VERORDENING MAATSCHAPPELIJKE ONDERSTEUNING GEMEENTE IJSSELSTEIN. Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

Transcriptie

1 VERORDENING MAATSCHAPPELIJKE ONDERSTEUNING GEMEENTE IJSSELSTEIN 2011 Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

2 Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein 2011 De raad van de gemeente IJsselstein; Gelezen het voorstel van burgemeester en wethouders van 16 november 2010; Gelet op artikel 5 van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en gelet op artikel 149 van de Gemeentewet; Overwegende dat het noodzakelijk is het verlenen van voorzieningen aan inwoners met beperkingen bij verordening te regelen; Besluit: Tot het vaststellen van de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein Hoofdstuk 1 Algemene bepalingen Artikel 1 Begripsbepalingen In deze verordening en de daarop gebaseerde nadere regelgeving wordt verstaan onder: a. Wet: Wet maatschappelijke ondersteuning; b. College: College van burgemeester en wethouders; c. Compensatieplicht: de plicht van het college om aan personen met een beperking, een chronisch psychisch probleem of een psychosociaal probleem voorzieningen te bieden ter compensatie van hun beperkingen op het gebied van zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie om hen in staat te stellen een huishouden te voeren, zich te verplaatsen in en om de woning, zich lokaal te verplaatsen per vervoermiddel en medemensen te ontmoeten en op basis daarvan sociale verbanden aan te gaan. d. Aanmelding: de melding door een persoon aan de gemeente die leidt tot een afspraak voor een gesprek e. Gesprek: het eerste contact na een aanmelding waarin met de belanghebbende wordt geïnventariseerd welke beperkingen belemmerend werken en of er psychische of psychosociale problemen zijn op het gebied van zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie. f. Aanvraag: het schriftelijk verzoek om één of meerdere voorzieningen. g. Belanghebbende: een persoon met een beperking, een chronisch psychisch probleem of een psychosociaal probleem. h. Psychosociaal probleem: een situatie van verlies van zelfstandigheid en een gebrek aan deelname aan het maatschappelijk verkeer wat wordt veroorzaakt door problemen die iemand heeft in zijn relatie met anderen. i. Algemene voorziening: een voorziening waarvan personen die tot de doelgroep behoren zonder aanvraag gebruik van kunnen maken. j. Individuele voorziening: een voorziening die individueel wordt aangeboden indien een algemene voorziening niet aanwezig is of geen adequaat resultaat biedt. k. Voorliggende voorziening: elke voorziening op grond van andere wet- en regelgeving dan de Wmo waarop de belanghebbende aanspraak kan maken of een beroep kan doen ter compensatie van de beperkingen. Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

3 l. Algemeen gebruikelijk: naar geldende maatschappelijke normen tot het gangbare gebruiks- dan wel bestedingspatroon van een persoon als belanghebbende behorend. m. Algemeen gebruikelijke voorziening: een voorziening die niet speciaal is bedoeld voor mensen met een beperking, een chronisch psychisch probleem of een psychosociaal probleem. n. Algemeen gebruikelijke kosten: kosten van een mogelijk krachtens de wet te verlenen voorziening voor zover dit deel van de kosten voor de belanghebbende als algemeen gebruikelijke kosten kunnen worden beschouwd. o. Meerkosten: kosten van een mogelijk krachtens de wet te verlenen voorziening voor zover die kosten uitgaan boven voor de belanghebbende als algemeen gebruikelijk te beschouwen kosten voor een dergelijke voorziening. p. Mantelzorger: een persoon die mantelzorg verleent zoals bedoeld in artikel 1 lid 1 onder b van de Wet. q. Gebruikelijke zorg: de zorg die op het gebied van het voeren van een huishouden voor alle leden van een leefeenheid geldt om gezamenlijk voor het huishouden te zorgen. r. Leefeenheid: een eenheid bestaande uit samenwonende personen die al dan niet samen met één of meer ongehuwde minderjarige personen duurzaam een huishouden voeren, dan wel uit een meerderjarige ongehuwde persoon die met één of meer ongehuwde minderjarige personen duurzaam een huishouden voert. s. Huisgenoot: iedere persoon met wie de belanghebbende duurzaam gemeenschappelijk een woning bewoont. t. Norminkomen: de voor belanghebbende geldende norm per maand genoemd in paragraaf 3.2 van de Wet Werk en Bijstand (WWB) exclusief vakantietoeslag en verhoogd met de maximale toeslag genoemd in paragraaf 3.3 WWB. u. Inkomen: 1. het netto inkomen exclusief vakantietoeslag per maand van de belanghebbende; 2. het gezamenlijk netto inkomen exclusief vakantietoeslag per maand van de ouders of de pleegouders van de belanghebbende indien deze persoon jonger is dan 18 jaar en alleenstaand is; 3. het gezamenlijk netto inkomen exclusief vakantietoeslag per maand van de belanghebbende en zijn echtgenoot in de zin van artikel 1 lid 2 tot en met 7 van de wet. v. AWBZ instelling: instelling op grond van artikel 5 van de Wet toelating zorginstellingen erkende instelling. Hoofdstuk 2 Het gesprek Artikel 2 Aanmelding en aanvraag 1. Aan een aanvraag voor een individuele voorziening ex artikel 1 lid 1 aanhef en onder g sub 6 van de wet, gaat een aanmelding voor een gesprek vooraf indien: a. De aanvraag afkomstig is van een belanghebbende die nog niet eerder een aanvraag in het kader van de Wmo heeft gedaan; b. De aanvraag afkomstig is van een belanghebbende waarmee al eerder een gesprek is gevoerd maar waarbij sprake is van gewijzigde omstandigheden of een wijziging in de te bereiken resultaten; c. Belanghebbende hierom verzoekt; d. Het college dit noodzakelijk vindt. 2. Indien belanghebbende direct een aanvraag wil indienen, vindt het gesprek indien noodzakelijk na indiening van de aanvraag plaats. Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

4 Artikel 3 Aanmelding voor een gesprek Een aanmelding voor een gesprek kan schriftelijk, telefonisch mondeling of digitaal worden gedaan bij het KlantContactCentrum (KCC) van de gemeente IJsselstein door of namens een persoon met een beperking, een chronisch psychisch probleem of een psychosociaal probleem die behoefte heeft aan compensatie ter bevordering van de deelname aan het maatschappelijk verkeer en het zelfstandig functioneren. Artikel 4 Het gesprek 1. Het gesprek wordt gevoerd bij belanghebbende thuis tenzij er dringende redenen zijn om het gesprek elders te voeren. 2. Als belanghebbende een mantelzorger heeft, zal het gesprek met belanghebbende en de mantelzorger worden gevoerd. 3. Het gesprek heeft tot doel een inventarisatie van: - de beperking, het chronisch psychisch probleem of het psychosociaal probleem dat ten grondslag ligt aan de behoefte aan compensatie; - de mogelijkheden van belanghebbende ondanks de beperking of het probleem; - de onmogelijkheden van belanghebbende op basis van de beperking of het probleem; - de resultaten die belanghebbende op de verschillende terreinen binnen de Wmo wil bereiken; - de mogelijkheden die belanghebbende heeft om deze resultaten via eigen oplossingen, algemene voorzieningen, algemeen gebruikelijke voorzieningen of voorliggende voorzieningen te bereiken. 4. Voor de te bereiken resultaten die na deze inventarisatie overblijven kan een aanvraag worden ingediend voor een individuele voorziening. 5. Bij het voeren van het gesprek zal de International Classification of Functions, Disabilities and Impairments als basis voor het begrippenkader worden gehanteerd. 6. Van het gesprek wordt een verslag gemaakt. Hoofdstuk 3 De aanvraag Artikel 5 Aanvraag en gebruik aanvraagformulier 1. Een aanvraag wordt ingediend bij het college via een door het college ter beschikking gesteld formulier. 2. Als de aanvraag wordt ingediend naar aanleiding van het gesprek wordt het gespreksverslag aan de aanvraag toegevoegd. Hoofdstuk 4 De te bereiken resultaten Artikel 6 De afweging 1. Bij het beoordelen van de te treffen voorziening neemt het college het verslag van het gesprek, indien aanwezig, als uitgangspunt. 2. Het college gaat uit van de persoonskenmerken en de wensen van de belanghebbende waarbij het onderzoek naar aanleiding van de aanvraag zich richt Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

5 op de noodzaak en de mogelijkheid tot het leveren van maatwerk met als doel het te bereiken resultaat. 3. Alle voorliggende, algemeen gebruikelijke en algemene voorzieningen die beschikbaar en adequaat zijn worden eerst beoordeeld. Artikel 7 Een schoon en leefbaar huis 1. Het kunnen wonen in een huis dat schoon en leefbaar is, is een te bereiken resultaat in het kader van het voeren van een huishouden. 2. Voor het bereiken van een schoon en leefbaar huis kan een individuele voorziening getroffen worden voor het geheel of gedeeltelijk overnemen van het lichte en/of het zware huishoudelijke werk. 3. Indien de belanghebbende deel uitmaakt van een leefeenheid wordt beoordeeld in hoeverre de huisgenoten in staat zijn om de huishoudelijke taken over te nemen in het kader van de gebruikelijke zorg. 4. Indien de huisgenoten slechts in staat zijn om een deel van het huishoudelijk werk van belanghebbende over te nemen, wordt bij het vaststellen van de omvang van de hulp bij het huishouden rekening gehouden met de redelijkerwijs door de huisgenoten over te nemen huishoudelijke taken. 5. Geen aanspraak bestaat op hulp bij het huishouden in hotels/pensions, kloosters, tweede woningen, vakantiewoningen, recreatiewoningen en woningen die onbewoonbaar zijn verklaard. Ook bestaat er geen aanspraak op hulp bij het huishouden in gemeenschappelijke ruimten binnen een gebouw wat specifiek is gericht op personen met een beperking. Artikel 8 Beschikken over goederen voor primaire levensbehoeften 1. Het kunnen beschikken over goederen voor primaire levensbehoeften is een te bereiken resultaat in het kader van het voeren van een huishouden. De noodzakelijke bereiding van maaltijden kan hieronder vallen. 2. Voor het bereiken van het beschikken over goederen voor primaire levensbehoeften kan een individuele voorziening getroffen worden voor het doen van boodschappen voor de aankoop van levensmiddelen, schoonmaakartikelen en toiletartikelen alsmede het bereiden van maaltijden. Artikel 9 Beschikken over schone, draagbare en doelmatige kleding 1. Het beschikken over schone, draagbare en doelmatige kleding is een te bereiken resultaat in het kader van het voeren van een huishouden. 2. Voor het bereiken van het beschikken over schone, draagbare en doelmatige kleding kan een individuele voorziening worden getroffen voor het wassen, drogen, strijken en opruimen van de gebruikelijke was. Artikel 10 Wonen in een geschikt huis 1. Het wonen in een geschikt huis is een te bereiken resultaat in het kader van het normaal gebruik kunnen maken van de woning. 2. Voor het bereiken van het normaal gebruik van de woning kan een individuele voorziening worden getroffen ten aanzien van de bereikbaarheid, toegankelijkheid en bruikbaarheid van de woning. 3. Voorzover de belanghebbende kan verhuizen naar een geschikte woning of een gemakkelijker geschikt te maken woning zal deze mogelijkheid eerst beoordeeld worden. Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

6 4. Geen aanspraak bestaat op woonvoorzieningen in hotels/pensions, trekkerswoonwagens, kloosters, tweede woningen, vakantiewoningen, recreatiewoningen en bij kamerverhuur. 5. Geen aanspraak bestaat op het treffen van woonvoorzieningen in woongebouwen die specifiek gericht zijn op mensen met beperkingen en waarvan verwacht mag worden dat reeds voorzieningen zijn getroffen in de gemeenschappelijke ruimten of dat voorzieningen bij nieuwbouw of renovatie zonder noemenswaardige meerkosten kunnen worden meegenomen. Artikel 11 Zich verplaatsen in en om de woning 1. Het te bereiken resultaat ten aanzien van het zich verplaatsen in en om de woning bestaat uit het in staat zijn om de woonkamer, het slaapvertrek en/of de slaapvertrekken, het toilet en de douche, de berging, de tuin of het balkon te kunnen bereiken en er zich zodanig kunnen verplaatsen dat normaal functioneren mogelijk is. 2. Voor het bereiken van het verplaatsen in en om de woning kan een individuele voorziening worden getroffen in de vorm van de verstrekking van een rolstoel voor dagelijks zittend gebruik. 3. Geen individuele voorziening wordt verstrekt indien de belanghebbende gebruik kan maken van een aanwezige en adequate rolstoel uit de rolstoelpool. 4. Indien de belanghebbende verblijft in een AWBZ instelling kan er uitsluitend een individuele voorziening in de vorm van een rolstoel voor dagelijks zittend gebruik worden verstrekt als er op grond van de AWBZ geen recht bestaat op een rolstoel. Artikel 12 Zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel 1. Het te bereiken resultaat ten aanzien van het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel bestaat uit het kunnen doen van de boodschappen, het kunnen bereiken van reguliere contacten en het verrichten van gewenste activiteiten binnen de directe woon- en leefomgeving. 2. Voor het bereiken van het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel kan een individuele voorziening worden verstrekt voor het verplaatsen over de korte afstand rond de woning en het verplaatsen over de langere afstand binnen de directe woonen leefomgeving. 3. Indien in de vervoersbehoeften van belanghebbende kan worden voorzien door de belanghebbende in aanmerking te laten komen voor deelname aan het collectief vraagafhankelijk vervoer van deur tot deur wordt het persoonsgebonden budget niet als alternatief aangeboden mits er bijzondere omstandigheden zijn. 4. Indien het inkomen van een ongehuwde persoon of het gezamenlijk inkomen van gehuwde of daarmee gelijk te stellen personen meer bedraagt dan anderhalf maal het geldende norminkomen, wordt het bezit van een personenauto algemeen gebruikelijk geacht. In dat geval wordt de hoogte van de financiële tegemoetkoming voor een auto of een met een auto vergelijkbare voorziening afgestemd op het inkomen van de belanghebbende. De regels omtrent de hoogte van de financiële tegemoetkoming worden bepaald in het financieel besluit maatschappelijke ondersteuning. Hoofdstuk 5 Vorm van de te verstrekken individuele voorzieningen Artikel 13 Verstrekkingswijzen individuele voorzieningen Een individuele voorziening kan worden verstrekt in de vorm van een voorziening in natura, een financiële tegemoetkoming of een persoonsgebonden budget. Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

7 Artikel 14 Verstrekking in natura Bij het verstekken van een voorziening in natura wordt bij beschikking vastgelegd: a. voor welk te bereiken resultaat de voorziening in natura wordt verstrekt; b. wat de periode van toekenning van de voorziening is; c. hoe de voorziening in natura wordt verstrekt en d. of er sprake is van een overeenkomst waarin de verstrekking is geregeld. Artikel 15 Verstrekking als persoonsgebonden budget 1. Bij het verstrekken van een voorziening in de vorm van een persoonsgebonden budget wordt bij beschikking vastgelegd: a. voor welk te bereiken resultaat het persoonsgebonden budget wordt toegekend eventueel aangevuld met een programma van eisen waaraan de voorziening, die met het budget wordt aangeschaft, moet voldoen; b. wat de omvang van het persoonsgebonden budget is en hoe dit is bepaald; c. wat de periode van toekenning is waarvoor het persoonsgebonden budget bedoeld is; d. welke regels gelden ten aanzien van de verantwoording van het persoonsgebonden budget. 2. Tevens wordt bij beschikking de verplichting opgelegd het college onverwijld op verzoek of uit eigen beweging alle feiten en omstandigheden mede te delen waarvan voor de belanghebbende redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze van invloed kunnen zijn op het recht op een persoonsgebonden budget of de hoogte ervan. 3. Het college legt in het financieel besluit maatschappelijke ondersteuning vast in welke situaties er sprake is van overwegende bezwaren op grond waarvan de belanghebbende niet in aanmerking komt voor een persoonsgebonden budget. Artikel 16 Verstrekking als financiële tegemoetkoming Bij het verstekken van een voorziening in de vorm van een financiële tegemoetkoming wordt bij beschikking vastgelegd: a. voor welk te bereiken resultaat de financiële tegemoetkoming wordt toegekend; b. wat de omvang van de financiële tegemoetkoming is en hoe dit is bepaald; c. wat de periode van toekenning is en d. of er sprake is van een overeenkomst waarin de verstrekking is geregeld. Artikel 17 Eigen bijdragen en eigen aandeel 1. Bij het verstrekken van een individuele voorziening op grond van de wet geldt dat de belanghebbende, of diens ouders als belanghebbende minderjarig is, a. een eigen bijdrage is verschuldigd bij de verstrekkingen van hulp bij het huishouden en bij de verstrekking van een scootmobiel; b. een eigen aandeel of een eigen bijdrage is verschuldigd bij de verstrekking van een woonvoorziening. 2. De hoogte van de eigen bijdrage en het eigen aandeel wordt vastgesteld overeenkomstig het bepaalde in artikel 4.1 lid 1 van het Besluit maatschappelijke ondersteuning. 3. De eigen bijdrage of het eigen aandeel bedraagt maximaal de kostprijs van de voorziening. Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

8 Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

9 Hoofdstuk 6 Procedurele bepalingen rond onderzoek, advies en besluitvorming, intrekking en terugvordering Artikel 18 Toekenning en weigering van voorzieningen 1. Een individuele voorziening kan slechts worden toegekend voor zover: a. deze langdurig noodzakelijk is voor het te bereiken resultaat en het in stand houden daarvan. Hulp bij het huishouden kan ook voor korte duur worden geïndiceerd om het resultaat te bereiken. b. de te verstrekken voorziening als de goedkoopst-compenserende voorziening aan te merken is. 2. Een individuele voorziening wordt geweigerd indien: a. er voorliggende, algemeen gebruikelijke of algemene voorzieningen beschikbaar en adequaat zijn om het resultaat te bereiken; b. de belanghebbende niet woonachtig is in de gemeente IJsselstein; c. de aanvraag betrekking heeft op kosten die de belanghebbende voorafgaand aan het moment van aanvragen of het moment van beschikken heeft gemaakt tenzij - het college vooraf duidelijk schriftelijk toestemming heeft gegeven, of - het college de noodzaak, adequaatheid en passendheid van de voorziening en de gemaakte kosten achteraf nog kan beoordelen. d. de voorziening waarop de aanvraag betrekking heeft reeds eerder krachtens deze, of voorafgaande versie van deze verordening, is verstrekt en de normale afschrijvingstermijn van de voorziening nog niet is verstreken, tenzij de eerder vergoede of verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die de belanghebbende niet zijn toe te rekenen. Artikel 19 Nader onderzoek en externe advisering 1. Het college is bevoegd om, voor zover dit van belang kan zijn voor de beoordeling van het recht op de aangevraagde voorziening, degene voor wie een aanvraag is ingediend of bij gebruikelijke zorg diens relevante huisgenoten: a. op te roepen in persoon te verschijnen op een door het college te bepalen plaats en tijdstip en met hem een gesprek aan te gaan; b. op een door het college te bepalen plaats en tijdstip door één of meer daartoe aangewezen deskundigen (medisch) te laten onderzoeken. 2. Het college vraagt in voorkomende gevallen een door hem daartoe aangewezen adviesinstantie om advies. 3. De belanghebbende is verplicht om aan het college of de door het college aangewezen deskundige of adviesinstantie die gegevens te verschaffen of te doen verschaffen die noodzakelijk zijn voor de beoordeling van de aanvraag. Artikel 20 Wijziging situatie Degene aan wie krachtens deze verordening een voorziening is verstrekt, is verplicht aan het college onverwijld mededeling te doen van feiten en omstandigheden waarvan redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze van invloed kunnen zijn op het recht op een voorziening. Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

10 Artikel 21 Intrekking van een besluit 1. Het college kan een besluit, genomen op grond van deze verordening, geheel of gedeeltelijk intrekken indien: a. niet is voldaan aan de voorwaarden gesteld bij of krachtens deze verordening; b. op grond van gegevens beschikt is en gebleken is dat deze gegevens zodanig onjuist of onvolledig waren dat, waren de juiste of volledige gegevens bekend geweest, een andere beslissing zou zijn genomen. 2. Een besluit tot verlening van een persoonsgebonden budget of een financiële tegemoetkoming kan worden ingetrokken of herzien indien na de verantwoording van de besteding van het persoonsgebonden budget of de financiële tegemoetkoming blijkt dat het niet of slechts ten dele is aangewend voor de bekostiging van de voorziening waarvoor het persoonsgebonden budget of de financiële tegemoetkoming is verleend of als de noodzaak voor het persoonsgebonden budget of de financiële tegemoetkoming is komen te vervallen. Artikel 22 Terugvordering 1. Ingeval het recht op een voorziening geheel of gedeeltelijk is ingetrokken of ten nadele van belanghebbende is herzien, kan op basis daarvan de reeds uitbetaalde financiële tegemoetkoming of het persoonsgebonden budget geheel of gedeeltelijk worden teruggevorderd. 2. Ingeval de aanspraak op een in eigendom verleende voorziening is ingetrokken, kan deze voorziening worden teruggevorderd indien de voorziening is verleend op basis van onjuiste of onvolledige gegevens die door de belanghebbende zijn verstrekt. Hoofdstuk 7 Slotbepalingen Artikel 23 Hardheidsclausule Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de belanghebbende afwijken van de bepalingen van deze verordening indien toepassing van de verordening tot onbillijkheden van overwegende aard leidt. Artikel 24 Beslissing college in gevallen waarin deze verordening niet voorziet In gevallen, de uitvoering van de Wmo betreffende, waarin deze verordening niet voorziet, beslist het college. Artikel 25 Indexering Het college kan jaarlijks per 1 januari de in het kader van deze verordening en het op deze verordening berustende financieel besluit geldende bedragen verhogen of verlagen conform de ontwikkelingen van het consumentenprijsindexcijfer alle huishoudens volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek. Artikel 26 Evaluatie Het door het gemeentebestuur gevoerde beleid wordt eenmaal per vier jaar geëvalueerd. Indien de evaluatie daartoe aanleiding geeft, wordt deze verordening aangepast. Het college Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

11 zendt hiertoe telkens na vier jaar na inwerkingtreding van de verordening aan de raad een verslag over de doeltreffendheid en de effecten van de verordening in de praktijk. Artikel 27 Inwerkingtreding 1. Deze verordening treedt in werking met ingang van 1 januari De Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein 2007 wordt met ingang van 1 januari 2011 ingetrokken. Artikel 28 Citeertitel Deze verordening wordt aangehaald als: Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van de raad van de gemeente IJsselstein, gehouden op 16 december 2010 Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

12 Artikelsgewijze toelichting Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein 2011 Hoofdstuk 1 Algemene bepalingen Artikel 1 Begripsbepalingen Ad a. Wet Deze bepaling spreekt voor zich; zie ook de in artikel 43 van de Wet opgenomen citeertitel. Ad b. College Deze bepaling spreekt voor zich. Ad c. Compensatieplicht De omschrijving van het begrip compensatieplicht is ontleend aan de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep van 10 december 2008: Artikel 4 van de Wmo verplicht het College aan de in dat artikel genoemde personen voorzieningen te bieden ter compensatie van hun beperkingen op het gebied van zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie teneinde hen in staat te stellen een huishouden te voeren, zich te verplaatsen in en om de woning, zich lokaal te verplaatsen per vervoermiddel en medemensen te ontmoeten en op basis daarvan sociale verbanden aan te gaan. Dit artikel brengt mee dat de zelfredzaamheid en de maatschappelijke participatie van deze personen de doeleinden zijn waarop de compensatieplicht van het College gericht moet zijn. Het is - gelet op de artikelen 3 en 5 van de Wmo - in beginsel aan de gemeenteraad en - gelet op artikel 4 van de Wmo - aan het College om te bepalen op welke wijze invulling wordt gegeven aan de in artikel 4 van de Wmo bedoelde compensatieplicht. De rechter dient de keuze(n) die de gemeenteraad en het College daarbij hebben gemaakt in beginsel te respecteren, onverminderd de rechtsplicht van het College om in elk concreet geval een voorziening te treffen die zich kwalificeert als compensatie van beperkingen op het gebied van zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie. Artikel 4 van de Wmo legt het College, wat dat aangaat, de plicht op om een resultaat te bereiken dat als compensatie mag gelden. Een dergelijk besluit in het individuele geval dient maatwerk te zijn. Bij wat het college ook besluit geldt dat het moet gaan om maatwerk. Daarbij moet worden uitgegaan van de persoonskenmerken en behoeften van de belanghebbende. Ad d. Aanmelding In het kader van De Kanteling wordt niet gesproken over een aanvraag maar over een aanmelding. Deze aanmelding wordt door de belanghebbende of diens vertegenwoordiger bij de gemeente gedaan. Ad e. Gesprek Naar aanleiding van de aanmelding wordt een gesprek gepland. Het gesprek is het onderzoek naar de situatie van de belanghebbende, de beperkingen die belemmerend werken op het gebied van zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie en de te bereiken resultaten. De belanghebbende inventariseert samen met eventuele aanwezige mantelzorgers en met een vertegenwoordiger van het college waar problemen worden ervaren, wat zelf nog kan worden geregeld, wat de te bereiken resultaten zijn en welke oplossingsmogelijkheden er zijn. Daarbij wordt in eerste instantie gekeken naar beschikbare algemene voorzieningen, algemeen gebruikelijke voorzieningen en voorliggende Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

13 voorzieningen die kunnen worden benut ter compensatie van de beperkingen of problemen. Van het gesprek wordt een verslag gemaakt. Het gesprek is de basis voor een eventuele aanvraag voor een individuele voorziening. Immers als de te bereiken resultaten niet zijn te realiseren door algemene voorzieningen, algemeen gebruikelijke voorzieningen of voorliggende voorzieningen, dan kan er een aanvraag voor een individuele voorziening worden ingediend. Deze aanvraag leidt tot een beschikking. Ad f. Aanvraag Op basis van het gesprek kan een aanvraag worden ingediend. Is de situatie van de belanghebbende al voldoende bekend bij de gemeente, dan kan een gesprek achterwege blijven. Ook bij een technische vervanging van een bestaande voorziening is een gesprek niet nodig. Ad g. Belanghebbende Deze bepaling spreekt voor zich. Ad h. Psychosociaal probleem Het begrip psychosociaal probleem is vanuit de AWBZ in de Wmo opgenomen. Het begrip psychosociaal probleem is door de Centrale Raad van Beroep in de uitspraak van (LJN BI6832) gedefinieerd waarbij gebruik is gemaakt van een citaat uit de parlementaire behandeling van de Wmo. Ad i. Algemene voorziening Algemene voorzieningen zijn door de gemeente of de provincie gesubsidieerde voorzieningen die voor de doelgroep waarvoor ze in het leven geroepen zijn beschikbaar zijn zonder dat daarvoor een aanvraagtraject moet worden doorlopen. Aanmelding voor deelname aan de voorziening loopt veelal via de welzijnsorganisatie die de algemene voorziening uitvoert. Voorbeelden van algemene voorzieningen binnen de gemeente IJsselstein zijn: De Huiskamer Activerend Huisbezoek en Vriendschapsbemiddeling Open Tafel Meldpunt Vrijwillige Thuishulp Oppasservice Administratie Thuis Ouderenvervoer/vervoer van mensen met een beperking BoodschappenPlusBus Handjehelpen Regio Utrecht Soos verstandelijk gehandicapten MEE Voor het gebruik maken van een algemene voorziening wordt geen eigen bijdrage op grond van de Wmo geheven. Dus ook bij het gebruik van een scootmobiel uit de scootmobielpool geldt geen eigen bijdrage. Ad j. Individuele voorziening Algemene voorzieningen gaan in het kader van deze verordening voor op individuele voorzieningen. Kan met de algemene voorziening geen adequaat resultaat worden bereikt, dan kan een individuele voorziening verstrekt worden. Ad k. Voorliggende voorziening Voorliggende voorzieningen zijn voorzieningen waarop de belanghebbende op grond van andere wet- en regelgeving dan de Wmo een beroep kan doen. Daarbij kan bijvoorbeeld worden gedacht aan het verhalen van de kosten van een woningaanpassing op een Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

14 werkgever als de bij belanghebbende ontstane beperkingen rechtstreeks verband houden met een bedrijfsongeval waarvoor de werkgever aansprakelijk is gesteld. Ditzelfde geldt voor beperkingen die belanghebbende heeft overgehouden na een verkeersongeval waarbij de tegenpartij schuld heeft. De belanghebbende kan de extra kosten die hij heeft en gerelateerd zijn aan de beperkingen tengevolge van het verkeersongeval verhalen op de veroorzaker. Ook de door belanghebbende zelf afgesloten verzekeringen ter dekking van kosten wegens mogelijke beperkingen ten gevolge van een ongeval, arbeidsongeschiktheid etcetera gelden als een voorliggende voorziening. Andere voorbeelden zijn: de rolstoel op grond van de AWBZ bij behandeling en verblijf in een AWBZ-instelling, het beroep wat kan worden gedaan op de Wet op de Jeugdzorg als er sprake is van een ontregeld gezin waarbij ondersteuning nodig is bij de opvoeding van de kinderen, de Wia voor vervoerskosten wegens werk en het beroep wat op de ziektekostenverzekeraar kan worden gedaan bij behoefte aan hulpmiddelen zoals een rollator, krukken, loopwagen, trippelstoel etcetera. Ad l. Algemeen gebruikelijk Evenals onder de Wvg het geval was, is het ook onder de Wmo niet de bedoeling dat het college voorzieningen verstrekt waarover de belanghebbende, gezien zijn individuele situatie, ook zonder beperking of chronisch psychisch probleem of psychosociaal probleem zou kunnen beschikken. Deze voorzieningen worden als algemeen gebruikelijk beschouwd. Wat in het individuele geval als algemeen gebruikelijk te beschouwen is, hangt af van de geldende maatschappelijke normen op het moment van de aanmelding. Het begrip algemeen gebruikelijk is geconcretiseerd in de jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep: de begripsomschrijving is vanuit de jurisprudentie in de verordening opgenomen. Het gaat daarbij om voorzieningen die: - in de reguliere handel verkrijgbaar zijn; - niet speciaal voor gehandicapten bedoeld zijn; - niet aanzienlijk duurder zijn dan vergelijkbare producten met hetzelfde doel. Ad m. Algemeen gebruikelijke voorziening Volgens de jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep is een voorziening algemeen gebruikelijk als het gaat om een voorziening die niet speciaal bedoeld is voor mensen met een beperking. Voorbeelden van algemeen gebruikelijke voorzieningen zijn: boodschappendienst supermarkt, wasmachine, kinderopvang, gastouders. Ad n. Algemeen gebruikelijke kosten Het begrip algemeen gebruikelijke kosten hangt nauw samen met het begrip meerkosten : deze twee begrippen zijn elkaars tegenhangers. De algemeen gebruikelijke kosten zijn de kosten die niet in een direct oorzakelijk verband staan met het compenseren van de ondervonden beperking of het chronisch psychisch probleem of psychosociaal probleem. Een met de persoon als de belanghebbende vergelijkbaar persoon zonder die beperking of het chronisch psychisch probleem of psychosociaal probleem heeft deze algemeen gebruikelijke kosten namelijk ook. Wanneer een voorziening wordt verstrekt waar een algemeen gebruikelijk deel onderdeel van uit maakt zou er sprake kunnen zijn van algemeen gebruikelijke kosten. Bijvoorbeeld er wordt een aangepaste kinderbuggy verstrekt. Een buggy voor het vervoer van kinderen is tot een bepaalde leeftijd algemeen gebruikelijk. Deze kosten worden dan aangemerkt als algemeen gebruikelijke kosten. De meerkosten van de aangepaste buggy zijn niet algemeen gebruikelijk en komen voor vergoeding in het kader van de Wmo in aanmerking. Dit is geen vorm van eigen bijdrage of eigen aandeel zodat de regels daaromtrent niet van toepassing zijn. Verder heeft de Centrale Raad van Beroep bepaald dat, als het gaat om vervanging van een voorziening waarvan de afschrijftermijn nog niet is verstreken en als het gaat om een Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

15 persoon die een inkomen heeft dat door onvermijdbare kosten op grond van de beperking onder de bijstandsnorm komt, er een uitzondering moet worden gemaakt op het principe algemeen gebruikelijke kosten. Ad o. Meerkosten Het begrip meerkosten hangt nauw samen met het begrip algemeen gebruikelijke kosten : deze twee begrippen zijn elkaars tegenhangers. De meerkosten zijn de kosten die in een direct oorzakelijk verband staan met het compenseren van de ondervonden beperking of het chronisch psychisch probleem of psychosociaal probleem. Een met de persoon als belanghebbende vergelijkbaar persoon zonder die beperking of dat chronisch psychisch probleem of psychosociaal probleem heeft deze meerkosten niet omdat daarvoor in diens situatie geen noodzaak is. Zoals hiervoor al bij de algemeen gebruikelijke kosten is vermeld, worden bijvoorbeeld de meerkosten van een buggy ten opzichte van de kosten van een niet aangepaste buggy gecompenseerd. Dus het algemene deel van de kosten blijft voor rekening van de belanghebbende omdat deze kosten ook zouden zijn gemaakt als er geen sprake zou zijn geweest van beperkingen. De buggy wordt echter duurder door de meerkosten die nodig zijn voor het compenseren van de beperkingen. Ad p. Mantelzorger Verwezen wordt naar de omschrijving van het begrip mantelzorger in de Wmo: Mantelzorg is langdurige zorg die niet in het kader van een hulpverlenend beroep wordt geboden aan een hulpbehoevende door personen uit diens directe omgeving, waarbij zorgverlening rechtstreeks voortvloeit uit de sociale relatie en de gebruikelijke zorg van huisgenoten voor elkaar overstijgt. Ad q. Gebruikelijke zorg Alle leden die deel uitmaken van de leefeenheid, zowel meerderjarig als minderjarig, zijn ieder naar vermogen verantwoordelijk voor het gezamenlijk verzorgen van het huishouden. Dit heet gebruikelijke zorg. Voor zover de ondervonden problemen in het voeren van een huishouden via gebruikelijke zorg kunnen worden opgelost, bestaat er geen aanspraak op hulp bij het huishouden. Ad r. Leefeenheid Groep van samenwonenden die juridisch en fiscaal als zodanig erkend worden. Ad s. Huisgenoot Als belanghebbende deel uitmaakt van een leefeenheid, zijn de overige leden zijn huisgenoten. Ad t. Norminkomen Het norminkomen is gerelateerd aan de normen en toeslagen exclusief vakantietoeslag per maand zoals opgenomen in de Wet Werk en Bijstand (WWB). Ad u. Inkomen Onder inkomen wordt verstaan het inkomen van de belanghebbende exclusief vakantietoeslag per maand, dan wel het gezamenlijk inkomen exclusief vakantietoeslag van diens ouders of pleegouders per maand, dan wel het inkomen exclusief vakantietoeslag van de belanghebbende en zijn echtgenoot per maand. Wat wordt verstaan onder echtgenoot is bepaald in artikel 1 lid 2 tot en met 7 van de wet. Ad v. AWBZ instelling Op 1 januari 2006 is de Wet Toelating Zorginstellingen (WTZi) in werking getreden. Deze bevat de voorwaarden waaraan zorginstellingen moeten voldoen om met verzekeraars overeenkomsten aan te gaan voor het leveren van zorg. Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

16 Hoofdstuk 2 Het gesprek Artikel 2 Aanmelding en aanvraag Dit artikel bepaalt dat er een scheiding wordt aangebracht tussen een aanmelding en een aanvraag. In principe dient een aanvraag vooraf te gaan door een gesprek. Wil de belanghebbende een aanvraag indienen voordat hieraan een gesprek vooraf gaat, dan is dat mogelijk. Naar aanleiding van de aanvraag kan dan alsnog een gesprek met belanghebbende plaatsvinden. Uitgangspunt is echter dat een aanvraag pas kan worden ingediend als op basis van het gesprek een inventarisatie van de ondervonden beperkingen en problemen heeft plaatsgevonden waarbij alle mogelijke niet-individuele voorzieningen zijn beoordeeld als compensatiemogelijkheid. Artikel 3 Aanmelding voor een gesprek In artikel 3 is bepaald dat een gesprek wordt aangevraagd via een aanmelding. De aanmelding kan door belanghebbende zelf of namens hem door een derde worden verricht. Deze aanmelding is niet hetzelfde als een aanvraag. Voor de aanmelding gelden daarom niet de regels van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). Artikel 4 Het gesprek Het gesprek is voor iedereen die voor het eerst een beroep doet op de compensatieplicht in het kader van de Wmo een logische start. De belanghebbende die door eerdere aanvragen en eerdere gesprekken al bekend is, kan de fase van het gesprek overslaan als dit geen meerwaarde biedt. Echter bij een gewijzigde situatie kan een nieuw of aanvullend gesprek noodzakelijk zijn. In lid 1 van artikel 4 is bepaald dat het gesprek in principe bij de belanghebbende thuis wordt gevoerd. Het kan zijn dat er dringende redenen zijn om het gesprek elders te voeren bijvoorbeeld bij een vertrouwenspersoon of een naast familielid. In lid 2 van dit artikel is bepaald dat er ook een gesprek met de mantelzorger plaatsvindt. Op die manier kan tevens de rol van de mantelzorger worden meegenomen. In lid 3 is bepaald uit welke onderdelen de inventarisatie bestaat en in lid 4 is vervolgens bepaald dat er een aanvraag voor een individuele voorziening kan worden ingediend voor de te bereiken resultaten die na deze inventarisatie overblijven. Uiteraard is dit enkel van toepassing als daarvoor een aanleiding is. Op de aanvraag zijn de bepalingen uit de Awb van toepassing. Het gesprek staat los van een aanvraag voor een individuele voorziening in het kader van prestatieveld 6 van de Wmo. Verder wordt in lid 5 verwezen naar het ICF. Dit betekent dat de professional het ICF in al zijn aspecten dient te kennen. Tot slot is in lid 6 bepaald dat van het gesprek een verslag wordt gemaakt. Hoofdstuk 3 De aanvraag Artikel 5 Aanvraag en gebruik aanvraagformulier In artikel 4:1 Awb is bepaald dat een aanvraag tot het geven van een beschikking schriftelijk wordt ingediend, tenzij bij wettelijk voorschrift anders is bepaald. Dit betekent dat er altijd een eerste handeling van belanghebbende noodzakelijk is: er moet eerst een aanvraag worden ingediend. Een persoon uit de doelgroep van de wet kan dus niet verwachten dat de gemeente ambtshalve een aanvraag opmaakt. Een aanvraag die niet via het beschikbaar gestelde aanvraagformulier wordt ingediend kan niet zonder meer buiten behandeling worden gelaten. In de Awb is bepaald dat de aanvraag in ieder geval naam en adres van de belanghebbende en een aanduiding van de beschikking die gevraagd wordt bevat en ondertekend moet zijn. Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

17 Hoofdstuk 4 De te bereiken resultaten Artikel 6 De afweging In lid 1 van artikel 6 is bepaald dat het college het verslag van het gesprek tot uitgangspunt neemt van de beoordeling van de vraag welke voorziening getroffen gaat worden. In lid 2 van dit artikel is bepaald dat het college daarbij uitgaat van de persoonskenmerken en de wensen van de belanghebbende zoals artikel 4 van de wet dit voorschrijft. Uitgaan van betekent dat het college die persoonskenmerken en wensen als vertrekpunt van het onderzoek en de afweging neemt. Bij het onderzoek zal gekeken worden naar wat nodig is, wat mogelijk is en hoe maatwerk ten aanzien van de te bereiken resultaten geleverd kan worden. In lid 3 van dit artikel is bepaald dat alle voorliggende, algemeen gebruikelijke en algemene voorzieningen die voor belanghebbende beschikbaar zijn en in de praktijk ook adequaat zijn eerst beoordeeld worden. Ontbreken deze voorzieningen of zijn ze niet adequaat om het resultaat te bereiken, zal er naar andere oplossingen worden gezocht en komen de individuele voorzieningen in beeld. Als er geen gesprek heeft plaatsgevonden zal deze beoordeling naar aanleiding van de aanvraag plaatsvinden. Artikel 7 Een schoon en leefbaar huis Uitgangspunt is dat iedereen moet kunnen wonen in een huis dat schoon is volgens de normen zoals die tot nu toe zijn gehanteerd. Dit zijn normen ontleend aan gangbare ideeën die bestaan in de maatschappij. Er zijn ook normen voor wat betreft de omvang van de woning, zoals het aantal kamers en de oppervlakte van de kamers. Uitgangspunt voor de omvang van een nieuwe woning zijn de normen die gelden bij de sociale woningbouw. Een belanghebbende met een (sterk) afwijkende vraag ten aanzien van de normen die gelden bij de sociale woningbouw kan geen compensatie afdwingen voor het meerdere boven het niveau van de sociale woningbouw. Onder ruimten die onder dit principe vallen zijn te rekenen: de woonkamer, de aanwezige en in gebruik zijnde slaapkamers, de keuken en de sanitaire ruimten. Ook een eventuele berging die in gebruik is kan worden meegenomen. In lid 2 van artikel 7 wordt geschetst welke individuele voorzieningen beschikbaar gesteld kunnen worden om als resultaat een schoon en leefbaar huis te krijgen. Dit kan bereikt worden via de inzet van hulp voor de overname van licht en zwaar huishoudelijk werk. Het betreft puur de schoonmaakwerkzaamheden. Het benodigde aantal uren voor de schoonmaakactiviteiten zal worden bepaald aan de hand van een normenschema dat in de jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep is geaccepteerd als redelijk uitgangspunt voor de bepaling van de omvang van de hulp bij het huishouden. In lid 3 is bepaald dat voor zover de ondervonden problemen in het voeren van een huishouden via gebruikelijke zorg kunnen worden opgelost, er geen aanspraak bestaat op hulp bij het huishouden. Immers bij het vaststellen van de aanspraak op hulp bij het huishouden wordt eerst beoordeeld of en in hoeverre eventueel huisgenoten binnen de leefeenheid zelf de problemen kunnen oplossen. In de beleidsregels wordt bepaald hoe er rekening wordt gehouden met gebruikelijke zorg bij het vaststellen van de aanspraak op hulp bij het huishouden. Uit de jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep blijkt dat een beroep op gebruikelijke zorg hoge eisen stelt aan het onderzoek dat aan het besluit vooraf gaat. Zo is het bijvoorbeeld uit oogpunt van zorgvuldigheid verplicht om huisgenoten die worden geacht huishoudelijke taken van belanghebbende over te nemen, te horen alvorens er een besluit wordt genomen. Ook de zogenaamde dreigende overbelasting zal nauwkeurig onderzocht moeten worden waarbij het oordeel van een adviserend arts niet zal kunnen ontbreken. In dit kader is in lid 4 bepaald dat huisgenoten naar vermogen bijdragen in het verrichten van de huishoudelijke taken. Tot slot zijn in lid 5 de uitsluitingen opgenomen. Dit artikel spreekt voor zich. Artikel 8 Beschikken over goederen voor primaire levensbehoeften Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

18 Artikel 8 houdt in dat belanghebbende moet kunnen beschikken over de dagelijkse benodigdheden welke op vele manieren in huis komen. Compensatie houdt niet in dat de belanghebbende zelf de boodschappen moet kunnen doen. Er zal in redelijkheid een oplossing worden gezocht waarmee het resultaat bereikt wordt. Te denken valt aan een boodschappenservice waarbij rekening moet worden gehouden met de financiële middelen van de belanghebbende in relatie tot de kostprijs van de artikelen. Het gaat overigens niet alleen om de ingrediënten van de maaltijden maar ook om de maaltijden zelf. Compensatie betekent dat de belanghebbende kan beschikken over de verschillende maaltijden gedurende de dag. Daarbij dient rekening te worden gehouden met medisch geïndiceerde diëten en kan rekening worden gehouden met de redelijke wensen van de belanghebbende. Het te bereiken doel kan behaald worden via de inzet van de maaltijdservice, via het gebruik van gezamenlijke maaltijden (Open Tafel) of via het, met behulp van een vrijwilliger of anderszins, zelf bereiden van de maaltijden. Het bereiden van de maaltijden kan ook worden overgenomen door vrijwilligers of professionele hulpen. Er wordt geen individuele voorziening verstrekt als via de boodschappenservice, BoodschappenPlusBus, maaltijdenservice of andere algemene voorziening, algemeen gebruikelijke voorziening of voorliggende voorziening (mantelzorg) het resultaat kan worden bereikt. Om te bepalen of een boodschappenservice of maaltijdvoorziening adequaat is, moet gekeken worden naar de gezinssamenstelling, de kosten, de behoeften (bijvoorbeeld ivm dieet) en de concrete beschikbaarheid. Ook kan de belanghebbende een beroep doen op de vrijwillige thuishulp van welzijnsorganisatie Pulse om samen met een vrijwilliger boodschappen te gaan doen. Artikel 9 Beschikken over schone, draagbare en doelmatige kleding Op basis van de Wmo dient het college belanghebbenden in staat te stellen te beschikken over schone, draagbare en doelmatige kleding. Deze taak is beperkt tot het verzorgen van kleding die belanghebbende in zijn bezit heeft. Begeleiding bij het kopen van kleding valt niet onder afdwingbare compensatie. Mocht het kopen van kleding voor belanghebbende een probleem zijn, dan kan samen met belanghebbende worden gezocht naar een oplossing. Als bijvoorbeeld mobiliteit een probleem is, kan belanghebbende wellicht in aanmerking komen voor een vervoersvoorziening of gebruik maken van de algemene vervoersbussen van welzijnsorganisatie Pulse. Verder kan er een beroep worden gedaan op de vrijwillige thuishulp via Pulse om samen met een vrijwilliger kleding te gaan kopen. Schone, draagbare en doelmatige kleding betekent dat er gewassen, gedroogd, gestreken en kleding gevouwen of opgehangen moet kunnen worden. Voor het wassen dient er beschikking te zijn over een algemeen gebruikelijke wasmachine zoals voor het drogen een wasdroger een algemeen gebruikelijke voorziening is. Hetzelfde geldt voor een strijkplank en een strijkijzer: dit zijn algemeen gebruikelijke voorzieningen waarvoor belanghebbende zelf moet zorgen. Voorzover belanghebbende beperkingen ervaart in het gebruik van deze algemeen gebruikelijke voorzieningen kan dit onder de compensatieplicht van de Wmo vallen. Artikel 10 Wonen in een geschikt huis Lid 1: Als het gaat om het wonen in een geschikt huis worden de woonvoorzieningen bedoeld. Het gaat daarbij om zowel bouwkundige als niet-bouwkundige woonvoorzieningen. Uitgangspunt is dat de belanghebbende zelf al beschikt of zal beschikken over een huis. Het is de eigen verantwoordelijkheid van de belanghebbende om voor een woning te zorgen. De compensatieplicht betekent dat eventuele problemen in het normale gebruik van de woning opgelost worden. Uitgangspunt is de woning op het niveau van de sociale woningbouw en de volgende ruimten moeten normaal gebruikt kunnen worden: woonkamer, slaapvertrekken, keuken en sanitaire ruimten. Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein

19 Lid 2 en 3: Er is een reeks aan mogelijke wijzen van compensatie: de woning kan worden aangepast maar het kan ook zijn dat er een andere woning beschikbaar is die geschikt is of een woning die gemakkelijk geschikt te maken is. Verhuizing naar een geschikte woning of een gemakkelijk geschikt te maken woning kan een snelle(re) oplossing bieden dan het aanpassen van een woning. Bovendien kan een woning zich niet lenen voor aanpassing. Dan zal er naar alternatieven moeten worden gekeken. Er zal een afweging moeten worden gemaakt waarbij aan de ene kant rekening wordt gehouden met de wensen en behoeften van de belanghebbende en aan de andere kant de (financiële) belangen van de gemeente. Uitgangspunt daarbij is de goedkoopstcompenserende oplossing. Ten aanzien van de vraag of er aangepast moet worden of dat het plaatsen van een herplaatsbare woonunit een oplossing kan zijn spelen afwegingen over het beschikbaar zijn van de aanpassing voor meer personen met beperkingen een rol. Streven is om aanpassingen die bestaan uit een aanbouw alleen dan te realiseren als vastgelegd kan worden dat deze aanpassing beschikbaar kan blijven voor personen met beperkingen. Dit zal over het algemeen uitsluitend te realiseren zijn bij huurwoningen van sociaal verhuurders. In andere situaties kan gekozen worden voor het plaatsen van een losse woonunit. Lid 4 en 5: Een woonvoorziening wordt alleen verstrekt als het woonruimten betreft die als zelfstandige woonruimte in het kader van de Wet op de huurtoeslag ook als zodanig aangemerkt worden. Een uitzondering zijn aanpassingen aan woonwagens, woonschepen en binnenschepen. Deze komen weinig voor en worden apart geregeld in de beleidsregels. Verder worden geen woonvoorzieningen verstrekt in gemeenschappelijke ruimten van woongebouwen voor ouderen of mensen met beperkingen. Ook worden deze voorzieningen niet verstrekt in dergelijke gebouwen, ook in de wooneenheden, indien deze voorzieningen bij nieuwbouw of renovatie zonder noemenswaardige meerkosten kunnen worden meegenomen. Artikel 11 Zich verplaatsen in en om de woning Het te bereiken resultaat is dat de belanghebbende zich in, om en nabij zijn woning moet kunnen verplaatsen. Dit is het verplaatsen in het kader van het wonen waarbij de woning bij alle verplaatsingen centraal staat. Alle andere verplaatsingen die verder gaan dan in en om de woning horen bij het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel. Bij de verplaatsingen in en om de woning hoort wel de verplaatsing naar een centrale hal in een flat of het gebruik van het balkon of de tuin. Wat de tuin betreft moet het mogelijk zijn in die tuin te komen. De inrichting van de tuin behoort tot de eigen verantwoordelijkheid van de belanghebbende en is geen Wmo taak. In de woning moeten de normale woonruimten (woonkamer, slaapkamer, toilet en douche) bereikt kunnen worden. Als er een berging is, moet ook de berging bereikt kunnen worden. Het doel is dat de belanghebbende zich in die ruimten zodanig kan verplaatsen dat normaal functioneren mogelijk is. Om dit resultaat te bereiken wordt compensatie geboden in de vorm van hulpmiddelen. Een voorbeeld is een rolstoel voor verplaatsingen in de ruimte. Ook een tillift kan worden gezien als een dergelijk hulpmiddel. Voorbeelden van hulpmiddelen die door een voorliggende voorziening worden vergoed zijn de rollator, krukken, loopwagen of een stoel voorzien van een trippelfunctie. De belanghebbende kan voor deze hulpmiddelen een beroep doen op de ziektekostenverzekeraar. De rolstoel voor incidenteel gebruik wordt in principe niet als individuele voorziening verstrekt op voorwaarde dat belanghebbende gebruik kan maken van een rolstoel uit een rolstoelpool. Is het niet mogelijk om via de rolstoelpool een adequate rolstoel te verstrekken, dan zal een individuele voorziening aan de orde zijn. Het kan zijn dat een belanghebbende meerdere hulpmiddelen nodig heeft voor het zich verplaatsen in en om de woning. Wanneer iemand een transfer kan maken en voor verplaatsingen in en om de woning is aangewezen op een rolstoel, kan ervoor gekozen worden ter compensatie een voorziening in de vorm van een traplift te verstrekken in Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente IJsselstein