Inmiddels zijn we weer gewend aan de warme Afrikaanse zon, de bokken, kudu s en vlakvarkens langs de weg, de lange afstanden en ons eigen huisje.

Transcriptie

1 September 2016 Lieve familie en vrienden, Inmiddels zijn we weer gewend aan de warme Afrikaanse zon, de bokken, kudu s en vlakvarkens langs de weg, de lange afstanden en ons eigen huisje. We kijken met heel veel dankbaarheid en vreugde terug op de heerlijke tijd die we in Nederland hebben gehad. We willen iedereen bedanken voor de bijdrage aan deze onvergetelijke periode. Vorige week waren wij in Gobabis om met de zendeling Henk Olwage te praten over onze komst naar Gobabis en hebben we ook gekeken naar mogelijke woonruimte voor ons. We hebben verschillende huisjes gezien maar helaas hebben we nog geen geschikte woonruimte gevonden. We houden onze oren en ogen open, ook al zijn we nu weer terug in Okahandja. Ondanks dat we nog geen woonruimte hebben gevonden hopen we eind volgende week te verhuizen naar Gobabis. We vertrouwen en bidden dat er in aankomende dagen iets op ons pad zal komen. In die week dat we in Gobabis waren heeft de Heere ons in contact gebracht met kostbare mensen waar we in de toekomst graag meer tijd mee willen doorbrengen. Zo zien we de hand van de Heere in zoveel dingen en weten we ook dat dit wat voor ons nu groot lijkt, -woonruimte- voor de Heere heel eenvoudig is om daarin te voorzien. Het is een voorrecht om van Hem afhankelijk te zijn! Begin oktober zullen we samen een paar dagen met Oom Henk Olwage wat administratief werk doen voor het project Light for the children zodat het project een fonds kan krijgen voor het eten wat de kinderen dagelijks krijgen. Verder zullen wij in de eerste paar weken onze aandacht verdelen tussen de sponsorkinderen, de huidige kerk bezoekers uit de sloppenwijk en de onderwijzers bij het project. We willen deze mensen graag bij hun huizen ontmoeten om hen beter te leren kennen en te ontdekken waar hun behoefte en hulpvraag ligt. Op die manier hopen we o.a. te settelen en onze weg in Gobabis te vinden. We willen jullie hartelijk bedanken voor elke vorm van ondersteuning! Gebed blijft het krachtigste middel en daarom vragen wij om aan het volgende te denken in jullie gebeden: Woonruimte in Gobabis en voorziening in een kleine vrachtwagen om onze eigendommen te verhuizen. Wijsheid in het bouwen van verhoudingen en anderen bij te staan in het signaleren hun van behoefte. Jac-Louis en Gijsbertha

2 Oktober 2016 Hoop Ja, het is mogelijk om hoopvol te zijn te midden van zoveel uitzichtloze situaties. De realiteit waarmee we geconfronteerd worden is schrijnend maar tegelijk hoopvol. We zijn vol hoop en verwachting omdat we een God dienen voor Wie niks onmogelijk is. Als we de verhalen lezen van de genezingen van zieken en de opstanding van doden, weten we dat dit nog steeds mogelijk is en dat onze God nog steeds dezelfde is! Hoe hoopvol is dat! We hopen ook voor vroege regen en meer regen. De eerste paar druppeltjes zijn al gevallen en dat geeft ook hoop! De weerdeskundigen verwachten een ander en beter regen seizoen omdat het nu erg vroeg heel warm is. We hebben al dagen van 37 graden terwijl de zomer officieel nog moet beginnen Gobabis We zijn sinds eind september in Gobabis en sinds vorige week vrijdag in ons nieuwe huisje. De eerste week dat we in Gobabis waren, hebben we in een ander huis gewoond maar gelukkig konden we al snel naar ons permanente plekje verhuizen. Dat laatste is geen grapje. Ook al hebben wij niet zoveel spullen is het toch een hele verhuizing om alles weer een plekje te geven. We zijn dankbaar en blij voor ons thuis wat we hier in ons nieuwe huis ervaren. Light for the children De afgelopen twee weken stonden in het teken van voorbereidingen treffen voor de 17 de verjaardag van het project Light for the children. Deze verjaardag hebben we gelijk gebruikt om de inwoners van het dorp bewust te maken van het project in de sloppenwijk. Zo waren er verschillende bedrijfsmensen uitgenodigd en konden we woensdag avond tijdens de verjaardagsviering ook de adviseur van de gouverneur en de adjunct burgemeester en een aantal dominees welkom heten. De kinderen hebben een paar traditionele dansjes laten zien, er werden liederen gezongen en toespraken gehouden. Ook heeft Oom Henk (de zendeling waarmee het project is begonnen) een korte foto serie laten zien vanaf het ontstaan van het project. Zo mooi en speciaal dat tijdens de eerste dag dat de bouw van het project begon, de regenboog aan de lucht te zien was! God liet toen Zijn trouw al zien en dit is nog steeds elke dag zichtbaar! Ons werk Wij zijn inmiddels al goed ingeburgerd en worden bij alles betrokken. Zo zaten we dinsdagavond met vier pleegouders om de tafel. Zij zorgen bij hun eigen huisje in de sloppenwijk voor weeskinderen. Deze pleegouders worden gesponsord vanuit Duitsland maar worden gecoördineerd door twee collega s van ons. Wij hopen die collega s te

3 ondersteunen om deze groep kinderen te begeleiden maar ook om de pleegouders te ondersteunen in het werk wat zij doen. Zo zijn er een aantal kinderen die een toelage van de regering moeten krijgen omdat zij wees zijn maar daarvoor moeten er verschillende formulieren ingevuld worden en gesprekken gevoerd worden met de maatschappelijk werker. Ik hoop daar bij te gaan helpen. De dames bij het project zijn weer begonnen met het maken van handwerkjes en cadeautjes. Ze zijn erg enthousiast en ik hoop hen hier twee middagen in de week bij te helpen zodat ze dit kunnen gaan verkopen. Jac-Louis is heel actief betrokken bij de aanvraag van fondsen voor het nieuwe jaar maar draagt ook overal een steentje bij. Hij begeleidt de drie leiders van het project, preekt bij de kerk van het project, helpt bij het coördineren en adviseert. Van alles wat.

4 November 2016 Dankbaar Er zijn zoveel redenen om voor dankbaar te zijn! Als we ons realiseren hoe goed we het hebben en ook de kleine details raak zien, kunnen we niet ophouden om de Heere te danken! Wij zijn dankbaar voor ons huis, het is een plek waar wij tot rust komen en kunnen opladen voor de volgende dag. Wij zijn dankbaar voor de lichtpuntjes in ons werk. Wij zijn dankbaar voor het beetje regen wat er al is gevallen. Wij zijn dankbaar De realiteit Ik ontmoet een jongen van 10 jaar oud, hij kijkt mij aan en zegt: 'Ik wil ook naar school!' Hij brengt mij naar zijn huis in de sloppenwijk en daar ontmoet ik zijn moeder, tantes en een grote kinderschaar. Wat doe je als je te midden van deze ellende staat? De realiteit van wat ik zie is duidelijk maar de waarheid ook. Er zijn maar twee wegen, hemel of hel. We bidden dat ons bezoek en woorden niet tevergeefs is... De jongen van 10 bedelt om voor zijn jongere broertjes en zusjes te zorgen want zijn moeder is verslaafd en zijn vader zit in de gevangenis. Eigenlijk is hij wees... We zijn dankbaar dat we voor hem en de 7 andere kinderen hun geboorte certificaten konden krijgen want zij waren nog niet ingeschreven bij de gemeente. Nu kan de tijd niet hard genoeg gaan want januarie 2017 hoopt hij met zijn broertjes en zusjes voor het eerst naar school te gaan. De vraag komt elke dag naar ons, jou en u toe, zijn wij bereidt om een helpende hand te zijn voor het leed van de ander? Ik denk ook aan een jongen van 8. Hij lijkt twee jaar jonger door ondervoeding en slechte huis omstandigheden. Hij is wees en woont al vanaf zijn 2 de bij zijn alcohol verslaafde tante. Deze vrouw verwacht in februari haar vierde baby... Samen met die tante, een collega en de jongen zijn we naar de maatschappelijk werker geweest om te kijken naar een betere thuis situatie voor het kind. Gelukkig is er een andere tante die voor dit kindje wil gaan zorgen. We zullen hem in de gaten blijven houden, hij is één van onze oogappels. Onze harten worden geraakt door het leed wat we om ons zien maar ook diep geraakt door de grote, liefdevolle harten van de mensen die voor de (wees)kinderen zorgen. Vroeg tijdige school verlaters Jammer genoeg zijn er teveel kinderen die niet meer naar school gaan omdat ze te oud zijn voor de graad waar ze officieel in horen. Sommige van deze kinderen zijn verslaafd, crimineel en zonder een verantwoordelijke ouder. We zijn bij het Ministerie van Onderwijs geweest en samen met hen gesproken over de mogelijkheden voor deze kinderen. In Gobabis is er een praktijkschool die we deze week hopen te bezoeken en daar te bespreken wat de mogelijkheden voor ons groepje straatkinderen zijn.

5 Het idee wat het Ministerie van Onderwijs voor ons heeft is om de kinderen in de ochtend naar de praktijkschool te laten gaan, en in de middag hen te laten deelnemen aan een programma waar ze leren lezen en schrijven. Dit programma wordt drie keer in de week aangeboden en is 2 uur per keer. De onderwijzer die deze lessen aanbied wordt vanuit het Ministerie van Onderwijs betaalt en moet daarvoor ook specifieke cursussen volgen en verslag uitbrengen aan het Ministerie van Onderwijs. Wij hebben de opdracht gekregen om een klas te vullen met 15 deelnemers zodat zij met het nieuwe jaar van start kunnen gaan. Ik denk dat we wel twee klassen kunnen vullen Sponsorkinderen De afgelopen twee weken zijn we bij de sponsorkinderen geweest. Het is zo fijn om te zien hoe zij vorderen. Er zijn een paar kinderen die mogelijk dit jaar niet slagen maar dat wachten we nog even af. December hopen we van iedereen een rapport te ontvangen en in januari schrijven we hen samen met hun ouder/verzorger in een betere school in. We genieten van de mensen en kinderen. Hun glimlachjes motiveren en geven energie. We zijn dankbaar. Vrede! Jac-Louis en Gijsbertha

6 December 2016 Regen Aan het einde van het jaar nog een bericht van ons uit een prachtig groen Gobabis. In die afgelopen weken hebben we al verschillende grote regenbuien gehad waar we erg dankbaar voor zijn. Het ziet er dan soms gewoon een beetje Nederlands uit met al die wolken in de lucht en meer groen langs de wegen. Andere cultuur De cultuur verschillen zijn fascinerend en houden ons wakker. Onze manier van denken en werken verschilt zoveel waardoor wij ook veel in de spiegel kijken en op onszelf reflecteren. Zonder een strijkijzer kan je overhemd er ook mooi en zonder kreukels uit zien. En zo zijn er zoveel voorbeelden te noemen. Vakantie programma De eerste vakantie week (5-9 December) hebben we een vakantie programma aangeboden bij het project. Wat een voorrecht was het om met zoveel kinderen bij elkaar te zijn en aan hen het evangelie te vertellen. We hebben gebruik gemaakt van het Woordloze boekje en elke dag hebben we een karakter eigenschap besproken. Elk eigenschap had een eigen kleur en die kleur kreeg elke kind in de vorm van een touwtje om de arm. Zo wisten we ook wie er welke dagen aanwezig waren. De eerste dag begonnen we met 105 kinderen en vrijdag sloten we het programma af met 170 kinderen. Gelukkig hadden we een goed team van onderwijzers en een fantastische kok. Voor zulke programma s zijn fondsen ook hartelijk welkom! De kinderen zijn een week lang van de straat, krijgen onderwijs en een bord eten. Dat laatste is in veel thuis situaties schaars. Straatkinderen Sinds de vakantie begonnen is zijn we actief om de straatkinderen te begeleiden zodat zij iets anders kunnen gaan doen dan alleen bedelen. We kennen de kinderen inmiddels op hun namen en zijn ze binnen ons hart gekropen. We zijn bezig om alternatieven te regelen zodat zij iets anders kunnen doen, eten kunnen krijgen en dan van de straat af zijn. Ze bezorgen best voor wat overlast. Het jongste straatkind wat we gezien hebben is 5 jaar oud Allemaal zijn ze opzoek naar aandacht, aanvaarding, liefde en zorg van een ouder. Wat willen we hen graag helpen! Operatie

7 De 15 de ben ik (Gijsbertha) geopereerd aan een klier die er al een aantal maanden zat. De operatie is goed gegaan en ik heb mijn oude energie weer terug. We zijn de Heere erg dankbaar voor zijn bescherming en voorziening! We wachten de uitslag van het onderzoek rustig af maar vertrouwen dat alles onschuldig is. Ons werk in deze aankomende weken Wij blijven deze vakantie weken in Gobabis en hopen onder de kinderen en mensen in de wijk te werken. We willen graag elke onderwijzer die bij het project werkt bij hun huis te bezoeken om op die manier ook een betere relatie met hen te krijgen. Binnen de Afrika cultuur draait alles om relaties en verhoudingen en nu hebben we de tijd om daaraan te werken. Verder hopen we een maaltijd te regelen voor de oudste mensen in de wijk, geboorte certificaten aan te vragen voor een paar kinderen, oom Henk helpen in de groente tuin en groente te verkopen, bomen te planten en activiteiten te doen met de sponsorkinderen en de groep straatkinderen. Einde van het jaar Drank misbruik, criminaliteit, mishandeling en verkrachting zijn grote problemen in de wijk maar vooral tijdens de vakantie weken. Laten we ons aanmoedigen door Kolosensen 4:2 en samen staan in gebed. Dat het Licht zal schijnen en harten van mensen zal aanraken tot levensverandering wat dan tegelijk een levensverbetering zal zijn! We zijn diep dankbaar voor jullie gebeden, ondersteuning en bemoediging. We ervaren de zorg van de Heere dagelijks op een kostbare manier. We wensen jullie zegen in de aankomende dagen en weken. Met liefde, Jac-Louis & Gijsbertha