Vogelliefhebbers Wieringermeer Vogelliefhebbers Wieringermeer

Transcriptie

1 Vogelliefhebbers Wieringermeer Vogelliefhebbers Wieringermeer Vogelkrant 38 e jaargang nr. 5 September 2009 In dit nummer: Uitnodiging vergadering Verslag vorige vergadering Uitgelicht:Het blauwfazantje, de korenbloem,blauwe reiger Blauwgele ara jmz Aangesloten bij de N.B.v.V. te Bergen op Zoom Opgericht 24 oktober 1961 W17 Vogelliefhebbers Wieringermeer W17

2 BLAUWFAZANTJE (Ureaginthus Bengalus) Het blauwfazantje is afkomstig van Centraal Afrika : Senegal, Guinee, Ghana en Nigeria. Blauwfazantjes lijken tere vogeltjes te zijn, maar eens geacclimatiseerd blijken ze zeer sterk en zijn ze ook zeer gemakkelijk te houden. Eenmaal aangepast aan ons klimaat kunnen ze heel gemakkelijk de koude verdragen. Wel moeten ze kunnen beschikken over een beschuttend nachthok. Bij aanschaf van blauwfazantjes is het dus wel van groot belang te weten of ze met zorg geacclimatiseerd zijn. Beschrijving Blauwfazantjes zijn kleine (12 cm) levendige vogeltjes met een relatief lange staart (5 cm). Het mannetje heeft een blauwe oogstreek, lichtblauwe bovenstaartdekveren en een lichtblauwe stuit. De staart is donkerder blauw. De rug is reebruin. De wangen, keel, borst en flanken zijn lichtblauw. Over de oorstreek loopt een zeer opvallende brede wijnrode vlek. Het onderlichaam is licht grijs met een lichte roze waas in het midden. Het oog is bruin. De snavel is roodachtig grijs met een zwarte punt. De poten zijn bruin. De geslachten zijn gemakkelijk te onderscheiden : het wijfje mist de rode oorvlek en de blauwe partijen zijn lichter en minder uitgebreid. Levenswijze Blauwfazantjes treft men meestal paarsgewijs of in familieverband aan in de droge steppen, met hier en daar doornige struiken en bomen maar steeds in nabijheid van water. Bij de drinken voeder- plaatsen kan men soms grotere groepen opmerken. Ze zoeken hun voedsel op de grond : graszaden, termieten en andere insecten. Ze bouwen hun nest in dichter struikgewas of in lage bomen. Hiertoe gebruiken ze vooral grashalmen en bekleden het ronde nest met fijne grassen en veertjes. Het legsel bestaat uit 3 tot 6 eitjes die ongeveer elf dagen bebroed worden. Beide ouders broeden afwisselend. Het mannetje zal de pop aflossen om haar toe te laten zich te voeden.

3 Het houden : Blauwfazantjes behoren tot de meest ingevoerde astrilden uit Afrika. Ze zijn zeer geliefd bij de vogelkwekers en het aantal gekweekte jongen neemt ieder jaar toe. Het succes van de kweek blijft evenwel afhankelijk van het geschikte opfokvoer. Als kamervogels in een ruime kooi of grote vitrine voldoen de blauwfazantjes uitermate goed. Zij kunnen gehouden worden samen met kleine Afrikaanse vogels of met wat grotere vinken zoals zebravinken, edelzangers enz. Binnenshuis zijn het zeer aangename vogeltjes, ze gedijen zeer goed maar zullen er zeiden overgaan tot broeden, tenzij ze voldoende levend voer ter beschikking hebben voor hun jongen. In een goed beplante buitenvolière zullen ze stellig tot broeden overgaan. Zij houden van dichte struikjes en klimop. Dikwijls bouwen zij een ovaal nest bestaande uit lange grashalmen en soms voorzien van een sluipingang. Binnenin wordt het nest bekleed met allerhande zachte materialen zoals wol, donsveertjes, stro, papiersnippers. Soms gebruiken ze ook wel en nestkastje dat hoog opgehangen wordt, verscholen achter wat klimop of tussen takken brem. Liefst gebruiken ze gesloten nestkastjes of de gekende berkenblokken. Blauwfazantjes houden van rust en worden liefst zo weinig mogelijk gestoord, zeker als ze broeden en jongen hebben. Bij verstoring van de rust hebben de ouders de neiging hun jongen niet te voeren. Als voedsel verstrekken we kleine gierstsoorten die ze ook in gekiemde vorm graag eten. Vers groenvoer moet steeds ter beschikking zijn. Allerlei insecten en directe vervangingen hiervan zoals miereneieren, meelwormen en pinkies zijn noodzakelijk. Zijn de ouders hieraan gewend, dan is de kans ook groot dat ze hiermee hun jongen zullen grootbrengen. ]n de volière kunnen ze bovendien op zoek gaan naar allerlei insecten en spinnen. Bladluizen en vliegjes vormen het doelwit van een nooit ophoudende jacht. Na ongeveer 3 weken vliegen de jongen uit en dan duurt het nog 3 maanden vooraleer ze op volle kleur zijn. Deze mooie, lieflijke vogeltjes zijn een aanrader voor elke liefhebber van exoten. Mits een gepaste acclimatisatie en de juiste voeding zal men veel plezier beleven aan het houden van en het kweken met deze levendige vogeltjes.

4 De korenbloem DE NAAM Alhoewel de benaming "Korenbloem" algemeen voorkomt in Nederland vindt men als algemeen gebruikelijke volksnamen blauwe korenbloem, roggebloem, tremske, geuzenbloem, blauwbol, KORENPATERSBLOEM: destijds maakte men de kinderen bevreesd voor de Korenpater, om hen te weerhouden door de graanvelden te lopen De wetenschappelijke naam is: CENTAUREA CYANUS en is van Griekse oorsprong. Het Griekse Kentaurion was de naam die gegeven werd aan verschillende geneeskrachtige planten, waarvan de goede eigenschappen toegeschreven werden aan de kentaur Chiron, beroemd om zijn medische wetenschap. Cyanus komt van het Griekse KYANOS, hetgeen blauw betekent. De korenbloem wordt vrijwel overal in de velden aangetroffen, maar, vooral dan vroeger, het meest bij korenvelden. Zij behoort tot de samengesteldbloemigen. De hemelsblauwe, kleur is toe te schrijven aan een bepaalde kleurstof (anthocyaan). De bloem bevat verder looistof en een bitterstof, die koortswerend is, tenslotte nog pectine en slijmstof. De bloemen worden druk bezocht door de bijen en vlinders. Het grijs en zijdeachtig uitziend zaad, dat voorkomt van mei tot en met september, is een geliefde lekkernij van de vogels; groenvinken, botvinken, goudvinken, en vooral distelvinken, maar ook kanaries en exotische vogels eten het dolgraag. GEBRUIK IN DE GENEESKUNDE Vroeger werd het bloeiend kruid onder de vorm van een infuus of aftreksel aan 1% tot 5% gebruikt als aperitief, gal afdrijvend, bloedzuiverend, koortswerend middel; ook als tonicum (= versterkend), en als bitterstof. Men gebruikt de bloemen ook om aan de aftreksels een mooie blauwe kleur te geven. Een aftreksel wordt o.a. bereid net 100 gram bloemen per liter kokend water: twintig minuten laten trekken. Dit aftreksel heeft samentrekkende eigenschappen en wordt nog tamelijk veel gebruikt als oogwater en oogbaden, tegen allerlei oogaandoeningen.

5 Blauw-gele Ara (Ara Anrarauna) Natuur De blauwgele ara s zijn Zuid-Amerikaanse oerwoudbewoners en nestelen in holle bomen. Het liefst in palmbomen, Alleen het wijfje broedt en de broedduur is 25/28 dagen. Buiten de broed tijd leven de vogels vaak in grote groepen of families. Hun voedsel bestaat uit zaden, granen noten fruit en diverse boomvruchten. In plantages kunnen ze soms ware ravages aanrichten. Ook in hun vaderland worden de verschillende soorten ara s vaak in gevangenschap gehouden door hun inheemse bevolking. Ze worden uit hun nest gehaald en op gekweekt, waardoor ze buitengewoon tam worden. In de dorpen worden ze vaak in vrijheid gehouden, ook wel gekortwiekt. Een vrij groot aantal wordt jaarlijks naar Europa uitgevoerd. Lengte cm en vleugels en staart blauw, onderzijde geel gezicht naakte gedeeltes, wit, met een paar rijen kleine donkere veertjes. Kenmerkend zijn de zeer sterk ontwikkelde snavel en de naakte gedeelten rond de ogen en de teugel. Bij enkele soorten zijn de wangen onbevederd. De vleugels en de staart zijn lang.een van de meest ingevoerde soorten een van de beste praters onder de Ara s Zij kunnen wel 60 woorden leren en geluiden imiteren,zij zijn heel graag in nabijheid van de mens en soms op het vervelende af.ze blijven trouw en vriendelijk voor hun eigenaren. Blauwgele ara in huis Wanneer ze tam zijn is de Ara een zeer aangename kamergenoot. Tam wordt de vogel dus als u hem koopt uit het nest!. Tamme Ara s zijn geen bijters, ze bijten hun verzorger stellig niet! Toch moet men oppassen! Een beet met de snavel is buitengewoon pijnlijk Ara s knagen graag dus aan hun knaagbehoefte moet men wel voldoen door versgeplukte vingerdikke takken te verstrekken van 15/20 cm lengte. Dit voorkomt plukken en krijsen. Wanneer men Ara s houdt dan kan dit in een grote ruimte, met een klimboom.het gaas moet bijzonder sterk zijn. Leg uw vogel nooit aan de ketting!!! Tamme vogels kunnen op de klimboom los zitten ook in uw tuin evt. gekortwiekt. Anders gewoon in een grote kooi. Ara s zijn weliswaar niet gevoelig voor kou, maar ze moeten als uitgesproken tropische dieren wel vorst vrij overwinteren dus een binnenvolière.

6 Voeding Wat het voedsel betreft leveren eenmaal geacclimatiseerde of hier gekweekte Ara s vrijwel geen moeilijkheden op. Zij eten zonnepitten wat hennep, tarwe, boekweit haver en kanariezaad als hoofdvoedsel. Voorts veel vruchten,- absoluut onontbeerlijk - en takken om op te knagen. Mineralen in de vorm van schelpen en grof zeezand, moeten ook altijd voorhanden zijn. Zorgen voor stevige bakken en dat er altijd vers drinkwater aanwezig is. Geef ze vaak een bad met de bloemenspuit of douche. Absoluut nooit avocado's geven, deze zijn dodelijk!!!! De kweek. Voor een goed gevolg moet men kweken in grote volières met een nachtverblijf, 350/175/240 cm broedhok 50/50/80/cm met een kruipgat van 17cm. De wanden moeten ongeveer 4 cm dik zijn. De broedtijd is ongeveer 25 tot 28 dagen. Er zijn meestal 2/3 eieren. De jongen verlaten het nest als ze ongeveer 10/13 weken oud zijn met een staart van 20 cm! Soms is er kleur verschil maar na de eerste rui is dat weg. Wanneer men ze voedt op de manier als hierboven hoef je geen verder voorzieningen meer te treffen, vooral als men gekiemde zaden en vruchten verstrekt. De nestkast moet van sterke constructie zij, anders vernielen ze het, In de broedtijd zijn Ara s vechtlustig en kwaadaardig? Op een leeftijd van vijftien maanden zijn ze net zo groot als hun ouders! Nog even dit: Zowel zijn karakter als zijn kleuren zijn perfect.het is een van de leukste en gezelligste ara soorten En de beste praters onder de ara s. Besef wel de tijd die hij van u vraagt, hij wil zich toe voegen aan het gezin als een ware vriend van de familie!

7 Vaststellen van man of pop Bij een zeer groot aantal soorten is het vaststellen van man en pop niet zo moeilijk. Of de man verschilt in kleur van de pop, of de pop verschilt in kleur van de man. Dat is een vaststaand gegeven. Bij een behoorlijk aantal vogelsoorten zijn de man en de pop gelijk van kleur. Dan wordt het zeer moeilijk om een stelletje samen te stellen. Diverse manieren worden ons door wetenschappers aangedragen zoals: het vrouwtje is iets kleiner. Het formaat van de schedel van een vrouwtje is platter dan bij het mannetje. Het verenkleed van het vrouwtje is iets valer dan bij het mannetje. Het bekken van het mannetje is gesloten en bij het vrouwtje iets geopend. Wat is hier nou van waar! In mijn optiek: NIETS. Iedere vogel verschilt van grootte net als bij mensen. Je hebt kleine mensen en grote mensen zowel manlijk als vrouwelijk. Je hebt lichte en donkere huidtypes bij mensen. Bij de vogels is dat eveneens het geval. Kijk maar op de keurbriefjes van de vogels die op een tentoonstelling hebben gestaan en gekeurd zijn door de keurmeesters van de NBvV. Deze geven namelijk aan; te smal, formaat kan forser, formaat te groot. Vogel is niet egaal van kleur. Kleur kan dieper enz. Conclusie; je kunt aan die kenmerken geen koppel samenstellen. Hoe dan wel? Er zijn drie mogelijkheden! 1) mannetjes zingen = 100% man ( in mensenwereld zingen vrouwen eveneens) 2) endoscopie = 100% vaststellen van man of vrouw. (kost geld) 3) Ring met een touwtje = 99% man of pop. De punten 1 en 2 hebben geen toelichting nodig. Punt 3 wil ik gaarne aan u uitleggen. We weten dat elk levend wezen c.q. planten uit manlijke of vrouwelijke hormonen bestaan. Die hormonen geven een magnetisch signaal af aan hun omgeving. Omdat signaal op te kunnen vangen en te vertalen naar manlijk of vrouwelijk heb je een instrument nodig. We hebben allemaal wellicht gespeeld met een naald en een draad. Zo probeerde we te ontdekken of we een meisje of een jongen konden verwachten als een vrouw in verwachting was. Dat gegeven klopte vrij aardig, maar is en was voor wetenschappers kwakzalverij. Al 40 jaar lang seks ik mijn vogels (halsbandparkieten) in hun eerste levensjaar met de draad, maar niet met de naald. Waarom niet met een naald? Omdat ijzer een bepaald magnetische waarde bezit die manlijke en vrouwelijke hormonen beïnvloedt. Je hebt een natuurzuiver materiaal nodig dat geen of nauwelijks magnetisch is. Dat natuurzuiver materiaal is goud en dient minimaal 18 karaats te zijn. Met een gouden ring van 18 karaats en een touwtje van dertig centimeter heb je namelijk het instrument in handen om te bepalen wat een man of en vrouwtje is. Het touwtje mag niet dikker zijn dan 2 a 3 millimeter. Je neemt de vogel in je hand met de buik naar je toegekeerd. De ring met het touwtje hou je minimaal vijf centimeter boven de buik van de vogel. Let erop dat je zelf geen zilver of andere materialen aan je pols of vingers heb want dit geeft een storing in de waarneming. Wat is de waarneming dan! De waarneming is dat de ring bij een rechte lijn beweging het een pop is en als de ring een cirkel maakt het een man is. Kwakzalverij???? Neen, na 40 jaar hanteer ik dit systeem en 99% komt ook daadwerkelijk uit. Waarom dan 99% en geen 100% zekerheid! In dit systeem is honderd procent zekerheid uitgesloten. Dit komt doordat mannen een teveel aan vrouwelijke hormonen en poppen teveel mannelijke hormonen kunnen bezitten. Als dat zo is, dan is deze methode onbetrouwbaar. In die 40 jaar heb ik met deze methode poppen gesekst die geen eieren lagen en mannen gesekst die niet bevruchtte. Bij naderonderzoek bleken deze vogels zowel onvolgroeide eierstokken als testikels te bezitten en daardoor niet tot een nageslacht te kunnen komen. J. v/d Starre Lzn. (Westlandse Vogelvrienden)

8 Blauwe reiger (Ardea cinerea) Kenmerken De blauwe reiger is onmisbaar in het landschap van tegenwoordig. Met logge vleugelslagen vliegt hij door het landschap. Langs sloten staat hij stil als een beeld om daarna als een pijl uit de boog naar voren te schieten om zijn maal te verschalken. De blauwe reiger gebruikt zijn lange oranje snavel en lange nek als uitstekend gereedschap om zijn prooi te bemachtigen. De volwassen vogels hebben een donkere kuif die vanaf boven de ogen begint. Ook de witte nek is herkenbar voor de volwassen dieren. Jonge reigers hebben een meer een eenzijdige kleur. Dit grijze pak wordt later ingeruild voor het volwassen verenkleed. Broedgedrag Blauwe reigers bouwen een groot rommelig, maar wel stevig nest in bomen in de buurt van water. De reigers broeden meestal in kolonies. Soms broeden verschillende reigers bij elkaar. In de Wieden broeden 3 soorten reigers vlak bij elkaar. Vanaf maart t/m mei worden de grote blauwgroene eieren gelegd. Beide ouders broeden voor dagen. De jonge reigers kunnen na ongeveer 50 dagen vliegen. Voedsel De reiger is bijna een alleseter. Van alles staat op het menu. Kleine zoogdieren zoals mollen, muizen, zelfs jonge konijnen moeten er af en toe aan geloven. Kikkers, vissen, zelfs palingen kunnen ze geheel naar binnen werken. Trekgedrag De blauwer reiger is een standvogel. In de winter blijven ze in Nederland. Dat kan z'n tol eisen in strenge winters.