Beraber konuşalım. Info van, voor en door mensen met een chronische psychische aandoening en belangstellenden.

Transcriptie

1 Bijpraten Beraber konuşalım Nr.56 januari 2013 Info van, voor en door mensen met een chronische psychische aandoening en belangstellenden. Gestigmatiseerd? Deel uw ervaringen. Zie pag. 5-6 Crisismeldpunt zorgaanbieders van de Parnassia/Bavo groep. Tel Buiten kantooruren, in het weekend en tijdens de feestdagen. Indien meerdere exemplaren in de WACHTKAMER aanwezig ook om mee te nemen. Meer info:

2 Bijpraten maart 2012 nr. 56 pag. 1. Op de themamiddagen Donderdagen 31 Januari 28 Februari 2013 Om uur In café "Zo is het Leven" in de Stationsstraat 5 in Zaandam, willen wij bespreken hoe wij het thema van de week van de psychiatrie Doorbreek het stigma! op donderdag 21 maart het best onder de aandacht kunnen brengen in Zaanstreek/Waterland. Wij willen dit samen doen met ervaringsdeskundigen, betrokkenen, hulpverleners en geïnteresseerden. Hoe kunnen wij met z'n allen de plannen van het bestuur en de P.R. commissie [pagina 5 en zes] aanvullen? Heeft u naast het voorstel van het bestuur en de P.R. commissie andere ideeën over "hoe maken we duidelijk dat Geestesziek zijn gewoon ziek zijn is?" Op de donderdagen in januari en februari willen wij al u voorstellen en ideeën coördineren en de uitvoering bespreken. De ideeën en voorstellen kunnen ook per post, telefoon en door gegeven worden aan onze coördinator en worden dan op 31 januari en 28 februari met de uitvoerende besproken. Post adres: Oldebroekstraat LA Zaandan Telefoon : adres zaanspraatcafe@planet.nl Zaterdag 2 februari 2013 Legers des Heils, Tuinierstraat 32 Zaandam, Een playbackshow met het spel "Ik hou van Zaandam". Aanvang is uur en men kan zich twee weken van tevoren opgeven om deelnemer te zijn. telefoon

3 Bijpraten maart 2012 nr. 56 pag. 2. Pag. 1. Pag. 2 Pag. 3 Pag. 4 Pag. 5-6 Pag. 6 Pag. 7-8 Pag Pag. 10 Pag Pag. 12 Pag. 13 Pag. 14 Pag Pag. 16 Pag. 17 Pag. 18 Themamiddagen jan- febr. Leger des Heils Inhoud. Bestuur. Redactie "Bijpraten" Website. Verandering in de basis zorgverzekering. Leven met een etiket. Week v.d. Psychiatrie. Wil niet meer dan je aan kunt. Salamanders uit het heelal. Zelfbindingscontract. Liefde. Tien tips tegen betutteling. Depressie en moraal. Hartevrouw. Rekeningen? Goede Voornemens? Stress. Eigen bijdragen WMO. De Lat. Wonen met zorg Afscheid. Witte Kerkje. Netto besteedbaar inkomen. Pag OMC - Schilddienstverlening. Muziekmiddag. Extra inlopen. Pag. 22 Pag. 22 Recept. Colofon. Wilt u "Bijpraten" liever op papier per post ontvangen? Geeft uw adres door aan de redactie. Telefoon: zaanspraatcafe@planet.nl

4 Wij wensen al onze lezers allereerst: Bijpraten jan nr. 56 pag. 3. Bestuur en vrijwilligers Het nieuwe jaar is van start gegaan met veel vuurwerk en de daarbij behorende knallen. Helaas hebben die knallen de boze geesten die voor vele opdoemden in het achterliggende jaar niet kunnen laten verdwijnen. Dus zijn we samen met de boze geesten het nieuwe jaar ingegaan. Vele van ons krijgen het benauwd bij de gedachte wat de bezuinigingen in de zorg voor hun persoonlijke zorg en hun krappe portemonnee gaan betekenen. Wat blijft er na de betaling van de vaste bedragen per maand over om uit te geven aan eten, kleding en dingen die anderen gewoon vinden? Om deze zaken op een rijtje te zetten, willen wij het verschil in het netto vrij besteedbaar inkomen van 2012 en dat van 2013 met elkaar gaan vergelijken. Meer hierover op pag. 18 Dit jaar is het thema van de week van de psychiatrie Doorbreek het stigma! Een thema dat ons zeer na aan het hart ligt. Daarom willen wij daar speciale aandacht aan gaan geven, door het vervaardigen van een CD, waarop dit thema vanuit diverse kanten aandacht krijgt. Zie pag.5-6. Ook willen wij ons dit jaar hard blijven maken voor meer inloopmogelijkheden en betaalbare eetgelegenheden in de wijken, in het bijzonder tijdens het weekend. En blijven wij de vraag ondersteunen van onze lotgenoten voor een zinvolle en realistisch gerichte dagbesteding bij de overgang van AWBZ naar WMO Al met al hebben we het ons voor 2013 dus niet makkelijk gemaakt maar..., Helaas zijn er steeds meer gemeenten die de subsidiekraan voor ons dichtdraaien, waardoor het steeds moeilijker wordt om de doelstellingen van het Zaans Praatcafé in 2013 te realiseren. De gemeente Zaanstad en Purmerend hebben ons een positieve subsidie-beschikking voor 2013 toegestuurd. De gemeente Edam-Volendam en Waterland hebben negatief op onze subsidieaanvraag gereageerd. Het wachten is op de reactie van de overige gemeenten van Z/W. Maar de inzet van onze vrijwilligers is niet alléén afhankelijk van het subsidiebedrag. De contacten met lotgenoten en hun netwerk hebben meer invloed op de inzet van vrijwilligers dan hun onkosten vergoeding. Ons motto is en blijft:" geestesziek = gewoon ziek" en zorgt, net als alle andere chronische ziekten, voor beperkingen. Dit motto willen wij blijven uitdragen Wij blijven ook dit jaar participeren daar waar onze belangen behartigd moeten worden. We beginnen dit jaar gesterkt en geïnspireerd door onze ontmoetingen tijdens de extra inlopen op 5 en 26 december. En wij hopen veel lotgenoten in 2013 te mogen ontmoeten. Gezond tijdens de inlopen en indien wij weten van een opname in het ziekenhuis. Het bestuur

5 Bijpraten jan nr. 56 pag. 4. Redactie Bijpraten. Zoals de lezers van de papieren uitgave hebben opgemerkt is er wel wat veranderd aan de opmaak van Bijpraten. Dit heeft te maken met het feit dat Bijpraten volledig op de website te lezen is en er steeds meer mailadressen komen waarheen hij verzonden wordt, o.a. kleuren hebben dan invloed op de opmaak. Daarnaast speelt de indeling ook een rol. Wij hopen dat onze "papieren lezers" dit niet stoort. Bijpraten is in kleur, zowel op de website als die per verzonden wordt, zegt men, gezelliger om te lezen. Er zijn maillezers die gevraagd hebben om een papieren "Bijpraten" toegestuurd te krijgen, dit verzoek wordt altijd gehonoreerd. Ook wij wensen u een goed 2013 en hopen weer op uw medewerking om ook dit jaar Bijpraten met goede [ervarings]verhalen, gedichten, tekeningen of informatie te kunnen vullen. Speciaal ervaringen over het moeten leven met het stigma, ook wel benoemd als "leven met een etiket". Dit i.v.m. het thema van de week v.d. psychiatrie. Zie pag Redactie Bijpraten. Website. De website www. Zaanspraatcafe.nl gaat steeds meer een echte informatieve site worden. Wij zijn blij met de op- en aanmerkingen die we krijgen op en over de website en stellen de inhoud en vormgeving bij, zodat deze steeds meer een site wordt die door meer mensen dan de, toch wel kleine, redactie is opgezet, maar aangevuld door lezers van de site. Mocht u op de site zaken, informatie, ervaringen missen of verbeteringen willen voorstellen, mail het ons door en wij zullen er serieus mee aan het wek gaan. Website redactie. Dit verandert er in de basiszorgverzekering. De premies voor de basisverzekering verschillen per zorgverzekeraar. Veel aanbieders kondigden aan hun premies komend jaar gelijk te houden of te verlagen, in tegenstelling tot eerdere jaren waarin de zorgpremies steeds fors stegen. De prijzen hoeven niet te stijgen, omdat verzekeraars een strikter inkoopbeleid voor medicijnen hebben doorgevoerd. De gemiddelde premie voor een basisverzekering bedraagt in 2013 zo n 1250 euro per jaar. De inhoud van het basispakket wordt elk jaar vastgesteld door de overheid. Politiek Den Haag geeft aan welke zorgkosten minimaal vergoed moeten worden en hoe uitgebreid de vergoedingen moeten zijn. Eraf: Het eigen risico gaat omhoog van 220 naar 350 euro per jaar. Rollators en eenvoudige hulpmiddelen gaan uit het basispakket. Bij de aanschaf van hoortoestellen moet een eigen bijdrage van 25 procent betaald worden. Erbij: Stoppen met rokenprogramma s komen terug in het basispakket. Dieetadvies (maximaal 3 behandeluren) wordt weer vergoed. Fluoridebehandelingen door tandartsen worden voor kinderen tot 6 jaar vergoed. Eigen bijdrage voor tweedelijns geestelijke gezondheidszorg wordt afgeschaft. Neutraal: Er vinden aanpassingen plaats in de vergoedingen van IVF-behandelingen. Er worden maximaal drie IVF-behandelingen vergoed, maar daaraan zijn wel enkele voorwaarden verbonden.

6 Bijpraten jan nr. 56 pag. 5. Doorbreek het stigma! Het thema van de Week van de Psychiatrie 2013 [van 18 maart tot 23 maart] is Stigma en gaat over het beeld dat mensen hebben over psychiatrie, verslavingszorg en de maatschappelijke opvang. Velen van ons ervaren dat, het moeten leven met een chronische psychiatrische ziekte en/of een verslaving op zich zelf al niet makkelijk is. Daarbij komt dat de gezonden in onze maatschappij er geen weet van hebben welke moeilijkheden en belemmeringen wij ervaren door onze ziekte. Toch worden wij gestigmatiseerd en krijgen we etiketten opgeplakt. Niet alleen wij, maar veelal ook onze naasten worden door ons ziek zijn gestigmatiseerd en krijgen een etiketje mee. Een nevendoel van het Zaans Praatcafè is het beïnvloeden van het beeld dat leeft onder veel mensen, over mensen die, op welke manier dan ook, anders zijn dan anderen. En omdat ze anders zijn, ook anders benaderd of behandeld worden. Wij proberen dit o.a. door ervaringsverhalen te plaatsen in "Bijpraten" en op onze website. Dit jaar willen wij gebruikmaken van de landelijke aandacht tijdens de week van de psychiatrie, om de handicaps die een psychische ziekte met zich meebrengt, eens extra onder de aandacht te brengen in Z/W. Stigmatisering maakt het beslist niet makkelijker om je te handhaven in het dagelijkse leven. De P.R. commissie heeft plannen gemaakt om een CD te maken met stigmatiserende ervaringen die: zij zelf, lotgenoten, familie, vrienden, hulpverleners, enz. hebben ondervonden in hun directie omgeving, met: familie, vrienden, buurt/buren, bij clubs, school, werk, dagbesteding uitgaan, sport, enz.

7 Bijpraten jan nr. 56 pag. 6. De P.R. commissie nodigt iedereen uit die iets wil vertellen over haar/zijn ervaringen met de stigmatisering van mensen met een psychische ziekte om die ervaring te delen. Dat kan op verschillende manieren. Zelf een ervaring schrijven in verhalende of dichtvorm. Een tekening of cartoon maken. Een one-lyner maken. Een van de redactieleden vragen om na een gesprek met jou, jouw ervaring op papier te zetten. De ervaringen kunnen onder pseudoniem geplaatst worden op de CD. De CD zal in de week van de psychiatrie uitgebracht worden en overhandigd of toegezonden naar vele instanties en organisaties, waaronder o.a.: Gemeenteraadsleden, Colleges van B&W, Beleidsmedewerkers van gemeentelijke diensten, Zorg en welzijn aanbieders, Zorgverzekeraars, En iedereen waarvan de deelnemers denken dat het nodig is. Wilt u meedoen aan deze voorlichtingsactie, neem dan contact op met: Zaans Praatcafé. Postadres: Oldebroekstraat LA Zaandam. Telefoon: adres zaanspraatcafe@planet.nl Of tijdens de donderdagmiddag inloop in "Zo is het Leven" Stationsstraat 5 in Zaandam met Agnes. Wil niet meer dan je aan kan. Wil niet meer dan je aan kan, dat geldt voor elk mens. Je lichaam en je geest, krijgen er genoeg van en trekken zelf de grens. Je kunt heel veel aan. Maar je kan niet eindeloos doorgaan. Luister naar je gevoel, dat scheelt een heleboel. Als er niets gebeurt, zullen mensen zeggen. Ze was altijd zo positief en ik zal zeggen. "Heb jezelf lief". Alex

8 Salamanders uit het heelal Bijpraten jan nr. 56 pag.7. Met het zweet in mijn handen reed ik via wegomleggingen naar de IJtunnel richting de Prins Hendrikkade. De bushaltes waren leeg op oudejaarsavond. Eindelijk zag ik Jan Willem lopen. Ik toeterde hard. Hij kwam naar me toe, en stapte in de auto. "Dank je mam, dank je". Hij lachte zoals hij dat ook deed als jongetje van dertien wanneer hij als een kanonskogel over de kartbaan vloog. "Dat knulletje racet als een gek", hoorde ik dan rondom me fluisteren. Mijn ogen volgden hem nauwgezet. Het was of alleen zijn koppie over de vloer van de baan suisde. Ik kon niet nagaan of de opwinding om me heen bewondering of verwondering uitdrukte en keek met bij elkaar geknepen billen naar de vier wielen waartussen alleen zijn hoofd te zien was. Auto s en Jan Willem hoorden bij elkaar. Hij was er bezeten van en wist zeker dat hij autocoureur en ontwerper van supersnelle racewagens zou worden. Hij kon uren zoet zijn met het tekenen van de door hem uitgedachte modellen. Zijn kamer hing er vol mee. Hij zette de datum en zijn handtekening eronder, want het was zíjn ontwerp en daar moest een ander niet mee vandoor gaan. Het had zelfs niet veel gescheeld, of hij was geboren in een auto. Toen de eerste weeën zich aandienden bleef Gert hulpeloos in de grote leren fauteuil zitten mompelend "de dokter bellen". Hij veerde een paar keer omhoog, maar viel meteen weer terug. Uiteindelijk belde ik zelf maar. " Mee!", schreeuwde ik en even later liepen we samen over de galerij naar de parkeergarage. Nou ja, hij liep en ondersteunde me terwijl ik naast hem strompelde. Gelukkig reageerde hij weer normaal en fluisterde troostend dat het allemaal wel goed zou komen. "Vlug naar het Prinsengrachtziekenhuis, mijn vrouw moet bevallen", commandeerde hij de bestuurder van de met een slakkengangetje voorrijdende taxi. Even later lag ik uitgevloerd, puffend en hijgend, op de achterbank. De chauffeur draaide zich om en zei minzaam, "rustig maar mevrouwtje ik heb vaker met het bijltje gehakt" en maakte geen aanstalten er de vaart in te zetten. In het geruite jasje, met zijn fletse rode haar, deed hij me denken aan de heer van stand in zijn oude schicht. Ik had de neiging hem te wurgen, maar kon alleen maar uitbrengen "rij door", toen hij zelfs bij het oranje stoplicht al op de rem trapte. Gert huilde voorin ook: "rij nu toch door man". Eindelijk stopten we voor de ingang van het ziekenhuis. Ik probeerde uit te stappen, maar de deur viel in het slot en de twee heren liepen richting de ingang. "Laat me eruit", schreeuwde ik en bonkte hard tegen de ramen, waardoor er een oploopje ontstond. Iemand probeerde de deur voor me open te doen, maar ook aan de buitenkant bleek hij op slot te zitten. Eindelijk kwamen ze terug. "Laat me eruit, ik wil eruit", gilde ik. De heer van stand startte uiterst kalm, zonder op mij te letten, de auto en reed weg. "Ik wil eruit, laat me eruit!" Het was tegen dovemansoren. De auto stopte aan het eind van de straat, waar de ingang voor de polikliniek was. Terwijl Gert afrekende strompelde ik naar binnen. Er stond een lange rij mensen voor het loket. Ik liep er langs, op zoek naar hulp, maar werd tegengehouden door de menigte. "Op uw beurt wachten mevrouw". Ik wist niets beters te doen dan op de grond te gaan liggen. "Wat doe je nu", klonk Gert zijn stem verwijtend, "je kunt hier niet zomaar gaan liggen". Hij moet pas geboren worden als ik netjes op een bed lig, dacht ik. Ik weet niet meer hoe ik destijds op die brancard gekomen ben, maar wel dat een vrouw in de lift maar tegen me bleef zeggen "nog even zuchten, nog even volhouden" en daarna in volle vaart met me naar de kraamafdeling rende, waar geen arts te bekennen was. Ik voelde hoe ik op een bed werd gerold en hoe mijn broek langs mijn benen gleed. Het enige wat ik nog kon uitbrengen was: "Nu ga ik bevallen", waarna in een boogje mijn baby op het bed duikelde. "Haal snel iemand", klonk de stem van een meisje.

9 Bijpraten jan nr. 56 pag. 8. Het huilt niet", fluisterde ik. "Het komt goed, mevrouw", antwoordde het meisje en maakte een draaiende beweging met haar armen. "Hij huilt al". Ze had onze zoon moeten redden uit de wurggreep van de een paar maal om zijn hals kronkelende navelstreng. "Het is een jongetje", juichte Gert, terwijl de zuster opgelucht een nat hoopje mens in mijn armen legde. "Hij is niet goed", zei ik. "Van harte gefeliciteerd", zei het meisje. Het Prinsengrachtziekenhuis is inmiddels opgeslokt door het OLVG, maar was toen een fijn ziekenhuis, waar goed voor je werd gezorgd. Overdag was Jan Willem, die veel sliep, bij me en s nachts lette de nachtzuster op de baby s, die ze s morgens uitgeput naar de moeders bracht voor de eerste voeding. "Zuster u doet toch s nachts wel een dutje?" vroeg ik haar een paar keer bezorgd naar de donkere kringen onder haar ogen kijkend. Dan lachte ze verlegen naar me. De nacht voordat ik naar huis zou gaan kon ik niet slapen en liep de gang op. Daar hoorde ik een baby zo amechtig huilen, dat het leek of hij voor de poort van de hel stond. "Wat huilt dat kindje hartverscheurend", zei ik tegen de zuster. "Moet het misschien eten hebben?" Ik heb alles al geprobeerd, zuchtte ze en bracht me naar de huilende baby. Het was Jan Willem, die direct stil was toen ik hem uit zijn bedje pakte en tegen me aan hield. "Ik heb hem elke nacht getroost, maar het huilen was niet te stoppen", prevelde de zuster. Ze keek me meewarig aan toen ze daar aan toevoegde:"ik heb nooit eerder een baby zo horen huilen". Naast me zoog Jan Willem driftig aan zijn sigaret. "Zou je niet weer eens willen karten?" vroeg ik. "Ik zou dat wel willen proberen, maar ik heb geen kart meer." "Dan huren we er toch een?" "Die gaan niet hard genoeg". "Misschien moet je gewoon een keer iets leuks doen". "Ik red het wel mam. Maak je om mij maar geen zorgen. Ik heb een tactiek gevonden om de salamanders te bestrijden als er een invasie vanuit het heelal komt. Ik heb niemand nodig". Hij keek onbevreesd alsof hij de strijd aanging met zijn concurrenten op de kartbaan, die hij allemaal achter zich zou laten roepend als hij als eerste finishte: "Heb je me gezien pap? Heb je me gezien?" Gert bracht hem altijd, had een behoorlijk bedrag beschikbaar gesteld voor de aanschaf van het onding, dat echt heel snel kon, maar raakte niet in vuur en vlam voor het gebeuren. Ik kreeg vaak de indruk dat hij hem wilde vormen naar zijn beeld en gelijkenis. Althans, dat hij wilde dat Jan Willem slaagde waar hij gefaald had. Maar Jan Willem bleek een rusteloos jongetje. Hij had niets van de geslaagde zoon met een spetterende carrière die zijn vader in gedachte had gehad. Ik zette hem af bij zijn woning en ging naar huis, waar Gert met een chagrijnig gezicht op me wachtte. De speciaal voor deze avond gekochte chateauwijn was op. Ik ben mijn bed maar ingedoken. Pas de andere dag spraken we weer met elkaar. "Hij heeft een vreselijk leven", zei ik. Gert knikte en gaf me een kus. Zaterdag heeft hij samen met mij een tekening, die Jan Willem voor ons had gemaakt, bij de lijstenmaker opgehaald. We reden langs zijn huis om shag en geld te brengen en lieten hem zien hoe zijn kunstwerk in de lijst er uitzag. "Dank je", zei Gert tegen hem. "Vind je het mooi?" vroeg Jan Willem. Zijn vader knikte en even hadden ze contact. Ypsilon Nieuws.

10 Bijpraten jan nr. 56 pag. 9. Zelfbindingscontract geschikt voor somatische en psychische zorg. Zwart op wit zetten wat je als ggz-cliënt wel en beslist niet wil op momenten dat je niet goed aanspreekbaar bent. Dat kan letterlijk van levensbelang zijn, weet Marlieke de Jonge (59) uit eigen ervaring. Twintig jaar geleden stelde zij haar eerste zelfbindingscontract op met haar psychiater én internist. Als ze minder dan 32 kilo weegt, wordt ze in het ziekenhuis opgenomen, of ze dat nu wil of niet. Onbegrip en agressie. In de somatische zorg weten zorgverleners zich vaak geen raad met patiënten die zich door hun psychiatrische problematiek afwijkend gedragen. Sterker nog, je roept agressie bij hen op, omdat ze het gevoel hebben dat je hun werk lijkt te dwarsbomen. Begrijpelijk. Want wat moet je met mensen die niet kunnen leven, als je tegelijkertijd alles doet om patiënten te genezen Om deze reden zouden volgens M. de Jonge veel meer ggz-cliënten op heldere momenten een contract moeten opstellen, waarin zij aangeven wat zorgverleners in crisissituaties wel en niet mogen doen. Ik weet dat ik opnieuw in een psychose kan raken, waardoor ik dit zelfbindingscontract opnieuw nodig heb. Hopelijk bespaar ik hiermee een hoop ellende, niet alleen voor mezelf maar ook voor mijn vrienden. Bovendien biedt het mijn hulpverleners houvast. Dat neemt bij hen de onzekerheid weg, waar ze bozig van worden. Ook daarom kan ik het anderen alleen maar aanraden. Gevoelloos. Door traumatische ervaringen in haar vroege jeugd, ontdekt Marlieke in haar puberteit dat ondergewicht haar lichamelijk en geestelijk gevoelloos maakt. Dat beschermt haar in haar strijd om te overleven. Op haar negende belandt ze voor het eerst in de psychiatrie, waar ze verschillende malen bijna het loodje legt, omdat ze zichzelf letterlijk opbrandt. Samen met haar psychiater stelt Marlieke twintig jaar geleden een zelfbindingscontract op. In het contract verleent zij toestemming voor een (dwang)opname zodra er sprake is van extreem gewichtsverlies of een andere vorm van destructief gedrag; ook als zij zich daartegen verzet. Daarnaast heeft zij vastgelegd dat zij in geen geval in een separeer terecht wil komen: dan desnoods maar medicijnen. Bij het contract zit een crisisplan, waarin concreet staat uitgewerkt wat Marlieke wel en niet wil. Daarnaast heeft zij een machtiging opgesteld, waarin ze zorgverleners (zoals haar huisarts, internist, psychiater en chirurg) toestemming verleent om tijdens een crisis zonder haar toestemming met elkaar te overleggen, zodat ze niet wordt lastig gevallen met privacyoverwegingen. Geen neussonde of infuus. In de loop der jaren heeft Marlieke haar zelfbindingscontract enkele malen aangepast. Nu staat er bijvoorbeeld ook in dat ze niet met een neussonde of infuus wil worden gevoed als ze in een psychose niet langer kan eten. Is dat toch noodzakelijk, dan is daarvoor altijd toestemming nodig van haar psychiater. Hij houdt in dat geval de regie, en niet een arts die me verder niet kent. Deze eenvoudige bepalingen geven Marlieke het veilige gevoel dat zij zelfs in crisissituaties grip houdt op wat er met haar gebeurt. Het is een eenvoudige manier van zelfbescherming voor momenten dat ik niet voor rede vatbaar ben en er niets bij me binnenkomt. Omgekeerde euthanasieverklaring. Het contract moet vooral kort en bondig zijn, benadrukt Marlieke. Bij een crisisopname hebben zorgverleners geen tijd om lange verhalen door te nemen. Daarnaast is het belangrijk dat cliënten niet alleen aangeven wat ze niet willen, maar ook een gebruiksaanwijzing geven voor wat ze wel nodig hebben in situaties dat ze een risico vormen voor zichzelf. Het is belangrijk dat

11 Bijpraten jan nr. 56 pag. 10. zorgverleners in dat proces actief meedenken, oor hebben voor wat een cliënt echt belangrijk vindt, en vooral ook hun eigen grenzen aangeven wat voor hen haalbaar is. Weet je, voor mij is dit contract eigenlijk een soort omgekeerde euthanasieverklaring: een wilsverklaring waarin ik heb geregeld dat ik in bepaalde omstandigheden liever niet dood wil! Nieuwsbrief patiënt veiligheid nr.7 november Liefde. Liefde is niet te verklaren. De spelregels zijn niet bekend. Je moet er voorzichtig mee zijn, Omdat je kwetsbaar bent. Ik hou van jou is makkelijk gezegd, een gevoel is nog nooit goed uitgelegd. Liefde is iets hemels, als de liefde je aanraakt Liefde kan je slopen, er wordt misbruik van gemaakt. Liefde is dan een leugen en de waarheid het kwaad. Liefde staat dicht bij haat. Alex. Meer gedichten van Alex op onze website zaanspraatcafe.nl onder: uit Bijraten-gedichten-Alex. Tien tips tegen betutteling. 1. Werk uit handen nemen. Het is belangrijk dat je tevreden bent met je werk...en je baas ook natuurlijk. Maar als je iets moeilijk vindt vraag je om hulp. Geef het niet zomaar uit handen en laat het je zeker niet afpakken. Hé blijf af, dit is mijn werk. Doe ik iets niet goed soms,of gaat het niet snel genoeg? 2. Hoe kleed je je? Over smaak valt natuurlijk niet te twisten. Vraag bijvoorbeeld: hoe vind je dat het mij staat? Maak dan je eigen keus en kijk of je budget het toe laat. Dat trek ik niet aan. Wie moet er mee lopen: jij of ik?

12 Bijpraten jan nr. 56 pag Negeren. Negeren is dat iemand denkt dat je zelf niet kan denken en beslissen. Als of je niet meetelt als mens. Zorg dat ze je zien zitten. Laat van je horen. Waarom praten jullie over mij en niet mét mij? Ze denken zeker dat ik gek ben of dom omdat ik in een rolstoel zit of om rustig te kunnen leven medicatie gebruik. 4. Vervoer. Voor je eigen veiligheid kan het verstandig zijn om de bus te nemen of de taxi. Maar blijf zelf de baas over hoe je ergens naar toe gaat als je conditie goed is. Ja doei...ik ga met de trein. Ik laat me niet rijden, als ik er zelf kan komen! 5. Vriendschappen. Vriendschap tussen twee mensen is fijn. Maar een vaste relatie is moeilijker want die bepaalt je leven, je toekomst en ook die van je partner. Praat er over met elkaar en de mensen die jou goed kennen, om zeker te weten dat iemand bij je past. Hé waar bemoei jij je mee. Als wij elkaar nou eens erg aardig vinden! 6. T.V. Kijken. Wie maakt uit hoe vaak je kijkt en naar welke programma's. Daar ben je zelf baas over. Maar verslaving ligt op de loer, dus vergeet niet waar de uitknop zit, Laat los die afstandsbediening. Ik kijk wat ik wil. Dat maak ik toevallig zelf uit! 7. Privacy bij de dokter Wanneer moet je naar de dokter, waarvoor en met wie? Denk van tevoren na of je wel of niet alleen wilt. Bespreek dat met je directe netwerk. Het is tenslotte jouw dokter. Hé, ga weg. Jij gaat niet mee. Ik ga alleen naar binnen! 8. Op Tijd naar bed. Voldoende rust en slaap zijn belangrijk en dus op tijd naar bed. Maar laat je niet commanderen. Denk zelf na over wat goed is en wat niet. En met elkaar kun je er ook afspraken over maken. Bed tijd??? Kaarttijd zul je bedoelen. We zijn nog lang niet uitgespeeld! 9. Bij de kapper. Kort, kaal, lang of met krullen. Wat maak het uit. En wie maakt dat uit. Je wilt ook wel eens wat anders. Er hangt natuurlijk wel een prijskaartje aan. Helemaal kaal wil ik en het kan niet schelen wat jij ervan vindt! 10. Wat eet jij? Een wekelijks menu dat bij je past kan je samen met een diëtiste opstellen. Daar hoort een lijst bij van dingen die helemaal niet goed voor je zijn maar... Pas op want die zijn lekker En weet wat je drinkt. Ja, ja, ik weet het: snoep verstandig, eet een appel. Maar vandaag mooi niet!. Een lezeres.

13 Bijpraten jan nr. 56 pag. 12 Depressie en moraal. "Tja, U moet leren sjoemelen! De psychiater keek me daarbij over de bovenrand van zijn bril aan met een blik die anticipeerde op mijn ongeloof en tegenwerpingen. Het was het begin van een heel lang gesprek. Sjoemelen werd het onderwerp dat bij iedere sessie terugkwam en gaandeweg steeds beter werd begrepen. Niet lang daarvoor was ik in een depressie geraakt. Niet zo maar een dip, maar een met alles d rop en d ran. Ik wilde niet meer leven, verzon mogelijkheden voor suïcide, berekende hoe lang het touw in het trapgat moest zijn en haalde overdonderd door het aanstormende lawaai mijn hals van de rails weg. Ik wilde niet meer leven omdat ik dacht dat ik, ondanks mijn goede bedoelingen, iedereen alleen maar ongelukkiger maakte. Een waanidee natuurlijk, maar op dat moment een levendige realiteit die ik niet meer kon verdragen. Naderhand heb ik leren sjoemelen. Maar ik moest eerst leren begrijpen wat dat was. Er werd niet bedoeld dat ik af en toe een handtekening moest vervalsen, een oogje moest toeknijpen of iets onbetaald de winkel uit moest smokkelen. Leren sjoemelen, betekent niet meer of minder dan accepteren dat je niet volmaakt kunt zijn. Leren accepteren dat je geest gebruikt maakt van handigheidjes als projecteren, rationaliseren, ontkennen, verdringen of andere mechanismen om het hoofd boven water te houden. Nog meer dan accepteren betekent sjoemelen je niet schuldig voelen om je tekortkomingen. Eigenlijk is het een kwestie van ontleren wat vanuit de opvoeding, cultuur of religie je is aangepraat. Wat je van jezelf niet accepteert, kun je projecteren op een ander. Vervolgens kun je hem er om veroordelen en valselijk opgelucht zijn omdat je zelf zo slecht niet bent. Een kenmerk van depressie is dat je afziet van dat soort mechanismen. Je projecteert niet meer op anderen, je bent zelf de slechterik. Depressies komen voort uit het valse geloof dat je volmaakt had moeten of kunnen zijn. Sterk projecteren heeft vaak te maken met het onderdrukken van een depressie. Ik herken het soms in blogs waarin de buitenwereld verantwoordelijk wordt gesteld voor van alles en nog wat of anderen worden gekritiseerd om wat betrokkene niet van zichzelf aanvaarden kan. De moraal van dit verhaal is natuurlijk dat moraal een richtsnoer is en geen absoluut einddoel. De moraal van het verhaal is dat vergevingsgezindheid naar onszelf en anderen de hoogste deugd is. Ik heb leren sjoemelen. Ik heb nog wel eens een dip gehad. De grens van vijftien jaar waarbinnen een depressie onvermijdelijk terugkomt, heb ik bijna bereikt. Ik hoop te bewijzen dat depressies kunnen worden verslagen met acceptatie en vergeving van schuld. Mijn huidige moraal reikt niet verder dan bedoeld is met het gezegde: één hand voor jezelf (en het jouwe) en één hand voor het schip (de ander en het andere). Het is niet volmaakt, maar ik ben er dik tevreden mee. Peter. Meer stukken van Peter op onze website zaanspraatcafe.nl onder Uit Bijpraten-Peter. Een vriend is pas een vriend, als hij midden in de nacht de deur voor je open doet.

14 Bijpraten jan nr. 56 pag. 13 Hartevrouw Zij heeft een hart heel warm en groot. Van binnen goud van buiten rood. Het is een hart om in te schuilen. en al je tranen uit te huilen. Je vind er knusse warme hoekjes en je eet er louter lieverkoekjes. Altijd branden er kleine vuurtjes. Er hangen portretjes aan de muurtjes. Die stellen al haar ikjes voor. Die fluisteren woordjes in je oor Ikje vrouw wil met je vrijen. Ikje mamma je sokken breien. Ikje kind wil met je spelen. Ikje lief je handen strelen. Ikje kok maakt lekkere hapjes Ikje clown verteld je grapjes. Je mag er komen elke dag. En wil je weggaan, nu dat mag. Weggaan is geen streng verbod. Want het deurtje gaat er nooit op slot. Ze heeft een hart heel ruim en groot. Van binnen goud van buiten rood. Lous Meer gedichten op de website onder uit Bijpraten - gedichten. Rekeningen? Alle rekeningen die ik ontvang, betaal ik nooit onmiddellijk. Omdat mij daarvoor eenvoudigweg het geld ontbreekt. De rekeningen worden in tegendeel in een grote trommel gestort, waar ik er iedere maand geblinddoekt drie uittrek. Deze rekeningen betaal ik prompt. Ik verzoek u dan ook te wachten tot het lot u getroffen heeft. Gevonden door Marie-Louise van de Radijsjes.

15 Bijpraten jan nr Goede voornemens? We varen het nieuwe jaar in, met gekleurd licht en knallen en laten het oude jaar achter ons. Als het goed is snoepen we ons op oudejaarsavond niet misselijk. We hebben het gered. En velen hebben plannen. Wat gaan we doen in 2013? En wat gaan we laten? Goede voornemens staan voor een nieuw begin. Een nieuwe kans, een nieuwe koers, een nieuwe blik op de talenten in onszelf. Ik begin traditioneel met opruimen en dingen in de verf zetten. Ook zorg ik er voor dat er een paar leuke afspraken in mijn nieuwe agenda komen te staan. Heb ik iets nodig dan duik ik de uitverkoop in de stad in. Met een frisse neus stap ik fiets op en fiets af. En dan na drie weken, ben ik blij als ik het van mezelf wat rustiger aan mag doen! Voor mij begint het echte nieuwe jaar pas in april, met de komst van de lente. Wat is het altijd heerlijk om naar de lente uit te kijken! Bloemisten weten dat ook. Vanaf februari zijn veel lentebloemen al te koop: hyacinten, narcissen, tulpen Aan de bomen beginnen knoppen en blaadjes te komen. Bollen steken al een beetje boven de grond uit Het is prachtig! De zon laat zich zien. Ik stap weer naar buiten. In de lente lijken alle goede voornemens of plannen gemakkelijker werkelijkheid te worden. Ik weet dan altijd beter welke mensen, activiteiten, soorten van rust, tot vakantieplek of land aan toe het beste bij me passen. Angst wijkt, depressie zakt in de grond, het druk-druk-druk krijgt een goede bestemming. Niet wat je bereikt is het doel, maar hoe je je voelt terwijl je daar mee bezig bent. Heb je géén goede voornemens? Ook goed, toch? Je hoeft ook niet helemaal iemand anders te worden! (En wat is er mis met een béétje gemakzucht?) Iedere 1 e van de maand kan toch ook een nieuw begin zijn? Of iedere maandag of zaterdag, zondag? Het beste nieuwe begin voor mij is mezelf beloven dat Me, myself and I bewust op zoek zal blijven gaan naar leuke dingen om te beleven, met mensen, muziek, én. humor. Geen andere keus. Het maakt het leven gemakkelijker. Serieus! Om wie kun jij lachen? Wie in je omgeving, wie op tv of in de krant? Stuur je antwoord hierop naar de Tiprubriek! Zaanspraatcafe@planet.nl. Mijn leus is moedig als ik ben Het leven is geen grapje maar dat betekent niet dat je er geen grapjes over mag maken. Vrolijke groetjes van Marie-Louise van de Radijsjes. Stress. De zes anti-stress regels: 1. Hou van je bed zoals je van jezelf houdt. 2. Rust overdag goed uit, zodat je 'nachts goed kan slapen. 3. Doe zo weinig mogelijk, of laat het anders doen door iemand anders 4. Als je plots zin hebt om te werken,ga dan zitten en wacht tot het overgaat. 5. Doe vandaag niet wat morgen kan. 6. Als je iemand ziet rusten...help hem dan

16 Bijpraten jan nr. 56 pag. 15. Eigen bijdragen voor WMO-voorzieningen. Vanaf 2013 betaalt u voor de meeste WMO-voorzieningen die uw gemeente verstrekt een eigen bijdrage. Het gaat om hulp in het huishouden, woonvoorzieningen (zoals een aanpassing aan de woning) en vervoersvoorzieningen (zoals een scootmobiel). Dit schrijven is bedoeld om u over de eigen bijdrage te informeren. Heeft u iemand die u helpt met uw administratie? Geef deze folder dan ook aan die persoon. Ook voor hem of haar is deze informatie dan van belang. Voor welke voorzieningen geldt geen eigen bijdrage? Voor de volgende WMO-voorzieningen hoeft u géén eigen bijdrage te betalen: rolstoelen; collectief vervoer en vervoerskostenvergoedingen; verhuiskostenvergoedingen; voorzieningen voor kinderen tot 18 jaar. Betaalt u of uw partner al een eigen bijdrage voor het verpleeg- of verzorgingshuis? Dan hoeft u voor de Wmo geen eigen bijdrage te betalen. Voor alle overige voorzieningen betaalt u wel een eigen bijdrage. De hoogte van uw eigen bijdrage hangt af van: uw leeftijd; uw inkomen; de kosten van de voorziening; of u alleenstaand bent of een partner heeft; uw inkomen. De eigen bijdrage wordt berekend door het Centraal Administratie Kantoor (CAK) aan de hand van het verzamelinkomen van twee jaar geleden. Hoe hoger het verzamelinkomen, hoe hoger de eigen bijdrage. Het verzamelinkomen wordt vastgesteld door de Belastingdienst en kunt u terugvinden op uw definitieve belastingaanslag. Als u vragen heeft over uw verzamelinkomen dan kunt u bellen met de Belastingdienst Let op: bent u gehuwd en heeft u bij de Sociale Verzekeringsbank verzocht om een alleenstaande AOW uitkering te ontvangen, dan betaalt u in deze situatie wél een eigen bijdrage voor de Wmo. Berekening eigen bijdrage. Op basis van uw verzamelinkomen van twee jaar geleden berekent het CAK de maximale eigen bijdrage die u per 4 weken moet betalen. De hoogte van dit bedrag staat op de beschikking die u van het CAK ontvangt. Eén jaar telt 13 periodes van 4 weken. De hoogte van de eigen bijdrage hangt af van het aantal jaren waarin de voorziening wordt afgeschreven en de kosten die de gemeente maakt voor de voorziening. De kosten bestaan uit de aanschafprijs en (bij sommige voorzieningen) een onderhoudstarief. Op basis hiervan wordt de hoogte van de eigen bijdrage berekend. Hoe lang betaalt u de eigen bijdrage? Hoe lang u een eigen bijdrage moet betalen, hangt af van de soort voorziening. Voor de hulp in het huishouden betaalt u een eigen bijdrage voor zolang u de voorziening ontvangt. Krijgt u een voorziening in bruikleen maar blijft de voorziening eigendom van de gemeente? U betaalt een eigen bijdrage gedurende de maximaal (technische) levensduur van de voorziening. Gaat het om een voorziening die u van de gemeente in eigendom krijgt? U betaalt maximaal 39 perioden een eigen bijdrage.

17 Bijpraten jan nr. 56 pag. 16. Is op de voorziening die u in bruikleen ontvangt sprake van onderhoud, dan betaalt u ook over het onderhoud een eigen bijdrage. Voor het onderhoud betaalt u een eigen bijdrage, zolang u de voorziening in bruikleen heeft. De berekende eigen bijdrage kan hoger of lager uitvallen dan de maximale eigen bijdrage per periode. Is de berekende eigen bijdrage lager dan de maximale periodebijdrage? U betaalt de berekende eigen bijdrage. Is de berekende eigen bijdrage hoger dan de maximale periodebijdrage? U betaalt de maximale periodebijdrage. U betaalt dus per periode nooit méér dan de maximale eigen bijdrage per 4 weken. Meerdere voorzieningen met een eigen bijdrage. Als u al voorzieningen heeft vanuit de Wmo of de AWBZ dan kan het zijn dat u al een eigen bijdrage betaalt. De totale eigen bijdrage voor de verschillende voorzieningen samen is nooit hoger dan de berekende maximale eigen bijdrage per 4 weken. Houdt u er rekening mee dat tussen het verstrekken van de voorziening en de eerste keer dat u een acceptgiro voor uw eigen bijdrage ontvangt van het CAK, ongeveer 3 maanden tijd zit. Bereken eigen bijdrage via website CAK. Op de website van het CAK ( kunt u met een eenvoudig rekenprogramma uw eigen bijdrage berekenen. U vindt dit programma onder Wmo, Bereken uw eigen bijdrage. Ook kunt u tijdens kantooruren, gratis bellen naar het CAK via telefoonnummer De medewerkers van het CAK rekenen dan voor u uit welke eigen bijdrage u ongeveer gaat betalen. Welke gegevens moet u bij de hand hebben: Uw verzamelinkomen van 2 jaar terug (via belastingdienst). De kostprijs van de voorziening. Het aantal perioden waarvoor u een eigen bijdragen moet betalen. Deze laatste twee gegevens kunt u navragen bij het WMO-loket van de gemeente. Vragen? Heeft u nog vragen? Bel dan met het WMO-loket van uw gemeente. De medewerkers helpen u graag. In de wet wordt onderscheid gemaakt tussen de termen eigen bijdrage en eigen aandeel. Voor de berekening en het te betalen bedrag maakt dit niets uit. Daarom gebruiken wij in de folder alleen de term eigen bijdrage. De Lat. De lat lag te hoog. Misschien wilde ik te graag. Ik heb het niet gered. Ik richt me op vandaag. Iedereen rijpt op zijn eigen manier. Net als bij een gedicht Maar dat op papier. Alex.

18 Bijpraten jan nr. 56 pag.17. Wonen met de zorg op de achtergrond. psilon Z/W denkt erover na of zij een project kan opzetten om woningen voor mensen met een ernstige psychiatrische ziekte te realiseren. Het landelijk bureau van Ypsilon heeft een expertisecentrum met voorbeelden van geslaagde projecten op diverse plaatsen in ons land. Zou het in deze regio ook mogelijk zijn om een woonomgeving te creëren waar het prettig zelfstandig wonen is, waar de zorg optimaal is en waar ruimte is voor zinvolle dagbesteding? Heeft u daar ideeën over? Laat het ons weten. Per Ypsilon.Zaanstreek.Waterland@gmail.nl of zaanspraatcafe@planet.nl Afscheid Ik heb je mogen leren kennen, Het was niet voor mij bedoeld. Slechts...in ons midden Nu zomaar weggespoeld. Tranen biggelen over mijn wangen, onbewust heb ik gehecht. Kennelijk had dit moeten gebeuren, toch om je zijn wordt ik berecht. Het is zo stil, zo onbegrijpelijk, verstild van samen zijn. Kom je nog een keer weder, Om voor altijd hier te zijn. Moeder van Alex Witte kerkje. 13 januari pastor André Wesche. 27 januari pastor André Wesche. 10 februari ds. Angelique Rijlaarsdam. 24 februari ds. Angelique Rijlaarsdam. 10 maart pastor André Wesche. 24 maart ds. Angelique Rijlaarsdam. 29 maart Goede Vrijdag om 19.00u. ds. Angelique Rijlaarsdam en pastor André Wesche. ism de Oecumenische basisgemeente KGIJ uit de IJmond. 31 maart Paasmorgen. pastor André Wesche ds. Angelique Rijlaarsdam. Alle vieringen beginnen om 10.00u in het Witte Kerkje, tenzij anders aangegeven.

19 Netto besteedbaar inkomen. Bijpraten jan nr. 56 pag. 18. Welke gevolgen heeft de stapeling van kosten voor het netto besteedbaar inkomen? Het antwoord op deze vraag willen wij graag in beeld brengen. En deze uitkomsten onder de aandacht brengen van instanties die bij hun besluitvorming daarmee rekening zouden moeten houden. Wij vragen voor dit project de medewerking van mensen met een uitkering die, dreigen, in de loop van het jaar het moeilijk krijgen om financieel redelijk prettig te kunnen leven.. Wij willen op de volgende manier te werk gaan. Moeten we de broekriem nog strakker aantrekken? Voorop staat de anonimiteit van de mensen die willen mee werken. Om deze te waarborgen gaan wij alle aan ons verstrekte gegevens opslaan op een externe schijf. Op deze schrijf komen nooit de: gemaakte afspraken, naam, adres, telefoonnummer, geboortedata bsn nummer, paspoort enz. enz. Agnes, die het uitgangspunt heeft "als je is iets wil weten van een ander vraag je het hem zelf maar", gaat dit project opzetten. Zij zal met iedereen die aangeeft mee te willen doen aan dit onderzoek een persoonlijk schriftelijke overeenkomst maken, waarin alle afspraken vastgelegd worden. Wie kunnen er meedoen. Iedereen die zelf zijn eigen financiële zaken beheert. Iedereen die geassisteerd wordt bij het afhandelen van zijn financiële zaken. Iedereen die de financiële zaken voor een ander doet, mits die ander daar toestemming voor heeft gegeven. Welke gegevens vragen wij aan de deelnemers? De in uw bankafschriften van 2012 te achterhalen inkomsten en vaste [verplichte] uitgaven Zoals daar zijn, Inkomsten: uitkering, aanvullende toeslagen, enz. Vaste lasten bijv.: huur, gas-elektra-water, gemeente/rijksbelastingen, telefoon, internet, sporten,eigen bijdrage AWBZ WMO, eigenrisico zorgverzekering,enz. Als wij uw vaste uitgaven van 2012, onder pseudoniem, op een externe opslagruimte hebben gezet, willen we met u afspreken, hoe we de gegevens van inkomsten en uitgaven van 2013 in de loop van het jaar gaan invullen. Om zo aan het eind van het jaar 2013 de vergelijking te kunnen maken tussen van het netto [vrij] besteedbaar] inkomen van Wat u met het nog netto vrij te besteden gelden doet is onze zaak niet en willen we ook niet weten. Om mee te doen aan dit project willen wij graag dat u zich opgeeft bij: Agnes; telefoon: , mailadres: zaanspraatcafe@planet.nl [alleen te openen door Agnes]. Of kom het met haar bespreken tijdens de inloop op de donderdagmiddag. Wanneer je de waarheid verteld, hoef je weinig te onthouden.

20 Bijpraten jan nr. 56 pag. 19. OntmoetingsMogelijkheden Commissie OMC. Themamiddagen. De belangstelling voor de themamiddag met informatie over de schulddienst viel qua opkomst wat tegen. Diegenen die erom gevraagd hadden lieten, om welke reden dan ook verstek gaan. Daarom hieronder de tekst van de folder die duidelijk en uitgebreid werd toegelicht door de medewerkers van deze dienst van Zaanstad. Op de website zaanspraatcafe.nl staat hoe de gemeente Purmerend en Zeewolde omgaan met deze nieuwe wet. Schulddienstverlening Oostzaan, Wormerland en Zaanstad. Alleen voor personen/huishoudens, niet voor ondernemers. Het lukt u niet meer om zelf met uw schuldeiser(s) een betalingsregeling te treffen. Of het lukt u niet meer om de aflossing van uw schulden na te komen. Kortom, u komt er zelf niet meer uit. Misschien komt u in aanmerking voor een schuldregeling. Hier kunt u achterkomen: door middel van een digitaal vragenformulier te vinden, via / digitaal loket/ s / aanvraag / vragenformulier / invullen / verzenden. Na ontvangst wordt door de dienst een eerste inschatting gemaakt of een aanvraag voor een schuldregeling kans van slagen heeft. Vraag hulp als u niet goed met een computer kunt omgaan. Het kan zijn dat uit uw antwoorden op het vragenformulier blijkt dat er (nog) geen schuldregeling mogelijk is. De schulddienstverlening neemt dan altijd telefonisch contact met u op om dit te bespreken. Hierna ontvangt u van hen een brief, met daarin een advies. Gegevens verzamelen. Als uit uw gegevens blijkt, dat u mogelijk in aanmerking komt voor een schuldregeling dan krijgt u een uitnodiging voor een gesprek. Tijdens dit gesprek worden gezamenlijk alle benodigde papieren voor de aanvraag verzameld. Houdt u er rekening mee dat wij kopieën nodig hebben van alle bewijsstukken (geen originelen!). Ook zal het aanvraagformulier voor een schuldregeling ingevuld en ondertekend moeten worden. Wanneer alles is ingevuld en de bewijsstukken compleet zijn, volgt er binnen vier weken een intakegesprek. Plan van aanpak. Een intake kan bestaan uit meerdere gesprekken. Tijdens deze gesprekken zal van alles worden besproken, zoals uw woonsituatie, inkomsten, uitgaven en schulden. Uit de verkregen informatie zal een plan van aanpak worden opgesteld. Hierin staat uw situatie beschreven en wordt duidelijk of, en hoe, er voor uw schulden een oplossing kan worden gevonden. Als een schuldregeling mogelijk is, dan kan het zijn dat uw inkomen in de eerste periode door ons wordt beheerd. Daarnaast kunt u een cursus volgen om te leren uw inkomen weer zelf te beheren. Als dat lukt gaat u stap voor stap weer zelf uw inkomsten en uitgaven regelen. Vaak is het oplossen van schulden alleen niet genoeg, ook zal de oorzaak van het ontstaan van de schulden aangepakt moeten worden. Schuldregeling. De gemeente doet aan al uw schuldeisers een betalingsvoorstel. Dit voorstel is gebaseerd op het bedrag dat u in drie jaar (36 maanden) kunt aflossen. Als alle schuldeisers akkoord gaan met het betalingsvoorstel en u houdt zich aan alle gestelde voorwaarden, dan bent u na 36 maandenschuldenvrij.