Vergunning. Besluit van Gedeputeerde Staten van Limburg. Artikel 16/19d Natuurbeschermingswet 1998

Transcriptie

1 Besluit van Gedeputeerde Staten van Limburg Vergunning Artikel 16/19d Natuurbeschermingswet 1998 J.G.A.M. Vanderheijden, J.M.A.M. Vanderheijden en E.H.M. Vanderheijden-Knops te Epen Zaaknummer: Kenmerk: 2013/52113 d.d. 19 september 2013 Verzonden:

2 1. Aanvraag Bij brief van 6 april 2012, ontvangen op 10 april 2012, heeft DLV Bouw, Milieu en Techniek BV namens J.G.A.M. Vanderheijden, J.M.A.M. Vanderheijden en E.H.M. Vanderheijden-Knops te Epen een vergunning ex artikel 16/19d van de Natuurbeschermingswet 1998 (Nbwet 1998) aangevraagd voor het wijzigen, uitbreiden en exploiteren van een rundveehouderij, aan de Terzieterweg 15 en 17 te Epen. De inrichting is gelegen nabij de Nederlandse Natura 2000-gebieden Noorbeemden en Hoogbos, Geuldal en Savelsbos en de Belgische Natura 2000-gebieden Voerstreek, Vallée de la Gueule en Aval de Kelmis en Vallée de la Gueule en Amont de Kelmis. De aanvraag is geregistreerd onder nummer Op zowel 2 november 2012 als 7 maart 2013 hebben wij de aanvrager verzocht om aanvullende gegevens. Op 28 november 2012, 8 mei 2013 en 17 juni 2013 zijn aanvullende gegevens ontvangen. 2. Procedure en zienswijze 2.1. Procedure De aanvraag wordt afgehandeld met toepassing van de uniforme openbare voorbereidingsprocedure van afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht. De aanvraag en het ontwerpbesluit hebben van 3 juli 2013 tot en met 13 augustus 2013 ter inzage gelegen in het gouvernement te Maastricht (bibliotheek) en het gemeentehuis van de gemeente Gulpen-Wittem. Het ontwerpbesluit en de kennisgeving konden in genoemde periode tevens worden geraadpleegd via de internetsite van de provincie Limburg ( Binnen de termijn waarin de aanvraag en het ontwerpbesluit ter inzage hebben gelegen zijn geen zienswijzen ingediend Zienswijzen ten aanzien van de aanvraag Ter voldoening aan het bepaalde in artikel 44, tweede en derde lid, van de Nbwet 1998 hebben wij het college van Burgemeester en Wethouders van de gemeente Gulpen-Wittem in de gelegenheid gesteld hun zienswijze naar voren te brengen over de aanvraag. De gemeente Gulpen-Wittem heeft op 7 mei 2012 medegedeeld dat zij geen gebruik maakt van de gelegenheid een zienswijze naar voren te brengen met betrekking tot deze aanvraag Ambtshalve wijzigingen Als gevolg van het permanent maken van de Crisis- en herstelwet, waarbij artikel 19kd Nbwet 1998 is gewijzigd, is het onderhavige besluit ten opzichte van het ontwerpbesluit op onderdelen aangepast. De aanpassingen zijn echter niet zodanig dat een wezenlijk ander besluit wordt genomen. Het dictum ten opzichte van het ontwerpbesluit wijzigt namelijk niet. Het opnieuw doorlopen van de uniforme openbare voorbereidingsprocedure van afdeling 3.4 Awb is om die reden onnodig. Zaaknummer:

3 3. Beoordelingskader en de beschermde gebieden 3.1. Natuurbeschermingswet 1998 en artikel 6, derde lid, Habitatrichtlijn Artikel 16 Nbwet 1998 heeft betrekking op de vergunningplicht in verband met beschermde natuurmonumenten. Volgens artikel 16, eerste lid, van de Nbwet 1998 is het verboden zonder vergunning van Gedeputeerde Staten in een Beschermd Natuurmonument handelingen te verrichten, te doen verrichten of te gedogen die schadelijk kunnen zijn voor het natuurschoon, voor de natuurwetenschappelijke betekenis van het Beschermd Natuurmonument of voor dieren of planten in het Beschermd Natuurmonument of die het Beschermd Natuurmonument ontsieren, dan wel in strijd met de bij een vergunning gestelde voorschriften of beperkingen handelingen te verrichten, te doen verrichten of te gedogen. Artikel 19d van de Nbwet 1998 heeft betrekking op de vergunningplicht in verband met Natura gebieden (Habitatrichtlijn- en Vogelrichtlijngebieden). Op grond van artikel 19d, eerste lid, van de Nbwet 1998 is een vergunning van Gedeputeerde Staten vereist voor de uitvoering van projecten of andere handelingen die de kwaliteit van de natuurlijke habitats en de habitats van soorten in een Natura gebied kunnen verslechteren of een significant verstorend effect kunnen hebben op de soorten waarvoor het gebied is aangewezen. Het gaat dan in ieder geval om projecten en handelingen die de natuurlijke kenmerken van het gebied kunnen aantasten. Bij het verlenen van een vergunning als bedoeld in artikel 19d, eerste lid, van de Nbwet 1998 moet rekening worden gehouden met de gevolgen die een project of andere handeling kan hebben gelet op de instandhoudingsdoelstellingen van het betrokken Natura 2000-gebied (artikel 19e Nbwet 1998). Tevens kan rekening worden gehouden met vereisten op economisch, sociaal en cultureel gebied, alsmede met regionale en lokale bijzonderheden. Op grond van artikel 19kd, eerste lid, van de Nbwet 1998, zoals in werking getreden op 25 april 2013, worden onder significante gevolgen als bedoeld in de artikelen 19d, eerste lid, en 19j, tweede lid, van de Nbwet 1998 niet verstaan de gevolgen van een handeling, onderscheidenlijk de in een plan voorziene activiteiten, door het veroorzaken van stikstofdepositie op voor stikstofgevoelige habitats in een Natura 2000-gebied in de volgende gevallen: a. de handeling is gebruik dat op de referentiedatum werd verricht, onderscheidenlijk het plan was van toepassing op de referentiedatum en is sedertdien niet of niet in betekenende mate gewijzigd, en heeft sedertdien per saldo geen toename van stikstofdepositie op de voor stikstof gevoelige habitats in een Natura 2000-gebied veroorzaakt; b. de handeling is een activiteit die na de referentiedatum is begonnen, of een gebruik dat na de referentiedatum in betekenende mate is gewijzigd, onderscheidenlijk het plan is van toepassing geworden na de referentiedatum, of is nadien in betekenende mate gewijzigd, waarbij is verzekerd dat, in samenhang met voor die activiteit getroffen maatregelen, de stikstofdepositie op de voor stikstof gevoelige habitats in een Natura 2000-gebied als gevolg van die activiteit of dat gebruik of dat plan, per saldo niet is toegenomen of zal toenemen. Zaaknummer:

4 De referentiedatum voor de Limburgse Habitatrichtlijngebieden is krachtens artikel 19kd, derde lid, van de Nbwet december Met inachtneming van de huidige jurisprudentie, betekent dit concreet dat voor zover een aanvraag om vergunning als bedoeld in de artikelen 19d, eerste lid, van de Nbwet 1998 strekt tot het veroorzaken van stikstofdepositie op één of meer stikstofgevoelige Limburgse Habitatrichtlijngebieden, de vergunning in zoverre met toepassing van artikel 19kd, eerste lid, onder a, van de Nbw 1998 kan worden verleend indien de aanvraag per saldo niet voorziet in een toename van stikstofdepositie op de voor stikstof gevoelige habitats ten opzichte van de situatie waarvoor op 7 december 2004 toestemming bestond op grond van de Wet milieubeheer of de Hinderwet. Is sprake van een geval als bedoeld in 19kd, eerste lid, onder b, van de Nbw 1998, dan dient er mede gezien de jurisprudentie vanuit te worden gegaan dat de betreffende vergunningaanvraag in zoverre kan worden gehonoreerd indien deze per saldo niet leidt tot een toename van stikstofdepositie op één of meer stikstofgevoelige Limburgse Habitatrichtlijngebieden ten opzichte van de situatie waarvoor toestemming bestaat op grond van de Wet milieubeheer of de Hinderwet. Voor de Limburgse Vogelrichtlijngebieden geldt als referentiedatum, afhankelijk van de datum waarop het desbetreffende gebied ter uitvoering van de Vogelrichtlijn is aangewezen, 24 maart 2000 of 10 juni Daarbij is voor wat betreft het hanteren van de referentiedatum 10 juni 1994 aansluiting gezocht bij de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 7 september 2011 (zaaknummer /1/R2). In deze uitspraak is onder meer geoordeeld dat in voorkomend geval dat een Vogelrichtlijngebied is aangewezen vóór 10 juni 1994 (de datum waarop de omzettingstermijn van de Habitatrichtlijn is afgelopen), voor het betreffende Vogelrichtlijngebied 10 juni 1994 als referentiedatum moet worden aangehouden. Met inachtneming van de juiste referentiedatum (24 maart 2000 of 10 juni 1994), is hetgeen hiervoor in relatie tot de Limburgse Habitatrichtlijngebieden werd gesteld ten aanzien van artikel 19kd van de Nbwet 1998, van overeenkomstige toepassing op de Limburgse Vogelrichtlijngebieden. Overigens kán bij de beoordeling van vergunningaanvragen als bedoeld in de artikelen 19d, eerste lid, van de Nbwet 1998 die (mede) voorzien in het veroorzaken van stikstofdepositie op één of meer Limburgse Vogelrichtlijngebieden de door ons college bij besluit van 27 november 2012 vastgestelde Beleidslijn Toetsing stikstofdepositie bij Limburgse Vogelrichtlijngebieden (verder: de beleidslijn) in aanmerking worden genomen, zoals deze heeft te gelden na de inwerkingtreding van het gewijzigde artikel 19kd van de Nbwet 1998 per 25 april Wordt deze beleidslijn in aanmerking genomen dan dient, anders dan bij toepassing van artikel 19kd van de Nbwet 1998, in principe aan de hand van een passende beoordeling te worden aangetoond dat voor zover de vergunningaanvraag strekt tot een (tijdelijke) toename van stikstofdepositie op één of meer Limburgse Vogelrichtlijngebieden bedoelde toename in de vorm van een saldering of anderszins wordt gemitigeerd. Volgens de beleidslijn geldt daarbij in de regel als toetsmoment 7 december 2004, hetgeen tevens veronderstelt dat in voorkomend geval dat wordt gesaldeerd, dit dient plaats te vinden met ammoniakrechten die op deze datum bij de saldogevende locatie(s) aanwezig waren op grond van de Hinderwet of de Wet milieubeheer. Wordt een vergunningaanvraag (mede) beoordeeld op grond van de artikelen 19e t/m 19h van de Nbwet 1998, dan dient er verder op grond van huidige jurisprudentie vanuit te worden gegaan dat bij wijziging of uitbreiding van een bestaande inrichting waarvoor nog niet eerder een vergunning krachtens de Nbwet 1998 is verleend de aanvraag betrekking dient te hebben op de exploitatie van het gehele inrichting na uitbreiding of wijziging. Zaaknummer:

5 Ingevolge artikel 15a, tweede lid, van de Nbwet 1998 vervalt een besluit houdende de aanwijzing van een Beschermd Natuurmonument voor zover en met ingang van het tijdstip waarop dat Beschermd Natuurmonument deel uitmaakt van een aangewezen Natura 2000-gebied (Vogelrichtlijngebied of Habitatrichtlijngebied). Indien met toepassing van artikel 15a, tweede lid, van de Nbwet 1998 een besluit houdende de aanwijzing van een natuurmonument als Beschermd Natuurmonument geheel of gedeeltelijk is vervallen, heeft de instandhoudingsdoelstelling voor het op grond van artikel 10a, eerste lid, aangewezen Natura 2000-gebied mede betrekking op de doelstellingen ten aanzien van het behoud, herstel en ontwikkeling van het natuurschoon of de natuurwetenschappelijke betekenis van het gebied zoals bepaald in het vervallen besluit (zie artikel 15a, derde lid, van de Nbwet 1998). Overigens vallen buitenlandse Natura 2000-gebieden niet onder de reikwijdte van artikel 19d Nbwet In voorkomend geval dat een project op Nederlands grondgebied negatieve effecten kan hebben op één of meer buitenlandse Natura 2000-gebieden, dient evenwel te worden beoordeeld of vergunningverlening in overeenstemming is met artikel 6, derde lid, van de Habitatrichtlijn (zie de uitspraak van de Afdeling van 24 augustus 2011 inzake de Kolencentrale Eemshaven, zaaknummer /1/R2). Artikel 6, derde lid, van de Habitatrichtlijn bepaalt dat voor elk plan of project dat significante effecten kan hebben voor een Natura 2000-gebied een passende beoordeling moet worden gemaakt en slechts toestemming voor het plan of project wordt gegeven wanneer de zekerheid is verkregen dat het de natuurlijke kenmerken van het Natura 2000-gebied niet zal aantasten. Is bij een project op Nederlands grondgebied mogelijk sprake van significante negatieve effecten op een buitenlands Natura 2000-gebied, maar is geen passende beoordeling gemaakt en/of bestaat op grond daarvan niet de vereiste zekerheid, dan volgt uit artikel 6, derde lid, van de Habitatrichtlijn dat daarvoor geen toestemming kan worden gegeven en de daartoe aangevraagde vergunning krachtens de Nbwet 1998 of de Wabo dient te worden geweigerd De kenmerken van de beschermde gebieden Noorbeemden en Hoogbos Natura 2000 Landschap: Heuvelland Status: Habitatrichtlijn Provincie: Limburg Gemeente: Eijsden-Margraten Oppervlakte: circa 67 ha Gebiedsbeschrijving De Noor is de naam van een kleine beek in het zuidwesten van het Mergelland, dat in zuidwestelijke richting naar België stroomt en even voorbij de grens in de Voer uitmondt. In de Noorbeemden ontspringen meer dan twintig bronnen. In het beekdal komen natte en droge bosgemeenschappen voor, waaronder diverse typen Elzen- en Essenbossen (bronbos) in de lagere delen van het dal en Eikenhaagbeukenbossen hoger op de helling. Tussen de bossen liggen kleinschalige landbouwgronden met plaatselijk soortenrijke natte hooilanden. De noordelijke helling is rijk aan heggen, holle wegen, hoogstamboomgaarden en graften, met daartussen soortenrijke graslanden. In het Hoogbos komt soortenrijk Eiken-haagbeukenbos voor, dat doorloopt in het Belgische deel van het gebied. Zaaknummer:

6 Het Hoogbos is doorsneden door drie oude, beboste holle wegen en heeft uitlopers in een aantal grubben. Hier liggen enkele soortenrijke, kalkrijke graslandjes op de helling. Noorbeemden en Hoogbos zijn onderdeel van een grensoverschrijdend natuurgebied: Altembroek, Voer, Noor en Hoogbos. Flora en fauna De vegetatie van de Noorbeemden bestaat uit zowel hooilanden als struweelrijke bossen. De aanwezigheid van bronnen en bronbeekjes maakt dat er bijzondere soorten voorkomen. Van de aanwezige bronnen behoren er een aantal tot de Kalktufbronnen. Tufvorming treedt hier veelvuldig op. Deze Kalktufbronnen behoren tot de best ontwikkelde Kalktufbronnen van Nederland en vormen een zeldzaam en waardevol habitattype. Het bos bij de beek wordt gerekend tot de bronbeek begeleidende alluviale bossen. Dit bostype is gebonden aan helder, stromend en zuurstofrijk water. De struiklaag bestaat o.a. uit Eenstijlige meidoorn, Aalbes en Kardinaalsmuts. In de kruidlaag groeien onder andere Bittere veldkers en Reuzenpaardenstaart. Ook komen Koninginnekruid, Moerasspirea, Kale Jonker, Kruipend zenegroen en Dotterbloem voor. Verder van de beek af gaat het Elzenbos over in een Vogelkers-Essenbos. In de boom- en struiklaag groeien hier onder andere Es, Zomereik, Gelderse roos, Tweestijlige meidoorn, Rode Kornoelje en Hazelaar. In de kruidlaag groeien soorten van voedselrijke en vochtige bossen: Gele dovenetel, Slanke sleutelbloem, Grote muur, Eenbes, Muskuskruid, Gevlekte aronskelk, Bosandoorn, Kruipend zenegroen en Penningkruid. Op de hellingen bevinden zich enkele kleine bosjes met een opslag en vegetatie kenmerkend voor Eiken- Haagbeukenbossen. De hooilanden en de beekbegeleidende bossen zijn plaatselijk rijk aan bronnen. In de bronnen worden soorten aangetroffen als Bittere veldkers, Kleine watereppe, Geoord helmkruid en het aan kalkrijke bronnen gebonden Geveerd diknerfmos. De percelen gelegen tussen het Hoogbos en de diep ingesneden holle weg bestaan (deels) uit goed ontwikkelde kamgrasweiden met veel Knolsteenbreek. Op de overgang van deze percelen met het Hoogbos bevinden zich typische bosplanten als Gewone salomonszegel, Bleeksporig bosviooltje en Maarts viooltje. Plaatselijk zijn Wilde marjolein en Rapunzelklokje aangetroffen. Op de hellingen bevind zich een mozaïek van naaldbossen, Acacias en Eiken-Haagbeukenbossen. De bosranden in combinatie met de aanwezige landschapselementen vormen het leefgebied van het Vliegend hert. Noorbeemden en Hoogbos herbergen een rijke fauna. Tot de broedvogels behoren onder andere de Steenuil, Grote bonte specht, Wielewaal, Boomklever, Boomkruiper, Grote gele kwikstaart en Groene specht. Verschillende vogelsoorten broeden in het nabijgelegen Altenbroek en komen in de Noorbeemden fourageren zoals Sperwer, Buizerd, Torenvalk, Bosuil, Ransuil en Zwarte specht. Recent zijn er in het Noordal enkele waarnemingen gedaan van de Grauwe Klauwier. Wat betreft zoogdieren zijn de Noorbeemden en Hoogbos soortenrijk. Er komen onder andere Aardmuis, Bunzing, Hermelijn, Wezel, Das, Eekhoorn, Vos, Wild Zwijn en Ree voor. Ook komen er de Dwergvleermuis, Ruige dwergvleermuis, Kleine dwergvleermuis, Gewone grootoorvleermuis, Grijze grootoorvleermuis, Laatvlieger, Rosse vleermuis en de Watervleermuis voor. In Noorbeemden en Hoogbos komen de volgende reptielen en amfibieën voor: Bruine kikker, Gewone pad, Kleine watersalamander, de Alpenwatersalamander, Vroedmeesterpad, Hazelworm en de Levendbarende hagedis. Zaaknummer:

7 Aangewezen habitattypen en -soorten Noorbeemden en Hoogbos is aangewezen voor de volgende natuurlijke habitattypen opgenomen in bijlage I van Richtlijn 92/43/EEG; prioritaire habitattypen zijn met een sterretje (*) aangeduid: H7220 Kalktufbronnen H9160 Eiken-haagbeukenbossen, heuvelland, subtype B H91E0 *Vochtige alluviale bossen, beekbegeleidende bossen, subtype C Noorbeemden en Hoogbos is aangewezen voor de volgende soorten opgenomen in bijlage II van Richtlijn 92/43/EEG: H1083 Vliegend hert Instandhoudingsdoelen Algemene doelen Behoud van de bijdrage van het Natura2000-gebied aan de biologische diversiteit en aan de gunstige staat van instandhouding van natuurlijke habitats en soorten binnen de Europese Unie; behoud van de bijdrage van het Natura2000-gebied aan de ecologische samenhang van het Natura2000-netwerk zowel binnen Nederland als binnen de Europese Unie; behoud en waar nodig herstel van de ruimtelijke samenhang met de omgeving ten behoeve van de duurzame instandhouding van de in Nederland voorkomende natuurlijke habitattypen en soorten; behoud en waar nodig herstel van de natuurlijke kenmerken en van de samenhang van de ecologische structuur en functies van het gehele gebied voor alle habitattypen en soorten waarvoor instandhoudingsdoelstellingen zijn geformuleerd; behoud of herstel van gebiedsspecifieke ecologische vereisten voor de duurzame instandhouding van de habitattypen en soorten waarvoor instandhoudingsdoelstellingen zijn geformuleerd. Habitatrichtlijn: habitattypen (bijlage I) H7220 Kalktufbronnen: behoud oppervlakte en verbetering kwaliteit H9160B Eiken-haagbeukenbossen: uitbreiding oppervlakte en verbetering kwaliteit H91E0C *Vochtige alluviale bossen: behoud oppervlakte en verbetering kwaliteit Habitatrichtlijn: soorten (bijlage II) H1083 Vliegend hert: behoud omvang en kwaliteit van het leefgebied voor behoud populatie Geuldal Natura 2000 Landschap: Heuvelland Status: Habitatrichtlijn Beschermd natuurmonument: Meertensgroeve Provincie: Limburg Gemeente: Gulpen-Wittem, Maastricht, Eijsden-Margraten, Meerssen, Nuth, Vaals, Valkenburg a/d Geul, Voerendaal Oppervlakte: circa 2472 ha Zaaknummer:

8 Gebiedsbeschrijving Het Geuldal bestaat uit grote delen van het beekdal van de Geul, de Gulp en een aantal zijbeken met enkele aangrenzende hellingen en plateaudelen. Het gebied wordt gekenmerkt door grote hoogteverschillen en is mede daardoor bijzonder gradiëntrijk. Op de plateaus en hellingbossen zijn door afstromend water diepe grubben uitgesleten. Onderin het dal bevinden zich betrekkelijk voedselrijke en natte tot vochtige gronden met een afwisseling van hooilanden, zoals de dotterbloemhooilanden bij Cottessen en langs de Mechelderbeek, en diverse bosgemeenschappen, waaronder bron- en broekbossen. De hoger gelegen droge hellingen bestaan uit een voedselarme en kalkarme bovenste laag en een wat voedselrijkere onderste laag. Op veel plaatsen komen bronnen voor op de hellingen, waaruit smalle beekjes ontspringen. De graslanden en bossen die hier voorkomen omvatten orchideeënrijke hellingbossen, kalkgraslanden, heischrale graslanden en begroeiingen op rotsranden. In het zuidoosten, in het hoogst gelegen deel van Nederland, komen op het plateau uitgestrekte beukenbossen voor met onder andere Veldbies-beukenbossen. Vaak zijn de graslanden van elkaar gescheiden door met struweel begroeide graften. Op plaatsen waar kalkgesteente dagzoomt liggen enkele kleine open mergelgroeves of kalksteenwanden (Schaelsberg, Engwegen; Dölkesberg, Gulperberg) waar een bijzonder microklimaat heerst. Op veel plaatsen zijn ook onderaardse mergelgroeves aanwezig. In het zuidelijk deel zijn ook steengroeves (Cottessen, Onderste en Bovenste Bosch) aanwezig. Al sinds vele eeuwen, zijn er op tal van plaatsen langs de Geul en haar zijrivieren watermolens aanwezig. Die eeuwenlange aanwezigheid heeft ongemerkt ook een verregaand stempel gedrukt op de landschappelijke en ecologische ontwikkeling van de beken en hun dalvlakte. Flora en fauna Het Geuldal, bestaand uit verschillende deelgebieden, wordt gekenmerkt door grote hoogteverschillen en is mede daardoor bijzonder gradiëntrijk. In het dal bevinden zich betrekkelijk voedselrijke tot voedselarme bodems en natte tot vochtige gronden met een afwisseling van hooilanden en diverse bosgemeenschappen. De verschillende bostypen, graften en holle wegen herbergen zeldzame flora (orchideeën, Gevlekte aronskelk, Eenbes) en fauna (Hazelmuis, Das, Spaanse vlag, Vliegend hert). De hoger gelegen, droge hellingen bestaan uit een voedselarme en kalkarme bovenste laag en een wat voedselrijkere onderste laag, waarbij kalkgesteente soms dagzoomt (in groeven). De graslanden en bossen die hier voorkomen bevatten orchideeënrijke hellingbossen, Kalkgraslanden, Heischrale graslanden en Pionierbegroeiingen op rotsbodem. In het zuidoosten komen op het plateau uitgestrekte beukenbossen voor waarvan de Veldbies-beukenbossen (Luzulo-Fagetum), voor Nederlandse begrippen, bijzonder zijn. Nabij de Belgische grens liggen graslanden langs de Geul waar zinkrijke sliblagen zijn afgezet door overstromingen van de Geul. Het hoge zinkgehalte is afkomstig van de zinkindustrie in België. Door deze zinkrijke afzetting komt er op deze plekken bijzondere en zeer zeldzame zinkflora voor met soorten als Zinkboerenkers en Zinkviooltje. De ondergrondse groeven in het Geuldal zijn belangrijk voor Ingekorven vleermuis, Vale vleermuis en Meervleermuis. Daarnaast zijn poelen in de (voormalige) dagbouwgroeven belangrijke voortplantingsplaatsen voor Vroedmeesterpad, Geelbuikvuurpad en Kamsalamander. De beken in het Geuldal herbergen bijzondere stroomminnende vissoorten als de zeldzame Elrits, Barbeel, Kopvoorn, Beekdonderpad en Beekprik. Zaaknummer:

9 Aangewezen habitattypen en -soorten Geuldal is aangewezen voor de volgende natuurlijke habitattypen opgenomen in bijlage I van Richtlijn 92/43/EEG; prioritaire habitattypen zijn met een sterretje (*) aangeduid: H3260 Beken en rivieren met waterplanten (waterranonkels) H6110 *Pioniersbegroeiingen op rotsbodem H6130 *Zinkweiden H6210 *Kalkgraslanden H6230 *Heischrale graslanden H6430 Ruigten en zomen (droge bosranden) H6510 Glanshaver- en vossenstaarthooilanden (glanshaver) H7220 *Kalktufbronnen H7230 Kalkmoerassen H9110 Veldbies-beukenbossen H9120 Beuken-eikenbossen met Hulst H9160 Eiken-haagbeukenbossen (heuvelland) H91E0 *Vochtige alluviale bossen (beekbegeleidende bossen) Geuldal is aangewezen voor de volgende soorten opgenomen in bijlage II van Richtlijn 92/43/EEG; prioritaire soorten zijn met een sterretje (*) aangeduid; Habitatsoorten met een plusje (+) aangeduid zijn als complementair doel aan het Habitatrichtlijngebied toegevoegd: H1037 +Gaffellibel H1078 *Spaanse vlag H1083 Vliegend hert H1096 Beekprik H1163 Rivierdonderpad H1166 Kamsalamander H1193 Geelbuikvuurpad H1318 Meervleermuis H1321 Ingekorven vleermuis H1324 Vale vleermuis Instandhoudingsdoelen Algemene doelen Behoud en indien van toepassing herstel van: de bijdrage van het Natura 2000-gebied aan de ecologische samenhang van Natura 2000 zowel binnen Nederland als binnen de Europese Unie; de bijdrage van het Natura 2000-gebied aan de biologische diversiteit en aan de gunstige staat van instandhouding van natuurlijke habitats en soorten binnen de Europese Unie, die zijn opgenomen in bijlage I of bijlage II van de Habitatrichtlijn. Dit behelst de benodigde bijdrage van het gebied aan het streven naar een op landelijk niveau gunstige staat van instandhouding voor de habitattypen en de soorten waarvoor het gebied is aangewezen; de natuurlijke kenmerken van het Natura 2000-gebied, inclusief de samenhang van de ecologische structuur en functies van de habitattypen en van de soorten waarvoor het gebied is aangewezen; de op het gebied van toepassing zijnde ecologische vereisten van de habitattypen en soorten waarvoor het gebied is aangewezen. Zaaknummer:

10 Habitatrichtlijn: habitattypen (bijlage I) H3260A Beken en rivieren met waterplanten: uitbreiding oppervlakte en verbetering kwaliteit H6110 *Pionierbegroeiingen op rotsbodem: uitbreiding oppervlakte en verbetering kwaliteit H6130 *Zinkweiden: uitbreiding oppervlakte en verbetering kwaliteit H6210 *Kalkgraslanden: uitbreiding oppervlakte en verbetering kwaliteit H6230 *Heischrale graslanden: uitbreiding oppervlakte en verbetering kwaliteit H6430C Ruigten en zomen: uitbreiding oppervlakte en verbetering kwaliteit H6510A Glanshaver- en vossenstaarthooilanden: uitbreiding oppervlakte en verbetering kwaliteit H7220 *Kalktufbronnen: behoud oppervlakte en kwaliteit H7230 Kalkmoerassen: uitbreiding oppervlakte en verbetering kwaliteit H9110 Veldbies-beukenbossen: uitbreiding oppervlakte en verbetering kwaliteit H9120 Beuken-eikenbossen met hulst: behoud oppervlakte en verbetering kwaliteit H9160B Eiken-haagbeukenbossen: behoud oppervlakte en verbetering kwaliteit H91E0C *Vochtige alluviale bossen: uitbreiding oppervlakte en verbetering kwaliteit Habitatrichtlijn: soorten (bijlage II) H1078 *Spaanse vlag: behoud omvang en kwaliteit leefgebied voor behoud populatie H1083 Vliegend hert: uitbreiding omvang en verbetering kwaliteit van het leefgebied voor uitbreiding populatie H1096 Beekprik: uitbreiding verspreiding, omvang en verbetering kwaliteit leefgebied voor uitbreiding populatie H1163 Rivierdonderpad: uitbreiding verspreiding, omvang en verbetering kwaliteit leefgebied voor uitbreiding populatie H1166 Kamsalamander: behoud omvang en kwaliteit leefgebied voor behoud populatie H1193 Geelbuikvuurpad: uitbreiding verspreiding, omvang en verbetering kwaliteit leefgebied voor uitbreiding populatie H1318 Meervleermuis: behoud omvang en kwaliteit leefgebied voor behoud populatie H1321 Ingekorven vleermuis: behoud omvang en kwaliteit leefgebied voor behoud populatie H1324 Vale vleermuis: uitbreiding omvang en verbetering kwaliteit leefgebied voor uitbreiding populatie Complementaire doelen: Habitatrichtlijn: Soorten (bijlage II) H1037 Gaffellibel: behoud omvang en verbetering kwaliteit leefgebied voor vestiging duurzame populatie Toelichting: de Gaffellibel heeft een zeer ongunstige staat van instandhouding door het tekort aan gebieden en de landelijk te geringe populatiegrootte. De beoogde vestiging van een nieuwe populatie (met het voor een duurzame populatie minimaal noodzakelijke aantal dieren) is gebaseerd op het realiseren van een landelijk gunstige staat van instandhouding. Er zijn goede potenties voor verbetering van de kwaliteit van het leefgebied (beken en rivieren met waterplanten) in het gebied Savelsbos Natura 2000 Landschap: Heuvelland Status: Habitatrichtlijn Provincie: Limburg Gemeente: Eijsden-Margraten Oppervlakte: circa 360 ha Zaaknummer:

11 Gebiedsbeschrijving Het Savelsbos is een circa zes kilometer lang complex van hellingbossen, gelegen op de oostelijke Maasoever tussen Cadier en Keer en Eijsden, ten zuidoosten van Maastricht. Het gebied heeft een complexe geologie en kent grote verschillen in microklimaat. Het bos is bovendien al erg oud. Binnen het bosgebied liggen enkele kleine graslandenclaves met specifieke natuurwaarden. Ook in cultuurhistorisch oogpunt is het gebied van belang, vooral dankzij de prehistorische vuursteenmijnen bij Rijckholt. De smalle strook hellingbossen die het Savelsbos vormt, ligt ingeklemd tussen het Plateau van Margraten in het oosten en het terrassenlandschap van de Maasvallei in het westen. Het hoogteverschil tussen hellingvoet en plateaurand bedraagt circa 40 meter. Zowel het plateau als de Maasterrassen zijn vrij vlak en in agrarisch gebruik. Boomloos is de omgeving van het Savelsbos niet; rondom dorpen als Gronsveld en Eckelrade bevinden zich uitgestrekte hoogstamboomgaarden. Tussen plateau en Maasdal is globaal steeds dezelfde zonering van bodemtypen aanwezig. Het plateau zelf is bedekt met een meters dik lösspakket dat aan de rand grotendeels is geërodeerd. Langs de bovenrand van de hellingen bevindt zich grindige en grofzandige afzetting met daaronder meters dikke lagen mergel. Aan de hellingvoet ligt een dik pakket colluviale grond. Op lokale schaal is de bodemopbouw van de hellingen gecompliceerder. Op de ondergrond van zand, grind of mergel ligt namelijk veelal een laag lössleem of afgespoeld hellingmateriaal. De dikte van deze laag kan sterk variëren. Winning van grind (langs de bovenrand) en mergel (lager op de helling) heeft op veel plaatsen de afgedekte bodemlagen weer aan de oppervlakte gebracht. Ook het microklimaat vertoont een aanzienlijke variatie: Het Savelsbos heeft zowel droge, warme, op het zuidwesten geëxponeerde krijthellingen als vochtige, schaduwrijke ravijntjes. De grubben met uitbundige en bloemrijke (vooral in het vroege voorjaar) begroeiing ogen als volledig ongerepte restanten oerbos. Het zijn oude, door het vele gebruik diep ingesleten verbindingswegen tussen plateau en rivierdal. Van grote cultuurhistorische waarde is de gedeeltelijk gerestaureerde vuursteenmijn uit het Neolithicum. Deze vuursteenmijn heeft vooral een archeologische waarde. Flora en fauna De grote diversiteit in bodem en microklimaat komt tot uitdrukking in een grote variatie aan bostypen. Op de armste gronden, langs de bovenrand van het plateau, bevindt zich Wintereiken-Beukenbos met veel Adelaarsvaren. Zoals gebruikelijk in de Zuid-Limburgse hellingbossen is deze zone op veel plaatsen in meer of mindere mate beïnvloed door afspoeling van meststoffen vanuit het aangrenzende cultuurlandschap op het plateau. Dit kan resulteren in een aanzienlijke toename van Braam. Alleen in het noorden van het gebied (Riesenberg) is van oudsher enig bos op het plateau aanwezig. Het betreft een hoog opgaand Beukenbos dat botanisch echter veel minder interessant is dan de lager op de helling gelegen zones. Verder bevat het Savelsbos alle voor ons land onderscheiden typen Eiken- Haagbeukenbos, variërend van een relatief soortenarm type met veel Witte klaverzuring, Lelietjevandalen en Bosanemoon op de grens met het Wintereiken-Beukenbos, via de typische subassociatie, met onder andere veel Bosbingelkruid, Eenbes, Eenbloemig parelgras, Slanke sleutelbloem en Muskuskruid, naar een vooral door Daslook gedomineerde begroeiing op de dikke pakketten colluvium langs de hellingvoet. Binnen deze hoofdzonering komen plaatselijk twee bijzondere bostypen voor. Waar de mergel dicht aan de oppervlakte ligt en een droog en warm microklimaat heerst, bevindt zich een sterk afwijkende begroeiing met veel Bosrank, Wilde liguster en Ruig viooltje. Zaaknummer:

12 Dit bostype is vooral fraai ontwikkeld in het noordelijk deel van het gebied. Het betreft hier de orchideeënrijke subassociatie van het Eiken-Haagbeukenbos, een benaming die vooral betrekking heeft op de historische situatie toen, dankzij het traditionele middenbosbeheer, meer licht doordrong tot op de bosbodem en periodiek enige grondroering plaatsvond. Het beheer van nietsdoen is ook hier vooral ten koste gegaan van orchideeënsoorten als Purperorchis, Mannetjesorchis, Bergnachtorchis en Bleek bosvogeltje. Tegenwoordig komt alleen de Grote keverorchis nog massaal in dit bostype voor. Een heel andere bosvegetatie bevindt zich in de vochtige en schaduwrijke grubben, vooral in het centrale bosgedeelte ter hoogte van Rijckholt. Naast verschillende zeldzame mossoorten is het voorkomen van Stijve naaldvaren karakteristiek. In dit rijk geschakeerde boslandschap liggen twee kleine enclaves met korte vegetatie: een kalkgrasland op de Hoogenberg en een oude mergelgroeve op de Wijngaardsberg. De bovenrand van deze groeve herbergt een fraaie rotsvegetatie met onder andere Ruige scheefkelk. Het schraalland de Zure dries staat bekend om zijn poppenorchissen en herbergt een speciale vorm van Hieracium lachenalii (subsp. argillaceum var. limburgense). Feitelijk gaat het hier om een zelfstandige soort, maar deze wordt in de Nederlandse flora tot het 'complex' Dicht havikskruid gerekend. Het terrein is echter niet alleen botanisch van belang maar ondersteunt ook de waarde van het gebied voor warmteminnende vlindersoorten, zoals Koninginnenpage en Spaanse vlag. De in het bos aanwezige mergelgrotten, de Grote en Kleine Dolekamer, hebben betekenis voor diverse vleermuissoorten, waaronder de Ingekorven vleermuis en Vale vleermuis. Ten slotte kan vermeld worden dat zich in het Savelsbos ter hoogte van Rijckholt het grootste aaneengesloten lindenhakhout van Nederland bevindt met tevens een van de grootste populaties Gele anemoon van ons land. De grote omvang aan oud bos biedt een uitstekende bestaansbasis voor vele vogelsoorten van oude bossen, waaronder de zeldzame Wespendief, Middelste bonte specht en Kortsnavelboomkruiper. Hoge aantallen zijn te vinden van bosvogels als Kleine bonte specht, Fluiter, Vuurgoudhaan, Grauwe vliegenvanger, Boomklever en Appelvink. Ook twee voor het Heuvelland exclusieve muizensoorten, de Hazelmuis en de Eikelmuis, komen of kwamen hier van oudsher voor. Van de Hazelmuis ontbreken recente waarnemingen, maar voor de Eikelmuis is dit een van de twee laatste bosgebieden (de andere populatie bevindt zich in het Cannerbos) in ons land waar ze in recente jaren nog is waargenomen. Aangewezen habitattypen en -soorten Savelsbos is aangewezen voor de volgende natuurlijke habitattypen opgenomen in bijlage I van Richtlijn 92/43/EEG; prioritaire habitattypen zijn met een sterretje (*) aangeduid: H6110 *Pioniersbegroeiingen op rotsbodem H6210 *Kalkgraslanden H6230 *Heischrale graslanden H6430 Ruigten en zomen, droge bosranden, subtype C H9120 Beuken-eikenbossen met Hulst H9160 Eiken-haagbeukenbossen, heuvelland, subtype B Zaaknummer:

13 Savelsbos is aangewezen voor de volgende soorten opgenomen in bijlage II van Richtlijn 92/43/EEG; prioritaire soorten zijn met een sterretje (*) aangeduid: H1078 *Spaanse vlag H1083 Vliegend hert H1193 Geelbuikvuurpad H1318 Meervleermuis H1321 Ingekorven vleermuis H1324 Vale vleermuis Instandhoudingsdoelen Algemene doelen Behoud van de bijdrage van het Natura2000-gebied aan de biologische diversiteit en aan de gunstige staat van instandhouding van natuurlijke habitats en soorten binnen de Europese Unie; behoud van de bijdrage van het Natura2000-gebied aan de ecologische samenhang van het Natura2000-netwerk zowel binnen Nederland als binnen de Europese Unie; behoud en waar nodig herstel van de ruimtelijke samenhang met de omgeving ten behoeve van de duurzame instandhouding van de in Nederland voorkomende natuurlijke habitattypen en soorten; behoud en waar nodig herstel van de natuurlijke kenmerken en van de samenhang van de ecologische structuur en functies van het gehele gebied voor alle habitattypen en soorten waarvoor instandhoudingsdoelstellingen zijn geformuleerd; behoud of herstel van gebiedsspecifieke ecologische vereisten voor de duurzame instandhouding van de habitattypen en soorten waarvoor instandhoudingsdoelstellingen zijn geformuleerd. Habitatrichtlijn: habitattypen (bijlage I) H6110 *Pioniersbegroeiingen op rotsbodem: uitbreiding oppervlakte en verbetering kwaliteit H6210 *Kalkgraslanden: behoud oppervlakte en kwaliteit H6230 *Heischrale graslanden: uitbreiding oppervlakte en verbetering kwaliteit H6430C Ruigten en zomen: uitbreiding oppervlakte en verbetering kwaliteit H9120 Beuken-eikenbossen met Hulst: behoud oppervlakte en verbetering kwaliteit H9160B Eiken-haagbeukenbossen: behoud oppervlakte en verbetering kwaliteit Habitatrichtlijn: soorten (bijlage II) H1078 *Spaanse vlag: behoud omvang en kwaliteit leefgebied voor behoud populatie als bijdrage aan een duurzame populatie van ten minste 50 volwassen individuen in de regio Zuid-Limburg H1083 Vliegend hert: uitbreiding omvang en verbetering kwaliteit leefgebied H1193 Geelbuikvuurpad: uitbreiding verspreiding, uitbreiding omvang en verbetering kwaliteit leefgebied voor uitbreiding populatie H1318 Meervleermuis: behoud omvang en kwaliteit leefgebied voor behoud populatie H1321 Ingekorven vleermuis: behoud omvang en kwaliteit leefgebied voor behoud populatie H1324 Vale vleermuis: behoud omvang en kwaliteit leefgebied voor behoud populatie Zaaknummer:

14 Voerstreek Gebiedsbeschrijving De Voerstreek bestaat uit een variërend landschap, met oude Maasterrassen en leemplateaus met asymmetrische dalen, hoogstamboomgaarden met poelen, brongebieden, graften, holle wegen, grubben en veel bossen. Op veel plaatsen is de bodem erg kalkrijk, maar op de hellingen is de bodem zuur en voedselarm. Flora en fauna Bovenaan de helling groeien soorten van het eikenberkenbos. In de Voerstreek bestaat dit bos voornamelijk uit eik - zowel winter- als zomereik - en berk. Ook de lijsterbes is een typerende soort, samen met de om de stammen slingerende kamperfoelie. De kruidlaag bestaat vooral uit adelaarsvaren en diverse braamsoorten. Lager op de helling, in de smalle beboste strook waar nog krijt in de bodem aanwezig is, komt eikenhaagbeukenbos voor. De overheersende boomsoort is er meestal de es, soms de esdoorn. De kruidlaag wordt door klimop gedomineerd. De graften bieden allerlei dieren een schuilplaats, zoals vogels, kleine zoogdieren en insecten. De das komt van nature voor in de Voerstreek. Daarnaast komt het vliegend hert in de bosgebieden voor. In het gebied komen plantensoorten als witte veldbies, mispel en trosvlier voor. Op de warme zuidhelling groeien wilde marjolein, kruidvlier en vliegenorchis. Het water is van goede kwaliteit. In de beken komen de beekprik, rivierdonderpad en beekforel voor. In een aantal poelen zijn de kamsalamander, rugstreeppad of vroedmeesterpad aanwezig. Langs de Veurs bevindt zich op een aantal plaatsen waardevol alluviaal bos. In de Voerstreek bevinden zich de kraamkolonies van grensoverschrijdende vleermuispopulaties, die in het Geuldal voorkomen, waaronder de ingekorven vleermuis. Status Natura 2000 Gebiedscode: BE Voor aangewezen habitattypen en soorten zijn door de Belgische overheid nog geen instandhoudingsdoelen geformuleerd. Het Natura 2000-gebied Voerstreek heeft een totale omvang van 1592 hectare en ligt vlakbij het Nederlandse Natura 2000-gebied Noorbeemden & Hoogbos en grenst aan het Geuldal. Habitattypen waarvoor het gebied is aangewezen: H3260 Beken en rivieren met waterplanten H6210 Kalkgraslanden H6430 Ruigten en zomen H6510 Glanshaver- en vossenstaarthooilanden H9110 Veldbies-beukenbossen H9130 Beukenbossen van het type Asperulo Fagetum H9150 Kalk-beukenbossen (Cephalanthero-Fagetum) H9160 Eiken-haagbeukenbossen H91E0 Vochtige alluviale bossen Zaaknummer:

15 Habitatrichtlijnsoorten waarvoor het gebied is aangewezen: H1083 Vliegend hert H1163 Rivierdonderpad H1166 Kamsalamander H1321 Ingekorven vleermuis H1324 Vale vleermuis H1304 Grote hoefijzerneus Vallée de la Gueule en Aval de Kelmis Gebiedsbeschrijving Het gebied bestaat uit open grasland en bos op de hellingen. De Geul vormt het leefgebied voor de ijsvogel, rivierdonderpad en beekprik. Langs de Geul komen ruigten en zomen met moerasspirea voor, evenals alluviale bossen. Aan weerszijden van de Geul ligt een zinkreservaat met vele zeldzame plantensoorten die zich hebben aangepast aan de zinkgrond. Langs het bos van Hees komen bloemrijke hooilanden voor waar onder andere de grauwe klauwier voorkomt. In de ondiepe plassen langs de Geul zitten amfibieën zoals de Kamsalamander. Flora en fauna Naast de aangewezen Natura 2000 komen onder andere de volgende soorten voor; Das, Venglazenmaker, Kleine parelmoervlinder, Heideblauwtje, Hazelworm, Levendbarende hagedis, Brede wespenorchis, Zinkschapengras, Zinkveldmuur en Zinkviooltje. Status Natura 2000 Voor aangewezen habitattypen en soorten zijn door de Belgische overheid nog geen instandhoudingsdoelen geformuleerd. Gebiedscode: BE Het Natura 2000-gebied Vallée de la Gueule en aval de Kelmis heeft een totale omvang van 570 hectare. Het grenst aan het Nederlandse Natura 2000-gebied Geuldal. Habitattypen waarvoor het gebied is aangewezen: H3150 Meren met krabbenscheer en fonteinkruiden H6130 Zinkweiden H6430 Ruigten en zomen H6510 Glanshaver- en vossenstaarthooilanden H8210 Kalkhoudende rotshellingen met rotsvegetaties H9110 Veldbies-beukenbossen H9120 Beuken-eikenbossen met hulst H9130 Beukenbossen van het type Asperulo Fagetum H9160 Eiken-haagbeukenbossen H91E0 Vochtige alluviale bossen Habitatrichtlijnsoorten waarvoor het gebied is aangewezen: H1078 Spaanse vlag H1166 Kamsalamander Zaaknummer:

16 Vogelrichtlijnsoorten waarvoor het gebied is aangewezen: A229 IJsvogel (broedvogel) Vallée de la Gueule en Amont de Kelmis Gebiedsbeschrijving Het gebied bestaat uit droge, steile hellingen en moerassige delen langs de Geul en uit vlakke terreinen die deels begroeid zijn met berkenbos. Langs de Geul bevindt zich het leefgebied van de rivierdonderpad en ijsvogel. In het dal komen ruigten en zomen met moerasspirea voor, evenals vochtige alluviale bossen. Samen met de zinkweiden en bloemrijke hooilanden vormt het gebied een leefgebied voor vele soorten, zoals de vale vleermuis, middelste bonte spech, watersnip, wespendief en rode wouw. Flora en fauna In het dal groeien ondermeer Bosanemoon, Gele anemoon en Bosgeelster. In de moerassige delen groeit Dotterbloem, Bittere veldkers en Knikkend nagelkruid. De bossen bestaan onder meer uit Essen, Gewone esdoorn, Noordse esdoorn, Beuken, Eiken en Hazelaar. Er komen diverse varens voor, zoals Tongvaren, Eikvaren, Mannetjes varen en Blaasvaren. Op veel plaasten is de bodem bedekt met een dichte laag klimop. In de gralsanden met Glansjaver en Goudhaver bloei soorten als Rapunzelklokje, Wilde marjolein, Kleine ratelaar en Gladwalstro. De zinkweiden bevatten zinkflora als het Zinkviooltje en Zinkschapengras. In het dal komen de Waterspreeuw, IJsvogel en Gele kwikstaart voor, evenals de bosvogels Vink, Boomklever en Koolmees. Status Natura 2000 Voor aangewezen habitattypen en soorten zijn door de Belgische overheid nog geen instandhoudingsdoelen geformuleerd. Gebiedscode: BE Het Natura 2000-gebied Vallée de la Gueule en amont de Kelmis heeft een totale omvang van 464 hectare. Het dichtstbijzijnde Nederlandse Natura 2000-gebied is het Geuldal op 4,5 km afstand. Habitattypen waarvoor het gebied is aangewezen: H3150 Meren met krabbenscheer en fonteinkruiden H4030 Droge heiden H6130 Zinkweiden H6210 Kalkgraslanden H6430 Ruigten en zomen H6510 Glanshaver- en vossenstaarthooilanden H8210 Kalkhoudende rotshellingen met rotsvegetaties H8310 Niet voor het publiek opengestelde grotten H9110 Veldbies-beukenbossen H9120 Beuken-eikenbossen met hulst H9150 Kalk-beukenbossen (Cephalanthero Fagetum) H9160 Eiken-haagbeukenbossen H9190 Oude eikenbosen H91D0 Hoogveenbossen H91E0 Vochtige alluviale bossen Zaaknummer:

17 Habitatrichtlijnsoorten waarvoor het gebied is aangewezen: H1163 Rivierdonderpad H1324 Vale vleermuis Vogelrichtlijnsoorten waarvoor het gebied is aangewezen: A074 Rode wouw (broedvogel) A229 IJsvogel (broedvogel) A238 Middelste bonte specht (broedvogel) A153 Watersnip (trekvogel) Zaaknummer:

18 4. Overwegingen 4.1. Aanvraag De aanvraag heeft betrekking op het wijzigen, uitbreiden en exploiteren van een rundveehouderij van J.G.A.M. Vanderheijden, J.M.A.M. Vanderheijden en E.H.M. Vanderheijden-Knops, gelegen aan de Terzieterweg 15 en 17 te Epen. Bij besluit d.d. 4 augustus 2008 van Burgemeester en Wethouders van de gemeente Gulpen-Wittem worden de bedrijfslocaties aan de Terzieterweg 15 en 17 aangemerkt als één inrichting op grond van de Wet milieubeheer. Er wordt vergunning gevraagd voor de situatie zoals weergegeven in tabel 1. Type Code Stal Aantal dieren Locatie Terzieterweg 15 Emissie (kg NH 3 / dier / jaar) Totaal (kg NH 3 / jaar) Melkkoeien A , ,5 Melkkoeien A ,1 426 Jongvee A3 87 3,9 339,3 Locatie Terzieterweg 17 Jongvee A3 60 3,9 234 Melkkoeien A ,5 28,5 Paarden/Pony s K Totaal 2.467,3 Tabel 1 aangevraagde situatie 4.2. Habitatrichtlijngebieden De Habitatrichtlijngebieden Noorbeemden en Hoogbos, Geuldal en Savelsbos zijn op 7 december 2004 aangewezen als speciale beschermingszone onder de Habitatrichtlijn en tevens op de lijst van gebieden van communautair belang geplaatst. Op grond van artikel 19kd, eerste lid, onder a, en derde lid, van de Nbwet 1998 is de referentiedatum met betrekking tot stikstofdepositie op voornoemde gebieden 7 december Uitgangssituatie Habitatrichtlijngebieden Noorbeemden en Hoogbos, Geuldal en Savelsbos De situatie op 7 december 2004 was volgens de op die datum voor de inrichting van de aanvrager vigerende vergunningen, afgegeven voor de locatie aan de Terzieterweg 15, zoals verleend onder de Hinderwet bij besluit van 20 april 1993 en, afgegeven voor de locatie aan de Terzieterweg 17, zoals verleend onder de Hinderwet bij besluit van 24 juli 1990, als weergegeven in tabel 2. Zaaknummer:

19 Type Code Stal Aantal dieren Locatie Terzieterweg 15 Emissie (kg NH 3 / dier / jaar) Totaal (kg NH 3 / jaar) Melkkoeien A ,5 570 Jongvee A3 50 3,9 195 Paarden/pony s K Vleesvarkens D Locatie Terzieterweg 17 Melkkoeien A ,5 665 Jongvee A3 75 3,9 292,5 Totaal 2.627,5 Tabel 2 situatie op 7 december Buitenlandse gebieden Zoals onder 3.1 nader is toegelicht, dient in voorkomend geval dat een project op Nederlands grondgebied negatieve effecten kan hebben op één of meer buitenlandse Natura 2000-gebieden te worden beoordeeld of vergunningverlening in overeenstemming is met artikel 6, derde lid, van de Habitatrichtlijn. Artikel 6, derde lid, van de Habitatrichtlijn bepaalt dat voor elk plan of project dat significante effecten kan hebben voor een Natura 2000-gebied een passende beoordeling moet worden gemaakt en slechts toestemming voor het plan of project wordt gegeven wanneer de zekerheid is verkregen dat het de natuurlijke kenmerken niet zal aantasten. De Belgische Habitatrichtlijngebieden Voerstreek, Vallée de la Gueule en Aval de Kelmis en Vallée de la Gueule en Amont de Kelmis zijn op 7 december 2004 als zodanig (voorlopig) aangewezen dan wel op de lijst van gebieden van communautair belang geplaatst. Voor zover de aanvraag voorziet in een toename van stikstofdepositie op voornoemde Belgische Habitatrichtlijngebieden, geldt 7 december 2004 dan ook als referentiedatum. In aansluiting op de uitspraak door de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 7 september 2011, geldt voor de Belgische Vogelrichtlijngebieden Vallée de la Gueule en Aval de Kelmis en Vallée de la Gueule en Amont de Kelmis het volgende. Is het betreffende Vogelrichtlijngebied op de lijst van gebieden van communautair belang geplaatst dan wel is de (voorlopige) aanwijzing van het gebied van kracht geworden vóór 7 december 2004, dan geldt de desbetreffende datum als referentiedatum. Dit laatste lijdt slechts uitzondering indien het betreffende Vogelrichtlijngebied op de lijst van gebieden van communautair belang is geplaatst dan wel (voorlopig) is aangewezen vóór 10 juni 1994 (de datum waarop de omzettingstermijn van de Habitatrichtlijn is afgelopen). Is dat het geval, dan dient voor het betreffende Vogelrichtlijngebied 10 juni 1994 als referentiedatum te worden aangehouden. Zaaknummer:

20 Indien de aanvraag per saldo niet resulteert in een toename van stikstofdepositie op de betreffende Belgische Natura 2000-gebieden ten opzichte van de stikstofdepositie op deze gebieden waarvoor op de daarvoor geldende referentiedatum toestemming bestond op grond van de op die datum voor de inrichting van de aanvrager vigerende vergunningen verleend onder de Hinderwet, bestaat de zekerheid dat de natuurlijke kenmerken van de betreffende buitenlandse Natura 2000-gebieden niet zullen worden aangetast Uitgangssituatie buitenlandse gebieden Voerstreek, Vallée de la Gueule en Aval de Kelmis en Vallée de la Gueule en Amont de Kelmis De referentiedatum van deze gebieden, zowel voor de Habitatrichtlijngebieden als de Vogelrichtlijngebieden, is 7 december De situatie op deze datum was volgens de op die datum voor de inrichting van de aanvrager vigerende vergunningen, afgegeven voor de locatie aan de Terzieterweg 15, zoals verleend onder de Hinderwet bij besluit van 20 april 1993 en, afgegeven voor de locatie aan de Terzieterweg 17, zoals verleend onder de Hinderwet bij besluit van 24 juli 1990 als weergegeven in tabel Effecten op de beschermde natuurgebieden De inrichting ligt nabij onderstaande beschermde gebieden: Naam gebied Nederland Afstand in km Noorbeemden en Hoogbos 7,2 Geuldal 0,3 Savelsbos 9,6 België Voerstreek 1,1 Vallée de la Gueule en Aval de Kelmis (VR) 2,1 Vallée de la Gueule en Aval de Kelmis (HR) 1,6 Vallée de la Gueule en Amont de Kelmis (VR) 9,9 Vallée de la Gueule en Amont de Kelmis (HR) 8,3 Tabel 3 afstand tot de beschermde gebieden Bij de beoordeling van de vergunningaanvraag wordt getoetst of het project/handeling, gelet op de instandhoudingsdoelstelling(en), de kwaliteit van de natuurlijke habitats en de habitats van soorten kan verslechteren of een significant verstorend effect kan hebben op de soorten waarvoor de gebieden zijn aangewezen. Zure depositie leidt in voedselarme milieus, zoals die aanwezig zijn in de nabij gelegen natuurgebieden, tot verrijking van het milieu (vermesting). Tevens neemt de zuurgraad toe (verzuring). Deze processen hebben een negatieve invloed op de natuurwaarden. Zaaknummer:

21 Het verspreidingsmodel AAgro-Stacks behorend bij het door ons gehanteerde vergunningenbeleid, waarmee de stikstofdepositie op beschermde natuurgebieden kan worden berekend, houdt rekening met de feitelijke omstandigheden van de veehouderijbedrijven en de windrichting. Door de invoer van de feitelijke gegevens van de gebouwen (stallen), zoals onder andere staltype, gebouwhoogte, uittreesnelheid en het aantal dieren, kan het rekenmodel een (relatief) nauwkeurige weergave maken van de stikstofdepositie op de nabij gelegen natuur. Dit rekenmodel achten wij wetenschappelijk gezien op dit moment het beste en meest nauwkeurig. Om een goed beeld te krijgen van de depositie op de beschermde Natura 2000-gebieden is, gebruikmakend van het computermodel AAgro-Stacks, de depositie berekend op verschillende punten. Het meest dichtbij gelegen punt van elk beschermd gebied hebben wij overgenomen in tabel 4 (zie ook bijlage 1). Weergegeven is de depositie in de bestaande en aangevraagde situatie. Naam Nederland Noorbeemden en Hoogbos X-coördinaat Y-coördinaat Depositie uitgangssituatie (mol N / ha / jaar) Depositie aangevraagde situatie (mol N / ha / jaar) ,4 0,4 0 Geuldal ,2 144,5 54,7 Savelsbos ,4 0,3 0,1 Afname België Voerstreek ,6 4,9 0,7 Vallée de la Gueule en Aval de Kelmis (VR) Vallée de la Gueule en Aval de Kelmis (HR) Vallée de la Gueule en Amont de Kelmis (VR) Vallée de la Gueule en Amont de Kelmis (HR) ,5 4,4 0, ,1 3,9 0, ,3 0, ,5 0,4 0,1 Tabel 4 depositie op de beschermde gebieden Uit de berekeningen is gebleken dat de stikstofdepositie op geen enkel berekend punt in voornoemde beschermde gebieden toeneemt. Indien er op geen enkele van deze punten een toename berekend wordt, kan men stellen dat er nergens in het gebied een toename zal plaatsvinden. Uit de aanvraag blijkt verder dat er geen andere - niet aan stikstofdepositie gerelateerde - negatieve effecten (zoals geluid, trillingen, licht, grondwaterstand-/grondwaterkwaliteitveranderingen etc.) te verwachten zijn die de natuurlijke kenmerken van voornoemde beschermde gebieden kunnen aantasten. Zaaknummer:

22 4.5. Conclusie Op grond van bovenstaande beoordeling concluderen wij dat gelet op de instandhoudingdoelstellingen onderhavige door J.G.A.M. Vanderheijden, J.M.A.M. Vanderheijden en E.H.M. Vanderheijden-Knops te Epen aangevraagde activiteiten geen (significante) negatieve effecten zullen veroorzaken op de betrokken Nederlandse Natura 2000-gebieden Noorbeemden en Hoogbos, Geuldal en Savelsbos en de Belgische Natura 2000-gebieden Voerstreek, Vallée de la Gueule en Aval de Kelmis en Vallée de la Gueule en Amont de Kelmis. Het natuurschoon en de natuurwetenschappelijke betekenis zullen geen negatieve gevolgen ondervinden, mits deze vergunning en de daaraan verbonden voorschriften stipt worden nageleefd. Zaaknummer:

23 5. Besluit Gelet op het bepaalde in de Natuurbeschermingswet 1998, de Habitatrichtlijn en voorgaande overwegingen, besluiten wij I. aan J.G.A.M. Vanderheijden, J.M.A.M. Vanderheijden en E.H.M. Vanderheijden-Knops een vergunning krachtens artikel 16/19d van de Nbwet 1998 te verlenen voor het in de nabijheid van de Natura 2000-gebieden Noorbeemden en Hoogbos, Geuldal en Savelsbos wijzigen, uitbreiden en exploiteren van een rundveehouderij zoals aangevraagd d.d. 6 april 2012 met kenmerk aan de Terzieterweg 15 en 17 te Epen; II. aan de vergunning de beperkingen te stellen en voorschriften te verbinden, zoals opgenomen onder hoofdstuk 7; III. dat de aanvraag en de bijbehorende stukken ontvangen op 10 april 2012, zoals aangevuld op 28 november 2012, 8 mei 2013 en 17 juni 2013, deel uitmaken van deze vergunning, behoudens en voor zover daarvan bij dit besluit niet wordt afgeweken. 6. Rechtsbescherming Als dit besluit uw belang rechtstreeks raakt en u het met de inhoud van dit besluit niet eens bent, kunt u, tegen betaling van de verschuldigde griffierechten, beroep instellen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. U moet dan binnen zes weken na de dag waarop dit besluit ter inzage is gelegd een beroepschrift indienen. Op deze procedure is de Algemene wet bestuursrecht van toepassing. Het beroepschrift moet worden ondertekend en ten minste bevatten: de naam en het adres van de indiener; de datum; een omschrijving van het besluit waartegen het beroep is gericht alsmede de redenen van het beroep (motivering). Het beroepschrift moet worden gericht aan: Raad van State; Afdeling bestuursrechtspraak; Postbus 20019; 2500 EA Den Haag. Als u een beroepschrift heeft ingediend, dan kunt u tevens de Voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State verzoeken een voorlopige voorziening te treffen. Voor meer informatie verwijzen wij u naar de internetpagina van de Raad van State, Klik op ONZE WERKWIJZE. Klik op Bestuursrechtspraak. Gedeputeerde Staten van Limburg namens dezen, ing. E.A.P.H. Haesen Clustermanager Vergunningen Zaaknummer:

24 7. Voorschriften Aan deze vergunning worden de volgende voorschriften verbonden: De vergunning heeft betrekking op het houden van de dieraantallen op de stalsystemen aan de Terzieterweg 15 en 17 te Epen zoals weergegeven in onderstaande tabel: Type Code stal Aantal dieren Locatie Terzieterweg 15 Melkkoeien A Melkkoeien A Jongvee A3 87 Locatie Terzieterweg 17 Jongvee A3 60 Melkkoeien A Paarden/Pony s K1 1 De vergunning heeft betrekking op de emissie van 2.467,3 kg NH 3 / jaar, resulterend in een stikstofdepositie op de beschermde natuurgebieden zoals weergegeven in onderstaande tabel: Naam X-coördinaat Y-coördinaat Nederland Depositie (mol N / ha / jaar) Noorbeemden en Hoogbos ,4 Geuldal ,5 Savelsbos ,3 Zaaknummer:

25 8. Afschriften Een afschrift van dit besluit hebben wij verzonden aan: J.G.A.M. Vanderheijden, J.M.A.M. Vanderheijden en E.H.M. Vanderheijden-Knops, Terzieterweg 15, 6285 ND EPEN, als besluit op de aanvraag; DLV Bouw, Milieu en Techniek BV, t.a.v. Mw. S. van Kampen, Postbus 511, 5400 AM UDEN, ter kennisname; Burgemeester en Wethouders van de gemeente Gulpen-Wittem, Postbus 56, 6270 AB GULPEN, ter kennisname; Ministerie van Economische Zaken, DG Natuur en Regio, Directie PD Natura 2000, Postbus 20401, 2500 EK te Den Haag, ter kennisname; Vlaamse Overheid, Vlaams Administratief Centrum, Koningin Astridlaan 50, Afdeling Agentschap voor Natuur en Bos, busnummer 5, 3500 Hasselt België, ter kennisname; SPW Département Nature et Forêt Direction de Liège, Montagne Sainte-Walburge 2 bât. 2, 4000 Liège België, ter kennisname. Zaaknummer:

26 Zaaknummer: