Trainen voor de Marathon des Sables gaat uitstekend in de duinen van Schoorl; daarbij laat ik niets aan het toeval over en train soms zelfs in en met exact dezelfde uitrusting als straks in de Sahara! Foto: Frank van Zwol
Boven: Het langgerekte loperslint van de Halve Marathon van Egmond heeft op het strand nog alle ruimte! Foto: Frank van Zwol Links: Ik kies voor 2 drinkflessen met rietjes (totaal 1.5 liter) voor tijdens de MDS, zodat ik onderweg al rennend kan drinken en op de checkpoints zo snel mogelijk weer kan bijvullen (zo min mogelijk oponthoud) zonder dat die rugzak af moet. Foto: Frank van Zwol Onder: De middag voordat de MDS van start gaat. Alle uitrusting nog een laatste keer checken en het wedstrijdnummer opspelden. Rituelen die de spanning op een prettige manier verhogen! Foto: Donny Meijerink Aan de startlijn van de MDS sta ik naast Marco Olmo, mijn grote held en voorbeeld (die op 60-jarige leeftijd nog wél even de zware Ultratrail Mont Blanc won!) De duinen van Erg Chebbi (dag 1, MDS) zijn onwaarschijnlijk mooi en de tactiek is hier: zo min mogelijk in de sporen van mijn voorgangers rennen want daar heeft het zand nog een redelijk harde bovenlaag waar ik niet doorheen zak met mijn lichte rugzakje.
Rechts: Tijdens de Bob Graham Round (hier op weg naar Green Gable) is het belangrijk steeds op de kaart bij te houden waar ik ben zodat ik geen onnodige omwegen maak en bovendien de veiligste routes omhoog en omlaag kies. Onder: De dagen voorafgaand aan de Ultratrail Mont Blanc (TDS) ben ik al in het dal: om te acclimatiseren en ook om een beetje te mediteren. De mentale voorbereiding op zoiets zwaars als de ultratrail is voor mij de finishing touch van een mooie voorbereidingstijd. Foto: Jolanda Linschooten We passeren het woestijndorpje Jdaid (dag 2, MDS) en ik voel me ongelofelijk bevoorrecht dat ik hier mag hardlopen en genieten. De woestijn doet wel wat met je... Na 4 loopdagen (191 km) maak ik dit zelfportret op de 5e dag (rustdag). Mijn lippen zijn gescheurd en mijn haar benadert het touwstadium. Maar verder voel ik me uitstekend! Foto: Jolanda Linschooten
Links: Tijdens het NK 100 km van Run Winschoten heb ik niet alleen de eer in het oranje te mogen lopen maar is er ook een compleet verzorgingsteam mee! Foto: Frank van Zwol Boven: Specifieke bergtraining (hier: afdaling van de Gellihorn, Berner Oberland) is essentieel in mijn voorbereiding op de Grand Raid Réunion. Natuurlijk had ik al veel kilometers (en bergen) in de benen, maar Réunion is zo zwaar en lang, dat vraagt om extra uren in vooral het afdalen. Rechts: In de Zwitserse Alpen bij Kandersteg trainen is het mooiste wat er is! Supergoede trainingsrondes (waar ik elke berg ken) en het comfort van goed eten en een douche bij terugkomst in het dal.
Bij specifieke bergtraining (hier omhoog naar First, Berner Oberland) hoort ook het lopen in de nacht, waarbij ik niet alleen mijn nieuwe hoofdlamp uittest maar vooral het lopen over stenige paden en langs afgronden in het donker. Daar moet je echt aan wennen. Precies dit is alles wat mee gaat tijdens de Grand Raid Réunion. Lichtheid is essentieel tijdens zo n zware bergloop. De verplichte uitrusting daar is minimaal (en daar hou ik me aan) en eten heb ik mee tot aan Cilaos (waar ik me kan herbevoorraden). Ook heb ik een schemaatje bij me met de drinkposten, de afstanden en de (geplande) tussentijden. Tijdens mijn trainingen voorafgaand aan de Grand Raid Réunion, ben ik dagelijks hoogtemeters aan het maken (zoals hier naar Jägertosse boven Kandersteg in Zwitserland) om mijn benen te wennen aan de extreem vele hoogtemeters daar.