Informatieblad: Consulaire verklaringen Consulaire verklaringen kunnen alleen t.b.v. Nederlanders worden opgemaakt. Uw nationaliteit, evenals een evt. tweede nationaliteit, moet in de verklaring worden vermeld. U dient duidelijk aan te geven voor welk doel de verklaring moet worden afgegeven, aangezien dit in de verklaring moet worden vermeld. Nederlanders uit Benin, Kameroen, Gabon en Equatoriaal Guinea kunnen consulaire verklaringen aanvragen bij de Nederlandse Ambassade. Consulaire verklaringen zijn persoonlijk en dienen in persoon op de Ambassade te worden aangevraagd. De wachttijd bedraagt hoogstens 24 uur. De kosten bedragen 30 Euro per document, te voldoen in lokale valuta = 20.000 XOF (Francs CFA) Heeft u na het doorlezen van onderstaande informatie nog vragen? Stuur dan een e-mail aan: cot-ca@minbuza.nl 1) Verklaring van woonplaats De verklaring van woonplaats is benodigd voor verschillende soorten belasting of premieheffing sociale verzekeringen of in verband met vernieuwing van het rijbewijs. De verklaring mag pas worden afgegeven als de Nederlandse verzoeker heeft aangetoond daadwerkelijk en met toestemming van de lokale autoriteiten zich in het ressort te hebben gevestigd. De verzoeker dient daarnaast ook aan te tonen niet in de Nederlandse basisadministratie te zijn ingeschreven. Dit kan bijvoorbeeld worden aangetoond door een bewijs van uitschrijving van de gemeente waar verzoeker voor het laatst gewoond heeft. Indien verzoeker vóór 1994 uit Nederland is vertrokken, kan een verklaring worden opgevraagd bij het Bureau Vestigingsregister van de gemeente Den Haag (tel. 070 3533177, fax 070 3532850). De verklaring dient te worden opgemaakt aan de hand van bewijsstukken terzake en de identiteit van de verzoeker dient aan de hand van een identiteitsbewijs te worden gecontroleerd. Een verklaring van woonplaats kan uitsluitend aan Nederlanders worden afgegeven. Verklaring van woonplaats: - Bewijs dat u daadwerkelijk in het land gevestigd bent (bijv. huurcontract, rekeningen elektriciteit, bewijs inschrijving gemeente etc.). - Uw geldige verblijfstitel (verblijfsvergunning of andere paspoort) - Bewijs van uitschrijving van de Nederlandse gemeente waar u voor het laatst ingeschreven stond. - Bewijs Nederlanderschap (bijv. paspoort) 30 Euro (te voldoen in lokale valuta, volgens de dagkoers van de Ambassade/CG) 2) Verklaring van in leven zijn Nederlandse uitkeringsinstanties, zoals het ABP en de Sociale Verzekeringsbank, dienen periodiek een aantal gegevens van de uitkeringsgerechtigden te controleren. Derhalve dienen de uitkeringsgerechtigden eenmaal per kwartaal, per half jaar of per jaar opgave te doen van het feit, dat zij in leven zijn, welke nationaliteit(en) zij bezitten, hun adres en woonplaats, alsmede van hun burgerlijke staat. In het algemeen gebeurt dit door toezending van de zogenaamde verklaring van in leven zijn. De benaming van deze verklaring is in wezen onjuist, omdat er veel meer in wordt verklaard dan het enkele feit dat iemand in leven is. 1
kunnen deze verklaringen bij de lokale overheid In het buitenland gevestigde uitkeringsgerechtigden van het land van vestiging laten opmaken. Dit geldt zowel voor Nederlanders als voor vreemdelingen. De meeste verklaringen van de vreemde overheidsinstellingen worden door de Nederlandse uitkeringsinstanties zonder legalisatie geaccepteerd. Alleen Nederlandse uitkeringsgerechtigden kunnen tevens een beroep doen op een vertegenwoordiging in het buitenland om de verklaring van in leven zijn op te maken. Hierbij moeten de volgende regels in acht worden genomen: - De verzoeker moet in persoon voor de consulaire ambtenaar verschijnen. Hierop is geen enkele uitzondering mogelijk! - De identiteit van de verzoeker moet aan de hand van identiteitspapieren worden vastgesteld. - De nationaliteit(en) van de verzoeker moet(en) worden vastgesteld. - Het adres en de woonplaats van de verzoeker moeten worden vastgesteld, zoveel mogelijk aan de hand van bewijsstukken van de vreemde autoriteiten. - De burgerlijke staat van de verzoeker moet worden vastgesteld. Nederlandse vertegenwoordigingen kunnen géén verklaring voor oud-nederlanders opmaken. Zij dienen zich te wenden tot de lokale autoriteiten. De door deze autoriteiten verstrekte verklaringen kunnen eventueel door de Nederlandse vertegen-woordigingen in het buitenland worden gelegaliseerd voordat zij naar het pensioenfonds in Nederland worden gestuurd. U dient duidelijk aan te geven voor welk doel u de verklaring nodig heeft. Dit wordt in de verklaring vermeld. Betrokkene moet aangeven of hij/zij nog andere nationaliteiten bezit. Dit wordt in de verklaring vermeld. Verklaring van in leven zijn: - Geldig identiteitsbewijs met foto (bijv. paspoort). - Bewijs van woonplaats (bijv. verblijfsvergunning + huurcontract) - Bewijs Nederlanderschap (bijv. paspoort of Koninklijk Besluit) - Bewijs van burgerlijke staat (indien van toepassing) 3) Verklaring omtrent bezit van het Nederlanderschap Iedere consulaire ambtenaar is bevoegd om aan personen die het Nederlanderschap bezitten desgevraagd een verklaring omtrent bezit van het Nederlanderschap af te geven, nadat met zekerheid is vastgesteld dat de verzoeker de Nederlandse nationaliteit bezit. Let op: Ingevolge artikel 61 lid 2 van het Besluit verkrijging en verlies Nederlanderschap (BVVN) van 15 april 2002 kan een verklaring omtrent bezit van het Nederlanderschap alléén op aanvraag van de betrokken persoon worden verstrekt. De verklaring omtrent bezit van het Nederlanderschap mag anders dan op rechterlijk bevel derhalve niet worden afgegeven als de persoon op wie de verklaring betrekking heeft geen toestemming hiervoor heeft gegeven. Wel kan de persoon op wie de verklaring betrekking heeft een derde machtigen de verklaring op te vragen. De verklaring dient te worden opgemaakt aan de hand van bewijsstukken terzake en de identiteit van de verzoeker dient aan de hand van een identiteitsbewijs te worden gecontroleerd. Een Nederlands paspoort is in principe géén bewijs van Nederlanderschap. U kunt gevraagd worden daarnáást nog andere bewijzen te overleggen (bijv. Koninklijk Besluit als bewijs van naturalisatie) Verklaring omtrent bezit van het Nederlanderschap: 2
- Geldig identiteitsbewijs. - Bewijs van Nederlanderschap 4) Verklaring omtrent de burgerlijke staat De verklaring omtrent de burgerlijke staat, ook wel verklaring van ongehuwd zijn genoemd, kan slechts worden afgegeven indien het niet mogelijk is om een dergelijke verklaring van de lokale autoriteiten te verkrijgen. De verklaring omtrent de burgerlijke staat kan pas worden afgegeven nadat de burgerlijke staat van de betrokken Nederlander zoveel mogelijk is aangetoond. Bij een eerder huwelijk door overlegging van echtscheidingsakten of buitenlandse vonnissen of een overlijdensakte en indien de verzoeker nooit gehuwd is geweest en in Nederland woonachtig was, door een verklaring van de gemeente van de laatste woonplaats in Nederland, waaruit blijkt dat betrokkene ongehuwd uit Nederland is vertrokken. Let op: Bent u, alvorens zich in uw huidige land te vestigen, achtereenvolgens in verschillende landen woonachtig geweest, dan zult u uit ieder opeenvolgend land een bewijs moeten aanvragen van uw huwelijkse staat op het moment waarop u dat land verliet. In landen met een centrale registratie zoals wij in Nederland kennen, vraagt u een verklaring bij de lokale autoriteiten aan. In landen waar dan niet kan, wendt u zich tot de Nederlandse Ambassade aldaar. U dient te beginnen met het opvragen van een verklaring in het laatste land waar de lokale autoriteiten u deze kunnen verstrekken. Vaak zal dat uw laatste woonplaats in Nederland zijn. Hiermee vraagt u vervolgens aan de Nederlandse Ambassade in het volgende land van vestiging een Verklaring omtrent uw burgerlijke staat op het moment dat u daar weer vertrok, enz. enz. Uiteindelijk komt u dan aan het moment waarop u naar uw huidige land vertrok. Over de periode sinds uw vestiging tot de dag van aanvraag, kan de Ambassade dan de verklaring maken die u nu nodig heeft. Let op: Als de huwelijkse staat van de aanvrager, niet (sterk) kon worden aangetoond, dan zal in de verklaring aan de vermelding van deze gegevens de zin "voor zover kon worden vastgesteld" vooraf gaan. De term "ongehuwd" wordt gebruikt als de betrokken Nederlander nimmer gehuwd is geweest. Is er wel sprake van een huwelijk geweest dan zal worden vermeld "gescheiden of weduwe/ weduwnaar" en mag niet de term "ongehuwd" worden gebezigd. De gegevens betreffende eerdere huwelijken moeten in de verklaring worden opgenomen. Verklaring omtrent de burgerlijke staat: - Geldig identiteitsbewijs (Nederlands paspoort). - Verklaring omtrent uw burgerlijke staat bij vertrek uit uw laatste land van vestiging vóór aankomst in uw huidige land, afgegeven door de lokale autoriteiten of de Nederlandse Ambassade aldaar. 30 Euro (te voldoen in lokale valuta, volgens de dagkoers van de Ambassade/CG) 5) Verklaring omtrent het gedrag (VOG) De Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG) kan niet door een Nederlandse vertegenwoordiging in het buitenland worden afgegeven. De VOG dient te worden aangevraagd bij de Nederlandse gemeente waar betrokkene is ingeschreven of in de laatste woonplaats van betrokkene en wordt sedert 1 april 2004 afgegeven door het Centraal Orgaan Verklaring Omtrent het Gedrag (COVOG), onderdeel van het ministerie van Justitie. 3
Is de (Nederlandse) aanvrager nooit basisadministratie, dan dient een verklaring COVOG (tel. 070-3707234, Ambassade van het Koninkrijk der Nederlanden ingeschreven geweest in een Nederlandse gemeentelijke omtrent het gedrag rechtstreeks te worden aangevraagd bij frontdesk.dbz@minjus.nl). Een VOG is veelal nodig in het kader van sollicitatieprocedures. Voor sommige functies zoals onderwijzer of taxichauffeur is de verklaring zelfs bij wet verplicht gesteld. Voorts is de VOG nodig als wordt gesolliciteerd naar functies, waarbij wordt gewerkt met bijvoorbeeld vertrouwelijke gegevens of kwetsbare personen. Een VOG dient door betrokkene zelf rechtstreeks via de afdeling burgerzaken van een gemeente in Nederland te worden aangevraagd. In de nieuwe werkwijze wordt gewerkt met een voorgeschreven aanvraagformulier. Dit formulier moet worden ingevuld door (veelal) de werkgever en door de aanvrager zelf. Het aanvraagformulier is te downloaden op www.justitie.nl/publiek/criminaliteit_en_preventie/vog/index.asp. De betrokkene kan overigens ook iemand schriftelijk machtigen. De gemeente neemt de gegevens van het aanvraagformulier over en vult deze automatisch aan met de gegevens vanuit de GBA. Deze gegevens worden vervolgens digitaal doorgestuurd naar COVOG. Binnen twee tot vier weken wordt een beslissing genomen. Ook niet-nederlanders die in Nederland woonachtig zijn geweest kunnen een verklaring omtrent het gedrag via burgerzaken van de laatste woonplaats opvragen. Overigens gelden voor het aanvragen van een VOG door Nederlanders in verband met emigratie, een visum of buitenlandse werkvergunning speciale regels. In plaats van, of in aanvulling op het aanvraagformulier is een officieel document van een buitenlandse ambassade, consulaat of de buitenlandse organisatie/instelling voldoende. Dit document moet dan wel alle gegevens bevatten die op het aanvraagformulier worden gevraagd. Voor nader informatie hieromtrent kunt u contact opnemen met het COVOG. Aan de hand van de in Nederland afgegeven VOG kan door Ambassade/Consulaten Generaal eventueel een aanvullende verklaring worden opgemaakt over de periode dat de betrokken Nederlander in het ressort woonachtig is of is geweest en de lokale autoriteiten een dergelijke verklaring niet kennen. De aanvullende verklaring beperkt zich tot het Nederlandse (straf-)recht. De Nederlandse vertegenwoordiging kan géén aanvullende verklaring als bovenbedoeld afgeven voor een niet-nederlander. Aanvullende verklaring omtrent het gedrag: - Kopie VOG over de periode tot uw aankomst in uw land van vestiging - Bewijs Nederlanderschap (bijv. paspoort) - Bewijs van uw verblijf in het land en de periode waarover u een verklaring vraagt (bijv. visum, verblijfsvergunning, bewijs van huur woning etc.) 6) Verklaring omtrent inkomen en vermogen Iedere Nederlander of inwoner van Nederland, die in verband met een Nederlandse gerechtelijke procedure rechtsbijstand behoeft en wiens inkomenspositie volgens de normen van artikel 34 van de Wet op de Rechtsbijstand (WRB) te laag is om die rechtsbijstand van te bekostigen, kan in aanmerking komen voor kosteloze rechtsbijstand. Afhankelijk van de hoogte van het inkomen dient hierbij een eigen bijdrage betaald te worden. Ten behoeve van in het buitenland wonende Nederlanders wordt de beslissing genomen door de Raad voor de Rechtsbijstand te Den Haag. Hiertoe dient betrokkene zelf contact op te nemen met deze Raad, waarbij de Nederlandse vertegenwoordiging ter plaatse een verklaring omtrent inkomen en vermogen voor betrokkene kan opmaken. 4
De verklaring betreft slechts een zakelijke opgave van de adres- en financiële gegevens en niet een beoordeling van het (on)vermogen van de verzoeker. De Ambassade/Consulaat verricht géén onderzoek naar de financiële omstandigheden, maar gaat af op de door verzoeker overgelegde bewijsstukken. (b.v. een loonstrookje). De verklaring dient te worden opgemaakt aan de hand van bewijsstukken terzake en de identiteit van de verzoeker dient aan de hand van een identiteitsbewijs te worden gecontroleerd. Ondanks het feit dat een verklaring omtrent inkomen en vermogen uitsluitend aan Nederlanders kan worden afgegeven, dient toch altijd de nationaliteit in de verklaring te worden opgenomen. Indien de aanvrager naast het Nederlanderschap nog een andere nationaliteit bezit dan dient dit in de verklaring te worden vermeld. In de verklaring dient voorts het doel waarvoor de verklaring wordt afgegeven te worden vermeld. Hiermee wordt voorkomen dat een verklaring voor een ander doel wordt gebruikt dan waarvoor het werd afgegeven. Van de afgifte van de verklaring omtrent inkomen en vermogen behoeft geen administratie te worden bijgehouden. Verklaring omtrent inkomen en vermogen: Bewijs van uw inkomen (bijv. loonstrookjes of bewijs van uitkering) Bewijs Nederlanderschap (bijv. paspoort) Bewijs van uw legale verblijf in uw land van woonplaats. 7) Verklaring van huwelijksvoornemen In een aantal landen wordt van de aanstaande echtelieden een verklaring gevraagd waaruit blijkt dat de overheid van het land van herkomst geen bezwaar heeft tegen het voorgenomen huwelijk. Het Nederlandse rechtssysteem kent een dergelijke toestemmingsverklaring niet. Om het Nederlanders toch mogelijk te maken in het buitenland te trouwen kan de verklaring van huwelijksvoornemen worden opgemaakt. Een verklaring van huwelijksvoornemen dient te worden opgemaakt aan de hand van de volgende documenten van de Nederlandse partij: - de geboorte-akte; - een bewijs van ongehuwd zijn (uittreksel persoonsregister); - een echtscheidingsakte (indien er een eerder huwelijk is geweest). Deze documenten kunnen worden vervangen door een zogenaamde Van de buitenlandse partij dienen de personalia en het adres en woonplaats te worden aangegeven, indien mogelijk gebaseerd op bewijsstukken. Verklaring van Huwelijksvoornemen: - Van de Nederlandse partner: Als u in Nederland woont: Dubbelzijdige verklaring van huwelijksbevoegdheid afgegeven door de gemeente van de Nederlandse woonplaats; OF: Uw geboorteakte + Bewijs van ongehuwd zijn (uittreksel persoonsregister); + evt. uw echtscheidingsakte (indien er een eerder huwelijk is geweest). Als u officieel buiten Nederland woont: - Verklaring ongehuwdheid afgegeven door de Nederlandse Ambassade/Consulaat in het land waar u na vertrek woonde (evt. meerdere opeenvolgende verklaringen als u in meerdere landen woonde, tot op heden) 5
- Bewijs Nederlanderschap (bijv. paspoort) - Bewijs van uw legale verblijf in het land van vestiging (visa) - Van de buitenlandse partner: Kopie paspoort + bewijs adres en woonplaats 8) Verklaring omtrent behoud van het Nederlanderschap Voor die gevallen waarin een Nederlander na 1 april 2003 vrijwillig een andere nationaliteit heeft verkregen, maar het Nederlanderschap daardoor niet verloor omdat hij onder een uitzondering genoemd in artikel 15 lid 2 en onder a, b of c RWN valt, kan een verklaring omtrent behoud van het Nederlanderschap worden opgemaakt. De verklaring kan op verzoek van een Nederlander worden opgemaakt (zonder dat hij een paspoortaanvraag indient) of ten tijde van de eerstvolgende paspoortaanvraag die door betrokkene wordt ingediend na het verkrijgen van de andere nationaliteit. Bij opvolgende paspoortaanvragen hoeft dan door aanvrager niet weer middels originele en gelegaliseerde documenten te worden aangetoond dat hij onder een uitzondering valt. Ook de post hoeft niet wederom een onderzoek in te stellen. De verklaring bespaart tijd bij het behandelen van de paspoortaanvraag. Verklaring omtrent behoud van het Nederlanderschap: Om de verklaring op te kunnen maken dient de aanvrager de volgende originele en, indien van toepassing, gelegaliseerde documenten over te leggen die aantonen dat hij onder een uitzondering valt: Bij uitzondering A dienen de volgende documenten te worden overgelegd: - (gelegaliseerd) naturalisatiecertificaat; - (gelegaliseerde) geboorteakte indien uit het Nederlandse paspoort het geboorteland niet duidelijk valt af te leiden; - (gelegaliseerd) bewijs dat betrokkene hoofdverblijf heeft in het land van geboorte en verkregen nationaliteit. Bij uitzondering B dienen de volgende documenten te worden overgelegd: - gelegaliseerd) naturalisatiecertificaat; - (gelegaliseerde) bewijzen die aantonen dat betrokkene vijf aaneengesloten jaren voor het 18e jaar in het land van de verkregen nationaliteit heeft gewoond. Bij uitzondering C dienen de volgende documenten te worden overgelegd: - (gelegaliseerd) naturalisatiecertificaat; - (gelegaliseerde) huwelijksakte; - (gelegaliseerd) bewijs dat de echtgeno(o)t(e) de verkregen nationaliteit bezit. De verklaring kan niet worden gebruikt als bewijs dat de tienjaarstermijn van artikel 15 lid 1 en onder c RWN is gestuit. In artikel 15 lid 4 RWN is immers uitdrukkelijk vermeld dat de tienjaarstermijn alleen gestuit kan worden door de afgifte van een Nederlands reisdocument of een verklaring omtrent bezit van het Nederlanderschap Disclaimer: De inhoud van dit informatieblad is aan veranderingen onderhevig; aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. Cotonou, januari 2013 * Regeling van de Minister van Buitenlandse Zaken van 12 december 2003, nr. DJZ/BR-1003/2003 tot vaststelling van de 6
tarieven voor consulaire dienstverlening (Regeling op de consulaire tarieven) De Minister van Buitenlandse Zaken, Gelet op artikel 1, tweede en derde lid, en artikel 4, tweede lid, van het Rijksbesluit op de consulaire tarieven, alsmede op artikel 3 van de Rijkswet op de consulaire tarieven; Besluit: Artikel 1 De vergoeding die ingevolge artikel 2, eerste lid, van de Rijkswet op de consulaire tarieven is verschuldigd, bedraagt voor: h. het opmaken van een consulaire verklaring omtrent een persoon betreffende gegevens die tot bewijs strekken: 30, ; Artikel 4 Deze regeling treedt in werking met ingang van 1 januari 2004. Artikel 5 Deze regeling wordt aangehaald als: Regeling op de consulaire tarieven. Deze regeling zal met de toelichting in de Staatscourant worden geplaatst. De Minister van Buitenlandse Zaken B.R. Bot 7