NIEUWSBRIEF TRAILERSAILOR VERENIGING

Transcriptie

1 NIEUWSBRIEF TRAILERSAILOR VERENIGING JAARGANG 3 -nr. 3 JULI 2000

2 Uitgave Deze nieuwsbrief verschijnt in 2000 vier maal per jaar in een oplage van 45 exemplaren. Artikelbijdragen te sturen, het liefst op flop of per peter.van.berk@philips.com Bijdrage f 25,- per jaar over te maken op ABN-AMRO kantoor Laren. Op aanvraag bij Peter van Berk is het mogelijk tegen betaling van f15,- op bovenstaande rekening een reader te verkrijgen. In deze reader zijn alle gegevens over bestemmingen, trailertechniek en trailerboten verzameld uit de nieuwsbrieven van de afgelopen jaren. Bestuur Voorzitter Willem van Nijnanten Zwanenkamp SE Maarsen Secretaris Peter van Berk H.Stoel SW Wijchen Lid Otto Schouten De Voorposten TR Scherpenzeel Inleiding. Het aantal mensen dat belangstelling heeft voor onze vereniging neemt toe. Het zijn niet alleen zeilers, maar ook mensen, die motorboot varen. Wij willen ons dan ook duidelijk richten op allen, die met een boot op een trailer reizen. Tot dusver is aandacht besteed aan zeilboten, maar wat dacht U van: Met een tent en bijvoorbeeld grote opblaasboot (met buitenboordmotor)/ open zeilboot/open motorboot van kustcamping naar kustcamping Trailerboot en huurappartement aan een (buitenlandse) haven. In al deze gevallen krijgt U te maken met vervoer over de weg en de boot op een of andere manier in het water zien te krijgen. We zullen proberen in de toekomst ook op deze gebieden gegevens te verzamelen. Zoals U hierboven ziet is van nu af een reader te verkrijgen, waarin alle gegevens over bestemmingen, trailertechniek en trailerboten verzameld zijn uit de nieuwsbrieven van de afgelopen jaren. Dit is in de plaats gekomen van de mogelijkheid om oude nummers nog te verkrijgen, wat met het toenemen van het aantal van deze nummers steeds meer inefficient printwerk gaf. Ik heb het Trailersailor handboek genoemd. Voor bestemmingen zijn achter de landen jaartallen geplaatst waarmee aangegeven wordt van wanneer de laatste gegevens zijn. Peter van Berk Trailertechniek. Een discussie of een kieljacht dat hoog op de trailer staat moeilijker rijdt dan een boot die laag op de trailer staat is in 1990 een keer uitgezocht door het Duitse blad Boote. Hierbij werd op de testbaan van Ford in het Belgische Lommel twee combinaties vergeleken: één met een H-boot, diepgang 1,30 mtr en één met een motorjacht van 6 meter dat laag op de trailer stond. Beide schepen waren even zwaar: 1400kg. Beide stonden op dezelfde Harbeck trailer en werden getrokken door een Ford Scorpio 2.9 en werden langs hobbels, scherpe bochten, windmachines, hellingen enz. gereden. Hoewel niet verwacht reed de H-boot factoren stabieler en makkelijker dan de andere combinatie. De H-boot combinatie slingerde veel minder en bleek minder gevoelig voor zijwind. Als verklaring werd gegeven dat het kielgewicht vlak boven de as stabiliserend werkte. Met andere woor- 1

3 den een goed zeegedrag, waarbij het gewicht geconcentreerd zit in het midden, geeft ook een veel beter weggedrag. Voor een beter weggedrag wordt vaak een stabilisator aangebracht. Dit apparaat gemonteerd op de koppeling dempt middels wrijving de bewegingen van de koppeling op de kogel. Hierdoor slingert de combinatie minder. Gevaar is dat men bij toenemende snelheid niet meer gewaarschuwd wordt voor instabiliteit door te hoge snelheid of verkeerde kogeldruk. De combinatie kan dan in een keer onbeheerst instabiel worden. Ook bij een stabilisator blijft gewichtverdeling en snelheid belangrijk! Een ander fenomeen is, dat een trailer, die een jaar lang heeft stilgestaan, de eerste 400 km aanzienlijk stugger rijdt. Vermoedelijk heeft dit te maken met minieme aanslag op de lagers of slecht verdeeld vet in de lagers of remblokjes waar aanslag op zit. Opvallend is dat op de terugweg de trailer soepeler rijdt. Mast hijsen en strijken. In het tijdschrift Pratical Bootowner van november 1986 stond de volgende tip voor het hijsen en strijken van de mast. Bij een trailer met boegsteun en lier wordt deze steun zodanig verlengd, dat het uiteinde ongeveer een meter boven de boeg uitsteekt. Aan het uiteinde van deze pijp wordt een blok bevestigd waardoor een lijn van de trailerlier via het blok naar de voorstag van de boot loopt. Hiermee kan men gemakkelijk de mast omhoog en omlaag krijgen. De tekening toont een en ander bij een Swift 18, een Engelse trailerboot. Het is verstandig aan de verlengingspijp, rond of vierkant, een oog te laten lassen voor het blok en daarna het geheel te laten verzinken. Let op voldoende wanddikte van de pijp en op een goede bevestiging op de boegsteun. Beter iets te zwaar dan iets te licht, omdat de verlengspijp niet moet doorknikken. Men kan het geheel demontabel maken. Trailerboot McGregor26 De McGregor26 is een Amerikaanse trailerbare boot. Dit betekent dat de boot sterk aansluit aan de Amerikaanse hang naar comfort en snelheid. Met een voldoend sterke buitenboordmotor kan de boot als een speedboot zo n 20 knopen halen. Ook het stuurwiel verwacht men eerder in een speedboot dan op een zeilboot. De boot is op lichtgewicht gebouwd, waardoor makkelijker te traileren, maar ook goedkoper te bouwen door minder benodigd materiaal. De boot heeft een polyester buitenschaal en een polyester binnenschaal. Er is gestreefd naar minimaal onderhoud, hout zal men tevergeefs zoeken. Kortom een functionele boot, wellicht in de ogen van een aantal watersporters weinig scheeps. 2

4 De boot is 7.80 meter lang 2.38 mtr breed en diepgang van 0.30 tot 1.70 mtr. De ballast bestaat uit 680 kg als verwijderbare waterballast. Er is tevens schuim tussen de binnen- en buitenschaal gespoten, zodat de boot in volgelopen toestand blijft drijven. Vooruitstrevend zijn ook de dubbele roeren, die ook ophaalbaar zijn. Het grootzeil is 14 m2, de fok 12 m 2. De boot is wat week op de kimmen waardoor de boot snel helt. Een vroegere eigenaar meldde: Hij loopt niet zo hoog aan de wind daar ik dan teveel snelheid verloor, door dat hij dan voor ons te schuin ging Het gedrag in golven is onrustig mede omdat door de waterballast het zwaartepunt erg hoog zit. De waterballast inlaat is probleemloos maar niet automatisch te bedienen via een vanuit de kajuit bedienbare klep. Kan me niet voorstellen dat dit systeem met de jaren problemen zal kunnen geven.(wel wat chloortabletten of zo er in om stinkend water na een half jaar te voorkomen). Voor in de punt heeft de boot de bekende driehoekige kooi, gevolgd door rechts een dinette en links een langsbank en keukenblok. verder naar achter rechts een toiletruimte en achterin onder de kuip een dubbelbed. Met een stahoogte van 1,75mtr is het een comfortabele boot. De boot kan worden geleverd met een zgn waltrailer waarbij boot en trailer op het haventerrein worden opgeslagen, vooral in Amerika met de dure ligplaatsen een oplossing. Als wegtrailer wordt een PEGA 1600 geleverd. Voor het te water laten gebruikt de één een trailerhelling, de ander liever een kraan. In het water gaat meestal gemakkelijk, echter de boot op de trailer de helling oprijden vraagt een zekere koelbloedigheid. Gezien het bootgewicht van ongeveer 1200 tot 1300 kilo is de keuze voor een kraan niet onverstandig. De combinatie weegt ongeveer 1600 kg zodat nauw gelet moet worden op onnodige bagage in de boot. Het rijden, met een voldoende sterke auto, gaat probleemloos. Voor hen, die comfort en weinig onderhoud belangrijker vinden dan een scheeps uiterlijk en snelle zeileigenschappen een overweging waard. Test WK Trailer Sailing Web-site: geeft veel links. Dick en Petra Bruckwilder kunnen U nadere informatie geven. 3

5 NAAR CORSICA EN SARDINIE In onze vorige uitgave is door mij de reis op (vrachtauto)wielen richting de Italiaanse kust bij Elba beschreven. Ik heb toen ook beloofd om in deze uitgave onze ervaringen met het zeilen naar en rond Corsica en Sardinië op papier te zetten, ter lering ende vermaeck. Elba wordt niet beschreven want dat heeft Robert van Dooren reeds uitgebreid gedaan. Corsica Na de genoeglijke relaxdagen in Castiglione della Pescaia kiezen we 'sochtends zee, meestal richting Elba. Na een half dagje zeilen overnachten we dan in de Golfo di Campo en gaan de volgende dag verder richting Corsica. We zijn ook wel eens rechtstreeks overgestoken richting Porto Vecchio via Isola Di Montecristo. (beschermd natuurgebied, dus niet ankeren of aanleggen). Dat was een prachtige tocht met de mooiste zeilnacht van ons leven maar door de vele grote ferry's die in de nacht onze route kruisten (soms 3 tegelijk), wel een beetje spannend. Op deze tocht werd de nacht ingeleid door een enorme school dolfijnen, die met grote vaart op ons afstoof en waarvan een deel ons nog een kwartier begeleidde, alsof ze wilden zeggen "wees maar niet bang wij zijn er ook vannacht". Een ongelooflijke ervaring, die vooral Marion werkelijk geruststelde. De andere keren zijn we echter van Elba naar Bastia of Port de Campoloro gezeild. Bastia is een prachtige middeleeuwse stad met overal, langs de zee en op de hoog gelegen vesting, verkoelende terrassen, waar je tot diep in de nacht blijft zitten omdat de enorme eeuwenoude havenmuur, waarachter de gastschepen mogen liggen, als een soort pizzaoven werkt, die nooit afkoelt. Dus aan boord is het navenant warm, de hele nacht. Campoloro is een aardige haven met een goed restaurant, rondom strand en verder niks. Wel lekker zwemmen en uitpuffen van de overtocht en als je wilt kan je de bergen infietsen. Op de tocht richting zuiden valt er langs het eindeloze zandstrand van de oostkust weinig te beleven. De etangs of de rivieren opvaren is af te raden i.v.m. ondieptes. In Solenzara is een goede haven en hier beginnen de eerste bergen. Daarna wordt de kust steeds mooier en kom je leuke baaien tegen. Vooral de baai van Porto Vecchio is prachtig en in de overvolle jachthaven is voor een kleine boot toch meestal wel een plaatsje. De oude hooggelegen stad is gezellig en interessant. Weer zuidelijker zeilend vaar je langs een betoverende kust tot aan Bonifacio. Halverwege is het leuk om in Rondinera te overnachten (met velen) of er lekker rond te zwemmen. De "Passage de Piantarella" aan de uiterste zuidoostpunt van Corsica, is een ingewikkeld, maar mooi avontuur en moet vooraf goed bestudeerd worden. Het hele (gevaarlijke) eilandenrijk, inclusief de Maddalena Archipel, aan de oostmond van de Straat van Bonifacio is van een onvergetelijke ruige schoonheid die zijn weerga voor ons niet kent. En dan richting Bonifacio. Je gelooft je ogen eigenlijk niet als je ziet hoe die eeuwenoude stad gebouwd is op 100 me- 4

6 ter hoge krijtrotsen die zich ook nog eens meer dan 15 meter over het water buigen (het onderliggende krijtrots is in de loop der eeuwen weggesleten) Tot aan het uiterste randje zijn ze volgebouwd met middeleeuwse woonkazernes en gebouwen. Als je heel dicht langs de rotsen vaart (pas op krijtblokken net onder water) dan vaar je onder de huizen door. Een bizarre ervaring. Als je van de verbazing aan het bekomen bent ga je op zoek naar de haveningang. Je kunt dan het beste kijken waar de boten de rotsen in en uit varen want daar moet je zijn om dit ideale zeerovershol in te varen. Erachter bevindt zich inderdaad de meest ideale natuurlijke haven die je bedenken kunt met een prachtige oude vesting erboven en een dito middeleeuws stadje erbij. De haven licht vol met jachten van allerlei formaat en wij kregen er altijd wel een goede plek. Je moet flink klimmen om boven te komen, maar dan heb je ook vanuit allerlei hoeken van de oude stad, de vesting en de kazernes een formidabel uitzicht waar je niet genoeg van kunt krijgen. Begrijpelijk dat dit onze favoriete stad op Corsica is. Verder weer naar het westen, richting Ajaccio. De westkant van het eiland is wel gevaarlijker dan de goed beschutte oostkant, maar met wat extra attentie voor het weer en geschikte vluchtbaaien en -havens is het voor ervaren zeilers met een goed schip zeker te doen. Een goede motor is wel een vereiste, omdat het niet altijd lekker waait en je toch een goed beschutte plaats voor de nacht wilt bereiken. Vooral het naar het noordwesten, dus richting Mistral, gekeerde noordelijke deel van de westkust is wat riskanter. De stad Calvi is natuurlijk leuk evenals St. Florent en vooral de indrukwekkende Cap Corse zou je moeten ronden, maar je kunt om risico s uit te sluiten ook besluiten om niet verder te gaan dan de Golfe de Porto. Deze baai beschouwt iedereen zo'n beetje als het wonder van Corsica. De kleuren van de rotsen en de bergen in alle schakeringen donkerrood laten zo'n indruk bij je achter dat je die mening al snel onderschrijft. Hier beloof je jezelf om zeker nog eens terug te komen. Er is bij Girolata in de noordhoek van de baai een goed beschutte ankergelegenheid maar als de wind zuidelijk draait en toeneemt moet je misschien toch snel ankerop en een van te voren uitgezochte andere ankerplek opzoeken of de zee op. De andere baaien en "Golfes" langs de westkust en ook Ajaccio, hebben allen hun eigen schoonheid, charme en prachtige plekjes en zijn stuk voor stuk het ontdekken waard. Dit kan je doen aan de hand van een goede kustpilot. Wij gebruiken hiervoor de "Nautischer Reisefuhrer Korsika, Nordost- Sardinien, Toskanische Inselwelt, Elba" van Andrea Horn en Wyn Hoop. Deze pilot staat vol met detailkaartjes van de mooiste hoekjes en de kleinste haventjes. Sardinië. Over de schoonheid van de Maddalena archipel aan de noordoostkant van Sardinië repten we al eerder in dit verhaal en daarvan is geen woord teveel gezegd. Prachtige doorgangen, pittoreske haventjes permanent wisselende uitzichten op de meest bizarre rotspartijen, onbetaalbaar mooie zeiljachten, aardige mensen en een paar peperdure havens. Alle baaien zijn gewoon mooi en de hele kust tot aan Olbia toe is overal aantrekkelijk. Je kunt hier vele dagen en misschien wel weken doorbrengen zonder je een moment te vervelen, alleen moet je niet in bijv. Porto Cervo gaan liggen want dan ben je gauw arm. Je kunt je er natuurlijk wel met de bus naar toe laten rijden vanuit een goedkopere haven zodat je je toch kunt vergapen aan het keur van mooie jachten. Toch heeft het geen decadente sfeer omdat ieder lekker met z'n schip of het varen bezig is. Vermeldenswaard is vooral nog het Isla Tavolara bij Olbia. Als je de steile wanden van deze 560 meter hoge steenklomp in zee tot op honderd me- 5

7 ter bent genaderd, heb je de neiging om hard achteruit te slaan, omdat de enorme rechtopgaande steenwanden de zinsbegoochelende indruk wekken dat je er slechts tien meter vandaan bent. Ook voor Sardinië geldt: snuffel in de pilot en op de kaarten, maak gebruik van je minimale diepgang, kruip ergens tussen de rotsen met anker voor en lijnen achter op de rotsen of anker gewoon vrij met zeer goed ankergerei, maar geniet van alles en maak je nergens druk om wat dat doet de plaatselijke bevolking ook niet. Een regelrechte aanrader is een goede rubberboot. We hebben zelf altijd een Avon Redcrest gebruikt van nu bijna 25 jaar oud (maar nog steeds lucht- en waterdicht). Dit is een boot zonder motorspiegel maar met dikke buizen rondom en evt. een motorsteuntje. Lekker licht. goed stabiel en wij gebruiken geen motor, want zo'n dinghy is prima te roeien. We slepen hem altijd, maar je kunt hem bij de oversteken bijv. ook halfopgeblazen tegen de zeereling binden. Dan heb je hem in geval van nood toch snel gebruiksklaar. We hebben nu zelfs een nieuwe Redcrest gekocht, omdat we geen idealer rubberboot kennen, maar nu wel met zeer comfortabele opblaasvloer. Da's toch bijna decadent. Zorg ook zeker voor goede kaarten (waarvan de prijzen elkaar in Nederland en Italië steeds minder ontlopen). Als je ze hier koopt heb je meer voorpret want je gaat toch hier in de Pilot studeren. Wil je nog eens wat meer weten, dan kan je ons altijd bellen. Eventueel organiseren we graag een Corsica-avond bij ons thuis. Bel gerust, daar zijn we met z'n allen Trailersailor voor en anders misschien wel tot ziens in bijv. Bonifacio. Otto Schouten (foto s uit ( reviere ) en Waterkampioen 7-87) OPROEPEN Is er iemand die de komende zomer met een trailersailer naar Griekenland rijdt. Ik zoek namelijk iemand, die eventueel tegen betaling een mast van een FD mee naar Griekenland wil nemen voor een Griekse zeilvriend van me. Ik ga zelf wel in Griekenland zeilen met mijn Beneteau 18 maar deze is in Griekenland, dus ik kan zelf de mast niet meenemen. Bij voorbaat dank, Gijs van Kemenade Wij hebben het plan om deze zomer naar de Atlantische noordkust van Spanje te rijden en daar onze First 210 te water te laten, bijvoorbeeld in Biaritz. Is er iemand, die daar al eens heeft gevaren of die toevallig ook van plan is om die kant op te gaan? We zouden graag informatie ontvangen over dit zeilgebied en ideeën uitwisselen over de komende vakantie. Anneke en Nico Griffioen, Wilhelminastraat 26, 7642 CS Wierden, tel: , anneke.griffioen@wxs.nl 6