Echo 2013 Paul Vendel. Heilige Koe (1999) Joris Baudoin. C De Poort 1988 Nout Visser. Winkelplein Galecop, Galecop

Transcriptie

1 A Echo 2013 Paul Vendel Winkelplein Galecop, Galecop Dit aluminium beeld is helder blauw van kleur. Het verbeeldt de historie van Galecop. Voordat de wijk gebouwd werd, waren hier weilanden met sloten. De kunstenaar heeft zich laten inspireren door het slotenpatroon, onderbroken door weggetjes van het oorspronkelijke Galecopper landschap. De plattegrond van dit gebied diende als basis voor Echo. Het slotenpatroon werd uit een aantal platen aluminium gesneden, zodat het beeld uit een aantal lagen bestaat. Die zijn allemaal net iets anders uitgesneden en gebogen. De platen zijn met een tussenruimte aan elkaar gemaakt zodat ze goed zichtbaar zijn. Verrassend is het dat het beeld er vanaf iedere kant anders uit ziet. B Heilige Koe (1999) Joris Baudoin Hoek Rembrandthage, Galecop De straatnamen in dit deel van Galecop verwijzen naar de wereldberoemde Hollandse schilders uit de 17e eeuw. Die schilderden vaak koeien in het landschap. Dit kunstwerk is enerzijds een verwijzing naar het verleden, naar de historische schilders en hun werk en naar het oude landschap van Galecop waar vroeger vee graasde. Anderzijds verwijst het beeld het staat op een parkeerplaats - naar de tegenwoordige tijd waarin de auto als heilige koe zijn plek heeft ingenomen. Op de rug van de koe is een palet herkenbaar, als verwijzing naar opdrachtgever Palet 93, een bewonersvereniging die het beeld in 1999 aan de gemeente schonk. C De Poort 1988 Nout Visser Muntplein, Batau-Noord De toegangspoorten tot het Muntplein waren het uitgangspunt van de kunstenaar. Zijn beeld contrasteert er op vele manieren mee. Ten eerste door het gebruikte materiaal (Noors graniet) en ten tweede is het beeld verticaal geplaatst en breekt het zo met de vrij eenvormige horizontaliteit van de omgeving.

2 Een niet minder belangrijk punt is dat het in De Poort om naar elkaar toegebogen elementen gaat: min of meer organische vormen tegenover rechthoekige gebouwen op een rechthoekig plein. Visser is een kunstenaar die graag met graniet en metaal werkt en vaker wel dan niet beide materialen combineert. Ook heeft hij een grote voorliefde voor poorten en cirkels. D De winner (2014) Floris Schoonderbeek Sportzaal De Waterlelie, Batau-Noord Het kunstwerk stelt een overwinningsbeker voor. Het beeld heeft menselijke trekken. Het lijkt een figuur met grote buik en armen in de zij. Aan de voet van het vijf meter hoge beeld is een grote ronde bank waar bezoekers van De Waterlelie op kunnen zitten. Door de grote hoogte van het beeld is het al van verre zichtbaar en wordt het vaak gebruikt als ontmoetingsplek. E Theater Kees Buckens Plantsoen Lohengrinhof, Zuilenstein Theater is een toepasselijke naam omdat de naam van het park verwijst naar de gelijknamige opera van de Duitse componist Richard Wagner ( ). De toneelspeler/zanger is verbeeld door een hoge, slanke vorm. De begrenzing van de bühne het groene talud wordt aangegeven door een halfrond brugdeel. En dan zijn er nog twee stoelen. Voorbijgangers lopen als het ware door de orkestbak. Ze kunnen plaatsnemen op de stoel of op het brugdeel op de voorgrond. Het lijkt misschien vrij spartaans maar Wagner vond dat bezoekers niet weg moesten zinken in het rode pluche maar dat ze actief moesten luisteren en kijken.

3 F Monument voor de gevallenen (1949) Albert Dresmé Nedereindseweg/hoek Stormerdijkstraat, Huis de Geer Dit beeld is geplaatst ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en aan de tien gevallen inwoners van het dorp Jutphaas in het bijzonder. Het beeld, het oudste van Nieuwegein, is opgebouwd uit verschillende delen. Op de sokkel staat een vrouw met een lange jurk, versierd met een sjerp. In haar linkerhand heeft ze een boek, symbool van recht en rechtvaardigheid, terwijl op de opgeheven rechterhand een duif is neergestreken, het symbool van vrede. De drie vrouwen links van de sokkel staan symbool voor de zware oorlogsjaren, de drie vrouwen rechts voor vrede en vrijheid. 1. Galecopperdijk De Galecopperdijk lag hier al in de 11e eeuw. Vroeger liep deze door tot aan de Leidsche Rijn, en richting het zuiden tot aan de Nedereindseweg, waar het overgaat in de Groenesteeg. Op Topotijdreis van bijvoorbeeld 1900 kun je goed zien hoe de weg gelopen heeft. De Galecopperdijk was de basis waarlangs het land ontgonnen werd. De bebouwing lag voornamelijk in een lint langs deze dijk.

4 2. De Nieuwe Baten Dit appartementencomplex naast winkelcentrum Het Muntplein is ontworpen door Alberts en Van Huut. Zij wilden met de bouw dat de mensen zich op hun gemak zouden voelen. Om te zorgen dat het niet een massief gebouw werd, koos de architect voor een varieteit aan vormen en kleuren. Met honingraat structuren en de knik in de balkons en galerijen, is het een speels en inspirerend gebouw om te zien. 3. De Lantaern, voormalig klooster Het voormalige klooster met bewaarschool en meisjesschool is in 1894 gebouwd naar ontwerp van de architect Alfred Tepe, die ook de St. Nicolaaskerk ontworpen heeft. Initiatiefnemers waren pastoor Van Heukelum en mevrouw Baesjou- Heytink. Deze laatste stelde een grote som geld beschikbaar om een klooster met school te stichten ter nagedachtenis van haar overleden zoontje Francois. De zusters Franciscanessen van de Congregatie Heythuysen trokken in het klooster en namen de onderwijstaak voor hun rekening. Er werd gestart met een bewaarschool en een naaischool voor meisjes. In 1921 werd de meisjesschool aan de noordkant (rechts) met een verdieping verhoogd. In 1954 volgde een verdere uitbreiding van de school. De zusters Franciscanessen verlieten in 1954 het klooster. De kleuterschool werd in 1966 gesloten. Klooster en school kregen in 1967 de functie van verenigingsgebouw. Sinds 1987 fungeert het als partycentrum on de naam De Lantaern

5 4. Greenvillage, blokhoeve 7 De oude boerderij Blokhoeve (thans Green Village). Hier zijn de resten van een laatmiddeleeuwse hofstede in de ondergrond van het omgrachte terrein aangetoond. De eerste vermelding van de naam Blokhoeve dateert uit de 14e eeuw, toen de hofstede in bezit was van de Ridderlijke Duitse Orde. Van de oorspronkelijke omgrachting is alleen de zuidelijke gracht niet meer aanwezig. Vanaf de Blokhoeve liep een gracht naar het oosten (Gale Wey Sloot) en een naar het westen (Gale Sloot, langs de Blokweg). Het terrein heeft een bekende hoge archeologische waarde, maar is geen beschermd rijksmonument. Het is nu een trouw- en evenementenlocatie 5. Boerderij Zuilenstein, Nedereindseweg De boerderij Zuilenstein, naamgever van de wijk, ligt aan de Nedereindseweg nabij het Kerkveld, dat in de Middeleeuwen de kern van Jutphaas vormde. Tot 1954 liep voor de boerderij de Jutphasewetering. De Nedereindseweg is waarschijnlijk rond 1200 aangelegd. Vanaf de zeventiende eeuw functioneerde Zuilenstein in hoofdzaak als melkveehouderij en kaasmakerij. Daarnaast werd een klein deel van de grond benut voor de verbouw van graan, vooral haver. De boerderij is meermalen verbouwd en gerestaureerd en fungeert nu als (dubbele) woonboerderij.