Wetenschappelijk artikel

Transcriptie

1 UNIVERSITEIT GENT FACULTEIT POLITIEKE EN SOCIALE WETENSCHAPPEN I KNOW I GOT IT, SO LET S RAISE THE BAR! : DE IMPACT VAN ZELFGEPERCIPIEERDE RESOURCES OP MANNEN HUN PARTNERKEUZE Wetenschappelijk artikel aantal woorden: 8054 ROBBE VANHOUTTE MASTERPROEF COMMUNICATIEWETENSCHAPPEN afstudeerrichting COMMUNICATIEMANAGEMENT PROMOTOR: PROF. DR. PATRICK VYNCKE COMMISSARIS: JONAS DE MEULENAERE ACADEMIEJAAR

2

3 Inhoudstafel Dankwoord... 5 Abstract Inleiding Literatuurstudie Mating binnen evolutionaire psychologie Parental investment theory Intraseksuele competitie bij mannen Mate value Rijkdom en status als self-perceived resources Rijkdom als vorm van resource Sociale status als vorm van resource Bijkomende invloeden Self-esteem Socio-demografisch Overzicht Onderzoek Methode Participanten Materiaal en procedure Resultaten Algemeen besluit en discussie Beperkingen en suggesties voor verder onderzoek Literatuurlijst Bijlagen Bijlage A: Survey Bijlage B: Outputs Socio-demografische gegevens participanten Cronbach s Alpha: Rosenberg Self-Esteem Scale T-Test: Self-perceived wealth Self-perceived mate value T-Test: Self-perceived social status Self-perceived mate value... 42

4 7.2.5 Enkelvoudige lineaire regressie: Self-perceived mate value Mate preference value T-Test: Self-perceived wealth Self-esteem T-Test: Self-perceived social status Self-esteem Pearson correlatietest: Self-perceived mate value Self-esteem Pearson correlatietest: Self-esteem Leeftijd Pearson correlatietest: Self-perceived mate value Leeftijd T-Test: Self-esteem Mate Preference Value T-Test: Vaste partner Self-esteem T-Test: Vaste partner Self-Perceived Mate Value Frequencies: voorkeurskenmerken van mannen bij een partner... 50

5 Dankwoord Aan het eind van een universitaire opleiding hoort onvermijdelijk een lijvig eindwerk, beter bekend als de masterproef. Een werk waar veel tijd in kruipt maar dat je enorm veel voldoening geeft eenmaal je het, als een mooi ingebonden bundeltje, in je handen krijgt. Een masterproef is namelijk iets van jezelf, iets waar je volledig achter staat. Dit betekent echter niet dat ik er de afgelopen periode alleen voor stond. Daarom wil ik graag enkele mensen bedanken, die mij geholpen hebben bij dit proces. Eerst en vooral wil ik mijn promotor, Professor Patrick Vyncke, bedanken om mij de mogelijkheid te bieden mijn eigen onderwerp uit te werken, en mij hierin bij te staan met de nodige tips en goede raad. Vervolgens wil ik ook mijn neef Jasper bedanken die mij met zijn nodige kennis verder hielp wanneer ik even vast zat. Mijn vriendin Steffie mag in dit voorwoord ook niet ontbreken. Haar wil ik bedanken om het nodige begrip op te brengen voor de vele werkuren die ik aan deze masterproef moest besteden. Ook mijn familie en in het bijzonder mijn ouders wil ik bedanken voor hun enorme geloof in mij, om mij te steunen in alles wat ik doe en om me de kansen te bieden om mij verder te ontwikkelen via mijn studies. Bovendien vermeld ik hier ook mijn broer Bram en nonkel Johan die van goudwaarde waren bij de verzameling van respondenten. Ten slotte bedank ik alle respondenten die een deel van hun tijd investeerden bij het invullen van mijn vragenlijsten. 5

6 Abstract Resources are an important component in evaluating someone s mate value. Several studies have focused on the psychological effects that money has on mating behavior, but very little of them investigated the effect on self-perceived mate value. Inspired by evolutionary theories and research, we examined if men with a higher self-perceived wealth and self-perceived social status had a higher self-perceived mate value. An online survey was completed by 224 heterosexual males, living in Flanders (Belgium). They first rated themselves for the variables wealth, social status and self-esteem using the appropriate scales. Then they rated the importance (0-10) they attach for 10 attributes in a long-term mate as well as the perception of themselves for those attributes. The results show that men with a higher perception of their own resources (wealth and social status), rated themselves higher as potential mate. Furthermore we found that men who rated themselves higher as a mate, were more demanding in choosing a mate. This study also found some significant effects between higher self-perceived resources and self-esteem, but also between self-esteem and mate value. Finally, we discuss how these results are in line with some evolutionary theories on mating and we suggest how further research could extend our findings. Keywords: Evolutionary psychology Mate preferences Mate value Sex differences Parental investment theory Self-perception Wealth Social status 6

7 1 Inleiding Volgens een evolutionair perspectief heeft ieder soort wezen een genetisch, georganiseerde set van tactieken en strategieën om te overleven en zich voort te planten (Kenrick & Keefe, 1992). Zowel mannen als vrouwen passen deze strategieën toe, maar dan wel op een andere manier (Trivers, 1972). Veelvuldig onderzoek toonde aan dat vrouwen voornamelijk aangetrokken worden door kenmerken van sociale status en (financiële) middelen bij mannen (Buss, 1989; Buss & Schmitt, 1993; Kenrick, Groth, Trost & Sadalla, 1993; Kenrick & Keefe, 1992; Shackelford, Schmitt & Buss, 2005; Trivers, 1972). Dit zorgt ervoor dat mannen deze kenmerken, al dan niet bewust, als belangrijk gaan beschouwen bij het op zoek gaan naar een partner (Surbey & Brice, 2007). Via deze studie willen we het logische gevolg aantonen waarbij mannen met veel status en middelen (ook resources genoemd) zichzelf hoger inschatten als potentiële partner. De huidige studie vertrekt van het idee dat resources een belangrijke rol spelen bij de inschatting die mannen hebben als partner. Als uitbreiding op recent onderzoek waaruit bleek dat mannen, die met een grote som geld (resource) geprimed werden, een hogere verwachting hadden voor een date (Yong & Li, 2012), legt dit onderzoek de focus op de self-perceived mate value van mannen. Men suggereerde namelijk dat er een mogelijke invloed zou kunnen zijn van geld op self-perceived mate value. In tegenstelling tot Yong en Li (2012) passen we voor deze studie geen priming toe maar een self-reporting methode, waarbij we mannelijke respondenten via een puntenschaal bevroegen naar de inschatting van hun resources. We bevroegen zowel de self-perceived wealth als de self-perceived social status omdat dit de twee kenmerken zijn waar vrouwen het meest waarde aan toekennen (Buss, 1989). Vervolgens zullen we ook nagaan of er een invloed is van self-perceived mate value op mannen hun mate preference value zoals reeds werd gesuggereerd (Buston & Emlen, 2003). Tot slot bekijken we ook welke invloed self-esteem kan hebben bij het inschattingsproces van mannen en scheppen we duidelijkheid in de tegenstrijdige bevindingen over de invloed van relatiestatus op self-esteem (Macdonald, Ebert & Mason, 1987; Fahrenkamp, 2001). Deze studie is relevant op wetenschappelijk vlak omdat het zowel een aanvulling vormt op de reeds bestaande studies rond money influenced behavior alsook op mating choice studies. Bovendien werd de invloed van self-perceived resources op self-perceived mate value nog nooit onderzocht wat nieuw licht zou kunnen werpen binnen dit onderzoeksveld. In vele studies werd ook enkel het luik van geld als resource onderzocht, terwijl resources een concept is dat meer omvat dan enkel geld of rijkdom. Daarom nemen we ook sociale status mee in ons onderzoek, aangezien dit voor vrouwen een belangrijk kenmerk is waarover mannen moeten beschikken als partner (e.g., Buss, 1989) 7

8 2 Literatuurstudie 2.1 Mating binnen evolutionaire psychologie Evolutionaire psychologie tracht het dagdagelijkse menselijk handelen te verklaren aan de hand van Darwins (1859) evolutietheorie. Deze theorie stelt dat elk soort wezen een bepaalde transformatie ondergaan heeft om tot de huidige kenmerken te komen. (Buss, 1999). De aanwezige kenmerken die het meeste voordeel opleverden bij de overleving of voortplanting van die soort werden dominant via reproductie (Saad, 2006). Naar analogie met alle andere organen zijn ook onze hersenen een product van adaptatie door de eeuwen heen, waardoor we kunnen stellen dat ons huidig gedrag gestuurd wordt door aangeboren instincten (Saad & Peng, 2006). Kenrick en Keefe (1992) verwoorden het als een genetisch, georganiseerde set van strategieën en tactieken om te overleven en ons voort te planten. Net als bij evolutionaire psychologie gaan we bij deze studie op zoek naar de achtergrond van deze strategieën en bekijken we hoe bepaalde denkpatronen kunnen zorgen voor een grotere kans op voortplanting. Voorgaande onderzoeken die gebruik maakten van dergelijk evolutionair perspectief hebben reeds belangrijke bijdragen geleverd naar het begrijpen van partnervoorkeuren bij mannen en vrouwen. (Yong & Li, 2012). Voor deze paper baseerden we ons op een van de belangrijkste bevindingen uit deze onderzoeken, namelijk welke kenmerken vinden mannen en vrouwen het belangrijkst bij het kiezen van een mating partner. Verschillende resultaten toonden aan dat vrouwen meer belang hechten aan kenmerken die gerelateerd zijn aan resources (e.g., financiële middelen en sociale status), terwijl mannen dan weer een grotere waarde toekennen aan kenmerken die een goede gezondheid en vruchtbaarheid vertonen. (Buss, 1989; Buss & Schmitt, 1993; Kenrick, Groth, Trost & Sadalla, 1993; Kenrick & Keefe, 1992; Shackelford, Schmitt & Buss, 2005; Trivers, 1972). Hierdoor komen we opnieuw terecht bij Darwin (1871) die, ditmaal met zijn theorie van seksuele selectie, beweert dat vrouwen hun mating partners verkiezen op basis van bepaalde kenmerken. Zo konden mannen die niet aantrekkelijk bevonden werden door vrouwen zich dan ook niet voortplanten, omdat ze niet over de juiste kenmerken beschikten. Kenrick en Keefe (1992) kwamen tot dezelfde conclusie door te stellen dat kenmerken die voor een maximale genenreplicatie zorgen als fit aanzien worden en hierdoor een belangrijk doelwit vormen bij de zoektocht naar een potentiële partner (Kenrick & Keefe, 1992). Om de inzichten rond seksuele theorie van Darwin verder uit te werken, ontwikkelde Trivers (1972) een nieuwe theorie, namelijk de parental investment theory. Hij trachtte via deze theorie te voldoen aan de tekortkoming die Darwin soms aangewreven werd, namelijk het waarom van de partnerkieskeurigheid bij vrouwen. 8

9 2.1.1 Parental investment theory Trivers (1972) was een van de eerste onderzoekers die een verschil zag tussen de partnervoorkeuren van mannen en vrouwen. Zo stelde hij met z n parental investment theory dat het geslacht dat het meest in de nakomelingen investeert, kieskeuriger zou zijn bij het kiezen van een partner. Op niveau van ouderlijke investering verschillen mannen en vrouwen behoorlijk van elkaar. Zo hebben mannen een minimale investering door het ter beschikking stellen van zaadcellen, terwijl de investering van de vrouwen een negen maanden durende zwangerschap plus bijkomende bevallingsrisico s bedraagt. Bijgevolg zullen vrouwen doorgaans een stuk selectiever zijn bij de keuze van hun partner (Trivers, 1972). Steunend op deze theorie vonden onderzoekers ook dat de vrouwelijke intrinsieke investering (dracht), tegenover de mannelijke extrinsieke investering (voedsel, onderdak en bescherming), geleid heeft tot een door evolutie gevormd verschil in voorkeurskenmerken bij de partner (Buss & Schmitt, 1993; Kenrick, Groth, Trost & Sadalla, 1993; Symons, 1979). Voedsel, onderdak en bescherming tegen andere mannen zijn bronnen die voornamelijk tijdens de zwangerschap van belang waren. Precies hierdoor hebben vrouwen door de tijd heen een voorkeur ontwikkeld voor mannen met rijkdom en macht (Buss, 1989; Delmotte & Goyvaerts, 2009; Li, Bailey, Kenrick & Linsenmeier, 2002). Vrouwen hebben eveneens een grotere voorkeur voor mannen met een hoge sociale status. Deze status wordt namelijk automatisch gelinkt met controle en vlottere toegang tot de nodige bronnen (Delmotte & Goyvaerts, 2009; Ellis, 1992; Hill & Buss, 2008). In tegenstelling tot vrouwen vinden mannen rijkdom en macht veel minder belangrijk bij een partner. Aangezien mannen evolutionair gezien zoveel mogelijk nakomelingen willen voortbrengen hechten ze meer belang aan kenmerken van jeugdigheid, gezondheid en vruchtbaarheid (Buss, 1989). Een iets recentere theorie bekijkt de verschillen in voorkeur dan weer vanuit een andere invalshoek. Volgens de social structure theory (Eagly & Wood, 1999) en de nauw verbonden social role theory (Eagly, 1987) zijn de verschillen in partnervoorkeuren vooral te wijten aan de verschillende sociale posities die mannen en vrouwen bekleden. Zo zouden mannen minder aangetrokken worden tot vrouwen die hoger staan dan zichzelf op vlak van stereotiepe, mannelijke kenmerken zoals ambitie, financiële middelen en sociale status. Vrouwen hebben daarentegen liever geen partner die hoger scoort dan zichzelf op vlak van fysieke aantrekkelijkheid (Eagly & Wood, 1999). Voor de mannen waren de resultaten eenduidig, terwijl er bij de vrouwen niet echt een duidelijk verschil gevonden werd. Als afsluitende analyse voor ons onderzoek kunnen we bekijken of er voor mannen wel degelijk een verminderde voorkeur bestaat voor de kenmerken ambitie, financiële middelen en sociale status bij vrouwen. 9

10 Hiervoor stellen we hypothese 8 op, die omwille van de kleine rol in ons onderzoek, we als laatste zullen toetsen. H8: De kenmerken ambitie, financiële middelen en sociale status zijn voor mannen minder belangrijk bij het beoordelen van een potentiële partner. Kort samenvattend kunnen we uit de literatuur rond parental investment afleiden dat vrouwen, door hun grotere investering, de kiezende partij zijn (Allman, 1994; Buss, 2000). Als gevolg hiervan gaan mannen elkaar onderling bestrijden om de zaken te kunnen bieden die de vrouw verlangt, waardoor we kunnen spreken van intraseksuele competitie (Delmotte & Goyvaerts, 2009) Intraseksuele competitie bij mannen Bij intraseksuele competitie komt het er op neer dat twee of meer leden van hetzelfde geslacht elkaar gaan bestrijden om toegang te krijgen tot een van de leden van het andere geslacht (Gijs, Gianotten, Vanwesenbeeck & Weijenborg, 2009). Volgens de literatuur blijken mannen het meest aan intraseksuele competitie te doen (Buunk & Massar, 2012; Trivers, 1972; Wade & Shuster 2005), maar het komt zeker ook bij vrouwen voor. Er zijn wel onderlinge verschillen op te merken tussen de intraseksuele competitie van mannen en vrouwen. Zo gaan mannen meer concurreren op het vlak van status, aanzien en fysieke dominantie, terwijl vrouwen dit meer doen op het vlak van fysieke aantrekkelijkheid (Tiemeijer, Thomas & Prast 2009). We kunnen dus stellen dat het voor een man van belang is om een hogere status en aanzien te verwerven dan zijn tegenstanders, zodat men betere kansen krijgt om zich voort te planten. Alweer zien we hier linken met Darwins (1871) theorie van seksuele, selectie die als het ware de basis vormt van deze intraseksuele competitie (Buss, 1988). Buss (1988) definieert dit als de evolutie van bepaalde eigenschappen die ervoor zorgen dat diegenen die in het bezit zijn van deze eigenschappen een voordeel hebben ten opzichte van anderen die deze niet bezitten, en dit in termen van het veroveren van leden van het andere geslacht. Volgens hem gaat het veelal om eigenschappen die een voordeel opleveren in directe confrontatie zoals grootte of kracht, maar ook het bezitten van middelen die gewenst worden door het andere geslacht. We weten dat status en rijkdom resources zijn die verkozen worden bij vrouwen, waardoor mannen die hierover beschikken voordeel hebben ten opzichte van anderen. Hierdoor gaan mannen, al dan niet bewust, deze middelen als belangrijk aanschouwen bij het op zoek gaan naar een potentiële partner (Surbey & Brice, 2007). 10

11 2.1.3 Mate value Het concept mate value kan vertaald worden als de waarde die iemand heeft als potentiële partner. Hierbij kunnen we een onderscheid maken tussen enerzijds de waarde die iemand zichzelf toekent als potentiële partner (self-perceived mate value) en de gewenste waarde bij een potentiële partner (mate preference value) (Buston & Emlen, 2003). Dit onderzoek focust voornamelijk op de self-perceived mate value, waarvoor heel wat definities te vinden zijn binnen de mating literatuur. Holcomb (2001, p.219) beschrijft het als one s assessment of one s own mate value as compared to potential competitors. Iemands eigen waarde als potentiële partner is dus afhankelijk van hoe sterk zijn tegenstanders zijn. Dit brengt ons opnieuw bij intraseksuele competitie waarbij de sterkste mannetjes het meest kans maken om zich voort te planten (Gijs, Gianotten, Vanwesenbeeck & Weijenborg, 2009). Meer recente literatuur omtrent self-perceived mate value voegt nog een extra dimensie toe aan dit concept. Naast de vergelijking die mensen maken met hun tegenstanders hebben deze theoretici het ook over de inschatting van iemands waarde naar potentiële partners toe, waarbij er een berekening gemaakt wordt van de kwaliteiten die men bezit en die leden van het andere geslacht belangrijk vinden (Apicella & Marlowe, 2007; Buss & Shackelford, 2008). Dergelijke inschatting weerspiegelt met andere woorden de evaluatie van onze koopkracht op de relatiemarkt (Kirsner, Figueredo & Jacobs, 2009). Aangezien ieder soort wezen wil overleven en zichzelf voortplanten (Kenrick & Keefe, 1992) is het belangrijk een goede koopkracht te bezitten om potentiële partners te bereiken. Vrouwen verkiezen mannen met rijkdom en sociale status (Buss, 1989) waardoor deze kenmerken van groot belang zijn bij het inschatten van mannen hun eigen mate value. We verwachten dus dat mannen met een hoge self-perceived wealth een hogere selfperceived mate value hebben dan mannen met een lage self-perceived wealth (Hypothese 1a). Daarnaast verwachten we ook dat mannen met een hoge self-perceived social status een hogere self-perceived mate value hebben dan mannen met een lage selfperceived social status (Hypothese 1b). Bovendien verwachten we, zoals gesuggereerd in vorige onderzoeken (Buston & Emlen, 2003; Yong & Li, 2012), dat een verhoogde self-perceived mate value ook een verhoging van de mate preference value oplevert, waardoor we volgende hypothese kunnen opstellen: Hypothese 2: Een hoge self-perceived mate value zorgt voor een hoge mate preference value. 11

12 2.2 Rijkdom en status als self-perceived resources Rijkdom als vorm van resource Geld zorgt ervoor dat mensen de nodige middelen kunnen verwerven die nodig zijn bij het behalen van persoonlijke doelen maar het is ook van belang bij het overleven van zichzelf en zijn familie (Dewitte, 2006; Vohs, Mead & Goode, 2006; Zhou, Vohs & Baumeister, 2009). Het overleven en zorgen voor de familie is alweer een belangrijke factor waarom vrouwen hieraan, evolutionair gezien, belang hechten bij het zoeken naar een partner (Buss & Schmitt, 1993). Bovendien hebben recente studies aangetoond dat monetaire (lees: geld) cues een reeks aan automatische effecten kunnen hebben op gedrag (Gino & Pierce, 2009; Vohs et al., 2009; Zhou et al., 2009). Zo worden mensen, nadat ze geprimed werden met monetaire cues, minder behulpzaam voor anderen (Vohs et al., 2009). Als mogelijke reden verwijst men hiervoor naar de self-sufficiency theory, die stelt dat geld ervoor zorgt dat mensen gaan denken dat men niemand anders nodig heeft om zijn persoonlijke doelen te bereiken (Vohs et al., 2006). Zhou et al. (2009) kwamen met hun onderzoek tot een gelijkaardige conclusie. Zij vonden namelijk dat met geld geprikkelde respondenten minder bedroefd waren wanneer zij sociaal uitgesloten werden dan anderen. Dit toont opnieuw aan dat mensen die zich rijk wanen minder hulp nodig hebben van anderen (Zhou et al., 2009). Dit brengt ons bij het concept self-perceived wealth, die binnen het onderzoek van Dupuis (2012) gebruikt werd om de inschatting van iemands eigen rijkdom aan te tonen. Aan de hand van een puntenschaal moeten de respondenten een inschatting maken van hun eigen rijkdom. We kiezen voor deze zelfrapportering in plaats van priming omdat het bij een online survey niet altijd mogelijk is om het gewenste effect van de priming na te gaan (Schmidt, Haberkamp & Schmidt, 2011) Sociale status als vorm van resource Volgens veel theoretici is status overal aanwezig in het sociale leven en vormt het een sturende kracht voor de persoonlijkheid van iemand (Cameron, Banko & Pierce, 2001). Barkow (1989, p.203) definieerde status als de relatieve plaats van een individu binnen een sociale groep waarbij die plaats vergeleken wordt met de anderen uit de groep. We kunnen dus stellen dat binnen een sociaal systeem de som van status gelijk is aan nul (Podolny, 2005). Alfred Adler (1930) was één van de eerste om te benadrukken dat mensen van nature sociale wezens zijn, die gemotiveerd worden door wat hij striving for superiority ofwel streven naar superioriteit noemde. Het streven naar superioriteit of status is iets wat we in elke cultuur en sociale groep terugvinden onder de vorm van hiërarchieën (Bernstein, 1981; Buss, 1988; Eibl-Eibesfeldt, 1989; Mazur, 1985) en wordt dan ook voorgesteld als een primair, universeel en menselijk doel (Barkow, 1975; Hogan & 12

13 Hogan, 1991). Ook in Vyncke s (2011, fig. 35) evolutionair psychologisch model van consumer goals vinden we status struggle terug, wat nog maar eens het belang aantoont van status. Volgens de evolutiepsychologie behoort status bij de belangrijkste motivaties die ons gedrag sturen omdat het niveau van status onze kansen op overleving en voortplanting beïnvloedt (Kenrick et al., 2002; Saad, 2007). We zien tevens bij ieder soort van sociale primaten dat diegene met de hoogste status diegene is waarnaar het meest gekeken wordt, die beter verzorgd wordt en die meer gegeerd is als partner (Miller, 2009). Nu we weten dat status zo hoog scoort, en dan voornamelijk door vrouwen (Buss, 1989), kunnen we stellen dat mannen hieraan extra belang zullen hechten. Al dan niet bewust wordt status dus als een belangrijke factor aanzien bij het op zoek gaan naar een potentiële partner (Surbey & Brice, 2007). 2.3 Bijkomende invloeden Self-esteem Het self-esteem van iemand drukt uit hoe deze persoon zichzelf ziet, hoe hij over zichzelf denkt en dat voornamelijk ten opzichte van andere personen. Iemand met een lage selfesteem zal zichzelf namelijk minder waard vinden dan een persoon met een hoge self-esteem (Sanaktekin & Sunar, 2008). Hierdoor kunnen we verwachten dat self-esteem positief gecorreleerd is met self-perceived mate value (Hypothese 4). We veronderstellen met andere woorden dat hoe hoger je self-esteem is, hoe hoger je jezelf inschat als potentiële partner. Verder kunnen we stellen dat mannen die zichzelf rijker vinden dan de meerderheid een hogere self-esteem zullen hebben dan mannen die zichzelf minder rijk vinden (Hypothese 3a). We veronderstellen ook een gelijkaardige tendens tussen sociale status en self-esteem, waarbij mannen met een hoge inschatting van hun sociale status, hogere self-esteem scores behalen dan mannen met een lage inschatting (Hypothese 3b). Aangezien we bij onze tweede hypothese stellen dat self-perceived mate value positief gecorreleerd is met de mate preference value en we bovendien ook een positieve correlatie verwachten tussen self-esteem en self-perceived mate value (H4), kunnen we verwachten dat mannen met een hoge self-esteem een hogere mate preference value zullen hebben dan mannen met een lage self-esteem (Hypothese 5) Socio-demografisch Leeftijd Leeftijd vormt een belangrijk element binnen onderzoek naar mate value waardoor deze variabele graag gebruikt wordt om de gevonden resultaten te analyseren naargelang de leeftijd (Brase & Guy, 2004). Zo vond men bijvoorbeeld dat er een negatieve correlatie is 13

14 tussen leeftijd en fysieke aantrekkelijkheid (Perlini, Marcello, Hansen, & Pudney, 2001) wat zou kunnen resulteren in een lagere eigenwaarde (self-esteem) of een lagere inschatting van de eigen partnerwaarde. Hierdoor stelden we hypothese 6a op, die stelt dat leeftijd negatief gecorreleerd is met self-esteem alsook hypothese 6b, die stelt dat leeftijd negatief gecorreleerd is met self-perceived mate value Relatiestatus Een ander kenmerk dat vaak gebruikt wordt als demografische variabele is relatiestatus. In tegenstelling tot leeftijd kunnen we dit niet meteen linken aan aantrekkelijkheid of andere kenmerken, maar het kan een krachtige, indirecte aanwijzing zijn voor mate value (Brase & Guy, 2004). Niet enkel voor anderen maar ook voor zichzelf duidt het hebben van een relatie op het hebben van enige waarde als partner (Brase & Guy, 2004). Er zijn ook aanwijzingen dat relatiestatus een effect heeft op self-esteem. Zo vonden Macdonald, Ebert en Mason (1987) dat mensen in een intacte relatie een hoger self-esteem hadden dan mensen die gescheiden waren. Fahrenkamp (2001) vond echter geen voorspelbaarheid tussen relatiestatus en self-esteem. Omdat de literatuur hierover tegenstrijdig is, stellen we volgende onderzoeksvragen op: Onderzoeksvraag 7a: Is er bij mannen een verschil tussen het al dan niet hebben van een partner met betrekking tot het self-esteem? Onderzoeksvraag 7b: Is er bij mannen een verschil tussen het al dan niet hebben van een partner met betrekking tot het self-perceived mate value? 14

15 2.4 Overzicht We kunnen hieruit besluiten dat we deze studie zullen bekijken vanuit een evolutionair psychologisch perspectief waarbij we extra aandacht gaan besteden aan de besproken theorieën zoals: o De parental investment theory (Trivers, 1977) die stelt dat vrouwen kieskeuriger zijn dan mannen wanneer het aankomt op het kiezen van een partner. o Het feit dat mannen elkaar hierdoor onderling gaan bestrijden in de vorm van intraseksuele competitie. o De verschillende onderzoeken (e.g., Buss, 1989) die aantoonden dat vrouwen voornamelijk aangetrokken worden door kenmerken zoals financiële middelen en sociale status, wat ervoor zorgt dat ze makkelijker toegang hebben tot de nodige middelen die ze nodig hebben bij het grootbrengen van de kinderen. o Het gevolg dat mannen de voorkeurskenmerken van vrouwen, al dan niet bewust, als belangrijk aanschouwen waardoor het bezitten ervan een voordeel oplevert tegenover anderen (Surbey & Brice, 2007). o De self-esteem of eigenwaarde van iemand die uitdrukt hoe iemand over zichzelf denkt ten opzichte van anderen, wat gerelateerd kan zijn aan hoe je jezelf inschat als potentiële partner. o De concepten self-perceived mate value en mate preference value die volgens een eerdere studie (Buston & Emlen, 2003) gelinkt zouden zijn aan elkaar. o De social structure theory (Eagly & Wood, 1999) en de nauw verbonden social role theory (Eagly, 1987) die stellen dat de verschillen in partnervoorkeuren vooral te wijten zijn aan de verschillende sociale posities die mannen en vrouwen bekleden. Hierdoor zouden mannen minder voorkeur hebben voor de typische stereotiep mannelijke kenmerken (financiële middelen, ambitie en sociale status) bij een vrouw. Aan de hand hiervan stelden we onze hypothesen op die we zullen toetsen aan onze verzamelde data. 15

16 3 Onderzoek Met dit onderzoek wilden we achterhalen welke invloed self-perceived resources als rijkdom en sociale status hebben op onze partnerkeuze. Daarnaast wilden we ook te weten komen of self-esteem een rol speelt bij het keuzeproces met als afsluiter een korte analyse van de invloed van enkele socio-demografische gegevens. Aan de hand van de literatuur kwamen we tot de volgende schema s (figuur 1 & 2) die enkele mogelijke invloeden visualiseren. Deze invloeden vertaalden we in onderstaande hypotheses. Figuur 1: Overzicht van mogelijke invloeden self-perceived wealth SELF- PERCEIVED WEALTH H1a SPMV H4 H2 MATE PREFERENCE VALUE H3a H5 SE Figuur 2: Overzicht van mogelijke invloeden self-perceived social status SELF- PERCEIVED SOCIAL STATUS H1b H3b SPMV H4 H2 H5 MATE PREFERENCE VALUE SE Self-perceived resources Hypothese 1a: Mannen met een hoge self-perceived wealth hebben een hogere selfperceived mate value dan mannen met een lage self-perceived wealth. Hypothese 1b: Mannen met een hoge self-perceived social status hebben een hogere selfperceived mate value dan mannen met een lage self-perceived social status. Hypothese 2: Een hoge self-perceived mate value bij mannen zorgt voor een hoge mate preference value. Self-esteem Hypothese 3a: Mannen met een hoge self-perceived wealth hebben een hoger selfesteem dan mannen met een lage self-perceived wealth. Hypothese 3b: Mannen met een hoge self-perceived social status hebben een hoger selfesteem dan mannen met een lage self-perceived social status. Hypothese 4: Mannen met een hoge self-esteem hebben een hogere self-perceived mate value dan mannen met een lage self-esteem. Hypothese 5: Mannen met een hoge self-esteem hebben een hogere mate preference value dan mannen met een lage self-esteem. 16

17 Socio-demografische gegevens Hypothese 6a: Self-esteem is negatief gecorreleerd met leeftijd Hypothese 6b: Self-perceived mate value is negatief gecorreleerd met leeftijd. Onderzoeksvraag 7a: Is er bij mannen een verschil tussen het al dan niet hebben van een partner met betrekking tot het self-esteem? Onderzoeksvraag 7b: Is er bij mannen een verschil tussen het al dan niet hebben van een partner met betrekking tot het self-perceived mate value? Voorkeurskenmerken van mannen Hypothese 8: De kenmerken ambitie, financiële middelen en sociale status zijn voor mannen minder belangrijk bij het beoordelen van een potentiële partner. 3.1 Methode Participanten De respondenten voor dit onderzoek waren Vlaamse heteroseksuele mannen. In totaal reageerden er 266 respondenten (Nvalid = 233, Nmissing = 33)op ons onderzoek waarvan er, na de data cleaning, nog 224 overbleven. We elimineerden resultaten van respondenten die aangaven homoseksueel te zijn aangezien deze studie focust op lange termijn partnervoorkeuren bij heteroseksuelen. Hierdoor minimaliseren we mogelijke vertekening binnen onze resultaten. De gemiddelde leeftijd van onze bruikbare respondenten was jaar (SD=12.84, N=224) waarvan het grootste deel (67%) hogere studies volgde. 159 mannen hadden een vaste relatie, terwijl de overige 65 mannen aangaven vrijgezel te zijn Materiaal en procedure Het onderzoek werd gevoerd door middel van een online survey (zie bijlage A) waarbij de link verspreid werd via sociale netwerksites, persoonlijke contacten en via de sneeuwbalmethode. Om onze survey op te stellen maakten we gebruik van het online survey platform Qualtrics. Aan het begin van de survey kregen de respondenten een korte uitleg over het experiment, zonder dat men hierdoor te weten kwam wat de precieze opzet was. Dit om mogelijke vertekening of gewenste resultaten tegen te gaan. Daarna werd er eerst naar het geslacht van de respondent gepolst, zodat vrouwelijke respondenten meteen naar de eindpagina werden gestuurd. De mannelijke respondenten moesten vervolgens enkele stellingen beoordelen waardoor we concepten als self-perceived wealth, self-perceived social status, self-esteem, mate preference value en self-perceived mate value konden berekenen. Aan het einde van de survey werden er nog enkele demografische gegevens gevraagd die ons toelieten een eventuele invloed op de resultaten te ontdekken. 17

18 Schalen Voor ons onderzoek maakten we gebruik van enkele schalen of vragenlijsten die in vorig onderzoek succesvol gebruikt werden. Self-perceived wealth (SPW) Om de self-perceived wealth in kaart te brengen zijn er weinig schalen in de literatuur beschikbaar. Daarom hebben we ons gebaseerd op de schaal die gebruikt werd in het onderzoek van Dupuis (2012). Daar moesten de respondenten aan de hand van een 7-punt Likertschaal aangeven hoe ze hun eigen financiële status en die van hun familie inschatten. Beide resultaten worden dan samengeteld om tot de self-perceived wealth te komen. Self-perceived social status (SPSS) Bij het in kaart brengen van de self-perceived social status hebben we gebruik gemaakt van een aangepaste versie van de MacArthur Scale of Subjective Social Status (2007). Deze schaal wordt oorspronkelijk voorgesteld als een ladder met tien treden, waarbij je jezelf op de trede moet plaatsen die overeenkomt met jouw plaats in de maatschappij. Hoe hoger de trede, hoe hoger jouw ingeschatte plaats in de maatschappij. Voor onze survey maakten wij geen gebruik van de ladder maar van een gewone 10-puntenschaal met identiek dezelfde functie. Dit leek ons duidelijker voor de respondent, aangezien we voor de andere vragen ook telkens een puntenschaal hanteerden. Self-esteem Voor de berekening van iemand zijn self-esteem of eigenwaarde deden we beroep op de Rosenberg Self-Esteem Scale (RSES, 1965). Deze schaal is een korte vragenlijst met tien beweringen over algemene gevoelens ten opzichte van jezelf die peilen naar expliciete zelfwaardering en zelfaanvaarding. De respondenten moesten op deze 4-puntschaal aangeven of ze helemaal eens (++), eerder eens (+), eerder oneens (-) of helemaal oneens (--) waren met de bewering. Alle items kregen een score van 0 tot 3 toegewezen waarbij een totale score van meer dan 20 wijst op een hoge self-esteem. Deze schaal heeft een hoge interne consistentie (α =.85, zie bijlage B) en wordt gezien als valide (Hagborg, 1996). Self-perceived mate value (Buston & Emlen, 2003) Deze vragenlijst was gebaseerd op deze die gebruikt werd in het onderzoek van Buston en Emlen (2003), waarbij de respondenten het belang van 10 kenmerken moesten beoordelen waarover men denkt te beschikken als lange termijn partner. De kenmerken waren financiële middelen (bv. verwachte inkomen en deel van erfenis), fysieke aantrekkelijkheid, trouw, ouderschap kwaliteit, sociale status, gezondheid, verlangen naar kinderen, toewijding, ambitie en sterkte van familieband. Ieder kenmerk werd beoordeeld op een 10-puntenschaal (0 = laag en 10 = hoog). Hierdoor kregen we voor elke respondent een score op 100 waaruit bleek hoe hoog iemand zichzelf inschat als lange termijn partner. Dit wordt ook wel de self-perceived mate value genoemd. 18

19 Mate preference value (Buston & Emlen, 2003) Naar analogie met de self-perceived mate value maakten we opnieuw gebruik van de vragenlijst uit het onderzoek van Buston en Emlen (2003). Ook hier moesten de respondenten 10 kenmerken beoordelen op een 10-puntenschaal. Ditmaal werd echter wel naar de beoordeling gevraagd van de kenmerken waarover een (potentiële) lange termijn partner hoeft te beschikken. De score op 100 die we verkregen noemt men de mate preference value. Socio-demografische variabelen Tot slot hebben we nog enkele socio-demografische variabelen bevraagd om de onderlinge verschillen nog beter te kunnen analyseren. Er werd gevraagd naar geboortejaar, seksuele voorkeur, vaste partner of niet, hoogst behaalde diploma en gemiddeld netto maandinkomen. 3.2 Resultaten Resources In het eerste deel van deze studie werd nagegaan of self-perceived resources als rijkdom en sociale status een invloed hebben op de inschatting van mannen hun eigen partnerwaarde (self-perceived mate value). Om te zien of mannen met hoge self-perceived resources zichzelf hoger inschatten als partner dan mannen met lage self-perceived resources, hebben we een nieuwe categorische variabele aangemaakt aan de hand van de median split. Mannen met een self-perceived wealth score die kleiner of gelijk was aan de mediaan werden in de lage groep (N = 156) geplaatst, terwijl mannen met een score hoger dan de mediaan in de hoge groep (N = 68) geplaatst werden. Met de scores van de self-perceived social status deden we hetzelfde zodat we daar ook een hoge (N = 149) en een lage groep (N = 75) verkregen. Aan de hand van twee t-testen werd nagegaan of self-perceived mate value (SPMV) verschilt naargelang de self-perceived wealth (SPW; lage versus hoge) en de selfperceived social status (SPSS; lage versus hoge) van de respondent. Via een eerste t-test werd nagegaan of de SPMV verschilt naargelang de SPW (lage versus hoge). De Levene s Test (p =.347) toonde een gelijkheid in variantie aan tussen respondenten met een lage en een hoge SPW. We vonden een significant verschil voor SPW, t(222) = -3.57, p <.001, waarbij respondenten met een hoge SPW (M = 76.70, SD = 9.47) een hogere SPMV hebben dan respondenten met een lage SPW (M = 71.41, SD = 10.23). Hierdoor werd hypothese 1a bevestigd, die stelde dat mannen met een hoge self-perceived wealth een hogere self-perceived mate value hebben dan mannen met een lage self-perceived wealth. Via een tweede t-test werd nagegaan of de SPMV verschilt naargelang de SPSS (lage versus hoge) van de respondent. Voor de SPSS toonde de Levene s Test (p =.002) aan dat er geen gelijkheid was in variantie (varianties verschillen) tussen respondenten met een lage en een hoge SPSS. We vonden een significant verschil voor SPSS, t(186) = -4.56, p <.001, waarbij respondenten met een hoge SPSS (M = 76.83, SD = 10.68) een hogere SPMV hebben dan respondenten met een lage SPSS (M = 70.95, SD = 8.20). Hierdoor 19

20 werd ook hypothese 1b bevestigd, die stelde dat mannen met een hoge self-perceived social status een hogere self-perceived mate value hebben dan mannen met een lage selfperceived social status. Om de invloed na te gaan van SPMV op MPV deden we een enkelvoudige lineaire regressie analyse waaruit blijkt dat SPMV een goede variabele is voor MPV (p <.001). Bovendien zien we dat er een sterk lineair verband aanwezig is van SPMV op MPV (R² =.63, df = 223, F = 385.9), waardoor we kunnen stellen dat 63 % van de variantie in de MPV verklaard wordt door de SPMV. Hypothese 2, die stelt dat een hoge selfperceived mate value zorgt voor een hoge mate preference value, werd hierbij bevestigd. Figuur 3: Scatterplot van SPMV en MPV 20

21 Self-esteem Vervolgens wou deze studie ook nagaan of self-esteem beïnvloed werd door selfperceived resources (H3a; H3b) en of er een invloed was van self-esteem op self-perceived mate value (H4) en mate preference value (H5). Om het verschil van de self-perceived resources (SPW en SPSS) op self-esteem na te gaan werd opnieuw gebruik gemaakt van twee t-testen. Bij de eerste t-test werd nagegaan of het self-esteem verschilt naargelang de SPW (lage versus hoge) van de respondent. De Levene s Test (p =.333) toonde aan dat er een gelijkheid in variantie was tussen respondenten met een lage en hoge SPW. Ook hier werd een significant verschil gevonden voor SPW, t(222) = -4.26, p <.001, waarbij respondenten met een hoge SPW (M = 23.41, SD = 3.29) een hoger self-esteem hebben dan respondenten met een lage SPW (M = 20.91, SD = 4.20). Hierdoor werd hypothese 3a bevestigd, die stelde dat mannen met een hoge self-perceived wealth een hoger self-esteem hebben dan mannen met een lage self-perceived wealth. Naar analogie van de voorgaande t-test gingen we na of het self-esteem ook verschilt naargelang de SPSS (lage versus hoge) van de respondent. Voor wat SPSS betreft toonde de Levene s Test (p =.240) aan dat er een gelijkheid in variantie was tussen respondenten met een lage en hoge SPSS. Vervolgens vonden we voor de SPSS een significant verschil, t(222) = -4.11, p <.001, waarbij respondenten met een hoge SPSS (M = 23.16; SD = 4.08) een hoger self-esteem hadden dan respondenten met een lage SPSS (M = 20.85; SD = 3.91). Dit zorgde voor een bevestiging van hypothese 3b, die stelde dat mannen met een hoge self-perceived social status een hoger self-esteem hebben dan mannen met een lage self-perceived social status. Om te zien of er een samenhang was tussen SPMV en self-esteem van de respondenten voerden we een Pearson Correlatietest uit. Hieruit bleek dat de twee variabelen een positieve matige correlatie hadden, r(222) =.50, p <.001, waardoor we kunnen stellen dat het niveau van self-esteem toeneemt naarmate iemand een hogere SPMV heeft. Het omgekeerd proces is ook van toepassing, waardoor een hoge SPMV deels verklaard kan worden door een hoge self-esteem. Hierdoor zagen we hypothese 4, die stelde dat selfesteem positief gecorreleerd is met SPMV, bevestigd. Het is geen overduidelijke correlatie, maar voldoende om er rekening mee te houden. Bij de analyses rond self-esteem wilden we ten slotte te weten komen of mannen met een hoge self-esteem, een hogere mate preference value (MPV) hebben dan mannen met een lage self-esteem. We splitsten hiervoor self-esteem op in twee categorieën. Respondenten met een score die hoger was dan 20 (N = 141) kregen de categorie hoge self-esteem toegewezen, terwijl de anderen (N = 83) in de categorie lage self-esteem terecht kwamen. We maakten gebruik van een t-test om dit mogelijke verschil aan te tonen. De Levene s Test (p =.693) toonde aan dat er een gelijkheid in variantie is tussen respondenten met een hoge en lage self-esteem. Verder vonden we een significant effect voor self-esteem, t(222) = -2.60, p =.01, wat aantoont dat respondenten met een hoge 21

22 self-esteem (M = 73.25; SD = 10.13) een hogere MPV hebben dan respondenten met een lage self-esteem (M = 69.52; SD = 10.76). We kunnen dus stellen dat hypothese 5, die stelde dat mannen met een hoge self-esteem een hogere mate preference value hebben dan mannen met een lage self-esteem bevestigd werd. Socio-demografische variabelen Voor dit onderzoek werd er ook gekeken of er een samenhang was tussen de leeftijd van de respondenten voor zowel self-esteem als SPMV. We gebruikten hiervoor tweemaal een Pearson Correlatietest waaruit bleek dat er voor self-esteem en leeftijd geen significante correlatie was, r(222) =.048, p =.473. Hypothese 6a werd hierdoor niet bevestigd. Voor de variabelen leeftijd en SPMV vonden we echter wel een significante negatieve zwakke correlatie, r(222) = -.22, p =.001. Hierdoor kunnen we stellen dat een toename in leeftijd zorgt voor een afname van SPMV en vice versa. Dit zorgt voor een gedeeltelijke bevestiging van hypothese 6b, die stelt dat SPMV negatief gecorreleerd is met leeftijd. We moeten echter wel bemerken dat de samenhang, ondanks de significantie, vrij zwak is. Nadien werden er nog twee t-testen uitgevoerd om te kijken of self-esteem en SPMV verschillen naargelang de relatiestatus (vaste partner versus vrijgezel). Voor self-esteem toonde de Levene s Test (p =.007) aan dat er geen gelijkheid was in variantie tussen het hebben van een partner of niet. Er werd wel een significant verschil gevonden voor relatiestatus, t(96) = 2.46, p =.016, waarbij respondenten met een vaste partner (M = 22.10, SD = 3.69) een hogere self-esteem hadden dan respondenten die vrijgezel (M = 20.46, SD = 4.83) zijn. We kunnen dus stellen dat Onderzoeksvraag 7a positief beantwoord werd. Voor wat betreft SPMV toonde de Levene s Test (p =.012) aan dat er geen gelijkheid was in variantie tussen het hebben van een partner of niet. Ook hier werd een significant verschil gevonden voor relatiestatus, t(99) = 2.38, p =.019, waarbij respondenten met een vaste partner (M = 74.05, SD = 9.41) een hogere SPMV hadden dan respondenten die vrijgezel (M = 70.15, SD = 11.78) zijn. Onderzoeksvraag 7b zien we hier dus ook positief beantwoord. 22

23 Voorkeurskenmerken van mannen Tot slot vergeleken we de gemiddelde scores van alle kenmerken waarover een lange termijn partner hoeft te beschikken. Zo zien we dat er een sterk onderling verschil is tussen de 10 kenmerken. Met een gemiddelde score van 7.19 op 10 zien we dat er zowel vijf kenmerken hoger en vijf kenmerken lager scoren. Bij de best scorende kenmerken vinden we trouw (M = 8.74), gezondheid (M = 8.24), toewijding (M = 8.17), ouderschap kwaliteit (M = 7.96) en fysieke aantrekkelijkheid (M = 7.21) terug. Onder het gemiddelde zien we de kenmerken: verlangen naar kinderen (M = 6.98), ambitie (M = 6.87), sterkte familieband (M = 6.79), sociale status (M = 6.01) en financiële middelen (M = 4.91). Hierdoor kunnen we stellen dat ook onze laatste veronderstelling, hypothese 8, bevestigd werd. Figuur 4: Staafdiagram met gemiddelden van de voorkeurskenmerken van mannen Voorkeurskenmerken van mannen ,91 7,21 8,74 7,96 6,01 6,87 8,24 6,98 8,17 6,79 23

24 4 Algemeen besluit en discussie Het doel van deze studie was om na te gaan of de self-perceived mate value van mannen beïnvloed wordt door factoren als self-perceived resources, self-esteem en nog enkele socio-demografische variabelen. Via de literatuur stelden we hiervoor enkele hypothesen op die we nadien toetsten aan onze resultaten. In het eerste deel van de studie onderzochten we of de self-perceived mate value verschilt naargelang het niveau van self-perceived wealth. We verwachtten hierbij dat mannen met een hoge inschatting van hun rijkdom, zichzelf hoger inschatten als potentiële partner dan mannen met een lage inschatting van hun rijkdom. Hiervoor vonden we een significant verschil waardoor onze veronderstelling bevestigd werd. Ook voor voor de self-perceived social status vonden we een significant verschil waardoor we kunnen stellen dat zowel mannen die zichzelf rijker inschatten als mannen die zichzelf hoger aanzien in de maatschappij, een hogere inschatting maken van hun eigen partnerwaarde. Een min of meer logisch gevolg dat we hierdoor voorlopig als waar kunnen aannemen. Onze bevindingen komen dus overeen met de veronderstelling van Surbey en Brice (2007) die stelt dat mannen rijkdom en sociale status als belangrijk gaan aanschouwen bij het op zoek gaan naar een partner. Daarnaast vonden we dat het niveau van zelfgepercipieerde status en rijkdom ook een verschil met zich meebrengt voor self-esteem. Mannen die zichzelf hoog inschatten op vlak van rijkdom of sociale status zullen een hogere eigenwaarde hebben. Dit bevestigt ook onze veronderstelling dat een hoge inschatting van deze resources zorgt voor een hoger self-esteem tegenover een lage inschatting. Voor mannen is het namelijk belangrijk om over de nodige middelen en status te beschikken waardoor men betere kansen krijgt om zich voort te planten. Als mannen beseffen dat ze voor deze kenmerken hoger scoren dan de gemiddelde tegenstander krikt dit hun eigenwaarde alsook hun mate value op. Aangezien zowel self-perceived mate value als self-esteem beïnvloed werden door resources, onderzochten we of er een onderlinge samenhang bestond tussen deze twee variabelen. Hierbij vonden we een positief matig verband op het significante niveau. We kunnen hieruit afleiden dat een hogere eigenwaarde samenhangt met een hogere inschatting van zichzelf als potentiële partner. We hadden dit min of meer verwacht aangezien beide concepten sterk met elkaar verwant zijn en omdat Sanaktekin en Sunar (2008) stelden dat iemand met een lage self-esteem zichzelf minder waard vindt. Verder werd in deze studie aangetoond dat mannen met een hoge self-esteem een hogere mate preference value hebben dan mannen met een lage self-esteem. Dit kunnen we zien als het feit dat mannen die zichzelf waarderen een hogere verwachting hebben voor een partner. 24

25 Bovendien werd er een duidelijk lineair verband gevonden tussen self-perceived mate value en mate preference value, wat de bevindingen van het licht gedateerde onderzoek van Buston en Emlen (2003) bevestigt. De inschatting van zichzelf als partner verklaart 63% van de hoogte van de verwachting voor een potentiële partner. Als we alle puzzelstukjes eens bij elkaar leggen zien we dus dat zowel het niveau van self-perceived resources als het niveau van self-esteem invloed heeft op de self-perceived mate value van mannen. Deze self-perceived mate value heeft op zijn beurt dan weer een rechtstreekse invloed op de mate preference value van mannen. Heel ruim gezien werd hierdoor onrechtstreeks aangetoond dat rijkere mannen en mannen met een hoog sociaal aanzien een hogere verwachting hebben bij een partner dan anderen. Deze gevonden resultaten zijn zeker niet sluitend en moeten verder onderzocht worden. Deze studie onderzocht vervolgens of enkele socio-demografische variabelen een invloed konden hebben op self-esteem en self-perceived mate value. We vonden geen significante samenhang tussen leeftijd en self-esteem maar voor leeftijd en self-perceived mate value was er echter wel een significante correlatie op te merken. Hoewel de samenhang vrij zwak was, zien we hier toch een verdere aanvulling op de eerdere bevindingen (Perlini, Marcello, Hansen & Pudney, 2001), die stellen dat leeftijd negatief gecorreleerd is met fysieke aantrekkelijkheid. We hadden dit grotendeels verwacht aangezien fysieke aantrekkelijkheid voor velen een belangrijke factor vormt voor het inschatten van zichzelf op de partnermarkt. Daarnaast werd ook naar een duidelijker antwoord gezocht op de tegenstrijdige bevindingen rond het effect van relatiestatus op self-esteem (Macdonald, Ebert & Mason, 1987; Fahrenkamp, 2001). We vonden dat mannen die een vaste partner hebben gemiddeld een hogere self-esteem hebben dan mannen die vrijgezel zijn. Hiermee scheppen we meer duidelijkheid in dit debat en zorgen we voor een uitbreiding op de bevindingen van Macdonald, Ebert en Mason (1987), die stellen dat mensen in een intacte relatie een hogere self-esteem hebben dan mensen die gescheiden waren. We vonden ook een significant verschil tussen relatiestatus en self-perceived mate value bij mannen waardoor Brase en Guy (2004) hun beweringen gestaafd worden. Voor hen kon relatiestatus niet meteen gelinkt worden aan aantrekkelijkheid of andere kenmerken, maar kon het wel een krachtige, indirecte aanwijzing zijn voor mate value. Iemand in een relatie zal zichzelf dus hoger inschatten als partner. We vermoeden dat dit komt door het gevoel van meerwaarde die een relatie met zich meebrengt, waardoor men zichzelf hoger inschat. Men wordt namelijk al door minstens één iemand als goede partner aanzien. Tot slot vonden we bevestigende aanwijzingen rond de (veelvuldig onderzochte) voorkeurskenmerken van mannen voor een partner. Bij de 10 beoordeelde kenmerken waarover een lange termijn partner hoeft te beschikken, zagen we de hoogste gemiddelde scores bij onder andere trouw, gezondheid en fysieke aantrekkelijkheid. Dit sluit perfect aan bij de studies van Buss rond partnervoorkeuren (e.g., Buss, 1989; Buss 25