Ministerie van Arbeid, Technologische Ontwikkeling en Milieu De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO ) Onderdirektoraat Juridische en Internationale Zaken Wagenwegstraat # 22 Paramaribo Suriname Tel: 475241/ 471940 Fax: 471940 E-mail: j.i.z.arbeid@sr.net
De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO ) De ILO werd in 1919 opgericht na de 2 e Wereld Oorlog. De oprichting is een initiatief van de landen die aangesloten waren en het Verdrag van Versailles. Er was een noodzaak voor sociale hervorming. Men had de overtuiging dat deze hervormingen op internationaal niveau gestuurd moesten worden. Het doel van de ILO is in het kort: Het bewerkstelligen van duurzame vrede door sociale rechtvaardigheid. In 1946 werd de ILO de eerste gespecialiseerde organisatie van de Verenigde Naties (VN) die toen net opgericht was. Door de ILO kwamen zaken zoals de 8-urige werkdag tot stand en werd veiligheid op de werkplek een recht. Het tripartisme deed ook met deze organisatie zijn intrede en worden andere zaken zoals kinderarbeid en bescherming van het moederschap aan orde gesteld. De meest belangrijke functie van de ILO is de normerend functie: het in overleg met de werkgevers, werknemers en overheden creëren van conventies en aanbevelingen. Deze conventies en aanbevelingen omvatten duidelijke richtlijnen voor het verbeteren van nationale arbeidswetgeving en arbeidsbeleid. Conventies en aanbevelingen hebben o.a. betrekking op dwangarbeid, kinderarbeid, vrijheid van vakvereniging, discriminatie, sociale zekerheid, veiligheid, gezondheid, vrouwenrechten, familieverantwoordelijkheid, werkgelegenheidsbeleid, inheemse en tribale volken, sociaal dialoog en migrantenarbeid. De ILO heeft vanaf haar oprichting in 1919 tot heden, in totaal 187 conventies en 198 aanbevelingen voortgebracht. De ILO is een tripartiete organisatie waarin de overheid, vakbeweging en bedrijfsleven van de lidlanden vertegenwoordigd zijn en gelijke partners zijn. De ILO telt 175 lidlanden. Structuur van de ILO De Internationale Arbeidsorganisatie kent drie (3) organen: 1. de Internationale Arbeidsconferentie (The International Labour Conference (ILC)); 2. de Raad van Beheer (Governing Body); 3. het Internationale Arbeidsbureau (International Labour Office).
Ad. 1: Op de Internationale Arbeidsconferentie (ILC) worden besluiten genomen die vervat worden in conventies en aanbevelingen. Ad. 2: De Raad van Beheer bereidt de ILC voor en stelt de agenda vast. De Raad is belast met de benoeming van de Directeur-Generaal en houdt toezicht op het beleid. Ad. 3: Het Internationaal Arbeidsbureau (the International Labour Office) is het Secretariaat van de ILO. Het hoofdkwartier van de ILO is gevestigd te Genéve, Zwitserland, en verder heeft de ILO sub-kantoren verspreid over de hele wereld. Doelen van de ILO De ILO heeft 4 strategische doelen: Het promoten en realiseren van standaarden in fundamentele beginselen van rechten op de werkplek. Het creëren van meer mogelijkheden voor vrouwen en mannen om fatsoenlijke banen te bemachtigen. Het verbeteren van de dekking en effectiviteit van sociale voorzieningen voor een ieder. Het versterken van het tripartisme en het sociaal dialoog. In 1994 werd bij de Declaration of Philadelphia de doelen van de ILO geherdefinieerd door de volgende beginselen aan te nemen. Arbeid is geen handelswaar. Vrijheid van meningsuiting en vereniging zijn essentieel voor duurzame vooruitgang. Armoede waar dan ook ter wereld vormt een gevaar voor voorspoed (welvaart) elders op de wereld. Een ieder ongeacht ras, geloofsovertuiging, sekse heeft het recht zijn materiële welvaart en geestelijke ontwikkeling na te streven en dit te doen in omstandigheden van vrijheid en waardigheid, economische zekerheid en gelijke kansen.
In 1998 werd de Declaration on Fundamental Principal and Rights at Work aangenomen door de ILO, met het doel: Het tegengaan van gedwongen arbeid, kinderarbeid en discriminatie in beroepen en functies. De internationale gemeenschap te committeren aan het recht van werknemers en werkgevers tot vrijheid van vakvereniging en collectieve onderhandelingen. Bij deze declaratie committeren de lidlanden zich de fundamentele beginselen van de ILO te respecteren, ongeacht of zij de relevante conventies wel of niet hebben geratificeerd. Er zijn 8 conventies die onder de Declaration vallen. Ze worden ook wel fundamentele conventies genoemd. Deze hebben betrekking op: - Bescherming van het vakverenigingsrecht (Freedom of Association) vastgelegd in Conventie No. 87 en Conventie 98 - Dwangarbeid (Forced Labour) vastgelegd in Conventie No. 29 en Conventie No. 105. - Kinderarbeid (Child Labour) vastgelegd in Conventie No. 138 en Conventie No. 182. - Gelijkheid van kansen en behandeling (Equality of Opportunity and Treatment) vastgelegd in Conventie No. 100 en Conventie No. 111. Suriname en de ILO Suriname is vanaf 15 juni 1976 lid van de ILO. Het Ministerie van Arbeid, Technologische Ontwikkeling en Milieu is het aangewezen ministerie voor ILO-aangelegenheden. Verder werkt de ILO met de meest representatieve organisaties van het bedrijfsleven en de vakbeweging. Deze zijn in Suriname de Vereniging Surinaams Bedrijfsleven (VSB) en Raad Vakcentrales Suriname (Ravaksur) waar de vakcentrales bij zijn aangesloten. De agenda van de tripartiete partners wordt voor een deel bepaald vanwege het lidmaatschap bij de ILO en activiteiten die vanuit of samen met de ILO uitgevoerd de worden.
Suriname heeft volgens artikel 22 van het Statuut van de ILO een jaarlijkse rapportageplicht ten aanzien van geratificeerde. Op basis van artikel 19 kan ook voor niet-geratificeerde conventies rapportage gevraagd worden. Het onderdirectoraat Juridische en Internationale Zaken van het Ministerie van ATM is belast met de rapportage ten aanzien van deze conventies. Conventies geratificeerd door Suriname: - Conventie No. 11: Conventie betreffende het recht van vereniging van vergadering van landbouwers, (Right of Association (Agriculture) Convention) 1921, ratificatie 15 juni - Conventie No. 13: Conventie betreffende het begrip van Loodwit in verfstoffen, (White Lead (Painting) Convention) 1921, ratificatie 15 juni - Conventie No. 14: Conventie betreffende de toepassing van de wekelijkse rustdag in de industrie, (Weekly Rest (Industry) Convention) 1921, ratificatie 15 juni - Conventie No. 17: Conventie betreffende de schadeloosstelling voor ongevallen, overkomen in verband met de dienstbetrekking, (Workmen s Compensation (Accident) Convention) 1925, ratificatie 15 juni - Conventie No. 19: Conventie betreffende Gelijkheid van behandeling van vreemde arbeiders en eigen onderdanen bij de ongevallenverzekering, (Equality of Treatment (Accident Compensation) Convention) 1925, ratificatie 15 juni - Conventie No. 27: Conventie betreffende de aanduiding van het gewicht op grote stukken van vervoer per schip, (Marking of Weight (Packages Transported by Vessels) Convention) 1929, ratificatie 15 juni - Conventie No. 29: Conventie betreffende Gedwongen of verplichte arbeid, (Forced Labour Convention) 1930, ratificatie 15 juni - Conventie No. 41: Conventie betreffende de arbeid voor vrouwen gedurende de nacht, (Night Work (Women) Convention (Revised), 1934, ratificatie 15 juni - Conventie No. 42: Conventie betreffende Schadeloosstelling voor beroepsziekte (herzien), (Workmen s Compensation (Occupational Diseases) Convention (Revised), 1932, ratificatie 15 juni
- Conventie No. 62: Conventie betreffende Veiligheidsvoorschriften in het bouwbedrijf, (Safety Provisions (Building), Convention, 1937, ratificatie, 15 juni - Conventie No. 81: Conventie betreffende Arbeidsinspectie, (Labour Inspection Convention) 1947, ratificatie, 15 juni - Conventie No. 87: Conventie betreffende de vrijheid tot het oprichten van vakverenigingen en de bescherming van het Vakverenigingsrecht, (Freedom of Association and Protection of the Right to organize Convention) 1948. - Conventie No. 88: Conventie betreffende de organisatie van de dienst voor de werkgelegenheid, (Employment Service Convention) 1948, ratificatie 15 juni - Conventie No. 94: Conventie betreffende Bepalingen ter regeling van arbeidsvoorwaarden bij overheidskantoren, (Labour Clauses (Public Contracts, Convention) 1948, ratificatie 15 juni - Conventie No. 95: Conventie betreffende de bescherming van het loon, (Protection of Wages Convention) 1949, ratificatie 15 juni - Conventie No. 96: Conventie betreffende Bureaux voor de arbeidsbemiddeling welke voor hun bemiddeling betaling vragen (herzien), (Fee-Charging Employment Agencies Convention (Revised), 1948, ratificatie 15 juni - Conventie No. 98: Conventie betreffende Toepassing van het recht van Organisatie en Collectieve onderhandeling, (The Application of Principles of the right to Organise and to Bargain Collectively), 1949, ratificatie 5 juni, 1996. - Conventie No. 101: Conventie betreffende Betaalde vakantie in de landbouw, (Holidays with Pay (Agriculture) Convention) 1952, ratificatie 15 juni - Conventie No. 105: Conventie betreffende de afschaffing van gedwongen arbeid, (Abolition of Forced Labour), Convention, 1957, ratificatie 15 juni - Conventie No. 106: Conventie betreffende de wekelijkse rustdag in de handel en de kantoren,( Weekly Rest (Commerce and Offices) Convention), 1957, ratificatie 15 juni
- Conventie No. 112: Conventie betreffende de minimum leeftijd voor toelating tot tewerkstelling als visser, (Minimum Age (Fishermen) Convention), 1959, ratificatie 15 juni - Conventie No. 118: Conventie betreffende de gelijke behandeling van ondernemers en vreemdelingen op het gebied van de Sociale Zekerheid, (Equality of Treatment (Social Security) Convention) 1962, ratificatie 15 juni - Conventie No. 122: Conventie betreffende Werkgelegenheidspolitiek, (Employment Policy), Convention, 1964, ratificatie 15 juni - Conventie No. 135: Conventie betreffende Bescherming van de Vertegenwoordiger van de werknemers in de onderneming en de hun ter verlenen faciliteiten, (Workers Representatives), Convention, 1971, ratificatie 15 juni - Conventie No. 144: Conventie betreffende Tripartiete raadplegingsprocedures ter bevordering van de ten uitvoerlegging van internationale arbeidsnormen, (Tripartite Consultation (International Labour Standards), 1976, ratificatie 10 november 1979. - Conventie No. 150: Conventie betreffende de bestuurstaak op het gebied van de arbeid, taak, functies en organisatie, (Labour Administration Convention) 1978, ratificatie 29 september 1981. - Conventie No. 151: Conventie betreffende Bescherming van het vakverenigingsrecht en de procedures voor het vaststellen van arbeidsvoorwaarden in de openbare dienst, (Labour Relations (Public Service) Convention)1978, ratificatie 29 september 1981. - Conventie No. 154: Conventie betreffende Bevordering van het Collectief onderhandelen, (Convention concerning the Promotion of Collective bargaining), 1981,ratificatie 5 juni, 1996 - Conventie No.181: Conventie betreffende het bevorderen van particuliere arbeidsbemiddeling, (Convention concerning Private Employment Agencies), 19 juni 1997, ratificatie 12 april, 2006. - Conventie No. 182: Conventie inzake uitbannen van de Ergste Vormen van Kinderarbeid, (Convention concerning the Elimination of The Worst Forms of Child Labour), 17 june 1999, ratificatie 12 april, 2006. Voor meer informatie omtrent de Internationale Labour Organisation (ILO) bezoek www.ilo.org