Wat beweegt de hedendaagse jongeren?

Transcriptie

1 Wat beweegt de hedendaagse jongeren? Verslag van herfstlezing op 22 september 2008

2 pagina 2 Wat beweegt de hedendaagse jongeren?

3 Voorwoord Ieder jaar organiseert Patrimonium Barendrecht een herfstlezing. Dat doen we voor onze leden en belanghouders. De herfstlezing van 2008 vond plaats op 22 september in Discotheek Yellow in Barendrecht. Het thema was jongeren: wat beweegt hen en waarom begrijpen we hen niet altijd even goed? We hebben bewust gekozen voor een locatie waar de leden van onze vereniging niet wekelijks komen: een discotheek. Ondanks de donkere entree en de Griekse naakte torso die de genodigden bij binnenkomst al meteen verwelkomden, werden zij gastvrij ontvangen door jongeren met koffie en thee. Inez Groen was uitgenodigd als gastspreker. Zij schreef samen met Jeroen Boschma de bestseller Generatie Einstein: slimmer, sneller en socialer; Communiceren met jongeren van de 21ste eeuw. Ook werkte zij mee aan een onderzoek van het ministerie van VROM, In de toekomst zijn de scholieren aan zet, waarbij jongeren tussen twaalf en zeventien jaar zijn gevraagd naar hun mening over wonen en hun ideale woonsituatie. Via de Stichting Alle-r-hande en de Stichting Welzijn Ouderen Barendrecht (SWOB) hebben we jongeren (de debating club van het Dalton College) en ouderen uitgenodigd om met elkaar te discussiëren. Maar ook het college van B en W was aanwezig. Het leek ons goed met elkaar in debat te gaan, omdat juist in het wonen in Barendrecht, en ook uit het veiligheidsonderzoek, naar voren komt dat jong en oud elkaar niet altijd even goed verstaan. De herfstlezing is afgesloten met een hapje en een drankje waarbij iedereen met elkaar nog even kon napraten. De middag heeft veel nieuwe inzichten opgeleverd. September was door Stichting Alle-r-hande en Stichting Welzijn Ouderen Barendrecht (SWOB) uitgeroepen tot de maand van de tolerantie. Patrimonium Barendrecht sloot met de herfstlezing aan op deze themamaand. Afra Boon directeur-bestuurder

4 Inez Groen, consultant, onderzoeker, schrijver en prater over de jeugd: De generatie Einstein is slimmer, sneller en socialer Inez Groen onderzoekt, schrijft en praat over de jeugd. Wat beweegt jongeren? Wat willen ze? Waarom begrijpen we ze niet altijd? Onderstaand vindt u het enigszins ingekorte verhaal dat zij vertelde op de herfstlezing en de reacties in de zaal op haar vragen. Ik wil het met jullie hebben over de jeugd. Over de spanning tussen jong en oud. Ik heb twee jaar geleden een boek geschreven met Jeroen Boschma over de generatie Einstein, over de jeugd. Waarom worden de jongeren generatie Einstein genoemd? Niet omdat ze zo ontstellend veel slimmer zijn dan wij. Ze zijn vooral slimmer in het omgaan met alles wat deze wereld nu aan ze biedt, en ze zijn sneller en veel socialer. Onderzoek Scholieren aan zet Inez Groen verrichtte onderzoek voor het ministerie van VROM, In de toekomst zijn de scholieren aan zet. Ze is daarvoor in Rotterdam, Ommen, Weert en het Gooi geweest. Ik heb in deze zaal in vijf minuten alles uit het onderzoek teruggehoord van wat ik daar heb meegemaakt. [zie tekst in kader, redactie] Een van de kernuitspraken in het onderzoek was dat het leuk is als er veel verschillende mensen zijn. Ook willen veel jongeren blijven op de plek waar ze wonen, want daar weten ze dat het gezellig is. Daar kennen ze iedereen. Of ze gaan naar plekken toe waar ze hun vrienden hebben wonen en waar het gezellig is. In het onderzoek voor het ministerie heb ik ook nog nooit zo vaak het woord gezellig gehoord als daar. Dat was een van de eerste dingen die werden gezegd. Hoe moet iets eruit zien? Gezellig. Maar wat betekent dat dan precies? Dat hangt ook een beetje af van waar je bent opgegroeid. Als iemand uit Ommen zegt: Ja, ik wil hier blijven wonen want het is hier zo gezellig, hoe moet dat er dan uitzien? Dan is dat in een vrijstaand huis met een tuin, Wie van de jongeren heeft enig idee waar hij in 2020 woont? - Ik weet het niet echt, in een eigen huis denk ik of op kamers. - Ik ga natuurlijk studeren, ik weet ook nog niet precies of ik een eigen huis wil, maar door financiële redenen zal ik eerder op kamers gaan dan in een eigen huis gaan wonen. - Dan heb ik, als het goed is, een eengezinswoning samen met mijn vriend en een kindje en dan woon ik gewoon in Mijnsheerenland, aan de andere kant van het water, in een mooi huis met een tuin en een keuken en een trap. Ik woon nu in een appartement in Lombardijen en zou graag een eigen huis willen. - Ik wil graag naar Dordrecht. Barendrecht is nogal een klein dorp en hier wonen niet heel veel verschillende mensen. Maar in Dordrecht wonen allerlei soorten mensen, daar wonen al mijn vrienden. Daar weet je waar je aan toe bent. Hier is gewoon niet zo vreselijk veel te doen. pagina 4 Wat beweegt de hedendaagse jongeren?

5 uitkijkend over de weilanden; de kinderen daar weten niet anders. In Rotterdam vroegen we het aan allerlei jongeren en die zeiden. Het moet gewoon gezellig zijn. Hoe ziet dat er dan uit? Dat mocht dan gewoon op de galerijflat zijn. Toekomstbeeld verschillend Als je mensen vraagt hoe hun toekomst eruit ziet, dan heeft iedereen een ander toekomstbeeld, gebaseerd op de tijd waarin hij is opgegroeid. Als vijftienjarige midden in de Tweede Wereldoorlog is je toekomstbeeld totaal anders dan als vijftienjarige nu. De babyboomers bijvoorbeeld, die nu zo n zestig jaar zijn, hadden een heel positief toekomstbeeld. Zij zouden in de toekomst alles gaan veranderen. De hele wereld gaat op de schop, we gaan in protest met elkaar, de toekomst wordt geweldig en wij maken die toekomst. Toen kwam mijn generatie die opgroeide met kernwapens, Koude Oorlog en een enorme werkeloosheid. We hadden een donker idee van de toekomst. Als je met jongeren van nu praat, zeggen ze dat de toekomst er prachtig uitziet. Ze maken zich geen zorgen

6 Generatietestje Hoeveel generaties zijn er in de zaal? Een testje. Inez Groen noemde een begrip en degene die dat begrip herkende als iets uit zijn of haar eigen jeugd, moest gaan staan. Hebben wij een authentieke provo in de zaal die met tomaten heeft gegooid? Iemand die het Maagdenhuis heeft bestormd met eigen handen? Wie zat er op de middelbare school toen de kernwapendiscussie op zijn grootst was? Wie heeft er op de lagere school met flippo s gespeeld? Wie heeft er met Pokemon-kaarten gespeeld? Wie zat er op de middelbare school toen de kleurentelevisie werd geïntroduceerd? Iemand naar een concert van The Beatles geweest of deze op zijn minst op tv gezien? De Spice Girls dan? Is iemand nog bij Tiësto geweest? Miami Vice, de eerste aflevering? Heeft iemand met een Furby gespeeld? Wie zat er op de lagere school met de treinkaping in Assen? En wie zat er op de lagere school tijdens de moord op John F. Kennedy? Wie zat er op school met 9/11? De eerste afleveringen van Swiebertje? Wie luisterde naar Frits Spits en de Avondspits op de middelbare school? De Vietnam-oorlog, wie was er toen jong? Doe Maar - als de bom valt - voor wie was dat een nummer uit zijn tijd? Resultaat: er zaten drie generaties in de zaal. over werk en anders gaan ze wel een tijdje in van hoe de wereld is. Je deelt met zijn allen een bar staan bier tappen of in een discotheek datzelfde gevoel. Je groeit eigenlijk met elkaar werken. Dat is een heel ander beeld van de een beetje op. En dat blijft zo. Oudere toekomst. generaties hebben het altijd moeilijk met de jeugd. De generatiekloof. Mijn generatie De tijd waarin je opgroeit en de mensen om vonden ze niet meer idealistisch, mijn generatie je heen maken dat je een bepaald wereldbeeld hebt, dat je een bepaald gevoel hebt aard brutaal en we droegen óf lang haar, demonstreerde niet meer. We waren uiter- óf waren punk, en we luisterden niet. En 2000 voor Christus zeiden ze precies hetzelfde over de jeugd. Daar is onderzoek naar gedaan en het is inderdaad waar. Elke eeuw wordt weer geklaagd over de nieuwe generatie. Dit is dus van alle tijden. Puberteit Ook pubers blijven pubers. We hebben voor het boek een fotoserie gemaakt van gezichten van jongeren. Niels is mijn persoonlijke favoriet. Ik ken Niels niet. Toch denk ik dat ik hem wel ken. Niels is dertien jaar. Hij heeft rood haar, sproeten, een beugel en haar dat nog met geen gel in een hip kapsel te krijgen valt. En Niels is het meest onzekere wezen op deze hele aarde. Dat deelt Niels met alle dertien- en veertienjarigen. Niels zit namelijk midden in de puberteit. Niet alleen alles verandert qua lijf maar ook qua hersenen. Nieuwe eigenschappen komen erbij. En zodra er een nieuwe eigenschap bijkomt, wordt die ook gebruikt. Zo zal een kind tot een jaar of tien à twaalf altijd alles aannemen wat papa en mama zeggen. Daar zijn ze op gebouwd. Hun wereldbeeld wordt gemaakt door hun ouders. Maar zo langzamerhand gaan pagina 6 Wat beweegt de hedendaagse jongeren?

7 ze nadenken, kijken eens om zich heen, zien de wereld ontstaan en dan krijgen ze er een nieuwe hersencapaciteit bij. Dat is namelijk: Hé, als ik iets denk over jou, dan denk jij iets over mij. Oh help. Je kijkt dus naar me. Dan begint de periode van schaamte over jezelf, van het steeds maar zien alsof er een soort camera op je gericht is, van ik schaam me en nu heb ik dit verkeerd gezegd en nu denken ze dat van me. Ook wel puber-egocentrisme genoemd, namelijk denken dat alles om hen draait. Dat gaat voorbij. Maar ook iets anders. Dat is namelijk ook de wereld en dat wat je meemaakt, te kunnen afzetten tegen dat wat je hebt geleerd. Stel, je bent gelovig opgevoed, met God is liefde. Tot een jaar of tien-twaalf is dat prima, en dan horen ze wat meer over wat er op de hele wereld gebeurt en dan denken ze God is liefde, hoe kan het dan dat ze overal op de wereld elkaar dood maken? Dat klopt niet. Dan treedt de fase in van discussiëren met elkaar. Discussies waarin standpunten elk kwartier veranderen of juist heftig worden volgehouden. Dat is met een heftigheid die wij ons niet meer kunnen voorstellen.

8 Die puberteit is extreem belangrijk. 80 procent van de jongeren komt daar fatsoenlijk doorheen. Die jongeren hebben twee tot drie jaar slaande ruzie met iedereen maar daarna is het over en groeien ze op tot zelfstandige individuen met een eigen mening. 10 procent raakt echt in de problemen, komt in aanraking met Justitie. Die jongeren zijn niet gewoon moeilijk, maar extreem moeilijk. 3 procent daarvan blijft in dat circuit hangen. De overige 10 procent raakt helemaal niet in de puberteit. Wel lichamelijk, maar niet geestelijk. Daar moet je voor uitkijken. Die komen namelijk terug als ze een jaartje of 28 zijn en dan heb je pas echt problemen. Invloed op de generatie Hoe wordt de generatie gemaakt? Er is een aantal belangrijke omstandigheden waardoor je als generatie opgroeit. Eentje daarvan is voor de jeugd van nu, het internet. Het andere is het feit dat we een hele commerciële wereld hebben gebouwd met elkaar. Het derde is hoe wij ouders, dertigers/veertigjarigen van nu, opvoeden. Dat bepaalt natuurlijk ook voor een belangrijk deel hoe je als generatie staat. pagina 8 Wat beweegt de hedendaagse jongeren?

9 Internet Internet is een veelgebruikt medium. Veel mensen zitten bijvoorbeeld op msn, Hyves, Habbo Hotel of Sugababes. Hyves is een website waar je je eigen profiel op zet. Je eigen verhaal: wie je bent, wat je doet, wat je leuk vindt. Je kunt er foto s op plaatsen, vertellen wat je hebt gedaan en berichtjes naar elkaar sturen. Habbo Hotel is ook een virtuele hangplek voor kinderen. Je bouwt een virtuele wereld met een eigen kamer en die richt je ook helemaal zelf in. Habbo Hotel wordt gerund door professionele mensen en kost heel veel geld. Sugababes en Superdudes zijn websites waarop je ook je profiel plaatst, maar hier gaat het echt om zien en gezien worden. Je foto mooi maken met paint shop pro, opleuken met sterretjes en dergelijke en dan complimentjes verzamelen. Dit is echt het digitale, puberale schoolpleingebeuren. Verliefd worden, flirten, daten, et cetera. Dus waar gaat het hele internet over? Volgens Inez Groen gaat het eigenlijk over maar één ding: communicatie met elkaar. En wat zei mijn moeder vroeger als ik de telefoon pakte en mijn beste vriendin wilde bellen? Loop er maar heen. Dat kind woont op 500 meter afstand. Moet je nu alweer met haar bellen, je hebt haar net uren gezien! Ja, maar er was toch nog heel veel wat je moest bespreken met elkaar. Dat gebeurt in feite nu op het internet ook. Of dat nou via msn gaat of via Hyves, maakt niet uit. Het gaat erom dat je constant met elkaar in contact staat. Voor school, tijdens school, na school. Commerciële boodschappen Maar we hebben nog een andere wereld. We hebben een commerciële wereld opgebouwd en daarvoor zijn wij, volwassenen, verantwoordelijk. Duizenden commerciële boodschappen vuren we af op onze jeugd. Duizenden. We willen ze niet alleen van allerlei dingen verkopen, maar ook ideeën. Vierduizend commerciële boodschappen per dag, zestienduizend in de VS! Wat heeft dat voor gevolg? Dat reclame de meeste jongeren die ik ken, helemaal niks doet. Het glijdt langs hen heen. Zo is er een tijdje geleden een enorme kartwedstrijd georganiseerd in Berlijn, in een verlaten metrostation. Het was een fantastisch evenement, met dertig- tot

10 veertigduizend jongeren. Iedereen had het er nog weken over, tot de vraag kwam: wie heeft het gesponsord? En dat wisten ze niet. Binnen een week wist niemand meer dat Snickers dat had gesponsord. En als Snickers iets sponsort, dan struikel je over de Snickers. Ze wisten het niet meer. mooie foto s, met prachtige verhalen. Ik heb het ze horen zeggen: Reclame, reclame. Waar staat nou wat ik moet, hoe lang het duurt en wat het kost? Weg ermee. Dat is dus het effect. En omdat dit soort reclame dus niet meer werkt, is het antwoord van de reclameindustrie: nog meer reclame. Wat gebeurt er op scholen? Daar hangen schoolboards. Dat zijn reclameborden, uithangborden met foldertjes erbij. Er zijn ook vending machines van Mars en Coca Cola. Plekken die voorheen altijd commercievrij waren, stoppen we vol met commercie. En het resultaat is schouder ophalen. Stel dus dat je als school echt iets belangrijks wilt vertellen aan je leerlingen, dan moet je dat dus niet op zo n commerciële reclameachtige manier aanpakken. Hang vooral geen prachtige posters en billboards op. Helemaal niemand ziet ze. Als je mooie glossy folders maakt; het zal wel reclame zijn. Weg ermee. Ik heb leerlingen horen praten over een vervolgstudie. Wat moet ik gaan doen? Er is zo ontzettend veel te kiezen. En daar zijn dan de folders van zo n vervolgstudie. Die staan barstensvol Ouders Een andere factor zijn wij als ouders. Onze kinderen groeien op in een zeer welvarende wereld. Nog even los van kinderen die het minder hebben in Nederland, zijn we met zijn allen nog niet zo rijk geweest sinds de Tweede Wereldoorlog. Dus we geven onze kinderen spullen. Met verjaardagen, Sinterklaas, kerst, het hele jaar door geven we onze kinderen van alles. Dus onze kinderen raken gewend aan hoge kwaliteit en apparaten die het doen. Het is toch vervelend als je op school komt en de computer op school is slechter dan die jij thuis hebt. We hebben gehoord van werkgevers, bijvoorbeeld Microsoft, dat nieuwe werknemers van achttien, negentien jaar daar komen met hun eigen laptop onder hun arm. Ik neem gewoon mijn eigen laptop mee. Als pagina 10 Wat beweegt de hedendaagse jongeren?

11 jij mij vertelt welke software ik moet installeren, dan houd ik liever mijn eigen apparaat als je het niet erg vindt. Of ze nemen hun eigen mobiele telefoon mee. Mijn leven zit in mijn mobiele telefoon, dus die neem ik mee. Dingen moeten goed werken en moeten functioneel zijn. Maar we vragen kinderen ook vanaf een jaar of twaalf waar ze naartoe willen op vakantie, wat ze aan willen, wat ze willen eten, waar we naartoe zullen gaan, of ze mee willen helpen een nieuwe computer of een nieuwe auto uit te kiezen. We houden van ze en we nemen ze serieus. Dat was niet zo met mijn generatie. Wij waren er gewoon, gewild of ongewild. Toen wij nog heel hard bezig waren de wereld te verbeteren, kwamen daar ook die kinderen. Mijn generatie wordt de eerste generatie sleutelkinderen genoemd. De eerste scheidingen kwamen bij mijn generatie. Wat heeft mijn generatie besloten? Wij houden van onze kinderen hoe dan ook. En we houden van ze wat ze ook doen, wie ze ook zijn, wat ze ook worden. Of dat nou putjesschepper of advocaat is, maakt niet uit. Kinderen worden serieus genomen en worden betrokken bij het proces in het gezin om te beslissen. Dus wat gebeurt er als je die kinderen op een willekeurige middelbare school zet? Dan staat een leerling ineens aan het bureau van een directeur en zegt dat hij respectloos is behandeld door een docent! Vroeger werd je de klas uitgestuurd en stond je op de hoek te wachten met het schaamrood op je kaken tot je bij de directeur naar binnen mocht. Nu stormen ze naar binnen. Maar niet alleen schooldirecteuren maken dit mee. Directeuren van bedrijven ook. Men noemt de jeugd van tegenwoordig respectloos, maar de jongeren vinden dat ze zelf respectloos worden behandeld. Beide partijen vinden dus dat de ander respectloos is. Helicopter parents Tegelijkertijd, en dan raken we aan het gezellige van daarnet, is er een sterke terug-naar-af beweging. De wereld is in feite erg groot. Internet is groot, en er is veel druk om te presteren. Ondanks dat we al onze jongeren overal steeds maar bij betrekken, verwachten we ook dat ze hun best doen. Er is net een onderzoek geweest op de universiteit

12 pagina 12 Wat beweegt de hedendaagse jongeren?

13 van Liverpool over het fenomeen helicopter parents, helikopter-ouders, die staan tegenover submarine parents, onderzeeboot-ouders. Helikopter-ouders hangen boven hun kind. Constant, doorlopend, hangen ze boven hun kind en bemoeien zich met elk facet van hun leven. Zozeer dat in de VS en Engeland ouders inmiddels al bellen met werkgevers. Hoe kan het dat Jantje of Marietje geen salarisverhoging heeft gehad? Zo n werkgever zit daar helemaal niet op te wachten; het kind zelf ook niet, maar het gebeurt. Helicopter parents, ze geven hun kind misschien te veel liefde en ze zitten misschien te veel boven op hun kinderen. Aan de andere kant, onze kinderen vinden dat allemaal niet zo heel erg. Ja, wel als ze met hun werkgever gaan bellen. Dat vindt volgens mij iedereen verschrikkelijk. Maar het is ook wel heel gezellig thuis en het is duur om op jezelf te gaan wonen. Gezellig Wat betekent gezellig nou precies? De term gezellig of de term respect kan juist voor ontzettend veel discussie zorgen. Gezellig betekent voor mij namelijk leuk op de bank met elkaar kletsen en een wijntje drinken of wat eten. De jeugd die ik heb gesproken over gezellig, zegt: Het is gezellig als jij kan doen wat jij wilt en ik kan doen wat ik wil. Waarop zo n vader dan op een gegeven moment zegt: Ik snap het. Dan zit ik thuis, boven op mijn studeerkamer, ben ik aan het werk, pakt mijn zoon zijn laptop en gaat bij mij zitten. En dan zeg ik: wat doe je hier? En dan zegt hij: het is gezellig hier. En dan zeg ik: maar ik vind het helemaal niet gezellig. We doen niks met elkaar. Nee, dat hoeft niet. Het is gewoon gezellig dat jij hier bent en ik hier ben en we doen beiden onze eigen dingen. Naar buiten! We horen heel vaak, en dat kwam ook in dat onderzoek weer naar voren, dat de jongeren van tegenwoordig nooit meer naar buiten komen. Die hangen de hele dag achter een computer en dat is niet goed voor ze. Ze worden te dik. Ze moeten dus achter de computer vandaan. Dit raakt weer aan de opvoeding. Wat is er veranderd de afgelopen jaren? De directeur van Jantje Beton vertelde mij eens dat hij één vraag altijd stelt als hij voor een groep mensen staat: Wat deed jij als kind het aller aller liefst? Voor mij was dat hutten bouwen. Buiten. Ik woonde gelukkig in een klein dorp, daar kon dat. Heeft iemand van jullie als favoriete bezigheid in de speeltuin zitten op een wipkip? Nee? Zelfs iemand bij wie het heel lang duurt voordat hij zich verveelt, is na vijf minuten echt wel uitgekeken op een wipkip. Maar wat doen wij? We bouwen onze wereld zo, dat onze kinderen alleen nog maar kunnen spelen in speeltuinen. Als je nu in een speeltuin gaat kijken, dan zijn kinderen aan het spelen en zit er een heel rijtje met ouders, die in de gaten houden wat daar gebeurt. Tijd zonder supervisie is heel schaars. Tijd dat je als kind zomaar kan rondlopen, rondrennen op oude braakliggende terreinen, wat dan ook maar kan uitvreten en dan s avonds met gescheurde kleren thuiskomen, is bijna gebeurd. We maken de wereld voor onze kinderen erg klein. En dit hangt nauw samen met hangplekken, want dat krijg je met dit systeem, je zult toch ergens met de kinderen heen moeten, naar hangplekken. Hangjongeren We hebben in datzelfde onderzoek gevraagd

14 naar hangjongeren. Wat moet je daar nou mee? Op een gegeven moment staat een groepje jongeren op straat en er komt een mijnheer aan. Die ziet de jongeren en gaat er met een grote bocht omheen. Op dat moment zijn die jongeren hangjongeren geworden. Want iemand loopt dus voor hen uit de weg. Dan komt bij hetzelfde groepje jongens iemand anders, die net een assertiviteitstraining heeft gevolgd, en die sjouwt er dwars doorheen. Op dat moment zijn die jongeren agressieve hangjongeren geworden. Nu staat hetzelfde groepje jongeren daar, er komt iemand aan, die de jongeren kent en die zegt: Hé! Hoe gaat het met jou? Is het hier nog een beetje gezellig, nog wat meegemaakt? En die loopt weer door. Op dat moment zijn het geen hangjongeren, maar leuke jongeren uit de wijk die hier ook bezig zijn. Of je een hangjongere bent, is gebaseerd op hoe andere mensen op je reageren. Ik heb gesproken met jongeren uit Rotterdam die op het Marconiplein hangen. De meeste mensen willen daar niet graag zijn. Die jongeren vertelden dat er op een gegeven moment een mevrouw aankwam, die een heel grote bocht om hen heen maakte. Ze vertelden pagina 14 Wat beweegt de hedendaagse jongeren?

15 ook dat ze het erg jammer vonden dat ze dat deed, alsof ze bang voor hen was. Ik vertelde hen dat ze inderdaad hartstikke bang voor hen was. Die jongeren vonden dat raar, ze stonden toch gewoon te praten met elkaar? Ze had ook even hallo kunnen zeggen of hoe gaat het ermee. Die jongeren vonden het jammer dat mensen bang voor hen zijn. Door de kranten en televisie krijgen mensen een negatief beeld van jongeren. In alle krantenartikelen over jongeren gaat het in 70 of 80 procent van de gevallen in negatieve zin over de jeugd. Maar als je naar de cijfers kijkt, is de meest criminele generatie van de afgelopen eeuw de mijne. Jongeren die jong waren zo rond , zaten op het hoogtepunt van de criminaliteit. Daarna is de criminaliteit alleen maar gedaald. Je hoort er meer over en je hoort er meer de excessen over, maar in principe zijn we eigenlijk alleen maar liever en beter voor elkaar. Wat willen jongeren? Tot slot, wat willen jongeren? De jongeren die ik heb gesproken, willen eigenlijk alleen maar heel simpele dingen. Namelijk een leuk huis, een leuke baan met vrienden, en gezellig en gek doen met mensen om wie ze geven. En het belangrijkste: gelukkig worden. Zijn en worden wie je bent. In feite is dit een hele kleine ambitie die toch ook weer heel erg groot is. Als je het mijn generatie had gevraagd, was het antwoord geweest: status en extreem veel geld verdienen. Of jezelf ontplooien door cursussen, want je moet wel de perfecte moeder of de perfecte werkgever worden. De huidige generatie is voor het eerst niet meer gericht op status maar op gelukkig worden. Hoe bizar is dat? De waarden van de jeugd van nu zijn dan ook authenticiteit, respect, zelfontplooiing, gezelligheid en samen. Authenticiteit is het allerbelangrijkste wat er is, namelijk jezelf zijn. Mensen die zichzelf zijn staan heel hoog in het vaandel van de jeugd. Leraren die volledig zichzelf zijn, die echt vanuit hun hart en vanuit hun passie lesgeven, zijn super populair. Mensen die nep doen, of onecht of in jongerentaal gaan praten zijn dat niet. Respect voor wie je bent. Respect voor verschillen. Respectvol met elkaar. Dat is belangrijk. Zelfontplooiing, worden wie je bent, doen wat je kan. Gezelligheid en samen, ieder op zijn eigen individuele manier. Maar samen maak je er dus wel één wereld van. Wie van jullie zit er wel eens op een hangplek? - Jongeren hangen voor het merendeel bij het Middeldijkerplein. Bij waar de tram komt, en bij het winkelcentrum, en dan hangen ze bij de bankjes. - De georganiseerde plekken worden weinig bezocht. We hebben een aantal jop s, dat zijn jongeren ontmoetingsplaatsen, die worden weinig bezocht door jongeren. - Die zijn natuurlijk neergezet door de gemeente en het is niet de plek die jongeren zelf kiezen. - Er is ook een hangplek voor andere leeftijdsgroepen, maar daar hang ik niet zelf hoor. Dat is op het kruispunt, daar is een bankje bij de kerk. Daar zaten vroeger altijd oudere mensen, senioren, en die zitten daar nog. En die bespreken daar, nou ja, wat er gebeurt in Barendrecht. (uitspraak van senior) - Ik hing ergens achteraf; in de duinen geloof ik. Dat was in Noordwijk. - Op metrostations. - Op achterpaden in Vreewijk, een wijkje in Rotterdam. (uitspraak van senior)

16 Discussie met de zaal Na de lezing van Inez Groen is er met de hele zaal gediscussieerd over diverse stellingen. Inez Groen leidde de discussie. Onderstaand een weergave van de diverse opvattingen in de zaal. Sfeer in de wijk Het is niet alleen goed om in je huis sfeer en gezelligheid te hebben, maar ook in de hele wijk. Maar hoe kun je dat voor elkaar krijgen? Zowel oud als jong denkt dat dat kan door de bevolking te mengen: zowel ouderen als jongeren in de wijk. Men moet respect voor elkaar hebben, elkaar in de eigen waarde laten en het gezellig houden. Een wijk met alleen maar mensen die hetzelfde doen, die hetzelfde zijn, is voor de meeste aanwezigen een ramp! Eén senior zegt dat het wel leuk is als er allemaal verschillende mensen zijn, maar dat er wel plek moet zijn voor al die verschillende mensen. Als voorbeeld noemt ze dat er veel jongeren voor haar seniorenappartement staan, maar dat de bewoners niet accepteerden dat ze daar allerlei rotzooi achterlieten. Ze zijn met die jongeren gaan praten en de volgende dag hadden ze alle rotzooi in een plastic tas gedaan. In de discussie werd duidelijk dat er plekken moeten worden gecreëerd voor iedereen. Zodat iedereen zijn eigen ding kan doen. Maar als het aan de senioren ligt, toch liever niet bij hen voor de deur. Vinex-wijken worden door jongeren helemaal niet gewaardeerd, hoewel die wijken toch flink worden bewoond. De woonwensen van heel veel mensen gaan toch over een standaard tweekappertje met een puntdakje. Er zijn mensen die in een Vinex-locatie gaan wonen, juist om niet tussen allemaal verschillende mensen te wonen, maar om ergens te wonen waar de kinderen veilig op straat pagina 16 Wat beweegt de hedendaagse jongeren?

17 kunnen lopen. Dat beeld leeft dus ook. Het is niet voor niets dat die woningen relatief gemakkelijk worden verkocht en gevuld. Hangplekken De meeste jongeren zijn niet erg enthousiast over de hangplekken. Sommigen denken dat er helemaal geen hangplekken zijn in Barendrecht, weer anderen zeggen dat je boetes van 75 euro krijgt op de hangplekken. Dat lijkt vooral het geval op het Middeldijkerplein, omdat daar een samenscholingsverbod is (of was). Als jongeren daar met meer dan drie personen zijn, krijgen ze een verbod. Eén jongere snapt wel dat het eigenlijk geen plek is om te hangen, omdat er een 55+-flat is. Dus is het voor de ouderen misschien minder fijn dat daar jongeren voor de deur staan. Het probleem lijkt vooral lawaai te zijn. Volgens Inez Groen is jeugd van nature misschien wat lawaaieriger dan anderen. Eén mijnheer vindt dat de openbare ruimte van iedereen is. Als iedereen in leefstijl respect voor elkaar moet hebben, dan geldt dat natuurlijk ook voor buiten. Jongeren zoeken wel hun eigen plek. De excessen worden

18 er uitgelicht, als er zwerfvuil is of lawaai. Hij denkt echter dat de meeste jeugd in Barendrecht dat niet veroorzaakt. Dus moet je dan wel aparte plekken creëren? Kinderen in Barendrecht Willen mensen hun kinderen eigenlijk laten opgroeien in Barendrecht? Is er genoeg geregeld voor kinderen? Zeker op sportgebied en in het verenigingsleven is het goed geregeld. De meesten, vooral de wat ouderen, vinden Barendrecht een mooi dorp, met mooie fietspaden en veel groen. De jongeren vinden het echter een saai dorp met een slecht uitgaansleven, de meesten gaan stappen in Rotterdam. Ook is er geen hart in Barendrecht. Volgens burgemeester Van Belzen wordt er op dit moment echter hard gewerkt aan het centrumplan en dan komt dat hart er zeker. Eigenlijk komen er twee harten: in Barendrecht Centrum, maar ook een in Barendrecht Carnisselande. Het plein is in 2008 opgeleverd. En er is al enige tijd de weekmarkt. Daar omheen zit de horeca die nu tot bloei Burgemeester Van Velzen pagina 18 Wat beweegt de hedendaagse jongeren?

19 komt. Dus het moet allemaal een beetje gaan lopen. Het college van B en W wil ook veel meer evenementen organiseren, zowel in het centrum als in Carnisselande. De aanwezige jongeren reageren sceptisch op die mededeling. Dat hebben ze vaker gehoord, maar ze hebben nog geen resultaat gezien. Volgens de burgemeester kost dat tijd, maar zijn ze wel op de goede weg. Ook vroeg een jongere zich af wat er met de plannen voor 2025 gaat gebeuren waarover ze het op school hadden gehad. Ze hadden leuke plannen bedacht voor Barendrecht (tuinen), maar ze hoorden er niets meer van. Volgens de burgemeester zou daarover de week erna met de gemeenteraad worden besloten. Barendrecht wordt ook gewaardeerd vanwege het vele water en de vele visplekken. Zowel ouderen, kleinere kinderen, opgroeiende jeugd en vaders met kinderen zijn daar en dat is uniek. Tot slot wordt nog een tip gegeven. Als jongeren iets willen organiseren of iets willen veranderen, dan kunnen ze terecht bij Stichting Alle-rhande.

20 Column Inez Groen: Burgemeesters en hangjo Hangjeugd is meestal niet het meest populair in de buurt. Ze staan met zijn allen op kruispunten/onder fietsviaducten/metrostations (vul de eigen plekken maar in) te kletsen met elkaar, rondom brommers, met vaak wat giebelende meiden in de buurt. Filmer Bert Haanstra zou er prachtige documentaires over kunnen maken - baltsgedrag van de menselijke soort, om een onderwerp te noemen - maar de omgeving vindt het knap vervelend. In een avond georganiseerd door een woningbouwvereniging, kwam dit uitgebreid aan bod. De gehele stad was uitgenodigd en de zaal was gevuld met mensen van écht alle leeftijden. Persoonlijk had ik nog nooit voor een zaal gestaan met mensen ouder dan 70, een leeftijd die ik helaas mis in mijn generatiebeschrijvingen, zoals ze me achteraf wat verwijtend vertelden. Ook waren er jongeren van een debatclubje van de plaatselijke middelbare school uitgenodigd. Oud en jong was goed vertegenwoordigd; de discussie over de woonplaats was levendig. Wat echter de avond nog zinvoller maakte, was dat twee andere partijen ook aanwezig waren: de burgemeester vergezeld van een aantal wethouders en de plaatselijke hangjeugd. Hoe weten die nou dat wij deze avond hebben georganiseerd?, vroeg de organisatie zich af. Niet uitgenodigd* en toch aanwezig, zaten ze achter in de zaal en deden mee met de discussie. Naar mijn mening stelden de hangjongeren de belangrijkste vraag van die avond. Hoe het toch kwam dat maanden geleden al beloofd was iets te doen aan het feit dat de stad zo saai was, en er inmiddels nog steeds niets gebeurd was. De burgemeester antwoordde met de gebruikelijke omwegen over agenda s en vergaderingen. Je zag dat dit geen begrip opleverde bij deze jongeren. Politiek bewust als ze waren, zijn ze gebleven tot aan het eind en stonden, nog tot lang na afloop, buiten met iedereen te praten en hun zaak te verdedigen. Jong en oud aan de praat voor het beter maken van de eigen woonplaats. Waarbij de hangjeugd, ondanks pagina 20 Wat beweegt de hedendaagse jongeren?