Module 6: De waarde van onze oceaan Is alles wat we uit de natuur halen echt gratis? Wat gebeurt er als onze natuurlijke bronnen raken uitgeput? Is het mogelijk om meer te kunnen produceren, terwijl we minder gebruik maken van natuurlijke middelen en we minder vervuiling maken? Leer in dit hoofdstuk wat het woord duurzaam echt betekent. Leer hoe bedrijven duurzaam met onze natuur om kunnen gaan met behulp van de nieuwste technologieën. Lees wat Eco-Ondernemers doen om hun impact op het milieu te verminderen door producten te maken met een groen keurmerk. En lees hoe jij als duurzame consument de juiste keuzen kunt maken wanneer je producten koopt. Hoofdstuk 1: De voorraden van moeder Natuur 1.1 Menselijke impact op onze natuurlijke bronnen Wist je dat er in Azië nog stammen leven zonder winkels en het comfort zoals we dit kennen in de ontwikkelde wereld? Alles wat ze nodig hebben om te leven, nemen ze eenvoudig weg uit het bos. Ze plukken vruchten van de bomen en planten hun eigen groenten. Ze jagen om zichzelf te voorzien van vlees en vangen vissen in de rivieren, meren en oceanen. Als schuilplaats maken veel stammen hun houten huizen van bomen die in de nabije omgeving van hun dorp staan. Deze stammen leven relatief gezien in harmonie met de natuur, omdat ze de impact direct voelen wanneer ze misbruik maken van hun natuurlijke hulpbronnen. Bijvoorbeeld, als teveel bomen worden gekapt, verliezen ze de middelen om in de nabije toekomst huizen te bouwen en hebben ze geen brandhout om zichzelf te verwarmen of om op te koken en de dieren waar zij op jagen verliezen hun habitat waardoor de mensen een voedselbron verliezen. In dit scenario worden stammen gedwongen om te zoeken naar een andere plek voor voedsel en een schuilplaats. Voor veel mensen die in de steden wonen, zijn natuurlijke bronnen die we gebruiken vrij ver weg van waar we wonen. Wanneer we honger hebben, gaan we naar de supermarkt en slechts een enkeling verbouwt zijn eigen voedsel. Wij realiseren ons niet altijd de directe impact van onze levensstijl, omdat we ons voedsel en benodigdheden van buiten de stad importeren. Bijvoorbeeld, kan jij in de stad zien wat het effect is wanneer we zeeschildpadden soep eten? Zeeschildpadden soep is een delicatesse in de Chinese cultuur en wordt door veel stedelingen gegeten, maar wist je dat duizenden kilometers verder weg het aantal zeeschildpadden dat hun eieren op de stranden leggen, is verminderd met 50% in één jaar tijd. Het is voor degenen die in de stad wonen onmogelijk om zich het uiteindelijk effect van onze eetgewoonten volledig te kunnen realiseren. Het verhaal van de Atlantische Kabeljauw Één van de meest dramatische verhalen van de menselijke impact op onze natuurlijke bronnen komt uit de noordelijke Atlantische Oceaan. Wist je dat in de jaren '80 de Atlantische Kabeljauw van de menukaarten werden gehaald, omdat de mens teveel van deze vissoort had gevangen?
De kabeljauwvisserij van de Atlantische Oceaan was één van de productiefste en bekendste visserijen van de wereld. Toen de eerste Europeanen arriveerden aan de westkust van Noord-Amerika beschreven ze dat de kabeljauw zo overvloedig was, dat het erop leek dat een persoon op de ruggen van de vissen kon lopen om de kust te bereiken. De hoeveelheid aan Atlantische kabeljauw leek onbegrensd. Honderden jaren lang visten de mensen op kabeljauw, maar in de jaren '60 was de visindustrie zo goed dat ongeveer 2 miljoen ton kabeljauw aan land werd gebracht. Daarna begon het aantal vissen in de zee te dalen. Tegen deze tijd had zich een grote gemeenschap van vissers gevestigd aan de westkust van Canada. Deze mensen waren volledig afhankelijk van de kabeljauwvisserij. Het vangen van kabeljauw was niet alleen hun baan, maar het was hun leven. Tijdens de jaren '70 en de jaren '80 begonnen deze mensen zich te realiseren, dat het moeilijker en moeilijker werd om kabeljauw te vangen. Uiteindelijk in 1992 werd er slechts 11.500 ton kabeljauw gevangen. Dit was een drastische vermindering vergeleken met de vangst van 2 miljoen ton - 20 jaar geleden. De toekomst van de kabeljauwvisserij en haar gemeenschappen waren in gevaar. Het jaar daarop werd de kabeljauwvisserij gesloten door de Canadese overheid en 35.000 mensen verloren hun banen. De overheid besteedde meer dan 3 miljard U.S dollars aan onderzoek naar de kabeljauw en voor ondersteuning van de mensen die hun banen hadden verloren. Sindsdien is het aantal kabeljauwvissen niet toegenomen en de vis is geplaatst op de lijst van bedreigde soorten. De wijze les die we van de kabeljauwvisserij van Canada kunnen leren is de volgende: hoewel de aarde ons van voedsel, schoon water en een schuilplaats voorziet, het is onze verantwoordelijkheid om voor de aarde te zorgen. Net als de vele inheemse stammen in Azië moeten we leren duurzaam te leven en slechts halen uit de natuur wat we nodig hebben en de rest bewaren voor de toekomstige generaties. 1.1 De waarde van ons milieu: Diensten van het ecosysteem Heb je er wel eens over nagedacht hoeveel vissen op een koraalrif leven misschien duizenden! Misschien veel meer! Door al die vissen die daar wonen en eieren leggen dat tot meer vissen leiden, is het koraalrif een systeem, dat ons en andere schepselen van voedsel voorzien. Het voedsel dat de oceaan aan ons geeft is gratis. De oceaan zet geen prijskaartje op wat we vangen. Vergelijk dit met het onderhouden van een aquarium, waar we de vissen moeten voeden, het oceaanmilieu moeten nabootsen en het water schoon moeten maken. Dit kan ons veel geld en inspanning kosten. Maar een koraalrif doet dit voor ons. Een koraalrif verstrekt voedsel, schoon water en een schuilplaats aan duizenden vissen. Wat de mensen alleen nog moeten doen, is een vislijn in het water werpen en op een vis wachten die bijt!
Aangezien de oceaan al deze vissen voor ons kweekt, noemen we het een ecosysteemdienst. Een ecosysteemdienst is een dienst van Moeder Natuur zodat we dat niet meer hoeven te doen. Een koraalrif ecosysteem kweekt vissen voor onze vissers. Dit is een gratis dienst van het ecosysteem. Soms kweken we zelf vissen in viskwekerijen, maar dit kan een zeer duur proces zijn en de viskwekerijen veroorzaken vaak vervuiling dat in de oceaan terecht komt. In tegenstelling tot dit, schijnt een ecosysteemdienst vaak het perfecte systeem te zijn dat in onze behoeften kan voorzien zolang we het nodig hebben. De waarde van het koraalrif In onze moderne wereld, willen we vaak de waarde van dingen weten. Waarde is een woord dat vele betekenissen heeft, maar in het algemeen betekent het wat iets waard is. Als we vragen: Wat is de waarde van de natuur? of Wat is de waarde van de oceaan?. De enige manier om deze vragen te beantwoorden, is de waarde van de diensten te bepalen die we kosteloos van de natuur krijgen. Dit is een zeer moeilijke taak. We weten dat een koraalrif vissen voor ons kan kweken. Maar wat als het rif beschadigd is of dat het verloren gaat door het broeikaseffect? Dan moeten we onze eigen vissen kweken. Dit is de enige manier om te berekenen hoeveel het koraalrif waard door te berekenen hoeveel het ons zou kosten om zoveel vissen zelf te kweken in een viskwekerij. Volgens de milieuorganisatie, Worldwide Fund for Nature (WWF) is de waarde van sommige koraalriffen in de wereld meer dan $100.000 USD voor elke vierkante kilometer! De reden waarom deze koraalriffen zo waardevol zijn, is dat veel koraalriffen meer doen dan alleen ons van vis voorzien. Vergeet niet dat de koraalriffen ook de mangroven helpen te groeien. Zonder de koralen kunnen de zaadjes van de mangroven en jonge boompjes weggespoeld worden door de sterke golven en deze bossen zouden dan verdwijnen. Koraalriffen voorzien ons van voedsel, maar ook van brandhout van mangroven en ze bieden bescherming tegen de golven. Tot slot genieten veel toeristen van de koraalriffen tijdens het snorkelen of scuba duiken. Dit leidt weer tot bedrijfsmogelijkheden voor de lokale bevolking. De waarde van de ecosysteemdiensten houdt niet op bij het koraalrif. Wanneer je erover nadenkt, helpt de aarde ons altijd te overleven. De oceaan geeft ons vissen om te eten, maar we krijgen ook hulp op het land namelijk, regen voorziet ons van schoon drinkwater. Regenwater besproeit onze gewassen en maakt het voor ons gemakkelijker om voedsel te verbouwen. Bossen en bomen geven ons schone zuurstof dat gemaakt wordt tijdens het fotosynthese proces. Zuurstof is noodzakelijk voor ons om te leven. Als we over de waarde van alle diensten die de aarde aan ons verleent nadenken, dan pas realiseren we dat we ervoor moeten zorgen dat onze ecosystemen gezond blijven, omdat ze ons ook gezond houden! Meer dan alleen maar geld De waarde die we van Moeder Natuur of van een gezond koraalrif krijgen kan enorm zijn, maar er zijn sommige waarden waar we geen prijskaartje aan kunnen hangen. Wat is de waarde van die mooie foto s die we van de koraalriffen hebben geschoten? Wat is de waarde van het vreugdegevoel dat we krijgen van verbazingwekkende dieren als dolfijnen, schildpadden en zeekoeien die in en rond de koraalriffen leven? Wat is de waarde van de
geneesmiddelen die we van de koraalriffen hebben gekregen? Zijn er nog andere mogelijkheden om nieuwe geneesmiddelen te maken van vreemde en prachtige planten en dieren die in de koraalriffen leven? Hoe zetten we een prijskaartje op elk van hen? Vergeet niet, dat geld niet alles is! Het is onmogelijk om de totale waarde van de oceaan of van de ecosysteemdiensten te berekenen. Wanneer we proberen om een prijskaartje op deze verbazingwekkende ecosystemen te zetten, worden we eraan herinnerd hoe onbetaalbaar ze echt zijn! Hoofdstuk 2: Conservatie kwesties 2.1 De visindustrie Één van de werelds waardevolste visserijen is de tonijnvisserij. Tonijn is een groep vissen, dat wereldwijd bekend staat om hun heerlijke smaak. Maar tonijn zijn ook ongelooflijke dieren, die zelden worden gewaardeerd om hun majestueuze verschijning. Hoewel deze dieren gewoonlijk met kleine tinblikken of sushi rollen worden geassocieerd, zijn het eigenlijk zeer grote en prachtige dieren. De blauwe-vin tonijn bijvoorbeeld kan tot 3 meter in lengte groeien en bijna 800kg wegen! Zij kunnen 70 km/hr zwemmen. Omdat ze zo groot zijn en een aangename smaak hebben, worden ze in alle zeeën op de wereld gevangen door de meest geavanceerde vissersvloten. In sommige gebieden gebruiken vissersvloten vliegtuigen om de vissen te vinden. Deze vliegtuigen vertellen de boten welke richting ze op moeten gaan om de scholen tonijn te kunnen vinden. Maar niet alle vissersvloten hebben vliegtuigen. In plaats daarvan gaan de boten eerst op zoek naar dolfijnen. Dolfijnen en tonijn zwemmen vaak samen op zoek naar eten. De tonijn zwemt dieper in de zee, terwijl de dolfijnen aan de oppervlakte zwemmen. Door samen te werken kunnen de dolfijnen en de tonijn scholen van kleine vissen omringen en vervolgens opeten. Maar voor vissers, betekent dit dat door naar dolfijnen te zoeken ze de tonijn ook gemakkelijk kunnen vinden. De Purse Seine vismethode Zodra een school dolfijnen is gevonden, bevestigen de vissers dat een school van tonijnvissen eronder zwemt. Op dit moment treedt de vismethode purse seining in werking. Via deze techniek wordt het grote schip door een kleinere boot vergezeld. De kleine snelle boot sleept lange netten rondom de dolfijnen en tonijn en trekt het net in een cirkel, dat de dieren omringt. Het einde van het net wordt terug gebracht naar de grote boot. Maar de lange netten die bij purse seining worden gebruikt, zijn geen gewone netten. Ze hebben lange trekkoorden, die langs de bodem van het net lopen. Deze brengen de bodem van het ronde net samen en vormt een zak of zakachtig vorm. Wanneer de bodem van het net dicht is dan kunnen de vissen en dolfijnen niet meer ontsnappen via de bodem van het net. Het grote net wordt dan binnen gehaald en de vissen verwijderd. Maar de dolfijnen worden ook gevangen. Deze methode om tonijn te vangen, heeft geholpen de prijs van tonijn laag te houden en hierdoor is het vrij goedkoop voor ons om tonijn te eten. Maar wat gebeurt er met al die
dolfijnen? Men schat dat sinds het jaar 1950 er ongeveer 6 miljoen dolfijnen per ongeluk zijn gevangen en gedood door de tonijnvisserij. Welke andere zeedieren worden via de purse seining techniek gevangen? Wat zijn de totale kosten van de tonijnvisserij? Vandaag de dag zijn zowel tonijn als dolfijnen de oorzaak van de bezorgdheid van veel conservatie wetenschappers werkzaam op allerlei gebieden, vanwege overbevissing. Wij zullen later in deze module, deze dieren nog eens nader bekijken. 2.2 Fabrieken Alle soorten industrieën vervuilen. Fabrieken produceren over de hele wereld dagelijks producten, die materialen en processen gebruiken die vervolgens leiden tot vervuiling. Hoewel we graag denken dat industrieën verantwoordelijk zijn en dat de producten die we kopen op een verantwoordelijke wijze zijn gemaakt, worden er echter miljarden liters verontreinigd afvalwater direct in de oceanen geloosd, zonder enige vorm van behandeling. De Verenigde Staten alleen al dumpt elke dag 2.8 miljard gallons afvalwater in de oceaan. Dit heeft tot gevolg dat er vaak giftige chemische stoffen in zeedieren worden gevonden. Zware metalen als kwik en lood kan je vaak vinden in vissen als tonijn, haai, en zwaardvissen. Deze metalen kunnen problemen in de ontwikkeling van vooral jonge kinderen veroorzaken. Chemische stoffen die geloosd worden door papierfabrikanten kunnen kanker bij mensen veroorzaken, terwijl PCBs kan leiden tot voortplanting problemen bij veel dieren. Andere bronnen van industriële verontreiniging komen voort uit de olie en gasindustrieën, die elk jaar miljoenen liters olie in de oceaan lozen. Wat zijn de kosten van deze verontreiniging? Betalen fabrieken die hun afvalwater dumpen in de oceaan de totale kosten van hun industriële activiteiten? Wat is de waarde van een schone oceaan? Een schone oceaan is echt onbetaalbaar en de kosten van vervuiling zijn te hoog, gezien overal ter wereld het leven van mensen en dieren worden bedreigd. Om te kunnen bereiken dat bedrijven ecologisch duurzaam en verantwoordelijk zijn, moet men over de gehele wereld de vervuiling van de oceanen elimineren. Hoofdstuk 3: Wat jij kunt doen om te helpen 3.1 Duurzame Visserij We begrijpen nu dat de aarde voor ons allen, uiterst waardevol is. Dat is de reden waarom er mensen, ondernemingen, en bedrijven rondom de wereld proberen om op een duurzame wijze te werken en te leven. Herinner je dat duurzaamheid betekent: het oneindig doorgaan, zonder dat het ophoudt. Een koraalrif dat veel vissen heeft, is duurzaam, tenzij we alle vissen in één keer vangen. Wanneer de vissen op het rif weg zijn, komen er geen nieuwe vissen meer bij omdat er geen vissen meer over zijn die nieuwe eieren leggen. Als een visser of een visbedrijf duurzaam wilt zijn, moeten ze er dus voor zorgen dat ze voldoende vissen achterlaten die genoeg eieren kunnen leggen voor de toekomstige visvangsten.
Wanneer bedrijven niet duurzaam zijn, weten we dat ze niet lang zullen voortbestaan. Dat is waarom alle ondernemingen en bedrijven duurzaam moeten zijn, als ze uiteindelijk op een lange termijn willen slagen. In de volgende paragrafen nemen we een kijkje bij sommige ondernemingen die duurzaam zijn, of duurzamer proberen te worden. 3.2 Een duurzame oogst in de oceaan Indonesië is een land van duizenden eilanden dat is gelegen in de Zuid-Chinese Zee, ten zuiden van de Golf van Thailand en het strekt zich uit tot de Filippijnen. Indonesië heeft een aantal van de meest ongelooflijke koraalriffen die op deze wereld zijn gevonden. Deze riffen geeft vis aan de lokale bevolking en trekt toeristen van over de hele wereld aan. Maar in de oceaan zijn er naast visserij en toerisme ook andere bedrijven actief. Op een klein Indonesische eiland genaamd Nusa Lembongan leeft een gemeenschap van mensen die zeewier kweekt. In de ondiepe wateren achter bepaalde koraalriffen hebben de lokale mensen een beschut plekje gevonden met kalm water, dat perfect is voor het kweken van een bepaald type algen. De algenkwekers hoeven hun gewassen niet te wateren, aangezien de algen in de oceaan groeien en ze hoeven ze niet te bemesten. Het is zelfs zo dat de kwekers helemaal geen chemische producten gebruiken en vele kleine schepselen leven comfortabel in de algen. De productie van algen kan op deze wijze als duurzaam worden beschouwd, aangezien het een zeer lage impact heeft op het milieu. Alleen natuurlijke stoffen die in de oceaan voorkomen worden gebruikt tijdens de kweek en het verstrekt een inkomen voor de lokale bevolking. Wanneer het eb is, zie je veel algenkwekers in het water hun gewassen plukken en terug naar de kust brengen om ze te drogen. Maar wat doen deze kwekers met de algen? De kwekers verkopen de algen aan een bedrijf dat de algen als grondstof gebruikt om een substantie genoemd carrageenan te maken. Deze substantie wordt weer gebruikt in talloze producten, zoals tandpasta, die we elke dag gebruiken. Lees meer over algen in onze zeebestanden. 3.3 Eco-Keurmerken Steeds meer bedrijven proberen de juiste stappen te zetten door hun industrieën te verbeteren en hun productieprocessen schoner te maken. Deze eco-ondernemers combineren zaken met een nieuwe eerbied voor het milieu. Een eco-ondernemer is een persoon, dat het belang van ecologie en een gezond milieu begrijpt maar ook is geïnteresseerd in het doen van zaken in en de marketing van nieuwe duurzame producten. Er zijn veel voorbeelden van eco-ondernemers rondom de wereld. Ecologisch verantwoordelijke consumenten kunnen producten die minder schadelijk zijn voor onze ecosystemen herkennen door een groen keurmerk. De Singapore Environment Council is één organisatie die een systeem van groene keurmerken heeft gemaakt om klanten te helpen duurzame producten vinden. Een groen keurmerk is een symbool of een embleem, dat duidelijk aangeeft dat de producten aan bepaalde milieucriteria voldoen. Bijvoorbeeld, wanneer een bedrijf niet meer direct hun afvalwater loost in de oceaan, maar vanwege duurzaamheid dit water eerst behandelt voordat het geloosd wordt, dan kan een groen keurmerk worden toegekend aan dit bedrijf.
The Singapore Environment Council, bekijkt op welke manieren producten worden gemaakt, welke middelen in het proces worden gebruikt en wat voor afvalstromen of vervuilingen ontstaan. Een groep deskundigen van de industrie, de overheid en wetenschappers beslissen dan of het product duurzaam is en of het een gerespecteerd groen keurmerk verdient. Veel bedrijven in Singapore hebben deze keurmerken ontvangen zoals Star Bamboo dat snelgroeiend bamboehout in zijn vloerpanelen gebruikt. In Hongkong heeft het bedrijf Jets Technics een groen keurmerk gekregen voor zijn JREX productlijn, die gerecycleerde plastic en houten materialen gebruikt waardoor ze duurzaam gebruik maken van onze hulpbronnen. Deze eco-ondernemers geven een goed voorbeeld en geven de weg aan voor een betere toekomst met schonere industrieën en meer verantwoordelijke ondernemingen. 3.4 De tonijn-dolfijn kwestie Stappen naar duurzaamheid De tonijn visindustrie heeft voor vele uitdagingen gestaan om een duurzame industrie te worden. Één van haar grootste uitdagingen was: het verminderen van het aantal dolfijnen dat gevangen werd door middel van purse seining technieken. Om dit probleem aan te pakken hebben sommige tonijn vissersvloten een nieuwe techniek ingevoerd dat een verbetering is van de purse seining techniek. In plaats van het vangen van de dolfijnen met de tonijn in de purse seine net, vissers realiseerden zich dat door de motors van hun boten in hun achteruit te zetten, het achterste gedeelte van de netten omlaag gaan waardoor de dolfijnen maar niet de tonijn kunnen ontsnappen. Door deze creatieve methode om tonijn te vangen, zonder dat dolfijnen hierbij omkomen, wordt vermeden dat deze prachtige marine zoogdieren uitsterven. Maar deze techniek is gecompliceerder voor vissers dan de traditionele purse seine techniek. Niet elke vissersvloot voert deze techniek, die dolfijnen beschermt, uit. Hoe weten we of de tonijn die we eten gevangen is op dolfijn vriendelijke wijze? De tonijnindustrie besloot de vissers te erkennen die gebruik maakten van de verbeterde techniek door het maken van een dolfijnvriendelijk keurmerk te ontwikkelen. Soms wordt het ook Groen of Eco-keurmerk genoemd. Dit soort keurmerken helpt consumenten producten te identificeren, die meer begaand zijn met ons milieu en dieren. In dit geval, koop tonijn met een dolfijnvriendelijke keurmerk, zodat je de vissers ondersteunt die een verschil proberen te maken. Maar vergeet niet dat tonijn ook in de problemen zijn! Op een recente vergadering van de tonijn visindustrie in Japan waren de meest belangrijkste tonijn vissende landen het ermee eens dat deze vis in de problemen zit en onze hulp nodig hebben om te kunnen overleven. In het algemeen hebben wij veel te veel tonijn in de afgelopen jaren gevangen en nu zijn er steeds minder vissen in de oceaan. Als de tonijnindustrie duurzamer moet worden dan zullen ze onze hulp nodig hebben. Wanneer je tonijn koopt, koop dan tonijn met een dolfijn vriendelijk keurmerk, maar probeer ook om minder tonijn te eten. Dit vermindert de druk die we uitoefenen op deze prachtige vissen en kunnen toekomstige generaties nog steeds tonijn eten.
3.5 Schonere Productie methoden In de jaren '90 werd een nieuw concept Cleaner production geïntroduceerd aan bedrijven. Cleaner production benadrukt: het minimaliseren van afval in het gehele proces. Dit betekent dat afval wordt geminimaliseerd: Aan de bron. Voor de aanvang van een productieproces heb je natuurlijke bronnen (grondstoffen) als staal, zand of vruchten nodig om deze in de eindproducten te verwerken. Door het productieproces te optimaliseren of betere kwaliteitsmaterialen te gebruiken zijn er minder grondstoffen nodig voor het eindproduct. Tijdens de productie van het product. Het afval kan worden verminderd door het afval dat over is van het proces te recycleren. Denk bijvoorbeeld aan een stuk papier dat je in cirkels moet knippen voor het eindproduct. Na het snijproces blijven de randen van het papier over. Door alle randen te verzamelen en te recyclen in een nieuw stuk papier verminder je de afvalstroom. Bijproducten Soms krijg je tijdens het maken van een product een bijproduct dat als afval wordt gezien. Door dit bijproduct als grondstof voor een ander productieproces te gebruiken, verminder je de afvalstroom. De volgende casus is beschreven in een artikel van de Australische Academie van Wetenschap in 1998 en toont hoe Cleaner Production is toegepast in een sinaasappelsap fabriek. In het begin van de jaren '90 had een sinaasappelsap fabrikant in Victoria een afvalprobleem met sinaasappelschillen. Original Juice Company gebruikte voor haar productie tot 90.000 ton verse citrusvruchten per jaar. Dat zijn een heleboel sinaasappels en sinaasappelschillen. Droge sinaasappelschillen kan als veevoeder met een hoog gehalte aan eiwitten verkocht worden, maar om de juiste graad van droogheid te bereiken moeten de schillen geperst worden. Dit genereerde enkele extra 4 miljoen liters afvalwater per maand dat citrusvruchtenolie en suikers bevatten. Dit afvalwater werd geloosd in een nabijgelegen waterweg, maar dit creëerde milieuproblemen. Maar door creatief te denken, werd het sinaasappelschillen probleem omgezet in een voordeel. Het bedrijf realiseerde zich dat citrusvruchtenolie en suiker potentiële verkoopbare producten waren. Door het investeren in nieuwe materialen met een waarde van iets meer dan $1 miljoen bespaart het bedrijf elk jaar nu ongeveer $450.000 in afvalverwijderingskosten en verdient het bedrijf $250.000 per jaar aan de verkoop van citrusvruchtenolie en stroop (melasse). De winst is gestegen en de druk op hun milieu door de vervuiling is verminderd. Zoals in deze casus is beschreven, leverden de veranderingen en investeringen een groot voordeel op. Soms zal dit het geval zijn maar in andere gevallen kan het minder voordelig uitpakken. Maar er zijn ook niet-financiële redenen om veranderingen aan te brengen. Door je bedrijf groen te maken, kun je jouw klanten en werknemers laten zien dat je meer dan alleen maar winst wil maken maar dat je ook om het milieu geeft.
Nu steeds meer consumenten op zoek zijn naar duurzame producten, kan een hoger milieubewustzijn van het bedrijf leiden tor meer klanten. Denk hierbij aan de Ecokeurmerken, zoals beschreven in deze module. Maar niet alleen fabrikanten kunnen groen worden. Op kantoor kan iedereen een verandering maken door: De computers uit te zetten wanneer deze niet gebruikt worden Papier aan beide kanten te gebruiken Deuren te sluiten wanneer de verwarming of de airconditioning aanstaat. Papier te recyclen Het hergebruiken van oude, afgeschreven kantoorbenodigdheden etc.. Het mooie van deze maatregelen zijn dat ze je geld besparen terwijl jij groen bezig bent. Overheden kunnen bedrijven aansporen om groener te worden door het geven van incentives zoals het geven van subsidies om te investeren in schonere technologieën of het opleggen van nieuwe regelingen zoals het hoger maken van afvalkosten en het maken van een striktere regulatie voor afval. Deze maatregelen dwingen bedrijven om meer innovatief te denken. We moeten echter bij de laatstgenoemde maatregelen altijd rekening houden, dat wanneer de overheid striktere regels maakt er ook een goed controleapparaat ingevoerd moet worden om te voorkomen dat bedrijven illegaal gaan dumpen. Hoofdstuk 4: Opdrachten 4.1 Geef je mening! Schrijf een brief aan een bedrijf waarvan je denkt dat ze goed zijn voor ons milieu of schrijf een brief aan bedrijf waarvan je denkt dat ze slecht zijn voor ons milieu.