Vakantiehuis make-over

Transcriptie

1 INTERIEUR Vakantiehuis make-over IN RETRANCHEMENT De Vlaamse Marlies en haar man waren verknocht aan het mondaine Knokke aan de Belgische kust, maar kochten enkele jaren geleden toch een vakantiehuisje in het vlakbij gelegen Nederlandse Retranchement. Het stel wisselde de drukte maar wat graag in voor de rust en het huis werd een pareltje. 24 TEKST: ANNEMIE WILLEMSE - FOTO S: ANN VALLé 25

2 26 Heerlijke weekends en vakanties brachten Marlies en haar man door in hun huurappartement in Knokke, maar het verlangen naar een eigen stekje om die vrije momenten door te brengen groeide. Al was het maar om uitgebreid te kunnen koken voor de vele vrienden die ze er inmiddels hebben. Als je echter niet over een onbegrensd budget beschikt, zijn de mogelijkheden in Knokke tamelijk beperkt, om niet te zeggen onbestaand. En zo kwamen ze via hun makelaar op een dag terecht in het vlakbij gelegen Retranchement, net over de Nederlandse grens. Ze vielen als een blok voor dit unieke vakantiehuis. Vlakbij en helemaal anders Het is maar een minuutje of acht rijden vanuit Knokke, weet Marlies inmiddels heel goed. Hoewel het hier helemaal anders is dan in Knokke, was ik ruim drie jaar geleden, toen ik hier voor het eerst kwam, meteen helemaal verkocht. De mooie tuin, het uitzicht op de koeien, het gezellige dorpje,... Binnen de kortste keren wisten we dat dit huisje het zou worden. Dat het een gezellig huis zou worden met voldoende ruimte om er ook een grote keuken te integreren, stond dus van begin af aan vast. De man van Marlies heeft twee dochters en drie kleinkinderen die uiteraard graag over de vloer komen, net zoals tal van vrienden en kennissen. Marlies keek er naar uit om echte dinertjes te organiseren. Koken doe ik sowieso heel graag, dus we wilden een kookeiland of een grote tafel waaraan we met veel mensen zouden kunnen zitten. In een appartement met een kleine keuken waren de mogelijkheden wat dat betreft nogal beperkt. Vakantiehuis make-over Marlies en haar man werkten hard om tot dit schitterende resultaat te komen. Het huis werd ooit wel al als vakantiehuis gebouwd, maar in een heel andere tijd. Onze visie op vakantie week dan ook wel een beetje af, lacht Marlies. Er was een piepkleine keuken in het midden van de woning en helemaal achteraan lag er een soort berging. Waar nu de keuken en de eetkamer zijn, was toen een aanbouw, een soort overdekte tuinkamer zeg maar, waarin zelfs nog een waterpomp stond. Deze ruimte werd echter niet goed benut. Al bij al maakte het huis niet echt een gezellige indruk en van comfort was nauwelijks sprake. Wij vonden er weinig vakantie-achtigs aan, glimlacht Marlies. Het huis werd dus eerst volledig gestript. Op een bepaald moment bleven alleen de buitenmuren en 27

3 Eén van de oude raampjes is als een speels doorkijkje verwerkt in de muur tussen de zit- en eetkamer. Met deze carrara-zelliges is het denk ik wel gelukt om de Nederlandse, streekeigen gezelligheid in een moderne versie te gieten 28 29

4 Oorspronkelijk hadden we zeer moderne ideeën voor het vakantiehuis, maar al snel zag ik in dat deze omgeving zich daar niet toe leent. Daarom ging ik toch een beetje op de landelijke toer, maar wel met strakke details en effecten het dak over. Dat was niet echt de bedoeling, maar het liep nu eenmaal zo. We wilden best een aantal oude elementen bewaren, maar gaandeweg werd duidelijk dat alles in veel te slechte staat verkeerde. We moesten alles er wel uit gooien. Persoonlijk project, professionele aanpak Marlies dacht en tekende alles uit en zorgde zelf voor de uitvoering van de verbouwing. Aan inspiratie had ze in elk geval geen gebrek. Nadat ze enkele jaren geleden opnieuw ging studeren en binnenhuisarchitect werd, vond ze het nu heerlijk om zich vol overgave op dit persoonlijke project te kunnen storten. Bovendien wordt ze via haar werk voor een aannemingsbedrijf voortdurend geconfronteerd met renovaties, dat hielp ook. Als je zo veel projecten voor andere mensen uittekent, vaak ook projecten aan de kust, dan kriebelt het echt wel om dat ook eens voor jezelf te kunnen doen, zonder rekening te moeten houden met de menig of de smaak van andere mensen. Stijlvol en onderhoudsvriendelijk Voor de inrichting waren onze twee belangrijkste uitgangspunten gezelligheid en streekeigenheid. Professioneel zorg ik er altijd voor dat de inrichting van een huis past bij de stijl van het huis zelf, bij de omgeving en bij de mensen die erin zullen wonen. Vaak moet ik dan uitgaan van bepaalde meubels die de mensen al hebben. Hier in ons huis begonnen we echt met een schone lei. Oorspronkelijk hadden we zeer moderne ideeën voor het vakantiehuis, maar al snel zag ik in dat deze omgeving zich daar niet toe leent. Daarom ging ik toch een beetje op de landelijke toer, maar wel met strakke details en effecten. Ik hield ook rekening met de onderhoudsvriendelijkheid. Dit is een huis voor vakanties en vrije tijd, we willen hier niet voortdurend moeten poetsen! Streekeigenheid en gezelligheid vind je hier overal terug in de materiaalkeuze. Voor de hal en de keuken werkte Marlies met een cementtegel, al vermeed ze prints en bloemenmotieven en koos ze bewust voor tegels in een natuurlijke kleur. Dat oogt veel strakker, maar is toch een duidelijke verwijzing naar de streek, naar Nederland

5 De decoratie hield Marlies bewust heel rustig, al zit er in de accessoires en de meubels hier en daar toch wel wat kleur. Vaak gaat het om vakantiesouvenirs. Ik heb de gewoonte om overal waar ik kom glazen, schalen en borden te kopen, in alle soorten en kleuren Streekeigen, maar eigentijdse inrichting Het zou voor de hand liggend geweest zijn om boven het aanrecht in de keuken met zogenaamde Hollandse witjes te werken, maar dat vond ik echt te klassiek. Met deze carrara-zelliges is het denk ik wel gelukt om de Nederlandse, streekeigen gezelligheid in een moderne versie te gieten. Het aanrechtblad is van ruw geborstelde carrarasteen, omdat die de sfeer van een oude hoeve uitstraalt. Door het gebruik zal die een nog meer uitgesleten effect krijgen, en dat is de bedoeling. Toch is de lijn van de keuken bewust strak, ook door bijvoorbeeld het houtwerk met lintzaagmotief. Dat is typisch iets van vroeger, maar het komt nu wel volop terug. Het eikenhout zorgt voor een warme sfeer en de verkleuring die langzaam tot stand komt, zorgt voor extra gezelligheid. Voor de keukenvloer werd een groengrijze cementtegel gebruikt. Dat vind ik mooi passen bij het groen in de tuin. Achter onze tuin ligt het water. Met de kleuren van het water en de tuin als uitgangspunt wilde ik aan de slag voor de inrichting, vandaar. Ton sur ton als basis De decoratie hield Marlies bewust heel rustig, al zit er in de accessoires en de meubels hier en daar toch wel wat kleur. Vaak gaat het om vakantiesouvenirs. Ik heb de gewoonte om overal waar ik kom glazen, schalen en borden te kopen, in alle soorten en kleuren. Mijn man noemt het een soort ziekte, maar ons interieur kan zich er perfect aan aanpassen (lacht). In de winter leg ik heel andere kussens neer dan in de zomer. Het interieur verandert voortdurend. Met een basis van ton sur ton is dat ook helemaal geen probleem. In Knokke zijn alle interieurs tegenwoordig zwart-wit. Dat wilde ik dus niet. Ik ben er eerlijk gezegd helemaal op uitgekeken. Herinnering aan Indonesië Op de bovenverdieping oogt alles nog een stuk moderner. We gebruikten een natuursteen die Oak Grey heet. Dat is een Indonesische natuursteen die nog het meest lijkt op nat eikenhout en die een mooie taupekleur heeft. De steen doet mij steeds weer terugdenken aan de heerlijke 32 33

6 Tijdens de winter kleed ik het huis aan met warme kussens en plaids. Nu het weer zomer wordt en we weer meer mensen over de vloer krijgen, geef ik alles een beetje meer vakantiesfeer 34 vakanties die ik in Indonesië doorbracht. De master bedroom loopt tot in de nok van het dak die we daarvoor hebben opengemaakt, want dat benadrukt wederom het luchtige van de vakantie. Dat vakantiegevoel is ook de reden waarom ik de kamers wit heb gehouden. s Ochtends is het heerlijk om de zon door het kleine raampje naar binnen te zien schijnen. Dan zie je de prachtige balkenstructuur hier pas echt goed. Aan de voorkant liggen twee logeerkamers die van elkaar worden gescheiden door een kastenwand waardoor we heel wat ruimte wonnen. Van de oorspronkelijke indeling van het huis is uiteindelijk eigenlijk niets meer overgebleven. Alleen de trap zit nog op dezelfde plaats, al is de trap zelf ook niet meer de originele. Een groeiend interieur Inmiddels zijn Marlies en haar man helemaal verknocht geraakt aan hun nieuwe stek. Toch was de vakantieverhuizing naar Retranchement een klein beetje een gok. Zouden ze het mondaine Knokke niet missen? We waren het gewend om naar buiten te gaan en meteen in de toeristische drukte terecht te komen, legt Marlies uit. Nu blijkt dat we dat helemaal niet missen, integendeel zelfs. De weg die we afleggen van Knokke naar Retranchement is betoverend mooi. De veranderingen in het landschap en de natuur zijn uniek en we hebben hier als het ware een natuurgebied in onze achtertuin liggen. Het huis groeit en evolueert intussen nog voortdurend. Marlies doet niets liever dan decoreren en herscheppen. Ik breng vaak iets mee, ik zet iets neer, ik vervang iets; dat is een beetje de aard van het beestje denk ik. Aan de meeste dingen zitten mooie herinneringen vast. De kunstwerken zijn allemaal persoonlijke cadeaus of lieten Marlies en haar man maken in functie van dit huis. Echt alles staat hier in het teken van genieten en vakantie. Tijdens de winter kleed ik het huis aan met warme kussens en plaids. Nu het weer zomer wordt en we weer meer mensen over de vloer krijgen, geef ik alles een beetje meer vakantiesfeer. Jawel, de Ibizavibe komt er weer aan! =