Oost kantoor Almelo > 1 Postbus 5105 WENb Postbus 9009 6800 DL ARNHEM 7600 GL ALMELO Telefoon 0800-0543 Telefax (0546) 47 28 01 Kennisgroep CAO Doorkiesnummer Datum 14 maart 2013 Uw kenmerk Betreft Beoordeling CAO Kabel & Telecom op fiscale aspecten Kenmerk Geachte heer, In mijn brief van 9 mei 2012 heb ik u geïnformeerd over de beoordeling van de CAO Kabel & Telecom zoals die gold tot 1 april 2012 In deze brief informeer ik u over de fiscale aspecten van de CAO Kabel & Telecom zoals deze geldt van 1 april 2012 tot 1 april 2014 Het doel hiervan is onder meer dat werkgevers zo goed mogelijk in staat zijn om hun fiscale verplichtingen na te komen Ik heb de beoordeling beperkt tot de in mijn ogen belangrijkste fiscale aspecten In de bijgevoegde rapportage informeer ik u over het resultaat van deze beoordeling Wellicht ten overvloede vermeld ik dat u aan deze beoordeling alleen vertrouwen kunt ontlenen voor zover ik fiscale aspecten expliciet benoem De beoordeling heeft plaatsgevonden naar de wet- en regelgeving zoals die geldt per 1 januari 2013 Ik verzoek u om de cao-partijen van de inhoud van deze brief op de hoogte te stellen Ik ga ervan uit dat ik u hiermee voldoende heb geïnformeerd Als u vragen of opmerkingen heeft, kunt u mij bereiken op doorkiesnummer 0546-472 386 Uiteraard kunt u ook bij mij terecht als u informatie wenst over de fiscale aspecten van niet in deze beoordeling betrokken cao-bepalingen Hoogachtend, namens de inspecteur Belastingdienst/Kennisgroep CAO ON 526-1Z*1ED Bezoekadres In uw antwoord datum en kenmerk van deze brief vermelden Stationsstraat 5 ALMELO
2 CAO Kabel & Telecom 2012-2014 In deze rapportage verwijs ik naar het Handboek Loonheffingen 2013 (hierna: Handboek) Dit Handboek bestaat uit twee versies: het Handboek Loonheffingen 2013 Werkkostenregeling en het Handboek Loonheffingen 2013 Vrije vergoedingen en verstrekkingen Deze laatste versie is bedoeld voor werkgevers die nog niet gebruik maken van de werkkostenregeling en de oude regelgeving (overgangsregeling) toepassen Indien de nummering van paragrafen en hoofdstukken in beide versies van het Handboek uiteenloopt, verwijs ik in de rapportage eerst naar het Handboek Loonheffingen 2013 Werkkostenregeling en vervolgens naar het Handboek Loonheffingen 2013 Vrije vergoedingen en verstrekkingen U kunt beide versies van het Handboek raadplegen op of downloaden van de internetsite van de Belastingdienst (wwwbelastingdienstnl) Uiteraard vindt u hier ook steeds het laatste nieuws, waarover u zich ook door middel van een rss-feed kunt laten informeren De door de Belastingdienst uitgevoerde cao-beoordelingen zijn ook te vinden op de site van de Belastingdienst, wwwbelastingdienstnl, met de zoekterm cao-beoordelingen Met ingang van 1 januari 2011 is de werkkostenregeling ingevoerd, dit is de nieuwe regeling van kostenvergoedingen en voorzieningen (verstrekkingen en het ter beschikking stellen van zaken) voor de werknemer Hiertoe is de Wet op de loonbelasting 1964 (hierna: Wet LB) gewijzigd en zijn ook de uitvoeringsbepalingen herschreven De nieuwe uitvoeringsbepalingen zijn vervat in de Uitvoeringsregeling loonbelasting 2011 (hierna: URLB 2011), de Uitvoeringsregeling loonbelasting 2001 is vervallen De werkkostenregeling houdt kort gezegd in dat de werkgever een vrije ruimte heeft van - in 2013-1,5% van het totaal van de individuele fiscale lonen van zijn werknemers Tot dit bedrag kan de werkgever onbelast kostenvergoedingen en voorzieningen geven aan zijn werknemers Daarnaast gelden nog enkele specifieke vrijstellingen en bovendien zijn er voorzieningen die de werkgever, hoewel ze als loon (in natura) zijn aan te merken, tegen een lagere waarde of nihilwaarde in aanmerking mag nemen De werkgever kan in de jaren 2011, 2012 en 2013 jaarlijks, in het begin van het jaar, kiezen om de oude regelgeving (overgangsregeling) toe te passen In dat geval hanteert hij de regelgeving zoals die luidde per 31 december 2010 Meer informatie over de werkkostenregeling kunt u vinden op de site van de Belastingdienst met de zoekterm wkr De (loon)begrippen voor de diverse wetten waarop de loonheffingen zijn gebaseerd kunnen verschillen De loonheffingen bestaan uit de loonheffing (loonbelasting en premie voor de volksverzekeringen), de premies werknemersverzekeringen en de inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet (Zvw) Ook voor de toepassing van de Wet vermindering afdracht loonbelasting en premie voor de volksverzekeringen (hierna: WVA) geldt dat soms sprake is van afwijkende begrippen Als sprake is van loon voor de loonheffingen en tevens van WVA-loon, dan gebruik ik de term loon Paragraaf 2 Minimum-CAO en begrip werknemer Volgens deze paragraaf is de CAO een minimum-cao die de bedrijven de ruimte biedt voor bedrijfseigen regelingen en individuele afspraken op maat Daarnaast is in deze paragraaf bepaald dat deze CAO (onder meer) stagiairs en vakantiewerkers niet als werknemer beschouwt Hoewel deze bedrijfseigen regelingen en individuele afspraken niet onder de reikwijdte van de onderhavige beoordeling vallen, wil ik hier toch een opmerking over maken Vanaf medio 2009 hebben de WENb en de Belastingdienst regelmatig overlegd over de fiscale gevolgen van de het Benefit Budget Ondanks het constructieve en zorgvuldige centrale overleg is gebleken dat over deze gevolgen gemakkelijk misverstanden ontstaan Als bedrijven twijfelen over fiscale aspecten van het in de onderhavige CAO geregelde Benefit Budget (zie bij paragraaf 30) kunnen zij, onder verwijzing naar deze brief, contact opnemen met de bevoegde
3 inspecteur Een dergelijke afstemming kan met name nodig zijn bij nadere uitwerkingen van het Benefit Budget in bedrijfseigen regelingen of individuele afspraken Ten aanzien van stagiairs en vakantiewerkers en dergelijke hanteert de Wet LB een ruimer werknemersbegrip dan de CAO Als een stagiair voor zijn werkzaamheden een beloning ontvangt die niet uitsluitend bestaat uit het ontvangen van onderricht is hij voor de toepassing van de loonheffingen in dienstbetrekking; zie paragraaf 1610 / 1510 van het Handboek Dit kan een echte dienstbetrekking zijn of een fictieve dienstbetrekking; zie de paragrafen 111 en 112 van het Handboek Als er sprake is van een (fictieve) dienstbetrekking kunnen werkgevers stagebeloningen onder voorwaarden toch onbelast uitkeren Deze voorwaarden zijn opgenomen in paragraaf 159 van het Handboek Voor stagiairs in (fictieve) dienstbetrekking geldt dat de afdrachtvermindering onderwijs van toepassing kan zijn; zie de inleiding van Hoofdstuk 25 / 24 en paragraaf 251 / 241 van het Handboek Voor algemene heffingsaspecten met betrekking tot de inkomsten van stagiairs verwijs ik tevens naar het besluit van 14 december 2010, nr DGB2010/2202M, Stcrt 2010, nr 20500 Bij vakantiewerkers kan de zogeheten studenten- en scholierenregeling van toepassing zijn Als een werkgever deze regeling mag toepassen hoeft hij minder loonheffing in te houden Ik verwijs naar paragraaf 1617 /1517 van het Handboek Paragraaf 4 Werkplek en mobiliteit Volgens deze paragraaf gelden wat betreft de vergoedingen voor reizen, verhuizen en flexwerken de bedrijfsregelingen en/of het bedrijfsbeleid Ten aanzien van verhuiskosten schrijft de CAO voor dat de werknemer die in het belang van het bedrijf moet verhuizen een verhuiskostenvergoeding ontvangt als hij op het moment van verhuizen voldoet aan de voorwaarden die door de Belastingdienst zijn gesteld De hoogte van de vergoeding is dan maximaal de onbelaste vergoeding die door de Belastingdienst is toegestaan Fiscale aspecten van reiskosten De maximale onbelaste vergoeding van zakelijke kilometers, ongeacht het vervoermiddel, bedraagt 0,19 per kilometer Woon-werkverkeer geldt als zakelijk verkeer Dit betekent dat de werkgever elke zakelijke kilometer, dus ook elke kilometer voor woon-werkverkeer, met maximaal 0,19 onbelast kan vergoeden Het meerdere is belast Hoofdstuk 21/ 20 van het Handboek bevat een uitgebreide behandeling van de wet- en regelgeving over reiskosten Fiscale aspecten van verhuiskosten De vergoeding voor verhuiskosten van een werknemer behoort tot het loon tenzij de verhuizing voldoende verband houdt met de dienstbetrekking Naast de vergoeding van de kosten van het overbrengen van de boedel mag de werkgever maximaal 7750 onbelast vergoeden Ik verwijs naar paragraaf 2016 / 1941 van het Handboek Fiscale aspecten van thuiswerken en telewerken Als de werkgever de werkkostenregeling toepast geldt dat een werkruimte in de eigen woning van de werknemer niet als werkplek kwalificeert Fiscaal geldt voor sommige werkplekvoorzieningen, al dan niet onder voorwaarden, een nihilwaardering Dit betekent dat de voorziening als zodanig weliswaar loon vormt maar feitelijk, door dit loon op nihil te waarderen, toch onbelast blijft Omdat de werkruimte thuis géén werkplek in fiscale zin is, kan in beginsel geen nihilwaardering gelden De enige uitzondering betreft voorzieningen die rechtstreeks uit het arbeidsomstandighedenbeleid voortvloeien dat de werkgever op grond van de Arbeidsomstandighedenwet voert Uitsluitend voor deze voorzieningen kwalificeert de werkruimte thuis wèl als werkplek in fiscale zin Uitsluitend deze voorzieningen komen dus in aanmerking voor een nihilwaardering Ik verwijs naar paragraaf 20213 van het Handboek Tevens verwijs ik naar onderdeel 410 van het besluit van 25 november 2011, nr
4 BLKB2011/1828M, Stcrt 2011, nr 21911 waarin meer informatie is opgenomen over het begrip werkplek Als de werkgever de werkkostenregeling (nog) niet toepast gelden voor de werkruimte thuis en de inrichting hiervan aparte fiscale regels Voor meer informatie over de vergoeding van de kosten van thuis telewerken verwijs ik naar paragraaf 1945 van het Handboek Paragraaf 5 Arbeidsduur Volgens deze paragraaf bedraagt de arbeidsduur bij een voltijd arbeidsovereenkomst gemiddeld veertig uur per week en is bij een kortere arbeidsduur sprake van deeltijdwerk De afdrachtvermindering onderwijs verstaat onder een werknemer met volledige arbeidsduur: een werknemer met een contractuele arbeidsduur van 36 uur of meer per week Er is sprake van een deeltijder als er geen dan wel een overeengekomen arbeidsduur van minder dan 36 uur per week is Voor deeltijders waarvoor recht op afdrachtvermindering bestaat, geldt dat de werkgever het toetsloon en het bedrag van de afdrachtvermindering naar evenredigheid moet herrekenen Ik verwijs naar paragraaf 25111/ 24111 van het Handboek Paragraaf 8 Meeruren en overwerk Volgens deze paragraaf heeft de werknemer die op verzoek van de werkgever langer werkt dan de met hem overeengekomen arbeidsduur, onder voorwaarden, recht op een vergoeding Die vergoeding kan bestaan uit een toeslag voor meeruren of uit een toeslag voor overwerk De vergoeding van het reguliere uurloon met daarbij de toeslag voor overwerk behoort tot het loon Indien sprake is van overwerkloon in de betekenis van een beloning voor arbeid welke een werknemer verricht gedurende de tijd die uitgaat boven de voor die werknemer geldende normale arbeidsduur mag de werkgever voor de loonheffing de tabellen voor bijzondere beloningen toepassen Ik verwijs naar paragraaf 736 van het Handboek Overwerkloon behoort niet tot het WVA-loon Dit is anders in het geval de werkgever de deeltijdfactor vaststelt aan de hand van het aantal uren waarover het loon verschuldigd is in plaats van het contractueel vastgelegde aantal uren In dat geval moet de werkgever vooraf, voor de periode van een kalenderjaar, vastleggen dat hij van deze mogelijkheid gebruik maakt en voor welke categorie werknemers hij dit doet Ik verwijs naar paragraaf 25111 / 24111 van het Handboek Paragraaf 9 Volcontinudienst Volgens deze paragraaf heeft de werknemer die in volcontinudienst werkt in beginsel recht op een volcontinutoeslag en, onder voorwaarden, op een afbouwtoeslag Deze toeslagen behoren tot het loon Omdat sprake is van toeslagen in verband met ploegendienst behoren deze toeslagen voor de toepassing van de afdrachtvermindering onderwijs niet tot het WVAloon Ik verwijs naar paragraaf 25110/ 24110 van het Handboek Paragraaf 10 Consignatiedienst Volgens deze paragraaf heeft de werknemer die is aangewezen voor consignatiedienst recht op een consignatievergoeding De consignatievergoeding behoort tot het loon Als sprake is van een werknemer zonder vast overeengekomen arbeidsduur, dan geldt voor de berekening van de uren nog het volgende Bij het bepalen van de deeltijdfactor tellen niet zonder meer alle uren mee die de werknemer bereikbaar moet zijn De werkgever mag deze uren (fictief) bepalen door het percentage van het doorbetaalde loon te
5 vermenigvuldigen met het totale aantal uren van de consignatiedienst Voorbeeld: een werknemer moet thuis gedurende acht uren bereikbaar zijn en ontvangt daarvoor 50 Het normale uurloon van deze werknemer bedraagt 12,50 De werkgever betaalt dus 50% van het loon (dat is het percentage van het doorbetaalde loon) De werkgever mag dan bij het bepalen van de deeltijdfactor rekening houden met (50% van acht uren =) vier gewerkte uren Ik verwijs naar paragraaf 2414 van het Handboek Paragrafen 11 t/m 14 Vakantie en gekocht verlof Volgens deze paragrafen heeft de werknemer (met een arbeidsduur van veertig uur per week) elk jaar recht: - op 160 wettelijke vakantie-uren, in de vorm van tijd; - op 56 bovenwettelijke vakantie-uren, als onderdeel en in de vorm van een Benefit Budget; - om maximaal 320 extra verlofuren te kopen, vanuit zijn Benefit Budget of met andere geldbronnen Tevens heeft de werknemer het recht om binnen zijn verlofbudget tot maximaal 520 verlofuren te sparen Bijvoorbeeld om, aldus de CAO, direct voorafgaand aan het pensioen, de werktijd maximaal met 50% van de contracturen te verkorten De CAO stelt daarbij als voorwaarde dat de werknemer minimaal 50% blijft werken Fiscaal behoort het recht op vakantie en verlof als zodanig niet tot het loon voor zover dit recht aan het eind van het kalenderjaar, samen met alle andere aanspraken op vakantie- en compensatieverlof, niet meer bedraagt dan de arbeidsduur per week, gerekend over een periode van 50 weken Ik verwijs naar paragraaf 19511 van het Handboek Deze regel geldt ook voor uit een Benefit Budget aangekocht verlof, maar daarbij past wel een kanttekening Ten aanzien van benefit-budget-achtige regelingen heeft de Belastingdienst, kortgezegd, het standpunt ingenomen dat de werkgever blanco-reserveringen ultimo december moet verlonen Voor zover een werknemer zijn benefit-budget heeft aangewend om in datzelfde jaar meer verlofdagen te genieten is geen sprake van een blanco-reservering Dat verandert niet als het er niet helemaal van komt dat verlof ook daadwerkelijk te genieten De werknemer mag een eventueel restant verlof - fiscaal - dan gewoon onder dezelfde voorwaarden als regulier vakantie- of compensatieverlof, meenemen naar het volgende kalenderjaar In de context van het hierboven bedoelde standpunt moge het duidelijk zijn dat het niet acceptabel is om de geboden verplichte verloning van blanco-reserveringen te omzeilen door diezelfde blanco-reserveringen (eventueel in een vroeg stadium) als het ware, al dan niet incidenteel, (alsnog) aan te wenden voor de aankoop van verlofdagen Voor wat betreft het (ont)sparen van tijd wijs ik nog op het volgende Een vermindering van de arbeidsduur als gevolg van het aanwenden van bijvoorbeeld vanuit het Benefit Budget aangekocht verlof kan resulteren in een regeling voor vervroegde uittreding zoals bedoeld in artikel 32ba Wet LB De mate van feitelijk werken mag niet dalen onder de 50% van de arbeidsduur in het laatste kalenderjaar voorafgaand aan het begin van de periode die aanvangt tien jaar direct voorafgaande aan de in de pensioenregeling vastgestelde ingangsdatum Als dat wel gebeurt is de werkgever, over het tijdens het verlof doorbetaalde loon, naast de reguliere loonheffing, een eindheffing van 52% (2012) verschuldigd Artikel 87 van de URLB 2011 spreekt expliciet van "jaarlijks vakantieverlof" Aangekocht verlof, bijvoorbeeld vanuit het Benefit Budget, valt niet onder het begrip "jaarlijks verlof" Zie in dit verband ook Vraag en Antwoord 12-003 van 9 mei 2012 op wwwbelastingdienstpensioensitenl Uit de vormgeving van het verlofbudget in de CAO, vooral uit de voorwaarde dat de werknemer minimaal 50% blijft werken, leid ik af dat deze gevolgen bij de vormgeving van het verlofbudget zijn onderkend Tot slot wijs ik op het feit dat het aankopen van verlofrechten gevolgen kan hebben voor het pensioengevend salaris Ik verwijs naar het besluit van 9 september 2010, nr DGB2010-2733M
6 Paragraaf 30 Benefit Budget Deze paragraaf beschrijft een keuzemodel waar binnen de werknemer een deel van zijn arbeidsbeloning zelf kan invullen Daartoe verstrekt de werkgever een deel van het salaris in de vorm van een Benefit Budget De werknemer kan dit budget aan ten minste zes producten besteden: extra verlofuren, levensloopsparen of spaarloon, extra pensioen, educatie/opleidingen/employability, uitbetaling of reservering en contributie vakbond Als de werknemer voor het product reserveren kiest, dan bepaalt hij zelf het moment van uitbetalen/opname Daarbij geldt één uitzondering: in de maand december ontvangt de werknemer het openstaande bedrag De feitelijke invulling van het keuzemodel vindt plaats op bedrijfsniveau In de beoordeling van CAO Kabel & Telecom zoals die gold tot 1 april 2012 heb ik uitvoerig aandacht besteed aan de diverse fiscale aspecten van het Benefit Budget Ik verwijs naar deze beoordeling, die op de website van de Belastingdienst staat Ook anno 2013 geldt uiteraard dat bedrijven, als zij twijfelen over de fiscale aspecten van het in de onderhavige CAO geregelde Benefit Budget, onder verwijzing naar deze brief, contact kunnen opnemen met de bevoegde inspecteur Een dergelijke afstemming kan met name nodig zijn als sprake is van een van de CAO afwijkende, nadere invulling op bedrijfsniveau Paragraaf 33 Loonaanvulling, bij arbeidsongeschiktheid Volgens deze paragraaf heeft de werknemer die minder dan 35% arbeidsongeschikt is, onder voorwaarden, recht op een aanvulling op het loon bij een andere werkgever of op een aanvulling op zijn WW-uitkering Dergelijke aanvullingen vormen loon uit vroegere dienstbetrekking waarover geen premies werknemersverzekeringen verschuldigd zijn Als de werknemer zijn loonheffingskorting niet langer bij zijn (oude) werkgever wil laten toepassen, zal hij dat schriftelijk aan die (oude) werkgever moeten verzoeken Ik verwijs naar paragraaf 231 van het Handboek Paragraaf 34 Bedrijfsongeval en voorzieningen In deze paragraaf is onder meer geregeld dat de werkgever de kosten van een geneeskundige behandeling of verzorging zal vergoeden die de werknemer als gevolg van arbeidsongeschiktheid door een bedrijfsongeval moet maken Als voorwaarde geldt dat sprake is van, naar het oordeel van de werkgever, noodzakelijke kosten Er is sprake van een voorwaardelijk recht op (een) vergoeding(en) Tot en met 2008 waren vergoedingen die een werkgever vrijwillig gaf voor ziektekosten van een werknemer onder voorwaarden vrijgesteld Die vrijstelling is met ingang van 1 januari 2009 vervallen Paragraaf 35A Zorgverzekering Volgens deze paragraaf geven sommige bedrijven een tegemoetkoming in de kosten van een aanvullende verzekering Een dergelijke tegemoetkoming behoort tot het loon voor de loonheffingen Als een werknemer deze bijdrage maar één keer of in de regel één keer per jaar ontvangt, behoort deze voor de toepassing van de afdrachtvermindering onderwijs niet tot het WVA-loon Ik verwijs naar paragraaf 25110 / 24110 van het Handboek Paragraaf 36 Overlijdensuitkering Deze paragraaf bevat het recht op een overlijdensuitkering ter grootte van het salaris over drie maanden Naast deze uitkering betaalt de werkgever het salaris door over de maand waarin de werknemer overlijdt
7 Voor de gevolgen van (de aanspraak op) een (eenmalige) overlijdensuitkering voor de loonheffingen verwijs ik naar paragraaf 1918 / 1818 van het Handboek In deze paragraaf staan uitvoerig de gevolgen beschreven van een aantal te onderscheiden situaties Voor de toepassing van de afdrachtvermindering onderwijs behoort een overlijdensuitkering niet tot het WVA-loon Ik verwijs naar paragraaf 25110 / 24110 van het Handboek De uitkering waarop de CAO recht geeft is, samen met de doorbetaling over de maand waarin de werknemer overlijdt, hoger dan drie maal het loon over een maand Hierdoor is een deel van de aanspraak belast Dat is niet het geval als de werkgever het loon dat betrekking heeft op de maand waarin de werknemer overlijdt als regulier loon belast Paragraaf 39 Werkloosheid Volgens deze paragraaf heeft de werknemer die elders een dienstbetrekking aanvaardt, onder voorwaarden, recht op een aanvulling op zijn WW-uitkering en/of op een verhuiskostenvergoeding Wat betreft de aanvulling op de WW-uitkering verwijs ik naar de fiscale aspecten bij paragraaf 33 van de CAO Wat betreft de verhuiskosten geldt in het algemeen dat een werkgever verhuiskosten die bij een werknemer opkomen omdat hij een dienstbetrekking elders aanvaardt niet onbelast vergoeden Als een werkgever dergelijke kosten, in feite kosten van een andere dienstbetrekking van de werknemer, toch vergoedt is die vergoeding in beginsel - wél - belast Uiteraard kan de nieuwe werkgever, beoordeeld vanuit de nieuwe dienstbetrekking, die kosten mogelijk wel onbelast vergoeden In bijzondere situaties kan de werkgever ook een onbelaste verhuiskostenvergoeding geven aan de werknemer waar hij de dienstbetrekking mee beëindigt Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn als vanwege het einde van de dienstbetrekking de werknemer niet langer van een dienstwoning gebruik kan maken Indien een werkgever twijfelt over de fiscale gevolgen van de verhuiskostenvergoeding en forse risico s wil vermijden kan hij, eventueel onder verwijzing naar deze brief, contact opnemen met de voor hem bevoegde inspecteur Paragraaf 41B en 42 Vitaliteitssparen Deze paragrafen bevatten een regeling voor vitaliteitssparen Deze regeling is gebaseerd op fiscale vitaliteitsregeling zoals die naar verwachting per 1 januari 2013 zou worden ingevoerd Enkele weken na het tot stand komen van de CAO is echter bekend geworden dat deze vitaliteitsregeling niet doorgaat Paragraaf 43 en 44 Prepensioen en pensioen Deze regelingen heb ik niet beoordeeld Paragraaf 47 Stagevergoeding Deze paragraaf bevat, onder meer, een met de vakbond gemaakte afspraak dat een stagiair een vergoeding van minimaal 250 per maand ontvangt Deze vergoeding behoort tot het loon Ik verwijs naar de fiscale aspecten bij paragraaf 2 van de CAO Paragraaf 47 Afspraken met vakbonden In deze paragraaf is onder meer overeengekomen dat de werkgever een jaarlijkse bijdrage verstrekt aan de gezamenlijke vakbonden die partij zijn bij deze CAO Deze jaarlijks te indexeren bijdrage bedroeg per 1 januari 2012 18,14 per werknemer
8 Deze betaling behoort in deze context niet tot het loon, omdat er geen sprake van een schuld van de werknemer die de werkgever voor zijn rekening neemt Er kan wel sprake zijn van loon als de werkgever kan bepalen wat zijn eigen werknemer in dit verband (via de vakorganisatie) weer zal genieten De werkgever kan in een concreet geval, eventueel onder verwijzing naar deze brief, uitsluitsel vragen aan de bevoegde inspecteur Paragraaf 48 Overgangsregeling jubileumgratificatie Volgens deze paragraaf is de jubileumregeling per 1 januari 2009 vervallen De tegenwaarde is ondergebracht in het Benefit Budget Voor een beperkte groep werknemers geldt een overgangsregeling Een jubileumgratificatie bij een 25- en 40-jarig dienstverband is vrijgesteld tot maximaal het loon over een maand Ik verwijs naar paragraaf 1921 / 1821 van het Handboek Wellicht ten overvloede informeer ik u dat deze vrijstelling niet van toepassing is op de tegenwaarde van de jubileumregeling, zoals deze in het Benefit Budget is ondergebracht Tevens is de vrijstelling niet van toepassing op een bedrag dat de werknemer in het kader van een afbouwregeling ontvangt vóórdat hij de vereiste diensttijd heeft gerealiseerd