Bepaling van de locale ontwerp windbelastingen op gevels en daken van het Sluishuis in IJburg Amsterdam

Transcriptie

1 Laan van Westenenk 501 Postbus AH Apeldoorn TNO-rapport R 2004/412 Bepaling van de locale ontwerp windbelastingen op gevels en daken van het Sluishuis in IJburg Amsterdam T F info@mep.tno.nl Datum september 2004 Auteurs G.Th.Visser 1 (TNO-MEP) C.P.W. Geurts 2 (TNO-BOUW) Projectnummer Trefwoorden Bestemd voor winddrukken windbelasting LBP t.a.v. ir. R.J.A.M. Dekkers Postbus AD Utrecht Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande toestemming van TNO. Indien dit rapport in opdracht werd uitgebracht, wordt voor de rechten en verplichtingen van opdrachtgever en opdrachtnemer verwezen naar de Algemene Voorwaarden voor onderzoeksopdrachten aan TNO, dan wel de betreffende terzake tussen de partijen gesloten overeenkomst. Het ter inzage geven van het TNO-rapport aan direct belanghebbenden is toegestaan TNO

2 TNO-MEP R 2004/412 2 van 16 Samenvatting In opdracht van LBP in Utrecht heeft TNO-MEP Apeldoorn aan een schaalmodel in de windtunnel de locale fluctuerende winddrukken op gevels en daken van het geprojecteerde Sluishuis in IJburg Amsterdam gemeten. Op basis hiervan zijn door TNO Bouw Delft de locale ontwerp windbelastingen op gevels en daken berekend. De gegeven waarden dienen als representatieve drukken voor gevels en daken op de locatie waarop deze zijn gemeten. Voor de bepaling van de totale windbelasting op geveldelen, ramen en deuren dient de interne druk in het gebouw in rekening te worden gebracht. De rekenwaarde wordt gevonden door de belastingfactor conform NEN 6702, artikel 5.1, in rekening te brengen. Uit de gemeten winddrukken zijn ook winddrukcoëfficiënten afgeleid die gebruikt kunnen worden voor de ventilatieberekeningen. Op het dak blijken alleen onderdrukken op te treden. De winddrukken op en vlak voor de gevels blijken door windrichtingseffecten aanzienlijk van elkaar te kunnen verschillen. Dit geldt ook voor de drukverschillen over de gevels. Op maaiveldniveau heerst op het binnenhof altijd een onderdruk.

3 TNO-MEP R 2004/412 3 van 16 Inhoudsopgave Samenvatting Inleiding Opzet van de metingen Windtunnel en model Omvang van het onderzoek Metingen Winddrukmetingen Locale ontwerp windbelastingen Achtergrond NEN Achtergrond windtunnelonderzoek Verwerking van de windtunneldata Bespreking van de resultaten Winddrukken ten behoeve van ventilatieberekeningen Presentatie Resultaten Conclusies Referenties Verantwoording...16 Figuren: 1 t/m 3 Bijlage 1: Winddrukcoëfficiënten

4 TNO-MEP R 2004/412 4 van Inleiding Het geprojecteerde Sluishuis in IJburg Amsterdam is 36 m hoog en bestaat in principe uit een vierkant gebouw met een grote binnenplaats en toegangen via onderdoorgangen. In opdracht van LBP in Utrecht heeft de Afdeling Milieukwaliteit en Analyse van TNO-MEP in Apeldoorn een windtunnelonderzoek uitgevoerd ten behoeve van het Sluishuis. Hierbij is het windklimaat bepaald en zijn de fluctuerende winddrukken op gevels en dak van het Sluishuis gemeten. De resultaten van het windhinderonderzoek zijn gerapporteerd in [1]. De resultaten van de winddrukmetingen worden in dit rapport beschreven. De gemeten fluctuerende winddrukken zijn door TNO-Bouw gebruikt voor het berekenen van de ontwerp windbelastingen op gevels en daken (ten behoeve van de constructeur). Door derden zullen de meetresultaten gebruikt worden voor het bepalen van het drukverschil over buitengevels en binnengevels (ten behoeve van de ventilatie) en voor het bepalen van de winddrukken op aanzuig- en afvoeropeningen van het luchtbehandelingssysteem en de parkeergarage. In dit rapport worden de resultaten van het onderzoek beschreven. Hoofdstuk 2 beschrijft de opzet van de windtunnelmetingen. In hoofdstuk 3 worden de winddrukmetingen beschreven. Het rapport wordt besloten met conclusies (hoofdstuk 4).

5 TNO-MEP R 2004/412 5 van Opzet van de metingen 2.1 Windtunnel en model Het onderzoek is uitgevoerd in de atmosferische grenslaagwindtunnel van TNO- MEP te Apeldoorn. Om uit modelonderzoek naar de werkelijkheid overdraagbare resultaten te krijgen dient: 1. het betreffende gebouw of complex geometrisch juist geschaald te worden, 2. de omringende bebouwing schematisch mee gemodelleerd te worden, 3. de eigenschappen van de aankomende wind op schaal gemodelleerd te worden. In het onderhavige geval is gebruik gemaakt van een maquette op schaal 1:250 van de beschouwde locatie, waarbij ook de omringende gebouwen binnen een straal van 300 m schematisch op de maquette zijn weergegeven. De eigenschappen van de aankomende wind zijn gesimuleerd door een ruw voorland toe te passen bestaande uit kleine blokken (z o =0,5 m op ware grootte). Deze ruwheid komt bij benadering overeen met het gewogen gemiddelde ruwheid rondom het Sluishuis. De details van de windtunnel van TNO-MEP alsmede de eigenschappen van de hierin gesimuleerde grenslaagstroming worden uitgebreid beschreven in het profielenboek van de windtunnel [2]. De windrichting is bij het onderzoek gevarieerd door het model te draaien. Het onderzoek is uitgevoerd aan de maquette waarbij ook het windhinderonderzoek is uitgevoerd. Figuur 1 laat het model zien in de atmosferische grenslaagwindtunnel van TNO- MEP. Het model is opgebouwd op een ronde draaischijf. Door de draaischijf met model te draaien kan elke gewenste windrichting worden ingesteld. 2.2 Omvang van het onderzoek Het doel van het onderzoek was om: 1. de locale ontwerp windbelastingen te bepalen op de gevels van het Sluishuis 2. de winddrukken te bepalen op de buiten- en binnengevels van het Sluishuis (het drukverschil is van belang voor de ventilatie) 3. de winddrukken te bepalen op mogelijke aan- en afvoeropeningen van het ventilatiesysteem en de parkeergarage

6 TNO-MEP R 2004/412 6 van 16 Op 58 punten zijn met behulp van een drukmeetsysteem de fluctuerende winddrukken gemeten. De ligging van de drukpunten is bepaald in overleg met de opdrachtgever. De ligging van de drukpunten wordt gegeven in figuur 2. De drukpunten op het dak zijn bedoeld voor de ventilatie en zijn niet representatief voor de ontwerp windbelasting op het dak. De gekozen locaties op dak dekken niet de ongunstigste locaties af. De metingen zijn uitgevoerd voor 24 windrichtingen in stappen van 15 tussen 0 (Noord) en 345. Er is één configuratie gemeten: Sluishuis variant A, waarbij de kleine onderdoorgang aan de noordkant dicht is gemaakt (figuur 3). Uit de gemeten fluctuerende winddrukken zijn door TNO Bouw de locale ontwerp winddrukken en -zuigingen op basis van NEN 6700 berekend met eenzelfde betrouwbaarheidsniveau als aangegeven in NEN Dit leidt tot de meest nauwkeurige bepaling van de ontwerpwindbelastingen. 2.3 Metingen Ter plaatse van de drukpunten in het Sluishuis zijn kleine gaatjes in het model geboord. Deze zijn via dunne slangen verbonden met de drukopnemers van het drukmeetsysteem. Hiermee zijn de drukken (P) op het model gemeten. Uit instrumentatietechnische overwegingen zijn de drukpunten bij de scherpe hoeken steeds iets (in hoogte) versprongen ten opzichte van elkaar aangebracht. Naast de drukpunten op het Sluishuis is ook de steeds de statische druk in de windtunnel gemeten (P bar ), in het vlak van de draaischijf op een hoogte van circa 1 m. Deze druk komt overeen met de barometerdruk in werkelijkheid. Hiermee is steeds het drukverschil P-P bar bepaald. De metingen zijn uitgevoerd met een samplefrequentie van 400 Hz en een meettijd van circa 21 s. De windsnelheid op dakhoogte van de woontoren in de ongestoord aankomende stroming bedroeg 9,6 m/s. Deze windsnelheid is ingesteld met behulp van een pitotbuis op dakhoogte van het Sluishuis, op een afstand van ruim 2 m stroomopwaarts van het model van het Sluishuis.

7 TNO-MEP R 2004/412 7 van Winddrukmetingen 3.1 Locale ontwerp windbelastingen Achtergrond NEN 6702 De drukmetingen zijn verwerkt tot representatieve waarden voor de lokale drukken P rep;loc, die kunnen worden toegepast voor het ontwerp van gevel en daksysteem. De gebruikte procedure wordt hieronder toegelicht. Voor de berekening van locale drukken op gebouwen geldt volgens NEN 6702:2001: p rep; loc = C pe; loc p w waarin: P rep;loc is de representatieve waarde voor de druk in N/m 2 ; C pe;loc is de waarde voor de locale vormfactor; P w is de stuwdruk op de referentiehoogte, volgens tabel A.1 van NEN 6702, in N/m 2. De waarde voor de referentiehoogte hangt onder meer af van gebouwvorm en afmetingen en locatie van het punt waar de druk moet worden bepaald. Opmerking: in dit rapport worden de factoren C eq, C dim en φ 1 uit artikel 8.6 van NEN 6702 niet beschouwd, en deze zijn derhalve niet in dit rapport opgenomen. Voor de toe te passen waarden wordt verwezen naar NEN 6702, dan wel naar aanvullend onderzoek, dat niet in het kader van dit rapport valt. De stuwdruk in NEN 6702 is afgeleid uit een vlaag-windsnelheid. De waarden van C pe;loc geven de verhouding tussen de locale druk op een gebouw en de stuwdruk tijdens een vlaag. De representatieve waarde is afgeleid van de waarde die gemiddeld eens in de 50 jaar wordt overschreden Achtergrond windtunnelonderzoek Uit de metingen in de windtunnel worden vormfactoren vastgesteld die zijn gedefinieerd als: P P C = v bar ρvh

8 TNO-MEP R 2004/412 8 van 16 waarin: v h is de gemiddelde windsnelheid in de windtunnel op dakhoogte h P is de totale druk op de gevel P bar is de atmosferische druk C v is de vormfactor ρ soortelijke massa lucht Om representatieve waarden te bepalen ten behoeve van sterkteberekeningen van geveldelen en dakonderdelen is een extreme-waarden analyse noodzakelijk Verwerking van de windtunneldata De verwerking van de meetresultaten is als volgt: De drukken zijn gemeten bij een gemiddelde windsnelheid in de windtunnel op dakhoogte van 9,6 m/s, met een voorland met een ruwheidslengte z 0 = 0,5 meter op ware grootte. 1. De verhouding tussen de windsnelheid op het meteorologisch station Schiphol en de windsnelheid ter plaatse van het dak van het gebouw is bepaald, conform de procedures die ten grondslag hebben gelegen aan NEN Het meteorologisch station Schiphol is representatief aangehouden voor Windgebied II. 2. De fluctuerende drukken uit het windtunnelonderzoek zijn weergegeven als drukcoëfficiënten, door deze te delen door de gemiddelde stuwdruk die in het meteostation onder standaard omstandigheden wordt gevonden. Die stuwdruk volgt uit de gebruikte windtunnelsnelheid vermenigvuldigd met de onder punt 1 afgeleide waarde. Dit levert tijdfuncties van de drukcoëfficiënten op. Deze drukcoëfficiënten zijn dimensieloze getallen, die onafhankelijk zijn van de waarde van de windsnelheid. Dit maakt het mogelijk de windsnelheid en de drukcoëfficiënten te combineren in een extreme waarden analyse. 3. Voor de tijdfuncties van de drukcoëfficiënten zijn extreme waarde verdelingen bepaald van de maximale en minimale drukken. Per meetpunt worden de bijbehorende verdelingsparameters bepaald. 4. Per windrichting is de gevonden extreme waarden verdeling gecombineerd met de bekende extreme-waarde verdeling van het betrokken meteorologisch station. Deze volgt uit het Rijkoort-Weibull model van het KNMI. 5. Tenslotte zijn alle windrichtingen gecombineerd, en is per drukpunt die waarde berekend, die gemiddeld eens in de 50 jaar zal worden overschreden. Dit is afzonderlijk voor druk en voor zuiging uitgevoerd, alsmede voor het totale belastingeffect.

9 TNO-MEP R 2004/412 9 van 16 Op deze wijze worden representatieve waarden voor de windbelasting bepaald, waarin de invloed van de windrichtingafhankelijkheid van de extreme windsnelheid in rekening is gebracht. Deze bepalingsmethode is conform de betrouwbaarheidseisen van NEN 6700, en is conform de thans in ontwikkeling zijnde CUR richtlijn voor het toepassen van windtunnelonderzoek voor ontwerp-windbelastingen. De uit de metingen volgende waarden voor de belasting kunnen direct dienen als locale externe drukken op de gevel. Voor de volledigheid wordt hier opgemerkt dat voor de bepaling van de windbelasting op een gevelelement ook de interne druk in rekening moet worden gebracht, en dat een partiele veiligheidsfactor, conform artikel 5.1 van NEN 6702 dient te worden toegepast Bespreking van de resultaten Algemeen Naar aanleiding van de uit het windtunnelonderzoek bepaalde waarden voor de winddrukken, zoals gepresenteerd in de tabellen 1 en 2, zijn de volgende zaken relevant. Per drukpunt zijn zowel een waarde voor zuiging als voor druk gegeven. Het is afhankelijk van het constructiesysteem in hoeverre beide situaties van belang zijn. Dit dient door de constructeur van de gevel te worden gecontroleerd. Voor het dak zal normaal gesproken zuiging maatgevend zijn (deze is in alle gevallen ook hoger dan overdruk). Voor de drukpunten op het dak geldt dat de gekozen meetlocaties waarschijnlijk niet de ongunstigste situaties afdekken. Voor de lokale belasting op het dak bij de gebouwhoeken en randen, die niet zijn opgenomen in de metingen, wordt hier verwezen naar NEN Bepaling van de rekenwaarden De in de tabellen 1 en 2 gegeven waarden dienen als representatieve drukken voor gevel en dak op de locatie waarop deze zijn gemeten. De resultaten zijn niet toe te passen voor de berekening van de hoofddraagconstructie. Daarvoor is de gekozen verdeling van meetpunten niet geschikt. Voor de bepaling van de totale windbelasting op geveldelen, ramen en deuren dient de interne druk in het gebouw in rekening te worden gebracht. Indien externe onderdruk van belang is dient met interne overdruk gerekend te worden. Indien op externe overdruk wordt gerekend dient de interne onderdruk in beschouwing te worden genomen.

10 TNO-MEP R 2004/ van 16 De rekenwaarde wordt gevonden door de belastingfactor conform NEN 6702, artikel 5.1, in rekening te brengen. Deze is afhankelijk van de functie van het gebouw en het gewicht van de betrokken geveldelen. Hier wordt, wellicht ter overvloed opgemerkt dat bij de berekening van bijvoorbeeld plafondsystemen in de onderdoorgang de invloed van het eigen gewicht bij de invloed van de wind moet worden opgeteld, rekening houdend met de juiste veiligheidsfactoren. Tabel 1 Representatieve waarden per drukpunt, volgend uit de windtunnelproeven; drukpunten 1 tot en met 30 Drukpunt Dak/ Gevel Hoogte boven maaiveld [m] Representatieve waarden druk N/m 2 zuiging N/m 2 1 D D D D D D D D D D G 35, G 22, G 35, G 22, G 35, G 22, G G G G G 35, G 22, G 35, G 22, G 35, G 22, G G G G

11 TNO-MEP R 2004/ van 16 Tabel 2 Representatieve waarden per drukpunt, volgend uit de windtunnelproeven; drukpunten 31 tot en met 58 Drukpunt Dak/ Gevel Hoogte boven maaiveld [m] Representatieve waarden druk N/m 2 zuiging N/m 2 31 G 35, G 22, G 35, G 22, G 35, G 22, G G G G G 35, G 22, G 35, G 22, G 35, G 22, G G G G Onderdoorgang Onderdoorgang Onderdoorgang Maaiveld Maaiveld Maaiveld Maaiveld Maaiveld Winddrukken ten behoeve van ventilatieberekeningen Presentatie Voor ventilatieberekeningen kan in principe volstaan worden met gemiddelde drukken. In dit geval zijn er fluctuerende winddrukken gemeten ten behoeve van het bepalen van de ontwerpwindbelastingen. Hieruit zijn de gemiddelde drukken berekend.

12 TNO-MEP R 2004/ van 16 De gemeten winddrukken zijn herleid naar winddrukcoëfficiënten (Cp) door de drukverschillen te relateren aan de stuwdruk van de wind op 10 m hoogte in meteostation Schiphol. Hierbij is gebruik gemaakt van de koppelingsmethode zoals beschreven in [3]: Cp = P Pbar 1 ρ *U(10 ) 2 2 Hierin is U(10) de gemiddelde windsnelheid op 10 m hoogte in meteostation Schiphol. Deze presentatie kan direct gebruikt worden voor de ventilatieberekeningen van de parkeergarage en voor berekeningen ten aanzien van het luchtbehandelingssysteem Resultaten De resultaten worden gegeven in bijlage 1. De winddrukcoëfficiënten worden gegeven in tabel 1-1. Deze kunnen direct gebruikt worden voor de ventilatieberekeningen. Uit de winddrukcoëfficiënten kunnen door de opdrachtgever ook de gemiddelde of worst-case drukverschillen over de gevels berekend worden. Ter illustratie wordt in de tabellen 1-2 en 1-3 de drukverschillen over de gevels gegeven op basis van het verschil tussen de winddruk op de buitengevel en het gemiddelde van de twee drukpunten op de binnengevels. Een voorbeeld kan het gebruik van de winddrukcoëfficiënten verduidelijkheden. De maximale drukverschilcoëfficiënt over de NO gevel bedraagt volgens tabel 1-2: 2,44. Indien het KNMI voor het westen van het land windkracht 5 voorspelt (vrij krachtige wind: 10 m/s) dan kan het drukverschil over de NO gevel berekend worden als: P = Cp* ρu(10 ) = 2,44* 0,5* 1,22* 10 = 149N / m 2 Voor elke gewenst windsnelheid kan op deze manier berekend worden wat het drukverschil over de gevels wordt. Op het dak worden overal onderdrukken (zuiging) gemeten. De onderdrukken varieren tussen -0,08 en -1,73. Per windrichting kunnen de onderdrukken fors verschillen. De maximale zuigingen in het middengedeelte van het dak liggen tussen -1,21 en -1,73. Het kan, gezien de frequentie van voorkomen van windrichtingen en windsnelheden, nog wel van belang zijn bij welke windrichtingen de zuigingen maximaal zijn. Bij de hoeken zijn de zuigingen uiteraard hoger (drukpunt 6).

13 TNO-MEP R 2004/ van 16 De drukken op de gevels laten, ondanks de vrijwel symmetrische vorm van het gebouw, verschillende waarden zien. Dit wordt veroorzaakt door windrichtingseffecten. Bij noorden wind wordt het Sluishuis bijvoorbeeld ongestoord aangestroomd over het IJmeer en bij zuidwesten wind wordt de aankomende wind afgeremd over Amsterdam. Over de binnengevel kunnen door de wijze waarop de wind het binnenhof induikt, aanzienlijke verschillen in winddruk optreden, zowel horizontaal als verticaal. Beneden de 24 m treden er op de binnengevels bij geen enkele windrichting nog overdrukken op. De grootste drukverschillen tussen buiten- en binnengevel treden op bij de NO gevel, als de wind ongestoord aankomt over het IJmeer. De hoogste verschildrukcoëfficiënt is 2,44 bij 45º. Er is weinig verschil over de hoogte. De drukverschillen zijn het kleinst op de ZW gevel, als de wind afgeremd aankomt over Amsterdam. Ten behoeve van de afvoeropeningen van het ventilatiesysteem van de parkeergarage zijn op maaiveld niveau drukpunten bemeten in het midden van het binnenhof en rondom het Sluishuis. In het midden van het binnenhof (drukpunt 56) heerst bij alle windrichtingen op maaiveld niveau een onderdruk. Rondom het Sluishuis zijn voor de NO gevel op maaiveld niveau de maximale overdrukken het hoogst. Voor de ZO gevel zijn de maximale overdrukken bijna een factor 3 lager. De maximale onderdrukken rondom het Sluishuis verschillen minder van elkaar.

14 TNO-MEP R 2004/ van Conclusies Locale ontwerp windbelastingen Aan een schaalmodel in de windtunnel zijn de fluctuerende winddrukken op gevels en dak van het geprojecteerde Sluishuis in IJburg Amsterdam gemeten. Op basis hiervan zijn met behulp van extreme waarde analyse de locale ontwerp windbelastingen berekend (tabellen 1 en 2). De gegeven waarden kunnen direct dienen als representatieve drukken voor gevels en dak op de locatie waarop deze zijn gemeten. De drukpunten op het dak zijn bedoeld voor de ventilatie en zijn niet representatief voor de ontwerp windbelasting op het dak. De gekozen locaties op dak dekken niet de ongunstigste locaties af. De berekende locale ontwerp windbelastingen zijn niet toe te passen voor de berekening van de hoofddraagconstructie. Voor de bepaling van de totale windbelasting op geveldelen, ramen en deuren dient de interne druk in het gebouw in rekening te worden gebracht. De rekenwaarde wordt gevonden door de belastingfactor conform NEN 6702, artikel 5.1, in rekening te brengen. Deze is afhankelijk van de functie van het gebouw en het gewicht van de betrokken geveldelen. Winddrukken ten behoeve van ventilatie De gemeten fluctuerende winddrukken zijn ook herleid naar winddrukcoëfficiënten gerelateerd aan de stuwdruk van de wind op 10 m hoogte in meteostation Schiphol. Deze winddrukcoëfficiënten kunnen door de opdrachtgever direct gebruikt worden voor het uitvoeren van ventilatieberekeningen. Op het dak worden alleen onderdrukken gemeten. De drukken op de gevels kunnen door windrichtingseffecten aanzienlijk van elkaar verschillen. Op de gevels rondom het binnenhof worden beneden de 24 m alleen nog onderdrukken gemeten. De grootste drukverschillen tussen buiten- en binnengevels treden bij de NO gevel op. Bij de ZW gevel zijn de drukverschillen het kleinst. Op maaiveld niveau heerst er op het binnenhof altijd een onderdruk. Op maaiveld niveau zijn de overdrukken langs de buitengevels op maaiveldniveau het hoogst bij de NO gevel en het laagst bij de ZO gevel. De onderdrukken ontlopen elkaar minder.

15 TNO-MEP R 2004/ van Referenties [1] Visser, G.Th (2004) Windtunnelonderzoek naar het windklimaat bij het geprojecteerde Sluishuis in Amsterdam. TNO-MEP R 2004/392, september [2] Profielenboek windtunnel. TNO-MEP. [3] Vermeulen, P.E.J; Hooftman, P (1980). Methode ter bepaling van het verband tussen de windsnelheid bij een gebouw en de lokale windsnelheden zoals gemeten bij een maquette in de windtunnel. MT- TNO rapport

16 TNO-MEP R 2004/ van Verantwoording Naam en adres van de opdrachtgever: LBP t.a.v. ir. R.J.A.M. Dekkers Postbus AD Utrecht Namen en functies van de projectmedewerkers: G.Th.Visser - projectleider TNO-MEP F.C.Balster - projectmedewerker TNO-MEP C.P.W. Geurts - wetenschappelijk medewerker TNO Bouw Datum waarop, of tijdsbestek waarin, het onderzoek heeft plaatsgehad: juli augustus 2004 Ondertekening: Goedgekeurd door: Ing. G.Th. Visser onderzoekleider Dr. M.P. Keuken afdelingshoofd Milieukwaliteit en Analyse

17 TNO-MEP R 2004/412 1 van 3 Figuur 1 Het model van het geprojecteerde Sluishuis in IJburg Amsterdam in de windtunnel van TNO Apeldoorn (schaal 1:250)

18 TNO-MEP R 2004/412 2 van 3 Figuur 2 Ligging drukpunten

19 TNO-MEP R 2004/412 3 van 3 Figuur 3 Sluishuis variant A

20 TNO-MEP R 2004/412 Bijlage 1 Winddrukcoëfficiënten