In de rij voor water Informatieavond Filipijnen 17 januari In de rij voor water, in de rij voor onderdak, in de rij voor voedsel. Na de verwoestende tyfoon zag Ate Ruth (directeur van partnerorganisatie CCT) overal rijen mensen. Ze laat een foto zien van mensen die vanaf de kust door het water een rij vormen naar een rubberbootje dat schoon drinkwater aan land brengt: Ik zie hier uitgestrekte handen die fles na fles doorgeven om de weg te vinden naar een dorstig mens. Het beeld inspireerde haar: En net zo kunnen wij onze handen uitstrekken en iets teruggeven aan mensen die zoveel hebben verloren. Uit de opkomst bij de informatieavond over de Filipijnen op vrijdagavond 17 januari blijkt een grote betrokkenheid met de getroffen Filipijnen. Pastor Hector (van partnerorganisatie AMG), Ate Ruth en Froi Parado (van partnerorganisatie CCT), vertellen over de noodhulp die hun teams hebben verleend en hoe zij de ramp hebben beleefd. Hun verdriet om de mensen die de ramp niet overleefden, de angst voor nieuwe rampen en de grote blijdschap en dankbaarheid voor het leven dat God bewaarde, maken grote indruk op de 200 aanwezigen. Fles na fles wordt doorgegeven foto van Ate Ruth
Pijn en Hoop God is ons een Toevlucht en Sterkte; Hij is krachtelijk bevonden een Hulp in benauwdheden. Daarom zullen wij niet vrezen, al veranderde de aarde haar plaats. Met deze psalm opent Rina Molenaar de avond. Psalm 46 werd voor de Filipino s een psalm van houvast. De schade die de tyfoon veroorzaakte is niet te beschrijven. Na de opening wordt met een korte film iets van de onvoorstelbare schade in beeld gebracht: kilometerslange ravage, versplintert hout, nauwelijks een huis dat nog bewoonbaar is. Pastor Hector en Ate Ruth vertellen hoe zij op het verschrikkelijke nieuws reageerden. Aan de hand van een foto vertellen ze wat hen het meest heeft geraakt. Pastor Hector laat een foto zien van ontwortelde, dode, kokosbomen: Toen ik dit zag deed dit pijn in mijn hart. Toen ik jong was hebben mijn ouders me ondersteund met deze bomen. Vanwege deze bomen kon ik naar school en later naar het voortgezet onderwijs. Pastor Hector zag in dit beeld de hoop en ambities van jonge mensen doodgaan: Kokosbomen kun je niet zomaar zaaien en oogsten. Het duurt minstens 7 tot 10 jaar voordat deze bomen volgroeid zijn. Ik vroeg me af: wat zal er gebeuren met de jonge mensen? Honderden, duizenden van deze jonge mensen kunnen niet meer naar school. Hij kijkt de zaal in: Maar nu ik oog in oog sta met de mensen die ons hebben ondersteund de afgelopen maanden zie ik hoop, zie ik leven, voor de kinderen die door u geholpen kunnen worden. Dode en ontwortelde kokosbomen foto van Pastor Hector
Zoektocht en moed Niets van wat ik had gehoord had mij kunnen voorbereiden op de ravage, vertelt Ate Ruth. Vlak na de ramp bezocht ze het getroffen gebied, met een lange lijst van vermiste mensen in haar hand. Wanhopig liep ze rond op zoek naar dat wat er ooit was geweest: de kerk, een plaats om te eten. Ik ging naar de plaza, maar dat was een begraafplaats geworden, 600 mensen waren onder het puin begraven. En te midden van deze ellende is Ruth gaan zitten: Ik huilde. Heere God, waar bent u? U bent onze kracht. U hebt ons beloofd dat U trouw bent en dat U bij ons blijft. En toen kwam er een Bijbeltekst in mijn gedachten: Uw wegen zijn niet mijn wegen. Uw gedachten zijn niet mijn gedachten. Ik was er en ik zal er altijd zijn. Toen stond ik op en kon ik weer verder. Haar team was direct na de ramp ter plaatse en ging moedig en vastberaden te werk. Ate Ruth: Wie van u heeft medische hulp gegeven of ontvangen, in zulke moeilijke omstandigheden? Terwijl buiten nog zoveel onbegraven lichamen liggen? Naast het geven van medische hulp deelde CCT noodhulppakketten uit, verleende ze psychologische hulp en zorgde ze voor tijdelijke huisvesting. Ate Ruth heeft ook visie voor de wederopbouw. Ze benadrukt het belang om inkomsten weer terug te brengen. De lokale visserij werd hard getroffen. Veel boten werden verwoest en dat betekent dat mensen geen voedsel en inkomen hebben: We zijn blij dat we 70 nieuwe boten hebben kunnen aanschaffen, maar nog 5000 mensen hebben een boot nodig! Betrokkenheid Zittend in forumopstelling beantwoorden Pastor Hector, Ate Ruth en Froi Parado de vragen van de aanwezigen. Geïnformeerd wordt naar de veiligheid, welke hulp op dit moment het meest nodig is, de rol van de lokale kerken en hoe weeskinderen worden opgevangen. In de vragen klinkt een grote betrokkenheid met de getroffen Filipino s. Eén van de aanwezigen vraagt hoe het met de veeteelt is gesteld na de ramp. Pastor Hector licht toe dat de tyfoon een enorme vloedgolf heeft veroorzaakt: Veel dieren hebben de ramp niet overleefd. De vloedgolf reikte tot een hoogte die tot de vierde verdieping reikte. Het water trok tot 18 kilometer het land in. Bij het terugtrekken van het water werd alles meegenomen. Wederopbouw Rina Molenaar licht toe dat Woord en Daad haar steun op de Filipijnen zal voortzetten. Binnen het christelijk noodhulpcluster heeft Woord en Daad samen met Dorcas, ZOA, Red een Kind en TEAR de handen ineengeslagen voor een gezamenlijk wederopbouwprogramma. Rina was als lid van het team op de Filipijnen namens het christelijk noodhulpcluster om in kaart te brengen waar hulp nodig is. Ze blikt terug: De kilometers ravage waren verschrikkelijk aangrijpend, maar de kracht en power van de Filipino s om hun schouders eronder te zetten zijn bemoedigend en bijzonder. Binnen het gezamenlijk programma wordt deze kracht ingezet. Samen met de lokale gemeenschappen, de overheid en het bestaande partnernetwerk zal worden gewerkt aan de wederopbouw. Het meerjarenprogramma zal bestaan uit huizenbouw, educatie en werk en inkomen binnen drie gebieden op
het eiland Oost-Samar, waar nog nauwelijks hulp wordt gegeven. Op het onderstaande kaartje zijn de dorpen gemarkeerd die het noodhulpcluster wil bereiken. De drie gebieden van het wederopbouwprogramma Op drie gebieden wil het christelijk noodhulpcluster de hulp opzetten; huizenbouw voor korte en lange termijn, onderwijs, en arbeid en inkomen. Op het gebied van arbeid en inkomen door boeren weer zaaigoed geven of samen met hen kijken hoe in plaats van Kokosbomen de komende vijf tot zeven jaar eerst andere gewassen verbouwd kunnen worden. Pastor Hector (AMG) benadrukt het belang van een integrale aanpak: Door aan verschillende gebieden, zoals onderwijs, huisvesting en werk en inkomen aandacht te besteden, kun je gemeenschappen weer goed en duurzaam opbouwen. AMG zal binnen het gezamenlijke programma een grote rol vervullen in onder andere het bouwen van goede stevige huizen. Want juist op het gebied van huisvesting ziet AMG het grootste gevaar. Tenten en daken zijn lek en dat is met het huidige regenseizoen erg gevaarlijk voor de gezondheid van de Filipino s. Tijdens haar reis ontmoette Rina Molenaar talloze mensen die hun huis verloren. Indrukwekkend zijn de ontmoetingen met buschauffeur Jun en de jongen Jean Ray, twee mensen van wie het huis compleet verwoest is. Het verhaal van de dertienjarige Jean Ray en zijn familie (vader, moeder, zeven jongens en drie meisjes) die vlak aan de kust woonden. De golven bereikten hun huis en de familie heeft wadend door het
water met de kleinste kinderen op de rug, een hoger gelegen gebied opgezocht. Angstig is de familie daar in betonnen buizen gekropen en heeft hier het einde van de storm afgewacht. En het verhaal van buschauffeur Jun, die na twee weken de brokstukken van zijn woning terugzag. Het radioverslag van Rina Molenaar hierover kunt u terugluisteren op de noodhulpwebsite. Jun en zijn familie voor de brokstukken van zijn huis Jean Ray bij de buizen waar de familie in heeft geschuild Woord en Daad is blij met de hoge opkomst van deze avond en bedankt iedereen die geweest is. Dank voor de hulp die is geboden. We hopen blijvend op uw steun en gebed!