Een Glimp op de Weg van de Metgezellen Tasfiyah-wat-Tarbiyyah Door: Shaykh Abdul Qaadir al-arna ut (rahimahullah) Engelse vertaler: Abu Taher Vertaald door: At-Tibyan Publications
Inhoudsopgave Inleiding van de vertaler Een glimp op de weg van de metgezellen De definitie van Manhaj Taalkundige en juridische betekenis van het woord Salaf Zaken omtrent hun methodologie o De status van de Profeet salla Allahu alayhi wasallam o De status van de Metgezellen Bronnen van de Deen Van hun geloofsovertuigingen De geloofsovertuiging van de Vrome Geleerden van Islam
Inleiding van de Vertaler Alle lof behoort aan Allah, we prijzen Hem, zoeken Zijn hulp en vragen om Zijn vergeving. We zoeken toevlucht bij Allah tegen het kwade van onszelf, en het slechte van onze daden. Eenieder die Allah leidt, zal niemand kunnen worden misleid, en een ieder die Allah laat dwalen, zal niemand kunnen leiden. Ik getuig dat niemand het recht heeft om te worden aanbeden (in waarheid) behalve Allah alléén, die geen deelgenoten heeft en ik getuig dat Mohammed salla Allahu alayhi wasallam Zijn Dienaar en Boodschapper is. En verdergaand (Amma Ba d): Dit is een uitreksel van een kleine beschouwing, welke geschreven werd door de beroemde geleerde Shaykh Abdul Qaadir al-arna ut ra7imahullah, die gespecialiseerd is in de velden van Hadith. Zijn meest bekende werken omvatten de controlering van Zadul M ad door Ibn al-qayyim, Jami -ul-usuul door Ibn al-athir en al-adhkaar door Imam an-nawawi. Dit is de eerste beschouwing van de series, betreffende de Methodologie van de Profeet salla Allahu alayhi wasallam, en zijn Metgezellen (moge Allah tevreden met hen zijn). Het is de Methodologie die verwezenlijkt werd door de Profeet salla Allahu alayhi wasallam en waar de beste generaties (de Metgezellen) zich aan vasthielden, welke hen succes in deze wereld gaf en het maximale succes in het Hiernamaals. Deze series zijn betiteld met Tasfiyah wat Tarbiyyah, [1] welke de twee hoofdinstrumenten zijn van deze Profetische Methodologie die gebruikt kan worden om ons te helpen om stevig gevestigd te blijven op de Deen van Islam. Deze verhandeling werd geschreven door Shaykh Abdul-Qaadir als antwoord op de talrijke vragen die aan hem gesteld werden en de algemene verwarring omtrent deze belangrijke zaak. In het samenstellen van deze beschouwing steunde de Shaykh op klassieke werken, vanwege het belang van het terugkeren naar het begrip van de vroege geleerden van deze Ummah. Deze beschouwing is vertaald in een poging om de verwarring die deze cruciale onderwerp omringt, te verwijderen met betrekking tot de methodologie die door de Profeet salla Allahu alayhi wasallam, en zijn Metgezellen radia Allahu anhum, geadopteerd werd in het vestigen van de Islam als een manier van leven. [1] Tasfiyah wat Tarbiyah: Het herstellen van de Deen naar zijn oorspronkelijke zuivere vorm zoals het werd geopenbaard aan de Profeet salla Allahu alayhi wasallam, door het verwijderen en verwerpen van valse geloven, geïnnoveerde praktijken en de gefabriceerde en onbetrouwbare ahadith die eraan geïntroduceerd zijn (tasfiyah). Het onderwijzen en cultiveren van de Moslims op deze zuivere Deen zodat hun geloofsovertuigingen, aanbidding en manieren zo worden zoals die onderwezen werden door de Profeet salla Allahu alayhi wasallam, en gehouden en toegepast werden door de Metgezellen (tarbiyah). (Uitgevers noot)
Elke Moslim die erna verlangt om terug te keren naar de Islam in haar ware betekenis, moet datgene grijpen waar de Profeet salla Allahu alayhi wasallam en zijn Metgezellen op waren, in alle aspecten van het leven. Alleen dan kunnen we verder bewegen ten opzichte van het vestigen van de Islam als onze manier van leven. Deze verhandeling haalt de hoofdprincipes naar voren die de juiste begrip van deze topic bepaalt, het volgen van de weg van de vroege geleerden in het uitleggen en toelichten van de Profetische Methodologie. De beschouwing is ingekort in opdracht om enkele van de niet noodzakelijke technische termen te verwijderen en ook waar het noodzakelijk is, is uitleg van sommige termen en punten opgenomen. Een glossarium (Nederlandse vertaler heeft het verandert in voetnoten, aangezien dit overzichtelijker en fijner is voor het lezen) is ook toegevoegd om de lezer te helpen. We danken Allah en vragen Hem om deze beschouwing nuttig te maken voor de Moslims en ons te leiden naar het Rechte Pad, de Weg van de Profeet salla Allahu alayhi wasallam en zijn Metgezellen. We vragen Allah om dit zuiver te maken voor Zijn Gezicht, want waarlijk Hij is Alhorende, Alwetende. Abu Taher
Een Glimp op de Weg van de Metgezellen Definitie van Manhaj Taalkundig en in de Shari ah: An-nahju, al-manhaj en al-minhaaj; betekenen de heldere en duidelijke weg. Allah de Allerhoogste, zegt in de glorieuze Qur aan: ل ك ل ج ع لن ا م ن كم ش ر ع ة و م ن ه اج ا Voor een ieder onder jullie hebben Wij een Wet en Minhaaj bepaald. (al-ma idah 5: 48) Betekent; een wet en een weg welke duidelijk uitgelegd is. Inderdaad, Allah, de Allerhoogste legde voor elke natie een wet en een heldere weg (een manhaj) op. Dus de mensen van de Taurat hadden een wet en de mensen van de Injeel hadden een wet en de mensen van de Qur aan hebben een wet. Deze wetgevingen verschillen in hun oordelen (ahkam) maar zijn verenigd in de Tawheed van Allah (eenheid van Allah) zoals Allahs Boodschapper (salla Allahu alayhi wasallam) zei: Ik ben de meest waardige persoon tot Isa ibn Maryam in deze wereld en het Hiernamaals. De Profeten zijn vaderlijke broeders, hun moeders zijn verschillend en hun Deen is één. Er is geen profeet tussen Isa en mijzelf. (Overgeleverd door al- Boekhari in zijn Sahih, het Boek van Profeten, hoofdstuk Herinner het Boek van Maryam, Moeslim in zijn Sahih (nummer 2365) het Boek van Profeten, hoofdstuk: Waarden van Isa vrede zij met hem. Van de hadith van Aboe Hoerayrah radia Allahu anhu). De betekenis hiervan is dat zij (de profeten) verenigd zijn op de fundamenten van eenheid (Tawheed) van Allah; wat betreft de takken van (furuu ) van wet en wetgeving, dan vinden er verschillen in hen plaats. Aldus zijn hun wetten verschillend. Allah, de Allerhoogste zegt: ا له ا لا ا ن ا فاع ب د و ن و م ا ا ر س لن ا م ن قب ل ك م ن رس و ل ا لا ن وح ي ا لي ه ا نه لا En Wij stuurden niet één van de Boodschappers vóór jou, of Wij openbaarden aan hem dat er geen andere god is dan Ik, aanbidt Mij daarom. (al-anbiya 21: 25)
Ook de uitspraak van Allah, de Allerhoogste: و اج ت نب و ا ال طا غو ت و ل قد ب ع ثن ا ف ي ك ل ا مة رس و لا ا ن اع ب د و ا ال له ه En voorzeker, Wij hebben aan iedere gemeenschap een Boodschapper gezonden (die zei:) Aanbidt Allah en houdt afstand van de Taghoet. (an-nahl 16: 36) Dit is wat betreft de Tawheed (eenheid) van Allah. De Ene, vrij van alle fouten. Wat betreft de wetten, dan verschilden zij met betrekking tot de bevelen en verbodsbepalingen. Linguïstieke [2] en wettige definitie van het woord Salaf 1) As-Salaf Datgene welke gepasseerd en voorbij is gegaan. Vandaar wordt er gezegd dat Salafa shai Salafah, iets betekent welke gepasseerd is; Salafa fulanan Salafan betekent iemand die voorgegaan is; as-saalif een voorganger; as-salaf een groep voorgangers en as-salaf mensen die ons in leiding zijn voorgegaan. Allah zegt: فج ع لن اه م س لف ا و م ث لا ل لا خ رين ن ف ل ما ا س فون ا انت قم ن ا م ن ه م ف ا غر قن اه م ا ج م ع ين ين {55} Toen zij Onze woede hadden opgewekt bestraften Wij hen en verdronken Wij hen allen. Toen maakten Wij hen tot een precedent Salafan (als een les voor degenen die na hen komen) en een voorbeeld voor de latere generaties. (az-zukhruf 43: 55-56) Dat is Toen zij Onze woede hadden opgewekt bestraften Wij hen en verdronken Wij hen allen. Toen maakten Wij hen tot een precedent, voorgangers voor degenen die daden begaan zoals die van hun, zodat de mensen die na hen komen, aandacht kunnen nemen en anderen kunnen waarschuwen door hun voorbeeld. 2) As-Salaf: Elke goede daad die iemand doet. Er werd gezegd: Qad salaf lahu amal salih welke betekent: waarlijk, hij heeft goede daden die hem voorgegaan zijn. [2] De linquistieke betekenissen van het woord Salaf zijn vele, hier heeft de auteur enkele van hen vermeld. (Vertaler)
3) As-Salaf: Degenen die jou voorgegaan zijn, van onder jouw voorvaders en verwanten, die ouder kunnen zijn dan jou of beter dan jou in waarde [3]. Het enkelvoud van deze term is Salif. Vanwege dit, werd de eerste generatie (de Metgezellen) as-salaf as-salih (de Vrome Voorgangers) genoemd. De Boodschapper van Allah (salla Allahu alayhi wasallam) en zijn Metgezellen en degenen die hen volgen in Ihsan [4] zijn de Salaf van deze Ummah. [5] Zaken betreffende hun Methodologie (I) De Status van de Profeet (salla Allahu alayhi wa sallam) Iedereen die roept naar datgene waar de Boodschapper van Allah (salla Allahu alayhi wasallam), zijn Metgezellen en hun opvolgers naar opriepen, is dan op de weg van de Salaf as-salih. Het is verplicht op alle Moslims om het Edele Boek (Qur aan) en de zuivere Sunnah te volgen, door terug te gaan naar het begrip van de Vrome Voorgangers (Salaf as-salih) moge Allah tevreden met hen allen zijn. Want waarlijk, zij zijn degenen die het, het meest verdienen om te worden gevolgd, aangezien zij oprecht waren in hun geloof, sterk in hun geloofsovertuigingen en loyaal in hun aanbidding. De leider (Imam) van de Salaf as-salih is Allah s Boodschapper, Mohammed (salla Allahu alayhi wasallam), waar Allah ons voor heeft opgedragen in Zijn boek (de Qur aan) om te volgen, in Zijn uitspraak: و م ا ا ت ا كم ال رس و ل فخ ذوه و م ا ن ه ا كم ع ن ه فانت ه وا En wat de Boodschapper jullie geeft, neemt dat; maar wat Hij jullie verbiedt, onthoudt jullie daarvan. (al-hashr 59: 7) [3] Deze defenitie kan gevonden worden in Lisan ul-arab, door Ibn Mandhur al-afriqi. (Vertaler) [4] Ihsan, in dit gebruik wordt het uitgelegd om te betekenen: het volgen in termen van geloofsovertuigingen, uitspraken en daden. Verwijs naartaysir al-karim ar-rahman fi Tafsir Kalamul-Mannan, het boek van Tafsir door Shaykh 'Abdur-Rahman bin Nasir as-sa'di. (Vertaler) [5] De formele (Islamitische) betekenis van het woord Salaf, zoals begrepen door de meerderheid van de geleerden van Ahl-Sunnah wal-jama'ah, wordt omschreven als het zijn van de Metgezellen, de opvolgers (tabi'un) en de Opvolgers van de Opvolgers (atba attabi'un), dat zijn de eerste drie generaties. Dit is genomen van de uitspraak van de Profeet, salla Allahu alayhi wasallam: "De beste van mensen is mijn generatie, dan die wat na hen komt, en vervolgens die wat na hen komen, daarna zal er een volk komen in wie er geen goed zal zijn. Overgeleverd door at-tabarani van Ibn Mas'ud en authentiek verklaard door al- Albani in Sahih al-jami', en er zijn vele andere soortgelijke ahadith aan bovenstaande, allen welke leidde naar de betekenis van het woord Salaf, dat het wordt beperkt tot de eerste drie generaties.
De Profeet (salla Allahu alayhi wasallam) is een prachtige voorbeeld, en een vrome model om te worden gevolgd, Allah, de Allerhoogste zegt, ال له و ا لي و م ا لا خ ر و ذ كر ال له كث ير ا ل قد كا ن ل كم ف ي ر س و ل ال له ا س و ة ح س ن ة لم ن كا ن ي ر ج و Voorzeker, de Boodschapper van Allah is voor jullie een goed voorbeeld: voor wie op (de beloning van) Allah wacht en de Laatste Dag hoopt, en voor wie Allah veelvuldig gedenkt. (Al-Ahzab 33: 21) De Profeet (salla Allahu alayhi wasallam) is degene die spreekt via openbaring die naar hem gestuurd werd vanuit de hemelen: ا ن ه و ا لا و ح ي ي وح ى و م ا ي نط ق ع ن ا له و ى {3} En hij spreekt niet uit begeerte. Het is niets anders dan een Openbaring die aan hem geopenbaard is. (Najm 53: 3-4) Allah, de Allerhoogste, beval dat we oordelen naar de Boodschapper (salla Allahu alayhi wasallam) in alle zaken van ons leven. Allah, de Ene vrij van alle fouten, zegt: ثم لا ي جد و ا ف ي ا نف س هم ح ر ج ا م ما قض ي ت ف لا و ر بك لا ي و م ن و ن ح تى ي ح كم وك ف يم ا ش ج ر ب ي ن ه م م و ي س لم و ا ت س ليم ا Bij jouw Heer, zij geloven niet totdat zij jou laten oordelen over waar zij over van mening verschillen en dan in zichzelf geen weerstand vinden tegen wat jij oordeelde, en zij aanvaarden (het dan) volledig. (an-nisa 4: 65) Allah, de Allerhoogste, waarschuwde ons over het zich verzetten tegen de Profeet (salla Allahu alayhi wasallam), door te zeggen: ي ص يب ه م ع ذاب ا ل يم ف لي ح ذ ر ا لذ ين ي خ ال فو ن ع ن ا م ره ا ن ت ص يب ه م ف ت ن ة ا و و Laat degenen die zijn bevel ongehoorzaam zijn opletten dat een beproeving hen treft of een pijnlijke bestraffing hen treft. (An-Noer 24: 63) Het verwijzingspunt van de Salaf, wanneer zij een meningsverschil hadden, is het Boek van Allah, de Almachtige en Majestueuze, en de Sunnah van de Boodschapper (salla allahu alayhi wasallam). Allah, de Almachtige zegt:
ت و م ن و ن بال له و ا لي و م الا خ ر ذل ك خ ي ر ف ا ن ت ن از ع ت م ف ي ش ي ء فر دوه ا لى ال له و ال رس و ل ا ن كنت م م و ا ح س ن ت ا وي لا Als jullie over iets van mening verschillen, legt het dan voor aan Allah en de Boodschapper, indien jullie in Allah en de Laatste Dag geloven. Dat is beter en een betere afsluiting. (An-Nisa 4: 59) De Boodschapper van Allah (salla Allahu alayhi wasallam) is de vervoerder (van nieuws) van zijn Heer en degene die Zijn Boek uitlegt. Allah, de Allerhoogste zegt: و ا نز لن ا ا لي ك ال ذ كر ل ت ب ين ل ل نا س م ا ن ز ل ا لي هم م En Wij deden aan jou de Vermaning (de Qur an) neerdalen om aan de mensen duidelijk te maken wat aan hen neergezonden is. (An-Nahl (16: 44) De Boodschapper (salla Allahu alayhi wasallam) zei in een hadith: Houdt je vast aan mijn Sunnah en de Sunnah van de rechtgeleide Khulafa, bijt eraan met jullie kies en wees gewaarschuwd voor de nieuw ingevoerde zaken, want waarlijk elke innovatie (biddah) is een dwaling. [6] (II) Status van de Metgezellen De beste van de Salaf na de Boodschapper van Allah (salla Allahu alayhi wasallam) zijn de Metgezellen, die hun Godsdienst (Deen) namen van de Boodschapper (salla Allahu alayhi wasallam) met waarheidsgetrouwheid en oprechtheid, net zoals Allah hen beschreven heeft in Zijn Boek toen Hij zei: م ن ا لم و م نين رج ال ص د ق وا م ا ع اه د وا ال له ع لي ه فم ن ه م ت ب د ي لا من قض ى ن ح ب ه و م ن ه م من ي نت ظ ر و م ا ب د لوا [6] Overgeleverd door Ahmad bin Hanbal in Musnad (4/126, 127) Abu Dawud in zijn Sunan (4607) in het Boek van Sunnah, hoofdstuk 'Het vasthouden aan de Sunnah', at-tirmidhi in zijn Sunan (nummer. 2678) in het Boek van Kennis, Hoofdstuk '16', Ibn Majah, in zijn Sunan (nummer.42) in de Muqaddimah (introductie) en anderen. Van de hadith van 'Irbad bin Sariyah, moge Allah tevreden met hem zijn, en het is een authentieke hadith. Verwijs naar de gedetaileerde uitleg van de hadith in Jami' al-ulum wal-hikam door Hafidh ibn Rajab al- Hanbali rahimahullah, want waarlijk, hij heeft buitengewoon goed werk verricht in het uitleggen ervan en heeft anderen voordeel gebracht in het doen van zo.
Onder de gelovigen zijn er mannen die de belofte die zij aan Allah gedaan hebben trouw blijven. Onder hen zijn er wiens wens vervuld is en onder hen zijn er die (daarop) wachten. En zij hebben niets veranderd (in hun belofte). (al-ahzab 33: 23) Zij zijn degenen die vrome daden verrichtten, welke Allah, de Allerhoogste, vermeld heeft in Zijn boek, in Zijn Uitspraak: و ا لك ت ا ب و ال ن ب يين و ا ت ى ا لم ا ل ع لى ح به ذ وي و لك ن ا ل ب ر م ن ا م ن بال له و ا لي و م الا خ ر و ا لم لا ي كة ة و ا لي ت ام ى و ا لم س اك ين و اب ن ال س بي ل و ال سا ي ل ين و ف ي ا ل قر ب ى ال ز كا ة ال ر قا ب و ا قام ال صلا ة وا ت ى ا و لي ك ا لذ ي ن ا ذا ع اه د و ا و ال صا ب رين ف ي ا لب ا س اء وال ض راء و ح ين ا لب ا س و ا لم و فو ن بع ه د ه م م ص د ق وا و ا و لي ك ه م ا لم ت قو ن Maar vroom is wie gelooft in Allah en het Hiernamaals en de Engelen en de Schrift en de Profeten en die het bezit dat hij liefheeft weggeeft aan de verwanten en de wezen en de behoeftigen en de reiziger (zonder proviand) en de bedelaars en (het gebruikt) voor het vrijkopen van slaven, en die de shalat onderhoudt, de zakat geeft en die trouw zijn aan hun belofte wanneer zij een belofte hebben gedaan en de geduldigen in tegenspoed, in rampspoed en in oorlogstijd. Zij zijn diegenen die oprecht zijn, en zij zijn het die de Moettaqoen zijn. (al-baqarah 2: 177) Dit vers is het vers welke de waarheid verklaart waarmee de Metgezellen beschreven werden. Bronnen van de Deen Het Boek van Allah, de Allerhoogste is hun handboek (dustur) en hun wetgeving is dan de Sunnah na [7] het Boek van Allah. De Sunnah is het meest gezegende van de bronnen en het beste der wetenschappen, het meest nuttige van alles in de Deen en Dunyah (wereld) na het Boek van Allah, de Ene vrij van alle fouten. Het is zoals de wijde tuinen, je zult erin al het goede vinden en [7] De meerderheid van de geleerden van Ahl-Sunnah zeggen dat de Qur'an en de Sunnah zij aan zij gaan, niet de ene vóór de ander. Iemand verwijs niet slechts naar de Sunnah wanneer niets gevonden wordt in de Qur an. Eerder, wanneer iemand voor een oordeel zoekt, gaat hij terug naar de Qur an en Sunnah, samen. Shaykh al-albani, in Silsilat-ul-Ahadith ad-da'ifah (vol 2 no.881), zegt: "... eerder, is het verplicht om te verwijzen naar het Boek en Sunnah, samen, zonder onderscheidt te maken tussen hen, sinds de Sunnah de algemene (mujmal) verzen van de Qur an uitlegt, beperkt zijn onbeperkte verzen, specificeert zijn algemene verzen, zoals bekend is.. Er zijn vele uitspraken van de Salaf die tonen dat deze standpunt door hen gehouden werd. Imam al-awza'i en Imam Yahya bin Kathir en anderen hebben gezegd: "De Qur'an is in grotere behoefte van de Sunnah dan de Sunnah van het Boek is. De Sunnah is Qadiatun (afdoend) over Het Boek en het Boek is niet afdoend over de Sunnah." Overgeleverd door ad-darimi (1/117). Soortgelijke overleveringen van de Salaf over dit onderwerp kunnen gevonden worden in de boeken van de Salaf zoals al-ibanah van Ibn Battah. (Vertaler)
vroomheid. Na de Sunnah, is hun handboek datgene waar de Salaf van deze Ummah en haar A immah op overeengekomen zijn. De Salaf as-salih zijn ook: De Beste Generatie, waar de Boodschapper van Allah (salla Allahu alayhi wasallam) over vertelde in een hadith: De Beste der mensen is mijn generatie, dan die na hen, dan degenen na hen en hij (salla Allahu alayhi wasallam) zei: dan zal er een gemeenschap komen die een getuigenis geven wanneer ze niet gevraagd worden om getuigenis te geven ze zullen oneerlijk zijn en niet te vertrouwen. Ze zullen beloften maken of nemen maar ze zullen ze niet vervullen. Dikheid zal onder hen verschijnen. [8] Van hun Geloofsovertuigingen Aldus de fundamenten van de Godsdienst (Usul ad-deen) welke aan vastgehouden werd door degenen die voor gegaan zijn van de leiders (a imma) van de Deen, de geleerden van de Moslims en de Salaf as-salih en datgene waar zij de mensen naar riepen zijn: Dat ze geloven in het Boek en Sunnah; [9] de algemene en gedetailleerde aspecten ervan. Ze getuigen de eenheid van Allah, de Machtige en Majestueuze, en getuigen van de gezantschap van Mohammed (salla Allahu alayhi wasallam). [8] Overgeleverd door al-bukhari (5/190) in het Boek van Getuigenis, hoofdstuk 'Wees geen getuige aan onrechtvaardigheid indien dat gevraagd wordt, en in het boek van Verdiensten van de Metgezellen van de Profeet, hoofdstuk Verdiensten van de Metgezellen van de Profeet, en in het boek van het Verzachten van de Harten, hoofdstuk Waarschuwing betreffende wereldse genietingen, amusementen en het wedijveren met elkaar voor de vreugde daarvan Moeslim (nummer. 2535) in het boek van de Verdiensten van de Metgezellen, hoofdstuk Verdiensten van de Metgezellen, dan die na hen en vervolgens die na hen at-tirmidhi (nummer. 2222) in het boek van Beproevingen, hoofdstuk Datgene welke gekomen is betreffende de eerste drie generaties en (nummer. 2303) in het boek van Getuigenis, hoofdstuk Beste generaties. Abu Dawud (nummer.4657) in het boek van Sunnah, hoofdstuk 'Verdiensten van de Metgezellen van de Boodschapper. An-Nasa'i (7/17,18) in het boek van Verdragen en Eden, hoofdstuk Het vervullen van Eden allen van de hadith van 'Imran bin Hussain. Ook overgeleverd door al-bukhari (5/191) in het boek van Getuigenis, hoofdstuk Wees geen getuige aan onrechtvaardigheid als gevraagd wordt om dat te doen, in het boek van de Verdiensten van de Metgezellen van de Profeet, hoofdstuk Verdiensten van de Metgezellen van de Profeet, en in het boek van het verzachten van het hart, hoofdstuk Verdragen en Eden. Muslim (nummer. 2533) in het boek van de Verdiensten van de Metgezellen van de Profeet. At-Tirmidhi (nummer. 3858) in het boek van deugdzaamheden. Allen van de hadith van 'Abdullah ibn Mas'ud, moge Allah tevreden met hem zijn. [9] Dit omvat alle betrouwbare hadith, hetzij een overlevering met talrijke ketens(mutawatir) of een hadith met slechts één, twee of drie ketens (ahad). De geloofsovertuigingen zijn gebaseerd op beiden, verwijs naar het boek door Abul Qasim al-asbahani al-hujjah fi Bayan al-mahajjah wa Sharh 'Aqidatul Ahl-Sunnah, ar-risalah door Imam ash-shafi'i en Mukhtasar Sawa'iqul Mursalah door Ibn al-qayyim. (Vertaler)
Ze kennen hun Heer bij de eigenschappen (sifat) waar Zijn openbaring over heeft gesproken of die verklaard werden door de Boodschapper van Allah (salla Allahu alayhi wasallam) van datgene dat gevonden is in authentieke ahadeeth, die overgeleverd zijn van hem door rechtvaardige en betrouwbare overleveraars. Ze bevestigen voor Allah, de Allerhoogste, hetgeen dat Hij bevestigde voor Zichzelf in Zijn Boek, of op de tong van Zijn boodschapper (salla Allahu alayhi wasallam) zonder Tashbih [10] (gelijkenis) aan Zijn schepping, zonder Tahrif (verandering), zonder Tabdil en zonder Tamthil. [11] Allah de Allerhoogste zei: الب ص ير لي س كم ثل ه ش ي ء و ه و ال سم ميع Niets is aan Hem gelijk. En Hij is de Alhorende, de Alziende. (Ash-Shura 42:11) Imam Az-Zuhri [12] zei: Bij Allah is de bayan (uitleg), bij de Boodschapper is de balagh (bekendmaking) en bij ons is taslim (gewillig accepteren). Dit werd overgeleverd door Al-Boekhari in Mu allaq vorm (13/503) door Ibn Abi Asim in Kitab al-adab en in Kitab Az-Zuhd (71) en door Abu Nu aym in Hilyah (3/179) [10] Tashbih: Tamthil (gelijkenis, vergelijking) de Sifat (eigenschappen) van Allah aan de sifat (eigenschappen) van de creatie; "aldus wordt het niet gezegd dat de Essentie van Allah zoals onze essentie is noch lijkt het niet op onze essentie en andersom de Sifat van Allah we zeggen niet dat Zijn eigenschappen zoals onze eigenschappen zijn, noch lijken op onze eigenschappen. Eerder is het wajib (verplicht) voor een gelovige om vast te blijven aan de uitspraak van Allah: "Niets is aan Hem gelijk " (ash-shura 42:11). Tahrif: Het veranderen van de 'termen' van de namen en eigenschappen van Allah of het veranderen van hun betekenissen ; zoals de uitspraak van de Jahmiyyah (een afwijkende sekte) dat istawa (het hoog boven de troon zijn) istawla (het grijpen van macht over iets) betekent. Aldus doet Ahlus-Sunnah dit niet. Tabdil: zie tahrif. Tamthil: zie tashbih. Verwijs naar Tambihat al-latifah 'ala 'Aqidatul-Wasitiyyah door Shaykh Sa'di rahimahullah. (Vertaler) [11] Shaykh ul-islam ibn Taymiyyah zegt in 'Aqidatul-Wasitiyyah wanneer hij praat over iman (geloof) in Allah's Sifat (eigenschappen): "Iman (geloof) in alles waar Allah Zichzelf mee beschreven heeft zonder tahrif, ta'til, takyif of tamthil te doen." Deze uitspraak toont twee andere principes gehouden door Ahl-Sunnah wal-jama'ah betreffende iman in Allah en Zijn Sifat (eigenschappen); welke is dat zij geen ta til doen, welke het ontkennen of verwerpen is van de Sifat van Allah; en takyif welke het vragen is van hoe en het ondervragen van hun houding. Verwijs naar 'Aqidatul-Wasitiyyah door Ibn Taymiyyah, en Qatful-Thamr fi-bayan 'Aqidatul Ahlul-Athar door Siddiq Hasan Khan, Mukhtasar Sawa'iqul-Mursalah door Ibn al-qayyim en Fatawa al-hamawiyyah al-kubrah door Ibn Taymiyyah. (Vertaler) [12] Muhammad bin Muslim ibn 'Ubaidallah bin 'Abdullah bin Shihab bin Zahrah, Abu Bakr. Een faqih (rechtsgeleerde) en hafidh. Zijn hoge status van vakkundigheid is op overeengestemd. Hij is een opvolger, van Madinah en één van de grote Imam, een geleerde van Hijaz en Sham. Hij stierf in 125H.
Imam Sufyan ibn Uyaynah [13] zei: Al hetgeen waar Allah Zichzelf mee beschreven heeft in Zijn Boek, dan zijn tafsir (uitleg) is zijn recitatie en erover zwijgen. Imam As-Shafi i [14] zei: Ik geloof in Allah en datgene welke gekomen is van Allah, op de bedoelde betekenis van Allah. Ik geloof in de Boodschapper van Allah (salla Allahu alayhi wasallam) en hetgeen dat gekomen is van de Boodschapper van Allah op de bedoelde betekenis van de Boodschapper van Allah (salla Allahu alayhi wasallam). De Salaf en de leiders van de Khalaf (die latere generaties na de Salaf) moge Allah tevreden zijn met hen, gingen verder door op deze manier. Ze overeenstemden allen op het beamen, verklaren en bevestigen van hetgeen gevonden is in het Boek van Allah, de Allerhoogste, en de Sunnah van Zijn Boodschapper (salla Allahu alayhi wasallam), betreffende de eigenschappen van Allah zonder hen te onderwerpen aan interpretatie (ta wil). Waarlijk, we zijn bevolen om hun weg te volgen en om te worden geleid door hun licht. De Boodschapper van Allah (salla Allahu alayhi wasallam) heeft ons gewaarschuwd voor nieuw uitgevonden zaken, en informeerde ons dat ze van dwaling zijn. Hij zei in een hadith: Houd je vast aan mijn Sunnah (manier) en de Sunnah van de rechtgeleide Khulafa. Bijt erop met je kiezen en pas op voor de nieuw uitgevonden zaken, want waarlijk elke Bid ah (innovatie) is een dwaling. Zijn verwijzing (takhrij) is voorgegaan. (zie voetnoot nummer 6). Abdullah bin Mas ud [15] (radia Allahu anhu) zei: Volg en vernieuw niet want voorzeker, je bent voldoende geweest. [13] Sufyan bin 'Uyaynah, Hafidh Abu Muhammad al-hilali al-kufi. Hij was een Imam, een Hafidh, een bewijs (hujja), heeft oneindige kennis, en een grote talent. Een muhaddith (geleerde van hadith) van de Haram van Makkah. Imam ash-shafi'i zei over hem: "Ware het niet voor Malik en Sufyan, dan zou de kennis zijn verdwenen van de Hijaz." Hij stierf terwijl hij in Makkah was in het jaar 198H. [14] Muhammad bin Idris bin al-'abbas bin Uthman bin Shoafa ash-shafi'i al-muttalibi; Abu 'Abdullah. Hij was een mujaddid (reviver) van de Din aan het begin van 200H, een welbekende Imam. Hij stierf in Egypt in het jaar 204H. [15] 'Abdullah bin Mas'odd ibn Ghafil ibn Habib al-huthali, Abu 'Abdur-Rahman. Van de eerste generatie van Moslims en van de grote Metgezellen in waarde en intellect. Hij migreerde naar Habasha (Ethiopië) en vervolgens naar Madinah. Hij was getuige van de slag van Badr, Uhud, Khandaq, de eed van Ridwan en de overige gebeurtenissen van de Profeet, salla Allahu alayhi wasallam; hij was van de fuqaha (rechtsgeleerden) van de Metgezellen - moge Allah tevreden met hen zijn hij stierf in Madinah in 32H.
Umar bin Abdul- Aziz [16] zei: Ga niet verder dan waar zij stopten. Want voorwaar zij stopten op kennis en hebben voldaan met een waarnemende inzicht. Imam al-awza i [17] zei: Blijf bij de voetstappen van de Salaf, zelfs als mensen jou in de steek laten. Pas op voor de inzichten van mensen, zelfs als ze het voor jou mooier maken met woorden. Van de Aqeedah [18] (geloofsovertuigingen) van de Salaf as-salih is hun uitspraak: Imaan is een uitspraak van de tong, handeling van de ledematen en een sterk geloof in het hart. Imaan neemt toe met gehoorzaamheid aan Allah en neemt af met ongehoorzaamheid aan Allah. Van de geloofsovertuigingen van de Salaf is dat goed en slecht bij de Qadaa (besluit) van Allah, de Allerhoogste en Zijn Qadr (voorbestemming) zijn. Echter is het slechte niet bevolen door Allah, zoals enkele van hen zeggen: Alles ervan is geordend door Allah, aangezien Allah het goede beveelt en het slechte verbied. Hij beval ons niet met afschuwelijke daden, inderdaad Hij verbood ons van hen. De mens wordt niet gedwongen, hij kiest zijn daden en geloofsovertuigingen. Hij verdient bestraffing of beloning, afhankelijk van zijn keus en hij is de kiezer in (het doen of laten) van de bevolen en verboden dingen. Allah de Allerhoogste zegt: فم ن ش اء ف لي و م ن و م ن ش اء ف لي ك ف فر ر Dus wie wil, laat hem geloven; en wie wil, laat hem ongelovig zijn. (Al-Kahf 18: 29) Van de geloofsovertuigingen van de Salaf is dat zij geen takfir [19] doen op iemand van de Moslims vanwege een zonde, zelfs als het van de grote zonden is. Behalve als hij iets ontkend, welke bekend is in de godsdienst door [16] Abu Hafs, 'Umar bin 'Abdul-'Aziz bin Marwan bin Hakam al-amawi al-qurashi. Een rechtvaardige Khalifah. Geboren en opgegroeid Madinatul-Munawwarah. Hij nam de positie van Khalifah in het jaar 99H en stierf in het land van Sham, in het jaar 101H. [17] 'Abdur-Rahman bin 'Amr bin Yuhmid al-awza'i. Een beroemde Imam van Syrië. Hij leefde gewoonlijk in Damascus, buiten Bab al-fradis en verhuisde vervolgens naar Beiroet en leefde daar, geplaatst op de weg van Allah, totdat hij stierf in het jaar 157H. [18] Het woord 'aqidah beduidt hetgeen waar iemand in gelooft (iman in heeft), vandaar zijn de twee woorden ('aqidah en iman) soms synoniemen. Het woord 'aqidah is genomen van de Arabische wortel van aqada binden vastmaken. Aldus is 'aqidah die dingen waar het hart aan verbonden is of aan vastgemaakt is, het aanbidden van Allah erdoor, het dichter tot Allah komen. Verwijs naar klassieke Arabische woordenboeken zoals Lisan ul-arab door Ibn Mandhur al-afriqi. (Vertaler) [19] Takfir is de daad van het verklaren van een Moslim, dat hij de Islam verlaten heeft. Dit is gelaten aan de mensen van kennis ( ulama) om te doen, en het moet worden gedaan via het volgen van strikte richtlijnen. Verwijs naar het boek al-'uzar bil-jahal wa rad'ala bid'atut Takfir (Het Excuus van Onwetendheid en de Weerlegging van de Innovatie van Takfir) door Ahmad Farid. (Vertaler)
noodzaak en gekend is door de geleerden en evenals de meerderheid van de mensen, en stevig gebaseerd is op het Boek en de Sunnah en de Consensus ( Ijma) van de Salaf van deze Ummah en haar leiders. Van de geloofsovertuigingen van de Salaf is dat zij Allah, de Allerhoogste, aanbidden, en niemand en niets met Hem associëren. Dus ze vragen niemand behalve Allah, de Allerhoogste, om een behoefte die niemand anders kan vervullen. Ze zoeken geen hulp (waarin niemand kan helpen) van niemand behalve Allah, de Ene vrij van alle fouten. Ze verzoeken niemand om hulp (voor een onmiddellijke behoefte die niemand kan vervullen) behalve Allah. Ze doen geen tawassul (dichtbijheid zoeken) tot Allah behalve door Hem te gehoorzamen, Hem te aanbidden en goede/rechtvaardige daden te verrichten. Dit wordt genomen van Zijn uitspraak: ا لو س ي ل ة ي ا ا يه ا ا لذ ين ا م ن و ا ا ت قو ا ال له و اب ت غ و ا ا ليه ه O jullie die geloven! Vreest Allah en zoekt naar een middel om (zo dicht mogelijk) bij Hem (te komen). {Al-Ma idah 5: 35) Dat is, het dichter tot Allah komen door gehoorzaamheid aan Hem en door de aanbidding van Hem. Van de geloofsovertuigingen van de Salaf As-Salih is dat het Gebed (Salat) achter alle vrome mensen en zondaren toelaatbaar is indien de uitwendige aard van het gebed correct is. [20] We getuigen voor niemand, wie hij ook mag zijn, met zekerheid dat hij in het Paradijs of Hel is; behalve degenen voor wie de Boodschapper van Allah (salla Allahu alayhi wasallam) getuigt heeft. Echter, hopen we het Paradijs voor de vrome en vrezen we de Hel voor de zondaar. We getuigen voor de 10 mensen die de blije tijdingen van Jannah (Paradijs) gegeven werd, dat ze in Jannah (Het paradijs) zullen zijn; net zoals de Profeet (salla Allahu alayhi wasallam) dit voor hen getuigde. We verklaren, voor het zijn in Jannah voor iedereen waar voor de Profeet (salla Allahu alayhi wasallam) dit voor hen getuigde. Dit is omdat de Profeet niet spreekt uit zijn eigen begeerten. Inderdaad het is niets behalve een openbaring welke aan hem geopenbaard werd. [20] Wat gesuggereerd wordt door de uitspraak als de uiterlijke aard van het gebed correct is, is dat alle pilaren en verplichte daden van het gebed bepaalt zijn door degene die het gebed leidt. Bijvoorbeeld, dat hij zich keert richting de Qiblah, etc. (Vertaler)
We nemen de Metgezellen van Allah s Boodschapper (salla Allahu alayhi wasallam) als awliya (vrienden). We onthouden ons van het tonen van hun fouten [21] en hetgeen dat tussen hen gebeurde. Hun zaak is met hun Heer. We beschuldigen géén van de Metgezellen. Dit werd genomen van de uitspraak van de Profeet (salla Allahu alayhi wasallam): Laat niemand van jullie mijn Metgezellen beschuldigen (lasteren). Want bij Hem in wiens Hand mijn leven is, als één van jullie de gelijkenis van de berg Uhud in goud besteedde (op de weg van Allah), zou het niet een handvol noch een halve handvol bereiken van hetgeen dat zij hebben besteed. [22] De Metgezellen zijn niet feilloos van fouten. Onfeilbaarheid is voor Allah, de Allerhoogste, en voor Zijn Boodschapper (salla Allahu alayhi wasallam) in het bekend maken van de boodschap. Allah, de Allerhoogste, heeft de gemeenschappelijke Ummah beschermd tegen fouten en niet de individuen, zoals de Profeet (salla Allahu alayhi wasallam) zei: Zeker, Allah zal deze Ummah nooit verenigen op dwaling en de Hand van Allah is op de Jama ah. [23] [21] Het bewijs hiervoor is overvloedig, gevonden in de boeken van'aqidah en hadith, zoals de uitspraak van de Profeet, salla Allahu alayhi wasallam, "Wanneer mijn metgezellen genoemd worden, onthoudt je dan." Overgeleverd in Hilyatul-Awliya (41108), at-tabarani in al-kabir (2/78/2) van de hadith van Ibn Mas'ud, moge Allah tevreden met hem zijn. Ook in Kitab Sharh-us-Sunnah door Imam al-barbahari, punt 104, "... en als je een man ziet die de Metgezellen van de Profeet, salla Allahu alayhi wasallam, bekritiseerd, weet dan dat hij een persoon is van verdorven toespraak en verlangen, aangezien Allahs Boodschapper, salla Allahu alayhi wasallam, zei: "Wanneer mijn Metgezellen genoemd worden,onthoud je dan." Aangezien de Profeet, salla Allahu alayhi wasallam, wist van elke misstap dat zij zouden maken na zijn dood, toch sprak hij niet over hen behalve het goede en zei:"laat mijn Metgezellen voor mij. Want bij Hem in wiens Hand mijn ziel is, als jullie het soortgelijk zouden besteden van Uhud of de bergen in goud, dan zouden jullie hun daden niet bereiken. Bediscussieer niet over hun misstappen of hun oorlogen, noch over datgene waarvan de kennis erover jou ontsnapt is, en luister niet naar degene die erover spreekt, aangezien jouw hart niet veilig en stevig zal blijven als je het hoort. Aldus praat Ahl-Sunnah wal-jama'ah niet over zulke dingen, wetend dat Allah hen (de Metgezellen) vergeven heeft voor hun fouten. (Vertaler) [22] Overgeleverd door al-bukhari (7/27,28) in het Boek van de Verdiensten van de Metgezellen van de Profeet, hoofdstuk Als ik een Khalil zou nemen, Moeslim (2541) in het boek van Deugdzaamheden van de Metgezellen, hoofdstuk Verbod van het beledigen van de Metgezellen.Abu Dawud (4658) in het boek van Sunnah hoofdstuk 'Verbod van het beledigen van de Metgezellen, at-tirmidhi (3860) in het boek van Deugdzaamheden. Allen van de hadith van Abu Sa'id al-khudri, moge Allah tevreden met hem zijn. Ook overgeleverd door Moeslim (2540) in het boek van Deugden van de Metgezellen in het hoofdstuk 'Verbod van het beledigen van de Metgezellen van de hadith van Abu Hurayrah, moge Allah tevreden met hem zijn. [23] Overgeleverd door at-tirmidhi van de hadith van Ibn 'Umar (Nummer. 2168) in het boek van Fitan, hoofdstuk 'Datgene welke gekomen is in vasthouden aan de Jama ah. Zijn keten heeft een zwakte, echter het heeft een shahid (steunende overlevering) met at-tirmidhi van de hadith van Ibn 'Abbas (nummer. 2167) en een andere steunende overlevering met Ibn Abi 'Asim in as-sunnah (nummer. 81) van de hadith van Usamah bin Sharik. Aldus is de hadith een authentieke hadith.
We zijn tevreden met de vrouwen van de Boodschapper van Allah (salla Allahu alayhi wasallam), ze zijn de moeders van de gelovigen en we geloven dat zij zuiver en onschuldig zijn van al het slechte. Van de geloofsovertuigingen van de Vrome voorgangers is dat zij het niet verplicht maken op elke Moslim om zichzelf te beperken tot een specifieke madhab. [24] Hij kan bewegen van de ene madhab naar de andere, wegens de sterkte van het bewijs (in een bijzondere punt). De leek heeft geen madhhab. Eerder zijn madhhab is de madhhab van zijn mufti (geleerde die religieuze vonnissen geeft). [25] Als een student van kennis (talibul ilm) de capaciteit heeft om de bewijzen en de bewijsmaterialen van de Imams te herkennen, zou hij ernaar moeten handelen, bewegend van de ene madhab van een Imam, in elke kwestie, naar de madhab van een andere Imam, vanwege de kracht van het bewijs en de meer juiste begrip in een kwestie. Aldus iemand die gekwalificeerd is om oordelen uit de Qur aan en Sunnah te halen (te onttrekken) dwz Ijtihad te doen. Want zeker Ijtihad is het onttrekken van Islamitische oordelen van het Boek en de Sunnah, zoals de vier Imams en andere Imams van de fiqh (jurisprudentie) en de muhaddithun (geleerden van de hadith) hebben gedaan. Van de geloofsovertuigingen van de Salaf as-salih is dat de vier Metgezellen, Abu Bakr, Umar, Uthman en Ali, radia Allahu anhum van de rechtgeleide Khulafa zijn en met hen bestond de Khilafatun-Nabuwwah (Khilafah op de Profetische Weg) die voor 30 jaren duurde, inclusief de Khilafah (regeringsperiode) van Hasan (radia Allahu anhu). Dit werd genomen van de uitspraak van de Profeet (salla Allahu alayhi wasallam): De Khilafah in mijn Ummah is voor 30 jaar, vervolgens is daarna het koningschap. [26] [24] Madhhab is een school van gedachte of een positie gehouden door een geleerde. [25] Verwijs naar het boek Risalatul-Taqlid door Ibn al-qayyim want het is zeer belangrijk.de leek volgt de geleerden, zoals Allah hem opgedragen heeft om te doen, in de vers: Vraag het dan aan de bezitters van kennis, indien jullie het niet weten. [an-nahl (16):43] De leek volgt, door de geleerden te volgen, inderdaad de Qur an en Sunnah en doet geen taqlid (blindelings volgen), eerder wordt dit ittiba voor hem genoemd. Echter, hij volgt hij de geleerden niet in hun fouten, wanneer het duidelijk aan hem is gemaakt dat het een fout is. Dit is wat vereist wordt van de leek, zoals Ibn al-qayyim naar voren brengt in zijn boek. Degene die de bekwaamheid heeft om de bewijzen naast elkaar te leggen, dwz. een student van kennis, hij kan in de bewijzen kijken en het sterkste bewijs volgen, maar degene die niet de bekwaamheid heeft, dwz. een leek, dan volgt hij de geleerden, zoals Allah hem opgedragen heeft om te doen. (Vertaler) Verwijs ook naar Het blindelings Volgen van Madhhabs, door Shaykh Muhammad Sultan al- Ma'sumi (Al-Hidayah, 1993). [Uitgevers noot] [26] Overgeleverd door Ahmad in Musnad (5/220, 221), at-tirmidhi (nummer. 2227) in het boek van Fitan, hoofdstuk 'Datgene welke gekomen is betreffende de Khilafah', Abu Dawud (nummer. 4646 en 4647) in het boek van as-sunnah, hoofdstuk 'Khulafa'. Ibn Hibban (nummer. 1534 1535 - in Mawarid) in het boek van 'Imarah, hoofdstuk van 'Khilafah', al- Hakim in al-mustadrak (3/71, 145) van de hadith van Safinah. Het is een authentieke hadith
Van de geloofsovertuigingen van de Salaf as Salih is dat het verplicht is om Iman (geloof) te hebben in alles waar de Qur an mee is gekomen en hetgeen waar Allah, de Allerhoogste ons mee geordend heeft, en alles te laten, wat Allah, de Allerhoogste ons verboden heeft, de algemene en de gedetailleerde. We geloven in alles waar de Profeet, salla Allahu alayhi wasallam, ons over geïnformeerd heeft, wanneer zijn transmissie van hem authentiek is, waarin we getuigen of niet getuigen, ongeacht of we het begrijpen of dat we onwetend erover zijn of dat we niet over de realiteit van zijn bedoeling kwamen. We voeren de bevelen van Allah, de Allerhoogste, uit en de bevelen van Zijn Boodschapper salla Allahu alayhi wasallam. We onthouden ons van hetgeen dat Allah, de Allerhoogste ons verboden heeft en hetgeen de Boodschapper van Allah ons verboden heeft. We stoppen bij de hudud (gunsten van het Boek van Allah, en de Sunnah van de Boodschapper van Allah, salla Allahu alayhi wasallam) en datgene welke kwam van de rechtgeleide Khulafa. Onze plicht is het ittiba (volgen) van datgene waar de Profeet, salla Allahu alayhi wasallam mee gekomen is: van geloofsovertuigingen, daden en uitspraken, om de weg te volgen van Allah s Boodschapper, salla Allahu alayhi wasallam en de vier rechtgeleide Khulafa in hun geloofsovertuigingen, daden en uitspraken. Dit is de volledige Sunnah zoals de Sunnah van de rechtgeleide Khulafa vastgekleefd is aan zoals het volgen de Profetische Sunnah. Umar Ibn Abdul Aziz zei: De Boodschapper van Allah (salla Allahu alayhi wasallam) en de leiders van de Moslims na hem plaatsten voorbeelden (sunnah), het nemen van hetgeen welke het houden aan het Boek van Allah, de Allerhoogste is, en sterkte op de Deen van Allah. Het is voor niemand om het te veranderen, of te wijzigen noch te kijken naar een zaak die ervan verschild. Eenieder die erdoor geleid is, hij is dan waarlijk geleid, en een ieder die hulp daarbij zoekt, wordt waarlijk geholpen. Eenieder die het verlaat en een andere weg dan de weg van de gelovigen zoekt, Allah zal hem keren naar hetgeen hij gekozen heeft en hem verbranden in de hel wat een slechte verblijfplaats! Dit wordt bevestigd door de uitspraak van Boodschapper Allah, salla Allahu alayhi wasallam: en wees gewaarschuwd voor nieuw uitgevonden zaken, want waarlijk elke bid ah is een dwaling. Deze hadith is een geweldige principe van de fundamenten van de Deen en het lijkt op een andere uitspraak van de Profeet salla Allahu alayhi wasallam: en de dertigste jaarperiode was de periode van de rechtgeleide Khulafa tot toen Hasan afstand deed van zijn Khilafah.
Eenieder die dingen verzint aan deze Deen van ons, van hetgeen dat niet van ons is, dan wordt het verworpen. [27] Het is een waarschuwing voor het volgen van nieuw uitgevonden zaken in de Deen en aanbidding. De betekenis van Bid ah is datgene welke uitgevonden is en geen wortel in de Shari ah heeft, die erna verwijst. Wat betreft hetgeen dat een wortel heeft in de Shari ah die erna verwijst, dan is het niet wettig (formeel) een bid ah; zelfs hoewel linguïstiek de term bid ah misschien erop toegepast is. Dus wanneer iets nieuw geïntroduceerd wordt aan de Deen, geen wortel (in de Deen) heeft die erna terugwijst, dan is het dwaling afwijking. De Deen is vrij ervan, ongeacht of het verbonden is aan kwesties van het geloof, daden of uitspraken. Wat betreft de istihsan (goedkeuring en vergeving) van bid ah, welke plaatsvond in de woorden van de Salaf, dan is dat in verband met bid ah a- logawee (linguïstieke gebruik van bid ah) en niet in de legale (formele) gebruik van de term bid ah. Van deze uitspraken is de uitspraak van Umar bin al- Khattab, toen hij de mensen bijeenzamelde in Qiyam-ur-Ramadan- Tarawih gebeden achter een Imam in de masjid. Hij ging naar buiten en zag hen bidden en zei: Wat een geweldige bid ah. Dit heeft een wortel in de Shariah. Waarlijk, de Boodschapper van Allah, salla Allahu alayhi wasallam verrichtte het (dit gebed) in verzameling (gemeenschappelijk) in de masjid en verliet het vervolgens, vrezend dat het verplicht op zijn Ummah kon worden en dat ze niet in staat zouden zijn om het te verrichten. Inderdaad, ze werden vrij van deze vrees na de dood van de Profeet, salla Allahu alayhi wasallam. Dus Umar, radia Allahu anhu, deed het herleven. Wat betreft datgene welke een zaak is dat bevestigend is in de aanbidding, dan is het niet toegestaan om toevoegingen erin te maken. Dus bijvoorbeeld de Adhan, blijft de vorm waarin het werd gemaakt zonder toevoeging of aftrekking. Het gebed blijft op de manier dat het wet werd gemaakt zoals de Boodschapper van Allah, salla Allahu alayhi wasallam, zei: Bid zoals jullie me hebben zien bidden. Dit is een authentieke hadith, overgeleverd door al-bukhari in zijn Sahih. Hajj blijft op de manier waarin het wet werd gemaakt, omdat de Boodschapper van Allah, salla Allahu alayhi wasallam, zei: Neem van mij jullie ceremonies (van Hajj). [Overgeleverd door Moeslim, nummer 1297, in het Boek van Hajj.] [27] Overgeleverd door al-bukhari in ta'liq vorm (zonder de keten te vermelden) (4/298) en in de volledige vorm (5/221), Moeslim (nummer.1718), Abu Dawud in het boek van Sunnah (nummer.4606), Ibn Majah (no.14).
Inderdaad de Moslims hebben dingen gedaan die niet aanwezig waren in de tijd van de Boodschapper van Allah, salla Allahu alayhi wasallam, wegens hen om darurah (noodzakelijkheden) te zijn in het dienen van Islam. Inderdaad hebben ze het toegestaan en bleven ze stil erover. Zoals het verzamelen van de mensen naar een mushaf (datgene waarop de Qur an geschreven is), door Uthman ibn Affan radia Allahu anhu, vrezen dat de Ummah erdoor gedeeld wordt. Zeker, keurden de metgezellen het goed en dat was voor een maslaha (voordeel). Het voorbeeld van het opschrijven van de Profetische tradities (hadith), het vrezen van zijn verlies vanwege de dood van zijn mensen. Het schrijven van de Tafsir van de Qur an en de Hadith. De samenstelling van Ilm an-nahw (grammaticawetenschappen) om de Arabische taal te beschermen, welke een middel is van het begrijpen van de Islam. De vorming van Ilm al-mustalah (hadithwetenschap). Aldus zijn zij toegestaan om de Islamitische Shariah te beschermen. Waarlijk Allah, de Allerhoogste, heeft de verantwoordelijkheid genomen van het beschermen van Zijn Wetgeving van Zijn uitspraak: ا نا ن ح ن ن ز لن ا ال ذ كر و ا نا له لح اف ظو ن Voorwaar, Wij zijn het Die de Vermaning (de Qur an) hebben neergezonden. En voorwaar, Wij zijn daarover zeker de Wakers. (Al-Hijr 15: 9) De boodschapper van Allah, salla Allahu alayhi wasallam, zei: Deze Ilm (Deen) zal gedragen worden door de waarheidsgetrouwen van elke generatie. Ervan de tahrif (wijziging) ontkennen van degenen die verder dan de grenzen gaan, en de valse beschuldigingen van de leugenaars, en de ta wil (valse interpretaties) van de onwetende. Deze hadith is hasan wegens al zijn ketens en shawahids (steunende overleveringen). Dit is het geloof ( Aqeedah) van de eerste groep van deze Ummah (dwz de Metgezellen) radia Allahu anhum, en het is een zuivere geloof zoals de zuiverheid van fris drinkwater, zo sterk als de stevige, stabiele bergen, zo stevig als de stevigheid van handen (vasthouden). Het is een vlekkeloze Aqeedah, een rechte weg, op de methodologie van het Boek en de Sunnah en de uitspraken van de Salaf van deze Ummah en zijn A immah (leiders). Het is de weg welke de harten van de pionieren van deze Ummah heeft herleefd.
Het geloof van de vrome geleerden van Islam Het is de Aqeedah van de Salaf as Salih, Firqatun Najiyah (geredde sekte), Ahl Sunnah wal Jama ah. Het is de Aqeedah van de vier Imams [28] de stichters van de welbekende en gevolgde madhhabs en van vele van hun volgelingen. Het is de Aqeedah van de meerderheid van de fuqaha, de muhaddithin, de geleerden die handelen op hetgeen ze weten, en degenen die doorgaan op hun weg, naar deze dag en tot de Dag des Oordeels. Voorzeker, degenen die verschilden, zijn degenen die hun (de Imams) uitspraken wijzigden van onder degenen van de latere generaties (muta akhirin) die zich aan hun madhhabs toeschrijven. En dus is het onze plicht om terug te keren met een zuivere Aqeedah, naar de bron waar de beste van onze Vrome Voorgangers van dronken. Om stil te blijven over datgene waar zij stil over bleven, om onze Ibadah (aanbidding) uit te voeren op de manier waarop zij hun aanbidding uitvoerden, om vast te houden aan het Boek en Sunnah, de ijma van de Salaf van deze Ummah en zijn A immah, en de correcte qiyas in nieuwe zaken. Imam an-nawawi rahimahullah, zei in al-adhkar (op pagina 137 van mijn (Shaykh Abdul Qadir s) controlering van al-adhkar in het boek van Janaaza, hoofdstuk Wat degene die met de Janaaza loopt zegt.) En weet dat de geselecteerde, juiste weg die is waar de Salaf as Salih op waren, en dat is de waarheid. Wordt niet voor de gek gehouden door de grote aantal die het contrasteren. Want voorwaar, Abu Ali Fudayl zei (de betekenis ervan): Blijf bij de wegen van leiding en je zult niet geschaad worden door de kleinte van het aantal die het volgen. Wees gewaarschuwd voor de wegen van dwaling en wordt niet voor de gek gehouden door de massa van degenen die vernietigd zullen worden. [28] Nu'man bin Thabit (Abu Hanifah) Eén van de Imams van de Islam en leidende persoonlijkheden. Geboren in 80H gedurende de era van de jonge Metgezellen, hij zag Anas bin Malik, moge Allah tevreden met hem zijn, (op jonge leeftijd). Zijn hoofdstudenten zijn Abu Yusuf enmuhammad al-hasan ash-shaybani. De Hanafi madhhab wordt aan hem toegeschreven, maar meer dan een derde van de madhhab is van andere late geleerden. Hij stierf in 150H. Malik bin Anas, Imam van Dar-ul-Hijrah (Madinah). Geboren in 93H, het jaar dat Anas bin Malik stierf. Een Imam van de Moslims en een leidende geleerde van Islam. De Maliki madhhab is aan hem toegeschreven. Muhammad bin Idris ash-shafi'i zie voetnoot (14). Ahmad bin Hanbal, bekend als de Imam van Ahl-Sunnah wal-jama'ah. Geboren in Bagdad 164H. Hij was van de weinige die in zijn tijd de weg van de Metgezellen in stand hielden, die vochten tegen de innovaties van de afwijkende sekten en handhaafden de weg van de Salaf. Van onder zijn studenten waren Abu Dawud, 'Ali bin al-madani, Abu Zu'arah en Abu Hatim en veel meer beroemde geleerden van Ahl-Sunnah wal-jama'ah. Hij stierf in 241H. Moge Allah genade met hen hebben, ze zijn bekend als de vier goed gevolgde Imams. (Vertaler)
Dit is de enige weg die de rest van de Ummah zal hervormen. Imam Malik bin Anas (rahimahullah), de geleerde van Madinah sprak de waarheid toen hij zei: De laatste deel van de Ummah zal nooit hervormd worden behalve door dat welke het eerste deel hervormde. Nooit zal goed verdwijnen van deze Ummah omdat de Boodschapper van Allah, salla Allahu alayhi wasallam, zei in een hadith: Er zal altijd een groep van mijn Ummah stevig op de Haqq (waarheid) zijn. Degenen die hen verlaten zullen hen niet schaden, tot het Bevel van Allah komt en ze zijn zoals dat (op de waarheid). [29] De Profeet, salla Allahu alayhi wasallam, zei verder: Het voorbeeld van mijn Ummah is zoals regen. Het is niet bekend of het begin (van de regen) goed is of het laatste deel. [30] Dit is een betrouwbare hadith. Inderdaad de Aqeedah van de Salaf as Salih is gestipuleerd door een geweldige meerderheid van de geleerden [31]. Van hen, Abu Jafar At-Tahawi [32] en zijn [29] Overgeleverd door Moeslim in zijn Sahih (nummer.1920) in het boek vaj 'Imarah, hoofdstuk, 'De uitspraak van de Profeet: Er zijn altijd een groep van mijn natie zijn Abu Dawud (nummer.4252) in het boek van Fitan, hoofdstuk 'Vermelding van de fitnah en zijn tekenen', at-tirmidhi (nummer.2177) en (2230) in het boek van Fitan. Allen van de hadith van Thawban, moge Allah tevreden met hem zijn. De hadith heeft verscheidene overleveringen van de hadith van Mughirah bin Shu'bah, Sa'd bin Abi Waqqas, Mu'awiyyah bin Abi Sufyan, 'Imran bin Hussain en anderen, moge Allah tevreden met hen zijn. [30] Overgeleverd door Ahmad in Musnad (3/130), at-tirmidhi (nummer.2873). Ook overgeleverd in Ahmad (4/319). [31] Het past hier om enkele van de vroege boeken te vermelden, waarin de vroege geleerden deze zuivere Aqeedah hebben gestipuleerd: 1. Kitabul-Iman door Abi 'Ubaydah Qasim bin Sallam (d.224h) 2. Rad 'ala Zanadiqa wal-jahmiyyah door Imam Ahmad 3. Rad 'ala Jahmiyyah door Imam al-bukhari 4. Khalq Af'al al-'ibad door Imam al-bukhari 5. Al-Iman door Ibn Mandah (d.390h) 6. As-Sunnah en Usul as-sunnah door Imam Ahmad 7. As-Sunnah door Abu Bakr bin Athram (d.272h) 8. Kitab us-sunnah door 'Abdullah Ibn Ahmad (d.290h) 9. As-Sunnah door Nasr al-marwazi (d.294h) 10. As-Sunnah door al-khallal (een student van Imam Ahmad) (d.311h) 11. Kitab Sharh us-sunnah door Imam al-barbahari (d.329h) 12. Kitab ut-tawhid door Imam van de A'immah Ibn Khuzaimah (d.311h) 13. Al-Ibanah al-kubra en al-ibanah as-sughra door Ibn Battah (d.387h) 14. Sharh Usul al-'ittiqad Ahl-Sunnah wal-jama'ah door Imam al-lalaka'i (d.418h), welke in 9 delen is, maar gedrukt in 5 volumes, omvat de geloofsovertuigingen van de Salaf en vele kleine beschouwingen die zijn oorsprong terugvindt door de isnad naar de Salaf, het is een meesterwerk en een onmisbaar verwijzingsboek voor alle studenten van kennis (Vertaler). [32] Ahmad bin Muhammad bin Salamah al-azdi at-tahawi. Stierf in het jaar 320H in Egypte en is begraven in Qarafa.