Pony s zijn geweldig! Een zomer vol ponyplezier Mijn pony moet blijven!
Pippa Young Manege Appelbloesem, Pony s zijn geweldig! Pippa Young Illustraties: Eleni Livanios
Met speciale dank aan Catherine Hapka 2018 NUR 282/GGP021701 MMXVII Nederlandse editie: Uitgeverij Kluitman Alkmaar B.V. MMXIV Tekst: Working Partners Limited Series created by Working Partners Limited Illustraties: Eleni Livanios Oorspronkelijke titel: Apple Blossom Stables. Charlie and Peanut Nederlandse vertaling: Paulien Smeulders Alle rechten voorbehouden, inclusief het recht van reproductie in zijn geheel of in gedeelten, in welke vorm dan ook. kluitman.nl
Inhoud Nieuwe schoenen...9 Een nieuwe buurman...24 Slecht nieuws...36 Een leugentje om bestwil...48 Gymmen te paard...62 Rustig aan, Peanut!...74 Het kippenmeisje...86 Een plek voor Peanut...100
Nieuwe schoenen Lena Kramer leunde voorover en trapte zo hard als ze kon op haar pedalen. De heuvel richting manege Appelbloesem was best steil en normaal fietste Lena langzaam omhoog. Maar vandaag had ze haast. Op volle snelheid racete ze onder de hoge stenen poort door, die naar de gezellige binnenplaats van de manege leidde. De twee terriërs, Hop en Skip, kwamen kwispelend op haar af gerend. Lena hield met één hand haar fiets vast, terwijl 9
ze met de andere de hondjes begroette. In het midden van de binnenplaats, naast de grote appelboom die daar stond, zag ze een witte bestelbus staan. Gelukkig, zei ze tegen Skip, terwijl ze zijn oren streelde. Ik ben nog op tijd! Ze zette haar fiets tegen de muur en haastte zich naar het busje. Dat was van de plaatselijke hoefsmid, een lange en een beetje verlegen jongeman die Matthijs heette. Hij kwam elke maand naar manege Appelbloesem om de hoeven van de pony s en paarden te bekappen. Lena wilde de hoefsmid supergraag een keer aan het werk zien. 10
Matthijs stond achter het busje over de voorhoef van Veder gebogen. Veder was een mooie donkerbruine merrie. Isobel Maas stond ernaast en hield het halstertouw vast. Isobel was een lang, blond meisje van vijftien jaar en de oudste dochter van Bianca, de eigenaresse van de manege. Zij en haar zusje Julia woonden samen met hun moeder in het kasteelachtige huis dat bij de manege hoorde. Je hebt het gered! riep Isobel vrolijk toen ze Lena zag. Zien jullie wel? Ik zei toch dat ze zou komen. Julia en Charlie, twee van Lena s nieuwe vriendinnen, zwaaiden naar haar vanaf hun plek op de lage stenen muur die rondom de appelboom stond. Julia en Charlie waren allebei negen, net als Lena zelf. Julia leek precies op haar oudere zus, behalve dat Julia s haar lang was en niet kort zoals bij Isobel. Julia was best wel bazig en kattig geweest toen Lena haar 11
net leerde kennen. Maar met een beetje hulp van de pony s op stal had Julia geleerd dat ze beter aardig kon zijn. Sindsdien waren zij en Lena goede vriendinnen. Charlie had een eigen pony, die op manege Appelbloesem stond. Hij heette Peanut en was een superleuke palomino ruin die goed kon springen. Charlie was een afkorting van Charlotte, en dat klonk misschien een beetje jongensachtig, maar dat was Charlie absoluut niet. Ze had bijna elke dag wel iets in het roze aan en was gek op alles wat glansde en glitterde. Vandaag droeg ze haar favoriete roze sneakers en haar rode haar was naar achteren vastgezet met schattige 12
zilveren speldjes. Lena kende haar nog niet zo lang, maar toch voelde ze al echt als een vriendin. Sorry dat ik zo laat ben, hijgde Lena terwijl ze naar de meiden toe rende. Ik was met mijn moeder mee boodschappen doen en volgens mij heeft ze met bijna iedereen uit het dorp een praatje gemaakt! Zo gaat dat in Wilgenbeek, lachte Charlie. Iedereen kent elkaar. En bemoeit zich met elkaar, voegde Julia eraan toe. Lena knikte. Vóór de zomervakantie woonden zij en haar moeder in een appartement in de grote stad. Daar kenden ze alleen een paar buren. Het wonen in een dorp was zo anders. Hier waren ze al vanaf de eerste dag bevriend geraakt met de buren. Maar het belangrijkste verschil vond Lena dat hier zo veel pony s waren! Al sinds ze heel 13
klein was, was ze al gek op paarden, maar tot voor kort had ze haar favoriete dieren nooit in het echt gezien. Toen ze gingen verhuizen had ze nooit durven dromen dat ze naar een plek zouden gaan waar ze bijna elke dag kon paardrijden! Bedankt dat we mogen kijken, zei Lena tegen Matthijs. De hoefsmid knikte met een glimlach. Geen probleem, hoor. Hij kwam overeind en verdween tussen de deuren aan de achterkant van het busje. Er klonk het harde geluid van metaal op metaal. Veder keek op, maar bleef rustig staan. Wat is hij aan het doen? vroeg Lena aan haar vriendinnen. Hij heeft Veders hoeven bekapt en nu gaat hij de nieuwe ijzers aanmeten, zei Julia. Kijk, dit is leuk om te zien. Matthijs draaide zich om en liet Lena de 14
enorme tang zien die hij vasthad. Het uiteinde van de tang zat stevig om een hoefijzer geklemd. Ik maak dit ijzer heet genoeg om het te kunnen buigen, legde Matthijs uit. Zo kan ik hem op maat maken. Hij hield de tang goed vast en stak het hoefijzer in een metalen bak die in zijn busje stond. Hij was ongeveer zo groot als een ouderwetse televisie, maar Lena zag dat hij helemaal gevuld was met vuur! Dat is de smeltoven, zei Julia. Vroeger moest je altijd met je paard naar de hoefsmid toe omdat de smeltoven zo groot was als een halve werkplaats. Maar nu zijn er ook kleintjes, die achter in een bus passen. Na een paar minuten trok Matthijs het hoefijzer uit de smeltoven. Het gloeide helemaal oranje op van de hitte! Matthijs nam het ijzer mee naar het aambeeld, een groot metalen blok dat er heel sterk en zwaar uitzag. 15
Met de tang draaide hij het hoefijzer rond en met een hamer sloeg hij er een paar keer hard op. Hij maakt hem perfect op maat voor Veders hoef, zei Charlie. Het duurde niet lang. De smid tilde Veders hoef op om het ijzer te passen. Toen hij tevreden was, hield hij het ijzer nog een keer in de gloeiende oven. Daarna drukte hij het hete ijzer tegen Veders hoef. Er klonk een hard gesis en er ontstond een grote stinkende rookwolk. 16