Reisverslag Reis: Fiets het Alpendak eraf! Verleg je grenzen en fiets met Grinta en Flamme Rouge de hoogste cols van de Alpen op! Deze machtige etappereis stuurt je langs één van de spectaculairste routes in Europa waar ons meerdere uitdagingen te wachten staan. Niet alleen de Croix de Fer, Télégraphe en Galibier maar ook de Izoard, Col de Vars en als hoogtepunt Col de la Bonette schuiven we jou voor de wielen. De top van de col de la Bonette ligt op 2802 m en vormt de ultieme uitdaging en slot van deze formidabele fietsmeerdaagse. Wielerfanaten met of zonder haar op de benen, verenigt u en ga de uitdaging aan! Een aankondiging die kon tellen. Voor we het Alpendak(2802m) eraf konden fietsen kregen we eerst nog diverse cols Hors Categorie onder de wielen. Dinsdag 3 september 2013. Wielertoeristen uit aller streken verenigt u. En zo bleek. Vanuit de Westhoek tot Vlaams Brabant over Antwerpen tot in Kortrijk! Fietsen inladen in de luxe busjes en off we go richting Saint Jean de Maurienne. Bij aankomst zien we de eerste bordjes: Col De la Croix de Fer ouvert. En maar logisch in deze periode van het jaar. En jawel de Croix de Fer staat als eerste col geprogrammeerd. De volgwagen is er gereed voor, de fietsbegeleiders staan paraat. De deelnemers, waaronder mezelf lijken er ook klaar voor en de eerste kilometers bollen we in peleton om aan de klimcadans te wennen. Wat een eenvoudige klim lijkt op ons kaartje is allesbehalve, 30 kilometer vanuit Saint Jean met een ongelijkmatig profiel. We passeren de skidorpjes Saint Jean D Arves en Saint Sorlin.
Vanaf dan is het serieuze paté tot aan de top. Een helderblauwe hemel zorgt voor een adembenemend uitzicht. Samen zetten we de afdaling in over de Glandon tot in La Chambre (voet van de Col de La Madeleine). Met het aangename weer zit er wel nog een col in mijn benen! De helft van de groep keert richting hotel; Col de La Madeleine de col waar je nooit tot rust kan komen een zeer gelijkmatige steile klim; de gezichten op de top spreken dan ook boekdelen!
Vandaag was een pittige dag en na een rennersdinner en de briefing begeeft iedereen zich naar zijn piere (West-Vlaams voor bed, we doen een poging om het West Vlaams over de provinciegrenzen heen te verspreiden, wat tevens zorgt voor een aantal grappige anekdotes). Donderdag 5 september opnieuw stralende weersomstandigheden. We doen ons te goed aan de ruime buffetbevoorrading zodat we onderweg niets tekort komen. Dit kan ook bijna niet met de assistentie. De mecanicien stelt nog de laatste versnellingen af! Bye bye Saint Jean (tot volgende week, dan komt Flamme Rouge terug voor een beweegcampagne). Na ongeveer 12 km komen we aan de voet van de Télégraphe. Mouwstukken in de volgwagen en op naar die top! Klik klik smile (en dat lukt nog behoorlijk) foto! We vinden de vaste bevoorradingspost op de top, nemen nog een mueslibar en stuk banaan mee om in Valloire om met een voldoende hoog caloriepeil verder te kunnen. Het landschap is fe-no-me-naal! Eenmaal boven moet ik even op adem komen. Pff de laatste 2 kilometer zijn toch wel serieuze loodjes.
Maar qua klimwerk zit het erop vandaag. Als een pijl uit een boog begeven we ons richting Briançon. De bagage staat reeds uitgeladen klaar in het hotel en we kunnen ons naar de kamer begeven. Nagenieten! Wederom! Na een half uurtje ben ik op mijn positieven en verbroederen we samen op het terras.de avond valt
Vrijdag 6 september 2013: Een overgangsetappe? Niets is minder waar! Col de Izoard en col de Vars. Derde fietsdag op rij! Ik voel me niet volledig gerecupereerd maar het enthousiasme van de crew zorgt voor een opflakkering van goede moed. De Izoard verteer ik bijzonder goed maar op de Col de Vars is het van dat! Een klein klopke (van de hamer). Ik behaal de top en dat is het voornaamste. We zijn hier ook niet om te
koersen. Het leuke is dat iedereen die me voor was me aanmoedigt en na de rit voel ik samenhorigheid. Een plons in het zwembad doet deugd. Is goed voor de recuperatie is gelijk een ijsbadje voor de coureurs de pret kan niet op als de App West Vloams nog eens wordt bovengehaald. We komen niet bij als er op zijn Oostends een uitleg gegeven woord aan : ewel een sjacoche dat is ne kabba waarop Mark (afkomst Vlaams Brabant) nog een meer bizar gezicht opzet! Villa la Mexicaine(Jausiers) is trouwens een echte aanrader; Een Vlaams koppel, een super ontvangst, ruime kamers en een overheerlijke keuken. Als Vlaming bij Vlamingen, is het net iets meer thuis komen! We houden onze briefing op het terras! Iedereen kijkt uit naar morgen: Cime de la Bonette. D Day! Dat is het vandaag. Echter geen stress te merken! We hebben immers al heel wat cols verteerd en iedereen is ervan overtuigd! Vandaag beleven we opnieuw een superdag. Cime de La Bonette: Vanuit het zuiden wordt een gemiddeld stijgingspercentage van 6,4% gemeten met een stijging van 1652 hoogtemeters. De maximale stijging is 10%. Vanuit het noorden wordt een gemiddeld stijgingspercentage van 6,6% gemeten met een stijging van 1589 hoogtemeters. De maximale stijging is hier 9%. De Cime de la Bonette heeft een stijgingspercentage van 15%. En dat hebben we gevoeld! Echter het gevoel is fantastisch! Het zicht nog meer fantastisch (kunnen we nog een overtreffende trap vinden) Klik klik klik big smile foto.
In de namiddag fietsen we nog richting col de la Cayolle (een lopertje)! We zijn ervan overtuigd: Vallée de L Ubaye heeft heel wat troeven om iedere wielerliefhebber te bekoren. S avonds bekijken we alle foto s in een mooie reportage! We bedanken oprecht Flamme Rouge en de aanwezige begeleiders! Knap werk van een schitterend team. Ik neem de aanzet om hen alvast aan te moedigen opnieuw een meerdaagse etappereis te plannen! Wie weet Bedankt! www.flammerouge.be info@flammerouge.be 0485 972 428