Koninklijk Besluit van 14 december 1932 houdende coördinatie van de wetten op de verwerving, het verlies en de herkrijging van de Belgische nationaliteit 1 (B.S. 17 december 1932) laatst gecoördineerde versie Van toepassing tot en met 31 december 1984 Artikel 1 Belg zijn: 1 Het wettig kind geboren, zelfs in een vreemd land, uit een vader die tijdens de geboorte Belg was; 2 Het kind in België geboren uit wettelijk onbekende ouders. Het in België gevonden kind wordt, behoudens tegenbewijs, verondersteld te zijn geboren op Belgischen grond. Artikel 2 Het natuurlijk kind, wiens afstamming van moederszijde, gedurende zijn minderjarigheid en vóór zijn emancipatie wettelijk is vastgesteld, volgt den staat, die zijne moeder tijdens de akte van erkenning of tijdens het vonnis tot vaststelling der afstamming bezat. Wordt dit vonnis eerst na den dood der moeder gewezen, dan volgt het kind de staat die deze bezat tijdens haar overlijden. Het volgt den staat van zijn vader, wanneer de vrijwillige of gerechtelijke erkenning zijner afstamming van vaderszijde aan die zijner afstamming van moederszijde voorafgaat of daarmede samengaat. Artikel 3 Het natuurlijk kind, gedurende zijne minderjarigheid en vóór zijne emancipatie gewettigd, volgt den staat van zijn vader, indien deze Belg is [of onderhorig van een Staat], waarvan de wet aan de gewettigde kinderen de nationaliteit van hun vader toekent. (gewijzigd bij Wet van 21 maart 1969) Artikel 3bis (Ingevoegd bij Wet van 21 maart 1969) 1. Het kind dat tijdens zijn minderjarigheid en vóór zijn ontvoogding door adoptie gewettigd wordt, volgt de staat van de man indien deze Belg is of onderhorige van een Staat waarvan de wet aan de door adoptie gewettigde kinderen de nationaliteit toekent van de man van wie die wettiging uitgaat. 2. Geen uitwerking op de nationaliteit hebben: 1. de vrijwillige of gerechtelijke erkenning van een kind, na het vonnis of het arrest dat zijn wettiging door adoptie homologeert of uitspreekt; 2. de vrijwillige of gerechtelijke erkenning van een kind door een derde, na het vonnis of het arrest dat zijn adoptie homologeert of uitspreekt; 3. de wettiging van een kind na het vonnis of het arrest dat zijn adoptie of wettiging door adoptie homologeert of uitspreekt, wanneer zij uitgaat van derden of na echtscheiding, van een der echtgenoten die het geadopteerd of door adoptie gewettigd hebben en van diens nieuwe echtgenoot. 1 Dit Koninklijk Besluit coördineerde meerdere wetten betreffende de nationaliteit. Met name gaat het om de Wet van 15 mei 1922, de Wet van 4 augustus 1926, de Wet van 30 mei 1927 en de Wet van 15 oktober 1932. http://www.internationaalprivaatrecht.com
Artikel 4 De vreemdelinge die met een Belg huwt of wier man door nationaliteitskeuze Belg wordt, volgt den staat van haar man. Nochtans kan zij van de Belgische nationaliteit afzien, door op de bij artikel 22 bepaalde wijze, een verklaring af te leggen binnen zes maanden te rekenen van den dag van het huwelijk of van den dag waarop haar man Belg geworden is, mits te doen blijken dat zij de vreemde nationaliteit bezit of dat zij die door haar verklaring zelf herkrijgt. Zij kan te allen tijde, en onder bovenstaande voorwaarde na de ontbinding van het huwelijk, van de Belgische nationaliteit afzien. Artikel 5 De niet geëmancipeerde minderjarige kinderen worden Belgen, wanneer de ouder, die over hen het bewaarrecht uitoefent, vrijwillig den staat van Belg verkrijgt of terugbekomt. [Wanneer gedurende het huwelijk het bewaarrecht door de ouders gezamenlijk wordt uitgeoefend, is de toepassing van het vorig lid afhankelijk van de vrijwillige verandering van nationaliteit door de vader.] (ingevoegd bij Wet van 8 april 1965) Tot dat zij den vollen leeftijd van twee en twintig jaar hebben bereikt, kunnen zij echter, mits te doen blijken dat zij de vreemde nationaliteit bezitten of dat zij die door hun verklaring zelf herkrijgen, van de Belgische nationaliteit afzien door een verklaring afgelegd op de bij artikel 22 bepaalde wijze. Artikel 6 Kunnen den staat van Belg door keuze verkrijgen op de hierna bepaalde voorwaarden en wijze: 1 Het kind in België geboren; 2 Het kind [ ] in een vreemd land geboren uit ouders van wie één den staat van Belg bezit of had bezeten; 3 Het door een Belg aangenomen kind; (ingevoegd bij Wet van 11 februari 1953) 4 Het kind wiens aannemende ouder of een der aannemende ouders uit eigen wil de staat van Belg heeft verkregen of herkregen.(ingevoegd bij Wet van 11 februari 1953) [...] (Afgeschaft bij Wet van 21 maart 1969) Artikel 7 Nationaliteitskeuze is niet ontvankelijk wanneer de landswet van den belanghebbende dezen toelaat machtiging te bekomen tot het behouden zijner nationaliteit, ingeval hij er een nieuwe mocht verkrijgen. Artikel 8 De ontvankelijkheid der keuze hangt van de twee volgende voorwaarden af: 1 De belanghebbende moet zijn gewone verblijfplaats in België [ ] hebben gehad gedurende het jaar dat aan de verklaring zijner keuze is voorafgegaan. Bovendien moet hij zijn gewoon verblijf in België [ ] gehad hebben hetzij vanaf de leeftijd van veertien jaar tot dien van achttien jaar, hetzij gedurende ten minste negen jaar; 2 De verklaring van keuze moet afgelegd worden voordat de belanghebbende ten volle twee en twintig jaar oud is. Met het verblijf in België [ ], gedurende de minderjarigheid, wordt gelijkgesteld het verblijf in een vreemd land, zoolang de vader aldaar eene door de Belgische Regeering begeven betrekking vervulde. http://www.internationaalprivaatrecht.com 2
De onder bovenstaand nr. 1 opgelegde verblijfsvoorwaarde is beperkt tot het jaar dat aan de keuze voorafging, wat betreft het kind geboren uit vreemde ouders, van wie één de staat van Belg bezeten heeft. Artikel 9 De belanghebbende, die bewijst dat hij verhinderd is geweest de verklaring zijner keuze af te leggen sedert hij de leeftijd van één en twintig jaar heeft bereikt, kan van de vervallenverklaring ontheven worden door de rechtbank die beslist over de inwilliging der keuze. Artikel 10 De verklaring van keuze wordt gedaan, in België [ ] bij het parket der rechtbank van eersten aanleg der plaats, waar de aangever zijne gewone verblijfplaats heeft. Daarvan wordt akte opgemaakt door den procureur des Konings. De procureur des Konings zorgt onmiddellijk voor de bekendmaking daarvan in België, door plakbrieven aan de deur van het gemeentehuis, alsmede door inlassching in een dagblad der provincie ; [ ] De bekendmaking vermeld den termijn, gedurende welken de procureur des Konings een onderzoek instelt naar de geschiktheid van den aangever. [ ] (afgeschaft bij Wet van 10 oktober 1976) De rechtbank van eerste aanleg, in België [ ], doet over de inwilliging der nationaliteitskeuze uitspraak na ingewonnen advies van den procureur des Konings en nadat de belanghebbende werd gehoord of opgeroepen. De beslissing wordt met redenen omkleed; zij wordt de aangever beteekend door toedoen van den procureur des Konings. Binnen vijftien dagen na de beteekenis, kunnen de aangever en de procureur des Konings zich tegen de beslissing der rechtbank voorzien bij een tot het Hof van beroep gericht verzoekschrift. Dit Hof beschikt in hoogsten aanleg na ingewonnen advies van den procureur-generaal en nadat de belanghebbende werd gehoord of opgeroepen. Dagvaarding en beteekening geschieden langs bestuurlijken weg. [Het beschikkend gedeelte der eindbeslissing tot inwilliging vermeldt de volledige identiteit van de aanvrager; het wordt op verzoek van het openbaar ministerie overgeschreven in het in artikel 22 vermelde register. De keuze heeft slechts uitwerking te rekenen van de dag der overschrijving af.] (Vervangen bij Wet van 21 mei 1951)) Artikel 11 Door naturalisatie wordt de staat van Belg verkregen. Door de gewone naturalisatie worden echter niet de politieke rechten verkregen, waarvoor de Grondwet of de wetten de staatsnaturalisatie eischen. Artikel 12 [De grote naturalisatie kan alleen verkrijgen hij die volle 25 jaar oud is en daarenboven: 1 sedert ten minste tien jaar onafgebroken met zijn gewone verblijfplaats in België is gevestigd, of 2 sedert ten minste vijf jaar onafgebroken met zijn gewone verblijfplaats in België is gevestigd en sinds ten minste twee jaar de gewone naturalisatie heeft verkregen, of 3 sedert ten minste vijf jaar onafgebroken met zijn gewone verblijfplaats in België is gevestigd en aan de volgende voorwaarden voldoet: a. reeds van vóór de volle leeftijd van 25 jaar in België gevestigd zijn; b. echtgenoot zijn van een persoon die Belg is van geboorte; c. een of meer minderjarige nakomelingen hebben die in België verblijven; d. eigenaar zijn van een in België gelegen woonpand; e. onderdaan zijn van een der Lid-Staten van de Europese Economische Gemeenschap of deze hoedanigheid slechts hebben verloren om een naturalisatieaanvraag te kunnen indienen; http://www.internationaalprivaatrecht.com 3
f. als vluchteling zijn erkend met toepassing van het Verdrag betreffende de status van vluchtelingen, ondertekend te Genève op 28 juli 1951 en goedgekeurd bij de wet van 26 juni 1953. Grote naturalisatie kan, wegens aan de Staat of aan de gewezen Kongokolonie bewezen uitnemende diensten, zonder enig ander vereiste worden verleend.] (vervangen bij Wet van 17 maart 1964) Artikel 13 [De gewone naturalisatie kan alleen verkrijgen hij die: 1 volle 16 jaar oud is en reeds van vóór de leeftijd van 14 jaar, en sedert ten minste drie jaar, onafgebroken met zijn gewone verblijfplaats in België is gevestigd, of 2 volle 22 jaar oud is en sedert ten minste zes jaar onafgebroken met zijn gewone verblijfplaats in België gevestigd, of 3 volle 22 jaar oud is, sedert ten minste drie jaar onafgebroken met zijn gewone verblijfplaats in België is gevestigd en voldoet aan één der aanvullende voorwaarden opgesomd in het 3 van artikel 12. Voor het indienen van zijn aanvraag moet de minderjarige gemachtigd worden overeenkomstig de bepalingen van artikel 21.] (vervangen bij Wet van 17 maart 1964) artikel 14 Het verzoek om naturalisatie is niet ontvankelijk wanneer de landswet van den belanghebbende dezen toelaat machtiging te bekomen tot het behouden zijner nationaliteit, ingeval hij er een nieuwe mocht verkrijgen. artikel 15 De vreemdelinge wier echtgenoot door naturalisatie Belg geworden is, wordt in denzelfden toestand van haar echtgenoot geplaatst, indien zij binnen zes maanden na de overschrijving van de naturalisatieakte, haar voornemen te kennen geeft van deze bepaling te genieten. Deze verklaring is onderworpen aan de formaliteiten voorzien bij artikel 10. Het staat haar echter vrij de naturalisatie aan te vragen tegelijkertijd met haar man en, in dit geval, wordt zij vrijgesteld van de bij de artikelen 12 en 13 bepaalde voorwaarden. Dit geldt eveneens voor de meerderjarige of meerderjarig verklaarde zoons en de meerderjarige of meerderjarig verklaarde ongehuwde dochters, wier vader Belg is geworden, door naturalisatie vóór het verstrijken van hun vijfentwintigste jaar. artikel 16 Elk verzoek om naturalisatie moet onderteekend zijn door hem, die het indient, of door zijn lasthebber met bijzondere authentieke volmacht. Het wordt tot den Minister van Justitie gericht, die het verder mededeelt aan het parket der rechtbank van eersten aanleg der plaats waar de verzoeker zijn gewone verblijfplaats heeft. Overeenkomstig artikel 10 zorgt de procureur des Konings voor de bekendmaking daarvan en doet een onderzoek naar den geschiktheid van de verzoeker. Na afloop van het onderzoek worden het verzoek en al de stukken van het onderzoek overgemaakt aan de Wetgevende Kamers. [...] (Afgeschaft bij Wet van 22 december 1961) artikel 17 De akte van naturalisatie, door de Kamers aangenomen en door den Koning bekrachtigd, wordt den verzoeker beteekend door de zorg van den Minister van Justitie. Binnen twee maanden na de beteekening moet de verzoeker of zijn lasthebber met bijzondere en authentieke volmacht de overschrijving er van eischen op het in artikel 22 vermelde register. Deze akte heeft slechts uitwerking te rekenen van den dag der overschrijving. Zij wordt bij uittreksel door het Staatsblad bekendgemaakt met vermelding der overschrijving. artikel 18 De staat van Belg wordt verloren: 1 Door hem die uit eigen wil een vreemde nationaliteit verkrijgt. Wordt geacht uit eigen wil een vreemde nationaliteit te verkrijgen, hij die, haar van rechtswege verkregen hebbende, van de Belgische nationaliteit afziet door eene verklaring gedaan op de wijze bepaald bij artikel 22. http://www.internationaalprivaatrecht.com 4
Indien echter de betrokkene nog dienstplichtig is voor het actief of het reserveleger, doet de verwerving van een vreemde nationaliteit hem slechts de hoedanigheid van Belg verliezen in zooverre de Koning daartoe machtiging verleent. 2 Door de vrouw die huwt met een vreemdeling van eene bepaalde nationaliteit, indien zij de nationaliteit van haar man krachtens de vreemde wet verkrijgt; 3 Door de vrouw wier man uit eigen wil eene vreemde nationaliteit verkrijgt, indien ook zij de nationaliteit van haar man krachtens de vreemde wet verkrijgt; In die beide gevallen kan echter de Belgische vrouw, behalve wanneer zij slechts door haar huwelijk Belg geworden is, den staat van Belg behouden door een verklaring op de bij artikel 22 bepaalde wijze af te leggen, binnen zes maanden te rekenen van den dag van het huwelijk of van den dag waarop de man van nationaliteit veranderd is. 4 Door de niet geëmancipeerde minderjarige kinderen van een Belg die bij toepassing van dit artikel vreemdeling is geworden en die over hen bewaarrecht uitoefent, indien zij tegelijk met hun vader de vreemde nationaliteit verkregen hebben. [Wanneer gedurende het huwelijk het bewaarrecht door de ouders gezamenlijk wordt uitgeoefend, is de toepassing van het vorig lid afhankelijk van het verlies van de staat van Belg door de vader.] (toegevoegd bij Wet van 8 april 1965) artikel 18bis [ 1. De Belgen die hun nationaliteit niet kregen van een ouder die Belg was op de dag van hun geboorte, kunnen, indien zij ernstig tekort komen aan hun verplichtingen als Belgisch burger, van die staat vervallen verklaard worden, op vervolging van het openbaar Ministerie. De aangewezen tekortkomingen zullen in het exploot van rechtsingang nauwkeurig worden omschreven. 2. De vordering tot vervallenverklaring wordt vervolgd vóór het Hof van beroep van de woonplaats van de verweerder of, indien hij geen gekende woonplaats heeft, van zijn laatste verblijfplaats. Heeft hij geen gekende woon- en verblijfplaats in België, dan is het Hof van Beroep te Brussel bevoegd. 3. De eerste voorzitter stelt een raadsheer aan, op wiens verslag het Hof recht doet binnen de maand na het verstrijken van de termijn van dagvaarding. 4. Wordt het arrest bij verstek gewezen, dan beschikt het dat het na zijn betekening aan de persoon, aan de woonplaats of aan de verblijfplaats, wordt bekendgemaakt in twee dagbladen van de provincie en in de Moniteur belge. op straffe van niet-ontvankelijkheid, moet het verzet worden gedaan binnen de termijn van acht dagen, te rekenen van de dag van deze bekendmaking, zonder verlenging van die termijn om reden van de afstand. Het verzet wordt gedaan op de eerste terechtzitting van de Kamer die het arrest bij verstek verleende; het wordt berecht op verslag van de aangestelde raadsheer, bijaldien deze nog deel uitmaakt van de Kamer en, bij zijn ontstentenis, van de raadsheer daartoe door de Eerste Voorzitter aangeduid, en het arrest wordt binnen vijftien dagen gewezen. 5. De voorziening in verbreking is slechts ontvankelijk indien zij met redenen omkleed is, en voor zover, aan de ene kant, vóór het Hof van Beroep werd aangenomen of beweerd dat de staat van Belg van de verweerder in de vordering tot vervallenverklaring voortvloeide uit het feit dat, op de dag der geboorte van de verweerder, de ouder van dewelke hij zijn nationaliteit kreeg, zelf Belg was, en voor zover, aan de andere kant, die voorziening de schending of de verkeerde toepassing inroept van wetten die de grondslagen van dat rechtsmiddel of de afwezigheid van een reden van verwerping van dat rechtsmiddel voorzien. De voorziening wordt ingesteld en berecht zoals is voorgeschreven voor de voorzieningen in criminele zaken. 6. De voorziening, ingesteld overeenkomstig de bepalingen van de vorige paragraaf, heeft schorsende kracht ten aanzien van de uitvoering van het arrest waartegen wordt opgekomen.] (Ingevoegd bij Wet van 30 juli 1934) [ 7. Wanneer het arrest, dat de vervallenverklaring van de staat van Belg heeft uitgesproken, definitief is geworden, wordt het beschikkend gedeelte er van, dat de volledige identiteit van de belanghebbende moet vermelden, in het bij artikel 22 voorziene register overgeschreven door de ambtenaar van de burgerlijke stand der woonplaats of der verblijfplaats van de verweerder in België of, bij gebreke hiervan, door de ambtenaar van de burgerlijke stand van het eerste district van Brussel.] (Gewijzigd bij Wet van. 21 mei 1951) http://www.internationaalprivaatrecht.com 5
[Hiervan wordt melding gemaakt op de kant van de geboorteakte en desvoorkomend van de akte van nationaliteitskeuze of van naturalisatie van de verweerder. Het wordt bij uittreksel door het Staatsblad bekendgemaakt, met vermelding van de overschrijving. De vervallenverklaring gaat in te rekenen van de dag der overschrijving.] 8. De vrouw en de kinderen van de vervallenverklaarde Belg kunnen de Belgische nationaliteit afwijzen binnen de tijd van zes maanden te rekenen van de dag der overschrijving van het arrest dat de vervallenverklaring heeft uitgesproken. Voor de minderjarige kinderen wordt die termijn verlengd tot het verstrijken van de zes maanden die volgen op hun meerderjarigheid; evenwel kunnen zij, op de leeftijd van 16 jaar, de Belgische nationaliteit afwijzen onder de bij artikel 21 dezer wet bepaalde voorwaarden. De verwerping van nationaliteit geschiedt op de bij artikel 22 dezer wet bepaalde wijze. 9. Artikel 2 der wet van 12 februari 1897 op de vreemdelingen is niet toepasselijk op de vervallenverklaarde personen..] (Ingevoegd bij Wet van 30 juli 1934) Artikel 18ter [...] (Afgeschaft bij wet van 30 december 1953) Artikel 18 quater [...] (Afgeschaft bij wet van 30 december 1953) Artikel 18 quinquies [...] (Afgeschaft bij wet van 30 december 1953) Artikel 19 De Belg door geboorte, die dien staat verloren heeft bij toepassing van artikel 18, 1, eerste alinea, kan dien door een verklaring van nationaliteitskeuze herkrijgen, op voorwaarde dat hij gedurende de twee jaar die zijn verklaring voorafgaan, zijn gewone verblijfplaats in België [ ] gehad heeft. De bepaling van artikel 7 is op die keuze van toepassing. De vrouw die Belg door geboorte is en dien staat bij toepassing van 2 en 3 van artikel 18 verloren heeft, kan dien herkrijgen na de ontbinding van het huwelijk door een verklaring van nationaliteitskeuze op voorwaarde dat zij gedurende het jaar dat de verklaring voorafgaat, haar gewoon verblijf in België [ ] gehad heeft. Het kind dat bij toepassing van artikel 18, 4, den staat van Belg verloren heeft, kan die tusschen den leeftijd van volle zestien jaar en van volle twee en twintig jaar door een verklaring van nationaliteitskeuze herkrijgen, op voorwaarde dat het gedurende het jaar dat aan de verklaring voorafgaat, zijn gewoon verblijf in België [ ] gehad heeft. De bepaling van artikel 9 is op die keuze van toepassing. De krachtens dit artikel afgelegde verklaringen van keuze behoeven de goedkeuring van de rechterlijke macht, en de beslissing tot inwilliging wordt overeenkomstig artikel 10 overgeschreven. (gewijzigd bij Wet van 22 december 1961) artikel 20 Het verkrijgen, verliezen of terugbekomen van den staat van Belg, op welke grond dan ook, heeft slechts kracht voor de toekomst. artikel 21 Vanaf den leeftijd van volle zestien jaar, zijn de minderjarige kinderen bevoegd om de bij de artikelen 5, 10, 18 en 19 voorziene verklaring af te leggen, met bijstand van de personen, wier toestemming zij behoeven voor de geldigheid van het huwelijk volgens de in hoofdstuk I, titel V, boek I, van het Burgerlijk Wetboek voorziene voorwaarden. De toestemming wordt gegeven, hetzij in de verklaringsakte zelve, hetzij bij afzonderlijke akte, door een ambtenaar van den burgerlijken stand op te maken; deze afzonderlijke akte moet bij de verklaringsakte worden toegevoegd. http://www.internationaalprivaatrecht.com 6
artikel 22 [De verklaringen bedoeld in de artikelen 4, 5 en 18, worden afgelegd ter overstaan van de ambtenaar van de burgerlijke stand van de verblijfplaats in België of ten overstaan van de diplomatieke of consulaire ambtenaren van België in het buitenland; zij worden ingeschreven in het register van de geboorteakten of in een bijzonder in tweevoud gehouden register. De ambtenaar van de burgerlijke stand gaat daartoe over zonder getuigen. Deze verklaringen worden vermeld op de kant van de geboorteakte die in België is opgemaakt of overgeschreven. Hetzelfde geldt voor de inwilliging van de nationaliteitskeuze en voor de overschrijving van naturalisatie. De verklaringen bedoeld in artikelen 4, tweede en derde lid, en 18, 3, tweede lid, worden bovendien vermeld op de kant van de huwelijksakte die in België is opgemaakt of overgeschreven.] (vervangen bij Wet van 2 april 1965) artikel 23 De staat van Belg door afstamming is voldoende vastgesteld, indien is bewezen dat de ouder van den verzoeker, van wiens of wier nationaliteit de zijne afhangt, den staat van Belg bezit. Het bezit van den staat van Belg wordt verkregen door de uitoefening van de rechten die deze staat toekent. Tegenbewijs is toegelaten. artikel 24 Voor de toepassing van deze wet, is Belg door geboorte, de persoon die dien staat anders dan door naturalisatie of door huwelijk verworven heeft. artikel 25 Voor de registers, waarin de akten van keuze en die van naturalisatie overgeschreven worden, registers voorzien bij de artikelen 10, 17 en 22, gelden [ ] de bepalingen van de artikelen 40 tot 45 en 50 tot 54 van het Burgerlijk Wetboek. [ ] artikel 26 De artikelen 1 tot 11 der wet van 6 Augustus 1881 op de naturalisatie, de artikelen 1 tot 15 der wet van 8 Juni 1909 op het verkrijgen en het verliezen van de nationaliteit, de wet van 1 Juni 1911 en het besluit-wet van 11 mei 1918 betreffende de afstammelingen van de bewoners der afgestane gedeelten van het Rijk en de artikelen 3 en 5 der wet van 25 Oktober 1919 op de nationaliteitskeuze worden ingetrokken. Overgangsbepalingen [ ] (niet opgenomen) http://www.internationaalprivaatrecht.com 7