Nieuwe verhalen over ons werk op Sulawesi In deze nieuwsbrief verhalen over een dag in de kliniek (Anne-Marie), het bezoek van Peter en Tjitske Kos, 'ons' voetbalteam, een update over kokosolie en andere berichten. Programma in de kliniek Anne-Marie "Op een woensdag rijd ik naar de kliniek om daar de kinderen te ontmoeten en te onderzoeken. Ik kom aan en zie al veel moeders zitten op de grond buiten. Ik groet de moeders en open de kliniek samen met Ani en Nia de zus van Ani. We spreken eerst door hoe we te werk willen gaan. Ik, als Nederlander, wil alles toch wel wat ordelijk laten verlopen en één voor één de mensen uitnodigen, zodat we ons kunnen focussen op moeder en kind." Hier is het de gewoonte dat hele groepen tegelijk naar binnen gaan inclusief katten, kippen en voedsel. Ik leer Ani en haar zus Nia dat hygiënisch werken belangrijk is en vertel hun dat ze hun handen moet wassen na iedere controle en zeg dat ze de gebruikte spullen moeten schoon maken en opruimen voordat we de andere patiënt binnen roepen. Zo starten we de dag, de zus van Ani, Nia, roept degene die het langst aan het wachten is, soms zijn ze al 2 uur aan het wachten. Er komt een moeder met drie kinderen binnen. Ik vraag of er klachten zijn: ja de kinderen zijn lui om te eten" zegt de moeder. Ik zie dat ze erg mager zijn en aan de dunne droge huid zie ik dat ze vitamine tekortkomen. "Wat eten ze", vraag ik. "Witte rijst met droge visjes", antwoord ze. Ik denk "ja, als je niets anders hebt, wat kan ik dan adviseren?" We meten en wegen de kinderen en Ani onderzoekt of er andere ziektes zijn. We geven melk, zeep en vitaminetabletjes mee. Ook komt er een oma met haar kinderen binnen. Als ze een poosje zit vraag ik naar de situatie, de oma begint te huilen en vertelt dat haar dochter pas is overleden en dat zij voor haar drie kleinkinderen zorgt. Ik vraag of haar dochter ziek was, "nee eigenlijk niet", zegt de oma, "ja toch wel ze had suikerziekte, maar daar kun je toch niet aan overlijden", zegt ze. De onwetendheid van de mensen schokt mij iedere keer weer. Ani onderzoekt de kleinkinderen en merkt ook bij deze kinderen op dat ze ondervoed zijn. Ik neem afscheid met een wang tegen wang van deze oma. De kinderen brengen mijn hand naar hun voorhoofd als teken van dank en respect. "Na zo een dag doorgebracht te hebben in de kliniek rij ik terug naar huis. Wanneer ik thuis de lijst
die Nia heeft gemaakt nog eens terugkijk besef ik dat er veel ondervoeding is. Hierdoor zie je ook dat de groei van de kinderen geremd is en dat de kinderen kleiner zijn dan elders in Indonesië." De week daarop hebben we een dag speciaal voor zwangere vrouwen. Ook voor de ouderen en volwassenen organiseren we speciale dagen zodat de allerarmsten bewust worden van hun gezondheid. Drukte in de kliniek
Ook de ouderen komen in de kliniek Van de penningmeester Dankzij trouwe deelgenoten en enkele grote giften ontvangen Peter en Anne-Marie genoeg om van te leven. Wanneer we incidentele grote giften buiten beschouwing laten, zien we echter een dalende lijn. Om structureel verschil te maken in het zuiden van Sulawesi zijn structurele bijdragen noodzakelijk. Mag ik u vragen structureel te gaan bijdragen aan het belangrijke werk van Peter en Anne-
Marie, waarover u in deze nieuwsbrief kunt lezen? Als u al structureel bijdraagt, wil ik u in de eerste plaats hartelijk bedanken dat u ook op deze wijze deelgenoot bent van het werk van Peter en Anne-Marie. Ik durf u eigenlijk niet te vragen of u wilt overwegen uw structurele bijdrage te vergroten. Voor een gezonde financiële basis zijn structurele giften nodig van minimaal 80% van de kosten voor levensonderhoud. Wilt u deze informatie ook delen binnen uw gemeente, kerk of kring? Alvast hartelijk bedankt, ook namens de bevolking van zuid Sulawesi. Bezoek In April kregen we bezoek van Peter en Tjitske Kos. Peter is de voorganger van De Rank Utrecht. Ze hebben ons bemoedigd met hun bezoek en een kijkje kunnen nemen hoe onze dagen eruitzien. Het was heerlijk om in onze eigen taal te spreken, maar ook om lekker dropjes te eten die zij hadden meegenomen. We kijken terug op mooie bijzondere momenten met elkaar en voelen ons gesterkt.
Peter Kos, Peter, Anne-Marie, Tjitske Kos Voetbalteam Ruben loopt sinds januari stage in het zuiden en éen van de dingen die hij is opgestart, is voetballen met de plaatselijke jeugd. Ruben speelt mee in het voetbalteam. We hebben besloten het team te sponsoren met een outfit. Nu kunnen ze ook tegen andere dorpen spelen en we worden uitgenodigd om een wedstrijd te komen bekijken. Het zou om 14 uur beginnen, maar ja in Indonesië is tijd een rekbaar begrip. Het werd uiteindelijk 16 uur voor het 1 e fluitsignaal klonk. Mooi dat dit spel in de hele wereld wordt gespeeld en dat het samenbindend is, met het publiek moedigen we de spelers aan. Uiteindelijk verliest het team Sulalam met 2-1. Het was een leuk uitje en onze komst werd zeer gewaardeerd.
Voetbalteam Sulalam Consulaat In April hadden we de gelegenheid de Nederlandse Consul in Indonesië te ontmoeten. Er was een handelsmissie georganiseerd naar Sulawesi en we schoven aan bij een diner. Goed om een aantal Nederlanders te ontmoeten, maar voor ons was het waardevoller een Indonesiër te ontmoeten die in Nederland landbouw heeft gestudeerd. Hij heeft een bedrijf in organische kunstmest (zeg maar gewoon poep) en gaat komende maanden een keer mee naar het zuiden om te inventariseren wat er voor landbouwmogelijkheden zijn die in de toekomst een beter inkomen opleveren voor de boeren. Bezoek bibliotheek We hebben een uitnodiging gekregen om naar een bibliotheek te gaan in een stadje in het zuiden. We worden ontvangen door Bapak Detol, het hoofd van de bibliotheek. Hij staat er versteld van dat we tetap waktu zijn, precies op tijd zijn, tja we zijn en blijven Nederlanders. Het is de eerste keer dat er buitenlanders de bibliotheek bezoeken dus voor hen een bijzonder moment. We zien een auto vol met boeken waarmee de scholen in de dorpen worden bezocht om zo de kinderen te stimuleren om te lezen. Mooi initiatief vinden we en laten dit ook blijken. Boven staan
rekken met boeken en wachten er een aantal studenten op ons om ons te interviewen hoe de bibliotheek werkt in Nederland en of er veel gelezen wordt in Nederland. Er wordt excuus aangeboden omdat ze niets te eten aanbieden in verband met de ramadan, maar daar hebben wel begrip voor. Stiekem denk ik (Anne-Marie): "heerlijk, kan het niet hele jaar ramadan zijn..." Update kokosolie Hoe gaat het nu met de kokosolie? We krijgen veel vragen van mensen uit Nederland die onze kokosolie willen bestellen en gaan gebruiken. Met ons laatste verlof hadden we een aantal verpakkingen meegenomen en mensen reageerden daar enthousiast over. De verkoop van onze kokosolie helpt onze missie in het zuiden omdat we met dit fabriekje ingang hebben gekregen in een aantal dorpen in Sulawesi. Door onze kokosolie te kopen helpt u dus onze missie, bovendien krijgt u er een prachtig product voor terug. We zijn inmiddels al enige maanden bezig om een transport te regelen vanuit Makassar naar Nederland. En dat valt niet mee. Het zal wellicht nog enige maanden duren voor de kokosolie naar Nederland kan worden verstuurd maar we blijven hoop houden. Intussen zijn de werkers ook bezig met het maken van allerlei producten van de schillen van de kokosnoot zoals onder andere lampjes, kettingen, oorbellen, sleutelhangers en nog veel meer. Via onze website www.sulalam.nl houden we jullie op de hoogte.
De werkers bezig met het maken van kettingen Toekomstplannen Vanaf Juni krijgen we 2 studenten die gaan stagelopen in het zuiden. Dat schept weer meer mogelijkheden voor onze missie. Verder denken we na over het landbouwbeleid, en zijn we gestart met een voedselprogramma voor de allerarmsten. Peter zal eind Juli een week les gaan geven aan toekomstige voorgangers over de economie van de kerk. Ook hebben we contacten met andere organisaties in Makassar. We merken dat veel meer mensen ons beginnen te kennen en dat geeft openingen maar is ook iets waar we mee uit moeten kijken. Er zijn ook mensen die niet willen dat we er zijn en dan ben je snel aangegeven bij de politie waarna er een onderzoek volgt.