De leiding van de Profeet in het vasten gebaseerd op het werk van Ibn al-qayyim al-djawziyyah Zaad al-ma aad Deel 1 Vertaling en samenstelling : Abu Hudayfa Musa ibn Yusuf
De Leiding van de Profeet in het vasten Aangezien de bedoeling achter het vasten is om de nafs te onthouden van begeertes en intimiteiten om zodoende de nafs voor te bereiden op de zoektocht naar datgene waarin haar uiterste gelukzaligheid zich in bevindt en de acceptatie van datgene wat haar zuivert en waarin haar eeuwige leven ligt, en wat de honger verminderd en de dorst en die je doet herinneren aan de situatie van de hongerige van onder de behoeftigen, en die de wegen van shaytaan doet vernauwen door het vernauwen van de wegen van voedsel en drinken. Het zijn de teugels van de godvrezenden, het schild van de krijgers en de (spirituele) oefening van de rechtschapenen, en degenen die dicht bij Allaah zijn. En van alle daden, is dit voor de Heer der Werelden, want de vastende persoon doet niets, hij onthoudt zich enkel van zijn begeertes, en zijn eten en zijn drinken ter wille van zijn Schepper, hij onthoudt zich van zaken waar hij van houdt terwille van de liefde van Allaah en Zijn Tevredenheid en het is een geheim tussen de dienaar en zijn Heer, want de dienaren kunnen misschien iemand observeren die zich onthoud van de zaken die duidelijk zijn vasten verbreken, maar dat hij zich ervan onthoud ter wille van Degene Die hij aanbidt, dat is iets wat geen mens kan zien en dat is de realiteit van vasten. Vasten heeft een verbazingwekkend effect in het beschermen van de uiterlijke ledematen (tegen zondes) en de innerlijke kracht en haar drang tot het aantrekken van corrupte elementen die wanneer zij bereikt worden haar corrumperen en in het verwijderen van de schadelijke substanties van het lichaam die het verkrijgen van een goede gezondheid belemmeren. Het vasten beschermt de gezondheid van het hart en de ledematen, en geeft aan hen terug hetgeen weg gehaald is aan de hand van de begeertes. Het is een van de grootste hulpmiddelen tot het verkrijgen van taqwaa (godvrezendheid, rechtschapenheid) zoals Allaah zegt : ي ا ا ي ه ا ال ذ ين ا م ن و ا ك ت ب ع لي ك م الص ي ام كم ا ك ت ب ع لى ال ذ ين م ن قب ل كم لع ل ك م ت ت قو ن O, jullie die geloven, het vasten is jullie voorgeschreven, zoals het degenen die vóór jullie waren was voorgeschreven, opdat jullie godvrezenden zullen zijn. [2:183] En Profeet salallaahoe alayhie was sallam zei : Het vasten is een schild 1 1 Sahieh; overgeleverd door al-boekhaarie (1894, 1904) en Moeslim (1151)
En hij beval degene bij wie de drang naar trouwen hevig werd maar niet instaat is om te trouwen, om te vasten, en hij maakt het als een middel om de begeertes mee te onderdrukken. En het doel is, dat de voordelen van het vasten wanneer men er naar kijkt met een gezond verstand en een oprechte fitrah, dat Allaah het voorgeschreven heeft als een Rahmah (Barmhartigheid) voor zijn dienaren, en ten goede voor hen, en als een bescherming voor hen. En leiding van Profeet salallaahoe alayhie was sallam is hierin de meest volmaakte leiding, en de grootste in het bereiken van het doel (van het vasten), en het meeste gemakkelijke voor de zielen. En aangezien het weghouden van de zielen van hetgeen waar zij van houden en begeren een van de moeilijkste dingen is, werd de verplichting ertoe vertraagd tot het midden van de Islam na de Hidjrah, nadat de zielen gevestigd waren op de tawhied en de salaat, en vertouwd waren met de bevelen van de Qur aan. Het kwam tot hen in fases. Het werd verplicht in het tweede jaar van de Hidjrah, toen de Profeet salallaahoe alayhie was sallam overleed had hij negen Ramadaan s gevast. Het werd als eerst verplicht gesteld in vorm van een keuze tussen vasten of het voeden van een arme op elke vastendag, vervolgens werd het vasten verplicht gesteld en het voeden van een arme werd toegestaan voor een oude man of vrouw wanneer zij niet instaat waren om te vasten. En het was toegestaan voor de zieke persoon en de reiziger om hun vasten te verbreken en het in te halen, en zo ook voor de zwangere vrouw en de vrouw die borstvoeding geeft, wanneer zij vreesden voor hun zelf (hun gezondheid), en als zij vreesden voor hun kinderen dan kwam daarbij dat zij voor elke dag een arme moesten voedden, omdat hun angst voor het vasten niet vanwege hun gezondheid is, maar zij gewoon gezond zijn en dus moeten zij een arme voeden, zoals het geval is bij de gezonde persoon die zijn vasten verbrak in het begin van de Islaam. En het vasten ging in 3 fases: ~ de eerste was het uitvoeren ervan gebaseerd op keuze. ~ de tweede was dat het verplicht was maar wanneer de vastende sliep voordat hij gegeten had, werd eten en drinken voor hem verboden tot aan de volgende nacht. Vervolgens werd dit opgeheven door de derde fase en dat is de wetgeving die blijft bestaan tot de Dag van de Opstanding.
De aanbidding van de Profeet in de maand Ramadaan En van zijn leiding in de maand Ramadaan is het verrichtten van veel vormen van aanbidding en Djibriel alayhie salaam onderwees hem de Qur aan in de Ramadaan, en wanneer Djibriel hem ontmoette was hij nog meer vrijgevig dan de waaiende wind, en hij was de meest vrijgevige persoon, en hij was het meest vrijgevig in de Ramadaan, in die tijd gaf hij meer sadaqah en was hij nog aardiger tegen mensen, en las hij meer Qur aan, en verrichtte hij meer gebeden, en deed hij meer Dhikr en bracht zijn tijd door in I tikaaf. En hij zonderde de Ramadaan uit voor aanbidding die hij niet deed in andere maanden, zoverre dat hij soms continue vastte (voor 2 dagen of meer zonder het vasten te verbreken) (al-wisaal) en hij tijd van de nacht en de dag vulde met aanbidding, en hij verbood zijn metgezellen om al-wisaal te praktiseren, en zij zeiden : Maar u praktiseert al-wisaal. Waarop hij salallaahoe alayhie was sallam zei; Ik ben niet zoals jullie, ik verblijf bij mijn Heer, hij geeft mij te eten en te drinken. 2, 3 2 Sahieh, overgeleverd door al Boekhaarie (1963) en Moeslim (1105) 3 Imaam ibn al Qayyim gaat dieper op het punt van al Wisaal in, in zijn boek Zaad al Ma aad dus voor verdere uitwijding betreffende dit onderwerp keer terug naar zijn boek. In het kort komt het er op neer dat er 3 meningen zijn omtrent deze zaak zoals Imaam Ibn al Qayyim uitlegt, de 1 e mening is : dat het toegestaan is om al Wisaal te verrichtten voor degenen die dit aankunnen, en dit is overgeleverd van Abdullah ibn Zoebair en anderen dan hem van de Salaf, en Ibn Zoebair verrichtte wisaal voor dagen. De 2 e mening is : dat het niet toegestaan is om al Wisaal te verrichtten, en dit is de mening van oa Maalik, Aboe Haniefah, ash Shaafi ie, ath Thawrie rahiemahoemoellaah De 3 e mening is : en dit is de mening die Ibn al Qayyim als sterkste ziet, dat het toegestaan is van sahar (de maaltijd voor alfadjr) tot sahar, en dit is bevestigd van Ahmad, en Ishaaq, gebaseerd op de hadieth van Abie Sa ied al Khudrie van de Profeet salallaahoe alayhie was sallam Verricht geen Wisaal, en wie van jullie wenst om Wisaal te verrichtten, verricht dan al Wisaal tot de Sahar (de maaltijd voor al Fadjr). Overgeleverd door al Boekhaarie.
Zijn leiding in het vaststellen van de maand Ramadaan Het behoorde tot zijn leiding dat hij niet begon met vasten van de maand Ramadaan behalve bij het zien van de nieuwe maan of door de getuigenis van één persoon voor het zien van de maan. Zoals hij begon te vasten door de getuigenis van Ibn Oemar, en een keer vastte hij gebaseerd op de getuigenis van een a raabi. En hij bouwde op de informatie die zij gaven (Ibn Umar en de a raabi). En wanneer het niet gezien werd dan vervolmaakte hij de 30 dagen van Sha baan.