Nieuwsbrief IDNH. Tussen Sint en Santa bal. November 2012

Transcriptie

1 Nieuwsbrief IDNH November 2012 Jaargang 6, nummer 2 November 2012 Eindelijk is er weer ns een IDNH nieuwsbrief. Met een interview met de tweede Pionier van de Volksdans; Frits Meijer ; alsmede een verslag van het jubileumfeest van Kaval uit Schagen. Verder een boek van Katja Oostergetel en de aankondigingen van een paar verenigingen en danshuizen. Maar eerst: Tussen Sint en Santa bal Inhoudsopgave: Tussen Sint en Santa bal Pioniers van de volksdans Nieuws van de verenigingen Aankondigingen van de verenigingen Op 8 December a.s. organiseert IDNH weer het tussen Sint en Santa bal o.l.v. Maartje Ligthart en met de fantastische WII muzikanti band.. Zie verder de flyer en bestellen maar die kaart. Zet hem op mensen laten we de internationale dans een hart onder de riem steken; blijf lekker dansen en genieten Veel plezier met lezen. IDNH IDNH (Internationale Dans Noord-Holland is een samenwerkingsverband tussen verenigingen, docenten en organisaties op het gebied van Internationale Dans. KvK: Alkmaar Rabobank:

2 PIONIERS VAN HET VOLKSDANSEN (2) In de vorige editie van de Nieuwsbrief zijn wij gestart met een serie van interviews over de pioniers van de volksdans. Over mensen die door hun betrokkenheid met de andere Europese culturen de weg hebben geopend naar onze huidige internationale danscultuur. Frits Meijer In deze nieuwsbrief aan het woord: FRITS MEIJER. Na bijna twee uur met Frits gesproken te hebben over zijn aandeel in de Nederlandse volksdans, is er een aantal bijzonderheden van Frits te vermelden. Ten eerste is Frits een geboren verteller. Uitgebreid kan hij over zijn verleden praten en omdat hij een goed geheugen heeft, weet hij nog hoe mensen met wie hij gewerkt heeft heette en wanneer dat was. 1965, 1975, 2010 komen min of meer paraat voorbij. Ook heeft hij een aangeboren talent voor dans en muziek. Talenten die hij heeft gebruikt om als docent zijn werkzame leven lang zijn brood te verdienen in de volksdans. Daarnaast is Frits echter een nuchtere Hollander, die het niet zo bijzonder vindt wat hij allemaal heeft gedaan. Een citaat, treffend voor Frits: Ik ben gebombardeerd tot Macedonische specialist, maar soms weet je alleen maar iets meer dan de gemiddelde dansleider. Nuchterheid, relativeren en zaken eerder kleiner dan groter voorstellen en de humor van iets te kunnen zien, maakt dat we een bijzonder plezierig interview hebben gehad. Hoe is het allemaal begonnen: Zoals je vaak ziet, hebben ouders daar een bepalende rol in. Zijn vader Wout Meijer was volksdansdocent, die begonnen is als muzikant (piano en accordeon) om eerst dansgroepen muzikaal te begeleiden om daarna ook zelf les te geven. Hoewel voor de oorlog de Duitse en Scandinavische dansen centraal stonden, de Nederlandse dans was toen al min of meer uitgestorven, werd dat na de oorlog allemaal anders. Duits werd taboe en Engelse dansen kwamen in. Ook de saamhorigheid, het sociale gevoel, elkaar ontmoeten werd een belangrijk doel in de volksdans. Hierdoor werd er binnen jeugdbewegingen en Volkshogescholen veel gedanst. Er was dan ook behoefte aan dansdocenten en vader Wout kon hiermee in zijn levensonderhoud voorzien. Tussen neus en lippen door heeft vader Wout samen met Herman Schreijer Klank en Beweging opgericht, welke in 1950 is samengegaan met het Amsterdams Volksdans Centrum, het huidige AVC Klank en Beweging, kortweg AVC. Aangezien Wout zijn vrouw ontmoette tijdens het volksdansen, werd het volksdansen de kindertjes Meijer ingegoten met de paplepel. Weer mee met een dansweekend of een cursus. Muziek en dans waren dagelijkse kost en bovendien wat voor een prachtige mensen ontmoet je daardoor. In 1954 verhuisde het gezin naar Bergen en toen Frits 14 was, is hij gaan dansen en klarinet spelen. Na de mulo ging hij muziek studeren. Een ontwikkeling die gestaag verliep tot hij verliefd werd en door omstandigheden in de huwelijksboot moest stappen. Dus moest er brood op de plank komen en wat is er dan mooier om van je kwaliteiten je vak te maken! In 1965 deed Frits de kaderopleiding en om deze af te ronden had Frits een stageplaats nodig. Waarom niet in Bergen zelf een groepje opgericht van mensen die willen leren dansen en zo ontstond Gaida, nu ruim 40 jaar geleden. 2

3 In 1968 stond er een advertentie in de krant van de toenmalige Nevo (Nederlandse Volksdansvereniging) voor een vaste dansleider die naar de plaatselijke behoefte over heel Nederland ingezet zou kunnen worden. Marius Korpel werkte er al als vaste dansleider en Frits werd ook aangenomen. TOEN WAS IK BINNEN Vaste inkomsten en een wereld vol met uitdagingen. Er kwam iemand uit Macedonië naar Nederland om hier een cursus te geven. Een man van een jaar of veertig, nogal sjofel gekleed in een pak wat een paar maten te groot was. Toen Atanas Kolarovski, zo heette hij, zijn jas uittrok en begon te dansen vond er een ware metamorfose plaats, daar stond iemand. Frits springt op en tussen de bank en de salontafel laat hij ons met sierlijkheid zien wat dansen is en hoe deze Atanas hem heeft geïnspireerd voor de Macedonische dans. Door de riante subsidieregeling was er voldoende geld om zaken te initiëren. Dus werd Frits de vraag gesteld: Moet jij niet eens wat gaan doen, waar wil je heen? En zo kwam Macedonië in beeld. Zijn tijd bij de Nevo is een fantastische tijd geweest, studiereizen, cursussen op een eilandje voor de Kroatische kust, maar ook de vakanties met het gezin gingen die richting uit. En niet alleen dat je veelt leert, maar je krijgt ook een groot netwerk van mensen die je kent. Er is wel veel veranderd in het volksdansen, de natuurlijke beweging is aan het verdwijnen. De nieuwe docenten leren balletachtige bewegingen te maken waardoor het oorspronkelijke verdwijnt. Nu is het toch al moeilijk voor een Nederlander om de Macedonische danser te imiteren, maar je ziet steeds minder verschil in stijl, het begint steeds meer op elkaar te lijken. Misschien heb ik er zelf wel toe bijgedragen dat het volksdansen voor jongere mensen haar aantrekkingskracht verloren heeft, grapt Frits. Ik ben een van de gangmakers geweest voor het Dansen met Ouderen. Atanas Kolarovski Op verzoek van het SKWO (belangenvereniging voor ouderen) werd rond 1974 de eerste groep met veel twijfel opgestart. Wat doe je als een van de deelnemers dood neervalt! De Gemiddelde leeftijd was 65 jaar. Een arts moest komen om de bloeddruk te meten. De eerste twee lessen is deze arts erbij gebleven, daarna mocht Frits alleen zonder begeleiding verder. Dat bewegen voor ouderen werd een groot succes. Ieder bejaardenhuis deed daaraan mee, maar de keerzijde van dat succes was dat toen ik een paar jonge meiden vroeg waarom ze niet gingen volksdansen, ze minachtend hun schouders ophaalden en opmerkten dat hun oma dat ook deed. Het is natuurlijk ook de tijd waarin we leven, in de jaren 70 van de vorige eeuw zat volksdansen in Volkshogeschoolcursussen verpakt en kon je in jeugdbewegingen en buurthuizen kennis maken met volksdansen omdat de filosofie toen was dat je door te dansen beter met elkaar in contact kon komen. Wel zie je in demonstratiegroepen dat meer dan de helft jong is, maar die groepen hebben natuurlijk een andere uitstraling dan de gewone volksdansverenigingen. De nuchterheid van Frits komt dan weer naar voren als hij aangeeft dat de laatste 10 jaar het ledenaantal van Gaida min of meer hetzelfde is gebleven: Er gaat wat af en er komt wat bij. 3

4 We moeten langzamerhand gaan afronden maar tot onze schrik hebben we een heleboel onderwerpen nog niet aan de orde gehad, neem die reizen met Gaida naar Trinidad en de verschillende reizen naar Japan. We willen nog wel weten wat hij met zijn archief gaat doen van 50 jaar volksdans, al die energie die hij daarin heeft gestoken. Is er niemand die daar interesse voor heeft??? Ach, zegt hij berustend zoveel stelt het ook niet voor, maar weet je wat ik nou echt leuk vind, dat is klarinet spelen in orkest Lavak. Ook daar ben ik weer bij toeval in gerold. Toen ik ze uitnodigde om bij ons in het danshuis te komen spelen, gaven ze aan dat wel te willen, maar hun klarinettist was vertrokken en of ik iemand wist. Alhoewel ik zo n jaar of 20 door het dansen niet meer aan spelen was toegekomen, was dit gauw beklonken. Het is mooi meegenomen dat ik binnen dit groepje musici nog het meeste verstand heb van volksdansen, zodat wij allerlei volksdansmuziek kunnen spelen. Pieter Immel Clara Seyn NIEUWS VAN DE VERENIGINGEN. Jubileumfeest Volksdanskring Kaval uit Schagen op 6 oktober Fleurige uitnodigingen gemaakt en doorgestuurd, een interview aan de plaatselijke krant gegeven, een act ingestudeerd, een speech voorbereid, Cd s verkocht, prijsjes verzameld voor de loterij, hapjes gemaakt, de boel versierd.. Alle voorbereidingen zijn in volle gang om van het 30 jarig jubileumfeest van Kaval iets bijzonders te maken. Ons huisorkest Lavak, dat uit Kaval is ontsproten, zal ook van de partij zijn. Nu maar afwachten of er veel dansliefhebbers op af zullen komen, want voor een feestje heb je mensen nodig en in dit geval het liefst de hele zaal vol. De zaal van het Scoutinggebouw in Schagen, wat al vele jaren onze thuisbasis is. Hoe dan ook, we gaan er een leuke avond van maken! Hoe het allemaal begon.. 30 jaar geleden ontstond Kaval uit Gaida. Gaida wilde de cursussen in Schagen niet meer voortzetten en er ontstond een nieuwe vereniging met de naam Kaval, de naam van een klein blaasinstrument uit de Balkan en gebruikt bij de muziek voor de volksdans. De doelstelling van de vereniging was: het beoefenen, verbreiden en bevorderen van het volksdansen. Kaval begon met twee groepen en een tienergroep. Er werd gedanst in een school in de Waldervaart in Schagen en Mel van Egmond en Lies Gosse waren de docenten van het eerste uur. Ook werd er een demonstratiegroep opgericht. Marion Hoekman, al 30 jaar lid, kan het zich nog goed herinneren: Ik weet nog goed de eerste keer de Servische serie uit Joegoslavië. In die tijd gingen we ook instuiven af in Bergen. Eerst konden we nog maar drie dansen doen per avond. Iedere maand daarna konden we er een paar bij. We hebben wat afgelachen binnen de groep. De demonstratiegroep kreeg meer inhoud. We gingen vier series doen: Roemeens, Joegoslavisch, Israëlisch en Hollands. Samen met Lavak hebben we veel optredens gehad, vooral in bejaardentehuizen.. Ook gingen we een keer per jaar naar Doe-dans in Vierhouten het hele weekend dansen, muziek luisteren, zingen en optredens kijken. We gingen tot diep in de nacht door. Voor de tent nog borrelen, dat waren nog eens tijden! 4

5 Ook heeft Kaval wat mindere tijden gekend. Mel startte uit onvrede een eigen dansgroep binnen Schagen: Sjaloom. In die tijd is er veel vergaderd met de gemeente om er weer één groep van te maken. Inmiddels ligt dit al vele jaren achter ons en is Sjaloom opgeheven. Kaval ging verder met Gabri die heel wat jaren les heeft gegeven. Op dinsdagochtend kwam René Gosse erbij. Ook hebben we nog een kindergroep gehad en een streetdancegroep. We hebben heel lang geprobeerd om de jeugd aan het volksdansen te krijgen. Ook met het IDNH hebben we daar genoeg over gebrainstormd, maar het is ons niet gelukt. Daarna hebben we onze focus verlegd naar de oudere danser(es). Toen we een Meer Bewegen Voor Ouderen Groep begonnen, bleek dit een gouden greep. Er is op de vrijdagmiddag een hele stabiele groep bijgekomen. Hadden we die doelgroep al die tijd over het hoofd gezien omdat we ons zo op de jongeren concentreerden! Inmiddels zijn we een kleine maar hechte club met één dansdocent voor drie groepen: onze Huub de Jong. Huub is een ongelofelijk trouwe docent, waar we reuze blij mee zijn. Hij is er altijd en nog steeds gedreven; altijd de puntjes op de i willen zetten! Ook al wordt Huub wat ouder we hopen dat hij nog lang bij Kaval zal blijven. Ook organiseert hij altijd met zijn familie een dansweekend in Uffelte, waar we allemaal worden afgemat, maar ook in de watten gelegd met lekker eten en drinken in een geweldige inspirerende omgeving, een Drentse boerderij midden in het bos van Annette van der Steen. Na al die terugblikken, nu het feest van vanavond. Niet te geloven, de hele zaal stroomt vol! Ook leuk dat er mensen van andere verenigingen bij zijn, de gezichten heb ik eerder gezien. We doen een hilarische rollator-dans om te laten zien dat je tot in lengte van dagen kunt blijven dansen. Ook Lavak speelt top, de dansvloer blijft gevuld. De lootjes worden allemaal verkocht, onze voorzitter doet een leuke speech, Marion van hierboven vertelt dat ze Kaval als een warme deken ervaart, er wordt lekker van de hapjes gegeten en we gaan door tot middernacht. Geweldige avond, onze jubileumavond, echt super. Wat ben ik er trots op dat ik bij zo n leuke club hoor, ik hoop van nog vele jaren! Oktober 2012, Anneke Koomen van Kaval 5

6 AANKONDIGINGEN VAN DE VERENIGINGEN AVC-Terpsichoré: Zie verder: 24 november Herfstfeest o.l.v. Axel Falkeisen. Igram: Zie verder: maandag 5 november 2012 van tot Kaukasische dansen o.l.v. Maurits en Tineke van Geel Zajednica Zie verder: Zondag 11 en zondag 25 november: workshops wereldmuziek voor muzikanten. Oro: Zie verder: ORO Dansdag countryline en workshop MIX internationale dans Dan nog een muziekmiddag: Mokum Folk organiseert maandelijks een folkpodium. Zie verder: 18 november: optreden van klezmerband OT AZOY. Katja Oostergetel Marketing en PR voor verenigingen Besturen van stichtingen en verenigingen komen vroeg of laat vragen tegen op het gebied van marketing en PR. Vragen zoals: is onze website wel effectief? Hoe bereiken we potentiële leden? Presenteren we ons aanbod wel aantrekkelijk genoeg? Want naast het beoefenen van hun vak of hobby hebben organisaties ook belang bij het werven van leden of het bereiken van voldoende bezoekers voor hun evenement. Dit boek gaat in op deze en andere onderwerpen en biedt de belangrijkste informatie voor een effectiever marketing en pr beleid. Organisaties kunnen met de concrete tips zelf aan de slag. Redactie: redactie@idnh.nl titel: Marketing en PR voor verenigingen. auteur: Katja Oostergetel aantal pagina s: 52 geïllustreerd: nee uitvoering/formaat: paperback 12,5 x 20 ISBN: Colofon De IDNH nieuwsbrief verschijnt 4 x per jaar en wordt verspreid via een mailinglijst. 6