ECLI:NL:HR:1999:AB9475: Vrouwenhandel, 6 juli artikel 250ter Sr,

Transcriptie

1 ECLI:NL:HR:1999:AB9475: Vrouwenhandel, 6 juli 1999 artikel 250ter Sr, Gedragingen die ertoe stekken een of meer vrouwen in de prostitutie in een ander land te brengen, leveren niet slechts dan vrouwenhandel in de zin van art. 250ter (oud) Sr op als die vrouw(en) daardoor in een min of meer afhankelijke positie is (zijn) gebracht met betrekking tot de uitoefening van prostitutiewerkzaamheden. Onder tot prostitutie brengen art. 250ter Sr moet mede worden verstaan iedere gedraging gericht tegen een persoon die ertoe strekt deze persoon te belemmeren in zijn vrijheid met prostitutie op te houden ongeacht of deze daarbij vrijwillig betrokken is geraakt of reeds eerder bij prostitutie betrokken was. Arrest op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-hertogenbosch van 8 april 1998 in de strafzaak tegen P.L.N.P., te Roermond, adv. mr. G.J. Knoops te Amsterdam. Hof: Tenlastelegging Tenlastegelegd is dat: hij meermalen althans eenmaal in of omstreeks de periode van 1 juni 1992 tot 1 februari 1994 in de/het arrondissement(en) Maastricht en/of Roermond, in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, vrouwenhandel heeft bedreven, bestaande die vrouwenhandel hierin dat hij, 1 verdachte, en/of zijn mededader(s) (telkens) opzettelijke X en Y en Z en/of Q ('Eva') en/of een vrouw genaamd I hebben/heeft aangeworven en/of geronseld en/of meegenomen en/of vervoerd om voornoemde vrouw(en) in een ander land, te weten in België, in de prostitutie te brengen; Artikel 250ter van het Wetboek van Strafrecht. 3 hij meermalen althans eenmaal in of omstreeks de periode van 10 augustus 1995 tot 20 september 1995 in de gemeente(n) Weert en/of Eindhoven, in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, (een) ander(en), te weten (de zich noemde(n) T. en/of J., (telkens) door misbruik van uit feitelijke verhoudingen voortvloeiend overwicht tot prostitutie heeft gebracht, welk misbruik van uit feitelijke verhoudingen voortvloeiend overwicht heeft bestaan in het (voor)financieren van de reis van voornoemde vrouw(en) naar Nederland en/of het (aldus) doen ontstaan van (een) schuld(en) en/of het afnemen en/of innemen en/of vragen en/of onder zich (doen) houden van de/het paspoort(en) en/of reisdocument(en) van voornoemde vrouw(en) en/of het regelen van een plaats waar voornoemde T en/of J als prostituee kon(den) werken en/of het brengen van voornoemde T en/of J naar een plaats waar prostitutie werd bedreven en/of

2 bedreven en/of het zorgdragen voor controle en/of toezicht op de prostitutiewerkzaamheden en/of de verdiensten en/of het maken van afspraken over de uitbetaling van de verdiensten van voornoemde T en/of J en/of het niet betalen en/of doen afstaan van een (groot) gedeelte van de verdiensten of opbrengsten uit prostitutie(werkzaamheden) van voornoemde T en/of J en/of het hanteren van een boetesysteem en/of het hanteren en/of dreigen met (een) disciplinaire straf(fen) en/of maatregel(en) en/of geldstraf(fen) en/of het feitelijk verhinderen dat voornoemde T en/of J uit eigen vrije wil hun prostitutiewerkzaamheden zouden beëindigen en/of het verrichten van één of meer andere handeling(en), strekkende tot het brengen en/of houden van voornoemde T en/of J in een dwang- en/of uitbuitingssituatie, in elk geval in een afhankelijke positie; Artikel 250ter van het Wetboek van Strafrecht. Motivering vrijspraak Het hof acht niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen aan de verdachte onder 1, onder 2 primair, eerste subsidiair en tweede subsidiair en onder 3 ten laste is gelegd, zodat de verdachte daarvan moet worden vrijgesproken. Het hof acht met betrekking tot het onder 1 tenlastegelegde met name niet wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte de in de tenlastelegging bedoelde vrouwen in de prostitutie heeft gebracht, dat wil zeggen 'aan de prostitutie heeft overgeleverd', waarbij onder het woord overleveren moet worden verstaan het in een min of meer afhankelijke positie brengen van deze vrouwen met betrekking tot de uitoefening van de prostitutiewerkzaamheden. Het hof acht met betrekking tot het onder 3 tenlastegelegde met name niet wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte de in de tenlastelegging bedoelde vrouwen die tevoren reeds in het buitenland in de prostitutie werkzaam waren in de prostitutie heeft 'gebracht' door de in de tenlastelegging genoemde handelingen. Uitspraak Het hof heeft in hoger beroep de verdachte vrijgesproken van het hem bij inleidende dagvaarding onder 1, 2 primair, 2 eerste subsidiair, 2 tweede subsidiair en 3 tenlastegelegde en hem voorts ter zake van 2. 'medeplichtigheid aan mensenhandel, meermalen gepleegd' en 4. 'mensenhandel' veroordeeld tot twaalf maanden gevangenisstraf, waarvan drie maanden voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaren. Cassatiemiddelen: Middel I Schending van het recht en/of verzuim van op straffe van nietigheid in acht te nemen vormen, in het bijzonder van de artikelen 250ter (oud), thans 250ter lid 1 sub 2 (nieuw) van het Wetboek van Strafrecht en het Internationaal Verdrag van Genève van 11 oktober 1933, nopens de bestrijding van de handel in meerderjarige vrouwen, bekrachtigd op 20 september 1995, doordat het hof ten onrechte heeft overwogen dat van: '... het onder 1 tenlastegelegde met name niet wettig en overtuigend bewezen wordt

3 geacht dat de verdachte de in de tenlastelegging bedoelde vrouwen in de prostitutie heeft gebracht, dat wil zeggen 'aan de prostitutie heeft overgeleverd', waarbij onder het woord overleveren moet worden verstaan het in een min of meer afhankelijke positie brengen van deze vrouwen met betrekking tot de uitoefening van de prostitutiewerkzaamheden.' Het Gerechtshof heeft daarmee, naar de opvatting van requirant, het aan het artikel 250ter (oud), thans 250ter lid 1 sub 2 (nieuw) van het Wetboek van Strafrecht verbonden/ontleende begrip 'in de prostitutie brengen' verkeerd uitgelegd. Middel II Schending van het recht en/of verzuim van op straffe van nietigheid in acht te nemen vormen, in het bijzonder van de artikelen, 250ter lid 1 (nieuw) van het Wetboek van Strafrecht, alsmede de richtlijn, de handleiding 'Aanpak van mensenhandel' van de collegevergadering van Procureurs-Generaal (vastgesteld op 10 mei 1935 en in werking getreden op 1 juni 1995, Staatscourant ) doordat het hof ten onrechte heeft overwogen van: '... het onder 3 tenlastegelegde met name niet wettig en overtuigend bewezen (te achten) dat de verdachte de in de tenlastelegging bedoelde vrouwen die te voren reeds in het buitenland in de prostitutie werkzaam waren in de prostitutie heeft 'gebracht' door de in de tenlastelegging genoemde handelingen.' Het Gerechtshof heeft daarmee de aan artikel 250ter lid 1 sub 1 van het Wetboek van Strafrecht ontleende term 'in de prostitutie brengen' verkeerd uitgelegd. ( ) Hoge Raad: 3. Beoordeling van de ontvankelijkheid van het cassatieberoep.

4 Met betrekking tot het onder 1 tenlastegelegde feit is daarom art. 250ter (oud) Sr als de voor de verdachte gunstige bepaling van toepassing Het Hof heeft omtrent de gegeven vrijspraak van het onder 1 tenlastegelegde overwogen: 'Het hof acht met betrekking tot het onder 1 tenlastegelegde met name niet wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte de in de tenlastelegging bedoelde vrouwen in de prostitutie heeft gebracht, dat wil zeggen 'aan de prostitutie heeft overgeleverd', waarbij onder het woord overleveren moet worden verstaan het in een min of meer afhankelijke positie brengen van deze vrouwen met betrekking tot de uitoefening van de prostitutiewerkzaamheden.' In de hiervoor onder weergegeven overweging heeft het Hof als zijn oordeel tot uitdrukking gebracht dat de onder 1 tenlastegelegde gedragingen, strekkende tot het brengen van een of meer vrouwen in de prostitutie in een ander land, slechts dan vrouwenhandel opleveren als bedoeld in art. 250ter (oud) Sr indien die vrouw(en) daardoor in een min of meer afhankelijke positie is (zijn) gebracht met betrekking tot de uitoefening van prostitutiewerkzaamheden. Die opvatting is onjuist Uit het hiervoor overwogene volgt dat het Hof aan het begrip 'vrouwenhandel' in de zin van art. 250ter (oud) Sr een onjuiste betekenis heeft toegekend en derhalve door de verdachte van het aan deze onder 1 tenlastegelegde vrij te spreken, hem van iets anders heeft vrijgesproken dan was tenlastegelegd. Het beroep is dus in zoverre niet gericht tegen een vrijspraak als in art. 430, eerste lid, Sv bedoeld. De Procureur-Generaal kan derhalve in zoverre in zijn beroep worden ontvangen De tenlastelegging onder 3 is kennelijk toegesneden op het feit strafbaar gesteld bij art. 250ter, eerste lid, Sr, begaan in of omstreeks de periode van 10 augustus 1995 tot 20 september De Memorie van Toelichting bij het wetsvoorstel tot Wijziging van de artikelen 250bis en 250ter van het Wetboek van Strafrecht houdt onder meer in: 'In de nu in het eerste lid van artikel 250ter voorgestelde delictsomschrijving van mensenhandel vormt het gebruikmaken van enigerlei vorm van dwang of een ander ongeoorloofd middel een bestanddeel van dit misdrijf. De in dit verband verboden gedragingen, bestaande in het aanwenden van dwang

5 begrepen de keuzemogelijkheid van het slachtoffer, in die zin dat zij leiden tot het ontbreken van vrijwilligheid waartoe ook behoort het ontbreken of de vermindering van de mogelijkheid een bewuste keuze te maken. De omstandigheid dat het slachtoffer reeds eerder bij prostitutie betrokken was, vormt op zich geen aanwijzing inzake vrij'willigheid.'' (Kamerstukken II, , , nr. 3, blz. 8) Het Hof heeft omtrent de gegeven vrijspraak van het onder 3 tenlastegelegde overwogen: 'Het hof acht met betrekking tot het onder 3 tenlastegelegde met name niet wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte de in de tenlastelegging bedoelde vrouwen die tevoren reeds in het buitenland in de prostitutie werkzaam waren in de prostitutie heeft 'gebracht' door de in de tenlastelegging genoemde handelingen.' Door te overwegen als hiervoor onder is weergegeven heeft het Hof onder meer tot uitdrukking gebracht dat het niet tot een bewezenverklaring van het onder 3 tenlastegelegde is gekomen, mede op grond van de omstandigheid dat de daarin genoemde vrouwen tevoren reeds in het buitenland in de prostitutie werkzaam waren Mede gelet op de hiervoor onder weergegeven geschiedenis van de totstandkoming van art. 250ter, eerste lid, Sr dient onder het tot prostitutie brengen in de zin van deze wetsbepaling mede te worden verstaan iedere gedraging gericht tegen een persoon ertoe strekkende deze te belemmeren in zijn vrijheid met prostitutie op te houden ongeacht de omstandigheden of deze daarbij vrijwillig betrokken is geraakt dan wel reeds eerder bij prostitutie betrokken was. Uit het hiervoor overwonnene volgt dat het Hof aan het begrip 'tot prostitutie brengen' in de zin van art. 250ter, eerste lid, Sr een onjuiste betekenis heeft toegekend en derhalve door de verdachte van het aan deze onder 3 tenlastegelegde vrij te spreken, hem van iets anders heeft vrijgesproken dan was tenlastegelegd. Het beroep is dus in zoverre niet gericht tegen een vrijspraak als in art. 430, eerste lid, Sv bedoeld. De Procureur-Generaal kan derhalve ook in zoverre in zijn beroep worden ontvangen. 4. Beoordeling van het eerste middel Om de hiervoor onder genoemde reden is het hiervoor onder bedoelde oordeel van het Hof onjuist. Het middel is derhalve terecht voorgesteld. 5. Beoordeling van het tweede middel

6 Om de hiervoor onder genoemde reden is het hiervoor onder bedoelde oordeel van het Hof onjuist. Het middel is derhalve terecht voorgesteld. 6. Slotsom Het hiervoor overwogene brengt mee dat moet worden beslist als volgt. 7. Beslissing De Hoge Raad vernietigt de bestreden uitspraak voorzover aan zijn oordeel onderworpen en verwijst de zaak naar het Gerechtshof te Arnhem opdat de zaak in zoverre op het bestaande hoger beroep met inachtneming van dit arrest opnieuw wordt berecht en afgedaan. Conclusie Naar boven ConclusieA-G mr. Jörg Middel I stelt dat het hof een onjuiste interpretatie heeft gegeven aan het begrip vrouwenhandel, met name aan de daaraan verbonden term 'in de prostitutie brengen'; 3 middel II stelt hetzelfde ten aanzien van het begrip mensenhandel en 'tot prostitutie brengen'. Beoordeling van de ontvankelijkheid van het cassatieberoep van de procureur-generaal in verband met de gegeven vrijspraken 4 Hoewel het cassatieberoep is ingesteld tegen het arrest, moet worden aangenomen, gelet op de door de procureur-generaal gedane mededeling en de voorgestelde middelen, dat diens beroep enkel de vrijspraken van het onder 1. en 3. tenlastegelegde omvat. 56 Nu Onder Voor het alle 1. beroep is duidelijkheid ten is aanzien gericht van zij tegen er verdachte op een gewezen uitspraak tenlastegelegd: dat moet, de oude gezien het wet in het van de bepaalde toepassing periode van art. is, 1 die juni 430,

7 7 Voor alle duidelijkheid zij er op gewezen dat de oude wet van toepassing is, die ermee volstond te bepalen dat vrouwenhandel en handel in minderjarigen van het mannelijk geslacht strafbaar was. Art. 250ter oud geeft een indruk hoe het Wetboek van strafrecht er uit zou zien als dit een delictscatalogus was. De in de tenlastelegging opgesomde gedragingen staan gedeeltelijk vermeld in het nieuwe eerste lid, ten tweede, van het huidige art. 250ter, in zoverre daar strafbaar is gesteld het aanwerven, medenemen of ontvoeren van een persoon om die in een ander land in de prostitutie te brengen (Wet van 9 december 1993, Stb. 679, inwerkinggetreden op 1 februari 1994; latere wetswijzigingen bij 21 december 1994, Stb. 1995, 32, opheffing cumulatieverbod hoofdstraffen, en van 28 januari 1999, Stb. 30, Reparatiewet I). 8 Nu de oude wet van voor 9 december 1993 van toepassing is, hebben de in de tenlastelegging gebruikte termen slechts betekenis voor zover zij een feitelijke onderbouwing bieden van de tenlastegelegde vrouwenhandel. Voor de betekenis van vrouwenhandel moet worden aangeknoopt bij de destijds geldende interpretatie van vrouwenhandel. Op deze regel van overgangsrecht wijst de memorie van toelichting bij wetsontwerp , nr. 3, 4 nadrukkelijk. 9 Uw Raad heeft op 11 maart 1986 (NJ 1986, 737) uitgemaakt dat onder de term vrouwenhandel moet worden verstaan elke daad die ertoe strekt een vrouw over te leveren aan prostitutie. Voorts wordt daaronder verstaan: 'onder meer iedere gedraging gericht tegen een vrouw die zich vrijwillig heeft verbonden tot prostitutie, ertoe strekkende haar te belemmeren in haar vrijheid met prostitutie op te houden' (HR 19 mei 1992, NJ 1992, 716). 10 Dat het reeds eerder in de prostitutie werkzaam zijn niet in de weg staat aan het oordeel dat van handel in minderjarigen van het mannelijk geslacht sprake kan zijn, heeft Uw Raad een jaar geleden nog uitgemaakt (HR 7 april 1998, NJ 1998, 729). 11 De al genoemde memorie van toelichting op het wetsontwerp tot wijziging van de artikelen 250bis en 250ter van het Wetboek van Strafrecht (TK , , nr. 3) bevat omtrent de vraag of iedere vorm van exploitatie van prostitutie naar Nederlands recht voor bestraffing in aanmerking komt de volgende passages: 'Uitgangspunt van het Nederlandse beleid ter zake van exploitatie van prostitutie is dat met strafrechtelijke middelen moet worden opgetreden tegen vormen van exploitatie waarbij enigerlei dwang of misleiding wordt gebruikt, of waarbij misbruik wordt gemaakt van een afhankelijke situatie van de vrouw. Voor zover het Verdrag (tot bestrijding van de handel in mensen en de bestrijding van prostitutie, UN Treaty Series nr. 1342, NJ) van 1949 de staten ook verplicht strafrechtelijk op te treden tegen exploitatie van prostitutie van volwassen onafhankelijke vrouwen die met die exploitatie uit vrije wil hebben ingestemd, is

8 ratificatie van het verdrag niet verenigbaar met het Nederlandse strafrechtelijke beleid ter zake. De gedachten die ten grondslag liggen aan dit beleid zijn de volgende: Uit het recht op zelfbeschikking dat een volwassen onafhankelijke vrouw of man die niet aan ongeoorloofde beïnvloeding is blootgesteld, heeft, vloeit voort dat zij of hij vrijwillig kan besluiten zich te prostitueren en een ander uit de opbrengst van de prostitutie te bevoordelen. Exploitatie van prostitutie is een maatschappelijke realiteit die niet door een absoluut verbod tot verdwijning kan worden gebracht. Exploitatie van prostitutie die gepaard gaat met een uitbuitingssituatie, dient krachtig te worden bestreden. Niet de strafrechtelijke bevordering van de zedelijkheid, die het VN-verdrag van 2 december 1949 klaarblijkelijk beoogt, is de doelstelling van de Nederlandse strafrechtspolitiek, maar de bescherming van hen die onvrijwillig tot prostitutie komen, waarbij de term 'onvrijwillig' ruim wordt opgevat. De bestrijding van prostitutie als gevolg van een uitbuitingssituatie kan naar de mening van de regering effectiever geschieden, indien de mogelijkheid van een niet verboden vorm van exploitatie van prostitutie bestaat. Deze niet verboden vorm van exploitatie kan immers door de overheid door middel van voorschriften worden gereguleerd met het oog op bescherming van de gezondheid en veiligheid van de prostitué(e). Op deze wijze kan zowel bestuurlijke als strafrechtelijk worden opgetreden tegen uitbuiting op het gebied van exploitatie van prostitutie (p. 6).' 12 Deze passages, die de grondgedachten van de regering weergeven voor de afschaffing van het bordeelverbod en de aanscherping en verruiming van het verbod op vrouwen en jongenshandel, geven een goed inzicht in de reeds lange tijd, dus ook vóór de wetswijziging, in Nederland heersende opvattingen ter zake. De nadruk ligt op de vrijwillige entree in de prostitutie, die niet onder enigerlei vorm van dwang, misleiding of overwicht door anderen mag plaatsvinden, terwijl de prostitutie ongehinderd, zonder misbruik van afhankelijkheid, moet kunnen worden verlaten. Ik versta de boven genoemde arresten van Uw Raad dan ook aldus dat het verlenen van hulp aan een volwassen en onafhankelijke vrouw bij het vinden en uitbaten van mogelijkheden om zich te prostitueren, niet zonder meer kan worden beschouwd als 'aan prostitutie overleveren'. 13 Een andere zaak is, of voor strafbaarheid van vrouwenhandel een element van afhankelijkheid (van de prostitué(e)) noodzakelijk is. In een citaat van Noyon- Langemeijer (6e druk, 1954, deel II, p. 220): 'Juist schijnt mij de definitie van vrouwenhandel: alle handelingen die rechtstreeks ten doel hebben een vrouw te brengen in een toestand van afhankelijkheid van anderen die haar in hun macht willen hebben om haar voor ontucht met derden te gebruiken (W. 9148).' Op gezag van R.H. Haveman (Voorwaarden voor strafbaarstelling van

9 vrouwenhandel, diss. 1998, p. 143, nt. 2) neem ik aan dat de losbladige Noyon- Langemeijer-Remmelink ook in supplement 43 van 1984 nog uitging van afhankelijkheid als element van strafbare vrouwenhandel. Thans is dat niet meer zo. Hoe dit ook zij: uit de reeds aangehaalde jurisprudentie kan de gevolgtrekking worden gemaakt dat dit geen noodzakelijk element is (cf. Ook Haveman, p. 143, 157, 160, 173, 222). Men kan bijvoorbeeld zeer goed een vrouw die zich in een belabberde situatie bevindt perspectief op een glanzende gezamenlijke toekomst bieden als de vrouw maar zo goed wil zijn om de materiële grondslag van die toekomst bij elkaar te verdienen; een situatie van afhankelijkheid behoeft hierbij niet aanwezig te zijn. (Ik refereer hier aan het geval van het in feit 1 genoemde slachtoffer Y, dat bovendien nog minderjarig was.) 15 Het hof heeft de vrijspraak van de onder 1 tenlastegelegde vrouwenhandel als volgt gemotiveerd: 'Het hof acht () met name niet wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte de in de tenlastelegging bedoelde vrouwen in de prostitutie heeft gebracht, dat wil zeggen 'aan de prostitutie heeft overgeleverd', waarbij onder het woord overleveren moet worden verstaan het in min of meer afhankelijke positie brengen van deze vrouwen met betrekking tot de uitoefening van de prostitutiewerkzaamheden.' 16 Middel I brengt tegen deze interpretatie in dat niet relevant is dat vrouwen al dan niet in een min of meer afhankelijke positie worden gebracht met betrekking tot de uitoefening van de prostitutiewerkzaamheden. 17 Wat er zij van de daartoe aangevoerde argumenten: ik meen dat het middel slaagt; het hof had niet een dergelijke beperking op de strafbaarheid van vrouwenhandel mogen aanleggen, nu noch de wetgeving noch de jurisprudentie van Uw Raad daartoe aanleiding geeft. 18 Middel II bestrijdt de vrijspraak ter zake van het derde tenlastegelegde feit. Met betrekking tot dit feit (art. 250ter lid 1 sub 1 Sr) acht het hof 'met name niet wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte de in de tenlastegelegde bedoelde vrouwen die tevoren reeds in het buitenland in de prostitutie werkzaam waren in de prostitutie heeft 'gebracht' door de in de tenlastelegging genoemde handelingen.' 19 De overweging van het hof dat de vrouwen reeds in het buitenland in de prostitutie werkzaam waren is voor de strafbaarheid van het in art. 250ter bepaalde irrelevant. Voor zover het hof hiermee zou hebben uitgedrukt, dat de oorzakelijkheid van de nader in de tenlastelegging uitgewerkte middelen waaruit het misbruik van overwicht heeft bestaan, afhankelijk wordt gesteld van het antwoord op de vraag of de slachtoffers tevoren reeds in de prostitutie werkzaam waren, geeft het blijk van

10 een verkeerde rechtsopvatting. In het boven reeds genoemd arrest (HR 7 april 1998, NJ 1998, 729) heeft U beslist dat met het doel van de bescherming van minderjarigen tegen prostitutie onverenigbaar is de stelling dat een minderjarige die al eerder in de prostitutie werkzaam is geweest, niet tot prostitutie kan worden gebracht. Ik kan niet inzien dat dit ten aanzien van volwassenen anders ligt (zie ook TK 1990 t/m 1991, , nr. 5, p. 11). Weliswaar is het doel van de bescherming van minderjarigen tegen een keuze die voor hen niet overzienbaar is van een ander orde dan het doel dat achter de bescherming van volwassenen ligt, maar de wetgever heeft dat verschil dan ook vorm gegeven door ten aanzien van meerderjarigen nadere beperkingen (in de zin van extra delictsbestanddelen) aan de strafbaarheid van mensenhandel te verbinden. 20 Misschien is de gedachte van het hof geweest dat wie in prostitutieland door de wol geverfd is, zich beter tegen misbruik van overwicht kan wapenen. Dit neemt echter niet weg dat slechts één vraag hier ter zake doet, en dat is of de twee slachtoffers door een of meer van de acht opgesomde feitelijke omstandigheden (die alleen, of tezamen met andere, vorm geven aan misbruik van uit feitelijke verhoudingen voortvloeiend overwicht) tot prostitutie zijn gebracht. Dus: ongeacht hun prostitutieachtergrond. 21 Er lijkt mij een gerede kans te bestaan dat het hof bij de beantwoording van deze vraag tegen onrechte wel betekenis heeft toegekend aan de prostitutieachtergrond van de slachtoffers. Immers, door de opname zij het tussen gedachtestreepjes van deze omstandigheid, blijkt dat het hof haar zodanig relevant vond, dat zij vermelding in de motivering van de vrijspraak verdiende. De op zichzelf lovenswaardige opstelling van het hof om geen 'kale' vrijspraak te geven, bergt het risico in zich dat uit de motivering blijkt van een onjuiste rechtsopvatting. Daarmee wordt een vrijspraak cassabel Anderzijds moet ook aan de omstandigheid dat het hof de prostitutieachtergrond tussen gedachtestreepjes heeft geplaatst, en niet tout court in de motivering heeft opgenomen, betekenis worden gehecht. Daardoor staat mijns inziens niet ten volle vast dat dit voor het hof een essentiële omstandigheid voor de gegeven vrijspraak is geweest. Bij deze stand van zaken heb ik een voorkeur zij het een vederlichte om de vrijspraak niet te beschouwen als een andere dan waarop art. 430 Sv het oog heeft. Met andere woorden: de vrijspraak is wellicht niet helemaal zuiver; maar dat hij onzuiver is staat in cassatie niet vast. Ten aanzien van het onder 3. tenlastegelegde kan de procureur-generaal in zijn cassatieberoep derhalve niet worden ontvangen.

11 24 Mijn conclusie strekt tot vernietiging van de aangevallen beslissing voorzover verdachte werd vrijgesproken van het onder 1 tenlastegelegde, en tot verwijzing van de zaak naar het gerechtshof te Arnhem, ten einde omtrent feit 1 en de strafoplegging opnieuw te worden berecht en afgedaan.