Opdat zij één zijn. Huwelijk, echtscheiding en hertrouwen. Door: F. Mulder Uitgave en copyright: Het Herstel.nl

1

2

Opdat zij één zijn Huwelijk, echtscheiding en hertrouwen Door: F. Mulder Uitgave en copyright: Het Herstel.nl Opdat zij één zijn is in zijn geheel opgenomen in het recent verschenen pdf E-boek Niet meer twee, maar één vlees. Dit boek is in digitale versie aan te vragen bij: info@hetherstel.nl Beeld omslag: Jim Drago 3

4

INTRO Uit het Hogepriesterlijk gebed Johannes 17:1-26 21-23 En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen die door hun woord in Mij zullen geloven, opdat zij allen één zullen zijn, zoals U, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn, opdat de wereld zal geloven dat U Mij gezonden hebt. En Ik heb hun de heerlijkheid gegeven die U Mij gegeven hebt, opdat zij één zijn, zoals Wij Eén zijn; Ik in hen, en U in Mij, opdat zij volmaakt één zijn en opdat de wereld erkent dat U Mij gezonden hebt en hen liefgehad hebt, zoals U Mij hebt liefgehad. 5

Inhoud Intro Joh 17:20-23 5 Inhoud 6 Een andere wereld 7 Waarom? 9 Opdat zij één zijn 11 Twee worden één 16 De gemeente is de bruid 19 Echtscheiding 22 Wat is overspel 25 Bekering en vergeving 27 Verootmoediging 29 Verbonden voor de eeuwigheid 33 Bemoediging 35 Bijbelgedeeltes 37 Literatuurlijst en info 38 Colofon 39 6

VOORWOORD Een andere wereld Dagelijks te midden van de marktplaats, de waterbron en de synagoge lachend op bruiloften en huilend op begrafenissen terwijl Hij de oogopslag van de tollenaar gadesloeg en het beven van de hand van de weduwe, wandelde Jezus 30 jaren lang aanschouwend, overwegend en vergelijkend. Hij vergeleek alles wat menselijk was met alles wat Goddelijk was en leerde dat de mensen door genade deelgenoten konden worden van de grenzeloze schatkamer van het Koninkrijk van God. Al had Hij vrijwillig Zijn goddelijkheid afgelegd, wist Hij, zelfs als een kind, Wie Zijn echte Vader was. Zelfs ofschoon Zijn hemelse troon op Zijn terugkeer wachtte, kende Jezus de Hemel. Geen idealistische gedachten waren ervoor nodig om Hem te doen zoeken de dingen die Boven zijn. Al de heiligheid, zuiverheid, orde, majesteit en aanbidding van die plaats waren door Hem geschapen en het was in die plaats, dat Jezus ons leerde bidden: Uw Koninkrijk kome, Uw wil geschiede gelijk in den hemel alzo ook op de aarde (Matth. 6:10). Wat moet het geweest zijn om met Hem te zijn in de alledaagse drukte van winkelen, werken, naar de synagoge gaan, enz.? Toen Jezus tijd gekomen was en Hij het volk begon te leren, sneden Zijn woorden precies door het hart. Zelfs onze alledaagse benodigdheden werden door Hem ter discussie gesteld. Hij deinsde er niet voor terug om de aandacht te richten op onze neiging naar een zorgeloos en goddeloos leven. Jezus waarschuwde: Want gelijk zij waren in de dagen vóór de zondvloed, etende en drinkende, trouwende en ten huwelijk uitgevende, tot de dag toe, in welke Noach in de ark ging (Matth.24:38). Hij stelde aardse zekerheden aan de kaak, zelfverdediging, rechtsgedingen en alle andere pogingen van menselijke kracht en stelde Hij tot niets. Hij verhief reinheid en zonde boven het uitwendige en sprak zelfs de inwendige motieven van ons hart aan. Wraak, boosheid, gierigheid en lust waren tot dusverre nooit zover doorgetrokken. Hij verdeelde de maatschappij, veranderde de wereld en bracht ons een vlekkeloos beeld van onze God. Wanneer we het hebben over echtscheiding en hertrouwen, evenals bij vele andere leringen van Jezus, geldt dat hoe helderder het Koninkrijk der Hemelen ons voor ogen staat, hoe meer indruk het onderwijs zal maken. Evenzo, hoe meer de Kerk zich als een van geloof vervulde uitdrukking van het geheel van de Bergrede tentoon spreidt, hoe helderder een dergelijke boodschap van bekering aan de dag gelegd zal worden: het Koninkrijk van God is niet gelegen in woorden maar in kracht (1 Kor. 4:20). (door Dean Taylor) 7

8

Waarom? Echtscheiding dit woord brengt zo n pijn, zo n smart, zo n strijd met zich mee. Het scheidt niet alleen gezinnen, het splitst kerken, verdeelt vrienden, zet kerkgenootschappen tegen elkander op, het isoleert slachtoffers, bevoordeelt de aanvaller, verderft het geloof en het breekt talloze kinderen af die daar middenin gevangen zitten, die vragen: Waarom? Waar is God? De waarheid is God is er en Hij heeft zorg voor deze kleinen; Hij heeft zorg voor de gezinnen, Hij hoort de gebeden van de nabestaanden, Hij hoort het geroep van de weduwe en de wezen Hij zorgt. Hij ziet zelfs de fouten, de verkeerde keuzes, de rampzalige taferelen; en Hij staat te luisteren, klaar om te helpen. Hij ziet de zonden die in onwetendheid gedaan zijn, de zonden die in moeilijke tijden zijn begaan en de zonden die schaamteloos voor Zijn aangezicht zijn gedaan. Waar ligt onze verantwoordelijkheid? Hij ziet de onmogelijke situaties en evenals Hij doet met zoveel andere onmogelijke dingen in ons leven, belooft Hij om heerlijkheid te brengen voor as, stromen in de woestijn, vreugdeolie voor treurigheid, het gewaad van lof voor een benauwden geest. Bij deze moeilijke situaties is er de verleiding, net als bij alle moeilijke situaties, om het te negeren en te hopen dat het vanzelf over zal gaan. De door echtscheiding, aangetaste levens zijn van echte mensen met echte pijnen. Velen hebben geleden van vertrouwen dat verraden werd en dragen diepe littekens. Het is geen ruzie of een leer, het zijn zielen zielen waar Jezus voor stierf. Daarom kan het niet van tafel geveegd, genegeerd, belasterd, of aan de kant gezet worden. Als een volk van God worden wij opgeroepen hen te dienen. Bovendien moeten wij persoonlijk, maar ook als kerk en gemeente, erkennen dat deze bevolkingsgroep niet enkel een voorbijgaande gril is, maar een steeds groter wordend onderdeel van onze moreel achteruitgaande maatschappij. Het is de hoop dat deze informatie ons allen moge aanmoedigen om ons uit te strekken naar hen die slachtoffer zijn van echtscheiding en bovenal, dat tal van zielen die zich gevangen weten in onmogelijke situaties het licht van het Evangelie zouden mogen ontdekken en Jezus mogen vinden, Die daar staat te wachten met de sleutel van het geloof die elke deur opent. (uit : MARRIAGE, DIVORCE AND REMARRIAGE door Dean Taylor) 9

10

Opdat zij één zijn Het onderwerp echtscheiding en hertrouwen is een van de meest zwaar wegende en minst besproken onderwerpen in de kerk vandaag de dag. Er zijn zoveel verschillen van mening over wat de Bijbel leert en wat Gods wil is op deze terreinen dat er daardoor meestal niet begonnen wordt om een mening hierover te geven. Boeken en artikelen vanuit verschillende gezichtspunten zijn er over dit onderwerp in overvloed. Sommigen schrijvers gebruiken een gedetailleerd onderzoek van de Schrift met de nadruk op de juiste vertaling en uitleg van de grondtekst. Onderwijs in de kerken, vandaag de dag, getuigt soms van lage en on-bijbelse morele waarden en hardheid van het hart, wat regelmatig resulteert in de onwil van mannen en vrouwen om datgene wat Gods Woord zegt onder ogen te willen zien. Een andere wijze van benadering begint vaak met menselijke redenering wat mensen denken wat God zou willen om vervolgens een rechtvaardiging van dit standpunt te zoeken in de Bijbel. Het is goed om dit onderwerp eens te benaderen vanuit een iets andere richting, door dit vraagstuk onder de loep te nemen in het licht van het complete doel van God met de mens. Is er twijfel over mogelijk dat God de zuiverheid in de man-vrouw relatie van groot belang vindt? Beleeft God er genoegen het in om ons leven moeilijk te maken? Verheugt Hij zich in het breken van harten en vernietigen van relaties? Is God tegen ons? Met ons verstand zeggen wij 'nee' op deze vragen, maar als we alle ongezouten en harde uitleg met betrekking tot huwelijk, echtscheiden en hertrouwen in de Bijbel lezen, voelen wij op een of andere manier dat Gods manier te moeilijk is, en beginnen wij naar een uitweg zoeken. Zijn [Jezus] discipelen zeiden tegen Hem: Als de zaak van de man met de vrouw er zo voor staat, is het beter niet te trouwen. (Mattheüs 19:10 HSV) [ beter niet of niet oorbaar STV is letterlijk: niet te dragen] Een uitweg hierin zoeken is echter dodelijk. We moeten zoeken naar de manier die (naar) de volmaakte wil van God is, en niet een uitweg zoeken om te doen wat wij zelf graag willen en wat wij sociaal en emotioneel als het beste en aanvaardbaar achten. Laten wij eens kijken in de volgende Bijbelteksten om te zien wat Gods uiteindelijke doel is: " En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen die door hun woord in Mij zullen geloven, opdat zij allen één zullen zijn, zoals U, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn, opdat de wereld zal geloven dat U Mij gezonden hebt. En Ik heb hun de heerlijkheid gegeven die U Mij gegeven hebt, opdat zij één zijn, zoals Wij Eén zijn; Ik in hen, en U in Mij, opdat zij volmaakt één zijn en opdat de wereld erkent dat U Mij gezonden hebt en hen liefgehad hebt, zoals U Mij hebt liefgehad. Vader, Ik wil dat waar Ik ben, ook zij bij Mij zijn die U Mij gegeven hebt, opdat zij Mijn heerlijkheid zien, die U Mij gegeven hebt, omdat U Mij hebt liefgehad vóór de grondlegging van de wereld." (Johannes 17: 20-24 HSV)..Moge genade en vrede voor u vermeerderd worden door de kennis van God en van Jezus, onze Heere. Immers, Zijn Goddelijke kracht heeft ons alles geschonken wat tot het leven en de godsvrucht behoort, door de kennis van Hem Die ons geroepen heeft door Zijn heerlijkheid en Zijn deugd. Daardoor heeft Hij ons de grootste en kostbare beloften geschonken, opdat u daardoor 11

deel zou krijgen aan de Goddelijke natuur, nadat u het verderf, dat er door de begeerte in de wereld is, ontvlucht bent. ' (2 Petrus 1: 2-4). " Want wij zijn leden van Zijn lichaam, van Zijn vlees en van Zijn gebeente. Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en die twee zullen tot één vlees zijn. Dit geheimenis is groot; maar ik spreek met het oog op Christus en de gemeente. Kortom, ook u moet, ieder in het bijzonder, uw eigen vrouw net zo liefhebben als uzelf; en de vrouw moet ontzag hebben voor haar man." (Efeziërs 5: 30-33). Al deze teksten spreken van relaties op een veel hoger niveau dan wij normaal onderhouden. Jezus, spreekt over een "Kracht" die Hij aan ons heeft gegeven, zodat we één kunnen worden "zoals God één is". Petrus spreekt van "buitengewoon grote en kostbare beloftes", en Paulus spreekt over een geheimenis. Dit zijn hoogverheven woorden. Hebben wij wel eens met zorg nagedacht over de rijkdommen die voor ons beschikbaar zijn? Wat zijn onze opvattingen van Gods ultieme doel met betrekking tot onze redding, het huwelijk en de gemeente? Zien we een samenhang en verband tussen deze drie? Gods plan voor de mensheid is door de eeuwen heen niet onsamenhangend. Huwelijk is geen nakomertje, en Zijn ontwerp voor de gemeente is niet optioneel. Alles in het plan van God is perfect ontworpen en aan elkaar verbonden. Dit betekent dat wanneer wij op één van de terreinen iets duidelijk zien, dit ons zal helpen om op een ander gebied ook duidelijkheid te krijgen. Ons doel is om een beeld van deze drie terreinen te krijgen vanuit vogelperspectief onze persoonlijke relatie met God, de relatie binnen het huwelijk en de werking van beiden binnen het lichaam van Christus zodat we beter het onderlinge verband tussen deze drie kunnen zien. Ze zijn allemaal bedoeld om samen te werken. Gods plan en doel met de mensheid is in elk opzicht perfect, en Hij heeft in alles volledig voor ons voorzien om deel te kunnen hebben aan alles wat Hij in gedachten heeft. Laten we niet toestaan om in mindere mate rekening te houden met Gods ultieme doel. Redding Redding vindt plaats door een verbond met God. Een vraag die vaak gesteld wordt vandaag de dag is: "Bent u gered?" De mens kan verschillende dingen bedoelen met deze vraag, maar als we de weg tot redding nader onder de loep nemen en het aantal keren (ong. 274 maal) en waar het woord verbond in de Bijbel voorkomt en dit vergelijken met de toepassing waarin het wordt gebruikt, zullen wij zien dat er door de mens vaak een verkeerde uitleg aan de uitdrukking Bent u gered wordt gegeven. Meestal wanneer iemand deze vraag stelt, is de gedachte, "wanneer jij vandaag zou sterven, zou jij dan naar Jezus in de hemel gaan en voor de eeuwigheid zijn gered?" We moeten die vraag met volledige zekerheid kunnen beantwoorden, maar de vraag is: Is dit werkelijk de hoofdzaak van het onderwijs van het nieuwe Testament? Is de boodschap alleen één die gaat over "een ticket naar de hemel" of is het doel van God met ons één die veel hoger is? Laten we dit eens doortrekken naar de relatie binnen het huwelijk. Wat is belangrijker; de huwelijksdag of de huwelijkse relatie die daar op volgt? Ik denk dat we het er allemaal over eens zijn dat de huwelijkdag erg belangrijk is. Dit is een dag waarin de relatie formeel wordt gemaakt en een man en een vrouw één worden in de ogen van 12

God en de mens. Maar de huwelijksdag is slechts één dag, en nu ligt er een heel leven voor het echtpaar. Elke dag moet er een toewijding zijn aan datgene dat werd verkondigd bij de huwelijkssluiting. Om het huwelijk in stand te houden, moet de concentratie nu liggen op het bouwen aan de relatie. Deze relatie, die werd afgekondigd op de trouwdag, moet nu een echte en voortdurende belevenis worden. Geld voor onze relatie met Jezus niet hetzelfde? Het moet ergens een beginpunt hebben, maar de realiteit ligt in de verbondenheid van een leven met de Here Jezus, van dag tot dag. De opdracht van Jezus was en is, " Blijf in Mij, en Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, als zij niet in de wijnstok blijft, zo ook u niet, als u niet in Mij blijft. " (Johannes 15: 4). "Blijven in" is de belangrijkste eigenschap om een oneindige (en verdiepende) relatie voort te zetten in. Dus een beter vraag i.p.v. gered zijn is eigenlijk: Blijven wij in Jezus? Dat is een kwestie van huidige ervaring, niet van een besluit uit het verleden. Als deze relatie vandaag aanwezig is, moet deze een begin hebben gehad. Als de relatie vandaag afwezig is, maakt het geen verschil wat er in het verleden is gebeurd? Kan een besluit ons redden? Laten we teruggaan naar wat de Bijbel zegt in 2 Petrus 1: 2-4. Petrus vertelt ons dat we ontsnappen aan de ondergang die de wereld in zijn macht heeft, we zijn "gered" door deel te krijgen aan de Goddelijke natuur. Hoe doen we dit? Petrus zegt dat dit mogelijk is doordat Hij ons de grootste en kostbare beloften geschonken heeft. " Wat zijn dan deze beloften? Wij kunnen hierbij aan veel dingen denken, maar we kunnen Gods beloften terug voeren naar twee wegen namelijk: de belofte van een Zaligmaker en de belofte van de Heilige Geest. Alle andere beloften zijn vervat in deze twee, en beide beloften zijn God zelf. De belofte van een komende Zaligmaker staat al vanaf het begin van de tijd in Gods Woord. ' Uit zijn nageslacht heeft God voor Israël, volgens de belofte, de Zaligmaker Jezus doen voortkomen, '(Handelingen 13: 23). Deze Zaligmaker is gekomen om verlossing te brengen aan Israël en de hele mensheid. De wijze van de verlossing was echter niet goed begrepen, want toen Jezus zichzelf voorstelde, werd hij afgewezen. De mens wilde een aardse verlossing uit zijn ellende, maar God had iets veel hoger in gedachten. De Zaligmaker werd verworpen volgens het plan en voorkennis van God (Jezus was het lam "vanaf de grondlegging der wereld"), maar doordat hij op Golgotha voor ons de prijs van de zonde betaalde, werd voor ons deur geopend naar de tweede belofte. " Hij dan, Die door de rechter hand van God verhoogd is en de belofte van de Heilige Geest ontvangen heeft van de Vader, heeft dit uitgestort wat u nu ziet en hoort. " (Handelingen 2: 33). In veel verkondigingen van het evangelie, vandaag de dag, is het verschil niet erg duidelijk tussen datgene waar God in voorziet door de Here Jezus en in datgene waarin God door de Heilige Geest in voorziet. Dus veel gelovigen doen zich te kort aan Gods bedoelingen. Het werk van Jezus was om de prijs te betalen voor onze zonde zodat wij verzoend kunnen worden met God. " Want als wij, toen wij vijanden waren, met God verzoend zijn door de dood van Zijn Zoon, hoeveel te meer zullen wij behouden worden door Zijn leven, omdat wij verzoend zijn. En dit niet 13

alleen, maar wij roemen ook in God, door onze Heere Jezus Christus, door Wie wij nu de verzoening ontvangen hebben. " (Romeinen 5: 10-11). Wanneer iemand de Here Jezus aanneemt als zijn Heer en Heiland, dan komt hij als een zondaar die vraagt om vergeven te worden voor de zonden die hij of zij gedaan heeft. De Here Jezus vergeeft deze zonde gebaseerd op de prijs die Hij betaald heeft op Golgotha. Een echte overeenkomst met God resulteert in daden van bekering. Het hervaren van de hereniging met God is het resultaat. De last van de zonde die op hem of haar drukte valt van hem of haar af en zij worden een vrij mens. Deze ervaring is geweldig en is niet onder woorden te brengen. De vijandschap tussen God en de mens is verdwenen, en hij kan in volle zekerheid tot God naderen. Maar helaas, dit is waar velen stoppen. Hen is verteld dat ze gered zijn met de boodschap om wegen te bewandelen om te groeien tot volwassenheid en de Heer te dienen. Het probleem is dat ze vaak alleen het voordeel van één belofte hebben ervaren. Ze hebben echter nog niet deelgenomen aan de goddelijke natuur omdat ze nog niet leven van God hebben ontvangen. ".zullen wij behouden worden door Zijn leven, omdat wij verzoend zijn. " De Bijbel is erg duidelijk dat deel hebben aan de Heilige Geest een afzonderlijke daad van geloof is, los van de vergeving van de zonden is. Een dergelijke Bijbeltekst zegt, " Toen de apostelen die in Jeruzalem waren, hoorden dat Samaria het Woord van God aangenomen had, stuurden zij Petrus en Johannes naar hen toe, en toen die aangekomen waren, baden zij voor hen dat zij de Heilige Geest mochten ontvangen. (Want Hij was nog op niemand van hen gevallen, maar zij waren alleen gedoopt in de Naam van de Heere Jezus.) Toen legden zij hun de handen op en zij ontvingen de Heilige Geest. " (Handelingen 8: 14-17). Er zijn velen die onderwijzen dat als iemand gelooft in de Here Jezus, vergeving vragen voor hun zonden, deze automatisch de Heilige Geest krijgt. Dit onderricht doet te kort aan in Gods voorzieningen en doel. Wij zullen dit niet verder uitdiepen en toelichten, maar er op wijzen dat er twee beloften zijn, en we hebben ze allebei nodig. Wat gebeurt er wanneer de Heilige Geest inwoning bij ons maakt? God neemt bezit van datgene wat rechtens Zijn eigendom is. " Of weet u niet, dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest, Die in u is en Die u van God hebt ontvangen, en dat u niet van uzelf bent?" (1 Kor. 6: 19). Wanneer God woning in ons maakt krijgen wij, volgens de woorden van Petrus, " deel aan de Goddelijke natuur,." Er komt een verbinding tot stand tussen de geest van de mens en de geest van God. " Wie zich echter met de Heere verenigt, is één geest met Hem" (1 Korintiërs 6: 17). Het is deze eenwording, dit "huwelijk" met God, dat de basis van onze verlossing vormt. Volgens de woorden van Paulus: " Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping; het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen." (2 Korintiërs 5: 17). Wij zijn "in Christus" (in verbondenheid met Christus) omdat wij verbonden zijn met God door de inwoning van Gods Geest. Gods plan van voor onze verlossing en redding is verbondenheid: verbondenheid met Zichzelf door de inwoning van de Heilige Geest. Zonde bracht scheiding en uiteindelijk de dood, Zie, de hand van de HEERE is niet te kort dat ze niet zou kunnen verlossen, en Zijn oor is niet toegestopt dat het niet zou kunnen horen. Maar uw ongerechtigheden maken scheiding tussen u en uw God, uw zonden doen Zijn aangezicht voor u verborgen zijn, zodat Hij u niet hoort. (Jesaja 59:1-2) 14

Maar Jezus kwam om ons leven te geven. Hij redt ons doordat Hij Zijn leven heeft gegeven; Want als wij, toen wij vijanden waren, met God verzoend zijn door de dood van Zijn Zoon, hoeveel te meer zullen wij behouden worden door Zijn leven, omdat wij verzoend zijn. (Romeinen 5: 10). Jezus, geeft ons geen leven als een afzonderlijk geschenk van Hem zelf, maar om ons te verenigen met Zijn Vader, door de Heilige Geest. Goddelijk leven is eeuwig door zijn aard en de enige manier om dat eeuwige leven te kunnen krijgen is door ons verbond met God. Wat wil dit zeggen? Hebben alle mensen op aarde de heilige Geest op de Pinksterdag ontvangen? Zeker niet. Maar doordat de Geest op de Pinksterdag is gekomen, werd de gave van de heilige Geest voor alle mensen beschikbaar. Vanaf die dag kan iedereen die tot Christus komt, het water des levens krijgen: En de Geest en de bruid zeggen: Kom! En laat hij die het hoort, zeggen: Kom! En laat hij die dorst heeft, komen; en laat hij die wil, het water des levens nemen, voor niets. (Openbaring 22:17) 15

Twee worden één Vanaf het begin van de mensheid heeft God het concept van de éénwording, in de relatie tussen een man en vrouw, verkondigt. " Toen zei Adam: Deze is ditmaal been van mijn beenderen, en vlees van mijn vlees! Deze zal mannin genoemd worden, want uit de man is zij genomen. Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten; en zij zullen tot één vlees zijn." (Genesis 2: 23-24). In dit eerste huwelijk wordt niets gezegd over een verbond of ceremonie of geloften, maar vinden wij een verbazingwekkende uitleg over eenwording. De vrouw komt voort uit de man en de twee (man en vrouw) werden één in Gods ogen. Deze verklaring van God moet eigenlijk de basis vormen voor hoe wij over het huwelijk denken. In de passage van Efeziërs 5 zoals geciteerd in het begin, spreekt Paulus over het huwelijksverbond en het verbond van Christus met de gemeente in precies dezelfde woorden die gebruikt worden in Genesis. Paulus zegt dat wij leden zijn van Christus, van Zijn vlees en van Zijn beenderen. De relatie is vergelijkbaar, en beiden kunnen worden omschreven als een mysterie. Wij moeten, in de Geest van God, het verband zien tussen deze twee wanneer wij verder over beide relaties nadenken. Het belang hiervan is op het eerste gezicht niet zo duidelijk, maar dat zal komen wanneer wij doorgaan. In de huwelijkrelatie houdt Jezus ons altijd een beeld voor van de relatie die bestaat tussen Zijn bruid, de gemeente als volgelingen van de Here Jezus en niet als instituut, en Hem zelf. Het voorbeeld geld eerst voor de man en vrouw, dan voor de kinderen, maar ook voor ieder mens wanneer zij om zich heen kijken. De hemelse relatie stijgt uit boven de aardse relatie, maar beide werken samen om Gods werk aan ons te openbaren. Zijn denken is in beide gevallen één door éénwording. Wanneer wij een lagere kijk op één van deze relaties accepteren, dan zal onze opvatting van de andere relatie daar ook onder lijden. Wat houd een huwelijksrelatie in? Alhoewel velen tegenwoordig zullen zeggen dat een huwelijk een overeenkomst of contact is, zijn er toch nog die weten dat een huwelijk een verbond is en dat deze relatie is vastgelegd wanneer twee mensen met elkaar een verbond voor God sluiten. Een man en vrouw worden gemaand om dit verbond niet te breken, of kunnen worden onderwezen dat voor God dit verbond niet kan worden verbroken, behalve door de dood van één van de deelnemers aan dit verbond. Hoewel zij het er mee eens zijn dat beiden deze verbondsverplichting in hun hart moet hebben wanneer zij het huwelijk aangaan, is het vlees zwak en is de realiteit er vaak één dat één of beiden het verbond breken. Let op de navolgende woorden van de Here Jezus: " En Hij antwoordde en zei tegen hen: Hebt u niet gelezen dat Hij Die de mens gemaakt heeft, hen van het begin af mannelijk en vrouwelijk gemaakt heeft, en gezegd heeft: Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en die twee zullen tot één vlees zijn, zodat zij niet meer twee zijn, maar één vlees? Dus, wat God samengevoegd heeft, laat de mens dat niet scheiden." (Matthëus 19: 4-6). Wat zegt de passage; maakt twee één? Is het een verbond? Een ceremonie? De geloften van een openbare instelling? De Here Jezus zegt dit niet met zulke bewoordingen maar spreekt over "verlaten" en "hechten" Daarna zegt Jezus: Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet. In de 16

grondtekst staat dit geschreven als: χωριζω cho rizo, waarbij sprake is van een (echt)scheiding. Dit woord komt in deze vorm slechts 2 keer voor namelijk ook in Markus 10:9. Jezus zegt dit ook als een gebod: scheide de mens niet. Deze samenvoeging is door God gedaan, gebaseerd op de acties van het paar en kan door een mens niet worden verbroken. De mens kan de keus maken om een verbond te verbreken, maar alleen dood kan een samenvoeging, die door God gedaan is, verbreken. Dit is de enige definitie van het huwelijk die in de Bijbel gevonden kan worden. Ik geloof dat er een bindend verbond is in de harten van degenen die een huwelijk ingaan in overtuiging voor de Here God en dat is zuiver en goed, maar het is een daad van God, waardoor ze één worden, zoals staat in Maleachi 2: 14-15 ",.Omdat de HERE er getuige van is geweest hoe u de vrouw met wie u als jongeman trouwde, ontrouw bent geworden. Zij was toch uw levensgezel en de vrouw voor wie u beloofde trouw te zorgen! U werd met uw vrouw verbonden door God. Volgens zijn wijze bedoeling werd u door het huwelijk één in Zijn ogen. (Het Boek): Wat betekent eigenlijk 'verlaten en hechten, aankleven of aanhangen'? Het antwoord daarop is dat een man openlijk zijn vaders huis (autoriteit verlaat) en zichzelf aan zijn vrouw verbind en zij samen een andere huishouding/gezin beginnen. Het is geen heimelijk gebeuren, maar iets wat gedaan wordt voor mensen en voor God. Ze leven openlijk als man en vrouw, op basis waarvan God hen één verklaart. Het is niet wat zij zeggen wat hen één maakt in Gods ogen, maar wat ze doen. Met de vrijheid binnen relaties, vandaag de dag, kunnen wij de vraag stellen; wanneer is een huwelijk "authentiek" in Gods ogen? De mens heeft door de eeuwen heen geworsteld met deze vraag en geprobeerd om voor elke situaties regels te bedenken en te maken. Het valt te betwijfelen dat we met een antwoord kunnen komen op alle vragen maar enkele uitgangspunten kunnen wel uitgelicht worden. Voor een normaal huwelijk, waar de aankondiging is gedaan op een publieke ceremonie en het huwelijk geconsumeerd wordt door middel van fysieke band is het antwoord duidelijk. Maar als een paar een huishouden/gezin uit zich zelf start (samen wonen), kan dit vragen oproepen. Als dit het geval is dan is een dergelijk paar alleen maar aan te moedigen om ernstig God te zoeken om van Hem het antwoord te krijgen of hun wijze van samen leven naar Zijn wil is. God is diegene aan wie wij verantwoording zullen moeten afleggen, en Hij zal zoekers met een oprecht hart een oprecht antwoord geven. Laten wij nooit vergeten dat God voor ons is en niet tegen ons. In bijna alle gevallen zal de sociale en maatschappelijke wetgeving van een land bepalen of een paar getrouwd is of niet. Door dit concept, zelfs als twee openlijk als een paar samen leven, en zij niet de regels van de wetgever van het land ten aanzien van het huwelijk volgen en uitvoeren, zij voor deze wet niet gehuwd zijn en ook niet in Gods ogen. Degenen die vanuit Bijbelse visie dit standpunt beamen zullen zeggen dat het paar bij elkaar woont en in ontucht leeft. De vraag is echter: waar zien we menselijke wetten en regels in Genesis? En waar zien we deze in het verhaal van Isaac en Rebecca? Waren deze twee niet getrouwd (één) in Gods ogen? Na een periode van samen leven, erkennen zelfs de meeste overheden dit als een "wettelijke samenvoeging". Het is niet de bedoeling om de wetten en regels van een land te negeren, want we worden gemaand om deze te houden omwille van het verkrijgen van de wettelijke akte. Maar in de Bijbel is er geen basis om aan wetten te gehoorzamen waardoor een paar één wordt in Gods ogen. 17

Wat de Bijbel aangeeft is dat wanneer een man en een vrouw "verlaten en aankleven," God zegt dat zij één zijn, of zij nu gehoorzamen aan de wetten van het land, of niet. De sociale wetten gehoorzamen, maakt het huwelijk in de ogen van de mens duidelijk en geeft een goede juridische basis, maar het maakt hen niet meer "een." God is degene die samenvoegt, niet de mens. Dat de mens samenvoegt houdt een groot gevaar in, het opent namelijk voor de mens de deur om een paar te kunnen scheiden. M.a.w. Wat de mens samenvoegt, kan de mens scheiden!! Dan is er ook nog een groep die stelt: het is de kerk die een man en een vrouw samenvoegt. Sommige religieuze groepen gaan zover door te zeggen dat huwelijken die door hun kerk ingezegend zijn, de enige zijn die God erkent zijn, en dat de rest van de huwelijksrelaties in de wereld in zonde leeft. Er zijn vele variaties op deze visie, maar waar zien we een voorbeeld of onderwijs in de Bijbel dat aangeeft of de kerk (of religieuze groeperingen) bevoegdheid heeft om een man en vrouw in Gods ogen samen te voegen? Dit is niet te vinden. Nogmaals, als een religieuze groepering de autoriteit heeft om een paar één te maken, zou dit de deur openen om hen ook een relatie te kunnen laten ontbinden. Het is uitermate belangrijk om in te zien dat de eenwording die het gevolg is wanneer een paar verlaat en aankleeft het fundament van een huwelijk is. Deze eenwording is datgene wat een man en vrouw getrouwd maakt in Gods ogen, en alleen de dood kan deze eenwording verbreken. "Want de gehuwde vrouw is door de wet gebonden aan de man zolang hij leeft. Als de man echter gestorven is, is zij ontslagen van de wet die haar aan de man bond." (Romeinen 7:2). "Een vrouw is door de wet gebonden, zolang haar man leeft. Als haar man echter ontslapen is, is zij vrij om te trouwen met wie zij wil, maar alleen in de Heere." (1 Korintiërs 7: 39). 18

De gemeente als bruid van Christus " Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en die twee zullen tot één vlees zijn. Dit geheimenis is groot; maar ik spreek met het oog op Christus en de gemeente.." (Efeziërs 5: 30-32). Hier vergelijkt Paulus de relatie tussen Christus en de gemeente met die van een echtgenoot en zijn vrouw. Hij spreekt echter niet alleen over een beeldvorming, maar een geestelijke realiteit. Hij noemt deze relatie "een groot mysterie." Hij zegt, in het vers ervoor, dat we eigenlijk "leden van zijn lichaam, van zijn vlees en van zijn beenderen" zijn. Wat maakt de gemeente de bruid van Christus in werkelijkheid meer dan alleen een overeenkomstigheid? " Want zoals het lichaam één is en veel leden heeft, en al de leden van dit ene lichaam, hoewel het er veel zijn, één lichaam zijn, zo is het ook met Christus. Ook wij allen immers zijn door één Geest tot één lichaam gedoopt, hetzij dat wij Joden zijn, hetzij Grieken, hetzij slaven, hetzij vrijen; en wij allen zijn van één Geest doordrenkt. Want ook het lichaam bestaat niet uit één lid, maar uit vele. (1 Korintiërs 12: 12-14). Paulus zegt ons dat elk lid "doordrenkt is van die ene Geest" en in één lichaam gedoopt zijn. We zijn samen gebundeld door het ontvangen van een gemeenschappelijk leven; het eeuwige leven van God. Elk lid van de gemeente is tot één lichaam gemaakt door onze verbondenheid in Christus door die ene Geest. Deze verbondenheid is niet alleen een symbool of illustratie, maar een geestelijke realiteit. Net als in de huwelijksrelatie, is de verbondenheid in één dag gevormd, namelijk op de dag dat wij in de Geest gedoopt werden door Christus. Nu is het zaak om de rest van ons leven te leven in de realiteit van die verbondenheid. We kunnen niet leven uit deze verbondenheid wanneer deze niet bestaat, maar zodra de verbondenheid er is, is het onze verantwoordelijkheid om, vanuit deze verbondenheid met andere leden van het lichaam, te leven. Alle richtlijnen voor de gemeente zijn op basis van deze verbondenheid. Bijvoorbeeld; we worden gemaand om "de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede.." (Efeziërs 4: 3). Wij creëren deze eenheid niet (God heeft het gedaan door ieder lid zich met Hem te verenigen), maar wij onderhouden deze eenheid op de wijze waarop wij ons gedragen. Immers, zij die naar het vlees zijn, bedenken de dingen van het vlees, maar zij die naar de Geest zijn, de dingen van de Geest. (Romeinen 8:5) Wat is ons deel wanneer wij deze nieuwe relatie aangaan? Is het niet zeer vergelijkbaar met die van de bruid? God komt tot ons en vraagt ons om op zijn uitnodiging in te gaan. Onze reactie is er één waarbij wij alle andere relaties beëindigen en onszelf aan Hem geven. Maar hoewel wij oprecht deze nieuwe relatie met God willen, kunnen wij die niet tot stand brengen. Het werk is het werk van God, niet van de mens. Alles wat we kunnen doen is onszelf aan Hem overgeven. Hij is degene die de relatie tot stand brengt door inwoning bij ons te maken. Het verbond is gemaakt door God, niet door ons. Dit is het Nieuwe Verbond. Het is een relatie die afhankelijk is van God, en het is aan ons om ons over te geven en op Hem te vertrouwen. We lezen in het boek Openbaring dat dit huwelijk met Jezus, aan het eind van der tijden, bij het grote bruiloftsmaal van het Lam zal worden verwezenlijkt en zien wij ook dat de Bijbel begint met de huwelijks relatie en er mee eindigt. 19

"En ik hoorde zoiets als een geluid van een grote menigte en als een gedruis van vele wateren en een geluid als van zware donderslagen: Halleluja, want de Heere, de almachtige God, is Koning geworden. Laten wij blij zijn en ons verheugen en Hem de heerlijkheid geven, want de bruiloft van het Lam is gekomen en Zijn vrouw heeft zich gereedgemaakt. En het is haar gegeven zich met smetteloos en blinkend fijn linnen te kleden, want dit fijne linnen zijn de gerechtigheden van de heiligen. En hij zei tegen mij: Schrijf: Zalig zijn zij die geroepen zijn tot het avondmaal van de bruiloft van het Lam. En hij zei tegen mij: Dit zijn de waarachtige woorden van God." (Openbaring 19: 6-9). Als dit waar is, wat is onze huidige relatie op dit moment dan met Jezus? In de praktijk van een Joodse bruiloft zijn wij een verloofde van Christus. Want ik beijver mij voor u met een ijver van God. Ik heb u immers ten huwelijk gegeven aan één Man om u als een reine maagd aan Christus voor te stellen.' (2 Korintiërs 11: 2). Voor het woord ijver staat het Grieks woord - zelos-, wat betekent: uit bewondering of liefde ontsproten. In de Joodse cultuur was een verloving, zoals in Lukas 1:27 staat ondertrouwd, bindend en de bruid werd aangeduid als de vrouw van haar man, zelfs voordat het huwelijk werd geconsumeerd door middel van lichamelijke eenwording. De verloving- of ondertrouwperiode was een tijd van voorbereiding, en op de afgesproken tijd kwam de bruidegom en nam zijn "vrouw" naar het huis dat hij had voorbereid. Vergelijk dit eens is met onze relatie met Christus. Dit is een tijd van voorbereiding voor ons huwelijk met Christus. Om deze voorbereiding uit te werken, heeft God ons, door de inwoning van de Heilige Geest, de 'garantie' gegeven dat Hij serieus is over deze belofte en naar de bruiloft toe wil werken. "In Hem bent ook u, nadat u het Woord van de waarheid, namelijk het Evangelie van uw zaligheid, gehoord hebt; in Hem bent u ook, toen u tot geloof kwam, verzegeld met de Heilige Geest van de belofte, Die het onderpand is van onze erfenis, tot de verlossing die ons ten deel viel, tot lof van Zijn heerlijkheid.'(efeziërs 1: 13-14). Dus is God (door de inwonende Geest) degene Die ons door onze volledige verbondenheid met Christus op die grote bruiloftsdag voor bereidt. Alleen Hij kan ons voorbereiden op een dergelijke hoge roeping. Het moet het werk van God zijn, niet van de mens. Wanneer wij dit alles helder en duidelijk zien, dan is het voor ons van het grootste belang om ons voortdurend te plaatsen onder de leiding van de Heilige Geest. "En verder hadden wij onze aardse vaders als opvoeders, en wij hadden ontzag voor hen. Zullen wij ons dan niet veel meer onderwerpen aan de Vader van de geesten, en leven? Want zij hebben ons wel voor een korte tijd naar het hun goed dacht bestraft, maar Hij doet dat tot ons nut, opdat wij deel krijgen aan Zijn heiligheid. En elke bestraffing schijnt op het moment zelf wel geen reden tot blijdschap te zijn, maar tot droefheid. Maar later geeft zij hun die erdoor geoefend zijn een vreedzame vrucht van gerechtigheid." (Hebreeën 12: 9-11). Wanneer wij Gods grote plan in zekere mate kunnen zien, dan moet dat er toe bijdragen dat wij lagere denkbeelden uit onze visie verwijderen en onze weg zoeken in de volheid van Gods doel. De gemeente is er niet voor samenkomsten en activiteiten maar voor verbondenheid geestelijke verbondenheid met God en met elkaar. Het is het antwoord op het Hogepriesterlijk gebed van de Here Jezus, net voordat hij naar Golgotha ging: "... opdat zij allen één zullen zijn, zoals U, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn, opdat de wereld zal geloven dat U Mij gezonden hebt." (Johannes 17:21) 20

Dit is niet iets dat pas word gerealiseerd in de hemel, maar dat vindt nu al plaats. Elk onderdeel van Gods plan voor ons werkt vanuit de basis: dat wij één zijn, net zoals Zij één zijn. Wanneer we eenheid met God en met elkaar ervaren, kan God laten zien wie Hij is en die getuigenis gebruiken om mensen tot Zich trekken. God is liefde en de liefde in een huwelijk wordt uitgedrukt in eenheid en verbondenheid. 21

Echtscheiding Echtscheiding is, voor zowel gelovigen als ongelovigen, het breken van een door God tot stand gebracht, verbond "Want de HEERE, de God van Israël, zegt dat Hij het wegsturen van de eigen vrouw haat, hoewel men het geweld bedekt met zijn gewaad, zegt de HEERE van de legermachten. Wees dus op uw hoede met uw geest en handel niet trouweloos. (Maleachi 2: 16). God haat de echtscheiding! Wat is echtscheiding? Echtscheiding is een poging om scheiding aan te brengen aan een verbond dat door God tot stand gebracht werd. Het is op elke manier boosaardig en destructief, en het brengt geweld elke keer dat het gebeurt. Het beïnvloedt de mensheid op talloze manieren, en laat een spoor van pijn en bitterheid achter van begin tot het eind. Het is de pest van onze tijd en misschien wel de wortel van het instorten van de volkeren en naties. Van de gemeente wordt gezegd om als zout en licht te zijn, en wanneer wij invulling willen geven aan die roeping dan moeten wij elke mogelijke manier gebruiken om voor God op de bres staan tegen echtscheiding en vooral tegen hertrouwen en op elke mogelijke manier waartoe God ons in staat stelt om dat te doen. N.B. Door het gemak waarmee vandaag de dag hertrouwd wordt staat de deur voor echtscheiding nog veel verder open dan 50 jaar geleden het geval was. Wanneer hertrouwen alleen nog maar toegestaan zou worden op Bijbelse grondslag dan zou het aantal echtscheiding zeer drastisch dalen, waarschijnlijk tot wel 50% van de huidige aantallen. " Alzo dat zij niet meer twee zijn, maar een vlees. Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet. (Mattheüs 19: 6 SV). Het laatste gedeelte van deze tekst is, zoals wij eerder vermelden een opdracht: scheide de mens niet." Jezus zegt ons dat wanneer twee mensen zich als man en vrouw samengevoegd hebben, zij in werkelijkheid één zijn. Deze eenheid gaat veel verder dan de fysieke eenwording. Omdat Paulus zegt dat het een mysterie is, kunnen wij ons afvragen of we alles over deze eenheid kunnen uitleggen. Echtscheiding betekent een weg zoeken om die eenheid, dat verbond te verbreken. Jezus, maakte het heel duidelijk dat God nooit echtscheiding heeft goedgekeurd. En de Farizeeën kwamen naar Hem toe om Hem te verzoeken en zeiden tegen Hem: Is het een man toegestaan zijn vrouw om allerlei redenen te verstoten? En Hij antwoordde en zei tegen hen: Hebt u niet gelezen dat Hij Die de mens gemaakt heeft, hen van het begin af mannelijk en vrouwelijk gemaakt heeft, en gezegd heeft: Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en die twee zullen tot één vlees zijn, zodat zij niet meer twee zijn, maar één vlees? Dus, wat God samengevoegd heeft, laat de mens dat niet scheiden. Zij zeiden tegen Hem: Waarom heeft Mozes dan geboden een echtscheidingsbrief te geven en haar te verstoten? Hij zei tegen hen: Mozes heeft vanwege de hardheid van uw hart u toegestaan uw vrouw te verstoten; maar van het begin af is het zo niet geweest. Maar Ik zeg u: Wie zijn vrouw verstoot anders dan om hoererij en met een ander trouwt, die pleegt overspel, en wie met de verstotene trouwt, pleegt ook overspel." (Mattheüs 19: 3-9). 22

Wanneer wij naar vermeldingen over echtscheiding in het Oude Testament kijken, zullen we zien dat God het altijd heeft gezien als een ernstige overtreding. Onder de regels voor priesters die in dienst van de Heer staan zien wij de volgende aanwijzing: "Geen ontuchtige of onteerde vrouw zullen zij huwen, en een vrouw die door haar man verstoten is, zullen zij niet nemen, want hij is heilig voor zijn God." (Leviticus 21:7) Waarom is echtscheiding zo ernstig in Gods ogen? Is het niet zo dat het in alles strijdig is met Gods aard en het doel? God is een God van liefde en liefde brengt eenheid. Echtscheiding komt wanneer liefde heeft gefaald, en scheiding is dan het resultaat. Het is de duivel die altijd wil verdelen wat God heeft samengebracht. Echtscheiding is beschamend voor degenen die erbij betrokken zijn en een open triomf voor de duivel, de vijand van onze ziel. Omdat de man het hoofd en priester van het gezin is wil de duivel niets liever dan dat deze verdwijnt zodat hij met zijn destructieve gedrag levens kapot kan maken. Maar ik wil dat u weet dat Christus het hoofd is van iedere man en de man het hoofd van de vrouw en God het hoofd van Christus. (1 Korinthiërs 11:3) De pijn die volgt op echtscheiding, en niet alleen voor de echtgenoot en echtgenote, maar ook bij kinderen, familie en vrienden, is verstrekkend. De gevolgen van de schade duren vaak een mensenleven en worden vaak doorgegeven aan volgende geslachten. Behalve daar waar de wondere werking van Gods genade levens herstelt, herstellen mannen en vrouwen zelden volledig van een echtscheidingservaring. Statistieken laten zien dat kinderen van gescheiden ouders veel meer kans hebben op psychische problemen en om zelf te falen in hun huwelijk. Zie hoe de duivel hierbij rondgaat als een brullende leeuw. Geen wonder dat God de echtscheiding haat. Het is niet ons doel om stil te blijven staan bij statistische gegevens, maar voeren dit aan om te benadrukken dat echtscheiding niet te lichtvaardig moet worden genomen. Het is een zeer ernstige uiting van zonde in Gods ogen. De welig tierende echtscheidingen in onze samenleving vandaag de dag heeft een verwoestend effect op velen. Als kinderen van het licht moeten wij door de Heilige Geest, onszelf Gods gedachten toe eigenen als onze gedachten en een heilige haat uitoefenen tegen echtscheiding. We moeten ons verzetten tegen deze stroom van zonde, zodat levens kunnen worden gered van dit destructieve gedrag en om verder schade te voorkomen. Iemand gebruikte het volgende voorbeeld: "Stel je voor dat deze kamer geen ramen heeft, maar slechts één deur. Als er een brand uitbreekt, wat zou je eerste reactie dan zijn? Je zou naar de deur lopen en zo snel als mogelijk de kamer verlaten. Maar stel dat er geen deur was, of deze van buitenaf is vergrendeld? Wanneer er een brand uitbreekt, en je er echt op geen enkele manier uit kunt, wat zou je doen? De nadruk zal liggen op het blussen van de brand, en niet voor de vlammen weg lopen want je kunt nergens heen. We moeten onze huwelijken beschouwen als een dichte ruimte zonder ontsnappingsmogelijkheid. Dan zou onze focus niet gericht zijn op ontsnappen of uitstappen, maar op het herstel van de relatie door het blussen van de vlammen van bitterheid, onverdraagzaamheid, woede enz. en aanwakkeren van de vlammen van de liefde." 23

Hertrouwen, en zondig verbond? Na de echtscheiding vindt de persoon, die bekend is met geneugten van een huwelijksrelatie, zichzelf vaak alleen en verlangt opnieuw gezelschap. Dit is niet gemakkelijk om mee om te aan, omdat de, vaak toch nog, goede herinneringen van de beëindigde relatie niet snel verdwijnen. Ook speelt vaak de verwachtingen die in een vorige relatie niet zijn uitgekomen een rol in het verlangen naar een nieuwe (perfecte) relatie. Omdat een relatie met God vaak zeer zwak of afwezig was en in de echtelijke relatie een belangrijke factor is, worstelt een gescheidene vaak met eenzaamheid na de echtscheiding. Een van de ernstige gevolgen van de echtscheiding is dat het de deur opent voor overspel door een nieuwe relatie aan te gaan. Voor God is dit een nog grotere zonde dan echtscheiding. Scheiding, of beter gezegd separatie, hoeft geen zonde te zijn wanneer deze aan één van de partners wordt opgedrongen die het huwelijksverbond niet wil verbreken, maar zo n separatie resulteert vaak in onvergevingsgezindheid en bitterheid dat is zonde en dit vernietigd uiteindelijk vaak de huwelijks relatie. De Bijbel verteld ons niet dat er geen gescheiden mensen in de hemel komen, maar het Woord zegt wel dat er geen overspeligen zullen zijn. " Of weet u niet dat onrechtvaardigen het Koninkrijk van God niet zullen beërven? Dwaal niet! Ontuchtplegers, afgodendienaars, overspelers, schandknapen, mannen die met mannen slapen, dieven, hebzuchtigen, dronkaards, lasteraars en rovers zullen het Koninkrijk van God niet beërven. Sommigen van u zijn dat wel geweest, maar u bent schoongewassen, maar u bent geheiligd, maar u bent gerechtvaardigd, in de naam van de Heere Jezus en door de Geest van onze God." (1 Korintiërs 6: 9-10). Laat het huwelijk bij allen in ere zijn en het huwelijks bed onbevlekt, want ontuchtplegers en overspelers zal God oordelen." (Hebreeën 13: 4). Overspelige mannen en vrouwen, weet u dan niet dat de vriendschap met de wereld vijandschap tegen God is? Wie dan nu een vriend van de wereld wil zijn, wordt als vijand van God aangemerkt. (Jakobus 4:4) 24

Wat is overspel? Jezus is hierover zeer duidelijk. " Ieder die zijn vrouw verstoot en met een andere trouwt, pleegt overspel en ieder die met een vrouw trouwt die door haar man verstoten is, pleegt ook overspel." (Lukas 16: 18). En thuis stelden Zijn discipelen Hem hierover opnieuw vragen. En Hij zei tegen hen: Wie zijn vrouw verstoot en met een andere trouwt, pleegt overspel tegen haar. En als een vrouw haar man verstoot en met een andere trouwt, pleegt zij ook overspel." (Markus 10: 10-12). Maar Ik zeg u dat wie zijn vrouw verstoot om een andere reden dan hoererij, maakt dat zij overspel pleegt; en wie met de verstotene trouwt, pleegt ook overspel. (Mattheüs 5:32) " Maar Ik zeg u: Wie zijn vrouw verstoot anders dan om hoererij en met een ander trouwt, die pleegt overspel, en wie met de verstotene trouwt, pleegt ook overspel." (Mattheüs 19: 9). Deze teksten uit drie verschillende evangeliën benadrukken de ernst en juistheid van de verklaringen van de Here Jezus. Paulus versterkt de zaak tijdens het schrijven naar de Romeinen: " Of, broeders, weet u niet -ik spreek immers tot mensen die de wet kennen- dat de wet over de mens heerst zolang hij leeft? Want de gehuwde vrouw is door de wet gebonden aan de man zolang hij leeft. Als de man echter gestorven is, is zij ontslagen van de wet die haar aan de man bond. Daarom dan, als zij de vrouw van een andere man wordt terwijl haar man leeft, zal zij een overspelige genoemd worden. Als haar man echter gestorven is, is zij vrij van de wet, zodat zij geen overspelige is als zij de vrouw van een andere man wordt. " (Romeinen 7: 1-3). Paulus laat zien dat God in aanvulling op de woorden van Jezus het terrein van hertrouwen niet heeft verlaten. Heel eenvoudig gezegd, het is overspel (of een overspelige relatie) wanneer een man of vrouw zichzelf toevoegt aan een andere man of vrouw zonder dat de partner is gestorven. Alle bovengenoemde Bijbelteksten spreken niet alleen over een daad van overspel, maar over een overspelige relatie: een tweede "huwelijk" (verlaten en aanhangen) nadat één of beide partners eerder getrouwd zijn geweest en hun eerste partner nog leeft. Wij zullen niet proberen om alle wijdverbreide redernaties, die door de eeuwen heen en in het bijzonder de laatste 50 jaar zijn ontstaan zijn, op te sommen, maar wij willen er toch een paar te noemen. Eén is gebaseerd op Mattheüs 5:32 en Mattheüs 19:9 waar Jezus zegt "anders dan om hoererij. Deze Bijbelteksten worden vaak gebruikt om een echtscheiding en vaak hertrouwen, door de onschuldige partij, te rechtvaardigen wanneer één van de partners ontrouw is geweest. Er zijn echter veel aanwijzingen dat de teksten in Mattheüs 5:32 en Mattheüs 19:9 een verwijzing zijn naar de gebruiken binnen en vooraf gaand aan het Joodse huwelijk omdat zowel Markus 10:10, Lukas 16:18, niet spreken over een uitzondering. Bijbel onderzoekers vertellen ons dat het evangelie volgens Mattheüs voor de Joden werd geschreven en binnen de Joodse gewoonten en gebruiken waarbij de bruid en bruidegom werden beschouwd als man en vrouw vanaf het begin van de periode van verloving/ondertrouw. De ondertrouw periode was al bindend, maar er was een jaar van voorbereiding voordat het huwelijk werd geconsumeerd en de twee samen kwamen om als één te leven. Als ontrouw 25

(seksuele immoraliteit) werd ontdekt op het moment van de eenwording, na de verloving / ondertrouw, dan was de man vrij om te scheiden van zijn vrouw (verloofde) zonder verdere gevolgen. Een voorbeeld hiervan in de Bijbel vinden wij bij Josef en Maria (zie Mattheüs 1: 18-25). Ook wanneer er mensen zijn die het niet eens zijn met deze theorie dat deze uitzondering alleen toegepast wordt op de Joodse verlovingsperiode, dan nog willen wij erop wijzen dat, ondanks het feit dat sommigen deze teksten gebruiken om echtscheiding te rechtvaardigen op grond van ontrouw, zoals wij reeds aanhaalden, zowel in Markus, Lucas en door Paulus nergens over een uitzondering wordt gesproken. In ieder geval staat er in Gods Woord geen enkele tekst die hertrouwen toestaat, behalve wanneer iemand ongetrouwd is of partners overleden zijn. Een andere veel gebruikte uitleg die echtscheiding en hertrouwen zogenaamd rechtvaardigen is de uitleg van Paulus met betrekking tot: dat alle dingen nieuw worden in Christus. " Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden." (2 Korintiërs 5: 17). Dit wordt door sommigen geïnterpreteerd als zou dit betekenen dat wanneer een persoon of paar in een overspelige relatie (een tweede "huwelijk") tot de Here Jezus komen, zich bekeren, "alle dingen nieuw zijn" en dat diegene met wie zij op dat moment een relatie/paar vormen hun legitieme vrouw of man is vanaf het moment van hun bekering. Wanneer het huwelijk een christelijke instelling zou zijn, dan kon dit argument misschien geldigheid hebben. Echter, in de passages met betrekking tot huwelijk, wordt er geen enkele melding gemaakt van het geloof in God of dat volgeling van de Here Jezus zijn een rol speelt. Wanneer een man en vrouw 'verlaten en aankleven,' beschouwt God hen één of zij nu christen zijn of niet. Om wat meer licht te brengen in de betekenis van een "nieuwe schepping zijn" gaat het over het binnenste van een mens, niets verwijst zijn externe omstandigheden, zoals zijn echtelijke situatie. Een volgeling van Jezus Christus worden schept niet de mogelijkheid om een nieuwe vrouw of man te nemen, noch geeft het een paar de mogelijkheid om opnieuw te trouwen, omdat geen of een van beiden geen christenen was op tijdens hun eerste huwelijks ceremonie. Wanneer een paar in overspel leeft, wanneer één of beiden tot bekering komen, is de enige manier om vrij zijn van deze zonde te worden, de zonde van overspel belijden en de overspelige relatie beëindigen. Ja, dan zijn alle dingen nieuw in de zin van ik ben nu een nieuwe schepping in Christus Jezus, maar dat maakt een andere persoon niet mijn vrouw of man wanneer zij dit vóór de wedergeboorte niet was. 26