren van de snaar niet ingewikkeld geweest zijn, omdat Mar zo kon zeggen hoe de snaar moest lopen. De snaar lag na deze vakkundige aanwijzing snel op de juiste wijze tussen de wieltjes. Er kon gelukkig weer gemaaid worden. Dit was wel nodig, want bij sommige wat kleinere hondjes kriebelde het gras al onder de oksels als ze over het veld liepen. Na het starten klom Harry C weer op het stoeltje van de maaier om het veld er weer als een biljartlaken uit te laten zien. Voorlopig ligt het veld er weer prachtig bij. Harry had dus wel eer van zijn werk. 13 augustus Vandaag was het voor veel mensen de afschrikwekkende vrijdag de 13e. Niet voor Elvado, want wij gingen de uitdaging aan om in Nieuwerkerk aan den IJssel een demonstratie te geven. Er waren veel kinderen en enkele ouders komen kijken naar de verrichtingen van onze honden. Het was daar de laatste dag van de speelweek en er werd voor de kinderen na onze demonstratie een wedstrijd gehouden wiens hond het beste luisterde. We hadden dus een zeer deskundig publiek, die konden genieten van alle honden die bij Elvado trainen, met uitzondering van Storm. Piet H was direct van zijn zware arbeid naar de demonstratie gekomen en was niet in de gelegenheid geweest om Storm mee te nemen. Van alle actief trainende leden was alleen Willem V door werk verhindert, maar zijn hond Andor werd door Mariska voorgebracht, terwijl dochter Julia met haar hond Indy wat volgoefeningen liet zien. Het programma wat we bedacht hadden werd vlot afgewerkt. Bij het voorstellen van de combinaties werd door elkaar heen gevolgd. Hierna werden de honden afgelegd en werd er tussen door gevolgd door Peter met Gino, die hiervoor speciaal zijn vakantie in Zeeland had onderbroken en Ed met de fiets. Hierna rennen door Meint- Jan die Noah in de volle ren af liet liggen. De kist kort door Edwin en Ed. Daarna vlakte revieren en het geweer weg laten leggen door een kind uit het publiek. In burger liet Ed zien dat honden ook heerlijke koeken, die door de organisatie ter beschikking waren gesteld, konden weigeren. We waren zelf de hamburgers vergeten. Inmiddels had Meint-Jan het pak aangetrokken en kon begonnen worden met het manwerk te laten zien. We begonnen met het bewaken van de fiets door Gino en de aktetas door Kyra Dit werd gevolgd door transport met apporteren en slingeren door Ares van Liliana. Na de stok door Kyra en Gino uitgelegd dat dit wat bijten betreft het doel is wat we willen bereiken, maar dat daar een lange weg aan voorafgaat. Dit hebben we laten zien door de jonge honden op het mouwtje te laten bijten. Ook vrijwilligers uit het publiek trokken de mouw aan. Daarna met verschillende honden de opbouw van de oefening schot laten zien. Hierna de schijn en de fiets zonder en met overval. Inmiddels had een toeschouwer uit het publiek het franse pak aangetrokken. Met weinig snelheid, maar wel vol overgave probeerde hij te rennen. Voor Ares was dit geen probleem. Hierna nog een dame. Bij het zien van de blauwe plekken van de man wilde ze zich nog bedenken, maar ze zette toch door. Terwijl de dame voor haar optreden werd aangekleed door Piet werden verschillende honden door het publiek geknuffeld. Om de dame tot staan te brengen werd een iets minder hard bijtende hond ingezet, maar kwam ze toch ten val. Na ruim 45 minuten, waarbij door de vlotte afwerking niemand zich had verveeld, werden we met een luid applaus bedankt. Het was heel leuk geweest om te doen. Daarnaast was het vooral voor de jonge honden leerzaam om op en vreemd terrein met veel publiek hun werk te doen. De honden hadden ons niet teleurgesteld. We

11 konden dan ook met een tevreden gevoel onze spullen weer inpakken en met een gespekte clubkas weer naar huis. 24 juli (Door vakantie auteur onderstaand stukje laat geplaatst) Door PHV Roda werd vandaag de selectie wedstrijd PH2 georganiseerd en Peter had zich ingeschreven om zodoende te strijden voor deelname aan het NK. De laatste paar weken hadden we hier en daar nog wat dingen bijgeschaafd en Gino stond er goed voor. Elvado was vertegenwoordigd door 7 leden om Peter aan te moedigen. Er werd begonnen met springen en hier verloor Gino zoals verwacht het eerste puntje op de terugsprong. Bij het zoeken zorgde Gino voor een verrassing door alle 3 de stukjes in 50 seconden te vinden en te apporteren; Peter kon het met lopen nauwelijks bijhouden! Bij het voorwerp revieren rende Gino nog wat heen en weer maar vond toch het voorwerp in krap 2 minuten en blafte netjes. Ook bij het man revieren liet Gino zich van zijn beste kant zien want hij stond vrolijk na 10 seconden te blaffen bij de man. Het zwemmen, volgen en afliggen ging zonder noemenswaardige problemen. Bij het voedsel weigeren vergat Peter de fiets mee te nemen naar de keurmeester wat hem uiteraard punten kostte. Het transport lopen en stil zijn verliepen probleemloos en het was alweer tijd voor de pauze. Om 2 uur werd begonnen met het stelwerk. Bij de stok maakte Gino een perfecte aanval. Het smokkeldrama verliep ook zonder noemenswaardig puntenverlies. Bij het terugroepen hield Gino wel iets in maar ging door; zo ver zelfs dat hij na het terugroepen ietwat te ver het veld op ging, maar hij ging wel netjes terug. De fiets en de schijnaanval verliepen zonder verrassingen en het was al snel weer voorbij. De overige combinaties draaiden ook netjes en het zou er dan ook om gaan hangen wie er met de titel vandoor zou gaan. Na ongeveer 1,5 uur werden de geleiders geroepen en was het tijd voor de punten bekendmaking. Eerst werd bij Harry van der Most nog de zilveren speld van de KNPV opgespeld als dank voor zijn jarenlange diensten voor de afdeling Zuid-Holland. Ook werd Daniëlle de Koninck nog in het zonnetje gezet omdat deze wedstrijd haar afronding was voor haar opleiding tot keurmeester PH2 en de verwachting is dat zij spoedig haar erkenning hiervoor zal krijgen. Toen was het zover en werden de punten bekend gemaakt. We waren vol verwachting want Peter had volgens ons goed gedraaid. Natuurlijk waren er wel punten verloren hier en daar maar dat gold ook voor de andere combinaties. Groot was dan ook onze teleurstelling toen bekend werd dat Peter slechts een 4e plaats had gehaald van de 5 deelnemende combinaties. Het bleek dat hij zijn terugroepen volledig kwijt was. Peter was te ver doorlopen bij de 2e pion. Dit was hem geheel ontgaan en wij hadden het ook niet gezien. De punten lagen dicht bij elkaar en de uitslag was als volgt: 1 A. van der Want 442 punten 2 I. Kouwenhoven 439 punten 3 L. van den Burg 434 punten 4 P. Schot 430 punten 5 H. Gouweleeuw 395 punten

12 Natuurlijk is 430 punten een mooie prestatie maar helaas niet genoeg om eerste te worden en deelname aan het NK ging dan ook onze neus voorbij. Maar ook verliezen hoort bij de hondensport en we gaan het gewoon een volgende keer weer proberen! Ed 4 augustus Nog veel leden op vakantie. Hierdoor weinig activiteiten op actueel, terwijl er toch genoeg gebeurd is. Zo heeft Peter Schot met Gino meegedaan aan de selectiewedstrijd PH II van Zuid-Holland. Het terugroepen ging de mist in, anders had een reisje naar Eindhoven geregeld moeten worden. Helaas de werkelijkheid is hard. Vanavond maar 5 honden. Na het waterwerk, wat goed ging, naar het clubhuis om daar verder te trainen. We waren net binnen toen het begon te regenen. De regen werd afgewisseld met wat hoosbuien. De regenpakken werden bij elkaar gezocht, maar bleken incompleet, lek, of thuis te liggen. Ondanks de slechte bescherming tegen de regen gingen de meesten toch naar buiten om te trainen. Dit duurde maar kort en dan werd snel weer de droogte van het clubhuis opgezocht. Welke oefening er ook gedaan werd, volgens de geleider deed de hond het perfect in de regen. De een had perfect gesprongen, de ander kist gerevierd en weer een ander gevolgd. Als objectieve toeschouwer zonder hond vraag je je dan af waarom er bij zulke goede prestaties dan niet wordt doorgetraind, maar snel het clubhuis wordt opgezocht. Elvado heeft tenslotte niet voor niets geïnvesteerd is in een dure drainage. Als er bij wat regen dan toch maar heel beperkt wordt getraind, is het eigenlijk weggegooid geld. Maar goed, de tijden, maar zeker het weer, zullen wel weer veranderen. 13 juli PHV De Bommelerwaard in Aalst organiseerde zaterdag 10 juli haar jaarlijkse kring oefendag. Liliana wilde graag met Ares buitenaf trainen en ik ging mee om haar te helpen. Het was een bijzonder warme dag, maar gelukkig is het terrein in Aalst geheel beschut door bomen dus het was nog uit te houden in de schaduw. De eerste oefening was het zoeken. Ares liet zien dat hij dit goed kan en vond de stukjes snel. Bij het volgen leek het erop dat Liliana Ares volgde in plaats van andersom, want ging Ares langzamer lopen, dan deed Liliana dat ook. Het afliggen was prima hoewel het er even op leek dat er voedsel lag maar dat was toch echt niet zo. Het springen ging niet helemaal naar wens en dat is een aandachtspuntje om aan te werken. Ares had bij het kist revieren toch meer last van het vreemde terrein dan verwacht dus hij moest even wat geholpen worden. Ook bij het transport lopen was het voor Ares even wennen met de neus in het zand om de sleutels te pakken. Voedsel weigeren en bewaken zagen er netjes uit. Het man revieren werd kort gedaan en dat ging prima. Na het luidruchtige stil zijn was het al weer tijd om even wat te drinken en op adem te komen. Ares zou de stok aanval als eerste stel oefening doen en dan wel kort. Dat kort voor de een niet kort voor de ander is werd bewezen toen Ares gewoon vanaf de start werd opgezet. Jammer want hierdoor was Ares op het vreemde terrein even het pad kwijt maar hij herstelde zich gelukkig snel en beet resoluut in. Voor de helpers Ben en Jakob was het een uitputtingsslag want het was echt vreselijk warm. Ben werd op de schot/werp ook nog eens snoeihard onderuit gesteld door een andere hond en kwam lelijk terecht. Het leek in eerste instantie niet

13 best, maar gelukkig bleek de schade mee te vallen en hij stond alweer vrij snel op. Kees van PHV Den Alm nam het pakwerk van Ben over. Ares werd op de schot/werp echt kort gezet en dit zag er gewoon goed uit. Kortom het was een hele leerzame dag voor zowel hond als geleider en er zijn wat punten naar voren gekomen waaraan gewerkt moet worden. PHV De Bommelerwaard bedankt weer voor het organiseren van deze zeer nuttige dag en petje af voor Ben, Jakob en Kees die zich toch maar weer in het zweet werkten voor de honden! Ed 11 juli Stand van zaken Hoe staan de combinaties er op 11 juni voor: Liliane met Ares: Opletten dat goed ingespeeld wordt op het gedrag van de hond. Alleen fout gedrag bestraffen, zonder goed gedrag goed belonen, werkt niet. Wim V met Andor: Rustig de oefeningen uitbouwen, maar wel goed het hoofd er bij houden. We hebben de tijd. Peter S met Gino: Op de zomerkeuring een mooi certificaat PH II met lof gehaald met 432 punten. Op naar de selectiewedstrijd. Meint Jan met Noa: Meint Jan kan niet meer op zaterdag trainen. Moet dan een eigen viszaak runnen. Gaan goed, maar moet er voor waken teveel op een avond te willen doen. Ed met Kyra: Door omstandigheden eerder dan gepland Kyra voor de zomerkeuring gebracht. Jammer van de schijnaanval, maar tocht een mooi PH I certificaat met lof met 402 punten. Nu verder met Austin. Ed met Austin: Door het trainen met Kyra nog weinig mee gedaan, maar Aaustin laat wel zien potentie te hebben. Willem S met Chessa: Op de voorjaarskeuring met 434 punten een certificaat lof behaalt. Chessa is inmiddels verkocht. Piet H met Storm: Door een operatie van Piet hebben ze een tijd lang niet getraind. Mariska met Indy: Nog redelijk op schema. Opletten dat wel vooruitgang wordt geboekt. Jeroen met Elsa: Door tijdgebrek en privéomstandigheden gestopt met de hondensport Edwin met Sandy: Sandy gaat leuk vooruit, maar Ed moet er rekening mee houden dat Sandy alle oefeningen nog niet perfect hoeft uit te voeren 04 juli Zomerkeuring Peter S

14 Ik was nog nauwelijks bijgekomen van de lange dag gisteren toen vanochtend om 7 uur het wekkertje alweer afliep. Vandaag zou Peter Gino voorbrengen op de zomerkeuring PH2 bij Roda in Bergschenhoek. Om kwart over 8 vertrok ik en ik was zo in gedachten verzonken over de keuringen dat ik pardoes de afslag miste en door moest rijden. Enfin ik was precies op tijd om 9 uur toen het programma begon met 4 honden voor PH 2 en 1 voor Object. Ook vandaag zou het weer een warme dag worden met wellicht wat regen. Peter had startnummer 3 en hij begon met zoeken. De stukjes liggen simpel werd er gezegd maar dit is nog geen garantie dat alle honden ze ook zo gevonden hebben. Gino had moeite met het stukje in het eerste vak te vinden en verplaatste al snel naar het 2e vak. Peter liep mee en dit betekende dat hij niet meer terug mocht keren naar het eerste vak. Het werd nu heel moeilijk om Gino nog te laten zoeken in het eerste vak en helaas werd dit stukje dan ook niet gevonden. Vervolgens was het springen aan de beurt. Gino raakte bij de terugsprong de haag behoorlijk en dat kostte een punt. Toen was het voorwerp revieren aan de beurt. Gino vond het voorwerp vrij snel, maar het blaffen was minder, dus dat kostte ook wat puntjes. Het afliggen en volgen zag er gewoon keurig uit en hier werden geen punten verspeeld. Ook het manrevieren was prima en Gino stond keurig op de helper te blaffen. Daarna was het waterwerk aan de beurt: het overzwemmen ging prima, maar bij het apporteren vertoonde Gino al wat baldadig gedrag en eenmaal op de kant liet hij niet op commando los maar maakte er een spelletje van. Een 2e los commando was nodig om hem te laten lossen wat ook weer een puntje kostte, Het voedsel weigeren en bewaken werden weer perfect uitgevoerd, hoewel het even uitkijken was omdat er voedsel op de fiets was beland. Bij het transport lopen was Gino ook weer heel brutaal en zodra de helper opgestaan was en Peter wilde fouilleren hing hij er gelijk vol in. Peter riep "HEE" en Gino lostte meteen, maar toch zonde van de punten. Het stil zijn was geen probleem en al snel was het ochtenprogramma ten einde. Na een veel langere pauze was om 2 uur het stelwerk aan de beurt. Gino maakte een perfecte aanval op de stok en er werden geen punten verspeeld. Ook de schot en werp oefening werd prima uitgevoerd. Bij het terugroepen ging het echter mis, want Gino staakte de achtervolging waardoor Peter opnieuw stellen moest roepen om hem door te sturen. Het terugroepen zelf ging verder goed maar er werden hier toch behoorlijk wat punten mee verloren. De fiets werd weer prima uitgevoerd en ook de schijnaanval was een plaatje. Na niet al te lang wachten werd de uitslag bekend gemaakt: 432 punten dus een heel mooi PH2 certificaat met lof! Peter nogmaals van harte met het behaalde resultaat! Ed 3 juli Zomerkeuring Ed Eindelijk was het zover Ed en zijn hond Kira konden aan de keuring PH1 beginnen. Het weer was fantastisch om naar het strand te gaan of lekker lui in het gras te gaan liggen maar er moest gekeurd worden. Na het inschrijven eerst maar eens zoeken naar de 3 voorwerpjes dat was voor alle honden best lastig Kira had net niet genoeg aan 3 minuten, toch knap bij 28 graden. Dan naar het springen, dat ging zonder problemen. Bij het voorwerprivieren wilde Kira de langslopende paarden niet te veel laten schrikken, dus blafte iets minder dan normaal. Best aardig maar niet voor de punten. Dan maar even lekker zwemmen. Het overzwemmen en apporteren was gewoon goed. Het volgende onderdeel was

15 het volgen en ook dat zag er netjes uit. Alleen de 2e keer omcomanderen was voor Kyra geen optie en bleef ze vrolijk lekker rechts lopen, maar dat kon weleens problemen op leveren bij de keurmeester Ed loste dat netjes op door haar gewoon rechts mee te nemen naar het fiets volgen wat er ook goed uitzag. Het voedsel weigeren en bewaken werd netjes afgewerkt. De sleutels bij het transportlopen waren waarschijnlijk niet lekker opgepakt door Kira. Ze liet ze een keer vallen. Jammer, weer een puntje kwijt en na een stille oefening stil zijn gingen we naar het middagprogramma die heel goed begon met een mooie stokaanval van Kira. De oefening schot en werp was ook geen probleem voor haar. Bij het terug roepen dacht ik dat Ed te vroeg had geroepen maar dat was gelukkig niet zo, dus moet ik maar eens terug naar de opticien. Het onderdeel fietsstellen was vol, dat de schijnaanval een lastige oefening is dat weten we, maar dat Kira een keurmeester nog aantrekkelijker vindt dan een helper dat liet ze zien toen ze langs de helper keurig bij de man ging kijken. Best lief maar funest voor de punten. Aan het eind van de middag werden de punten bekend gemaakt. Ed had samen met Kira toch een mooi certificaat met lof van 402 punten. Erg jammer van de schijn aanval maar daar waren we het al over eens. Groeten Peter Schot 26 juni Inmiddels nadert de keuring voor Kyra op 3 Juli en voor Gino op 4 Juli in snel tempo. We zijn dan ook al een aantal keer bij Roda wezen intrainen. Deze Zaterdag was voor zowel Peter als mij de laatste keer intrainen als voorbereiding op de keuring. Meint Jan kon het haring seizoen niet mee om in te trainen, maar gelukkig was John Noorlander van PHV Zwijndrecht bereid om ons te helpen als pakwerker wat natuurlijk zeer gewaardeerd werd. Het was een bloedhete dag en er vloeiden heel wat zweetdruppels bij de geleiders en de pakwerkers. Zowel Gino als Kyra hebben deze dag laten zien klaar te zijn voor de keuring en lieten keurig werk zien. Nu is het afwachten hoe de petten a.s. weekend staan en of de verwachtingen waargemaakt kunnen worden. Ed 19 juni Vandaag werd de kringdag bij en door ons georganiseerd. De opkomst was matig. Wijk en Aalburg en de Bommelerwaard schitterden door afwezigheid. Mogelijk was de angst om het begin van de WK wedstrijd Nederland-Japan, die al om uur begon, te missen te groot. Gelukkig hadden de Verdedigers en de Alm wel vertegenwoordigers gestuurd, zodat er toch nog leuk geoefend kon worden. Dat je tot op oudere leeftijd leuk kan trainen bewees Henk Stoel van de Alm vanmorgen. Op een leeftijd van 84 jaar trainde hij nog leuk met een jonge hond van 1 ½ jaar. Ondanks een buitje regen werden de oefeningen vlot afgewerkt en waren we vroeg klaar. Dit gaf Ed de B nog de mogelijkheid om met Kyra wat oefeningen te doen. Nog twee weken en dan moeten ze het op de keuring laten zien. 9 juni Vanavond kwamen de meeste leden met extra veel plezier en motivatie naar de club. Meint Jan, die nu een eigen viszaak heeft, had aangekondigd dat hij nieuwe haring zou meenemen. Een prachtig vooruitzicht. Na het waterwerk naar het clubhuis waar

16 Meint Jan een grote schaal met haringen en een zak met uitjes neerzette. Enkele leden gedroegen zich als de bekende hongerige wolven en vielen de inhoud van de schaal aan. Van sommige leden kreeg ik de indruk dat ze niet hadden gegeten om wat extra ruimte te hebben voor de visjes. Helemaal niet erg, want hadden ze een week gevast, dan waren er nog meer dan genoeg vissen geweest. Ze smaakten weer prima. De kranten kunnen dan wel berichten dat de haringen dit jaar minder zijn dan de vangst van vorig jaar, maar gelet op de gretige aftrek en de gelukzalige gezichten na het nuttigen van een haring was hier niet veel van te merken. De haringen smaakten gewoon prima. Na de consumptie van de haringen werd er ook nog getraind. Meint Jan kon geen pakwerk doen. Hij moest weer vroeg naar huis. Het zijn met de heerlijke nieuwe haringen drukke tijden voor hem. Ed den O en Willem S, niet meer de jongste, maar nog wel heel vief, trokken het pak aan. Zo konden ze elkaar aflossen en konden de combinaties, maar met name Ed met Kyra en Peter S met Gino de benodigde bijtoefeningen doen. De keuring nadert tenslotte. Spannende tijden. 5 juni Voor vandaag had ik me opgegeven voor een oefendag PH1 bij onze kringgenoot de Aalburgse Hondensport Vereniging te Wijk en Aalburg. Willem had nachtdienst en zou voor het middagprogramma langskomen voor de benodigde hand- en spandiensten. Zodoende meldde ik me in mijn uppie met hond omstreeks 8:15 in Wijk en Aalburg als 1 van de 14 combinaties voor deze dag. Gelukkig had Kees Bouman met zijn clubgenoten alles strak geregeld en spoedig werd het voorprogramma afgewerkt. AHSV heeft een prachtig terrein met zelfs een zwemwater bak erbij. We konden dan ook het volledige programma draaien inclusief waterwerk. Omstreeks 1 uur was het ochtendprogramma klaar en precies op dat moment meldde Willem zich om me van het nodige en uitvoerige commentaar te voorzien, wat ik in de ochtend toch wel mistte. Inmiddels was het behoorlijk warm geworden en het was een zware taak voor de helpers. Helaas werd de helper Ramidi Bijl tijdens de schot/werp door een hond per ongeluk in zijn hand gebeten, waardoor hij verder op moest geven. Kort samengevat was het voor mij een zeer nuttige oefendag waar weer wat punten naar boven kwamen waar aan gewerkt moet worden voor 3 Juli. Ik wil via deze weg nogmaals de mensen van AHSV bedanken voor de perfect organisatie van deze dag en ook de helpers Ramidi, Jos, Patrick en Rene die zich weer voor de honden en hun geleiders in het zweet hebben gewerkt. Ed 29 mei Vandaag was er maar een kleine kern van Elvado op de club aanwezig. Veel leden waren op vakantie of een lang weekend weg, maar een paar van de afwezigen waren ook nuttige dingen aan het doen. Ze moesten gewoon aan het werk. Gelukkig hadden we bezoek van Gijs en Corneke van de Bedrijfshond. Gezellig en zo waren er toch ook nog redelijk wat honden. Ook kwam Dick van Leenen van de KLPD langs om Chessa te bekijken. Chessa moest wat oefeningetjes laten zien. Chessa moest een metalen buisje apporteren. Daarna werd het pijpje in het clubhuis verstopt en moest ze het opzoeken. Hierna moest het buisje opnieuw gezocht worden, maar zat

17 het buisje klem en kon ze het niet oppakken. Dick wilde zien hoe en hoe lang Chessa wilde werken zonder dat er wat gezegd werd om het buisje toch te pakken te krijgen. Chessa moest er lang en hard aan werken, maar het lukte de dame om het buisje te pakken te krijgen. Chessa had een eerste goede indruk gemaakt en Dick nam Chessa voor een proefperiode van 14 dagen mee. Nu even afwachten of Elvado weer een hond kwijt is. Door de andere aanwezigen werd gewoon getraind. Na de vooroefeningen en de koffie werd het pak door Willem S aangetrokken. Hij had tenslotte toch geen hond meer waar hij mee kon werken. Vlot werden de revieroefeningen, het transport en het bewaken afgewerkt. Vooral het revieren van Gino ging goed. Hij bleef goed bij de benen van de liggende helper. Ook op het bewaken van de fiets kan met tevredenheid worden teruggekeken. Ondanks goed bijten werd toch de fiets meegenomen. Hierdoor kwam Gino in een lastig pakket, maar hij bleef goed bijten. Voor het transport van Ed moeten we een andere modus verzinnen. Sandy wil steeds tussen Ed en de helper gaan lopen. Verder deden de honden wat er van hen verwacht mocht worden. Na deze oefeningen durfde alleen Gijs zijn hond op Willem te laten stellen. Dit ging prima. De hond wil echt vol bijten en is lekker rustig. Daar zit toekomst in. Hierna 3 jonge honden plagen. Jammer dat er niet meer honden waren. Hierdoor kon Willem S niet laten zien over welke conditie hij beschikt. Een voor iedereen gemiste kans. 15 mei Voor Willem zou het vandaag weer een spannende dag worden want hij ging met Chessa naar de keuring bij PHV Argus in Scheveningen. Na een grondige voorbereiding en diverse keren intrainen mocht Chessa vandaag laten zien hoe ze ervoor staat. Om half acht hadden we weer op de gebruikelijke verzamelplaats afgesproken, hoewel sommige mensen dat bijzonder vroeg vonden. Toen we voor half 9 bij Argus aankwamen waren de nummers al verdeeld en al snel werd er met inschrijven begonnen. Willem had nummer 4 van de 5 deelnemers. Helaas had Jan Tukker van De Verdedigers zich terug moeten trekken omdat zijn hond loops was geweest en nog steeds niet helemaal de oude was; erg jammer want hij heeft een mooie Tervurense Herder die je niet vaak in de KNPV ziet. Stipt om 9 uur begon de keuring met het springen. De kuil en de klimsprong gingen prima, maar helaas verspeelde Chessa bij de heensprong op de haag een punt door de haag aan te tikken; erg jammer want dit doet ze normaal nooit. Daarna volgde het zoeken en hier liet Chessa zien dat ze een goede neus heeft want ze had de drie stukjes ruim binnen de tijd gevonden en netjes geapporteerd. Toen kwam het kistrevieren aan de beurt: Chessa moest wel 2 keer doorgestuurd worden, maar ze kwam toch binnen de 3 minuten bij de kist. Het blaffen was iets minder en het zou er om hangen of dit punten zou kosten of niet. Hierna sprongen we snel in de auto om naar de zwemplek te gaan. Het overzwemmen ging vlekkeloos, maar helaas was dat niet het geval voor het apporteren. Chessa pakte de balk aan de rechterzijde, probeerde te draaien wat niet goed lukte en toen besloot ze te gaan overzwemmen. Willem riep "kom hier" en toen apporteerde ze netjes, maar het zou toch 2 punten gaan kosten. Na het zwemmen

18 was het tijd voor de volgoefeningen en het afliggen waar geen punten verspeeld werden. Daarna was het manrevieren aan de beurt: Chessa had de man zo gevonden en blafte redelijk goed. Bij de verdere oefeningen in het ochtenprogramma (voedsel weigeren, voorwerp bewaken, transport lopen en stil zijn) werden geen punten verspeeld dus er waren waarschijnlijk 3 of 6 punten verloren in de ochtend. Na een lange pauze van om en nabij 2 uur was het om 2 uur tijd voor het stelwerk. Bij de stokaanval trok Chessa alles uit de kast en stelde de helper finaal onderuit. Het blijft ongelooflijk hoe hard die hond kan stellen ondanks dat het een vrij kleine teef is en ze maakte dan ook grote indruk. De schot/werp oefening verliep ook keurig en ook hier stelde Chessa weer hard. Daarna kwam het terugroepen aan de beurt en zoals verwacht ging Chessa gewoon netjes terug. Bij de fietsaanval kwam Chessa weer hard door en liep de helper zowat van de fiets af; weer een hele mooie aanval. De laatste oefening was de schijnaanval en hier maakte Willem zich toch wel ietwat zorgen over, omdat ze de rest van de oefeningen zo vol overtuiging deed. Gelukkig bleek dat dat de trainingen van de laatste weken vruchten afwierpen en Chessa ging keurig naar de helper toe. Kortom Chessa heeft in de middag prima stelwerk laten zien en er zouden als het goed is geen punten verspeeld moeten zijn. Toen begon het altijd weer lange wachten op de uitslag. Na ongeveer 1,5 uur was het zover: Willem had met Chessa de volgende punten gehaald: Afdeling 1 64 punten Afdeling 2 18 punten Afdeling punten WvV 10 punten AA 10 punten Totaal 434 CL Een prima resultaat waar vooral Willem maar natuurlijk ook de rest van Elvado weer trots op mag zijn! Het was ook leuk dat de keuringscommissie Willem complimenteerde met het mooie stelwerk van Chessa. Willem via deze weg nogmaals van harte gefeliciteerd met het behaalde resultaat! Ed 11 mei Ieder seizoen kent zo zijn eigen perikelen en momenteel is het weer tijd om de grasmat actief te onderhouden. Zodoende hebben we vorige week de grasmaaier weer eens tevoorschijn gehaald, maar die had er in eerste instantie geen zin in. Zelfs de powerpack van Peter hielp niet, dus was er een auto nodig om de maaier weer tot leven te brengen. Harrij greep meteen zijn kans en vloog ervandoor op de grasmaaier. Het duurde even voor hij doorhad dat er a) een rem op zit en b) de maaier langzamer en sneller kan rijden door middel van het gaspedaal; je vraagt je af hoe die man een auto op de weg houdt, maar goed. Inmiddels is de hele grasmat

19 weer gekortwiekt en ligt er mooi bij; nu nog een beurt voor de maaier zodat we niet weer een week bezig zijn om de maaier aan de praat te krijgen en te maaien. Terwijl Harrij zich bekommerde om het maaien poogde ondertussen de rest van de aanwezigen nuttig te trainen. Gelukkig hebben de honden grote oren en kunnen ze bijzonder goed luisteren. Wim V. begon in het pak en heeft vast nog nooit een fiets gejat want toen Gino de fiets lag te bewaken lukte het hem niet om de fiets mee te nemen ondanks dat hij dat toch echt zou proberen. Ondertussen had ik diverse pionnen in de stellaan neergezet; niet om terug te roepen, maar om de honden te leren dat pionnen niet altijd terugroepen betekent. Kyra keek wel even vreemd op van de pionnen maar ging toch door. Momenteel hebben we aardig wat jong honden lopen: Andor, Indy, Sandy en Austin en er wordt dan ook aardig wat afgebeten op de mouw. Vanavond waren er echter maar 2: Andor en Sandy. Het blijft leuk om te zien hoe de honden groeien op de mouw; Andor is inmiddels een mooie en forse hond aan het worden die zich leuk laat zien en ook Sandy van Edwin begint zich steeds vrijer te voelen en gedragen. 1 mei Na de nodige problemen met de KPN verbindingen kan ik weer op internet om een ieder weer van het wel en wee van Elvado op de hoogte te brengen. Vanmorgen hadden we een beetje het gevoel van een reünie. Cor Zwang en Daan Minnebreuker kwamen een bakkie koffie drinken. Ze trainden niet mee, maar beiden vertelden dat het wel goed met hun honden ging. Prima om te horen. Na de koffie trainden we tussen de buien door met 6 combinaties. Een mix van oude en jonge honden. Ed trok het pak aan voor het stelwerk. Willem S liet Kyra voor het eerst op zijn baasje Ed bijten. Ed was zeer lovend over de kracht van de beet van Kyra. Dat had hij niet van haar verwacht. Chessa mocht de schijn nog een keer doen. Ed ging wel achter een hekje stilstaan. Chessa ging er prima achter. Ze weet het dus wel. Ze moet het alleen nu wel 2 weken onthouden. Dan moet ze het op de keuring laten zien. 17 april Vanmorgen om uur een verontrustend telefoontje van Roel Schotkamp van Rosan s Werkhondenkennel, de fokker van Chessa. Hij stond al geruime tijd bij het clubhuis en er was nog niemand. Er werd toch nog wel getraind zoals afgesproken? De verwarring zat in de aanvang van de training. Roel en Sandra hadden al heel vroeg het ijs van de voorruit gekrabd, branden langs de snelweg omzeilt en uit de Flevopolder vertrokken om om uur in Dordrecht te zijn. Veel eerder als uur, het begintijdstip van de training, is er echter niemand van Elvado bij het clubhuis. Na de koffie in een lekker zonnetje getraind. Van Elvado waren er 6 combinaties. Roel, Sandra en Rick hadden een jonge hond en 2 puppy s meegenomen. Al met al een leuk aantal honden om de oefeningen goed en vlot af te kunnen werken. Hier en daar weer met de neus op de feiten gedrukt, dat er altijd geconcentreerd gewerkt moet worden en dat het niet vanzelf gaat. Toch na de snacks weer tevreden naar huis.

20 10 april Vandaag togen Ed en Willem (niet van de familie bever) naar Almere. Ed om met Kyra aan een gekeurde oefendag deel te nemen en Willem S. om die dag als een van de keurmeesters op te treden. Beide heren werden deze dag geestelijk ondersteund door Sylvia S., die ook mee ging. Alles zat mee, geen files zowel heen als terug, maar ook de hele dag een lekker zonnetje, al had de temperatuur wel iets hoger mogen zijn. Ed mocht als nummer 1 van de 9 deelnemers de spits af bijten. Met uitzondering van het zoeken werden de oefeningen van afdeling I goed gedraaid. Bij het zoeken waren de stukjes zo gevonden, maar twee daarvan werden niet direct geapporteerd. Kyra pakte de stukjes wel vlot op, maar keek vervolgens naar Ed met de vragende ogen wat nu, waarop Ed na enige aarzeling vertelde dat Kyra moest apporteren. Twee stukjes als niet gevonden beschouwd en 2 V s. Dat tikt wel hard af. Ook in de beide revieroefeningen werden veel punten verspeeld omdat Kyra niet uitmuntend blafte, maar vooral omdat Kyra van de kist af ging toen Ed kwam inlopen. Door alle technische verbanden tel je dan ook hier hard af. Het stelwerk s-middags verliep prima. Alleen het terugroepen werd op een 4 gezet, omdat Ed er bewust voor koos om Kyra, toen ze al bijna was teruggekeerd, het commando plaats te geven om haar te steunen. Verder werden bij het stelwerk geen punt verspeeld. Perfect! Aan het eind van de dag werden de punten bekend gemaakt. Ed had 388 van de 420 punten (geen waterwerk). Als je dan bedenkt dat er alleen al 20 punten werden verspeeld in het voorwerp revieren en de zoekoefening is er gewoon prima gedraaid. Het zoeken en voorwerprevieren waren na het springen de eerste oefeningen en de verspeelde punten kwamen voort uit onzeker gedrag van Kyra. Ze moest wennen aan het keuringsgewijs werken. Dan zijn toch de omstandigheden, zoals publiek, het alleen op de wei bezig zijn, een geleider die niets meer zegt, enz. anders dan bij het trainen. Kortom, na het stroeve begin heeft ze de rest van de dag heel goed werk laten zien. Anders verging het een combinatie uit Den Helder. Bij het stokstellen beet de hond niet in, maar liep de hond weg van het terrein af. Toen we aan het einde van de dag vertrokken was de hond nog steeds niet teruggevonden. Erg sneu voor geleider en hond. 3 april Vandaag werd door De Verdedigers in Hardinxveld-Giessendam weer hun jaarlijkse kring oefendag georganiseerd. Namens Elvado waren Willem met Chessa, Liliana met Ares en ik met Kyra te gast. Zelf was ik vrij laat, maar toch nog net op tijd voor een snel bakkie koffie waarna er snel begonnen werd met de training. De springoefeningen leverden weinig problemen op, hoewel Kyra helemaal rechts van de kuil ging liggen maar toch netjes terug sprong. Ook het volgen en afliggen leverde geen problemen op.