LAAC DUURLOPER. Nr. 4 - juni 2008

Transcriptie

1 Officieel orgaan van de LAAC DUURLOPER Opgericht 18 oktober 1984 Aangesloten bij de KNAU Verschijnt 6 keer per jaar Nr. 4 - juni LANGE AFSTAND ATLETIEK CLUB TWENTE REDACTIE Gerry Visser Marcel Lucassen André Bosgraaf Gerrie Broeders Laura Kotte Bart Vos Hans Gerritsen Redactieadres: Brassehorst KH Enschede Kopij: redactie@laactwente.nl BESTUUR Eric Dogger (tijdelijke voorzitter) Henk Offenberg (alg. zaken, sponsoring) Hans Lenderink (penningmeester) Carla Blokhuis (secretaris) Hans Engbers (algemeen bestuurslid) Laura Kotte (algemene zaken, duurloper) Vacature (algemeen bestuurslid) Secretariaat LAAC Twente W. de Clercqstraat VA Hengelo Bankrekening Rabobank Oost Twente: T.n.v. LAAC Twente te Oldenzaal bestuur@laactwente.nl LEDENADMINISTRATIE Johan Kappert De Wilmskamp GW Hengelo Telefoonnummer: info@laactwente.nl CONTRIBUTIE 2008 Wedstrijdleden: 73,25 Recreatieleden: 55,00 Jeugdleden: 35,00 WEDSTRIJDSECRETARIAAT Herman Holterman F. Zernikestraat EA Hengelo Telefoonnummer: Bankrekening Rabobank Oost Twente: T.n.v. LAAC Twente te Oldenzaal wedstrijden@laactwente.nl Van de (tijdelijke) voorzitter Sneller dan verwacht weer een verzoek gekregen om een voorwoord in te dienen. Dat kan een teken zijn dat de tijd vliegt en dat klopt ook wel. Het is alweer een aantal weken geleden dat onder schitterende weersomstandigheden de jaarlijkse FBK Games werden afgewerkt. Zelf heb ik als portier van de callroom weinig van de wedstrijden gezien maar wel bijna alle atleten aan mij voorbij zien komen voordat ze hun kunsten in het stadion vertoonden. Allemaal onder het toeziend oog van vele Laac ers die met vrijkaartje, verdiend als helper of als loper tijdens de Dubbele Mijl, prinsheerlijk op de zittribunes zaten. Een van de atleten had zich te laat gemeld voor de 3000 meter steeple en wilde later toch wel meedoen aan de 5 km zonder waterbak en horden. Gelukkig voor de latere winnaar Bekele geen bedreiging want anders had de organisatie toch wel iets uit te leggen lijkt me. Iemand die we, naar mijn stellige overtuiging, zeker in de toekomst ook eens zullen zien schitteren tijdens de FBK Games is Rachel Klamer. Als bijna Nederlands kampioen bij de junioren is zij onlangs in de bloemetjes gezet voor haar PR op de 3000 meter, goed voor een zilveren NK medaille. Binnenkort zal ze ook meedoen in Holten tijdens de triathlon aldaar. Zelf zal ik daar niet bij zijn want in ons eigen FBK stadion staat op 28 en 29 juni weer een mooi evenement op het programma, nl. de EK Meerkamp Super League Ook positief is dat onze nieuwe trainerscoordinator Peter v.d. Tol in het najaar weer enkele nieuwe trainers hoopt te begroeten want o.a. Huub van Langen en Ingrid Prigge zijn van plan om looptrainer te worden. Aanvulling blijft altijd welkom zeker nu enkele trainers het (soms) noodgedwongen rustiger aan moeten doen. Blijf gezond (ook na het EK voetbal)! Eric Dogger LAAC Duurloper Nr. 4 - juni2008

2 VOOR DE WHISKY LIEFHEBBER HEBBEN WE MEER DAN 150 soorten whisky op voorraad Daarnaast 150 hebben soorten we whisky een uitgebreid op voorraad assortiment in: Daarnaast hebben wijn we port een likeur uitgebreid cognac assortiment in: VOOR DE WHISKY LIEFHEBBER HEBBEN WE MEER DAN wijn port likeur cognac Kwaliteit Kennis Kunde Kennis gaan hand in hand bij Kwaliteit Kunde gaan hand in hand bij Gall & Gall In den Vijfhoek 21 Oldenzaal Tel: Gall & Gall In den Vijfhoek 21 Oldenzaal Tel: KOOP BIJ ONZE ADVERTEERDERS 2 LAAC Duurloper

3 IN DIT NUMMER VAN DE REDACTIE Oproep Huttenkloasloop 5 De Loopster (door Bart Vos) 6 Mijn Passie 0 De Doorloper (door Gerry Visser) 11 Warmlopen (door Marcel Lucassen) 12 Dubbele Mijl van Hengelo 15 Londen Marathon 6 Triathlon Mededelingen 21 Puntenestafette 22 Medianieuws 24 Wedstrijduitslagen 28 Wedstrijdkalender 2 Vlak na de kortste wedstrijd van het jaar (Dubbele Mijl in Hengelo, (pag. 15), heb ik toch maar weer besloten om na deze zomer te gaan trainen voor mijn langste wedstrijd van dit jaar (marathon op Terschelling). Eens kijken waar het schip ditmaal strandt Eind vorig jaar, in De Duurloper van december, hebben we nog een prachtig verhaal kunnen lezen over deze zware Berenloop. Deze prominente LAACer komt nu weer met een prachtig stukje over de marathon van Londen (pag. 16). Een hilarische Puntenestafette hebben we mogen beleven dit jaar (pag. 22). De einduitslag liet dan ook behoorlijk lang op zich wachten. Vooral de twee laatst geëindigde teams waren vol verbazing na de bekendmaking van de uitslagen. Wat zich allemaal op de laptop van Herman H. heeft afgespeeld zal voor ons lopers wel altijd een raadsel blijven. Dit soort verhalen maken De Duurloper juist zo leuk. Blijf daarom ook de komende zomer schrijven over die mooie wedstrijden en stuur ze naar: redactie@laactwente.nl We feliciteren redactie- en bestuurslid Laura Kotte van harte met de geboorte van haar dochtertje Marte! Tegelijk willen we enkele LAAC-leden die op dit moment een verdrietige tijd doormaken veel sterkte wensen. Hans Gerritsen - redactie SLUITINGSDATUM KOPIJ 13 augustus VAN DE BESTUURSTAFEL Een aantal belangrijke zaken zijn de afgelopen maanden besproken binnen het bestuur. Zo is bijvoorbeeld een uitgebreide taakomschrijving voor de functie van trainerscoördinator vastgelegd. Dit zal voor meer duidelijkheid zorgen in de toekomst. Ook is er ondertussen een tweede AED-avond geweest. Het belang hiervan behoeft geen verdere uitleg. Verder zijn de voorbereidingen voor de tweede Huttenkloasloop in volle gang en is er ook een begin gemaakt voor een (tijdelijke) jubileumcommissie. Het bestuur Nr. 4 - juni 2008

4 4 LAAC Duurloper

5 HELPERS HUTTENKLOASLOOP 2008 Hieronder vindt u de lijst van helpers voor de Huttenkloasloop 2008 op zondag 5 oktober Ongeveer eenmaal in de drie jaar wordt een LAAC-lid opgeroepen. Deze keer worden leden opgeroepen die voor het laatst in 2004 of 2005 hebben geholpen. Ondanks dat er veel zorg aan deze lijst wordt besteed, is het mogelijk dat u met name vorig jaar heeft geholpen bij de eerste editie van de Huttenkloasloop, en dat u toch wordt genoemd in onderstaande lijst. Stuur in dat geval even een tje naar ondergetekende. Ook als u zelf mee wilt lopen maar ook moet helpen kunt u mij een tje sturen. Indien mogelijk wordt u zo ingedeeld dat u gewoon mee kunt doen aan de wedstrijd. Eventueel kunt u ook op de zaterdag helpen bij de opbouw van het parcours. Maar in alle gevallen wees er dan tijdig bij! Als u onverhoopt niet kunt helpen in dit weekend dan DIENT U ZELF VOOR EEN VERVANGER TE ZORGEN. Het is niet de bedoeling om bij ondergetekende of bijvoorbeeld het bestuur af te melden en LAAC voor een vervanger te laten zorgen. Indien u vragen en/of opmerkingen heeft, kunt u mij altijd mailen of bellen. Wim Molenberg wimmolenberg@hotmail.com Organisatie Huttenkloasloop Gerrit van Alst Jan Annink Saskia Bekhuis Marije Blom Marcel Bos Tonnie Bruns Sabine van den Bulk Alien Douma Elise Elbert Theo Ellenbroek Fred Euverman Guido Gosselink Gerard Grobbink Ron Hofte Ron Hogeweg Wim Hoppenreys Jacoline Huiskes Toon Janssen George Klomp Ruud Kotte Fons Krabbe Albert Kroeze Monique Kropmans Louis Kuipers Bianca van Marle Alwie Molenbroek Fons Nijmeijer Jan Olsman Joop Ouwehand Dick Ramerman Joris Roord Marijke de Ruijter Lucia Ruiter Kevin Schaap Ton Scheuten Dione Scheuten Hans Scholte in t Hoff Bert Siemeling Koos Sijtsema Gerrit Struik Trudy Tanke Michiel Trouw Peter Vedder Eise Veenstra Han Velthuis Eric Vos Joop Vriend Jan Waanders Theo Weegerink Wendy Wegdam Richard v/d Weijden Henk Wessels Evelin Zwijnenberg Nr. 4 - juni

6 DE LOOPSTER Door Bart Vos - redactie Henk offenberg Op zijn 16e begon hij met hardlopen, samen met zijn oudste broer. Een goede training voor het tafeltennissen. Hij is steeds meer gaan hardlopen. Gewoon voor zichzelf, omdat het lekker was. En als je vaak hardloopt, loop je ook wel eens een wedstrijdje van 10 km. En als dat dan niet slecht gaat, dan denk je, misschien moet ik maar eens wat gestructureerder gaan trainen. En dat kon, bij LAAC. Voordat Henk lid werd van LAAC had hij er al een marathon op zitten; die van Rotterdam. André Bartelink (ontwerper van het logo) is de zwager van Henk en was al lid van LAAC. Samen met de lange afstanden die Henk al liep, was LAAC als hardloopclub de logische keuze voor Henk. Trainde je vaak? Ik was in die tijd persfotograaf bij de krant en draaide ploegendiensten. Daarom kon ik slechts om de week op donderdagavond trainen. De dinsdagavondtraining in Oldenzaal deed ik nooit. Dat kostte me weer een hele avond en dan ging ik liever een uurtje van huis uit lopen. Later heb ik met een collega die de andere ploeguren draaide steeds kunnen ruilen op de donderdagavond. Zo kon ik elk week trainen en het kwam hem ook wel goed uit. Een duidelijke win-win situatie dus. En gezellig, natuurlijk... Ja. Eerst was er geen kantine en ging ieder na de training zijns weegs. Wel was er de mogelijkheid om na de training een beker koffie te drinken in een ruimte waar ook de massagetafel stond. Erg gezellig, maar ikzelf heb er niet veel gebruik van gemaakt. Nu is de donderdagavond ook echt een soort uitgaansavond geworden. Veel mensen blijven hangen na de training en het is maar goed dat we er om uur uitgeschopt worden... Deze saamhorige gezelligheid heeft zijn weerslag op de betrokkenheid van de leden. Veel leden van de donderdagavond zijn ook actief binnen LAAC. Het is ook een sociaal gebeuren. 6 LAAC Duurloper

7 Zo komt het gesprek al snel van het hardlopen op de organisatorische kant van de vereniging. Henk vond voordat hij voorzitter werd, dat sommige zaken wel wat dynamischer geregeld kunnen worden. Hij vertelt een smeuïg verhaal van de landeigenaar van de Austiberg die niet wilde hebben dat er hardlopers over zijn Austiberg liepen. En ondanks dat het een openbaar pad was, stond hij de hardlopers bovenaan op te wachten. Nog net niet met een geweer in de handen, maar wel even de politie gebeld. Dat werd dus mee naar het politiebureau, waar het allemaal met een sisser afliep. Maar moesten we daarom maar stoppen met het hardlopen over de Austiberg? Henk vond van niet, het was immers een openbaar pad. En toen er een nieuwe voorzitter moest komen, was Henk al snel de aangewezen persoon. Vanuit het niets met stip op 1. Zo zou je het kunnen noemen. Heb je veel veranderd? Kijk, we zijn allemaal vrijwilligers. Iedereen doet zijn clubwerk meestal naast een normale, fulltime baan. Soms heb je weken dat je alleen maar zit te vergaderen s avonds. Dus alle lof voor de mensen die zich inzetten voor LAAC, hoezeer ik soms ook vond dat er dingen anders, mogelijk beter geregeld konden worden. De Algemene ledenvergaderingen vonden toen nog buiten het FBK plaats bij Siemerink in Oldenzaal. Maar met zo n mooi nieuw stadion lag het voor de hand om de vergaderingen hier te gaan houden. Verder hebben we een hele enthousiaste club met veel activiteiten. We hebben een geweldige groep trainers en veel juryleden en werken goed samen met MPM. De grote evenementen van LAAC zelf (naast medewerking aan diverse wedstrijden zoals de Dubbele Mijl en de Marathon van Enschede) zijn de Hulsbeekcross, de twee baanwedstrijden en natuurlijk de Halve van LAAC, tegenwoordig de Huttenkloasloop. leden enorm aan de slag gegaan. Met de weergoden als bondgenoot werd de eerste editie een groot succes. Maar ja, geluk dwing je af, toch? Ik heb als taak in de commissie om te zorgen voor de publiciteit. Ik ben contactpersoon voor de media en de sponsoring. Een hoop werk, maar erg boeiend en leuk. Gelukkig zijn er een paar prima mensen die dat samen met mij doen. Wij moeten de wedstrijd als het ware verkopen zodat de rest van de organsatie de wedstrijd kan organiseren op de manier zoals zij dat willen. Wordt de 2e editie veel anders dan de 1e? Niet echt, we hebben uitgebreid geëvalueerd en voeren een paar verbeteringen door. Zoals de mogelijkheid om spullen achter te laten aan de start en meer politie-ondersteuning op bepaalde punten voor meer veiligheid van de deelnemers. En we hopen natuurlijk op nog meer deelnemers. Maar een mooie, grote wedstrijd bereik je niet in één keer. We mikken als groei op 1000 deelnemers op de halve. Wezenlijk verandert er niks aan opzet en parcours van de Huttenkloasloop. Je bent net voorzitter af: tijd over? Nou nee, niet echt. Ik zit nog steeds in het bestuur. Ik ben contactpersoon voor de Huttenkloasloop. Ik was al actief betrokken bij het organiseren van de Huttenkloasloop en de combi met het voorzitterschap werd echt te veel. Het organiseren van zo n wedstrijd is een grote uitdaging. Het terughalen van de Halve van LAAC uit Weerselo naar Oldenzaal was ook een wens van de gemeente. We hebben toen de kans gegrepen en zijn met een aantal enthousiaste Nr. 4 - juni 2008

8 Kom je zelf nog wel eens aan hardlopen toe? Ik probeer drie keer in de week hard te lopen. Maar als ik vergadering heb, gaat er al weer een keer af. Bovendien ben ik ook nog gepassioneerd hobbyfotograaf en daar probeer ik ook tijd voor te maken. Ik heb nog wel ambities op het loopvlak, maar daar moet je voor trainen. Het zou wel leuk zijn als ik weer eens een 10 km onder de 40 min zou lopen, of een halve binnen de anderhalf uur. Ik ben nu wel 51, maar mijn gestel kan het nog aan. Ik moet wel de discipline opbrengen om in de training niet te hard te gaan. Dat is moeilijk. Heb je nog een wijze mededeling voor je medeverenigingsleden? Ik ben niet zo n moraalridder, dus verwacht geen one-liner. Maar wat ik wel wil zeggen: ik ben in het bestuur actief geworden omdat ik zelf een paar jaar lid was en een kritische blik had. Dan vond ik dat ik ook wat moest doen. Een paar jaar je inzetten voor de vereniging, waarvoor je heel veel terug krijgt is niet te veel gevraagd. Dat zouden meer mensen moeten doen. Een paar jaar in een commissie of een bestuurstaak, daarna trekt een ander groepje weer de kar. We zijn een hardloopclub, maar ook een sociale club. Dat is het mooie van LAAC. Eddy van Essen hardloopbegeleiding & sportmassage licentie KNAU en NGS PR s van Henk: 10 km 37:05 (Ommen) Halve Marathon 1:23:35 (Enschede 1995) Marathon 3:10:20 (Rotterdam 1996) Hardloopcursussen voor beginners volgens uniek concept. Start twee keer per jaar op de eerste zaterdag in maart en september. 8 LAAC Duurloper

9 Introweb Nederland bv T (074) info@introweb.net introweb.net INTW0006 Adv A5 lig ZW.indd :07:46 Fysiotherapie Manuele therapie Sportfysiotherapie Kruisstraat G J Oldenzaal contactpersoon: André Bosgraaf Nr. 4 - juni

10 Mijn passie September 2008 is het dan eindelijk zo ver! Ik ga voor 3 maanden naar Zuid-Afrika. Een lang gekoesterde wens van mij gaat in vervulling. Bij ons thuis ben ik de oudste van 5 kinderen uit een katholiek gezin. Mijn ouders hebben ons meegegeven, ook voor anderen die het minder hebben goed te zorgen. Nu ben ik 54 jaar en als je nog iets wil betekenen voor een ander, dan moet je het nu gaan doen! In 2004 begon de zoektocht naar een kleinschalig project in de sociale sfeer. Na wat speurwerk is de organisatie gevonden, die mij uit gaat zenden; Activity International, die o.a. actief is in St. Lucia. Hier ga ik vrijwilligerswerk doen. Met 5 andere vrouwen werken we in een aantal projecten. Met name dagopvang bieden in een weeshuis voor kinderen die aids hebben spreekt mij aan. Maar bij meerdere projecten in Kwazulu-Natal is er behoefte aan allerlei hulp. Voorlichting geven over Hiv/Aids, scholing en medische ondersteuning. Tevens vragen ze ondersteuning bij praktische zaken als klussen, sport en spel. Door naar het buitenland te gaan leer je ook een andere cultuur kennen, nieuwe vriendschappen sluiten en jezelf ontwikkelen. Als je meer wilt weten over ons project kun je gaan kijken op onze internetsite: Nog een paar maanden van voorbereiding en dan hoop ik in januari 2009 terug te zijn met een schat aan ervaring, verhalen, mooie foto s en weer voldoende energie over te hebben om nog jaren in de zorg te kunnen werken! Hanny Scheuten 10 LAAC Duurloper

11 Webdesign D T P Fotografie Doeltreffende websites DTP, van visitekaartje tot full colour brochure en Van logo tot complete huisstijl Ook voor de digitale fotografie die hiervoor nodig is kan men bij HG67 terecht H A N S G E R R I T S E N H A N S G E R R I T S E N B R A S S E H O R S T K H E N S C H E D E w w w. h g 6 7. n l i n f h g 6 7. n l NL 1512 HG67 DIGITALE VORMGEVING Slachte marathon Volgende week is het zover, de derde Slachtemarathon. Een wedstrijd dwars door Friesland, over de oude Slachtedijk. Er wordt gestart in het hoge noorden, vlak bij Sexbierum. Daarna gaat de route naar het zuidwesten om te finishen in Raerd, bij Sneek. Niet alleen vanwege de route is het een bijzondere loop. Hij is ook bijzonder omdat hij maar één keer in de vier jaar wordt georganiseerd. Acht jaar geleden was de eerste marathon een onderdeel van Simmer 2000, een soort reünie voor Friezen van over de hele wereld. Vier jaar is best een lange tijd. En acht jaar helemaal. Acht jaar geleden was de Slachtemarathon mijn derde marathon en maakte hij diepe indruk. De start was s ochtends om half zeven en we werden al om vijf uur met de bus vanuit Sneek naar Sexbierum gebracht. De sfeer in de bus was jolig, alsof we op schoolreisje gingen. En ik zie nog de verbazing bij een inwoonster van het dorpje Easterbierum die, gekleed in bloemetjesnachtpon, s ochtends om zes uur nietsvermoedend een gordijn aan de kant schoof en allemaal nerveuze lopers rond zag schuifelen. Het was een grijze ochtend en het was overal doodstil. De eerste kilometers voelden onwerkelijk, alsof we met iets bezig waren dat nog moest beginnen. Na afloop ging ik bij mijn ouders op de koffie, het was nog geen elf uur s ochtends. Maar Gerry, wat een eind! riep mijn vader uit, die zich toen pas realiseerde hoe ver een marathon eigenlijk was. Dat fietsten wij vroeger! Vier jaar later liepen we tegengesteld en was de finish de start geworden. Ook nu begonnen we weer verschrikkelijk vroeg en werden we met bussen vervoerd, maar dit keer scheen de zon al volop en waaide het een beetje. Het was een prachtige zomerochtend en we startten midden in de weilanden. De hele tocht was vrolijker, lichter, en na afloop ging ik gezellig bij een vriendin op de koffie, die nog maar net wakker was. Naar mijn idee was de dag al bijna om, die van haar was net begonnen. We zijn inmiddels vier jaar verder. Tijd voor Slachtemarathon nummer drie. De start is weer om half zeven, de bussen zijn besteld en ik ben er klaar voor. Ik loop dit keer samen met mijn broer, die voor het eerst een hele marathon gaat lopen. Ik heb hem gewaarschuwd dat het best een eind is. Maar geloof me, heb ik hem beloofd, voor de koffie ben je weer thuis! Gerry Visser - redactie Nr. 4 - juni

12 WARMLOPEN Door Marcel Lucassen Gaan de loopschoenen mee op vakantie of laat ik ze dit jaar thuis? Heerlijke duurloopjes op je vakantieadres of het lijf eens lekker enkele weken rust geven? Vragen waarmee we bezig zijn in de tijd dat de vakantie voor de deur staat Als het voorjaar aanbreekt neemt mijn motivatie om te gaan trainen in het kwadraat toe. De dagen worden langer en buiten wordt het weer prachtig groen. De natuur lokt je naar buiten. Vertrouwde paadjes ervaar je weer als verfrissend nieuw. De winterslaap is uit en de loopsport lacht je toe. De tijd in het donker van lantaarnpaal tot lantaarnpaal hollen, lijkt voorgoed voorbij te zijn. Het buitengebied lonkt weer naar je en de loopaccu laadt weer op. Dan breekt de vakantieperiode aan. Voor mij is er geen vakantie zonder loopschoenen, short en singlet. Die gaan steevast mee. Trainen in de vakantieperiode is voor mij de opmaat naar een piekmoment in het najaar. Daar leg ik het stevige fundament. Meestal reizen we met ons gezin af naar het zuiden van Frankrijk en komen terecht in een omgeving waar prachtige looproutes te vinden zijn. Het is wel zaak om de loopdraad snel op te pakken als je je hebt genesteld op de camping of op je vakantieadres. Als je je eerste loopactiviteit tot over enkele dagen uitstelt, dan wordt de verleiding om het te laten voor wat het is wel heel groot. Een rondritje en een detailkaart van de omgeving geven je al snel een indruk hoe en waar je zou kunnen trainen. Maar toch, overschat jezelf niet. Ik zal niet de eerste zijn, die dacht zijn vakantieomgeving redelijk te kennen, maar pas na enkele uren en oververhit de camping weer wist terug te vinden. De werkelijkheid ziet er toch anders uit dan op de kaart. Die vreemde rotonde had een afslag meer dan dat de kaart deed vermoeden. Het zwarte lijntje was geen riviertje, maar bleek een onverharde weg te zijn. Van die dingen. Na een week heb ik meestal mijn parcours vastgesteld. Ik hou niet van tempotraining in de vakantie. Dat laat ik lekker aan de natuur over. Ik zorg voor afwisseling tussen klimmen en dalen in combinatie met vlakke stukken. Mijn hart-longmachine moet zich maar lekker zelf aanpassen - heuvel op en heuvel af - aan de te verrichten arbeid. Dus heb je de stopwatch eigenlijk niet nodig. En dan maar heerlijk wegdromen in het vakantielandschap. In het buitenland is hardlopen nog niet zo n gemeengoed als in Nederland. Vorig jaar werd ik in de Dordogne met bijzon- 12 LAAC Duurloper

13 dere aandacht door de plaatselijke bevolking gevolgd toen ik zwetend langs hun erven holde. In Frankrijk bonjour ik naar iedereen. Al is het alleen maar om de hond het gevoel te geven, dat ik een vertrouweling van zijn baas ben en dat hij dan mijn benen maar met rust laat. Ik sta vroeg op en rond zever uur ben ik op pad. Ik loop dezelfde route en passeer dezelfde plaatsen. Ik heb maar één outfit bij me, dus ik ben een tijdelijk element op een vast tijdstip in het Franse decor. Na enkele dagen - hé daar is hij weer - word ik teruggebonjourd. Enkele jaren geleden tijdens ons verblijf aan het Lac St. Croix, ontmoette ik iedere morgen een Franse dame, die haar rosarium stond te sproeien bij het krieken van de dag. Zo rond negen uur zit mijn training erop en ligt het zwembad aan mijn voeten. De rest van de familie moet dan nog dikwijls uit de veren komen. Mijn dag kan sportief gezien niet meer kapot. s Middags neem ik lekker de tijd om vanuit de hangmat de Tour de France te luisteren via de kortegolf ontvanger. Vaak gaat me dan de finish net om de klungel als de bomluiken het niet hebben kunnen houden. De ene dag loop ik wel en de andere niet. Een training in het zuiden van Frankrijk combineren met een andere inspannende activiteit, is niet echt een aanrader. Tijdens ons verblijf in Nationaal Park de Cevennen is me dat behoorlijk opgebroken. s Morgens trainen en dan op pad naar Mont Aigoual (1567 m), de hoogste top van het park. Weliswaar toentertijd met de auto, maar nog zonder airco. De picknick op de top valt me al slecht en een duizelingwekkende afdaling zorgt voor de genadeslag. Hangend aan de handgreep boven het portier weten we het dal te bereiken. Daar moet ik uit de auto en ik ga volledig gestrekt languit in de berm. Geen beweging meer in te krijgen. Niets aan doen, gewoon laten liggen. Een beetje water is alles wat ik wil. Na enige tijd komt het afgematte lijf tot rust en ik verzoek Petra alsjeblieft de kortste route naar de camping te rijden. Gelukkig is zij een uitstekende en zelfstandige chauffeur, dus komt het goed. We komen s avonds samen tot de conclusie dat de halve marathon van hedenmorgen, de hitte en de dagtocht teveel zijn geweest voor mij. Dus dit doen we niet meer. Na een week training merk je duidelijk dat het steeds makkelijker gaat. De beklimmingen lijken korter en het afdalen gaat soepeler. Ongemerkt gaat je snelheid omhoog en aan het einde van de tweede week vestig ik meestal mijn vakantieparcoursrecord. Vanaf dat moment word ik een beetje melancholisch. Nog twee keer langs het kerkje, het lavendelveldje, het bruggetje over het snelvliedend riviertje, het vervallen châteautje en de scheurende Franse automobilisten. Het was even ook jouw wereldje. Over een week loop je weer als altijd tussen Hertme en Saasveld. Ook mooi, maar anders. Gelukkig hebben we de foto s nog. Lopen in de vakantie is voor mij de basis van goede loopresultaten in het najaar. Door te trainen in geaccidenteerde en warme omstandigheden, heb je terug in Nederland veel over. Je benen zijn extra sterk geworden en je lijf kan beter met hogere temperaturen overweg. Belangrijk is dat je de eerste dagen tijdens je vakantie jezelf niet moet overschatten. De omstandigheden zijn opmerkelijk zwaarder dan thuis. Lopen in de vakantie is voor mij de injectie voor mijn loopmotor. Inspirerend en vitaliserend. De loopschoenen thuis laten? Voorlopig niet... Nr. 4 - juni

14 Nieuwstraat 103 Oldenzaal Te lefoon (0541) Fax (0541) LAAC Duurloper

15 Dubbele Mijl Wat is het toch met de Dubbele Mijl? De afstand van ruim drie kilometer lijkt ieder jaar meer deelnemers te trekken en groeit in populariteit. Natuurlijk is de Dubbele Mijl door de relatief korte afstand een laagdrempelige wedstrijd en kun je als beginnende loper al snel meedoen. Ook zijn er in Hengelo en omgeving steeds meer initiatieven van bedrijven, scholen en instellingen om een groep niet-lopers in een paar maanden tijd klaar te stomen voor deze wedstrijd. Iedereen hetzelfde t-shirt aan, met zijn allen op de foto en lopen maar. De grootste groep wordt traditiegetrouw gevormd door de Thales-deelnemers, die dit keer in opvallend oranje gekleed gaan. Als de groepsfoto wordt gemaakt, op de tribune, lijkt het even alsof het EK voetbal al begonnen is. Maar dan nog. Wat is er toch zo aantrekkelijk aan deze afstand? Te horen aan de opmerkingen tijdens het inlopen wordt er vooral opgezien tegen de afstand, opmerkelijk genoeg juist door de ervaren lopers. Gelukkig is het maar één keer per jaar, ik ben altijd blij als ik weer over de finish ben. Het is drie kilometer lang verzuren. Moeten dit keer we twee rondes over de baan? De afstand zal toch wel kloppen? Ik vind het helemaal niets deze afstand, maar het is wel een goede tempotraining. Toch zijn er ook positieve geluiden te horen. Ik vind het een leuke afstand. Voor je het weet ben je er al, de finish komt altijd eerder dan je denkt. Ja, en laatste vijfhonderd meter gaan vanzelf, dan schreeuwt het publiek je wel naar de eindstreep. Bij de start is het dringen geblazen. Het startvak is relatief klein, en iedereen staat door elkaar. Als het startschot gaat, word ik bijna onder de voet gelopen door lopers die als eerste weg willen zijn en met niemand anders rekening wensen te houden dan met zichzelf. Gelukkig kan ik me nog net overeind houden. Ik herinner me de editie van vorig jaar, met een valpartij bij een aantal jonge deelnemers. En net als vorig jaar lijkt het me zoveel veiliger en leuker om de jeugd wat eerder te laten vertrekken. Het zou de wedstrijd ongetwijfeld ook aantrekkelijker maken voor het publiek, de kleintjes komen immers als eerste aanrennen bij de finish. Na anderhalve ronde op de baan krijgen we de ruimte. Het onverharde deel van de baan naar de weg is ontzettend stoffig, gelukkig is het maar kort. Op de verharde weg richting centrum staan weer heel wat Laacvrijwilligers en ik hoor regelmatig mijn naam. Maar vanavond heb ik haast, ik moet naar de Markt, geen tijd dus om terug te zwaaien. En zo gaat het ook met de lopers om mij heen. Rennen, sprinten, doorgaan, verzuren, afzien, en voor je het weet ben je al, nietwaar? Mijn referentiepunt is de kerk, maar sinds vorig jaar weet ik dat daar nog niet het eindpunt is. Linksaf, nog een kleine vijftig meter en dan eindelijk de finish. Tijd om uit te hijgen, tijden te vergelijken en vooral, om water te drinken. Want wat krijg je een droge keel van deze afstand! Ook bij de finish wordt het snel druk en is er maar weinig ruimte. Wegwezen dus, snel weer terug richting stadion. Dat is toch echt het leukste onderdeel van de Dubbele Mijl. Geen haast, geen gedrang, gewoon lekker uitdribbelen en blij zijn dat het er weer opzit voor dit jaar. En het rare is: nog geen tien minuten na de finish heb al ik nauwelijks het gevoel dat ik iets heb gedaan. Korte afstanden hebben zo hun voordeel. Zouden ze daarom zo populair zijn? Gerry Visser - redactie Nr. 4 - juni

16 Vader en loopzoon samen op stap naar de marathon van Voorgeschiedenis: In het jaar 2000 moest de inschrijving voor Londen worden ingetrokken omdat ik een stressfractuur opliep van mijn scheenbeen. Mijn loopzoon, Jeroen Kemperink, met wie ik regelmatig her en der in de wereld een wedstrijd heb gelopen, zou ook meegaan. Hij haakte tegelijkertijd af. De blessureverzekering, samen afgesloten, dekte voor beiden gelukkig de gemaakte kosten. Plan: Nu was er een 2e kans. In het najaar 2007 vatte ik wederom het plan op om de marathon van Londen te gaan lopen, de laatste van de zogenaamde big five. De big five bestaat uit respectievelijk de marathon van Boston, New York, Chicago, Berlijn en Londen. De eerste 4 had ik al gelopen, Berlijn zelfs 2x, maar Londen ontbrak er nog aan. Jeroen was, na 1½ jaar niet meer een marathon te hebben gelopen, ook weer toe aan een nieuwe uitdaging op de hele marathon. Zijn laatste marathon in Berlijn in 2006 was een slechte ervaring. Mede in verband met rugklachten scoorde hij een tijd boven de Ik wilde nog een keer proberen onder de 3.20 te lopen. Jeroen leek dat ook wel wat. Tenslotte had hij zijn tijd van 3.07 (de 1e millennium marathon in New Zeeland) al jaren bij lange na niet meer benaderd. Ik dacht, na mijn goede tijd op de zware Berenloop van Terschelling, nog wel een keer te kunnen uitkomen onder de Wij besloten er samen voor te gaan. Aanmelding: De inschrijving ging via Holland Runner. Individueel inschrijven is onmogelijk, tenzij men veel geld meeneemt voor charitatieve doelen. Holland Runner beschikt al jaren over 50 deelnamebewijzen. We moesten er dus snel bij zijn. In het najaar 2007 schreven we in. We bleken op tijd te zijn. Een combiverzekering werd weer afgesloten voor het geval we wegens een blessure opnieuw niet zouden kunnen starten. Voorbereiding: In januari 2008 werd de marathontraining opgepakt. Het schema van Paul Meulenbroek, aangevuld met een mixture, bestaande uit adviezen c.q. instructies van diverse LAAC goeroes, was de leidraad. Er werd veel getraind in Tubbig. Jeroen zorgde voor de koffie en gebak. Daar stond tegenover dat de zoon begeleid werd door zijn loopvader in de rol van trainer/coach en arts en wat dies meer zij. In februari was er de 1e test op de Asselronde in Apeldoorn. Ik liep daar goed. Jeroen moest wegens ziekte na 10 km afhaken, maar kwam toch in ieder geval zonder rugklachten binnen. In maart volgde de 2e test op de Achtkastelenloop in Vorden. Deze wedstrijd verliep voor zowel mij als Jeroen goed. Samen kwamen we over de streep. Het plan was om dat ook in Londen te doen. De tijd in Vorden (2.17 over 30 km) beloofde ook een tijd onder de 3 uur en 20 minuten in Londen. Al met al waren we beiden zeer tevreden. De trainingsperiode verliep echter niet helemaal zonder blessures. Moesten we dan toch de blessureverzekering weer aanspreken? Jeroen ging door de enkel bij een duurloop op het Streu. Hij kon er dezelfde dag niet meer op staan, maar was na ± 5 dagen al weer zover dat hij een gewone duurloop kon doen. Ik werd geplaagd door klachten aan de hak. Enige voorzichtigheid was geboden bij het lopen. Ik wist echter de klachten binnen de perken te houden. Vervolgens moest ik mijn patiënt Jeroen nog eens bijstaan vanwege een ontsteking aan de hand. Deze trad op kort voor Londen, maar gelukkig bleek een en ander uiteindelijk geen belemmering om te lopen. Dat doen we immers op onze voeten. Begin april waren we er beiden klaar voor om de marathon van Londen te lopen. Inschrijving Londen Inspectie Tower Bridge 16 LAAC Duurloper

17 Londen Vertrek: Op vrijdag 11 april vertrokken we s morgens om 5 uur van huis. We moesten de file voor zijn richting Schiphol. We vertrokken keurig op tijd met het vliegtuig en kondenvanaf 10 uur s ochtends al inchecken in het hotel. Inschrijving: Aansluitend gingen we naar de inschrijving in de Docks in Londen. We deden dat gezamenlijk met de groep van Holland Runner. Met een paar keer overstappen in de metro waren we snel op de Exhibition. De inschrijving verliep vlot. Geen lange wachttijden. We hebben nog wat op de tentoonstelling rondgelopen, maar bij de diverse LAAC winkeliers in schoenen en kleding konden we net zo goed terecht. Sightseeing: We zijn met zijn tweeën teruggegaan naar het centrum van Londen. Bij de Tower Bridge stapten we uit. Daar hebben we even een deel van het het parcours van de marathon verkend. Daarna heb ik de rol van gids op me genomen en Jeroen rondgeleid door het zakendistrict ofwel de City langs het Monument en St. Pauls Cathedral. Vervolgens hebben we nog een heel slechte maaltijd gegeten bij de Italiaan, niet te vr... Eens maar nooit weer. Een pestparty in plaats van een pastaparty. Jeroen voor St. Paul s Cathedral De dag voor de marathon: Op zaterdag 12 april ontbeten we in het hotel. De kamer van het hotel was uitstekend. Het ontbijt was zeer mager. Kleffe broodjes met alleen jam erop waren voorhanden naast melk en jus. De jus smaakte lekker maar had een verrassing in petto. We gingen nog even wat los lopen. Het Regents Park was in de buurt. Ik kende de weg. Het park was nauwelijks bereikt of ik moest over mijn nek. Dat is normaal gesproken alleen het geval bij de finish van een wedstrijd. Nu gebeurde dit al bij de start van een losloopprogramma. Dat beloofde wat voor de dag van de marathon. De oorzaak lag in de hiervoor genoemde heerlijke jus d orange. Nadat deze jus was achtergelaten in het park, ging het wel weer met het lopen. De rest van de dag werd wederom aan sight seeing gedaan. Niet te veel slenteren, wel een beetje doorlopen, even naar Covent Garden voor gratis bezoek aan de straatartiesten en lekker eten op Leicester Square bij de Mermaid. Daarna vroeg naar bed, want we moesten zondag weer vroeg op. Marathonday: Op zondag 13 april was er om 6 uur het wederom slechte ontbijt. Ik nam stroopwafels en banaan. Geen jus. Jeroens maag was beter bestand tegen het geboden ontbijt. De een heeft last van de maag, de ander van de rug! We werden met de bus naar de start in Greenwich gebracht. De buschauffeur keek bij een rood stoplicht even niet uit en een bijna botsing was het gevolg. Bijna weer geen marathon van Londen. Het liep echter goed af. Het weer was goed. Er was regen voorspeld. Daarvan was nog niets te zien. We kwamen aan op een groot veld. Er bleken 3 starts te zijn. Een blauwe, een groene en een rode start. Deze 3 starts komen na enkele mijlen bij elkaar op hetzelfde parcours. 3 Starts zijn ook wel nodig met startende lopers. Op het grote veld was er geen beschutting. Dat was gelukkig met het redelijk mooie weer ook niet nodig. Zoals zo vaak moest Jeroen vlak voor de start weer naar het toilet. Daarmee zou bijna hetzelfde gebeuren als in 2006 in Berlijn, toen Jeroen de hele groep kwijtraakte en alleen de marathon moest lopen. Ik ging dus op een vaste plek zitten wachten en gelukkig wist Jeroen mij op tijd terug te vinden. Nadat de kleding was achtergelaten in de voor ons bestemde vrachtwagen gingen we naar ons vak. We mochten starten in zone 2 in het rode vak. We hadden onze snelste tijd opgegeven bij Holland Runner, respectievelijk 3.07 voor Jeroen en 3.10 voor mij. We stonden in zone 2 behoorlijk vooraan. 15 à 20 seconden na het startschot gingen we al over de startstreep. De eerste 5 kilometers gingen naar beneden. De 5 km tijd was dan ook veel te snel. Jeroen gaf regelmatig het aantal km/uur aan. Ik liep alleen maar te roepen: dimmen, dimmen, dimmen. Het weer was goed. We hadden een T-shirt en een hemdje van LAAC aan getrokken. We liepen in dezelfde LAAC outfit met een Holland petje op. Een aantal keren dachten we ons T-shirt uit te trekken en alleen in een hemdje verder te gaan, omdat het af en toe warm was, maar even later in de schaduw weer koud, mede door de wind. Uiteindelijk besloten we om alles maar aan te houden en dat was maar goed ook, want bij 19 km begon het te plenzen. Dat was het moment waarop de supporters van Holland Runner ons toejuichten. In de regen gingen we over de Tower Bridge en vlak daarna Nr. 4 - juni

18 bereikten we het halve marathon punt in Dat was niet volgens plan. Te snel, ondanks het feit dat ik continu probeerde af te remmen. Jeroen liep makkelijk. Ik had het wat moeilijker. Er was veel publiek. Enthousiast werd iedereen toegejuicht. Tot 32 km bleef het regenen. Er waren veel plassen op de weg. Toen kreeg Jeroen weer wat last van de rug. Daan liep 3 keer ± 25 meter vooruit en liet zich weer afzakken. Jeroen kwam echter niet goed meer op gang. Ik adviseerde Jeroen niet te gaan wandelen en te blijven lopen. Ik liep in een iets hoger tempo door. Op 35 km kreeg ik wel pijn in de benen. Op 32 km was er nog altijd een tijd van onder de 3 uur en 20 minuten mogelijk. Geleidelijk aan ging het tempo echter omlaag. Tussen 35 en 40 km werd nog wel in 25 minuten en een beetje gelopen, maar duidelijk werd dat te hoog gegrepen was. Op de laatste honderden meters heb ik nog weer versneld. De finish was in zicht. Een tijd netto onder de 3.23 was nog haalbaar. Bruto kwam ik in door, netto Tevreden? Tja, toch niet gehaald. Loopzoon Jeroen wel verslagen, maar dat was niet de bedoeling. Tenslotte zouden we hand in hand over de finish komen. Ach, toch het ouderdomsproces? Accepteren is het devies. Maar dat is zo moeilijk. Jeroen komt even later binnen. Hij heeft niet gewandeld. Met de rug gaat het wel. Onderweg heeft hij veel snoep aangenomen. Je moet toch wat. Niet lopen, dan maar snoepen. Tevreden? Tja, onder de 3.30 weer, eindelijk. Loopvader was sneller. Jonger zijn is dus ook niet altijd een voordeel. Accepteren is het devies. Maar dat is zo moeilijk. Toch maar weer halve marathons lopen? Samen zochten we onze kledingzak op. We kleedden ons om en hebben nog wat nagepraat met de andere Holland Runners. Met zijn tweeën waren we toch weer bij de beste 5 van de 50 Holland Runners. Op naar Starbucks. Vervolgens komt er nog een flinke bui met hagelstenen. Jammer en vervelend voor al die lopers die langer dan 3 uur en 45 minuten over de marathon doen. Wij zitten echter lekker binnen aan de koffie en de thee. Nog veel lopers komen binnen: aangekleed, omgekleed, verkleed en ontkleed. En dat allemaal voor het goede doel. Om aan te vallen (verkleed als indiaan en cowboy en bokser), om uit te vallen (veel te warme kleren aan), om om te vallen (topzware verkleedpartijen) of om op te vallen (bloot, carnavalesk etc.). In onze optiek niet sportief, wel leuk. Verder gekkenwerk. De big five voor mij zitten er nu op. Jeroen moet na Boston, Chicago, Berlijn en Londen er nog één, n.l. New York. Misschien ga ik wel mee. Als ik 60 word? Nog 3½ jaar. Dan zal Jeroen wel sneller zijn, maar dat moet een goede loopvader zich ook wensen voor zijn zoon. Uiteindelijk is zijn loopzoon hem de baas. Nagenieten: We hebben veel nagepraat tijdens nog twee mooie dagen. Het weer knapte enorm op. Nieuwe plannen werden gemaakt. Ook werd er nog nagenoten. We hebben veel gewandeld. Goed voor het herstel. En goed voor de 4- daagse, die we in juli ook nog samen gepland hebben. De rugklachten van Jeroen waren een dag later nagenoeg verdwenen. Een tochtje over de Thames werd gemaakt. De Londen Eye werd bezocht. We bekeken de Changing of the Guards. Veel foto s werden gemaakt. Ook het British Museum werd nog bezocht. Naast loopvader, trainercoach en dokter was ik druk met het gidsen van mijn loopzoon door Londen. De tijd vloog voorbij. Nog één keer werd gegeten op Leicester Square bij de Mermaid, waar Jeroen een paar nieuwe vriendinnen had gevonden. Vijf mooie dagen vlogen voorbij. Zo lang als een marathon kan duren, zo snel gingen 5 dagen Londen voorbij. Trotse Loopvader Daan... Daan Wever. Nieuwe vriendinnen van Jeroen 18 LAAC Duurloper

19 Nr. 4 - juni

20 Hans Lenderink Administraties Kolenbranderweg SE Haaksbergen tel: mob: privé: fax: web: 20 LAAC Duurloper

21 TriathlonClub Twente in het groen Met ingang van dit triatlonseizoen zijn de leden van Triathlon Club Twente in hun nieuwe groene outfit te bewonderen. Op 1 juni tekenden Maarten Groen van aannemingsbedrijf H. Groen BV en Guido Gosselink, voorzitter van Triathlon Club Twente een sponsorcontract voor vier seizoenen. Tijdens de UT Triathlon van 18 mei waren al vijf teams in de nieuwe clubkleding actief en dat zal de komende wedstrijden niet minder zijn. In de regio wedstrijden en met name tijdens de Verenigings Competitie in Laren en Didam zal Triathlon Club Twente met een grote groep triatleten deelnemen. De jeugdleden blijven in het rood en zwart hun wedstrijden doen, zoals op bijgevoegde foto s duidelijk zichtbaar is. Aannemingsbedrijf H. Groen BV is al meer dan 15 jaar een van de trouwe sponsors van Triathlon Club Twente. Eigenaar Maarten Groen is een van de triatleten van het eerste uur bij de club, die volgend jaar 25 jaar zal bestaan. Andere sponsors van Triathlon Club Twente zijn Step One, Ten Tusscher en Workx. TWENTSE TRIATLON TOUR 2008 inschrijving mogelijk per onderdeel(en) of voor de gehele tour inschrijving mogelijk maandag 18 augustus 2008 per onderdeel en/of voor de gehele tour: Tijdrit start vanaf 19.00h nabij Lonneker 18 augustus 2008 dinsdag 19 augustus 2008 Tijdrit 8,2 km Start nabij Lonneker Aquatlon start vanaf 19.00h te Enschede (UT) 19 augustus 2008 woensdag 20 augustus 2008 Aquatlon 0, ,25 km Start Enschede (UT) 8,2 km Duatlon 3-11,2-2 km start vanaf 19.00h te Borne (school Azelo) 20 augustus 2008 zaterdag 23 augustus 2008 Duatlon 3-11,2-2 km Start Borne (school Azelo) Triatlon start vanaf 16.00h te Oldenzaal (Hulsbeek) 23 augustus 2008 Triatlon 0,6-18,7-5,2 km Start Oldenzaal (Hulsbeek) Info Info en en inschrijving: inschrijving: Twentse Triatlon Tour In de week van 18 augustus wordt de Twentse Triatlon Tour gehouden, ook wel TTT genoemd. De TTT wordt georganiseerd 0, ,25 km door een aantal triatlon verenigingen uit Twente. Het concept is een weekdurende tour van wedstrijden over korte afstanden welke alle plaatsvinden in de regio Twente. De tour bestaat uit 4 wedstrijden; op de maandagavond een fietstijdrit (proloog)in Lonneker, dinsdagavond een aquatlon op de UT, woensdagavond een duatlon in Borne / Azelo en zaterdagmiddag 0,6-18,7-5,2 km een 1/8 triatlon op het Hulsbeek. Dit lijkt misschien veel in één week maar mede door de korte afstanden zijn al deze wedstrijden zeer laagdrempelig en prima te doen. Het is het ook mogelijk een enkele wedstrijd uit te kiezen en daaraan deel te nemen. De wedstrijden lenen zich bijzonder voor een avond lekker sportief bezig zijn dichtbij huis. Ze zijn door de minimale afstanden voor iedereen goed te doen. Bovendien is het een goede gelegenheid om eens de andere tak van sport uit te proberen en te combineren. Op de site is meer informatie te vinden over de wedstrijden die in deze week worden georganiseerd. Deelnemers voor de gehele tour kunnen zich inschrijven via deze site. Voor losse onderdelen verloopt de inschrijving via: Nr. 4 - juni

22 PUNTenestafette 5e editie 2008 De 5e editie van de Puntenestafette op 3 juni jl. was zoals voorgaande jaren weer een gezellig evenement. Aan de estafetteloop deden enkele teams minder mee dan vorig jaar. Toch konden wij ons aan de start weer verheugen op 14 teams met enthousiaste lopers. Aan het evenement doet iedere keer weer een trouwe schaar aan lopers mee, die het steeds weer een uitdaging vinden om zo goed mogelijk de door hen zelf opgegeven tijd te lopen. Doordat de ene loper van het team te snel loopt en de andere weer te langzaam, kan het toch zijn dat een team wint, zonder dat de lopers zich afzonderlijk aan de van te voren opgegeven tijd hebben gehouden. Onder de stralende zon werd trouw weer het parcours uitgezet door Hennie Borggreve en Hans Punt. Het parcours moet doorgaan voor 5 km, maar niemand weet precies hoe lang het daadwerkelijk is, zelfs Johan Kappert niet. Met de fiets is het uitzetten van zo n parcours voor deze geroutineerde mensen dan ook een fluitje van een cent Ook bij de start/finish was de boel snel opgebouwd. Tafels en de LAACtent, met als reserve de tent van MPM, die bij het eventueel verschijnen van een niet voorspeld buitje nog snel zou kunnen worden opgezet, stonden binnen enkele seconden overeind. Alleen de installatie van de geluidswagen die Henk Offenberg had afgehaald bij huize Buijvoets, leverde nog problemen op. Hans Damvelds professionele speakerschap werd wel een beetje op de proef gesteld door de onwillige apparatuur. Al voor het startschot, afgevuurd door Johan Kappert, viel het geluid bij intervallen weer terug naar een nauwelijks hoorbaar geluid. Hans Damveld moest het eerste half uur dan ook hoofdzakelijk doen met zijn eigen stemvolume. Na lang aan alle schakelaars te morren, te schuiven (ook wanneer dit eigenlijk niet mogelijk was) en alle stekkers na te voelen, werd besloten om de geluidsinstallatie te voeden door de accu i.p.v. het aggregaat. Dit werd uiteindelijk beloond door de benodigde decibels uit de boxen. Hans Damveld kon nu zelfs weer de lopers aan de andere kant van de vijver opbeurend toespreken. Ondertussen was de wedstrijd al weer in volle gang, bij elke passage werden de lopers aangemoedigd en voorzien van een welkome natte spons. Het was toch al weer warm weer om te lopen. Vele lopers deden een tevergeefse poging, de door Lies rijkelijk met kaas gevulde bak leeg te eten. Dit bleek een ondoenlijke opgave bij zo n bult kaas. De tijden werden weer accuraat bijgehouden door de topjury van LAAC bestaande uit Jan Maasse van den Brink en Henk Offenberg, die Herman Holterman weer moesten voorzien van de juiste eindtijden van de Lopers. Zoals iedereen weet is Herman niet zo n goede rekenaar, maar onder toeziend oog van Monica waren de tijden wel weer vertrouwd. Nadat Eva Koevoets met pacer en al weer als laatste over de eindstreep kwam, ofwel door het lint ging, moest Herman de tijden verwerken. De ogen en oren van menig LAAC-lid stond gericht op Herman die in discussie was over de tijden van Frans Koevoets. Met de nodige gebruikelijke armgebaren en krachtige overredingsmethoden wist Herman er toch na lang wachten een klasseringlijst uit te persen. Het winnende team was Dubbel Jan met Jan Tieben, Jan Meulenkamp en Gerry Visser (die 2x de 5 km had afgelegd) met een tijdverschil van maar 20 seconden. Ook dit jaar stond er weer een goed doel in de schijnwerpers. Er stond een collectebus voor LAAC lid Hanny Scheuten die in september voor drie maanden naar Zuid Afrika gaat, alwaar ze zich samen met vijf andere dames zal inzetten voor een aantal zorgprojecten. Meer hierover is terug te vinden op de LAAC website en pag. 10 en 26 in deze Duurloper. Naast de giften zal LAAC een deel van het inschrijfgeld (50 Euro) aan het goede doel schenken. We wensen Hanny dan ook veel succes in Zuid Afrika. 22 LAAC Duurloper

23 UITSLAGEn LOPERS Geschat Gelopen 1 Dubbel Jan Jan Tieben 26:00 23:14 Team tijd 1:44:00 Gerry Visser 24:00 24:36 Gelopen tijd 1:44:20 Jan Meulenkamp 30:00 30:09 Verschil 0:20 Gerry Visser 24:00 26:21 2 Last minute Eric Vos 25:00 23:00 Team tijd 1:39:00 Alien Douma 24:00 23:10 Gelopen tijd 1:38:34 Bea Nolsen 26:00 28:32 Verschil 0:26 Alien Douma 24:00 23:52 3 REDFOX José Punt 28:15 26:10 Team tijd 1:54:14 Barbera van Dalm 28:30 30:34 Gelopen tijd 1:55:02 Millie Frankot 29:29 28:50 Verschil 0:48 Eva Koevoets 28:00 29:28 4 RoodRunners Ellen Kemerink 26:32 28:17 Team tijd 1:51:36 Petra Lucassen 27:34 25:30 Gelopen tijd 1:52:32 Harriëtte v/d Velde 28:29 29:17 Verschil 0:56 Annette Westerink 29:01 29:28 5 De beste of de lestemarijke de Ruijter 27:00 25:28 Team tijd 1:36:35 Paul Meulenbroek 20:00 18:54 Gelopen tijd 1:34:25 Ria Meijerink 26:30 26:52 Verschil 2:10 Bart Peeters 23:05 23:11 6 Haenig An Ally Hendriksen 23:00 23:21 Team tijd 1:41:10 Sjef O. Scholtenhuis 25:00 24:51 Gelopen tijd 1:38:35 Bé Meerman 30:10 24:55 Verschil 2:35 Dick Spijker 23:00 25:28 7 Mag geen naam hebben Hans Punt 21:36 19:49 Team tijd 1:24:21 Marcel Lucassen 20:00 19:13 Gelopen tijd 1:21:36 André Bosgraaf 22:00 21:49 Verschil 2:45 Frans Koevoets 20:45 20:45 8 Ait Vedan Irene Zeedijk 29:00 28:21 Team tijd 1:50:30 Martin Bergsma 27:00 25:21 Gelopen tijd 1:47:12 Tonnie Mulder 27:30 24:55 Verschil 3:18 Gerrit de Klein 27:00 28:35 9 Steeds Vooruit Huub van Langen 18:00 19:02 Team tijd 1:19:30 Arnold Klieverik 20:00 17:07 Gelopen tijd 1:16:08 Ben Platier 20:30 20:14 Verschil 3:22 Raymond Bruns 21:00 19:45 10 De Hardloopsters Lies van Langen 26:00 27:03 Team tijd 1:42:00 Maaike Ebbekink 25:00 23:39 Gelopen tijd 1:45:33 Marianne de Vies 23:00 24:04 Verschil 3:33 Ellie Bijen 28:00 30:47 11 Tom, Theo en de resttom ten Hoeseler 25:00 24:10 Team tijd 1:40:40 Theo Valkering 26:00 24:18 Gelopen tijd 1:36:46 Gerda Scholten 26:00 25:13 Verschil 3:54 Miranda Bruins 23:40 23:05 12 De Schildpadjes Dione Scheuten 21:00 19:14 Team tijd 1:33:25 Dinie Deterd 23:00 23:30 Gelopen tijd 1:28:58 Sabine ten Vregelaar 25:00 22:03 Verschil 4:27 Gea Siekmans 24:25 24:11 13 Goed plan Hans Gerritsen 19:00 18:55 Team tijd 1:32:15 Hans Bos 30:00 24:58 Gelopen tijd 1:26:50 Herman Wennink 22:30 22:03 Verschil 5:25 Marcel van Wilpe 20:45 20:54 Nr. 4 - juni

24 MediaNieuws Rachel Klamer doet ervaring op voor EK triatlon MediaNieuws Nieuw talent Rachel Klamer naar EK triathlon Zonder nog een triatlon gedaan te hebben is Rachel Klamer uit Denekamp door de NTB geselecteerd om aan het junioren EK triatlon in Lissabon mee te doen op 10 mei. In de juniorentriatlon in het Franse Forbach op 1 mei heeft zij de broodnodige ervaring opgedaan die haar komend weekend goed van pas komt. Met name het zwemmen in de groep en het aantrekken van de fietsschoenen al fietsend kostte meer inspanning dan verwacht. Hierdoor verloor ze de aansluiting bij de eerste groep. Desalniettemin draaide ze in een tweede groep een heel behoorlijke wedstrijd waarin ze als zevende finishte. De overwinning ging naar de Nederlandse juniorenkampioene van 2007 Maaike Caelers, die ook aan het EK zal deelnemen. Rachel Klamer vertrok woensdag 7 mei met de NTB naar Lissabon. Tien dagen geleden deed Rachel Klamer uit Denekamp haar eerste triatlon in Frankrijk. Haar tweede was het EK voor junioren in Lissabon (Portugal). Daar stond 500m zwemmen in het 18 graden koude water met wetsuit op het programma, gevolgd door 20 km fietsen over een kletsnat parcours met als afsluiting 5 km hardlopen. Na het zwemmen kwam ze als 26e uit het water. Door een moeizame en tijdrovende wissel zorgde verloor ze de aansluiting, waardoor ze bij het fietsen een groep naar achteren viel. Bij het lopen kwam ze met de 14e looptijd weer naar voren tot de 26e plaats op 5 minuten van Emmie Charayron uit Frankrijk. Rachel Klamer: Het zwemmen ging goed, de wissel kostte me veel tijd. Het fietsen ging ook wel goed, door de regen waren er wel veel valpartijen. Over het lopen ben ik tevreden, maar de matige wissel heeft me duidelijk teruggeworpen in het veld. Daarin heb ik nog geen ervaring kunnen opbouwen. Maar dat gaat zekernog komen. Triatlon Forbach - 1 mei junioren 750m zwemmen 20km fietsen 4km lopen 1. Maaike Caelers (NED) Neiske Becks (NED) Julie Nivoix (FRA) Viviane Valentin (FRA) Jana Antong (FRA) Clementine Berthon (FRA) Rachel Klamer (NED) Ashley Schouwenaar (NED) Linde Herreman (GER) Sophie Margue (LUX) LAAC Duurloper