Preek Johannes 3 : 16 Liturgie 21 november 2010 Houten - dienst door jeugd - D.Vonck Voor de dienst: http://www.youtube.com/watch?v=eshqcoeit4w&feature=fvsr Beamer: Psalm 13:6 Ik vertrouw op uw liefde: mijn hart zal juichen omdat u redding brengt, ik zal zingen voor de HEER, hij heeft mij geholpen Votum / zegengroet Zingen - Opwekking 451 - Psalm 116:1,3,5 - Opwekking 488 Gebed Lezing Johannes 3:14-21 Kindermoment Opwekking voor kids 68 Diep, diep, diep als de zee. Preek Zingen Opwekking 625 Collecte http://www.youtube.com/watch?v=dd4inm0dnr0 Jeremy Camp Gebed Wet Zingen Opwekking 688 Zegen Geliefde broers, zussen, We gaan deze morgen stilstaan bij Johannes 3:16. Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Het is misschien wel de meest geciteerde tekst uit de bijbel. Misschien ook wel het meest bekende vers uit de bijbel. Misschien zelfs wel het meest geliefde vers uit de bijbel. En dat is niet zo gek. Want als je kijkt wat er in dit vers staat, dan staat álles daar in. Het gaat over God, het gaat over de wereld, het gaat over zijn Zoon, het feit dat Hij zijn Zoon gegeven heeft, het gaat over verloren gaan en het gaat over eeuwig leven hebben. Alles zit hierin. De belangrijkste zaken van de wereld zitten hier in. Het is goed om daar deze morgen eens bij stil te staan. Deze tekst heeft een boodschap voor jou en mij. Hoe vaak je de tekst ook gehoord hebt, er zitten waarheden in deze tekst die het leven overstijgen. En daarom, wat je ook allemaal in je gedachten hebt, zet het even opzij. De tekst zelf is helemaal niet spannend. Ik kan er ook geen spannende dingen over zeggen qua taalkundige achtergronden of iets dergelijks. Het is precies zoals het hier staat. Misschien heb je de tekst al zo vaak gehoord, en toch, je hebt je leven lang nodig om te
ontdekken wat voor waarheid hier onder zit! Wat hier achter zit, welke wereld hier opent, dat kun je niet met een pen beschrijven, daar zijn te weinig bladzijden voor in de wereld om die werkelijkheid te kunnen omschrijven, er zijn zelfs te weinig woorden voor, er is zelfs te weinig taal om die heerlijkheid ervan te kunnen beschrijven. Mijn hoop en mijn verlangen is dat je hoe je hier ook zit- daar iets van ziet in deze dienst. Dat je er door aangeraakt wordt en dat je zegt: ja, die werkelijkheid, daar wil ik induiken, daar wil ik veel en veel meer van gaan zien en ervaren. En daarom mag je heel veel verwachten van die tekst. Van wat hier onder zit. Laten we maar gewoon kijken wat er in staat. Johannes 3:16 De tekst begint met God. Want Gód had de wereld zo lief. Dat is niet voor niks, álles begint met God. Álles begint met God! Als God niet gesproken had, dan was de wereld helemaal niet ontstaan. Als God niet het voornemen had gehad om de wereld te maken, dan was het niet gebeurd. Dan hadden u, jij en ik hier niet gezeten of gestaan. Alles begint met God. En dat betekent dus ook dat helemaal niemand aan Hem gelijk is. God is vrij om te willen. Om te doen wat Hij wil. Hij kan dingen wel doen, Hij kan dingen niet doen. Hij is God, het begin en het einde. God die in zichzelf álles heeft, die niets nodig heeft. Die God, die heeft de wereld zo lief! Zo lezen we. Die God die de wereld gemaakt heeft. Over welke wereld wordt hier dan gesproken? Welke wereld heeft God dan lief? God heeft lief de wereld die Hij gemaakt heeft. De wereld die ontstond toen Hij sprak. Díe wereld heeft God zó liefgehad! En daar zit al zo veel in. God heeft niet de wereld gemaakt om daarmee te spelen, of om te gaan kijken: hee, wat zal er gaan gebeuren? De tekst zegt: God had de wereld zo lief. Gods verbinding met de wereld is een verbinding van liefde. Dat zegt de tekst. Alleen dat al, alleen dat is al een mysterie! Dat je iets gaat maken, terwijl je alles hebt. En dat je dan zegt: ik wil mijn liefde, mijn geluk en mijn blijdschap, ik wil alles wat ik heb gaan délen. Ik wil het gaan delen met iets anders. Zie je dat God er geen enkele reden voor zou hebben om dat te doen, in die zin, behalve dat Hij het zou willen. Niets dwong Hem daartoe om dat te doen. Hij was al gelukkig en Hij is er niet gelukkiger op geworden. Maar God heeft gezegd: Ik wil die liefde, dat geluk en de voorspoed en álles wat Ik heb, dat wil Ik gaan delen. Ik wil ervoor gaan zorgen dat anderen daar in gaan delen, dat gaan ervaren en gaan zien. En dat is ontzettend kwetsbaar om dat te doen. Dat je een gedeelte van jezelf weggeeft aan de ander. Dat is misschien ook wel iets waardoor wij het vaak zo moeilijk hebben met het woord liefde. Echte liefde is jezelf willen geven. Aan iemand anders. Willen delen wat jij hebt. En God had heel gemakkelijk de wereld heel anders kunnen maken. God had u, jou en mij zo kunnen maken dat we precies zouden doen wat Hij wil. Waarom niet? Waarom had Hij dat niet kunnen doen? Hij had het kunnen doen! Maar dan zie je in dat woordje God had de wereld zo lief, dat God dat dus niet op het oog had. Wat God wilde doen was een wezen creëren, iets naast Hem waar Hij die liefde mee kon delen. En delen is dus ook dat je liefde
terugkrijgt. Hij had ons kunnen maken als mensen die geen keuze hebben. Dat had heel gemakkelijk gekund. En soms denk ik wel eens: als God nou eens die ene boom daar niet had neergezet, dan was de wereld toch zo anders geweest. Als Adam en Eva nu niet die keuze hadden gehad dan zaten we er hier toch met z n allen heel anders bij. (Als we hier al zaten.) Maar het zou niet kunnen. Waarom niet? Omdat dat geen liefde is. Liefde laat vrij. Liefde laat de ander staan. En de liefde wil weerkaatst worden in de ander. En daar hoort altijd keuzevrijheid bij. Liefde ontstaat nooit door dwang. God maakte dus de wereld om die lief te hebben. Om zijn geluk mee te delen. Dit vers vertelt ons dat die liefde van God ontzettend groot is! Kijk maar, twee woordjes die cruciaal zijn: Want God had de wereld zo lief. De liefde van God was zo groot dat hij zelfs zijn liefde bleef geven ondanks dat de mens dat afwees. Ongelooflijk maar waar! Denk je in: God had de mens gemaakt om zijn liefde mee te delen, om zijn geluk mee te delen, alles wilde God aan de mens geven. En op een bepaald moment wees de mens dat af. Hij zei, nee, ik ga het anders doen. Ik ga het buiten U om doen, ik ga het zelf doen. Het enige waar de mens voor gemaakt was, was om te zeggen: dank U Heer. O Heer, wat heeft U nog meer aan mij te geven? De mens was gemaakt om te ontvangen en te krijgen en daarvan onder de indruk te komen. Daarvoor is de mens gemaakt. Maar Adam en Eva en u, jij en ik wijzen die liefde geregeld af en zeggen: wij doen het zelf wel. Onze handen zijn vaak heel druk, in plaats van te zeggen: Heer, geeft U maar. En reken maar dat het God raakt! Dat past bij liefde. Als je jezelf geeft aan iemand anders, als je alles wat je hebt wilt delen met iemand anders, en diegene zegt: nee, dank je wel, ik ga mijn eigen gang. Wie ooit zichzelf gegeven heeft in een verkering, dat je zo dol was op die ander, dat je echt álles over had voor die ander, en vervolgens wordt afgewezen, dat raakt je. Als je hebt meegemaakt dat je man, je vrouw, je vriend of vriendin, waar jij een relatie mee hebt, ondertussen ook een relatie met iemand anders had, dat raakt je. Dat gaat heel diep. Dat gaat over liefde. En reken maar dat dat bij God niet anders werkt. God geeft zichzelf en Hij wordt afgewezen, dat laat Hem niet koud! Dat zou geen echte liefde zijn. Dat zou onverschilligheid zijn. Ach joh, maar je kunt er ook niks aan doen. Nee, zo gaat God niet met mensen om. Ik wil álles aan je geven en wanneer je dat afwijst, dan raakt Hem dat. En die gekwetstheid, zo zou je het kunnen noemen, komt op heel veel verschillende manieren in de bijbel naar voren. Het laat God niet koud, Hij verbindt er ook een consequentie aan. God wordt er echt heel boos over, Hij is daar woedend over, als je die liefde van Hem afwijst. Hij heeft alles te geven, wie denk je wel dat je bent om daar nee tegen te zeggen. Hoe haal je het in je hoofd, mensje? Het bewijs van de grote liefde van God is ook dat Hij ook de consequentie schetst en zegt, oke, als jij je eigen weg wilt gaan, dan ga je maar. En dat is de reden waarom de wereld ten dode is opgeschreven. Dat is reden waarom wij leven in een wereld die verloren gaat. Ook daar spreekt deze tekst heel duidelijk over. We zullen er zo op terugkomen. De tekst maakt heel duidelijk dat het afwijzen van Gods liefde gevolgen heeft. En toch, wat zeggen die twee woordjes: God heeft de wereld zo lief? Dat Hij ondanks het afwijzen van zijn liefde de mens komt opzoeken, deze wereld komt
opzoeken. Ondanks dat God niets te verwachten heeft van ons, behalve pijn en afwijzing. Ondanks dat zoekt Hij deze wereld op. En dat niet alleen. Kijk maar wat het vers zegt: Hij had de wereld zo lief, dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven! En dit is voor ons allemaal zo normaal we hebben het zo vaak gehoord. En tegelijk: het klopt zo niet. Het klopt niet! Het kan niet! God geeft zichzelf in zijn liefde, de wereld en wij zeggen: nee, bedankt en God geeft zichzelf weer! Hij zegt tegen zijn Zoon: Ik wil dat jij iets voor mij doet. Ik heb een stel vijanden die het verdienen om voor eeuwig verloren te gaan. En wat Ik nu wil dat jij doet is dat Jíj in hun plaats sterft zodat zij eeuwig leven kunnen hebben. Dat klopt niet. Dat kan toch niet? Ik heb vijanden die mij zo gekwetst hebben, die mij zo vaak hebben afgewezen, en nu wil Ik dat Jij, mijn enige Zoon, jezelf geeft, je eigen leven geeft, zodat zij gered kunnen worden. Dat gaat in tegen alle manieren van hoe wij met elkaar en anderen omgaan. Tegelijk is dat een héél groot bewijs van Gods liefde. Daarom staat hier: God heeft de wereld zó liefgehad. Daarom staat ook in vers 17: God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld door hem te redden. De wereld was al lang veroordeeld. Daarvoor hoeft Jezus niet naar deze wereld te komen. God had al lang kunnen zeggen: Ik stop ermee, dit is het. En tóch geeft Hij zijn enige Zoon. Waarom? Omdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat. In een wereld, in een oceaan vol met mensen, die voor eeuwig verloren dreigen te gaan, zegt God: Ik wil daar mensen uit gaan redden. En wat moeten die mensen dan doen? Die moeten gelóven. En wat is dan geloven? Daar hebben we het op catechisatie ook vaak over. We weten allemaal dat we moeten geloven. Maar wat is dat dan? Johannes 1 vertelt ons heel kort dit verhaal iets uitgebreider wat in Johannes 3:16 is samengevat. Daar wordt iets meer duidelijk wat geloven is. Daar staat (Johannes 1: 10-12): 10 Het Woord was in de wereld, de wereld is door hem ontstaan en toch kende de wereld hem niet. 11 Hij kwam naar wat van hem was, maar wie van hem waren hebben hem niet ontvangen. 12 Wie hem wel ontvingen en in zijn naam geloven, heeft hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden Geloven is dus: ontvangen. En is dat niet precies datgene wat we gezien hebben aan het begin? Wij mensen zijn gemaakt om Gods liefde te ontvángen. Om het geluk dat Hij met ons wil delen, te ontvangen. Om alles wat Hij geeft te ontvangen. En terug te zeggen tegen God: Heer, wat bijzonder! Wat bent U bijzonder! Ongelooflijk Heer, dat U dat met mij wilt delen! Zo zijn we gemaakt. En als hier staat: opdat een ieder die in Hem gelooft, dan staat er dus, zo zou je het ook kunnen zeggen: opdat een ieder die Hem ontvangt. Als je zegt te geloven en hier in de kerk zit, of je net belijdenis hebt gedaan of net ervaren hebt dat God goed is, of dat al heel lang doet, als je zegt in Hem te geloven, dat zeg je: Ik ontvang Jezus Christus volledig! Alles wat God mij in Jezus geeft, dat wil ik ontvangen, dat wil ik krijgen. En wat is dat dan allemaal? Dat is: vergeving. Zodra ik in mijn leven merk dat ik God heb afgewezen, dan ga ik direct naar Jezus en zeg: Heer, ik heb het nodig om uw vergeving te ontvangen. Direct! Niet opsparen, dat past niet. Direct. En tegelijk wil God zo veel meer geven. Hij heeft Jezus niet maar naar de wereld gestuurd zodat die zonden allemaal weg zouden zijn, dat was niet het doel, dat was het middel. Om ervoor te zorgen dat wij weer van God zouden ontvangen. Ik zei in het begin al: misschien heb je deze tekst al ontzettend vaak gehoord. Dat zou best kunnen. En tegelijk
is dit waartoe de tekst oproept: je hebt nog zo ontzettend veel van God te ontvangen. Daar ben je voor gemaakt. Je hebt een eeuwigheid nodig om te ontdekken wat God je allemaal wil geven! En dat kan nu al. Nu, op dit moment. Want Jezus is gestorven. God heeft zijn Zoon al gegeven. Wat moet ik er dan allemaal voor doen? Dat ontvangen. Dat opzoeken: Wat wil God hierin aan mij geven? Wat er nu allemaal gebeurt in mijn leven: wat wil God hierin aan mij geven? Dat is geloven. Opdat een ieder die zo ontvangend wil leven van God, vol verwachting, niet verloren gaat, zegt de tekst. Let op. De tekst zegt: niet iedereen zal hier zijn voordeel mee doen. Niet iedereen gaat op zo n manier leven. Ondanks alles wat Jezus heeft gegeven. Hij heeft álles gegeven. En toch zegt de tekst: opdat diegenen, die zó willen leven, niet verloren zullen gaan. Gods liefde is niet een slappe liefde, die zegt: Ach, weet je wat, we doen het aan de kant, we maken een frisse start, kom op. Dat is geen echte liefde. Dan kun je jezelf nooit echt geven. Dan wordt het onverschilligheid. Zo gaat God niet met ons om. Zo gaat God ook niet om met deze wereld. Wie God afwijst, die onderneemt daarmee een actie, bewust, tegen God. De boodschap van deze tekst is dus dat Jezus die schuld betaald heeft en dat weg wil doen. Helemaal. Het doel daarvan is dat diegenen die geloven eeuwig leven hebben. Jezus komt in deze wereld waar het oordeel al lang aanwezig is. Stel: ik kom bij een rood stoplicht aanrijden en daar staat een agent te wachten. En ik zie dat, maar ik rijd door. Dan heb ik op dat moment mijzelf veroordeeld. Ik weet, zodra die agent mij te pakken heeft, krijg ik een boete. Die agent kan naar mij toegaan, maar hij hoeft mij niet meer te veroordelen. Ik ben al lang veroordeeld! Ik weet al dat ik dat niet goed heb gedaan en dat ik een straf verdien. Zo is het ook hier, dat maakt de tekst hier duidelijk. Deze wereld is al steeds bezig om de wil van God te overtreden. Jezus hoefde niet naar deze wereld te komen om te zeggen: kijk jongens, dat heb je niet goed gedaan, en dat niet en dat niet. Nee, de wereld veroordeelt zichzelf al. En, let op, de wereld dat is niet de wereld daar buiten. De wereld is deze aardbol waarop wij samen met elkaar leven. In onze daden, in ons gedrag, geven we God alle reden om te zeggen: Ik straf hun. Maar wat Jezus doet is zeggen: Ik kom om te redden! Ik kom om je daaruit te halen. Ik kom om je terug te brengen. Terug bij de Vader. Wie Hem wel ontvingen en in zijn Naam geloven heeft Hij het recht gegeven om kinderen van God te worden. Om thuis te komen bij de Vader. En voor hen is een hele grote beloning. Het laatste: opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat. Maar ondanks alles toch eeuwig leven heeft. En let op: hier staat niet: en voor altijd bestaat. Nee. Dat doet iedereen. Iedereen bestaat voor eeuwig. Maar het is het verschil tussen voor eeuwig leven en voor eeuwig sterven. En de beloning is, dat je als je Jezus Christus ontvangt, voor eeuwig mag leven. Johannes maakt duidelijk dat God dat doet door zijn Geest. Johannes 6:63 de Geest maakt levend. Vlak daarvoor in het gesprek met Nicodemus wordt aangegeven dat je opnieuw geboren moet worden. De Geest vernieuwd. De Geest laat je je handen
openvouwen, ondanks dat je dat helemaal niet wilt. De Geest laat je zien wat Jezus je allemaal wil geven. En zo mag je leven zonder oordeel. In het besef dat je niet geoordeeld zult worden. Wie zegt te geloven die mag, ja die móet daarvan overtuigd zijn. Dat je niet geoordeeld zult worden. Dat je leven zo radicaal is omgedraaid, dat je mag leven met steeds weer die handen open. Dat je mag leven met: ik zat op min 1 en ik ben op 0 gezet. En nu mag ik gaan groeien. Dat je gaat leven in het besef: in mijn leven mag de liefde van God nu al terug gaan naar Hem. In mijn leven wordt het geluk dat er bij God is al duidelijk. De liefde die bij God is, de acceptatie die bij God is. Deze tekst zegt: kom bij God zoals je bent. Het is een hele hartelijk uitnodiging. Je mag bij God komen zoals je bent. En God accepteert je niet om wie je bent, maar om wie je in Jezus Christus bent. Om wat Hij in Jezus Christus in je wil gaan doen. God accepteert je niet omdat je zondigt, God accepteert je omdat Hij die zonden weg wil doen en zijn Geest wil geven. En daarom accepteert God ieder die bij Hem komt en zegt: Heer, ik wil U ontvangen. Heer, U heeft uw Zoon gegeven, want U had de wereld, U had mij, mijn buurman, mijn vriend of vriendin, zó lief! Zo lief, dat U uw enige Zoon hebt gegeven. Zodat ik niet voor altijd verloren ga maar voor altijd, voor eeuwig, bij U mag leven. Laat die woorden van God in je hart geschreven worden. Laten het woorden zijn waarvan je de diepte wilt gaan ontdekken. Laat je aanmoedigen om steeds weer zo bij God te komen, met open handen. Amen