Hoi Muziek vrienden, Hoe is het gegaan de afgelopen maanden? Niet zo geweldig met het weer, niet war? Dan maar hopen op een mooie Hollandse nazomer nietwaar. In elk geval was het voor ons in Groningen belangrijk om eens te gaan kijken in Almere. En daar kwam, op een avond, de babbel over muziek. Ze hadden daar een oud meubel uit de jaren '60 in de kamer gezet. En daar zat ook een pick-up in. En ja hoor, er zaten ook een paar platenkoffers met LP's in. En het is voor mij altijd leuk om dan even te 'grasduinen' in die koffers om te zien wat er allemaal in zit. Mijn zwager was met een zekere regelmaat in de VS en nam dan altijd wat LP's mee met Country e.d. voor zijn vrouw, mijn zus. Zo zag ik voor het eerst wat platen van de Glazer Brothers en van de louvin Brothers (Ira & Charlie). En plotseling had ik daar een L.P. in mijn handen van een pianist met nummers als Ï Sail My Ship Alone" en "Judy" erop. Het eerste nummer kende ik goed van Jerry CROOK`S MUSIC WORLD Lee Lewis en "Judy" hoorde ik voor het eerst op de Anna's Hoeve bij Hilversum. Het werd op een verjaardag van Jerry Lee Lewis gespeeld door de Vaillants en ik vond het een lekker in het gehoor liggend nummer..ik dacht verrast; wat is dit? Redell? Teddy Redell? Ik kende wel een Bobby Redell. Dat was ook midden in onze echte Rock & Roll periode, top tijd tussen 1955 en 1960. Ja, Bobby had een hit, "Kissin Time" Een echte stamper! Maar dit was dus een L.P. van Teddy Redell. Met de naam van"rockin Ön The "88" In "88"! Nah, nooit van gehoord. Even vragen. "Hé Geert, wat is dit voor een L.P.? Zet hem eens
op." Wel, hij had wel wat van Jerry Lee maar er zat veel minder dynamiek in. Toch was mijn belangstelling voor deze oude 'Rocker' gewekt in ik vroeg m'n zwager hoe of hij er aan gekomen was. Ja, zei hij, dat was op de zoveelste verjaardag van Jerry Lee Lewis. Dan kwamen zijn 'fans' altijd naar ANNA'S HOEVE. Bij Hilversum. Dit was jaren lang de plek voor de liefhebbers. En het was ook de plek voor de C.D.N. Groepering (Country Dance News) geweest. Goed, mijn zwager liep daar zo wat rond en zag op een moment, wat achteraf, een man met een grijs rock & Roll kapsel en dito kleding zitten. Hij sprak hem, wat nieuwsgierig aan en hij bleek dus Teddy Redell voor zich te hebben. Er werden wat gegevens uitgewisseld en kennelijk klikte het tussen beide heren. Tenslotte zei Teddy dat hij een mooi cadeautje voor hem had en liet hem de LP zien. Teddy vroeg zijn naam en schreef voor hem de woorden; Van Teddy Redell For George Smit, op de LP. Het stond er wat bleekjes maar nog steeds duidelijk op. Tja, toch mooi. Teddy Redell is geboren als Theodore Delano Ridel op 7-6- 1937. In Quitman, Arkansas. Zijn opa was destijds(1890) geëmigreerd vanuit Wenen, Oostenrijk naar Arkansas. Dus groeide Teddy op en nabij een grote familie boerderij. De eerst decennia was dat moeilijk want er was in wezen een grote crisis en recessie aan de gang en dat was niet alleen in Europa maar ook in de VS. Maar de familie had een oude piano mee genomen waar Teddy les op kreeg. Er was op school een lerares Annie Witt, die hem niet alleen klassieke stukken leerde maar ook Boogie Woogie en de Ragtime. En vooral het laatste sprak Teddy erg aan. Nu was er in deze beroerde economische tijd weinig belangstelling voor klassieke muziek. Men hoorde veel liever wat op beurend klanken. En tegen de tijd dat hij zo een 14 à 15 jaar was(begin jaren '50 dus) had Teddy een eigen stijl ontwikkeld en daar speelde de Westerse Swing en de Hill Billy muziek een belangrijke rol in. Hij maakte
toen ook al zelf nummers. En op zijn 15e jaar maakte hij zijn debuut op een radiostation KWCB in Searcy, Arkansas. Het had tot gevolg dat hij steeds gevraagd werd om bepaalde nummers te spelen. Het gevolg was dat hij werd gevraagd door Lloyd Sutherland om zijn 'live' band te komen versterken. Hij viel op bij een andere ster in de vroege jaren '50. Hill Billy stijl door Wayne Raney, die er al heel populair door was geworden. In de winter, 1955, nam Wayne Raney Teddy mee naar Missouri. Zo kwam hij terecht in zijn TV show in Jefferson City, Missouri. Succes! Ze verkasten naar het Oosten, Wheeling, West Virginia en hij verscheen daar regelmatig op de Örginal of the World Jamboree" (WWW radio) Teddy Redell geheel rechts, naast Wayne Raney) In de lente van 1955 ging Redell (18 jaar) met Raney naar de studio (Cincinnati's King) voor de opname van een viertal nummers waaronder "Bootleg Boogie"en "Gone With the Wind This Morning". Daarna toerde hij weer met Raney's tot het eind van 1956. In de zomer van 1957 had hij ook auditie gedaan voor Sam Phillips. Maar die had het in diezelfde tijd al heel druk met klanten zoals Elvis Presly, Carl Prekins, Jonny Cash, Jerry Lee lewis e.d. In dit geweld van zaken doen sneeuwde Teddy helemaal in en verdween naar de achtergrond. Omdat de wereld doordraaide deed Teddy ondertussen sessie werk als pianist voor de kleine Dub en Stylo labels in Little Rock en vanaf 1958 ook voor het jonge Vaden label in Trumann, Eigendom van Arlen Vaden. Zoals zo vaak door ziekte van een ander, kwam er een kans voor Teddy.Vaden vroeg hem noodgedwongen of Teddy ook kon zingen. En Teddy liet hem "Knockin On The Backside" horen en ja! Dit werd Teddy's
eerste relaese. (Vaden 110). Zijn artiesten naam was toen Teddy Redell. Vaak speelde hij als pianist mee op pure Rock & Roll LP's. Zijn 2e release werd "Corrina, Corrina/ Gold Dust". Opgenomen in de King Studio's in Cincinnatie en ook uit gebracht op het Vaden label (1960) Zijn 3e release volgde snel. "Pipeliner". Daarna volgde zijn 4e en dat was "Judy". En dat werd een topper! En dat kwam omdat het een sterke song was, die goed in het gehoor lag. Dat vond Elvis Presly ook en dus werd het nummer ook gebruikt in een film met hem en Judy Tyler. Wanneer Elvis het nummer zingt kun je ook heel duidelijk de verbeterde geluidsopname horen. Daar kon het label Vaden niet tegen aan. Ergo; Het gaf de carrière van Teddy een flinke lift! Judy groeide uit tot een klein klassieker en stond weken op de eerste plaats. Maar Teddy was op dat moment bezig met het vervullen van zijn dienstplicht. Wel bleef hij 's avonds optreden in locale bars rondom El Paso. Van de royalty's, die hij kreeg voor het schrijven van de song Judy kon hij voorlopig heel goed leven. Na zijn diensttijd kreeg hij al gauw genoeg van het voortdurende onderweg zijn. En hij nam serieus les als pianostemmer. Hij trouwde met Rose en vestigde zich in Rose Bud, Arkansas. Hij was ondertussen ook een Universitair geschoolde pianostemmer geworden. En hij had er een goede boterham aan. Toch komt er weer leven in zijn muzikale carrière wanneer hij wordt benaderd door een Nederlandse Producer Cees Klop. Het is dan eind jaren '70. Cees Klop heeft frisse plannen en er volgen optredens in Europa en ook in UK. Het is dan eind jaren '80 als hij via het White Label Records een promotie LP maakt voor/van Teddy Redell. De naam van deze LP is; "Rockin Ön The "88" In "88"! En laat dat nu die LP zijn die ik in Almere in een oude platenkoffer vond.
Teddy Redell overleed, nog niet zo lang geleden, in september 2014 in Arkansas. Datwastweer! Vr.gr. Cees. Mee geholpen door Cees Klop wordt het in de jaren '90 en de jaren 2000 nog een drukke aangelegenheid voor Teddy. Optredens in Duitsland, Zweden en uiteraard ook Nederland volgen elkaar in regelmaat op. Bijv. de tour naar het beroemde Hemsby Music Festival in Engeland.. Veel succes! Cees Klop heeft voor Teddy nog heel wat geregeld en Teddy Redell heeft nog vast heel wat mooie jaren m.b.t. zijn carrière beleefd. Teddy Redell in actie.