Soefi herdenkingsdienst Agastya 30 november 2013
Hindu geschrift Hij die mij in alles ziet en alles in mij, hem zal Ik nooit verlaten en hij zal Mij nooit verliezen. De Yogi die de eenheid van het leven realiseert en die Mij in alle wezens eert, leeft in Mij, wat ook zijn lot moge zijn. O Arjuna, Hij is de volmaakte Yogi, die onderwezen door het evenbeeld in hemzelf, hetzelfde Zelf overal ziet, om het even of de uiterlijke vorm aangenaam of pijnlijk is. Boeddhistisch geschrift Ziet rondom en aanschouwt het leven. Alle ding is vergankelijk en niets is blijvend. Daar is geboorte en dood, groei en verval; daar is samenvoeging en scheiding. Gij kunt uw ziel onsterfelijk maken door haar te vervullen van waarheid. Daarom: word gelijk kostbare vaten, geschikt de nectar des Meesters woorden te ontvangen. Reinigt uzelf van zonden en heiligt uw leven. Er is geen andere weg om de waarheid te bereiken. Laat ons onze toevlucht zoeken in Boeddha, want hij heeft het duurzame gevonden in het vergankelijke. Laat ons onze toevlucht zoeken in datgene dat het onveranderlijke is in de wisselingen van het bestaan. Zoroastrisch geschrift Ik stierf als mineraal en werd een plant, Ik stierf als plant en verhief mij tot het dier, Toen stierf ik als dier en ik werd een mens. Wat zou ik vrezen? Wanneer was ik minder na het sterven? Maar toch wederom zal ik sterven als mens om te gaan zweven met de gezegende engelen; maar zelfs van dit engelenbestaan moet ik opwaarts rijzen: behalve God vergaat alles. Wanneer ik mijn engelenziel heb opgeofferd, Zal ik worden, wat geen verstand bevatten kan. O, laat mij niet bestaan want het niet bestaan verkondigd in orgeltonen: Tot Hem keren wij terug.
Israëlitisch geschrift Almachtige Heer, Hoe dierbaar is mij Uw huis. Ik hunker ernaar in Uw tempel te zijn, Met hart en ziel juich ik U toe, U, de levende God. Gelukkig zij die in Uw tempel wonen, Altijd brengen zij U hulde. Almachtige Heer. Gelukkig is wie op U vertrouwt. Christelijk geschrift Ik zal u een geheim vertellen. We zullen niet allemaal sterven. Maar wel veranderd worden, opeens. In een oogwenk, bij het laatste trompetgeschal. Want de trompet zal klinken en de doden zullen als onvergankelijke mensen worden opgewekt. En wij zullen van gestalte veranderd worden. Want dit vergankelijke lichaam, moet bekleed worden met onvergankelijkheid. En sterfelijkheid met onsterfelijkheid. Dan zal dit woord uit de Schrift in vervulling gaan: De dood is verslonden De zege is behaald Dood, waar is je overwinning? Dood, waar is je wapentuig?
Islamitisch geschrift. Er is voor u een opgang van de ziel naar het goddelijk licht, daarom zullen Uw hart en Uw ziel op het eind de vereniging bereiken met dat licht. Vorm is een sluier voor U en ook Uw hart is een sluier. Wanneer de sluier verdwijnt zult gij geheel en al licht worden. Trek opzij de sluiers van alles wat gij in deze wereld ziet en gij zult Uzelf vinden in eenzame afzondering met God. Soefi geschrift Bij mijn sterven ga ik niet prat op het aantal volgelingen dat ik heb. De gedachte dat ik een paar mensen Gods boodschap heb gebracht en het gevoel dat dat hun verder heeft geholpen op hun levenspad schenkt mij troost en voldoening. Ik wil hoger stijgen dan de hoogste hemelen, Ik wil dieper duiken dan de diepten van de oceaan, Ik wil verder reiken dan de verste horizon, Ik wil mijn innerlijkste wezen binnengaan, Gij kent mij maar weinig, o steeds veranderend leven, Ik wil leven waar de dood mij niet bereiken kan.
Preek door Lopamudra Geliefden van God, Vandaag zijn wij bijeen en herdenken onze Meester, onze leraar, onze vader, onze vriend en onze geliefde. Agastya was een Soefi en een Integrale Yogi. Laten wij vreugde in ons hart voelen als wij hem gedenken. Laat het persoonlijk verdriet plaatsmaken voor de vreugde en dankbaarheid een mens gekend te hebben die een waarachtig God-zoeker was en een groot Yogi en niet alleen zijn mond er vol van had, maar ook zijn daden, zijn hart en zijn leven. Doordat wij hem gekend hebben zijn wij hier bijeen, doordat wij hem gekend hebben zijn wij nu in staat het pad van Yoga te vervolgen. Laat er liefde en dankbaarheid zijn in ons hart. Voor Agastya was het Soefisme de rails waarover de Integrale Yoga beweegt. Zijn weg begon van de één op de andere dag, met een visioen. Hij beschrijft dat als volgt: Op een avond verscheen een beeld van een Oosterse man, naar later bleek Soefimeester Hazrat Inayat Khan, die mij langdurig aankeek. Die gebeurtenis bepaalde de rest van mijn leven. Minutenlang bleef de beeltenis achter de ogen zichtbaar en het was alsof zijn kracht en kennis overgingen op mij. De helderheid was groter dan wanneer je iemand in het echt ziet. De indruk was enorm. De volgende dag ben ik direct naar de bibliotheek gegaan en heb vanaf dat moment alle geestelijke boeken gelezen die daar aanwezig waren. Het was een herkenningsreis die verloren gegane kennis in mezelf opriep. Na de gedaanteverandering kwam de kracht van het totaalbewustzijn direct naar voren en die is nooit meer weggegaan. De ontmoeting met de oudste zoon van Inayat Khan, Pir Vilayat zou hij als de belangrijkste ontmoeting in zijn leven ervaren. Pir Vilayat hield een lezing in een kerk in Scheveningen. Agastya kreeg geen vrij van zijn werk om daarheen te kunnen gaan en had om deze ontmoeting mogelijk te maken dus zijn baan opgezegd. Hij zat op de vijfde rij. Pir Vilayat kwam van achter uit de kerk aanlopen en stopte even bij de vijfde rij. Hij liep door naar het podium en ging op zijn kussen zitten. Agastya kreeg een verheffende bewustzijnservaring die zo overrompelend was, zo bijzonder, zoiets had hij nog nooit meegemaakt. Later zou hij zijn zoon naar deze Soefimeester noemen.
Agastya werd een Soefi en heeft daar een heel bijzondere en mooie tijd gekend. Zoals men inmiddels wel weet waren zijn ervaringen met zijn inwijder van een andere orde. Deze enorme tegenstrijdigheden tussen innerlijk en uiterlijk zouden zijn weg kenmerken. Zoals hij zelf altijd zei: ik heb nooit de innerlijke moeilijkheden gekend die ik bij veel leerlingen tegenkom, maar ik kwam ze aan de buitenkant tegen. De Integrale Yoga kondigde zich aan. Er kwam een yogacentrum, er werden lessen, speeches en meditaties geschreven die nog steeds een inspiratie en een thuiskomen zijn voor docenten en leerlingen. Er is een moment, kort als het weerlicht, beklemmend als de dood, een moment van echte helderheid waarop de kracht over je neerkomt. De kracht van het verleden, de kracht van alle vroegere dingen, de oude gewoonte te lijden en te sterven en steeds maar opnieuw te beginnen. Als je op dat moment de moed hebt die kracht bij de horens te vatten, de kracht die werkelijk je vreugde wil, die komt om je tot de vreugde te dwingen, die over je neerdaalt als een duif van omhoog om je ketens te breken, als je de moed hebt op die lichtende seconde de kracht te grijpen, ja te zeggen en het lijden in vreugde te doen verkeren, dan leef je. Het is een nieuw leven. Als je die kracht voelt ben je nooit meer alleen. Dan volg je niemand en alle geschriften komen plotseling tot leven, want jij bent herboren. Dan is alles heel stil. Geen gebed meer, geen woorden, geen gevoelens. Een stilte die onbekend is. Het is een substantie die bestaat uit stilte, een stroom van gestijfde stilte die je beslaat. Het is iets dat alles inpalmt, de gedachten, het hart, het gonzen van het lichaam en dat alles omwikkelt, omzwachtelt met onzichtbare, zo zachte sneeuw. De machtige stroom van de stilte in de ravijnen van de eeuwigheid: je spreidt de vleugels, het hart, het lichaam en de hele vesting. Voor altijd wordt je meegevoerd, opgenomen in het onbeweeglijke ritme dat de werelden draagt. En de vrede te bestaan voor altijd, de onwrikbare kracht, de geest van leiding. Het zou niet bij een yogacentrum blijven. Er kwam een Integrale peutersoos, zodat zijn kinderen Savita en Sitara konden spelen in een geestelijke sfeer. De peutersoos groeide uit tot een basisschool. In dezelfde tijd werd er een leefgemeenschap gesticht, Vedastad, waar mensen met dezelfde geestelijke idealen konden wonen en werken. Er kwamen twee Ayurvedische klinieken, één in Doetinchem, één in Scheveningen. En de afdaling in de materie, aan de buitenkant en aan de binnenkant. Alles werd weer teruggegeven. Agastya ging zijn geestelijke idealen materialiseren in software en begaf zich in de financiële wereld. Na de afdaling kwam er weer een nieuwe geestelijke beweging, een nieuw Centrum voor Integrale Yoga voor lessen en opleidingen.
Altijd nieuwe ideeën, vaak teveel voor de omgeving om bij te houden en te snel voor de tijd om verwerkelijkt te kunnen worden. Nooit aflatend in zijn inspiratie, altijd tussen aanhalingstekens haast, want: weet jij hoeveel tijd je nog hebt? En met de woorden van Inayat Khan zou hij zijn eerste boek Totaalbewustzijn beginnen: Ik wil hoger stijgen dan de hoogste hemelen, Ik wil dieper duiken dan de diepten van de oceaan, Ik wil verder reiken dan de verste horizon, Ik wil mijn innerlijkste wezen binnengaan, Gij kent mij maar weinig, o steeds veranderend leven, Ik wil leven waar de dood mij niet bereiken kan. En hij zou ons uitnodigen met hem mee te gaan op deze reis van het bewustzijn: Ik draag dit boek op aan jou. Jij bent voor mij de belangrijkste persoon in dit universum. Als je met mij mee wilt reizen, sluit dan de ogen voor de wereld en ga met mij mee. En weet je, de wereld buiten ons bestaat in een andere dimensie als een hemel, hier op aarde. Ik nodig je uit om de reis van je leven te maken, vanuit je hart. Jij gaat jezelf vinden als Totaalbewustzijn. Vaak sprak hij de woorden van Jezus uit: Ik en de Vader zijn één. En moedigde hij zijn leerlingen aan: Hou gewoon je aandacht in de kruin. Zo eenvoudig is het. Je loopt altijd aan de hand van de Vader, tenminste zo is dat voor mij. Ja, hij zou hoger stijgen dan de hoogste hemelen en dieper duiken dan de diepste oceaan. Het werk van de Integrale Yoga speelt zich van binnen af en van daaruit naar buiten. En de laatste etappe speelt zich af in het lichaamsbewustzijn. Zo sprak Sri Aurobindo: Op iedere hoogte die we veroveren, moeten we ons omkeren om haar kracht en verlichting naar beneden te brengen, naar de sterfelijke beweging. Hij zou zijn jongste dochter noemen naar het grote epos van Sri Aurobindo: Savitri. Als de duisternis dichter wordt, De borst van het mentale beknellend, En het lichamelijke mentale van de mens het enige licht is, dan zal als een dief in de nacht de steelse tred zijn van één die ongezien zijn huis betreedt. Een nauw te horen Stem zal spreken, de ziel gehoorzamen,
Een macht zal in de binnenkamer van het denken sluipen, Een zoete tover de gesloten deuren van het leven openen En schoonheid de weerspannige wereld overwinnen, Het licht van de waarheid zal de natuur verrassen en overmeesteren, Gods heimelijke ingreep het hart tot verrukking dwingen, En de aarde zal onverhoeds worden vergoddelijkt. In de materie zal de gloed van de geest worden aangestoken In lichaam na lichaam de heilige geboorte oplichten. Een handvol zal zien wat niemand nog begrijpt, God zal opgroeien terwijl de wijzen praten en slapen, Want de mens zal niet weten van de komst tot het uur slaat, En niemand die gelooft tot het werk gedaan is. In zijn columns snijdend scherpe woorden en woorden van lieflijkheid sprankelend in onze soms verzwaarde harten: Iets over mezelf Wonderlijk is het hoe de afgelopen 34 jaar zijn verlopen en niet meer te weten of het achterliggende leven een zaligheid of een marteling was. Uit de duizenden ervaringen zijn het vooral die, die betrekking hebben op de materiële wereld opvallend, omdat een ieder een fantastische vertoning opvoert met ogen die niet zien. De mens snapt nog niets van deze wereld en heeft niet in de gaten dat hij zichzelf pijn doet als hij de scheiding maakt tussen het aangename en het onaangename, het licht en zijn schaduw. Vaak zag ik de nacht op aarde, levens die in een seconde verwoest werden, ongekend lijden en verdriet, vaak veroorzaakt alleen door woorden. De mentale nachtmerrie in de grote menigte zonder gezicht die mij omringde, kon niet verhinderen dat ik al die tijd iedere seconde in het kleinste ding en gebaar met het Licht van boven in aanraking kwam hier op aarde. Een onbewogen Licht dat kleur verleent aan de wereld en de substantie van de materie verandert waardoor deze uit zichzelf begon te stralen. Een ware wereld die naar voren kwam en mijn ogen zagen de werkelijkheid. Naar alle kanten om me heen kijkend zie ik mezelf in alles, mijn licht straalde overal en allen heb ik lief. Dit is heel moeilijk voor de wereld en alles wat het bevat. De barsten die verschenen met de ontelbare aanvallen hebben niet het minste spoor van bitterheid, spijt of verwijt achtergelaten want ik werd gedragen door een kracht die groter was dan de mijne. From Agastya with Love. Laten wij vreugde in ons hart voelen als wij Agastya gedenken. Laat het persoonlijk verdriet plaatsmaken voor de vreugde en dankbaarheid een mens gekend te hebben die een
waarachtig God-zoeker was en een groot Yogi en niet alleen zijn mond er vol van had, maar ook zijn daden, zijn hart en zijn leven. Doordat wij hem gekend hebben zijn wij hier bijeen, doordat wij hem gekend hebben zijn wij nu in staat ons pad van Yoga te volgen en te vervolgen. Laat er liefde en dankbaarheid zijn in ons hart. Ik wil afsluiten met woorden uit Totaalbewustzijn II: Een ontdekkingsreiziger in ons onbekende werelden Grote visioenen brengend naar onze wereld Zal hij slagen om zijn hemelen te integreren in zijn wezen En deze zichtbaar te maken voor de mensheid? Veldslagen in ondoordringbare duisternissen zijn het terrein voor deze Yogi Maar voorzeker, eens zal hij slagen. Luister dan naar de muziek die vanuit de hemelen afdaalt En onze oren betovert. Dat is zijn teken, want daar leeft hij.