Het huis Anubis - Hoofdstuk 1 Het is 7 uur in de ochtend. Het is een dag nadat Nienke de traan van Isis aan Anchesenamon had gegeven. Nienke was al vroeg wakker, want ze kon niet meer slapen. Ze had weer over Sarah gedroomd. Ze wist niet meer wat Sarah gezegd had, maar ze wist wel dat het belangrijk was. Ze probeerde het zich te herinneren, maar ze wist het echt niet meer. Ze besloot om te gaan douchen. Jeroen werd wakker. Hij herinnert zich opeens weer dat hij bij Noa in bed had geslapen, omdat hij haar nu nog niet alleen wil laten. Noa was nog een beetje ziek, maar voelde zich alweer een stuk beter. Ben je wakker? vroeg Noa aan Jeroen. Ja al een tijdje. Hoe gaat het? vroeg hij. Beetje hoofdpijn, maar heb eigenlijk wel weer zin om naar school te gaan, antwoordde Noa. Nee, dat gebeurt niet. Je bent gister opgestaan uit een coma, dan ga je nu toch nog niet naar school? was Jeroen z n reactie. Ik voel me prima, zei ze. Jeroen wou net met zijn zin beginnen dat het niet mocht van hem, maar Noa was hem voor. Jeroen! Ik voel me heel goed en ik ga gewoon naar school.hij wou net iets zeggen, maar Noa gebaarde dat hij stil moest zijn. Ze hoorden iemand vallen op de gang. Noa deed de deur open en zag Amber op de grond liggen met een paar koffers. Jeroen zag het nu ook het zei: Amber we moeten gewoon naar school hoor, dus geen tijd voor vakantie. Amber schrok en stond op. uh uh.. Ja, dat weet ik, maar ik mag 3 dagen naar mijn vader. Dat mogen wij toch ook niet? zei hij. Is er iets ergs thuis? zei Noa. Nee, maar ik moet nu echt gaan ander mis ik mijn vliegtuig, Doei. Doei veel plezier zeiden Noa en Jeroen in koor. Nadat Noa heel lang had gezeurd mocht ze toch naar school, maar alleen als ze beloofd dat ze de hele dag bij Jeroen in de buurt bleef. Amber zat op het vliegveld te wachten tot dat ze in het vliegtuig mocht stappen. Haar vliegtuig had een uur vertraging en ging waarschijnlijk niet eens de lucht in door de heftige storm. Ze mocht nog niet eens inchecken. Ze dacht aan Nienke die ze niet eens had verteld dat ze weg ging. Als ze Nienke had verteld wat ze ging doen en waarom, was Nienke nu heel boos op haar en dat wou ze liever niet. Ineens zag ze Patricia en Joyce door de poort komen. Wat deden hun nou hier? Ze zijn toch naar Amerika? dacht Amber. Ze vond het beter als ze haar niet zagen en besloot om naar de wc s te gaan. Nou ben blij dat we geland zijn zei Joyce. Ja, maar is mis Amerika nu al antwoordde Patricia. Als jij nou gewoon dat licht had uitgelaten, het was maar één minuutje donker zei Joyce terug. Nou wist ik veel dat daar het brand alarm zag
Met z n vijven zaten ze aan tafel. Nienke kwam aangelopen en vroeg aan niemand in het bijzonder: Heeft één van jullie Amber gezien? Ze ligt niet meer in haar bed. Ja, ze gaat nu naar haar vader en ze had nogal haast zei Noa. heeft ze jou daar niks over verteld?. Nee, ik ging douchen en toen ik terug kwam was ze weg. Ze zou je vast snel bellen zei Fabian. Oké, ik vind dit raar zei Jeroen. Als Noa en ik haar niet hadden gesproken was ze zomaar weggegaan?. Ja, denk het ze schrok wel toen ze ons zag, zei Noa. toen hoorden ze de voordeur open gaan. Even dacht Nienke dat het Amber was, maar dat was niet zo. We are home! schreeuwde Patricia. De rest keek verbaasd toen ze Joyce en Patricia in de hal zagen staan. Wat doen Jullie nou hier? vroeg Fabian verbaasd. We zijn van school gekickt zei Joyce stoer. Van school getrapt? Wat hebben jullie gedaan? vroeg Appie nieuwsgierig. Dat leggen we later wel uit. We mogen van Victor hier weer komen wonen. En van Meneer van Swieten weer op school komen. Zei Patricia. En als jij het niet erg vind Noa gaan Patricia en ik samen op zolder. We willen liever samen blijven zei Joyce er achteraan. Nee hoor is goed was Noa s antwoord. Patricia en Joyce gingen zich klaarmaken voor school, want ze wouden eigenlijk wel weer naar hun oude vertrouwde school toe. Nienke fietste met Fabian naar school. Ze hadden een proefwerk vandaag van Geschiedenis en Fabian legde Nienke onderweg wat uit. Ze lette eigenlijk niet op ze dacht de hele tijd aan Amber waarom ze in één keer weg was en aan wat Sarah had gezegd. NIENKE haaalloo? zei Fabian. waar denk je aan?. Aan Amber. ze zei. Waarom heeft ze niks tegen mij gezegd?. Misschien schaamt ze zich daarvoor of moest ze gelijk komen Ze had haar koffers al ingepakt, want dat kan ze nooit in een kwartier doen. Ik stond maar een kwartier onder de douche en toen was ze weg. Ja, dat is raar zei Fabian. We gaan het op school aan van Swieten vragen oké? Die heeft ze vast wel om toestemming gevraagd en daarvoor moest ze vast een reden geven. Noa en Jeroen fietsten ook naar school. Noa moest perse van Jeroen bij hem achterop, wat Noa eerst niet wou, maar ze moest uiteindelijk wel. Daar achter fietsten Joyce, Patricia en Mick. Patricia kon niet wachten om Robbie weer te zien. Eigenlijk was Joyce nog wel boos op Mick, omdat hij een ander had en nog wel het nichtje van Victor. Maar ze deed gewoon aardig tegen hem. Ze kon eigenlijk niet boos zijn, omdat zij in Amerika ook een ander had. Hij heette Rick. Dat was uiteindelijk niks geworden, omdat hij haar leraar was. Joyce vertelde aan Mick was ze allemaal had gedaan in Amerika. Patricia fietste zo hard mogelijk naar school om Robbie weer te zien. Waar zat je eigenlijk in Amerika? vroeg Mick aan Joyce. We zaten in Los Angeles, Echt een super mooie stad zei ze. Al was die school wel erg streng. In het begin was het nog heel leuk, maar er werd steeds meer op ons gelet en kregen vaak straf. Toen ze bij school aankwamen ging de bel al en ze gingen allemaal snel naar hun les. De eerste les hadden ze scheikunde van Meneer van Swieten. Nienke stak haar vinger op. Ja, Nienke wat is er? Zei Menneer van Swieten. Kan ik u even spreken? Onder vier ogen? antwoordde ze. Ja, natuurlijk ga maar even op de gang. Ik kom er zo aan. Nienke deed was hij zij en liep naar de gang. Ze was bang dat er iets ergs bij Amber thuis was
gebeurd. Waarom zou ze anders niks gezegd hebben? Toen kwam Menneer van Swieten ook op de gang. Zeg het eens Nienke zei hij. Weet u misschien waarom Amber zomaar weg is? vroeg ze. Uhm.. Ja, ik weet niet precies, maar van haar vader mocht ze weg antwoordde hij. Het was heel belangrijk, maar ze kon niet vertellen wat er aan de hand was. Nu wist Nienke nog niks. Oké, Bedankt! Zei ze. Ze ging weer terug in de les en ze vertelde aan Fabian wat Menneer van Swieten zei. Amber zat nog steeds te wachten op het vliegveld. Ze was bang dat haar vliegtuig niet meer ging vliegen. Wanneer moest ze het dan terug brengen? Ze kon echt niet langer tegen Nienke liegen. Ze besloot naar huis te gaan. Aan het einde van de school dag, fietsten ze met z n allen naar huis. Noa was wel een beetje moe, maar verder voelde ze zich prima. Tenminste dat zei ze. Toen ze thuis waren stond de thee met koekjes al klaar. Trudie!! Wat doe jij nou hier? Je zat toch in Marokko? zei Patricia blij. Ik kan toch niet zonder mijn schattekes antwoordde ze. en jullie zaten toch in Amerika? Ja, we zijn van school afgestuurd zei Joyce. We hadden geluk,want alle vliegtuigen gaan niet meer vliegen door deze storm. Wij hadden het laatste vliegtuig uit Amerika. Ja, ik vond het ook doodeng in deze storm, zei Trudie. Vanaf hoe laat vliegen de vliegtuigen niet meer dan? vroeg Nienke. Vanaf 5 uur vannacht, zei Joyce. Wij landden om half 8, maar vanaf Amerika is het heel lang vliegen. Hebben jullie Amber nog gezien? vroeg Nienke. Nee, ik had niet eens gemerkt dat ze er niet was, was Patricia s antwoord. Iedereen behalve Mick die ging sporten, ging aan tafel zitten en ze luisterden naar Trudie s verhaal over Marokko. Nienke besloot om naar boven te gaan en haar huiswerk Nederlands te maken. Doordat ze aldoor bezig was om Noa te redden, liep ze heel ver achter met school. Fabian, Appie, Jeroen, Noa en Amber trouwens ook. Ze waren er vandaag voor gewaarschuwd als ze dat niet gingen maken konden ze geen toets maken. Als je een toets miste aan het einde van het jaar, mocht je geen examen doen. Toen ze de deur van haar kamer open deed, zag ze iemand in Amber haar bed liggen. Het was Amber! AMBER! Waar was je, waarom heb je niet verteld dat je wegging? vroeg Nienke. Waar zou ik heen dan? zei Amber. Ze wou eigenlijk niet liegen tegen Nienke maar ze moest nu wel. Je ging toch naar je vader? vroeg Nienke. Nee, ik ben ziek. ik heb de hele dag op bed gelegen zei Amber. Toen bedacht ze zich dat ze Noa en Jeroen was tegengekomen op de gang dus dit was geen handige smoes. Maar Noa zei dat je naar de vader ging. dat ze je was tegengekomen op de gang zei ze. Ja, die koffers moest ik voor de deur zetten iemand haalt dat op vandaag voor mijn vader, zei Amber. Oké, zei ze. hoe gaat het nu dan?. Ja, Beter ik kan alweer mee eten straks, was Amber haar antwoord. oke, ik ga nu Nederlands maken. Ik moest van Mevrouw van Engelen zeggen dat jij ook heel erg achterloopt en dat je huiswerk snel afmoet zijn,. Amber knikte en ging verder slapen. Eten is klaar. Riep Trudie. Iedereen kwam naar beneden en ging aan tafel zitten. Appie zat als eerste aan tafel, want hij had super honger. Trudie nou alweer spinazie? zei hij Ap houd niet van spinazie. Appie, ik wil geen gezeur horen, jullie eten alles op, zei Trudie.
Oké, nou heb ik al heel lang geleden gevraagd waarom jullie van school zijn getrapt, dus nu wil ik het weten. Zei Appie tegen Patricia en Joyce. Oké.Joyce begon te vertellen: Nou, die school was gewoon strenger dan de scholen hier. En wij konden gewoon door de les niet heel lang stil zijn en we begonnen aldoor te praten. Daardoor gingen ze meer op ons letten. Op de laatste dag dat wel daar waren, was daar een stroomstoring. Wij waren in de wc s en het was in één keer donker. Patricia zocht het licht knopje en drukte per ongeluk op het brandalarm. We raakten in paniek en gingen uit de wc s en Patries zei aldoor sorry, sorry,sorry dus wisten ze daardoor dat wij het hadden gedaan en moesten van school af. Haha, Stoute meisjes was Appie zijn reactie. Patricia wou er net op reageren, maar toen viel Noa met haar hoofd op tafel. Iedereen schrok. NOA! zei Jeroen. Hij tikte haar aan, maar ze reageerde niet. Trudie kwam binnen en zag Noa liggen. wat is er gebeurd? vroeg ze. Ze viel ineens neer. Zei Jeroen bezorgt. Toen werd Noa wakker. Gaat het? vroeg Jeroen nog steeds bezorgt. Ja, ik voelde me opeens niet zo goed zei ze. Kom ik breng je naar bed zei Jeroen. Terwijl Noa en Jeroen naar boven liepen, kletsen de ander bewoners nog wat na. Het is 10 uur, we weten allemaal wat dat betekent, binnen 5 minuten in de kamers, dan wil in een speld kunnen horen vallen. Absolute stilte schreeuwde Victor. AAAH gilde Appie. ik hoor nog wat, zei Victor. We hebben nog 4 minuten, schreeuwde Appie. Victor liet het hier bij en ging naar de kelder. Nienke lag in bed. Ze kon niet slapen. Er was zo veel gebeurd vandaag. Patricia en Joyce waren weer terug uit Amerika, Trudie was weer terug uit Marokko en Amber deed vandaag raar. Nienke had nog na gevraagd aan Jeroen wat Amber allemaal gezegd had, maar ze zei toch echt dat ze naar haar vader ging. Ze zou het morgen vragen aan Amber. Jeroen sliep nog steeds bij Noa. Nu Joyce en Patricia toch samen op zolder slapen kon hij wel bij Noa blijven. Noa sliep al. Jeroen kon niet slapen. Noa was nog ziek en kon morgen dus niet mee naar school, maar Noa wilde hoe dan ook naar school. Hij was nog een beetje bezorgd om haar. Nee, niet doen hoorde Jeroen. Jeroen keek naar Noa. Het was Noa. Ze was helemaal bezweet en riep de hele tijd nee, niet doen, wat is er?. Noa word eens wakker? Noaa zei Jeroen. Noa schrok wakker. wat is er? vroeg ze alsof er niks gebeurd was. Had je een nachtmerrie? vroeg Jeroen. uh.. ik weet het niet meer, een vrouw ofzo wilde me iets vertellen, Zei ze. Ga maar weer verder slapen, zei Jeroen. Jeroen bleef nu bij Noa in bed en samen gingen ze slapen. De volgende ochtend stond Patricia om half 8 op. Ze had haar nieuwe kleren aan die ze in Amerika had gekocht. Alleen zocht ze nog een leuke ketting. Ze had zelf niet veel kettingen en Joyce had wel een paar, maar niet die bij haar kleren pasten. Ze besloot om aan Amber te gaan vragen of ze een ketting mocht lenen. Ze ging van de zolder waar ze nu slaapt samen met Joyce naar Amber en Nienke hun kamer. Nienke lag nog in haar bed en Amber stond onder de douche. He, wat kom jij hier doen? vroeg Nienke een beetje onaardig. Ik kom even een ketting van Amber lenen, maar ze is er niet, zei Patricia. Toen keek ze in hun kast en zag een mooie ketting liggen. Ja, ik heb hem gevonden zei ze. Ik zeg het zo wel tegen Amber oké?. Oké, tot zo! Zei Nienke. Nienke ging zich nu klaarmaken voor school.
Nienke was haar haar aan het borstelen toen Amber binnen kwam. lekker gedoucht? vroeg Nienke? Ja hoor antwoordde ze. Ze deed de kast open en raakte helemaal in paniek. Ze begon te hyperventileren. Wat is er? vroeg Nienke bezorgd. Amber kon niet antwoorden en zakte door haar benen. Nienke wist niet zo goed wat ze moest doen en deed de deur open en riep: TRUDIE HELP!. Trudie was in Victor zijn kantoor aan het schoon maken en kwam er gelijk aan. Wat gebeurt er? vroeg Trudie aan Nienke. Ja, weet ik niet, ze begon ineens te hyperventileren. De andere bewoners kwamen er nu ook aan. Trudie pakte een zak waar Amber in moest ademen, maar dat had geen zin meer. Amber was flauw gevallen.