Jan Menu Biografie XS

Transcriptie

1 biografie jan menu

2 Saxofonist (1962) won het prestigieuze Loosdrecht Jazzconcours in 1989 en ontving de Wessel Ilcken Prijs. Hij werd geprezen om zijn melodisch spel, eigen frasering, harmonisch inzicht en zijn sterke muzikale persoonlijkheid, en die aspecten kenmerken nog altijd zijn speelstijl. Aanvankelijk speelde hij in hoofdzaak tenorsaxofoon, maar de laatste jaren heeft Menu zich toegelegd op de baritonsaxofoon. Hij wordt inmiddels beschouwd als een toonaangevende speler op het instrument. Waar een bariton meestal wordt gezien als een log instrument, onderscheidt het spel van Menu zich als opvallend lichtvoetig en melodieus. Met gitarist Maarten van der Grinten en contrabassist Jan Voogd vormt al 20 jaar het kamerjazztrio DIG d DIZ. DIG d DIZ wordt algemeen gezien als een van de meest interessante Nederlandse groepen door het combineren van traditionele en avant-garde jazz met de meest uiteenlopende muzieksoorten in een kamermuziekachtige setting. Het repertoire bestaat grotendeels uit thema s en composities uit de meest uiteenlopende muzieksoorten, waar vervolgens door middel van improvisatie vorm aan wordt gegeven. Nieuwe composities, bestaande stukken, zowel jazz, klassiek als pop, bijvoorbeeld een gedeelte van het vierde deel uit Mahlers Eerste symfonie, of This Strange Effect van 60-er jaren popidool Dave Berry. In de Kleine Zaal van Het Concertgebouw te Amsterdam was het trio ook te horen met het Mondriaan Strijkkwartet, een combinatie die de stijl van DIG d DIZ onderstreept: hedendaagse kamermuziek met jazzwortels. In 1999 was DIG d DIZ solist bij het Metropole Orkest o.l.v. Vince Mendoza. In het theater speelde en acteerde DIG d DIZ in seizoen in de voorstelling Porgy & Bess van Frank Groothof. DIG d DIZ nam drie zeer goed ontvangen cd s op, getiteld ONE (1991), DIG d DIZ meets the Mondriaan String Quartet (1997) en DIG d DIZ ONE TOO (2009, met dvd van een optreden in het Robeco Jazzcafé 2007). Met het trio van Greetje Kauffeld speelde in heel Europa en de VS, en nam hij drie cd s op. Hij was 11 jaar lid van het Jazz Orchestra of the Concertgebouw. Menu werkte samen met onder anderen Jesse van Ruller, Pierre Courbois, Willem Breuker, Loek Dikker, en Gary Smulyan. In 1994 verving hij collega Ronnie Cuber in de Mingus Big Band, tijdens hun Europese zomertournee. Menu is al meer dan 18 jaar lid van de band van zangeres Laura Fygi, waarmee hij over de hele wereld toerde en een aantal cd s opnam. In 2005 participeerde Jan in Fay Claassens succesvolle project Two Portraits of Chet Baker, als baritonsaxofonist en als producer en arrangeur. De dubbel-cd zowel als de concerten zijn zeer goed ontvangen in binnen- en buitenland, met name de VS en Japan. Zomer 2009 is zijn eerste solo-cd uitgebracht, getiteld Mulligan Moods, met o.a. Jesse van Ruller. Deze cd werd in november 2010 gevolgd door het album Dutch Songbook, dat hij maakte samen met pianist Jasper Soffers. Biografie XS

3 DIG d DIZ one 1992 DIG d DIZ meets the Mondriaan Kwartet 1997 DIG d DIZ one Too 2009 : Mulligan Moods 2008 Greetje Kauffeld : On My Way To You 1989 : European Windows 1992 : The Real Thing 1994 Jazz Orchestra of the Concertgebouw : 30 jaar Sesjun ( with the Four Freshmen) 2003 : Tribute to Ray Charles 2005 : Riffs n Rhythms 2007 Jesse van Ruller : Herbs, Balms and Spices 1998 The Winners : Tribute to Wessel Ilcken 1990 Laura Fygi : At Ronnie Scott s 2003 : Live at North Sea Jazz (DVD) 2003 : Rendez-Vous 2007 Herman Brood : Back on the Corner 1999 Fay Claassen : Two Portraits of Chet Baker 2006 Rembrandt Frerichs : Selfportait 2007 : Ordem e Progresso 2009 Pierre Courbois : Unsquare Roots 2000 Zijlstra : Samen in Zee 2011 Gerrie van der Klei : Lovers & Friends 2012 Discografie XS

4 Saxofonist (1962) won het prestigieuze Loosdrecht Jazzconcours in 1989 en ontving de Wessel Ilcken Prijs. Hij werd geprezen om zijn melodisch spel, eigen frasering, harmonisch inzicht en zijn sterke muzikale persoonlijkheid, en die aspecten kenmerken nog altijd zijn speelstijl. Aanvankelijk speelde hij in hoofdzaak tenorsaxofoon, maar de laatste jaren heeft Menu zich toegelegd op de baritonsaxofoon. Hij wordt inmiddels beschouwd als een toonaangevende speler op het instrument. Waar een bariton meestal wordt gezien als een log instrument, onderscheidt het spel van Menu zich als opvallend lichtvoetig en melodieus. Met gitarist Maarten van der Grinten en contrabassist Jan Voogd vormt al 20 jaar het kamerjazztrio DIG d DIZ. DIG d DIZ wordt algemeen gezien als een van de meest interessante Nederlandse groepen door het combineren van traditionele en avant-garde jazz met de meest uiteenlopende muzieksoorten in een kamermuziekachtige setting. Het repertoire bestaat grotendeels uit thema s en composities uit de meest uiteenlopende muzieksoorten, waar vervolgens door middel van improvisatie vorm aan wordt gegeven. Nieuwe composities, bestaande stukken, zowel jazz, klassiek als pop, bijvoorbeeld een gedeelte van het vierde deel uit Mahlers Eerste symfonie, of This Strange Effect van 60-er jaren popidool Dave Berry. Mede daardoor was DIG d DIZ te horen op podia van uiteenlopend karakter: van het Bimhuis tot het Musée d Art Moderne in Parijs, van het North Sea Jazz Festival tot de Kleine Zaal van Het Concertgebouw te Amsterdam. Op het laatstgenoemde podium was het trio ook te horen met het Mondriaan Strijkkwartet, een combinatie die de stijl van DIG d DIZ onderstreept: hedendaagse kamermuziek met jazzwortels. In 1999 was DIG d DIZ solist bij het Metropole Orkest o.l.v. Vince Mendoza. In het theater speelde en acteerde DIG d DIZ in seizoen in de voorstelling Porgy & Bess van Frank Groothof. DIG d DIZ nam drie zeer goed ontvangen cd s op, getiteld ONE (1991), DIG d DIZ meets the Mondriaan String Quartet (1997) en DIG d DIZ ONE TOO (2009, met dvd van optreden Robeco Jazzcafé 2007). Als tenorist en tegenwoordig als baritonsaxofonist in het trio van Greetje Kauffeld speelde hij in heel Europa en de Verenigde Staten. Met dit trio nam Menu drie cd s op. Hij is al meer dan 18 jaar lid van de band van zangeres Laura Fygi, waarmee hij over de hele wereld toerde en een aantal cd s opnam. Menu werkte samen, zowel op het podium als op plaat, met onder anderen Jesse van Ruller, Pierre Courbois, Willem Breuker, Loek Dikker, Rein de Graaff, Gary Smulyan, Wim Overgaauw, De Dijk, als solist bij het Metropole Orkest, Rembrandt Frerichs en Lew Tabackin. In 1994 verving hij collega Ronnie Cuber in de Mingus Big Band, tijdens hun Europese zomertournee. Hij was 11 jaar lang ( ) een vaste kracht en producer/manager van het Jazz Orchestra of the Concertgebouw, Nederlands meest vooraanstaande big band, en werkte als zodanig samen met zeer veel en uiteenlopende musici, van Elvin Jones tot Jessye Norman. Biografie XL

5 In 2005 participeerde Menu in Fay Claassens succesvolle project Two Portraits of Chet Baker, als baritonsaxofonist en als producer en arrangeur. De dubbel-cd zowel als de concerten zijn zeer goed ontvangen in binnen- en buitenland, in met name Japan en de Verenigde Staten. In december 2008 kwam zijn eerste solo-cd uit in Japan, getiteld Mulligan Moods; een eerbetoon aan de muziek van componist/baritonsaxofonist Gerry Mulligan. In juni 2009 kwam Mulligan Moods, met o.a. Jesse van Ruller, uit in Nederland. Deze cd werd in november 2010 gevolgd door het album Dutch Songbook, dat maakte met pianist Jasper Soffers. Geïnspireerd door The Great American Songbook is deze CD het resultaat van hun speurtocht naar Nederlands repertoire dat het in zich heeft om een jazzstandard te worden: een persoonlijk Dutch Songbook. Als producer werkt hij met vele Nederlandse en buitenlandse musici en produceerde hij verschillende cd s, o.m. voor het Jazz Orchestra of the Concertgebouw en Laura Fygi (2011). Hij was initiatiefnemer van de terugkeer van de legendarische Nachtconcerten in 2007 in Het Concertgebouw in Amsterdam. Daarnaast is als mede-initiatiefnemer als jurylid verbonden aan de Deloitte Jazz Award. Biografie XL

6 Dig Diz Music 2010