DE CARAPAT P DRIEMAANDELIJKS NOV DEC JAN 2015 AFGIFTEKANTOOR 3970 LEOPOLDSBURG BELGIQUE BELGIE B.P. LEOPOLDSBRG

Transcriptie

1 DE CARAPAT P DRIEMAANDELIJKS NOV DEC JAN 2015 AFGIFTEKANTOOR 3970 LEOPOLDSBURG BELGIQUE BELGIE B.P LEOPOLDSBRG Driemaandelijks tijdschrift 26 jaargang AFZENDER- LAY OUT LEONARDSTRAAT 60/ LEOPOLDSBURG Verantwoordelijke uitgever Kol SBH Peiren W Leuvensesteenweg 225/ Kortenberg

2 ANTWERPEN: REK NR.BE BRABANT REK NR. BE KLAS 50 REK NR. BE WEST-VLAANDEREN REK NR. BE LIMBURG REK NR. BE OOST-VLAANDEREN REK NR. BE Wie doet wat Voorzitter Fernandusdijkstraat 24 Tel: 03/ Secretariaat Grote baan 25 Tel 014/ Wnd Voorzitter en secretariaat Leuvensesteenweg 225/4 Tel & fax Voorzitter - Secretariaat Meldertsesteenweg 9bus 2 Tel: 011/ (na 20.00uur) Voorzitter Leimolenstraat 31 Tel: 051/ Secretaris Hoge Weide 43B Tel: Voorzitter Leonardstraat 60/3 Tel 011/ Secretariaat H van Veldekestraat 29 Tel:089/ Voorzitter Eeklostraat 168 Tel: 09/ Penningmeester Elslo 47 Tel: 09/ OUD OOFFRN 1C WEST-VLAANDEREN St. Maartensbilk 14 /B13 Tel: 050/ REK NR. BE Pieter Boncquetstraat 17 Tel: 051/ Schouwaerts Francois 2170 Merksem Mail: fschouwaerts@skynet.be Van Bourgognie Gilbert 2380 Ravels Mail: gilvabo@skynet.be Peiren Willy 3070 Kortenberg Mail: willy.peiren@gmail.com Aerts Albert 3583 Paal-Beringen Vervaeke Willy 8600 Keiem Mail:marleen.gheerardyn13@gmail.com Marnik Bogaerts 8904 Ieper vriendenkring-carabinier74@skynet.be Hendrickx Albert 3970 Leopoldsburg hendalb@skynet.be Contrijn Francois 3680 Maaseik francios.contrijn@gmail.com Van Poeke Marcel 9030 Gent- Mariakerke Verdegem Hubert 9940 Evergem Lucas Willy 8000 Brugge Mail: carpat.wvl@skynet.be Dupont Andre 8870 Izegem Rek nr. BE MARS COMPAGNIE De Camps Amie Hendrickx A Vercruysse Johan Av. Des Ramiers Rixenart Leonardstraat 60/ Leopoldsburg baan naar bree 36 bus PEER VANOOTEGHEM SERGE Facbook Carabiniers serge.vanooteghem@hotmail.com HOOFDBESTUUR: VERANTWOORDELIJKE UITGEVER REK NR. BE Voorzitter Secretariaat Leuvensesteenweg 225/4 Peiren Willy 3070 Kortenberg willy.peiren@gmail.com AFWERKING CARAPAT: Hendrickx Albert 3970 Leopoldsburg hendalb@skynet.be De Carapat editie 4 jaargang 26 2

3 Beste vrienden, Het woord van de Voorzitter Het memorabele jaar 2014 loopt naar zijn einde en dat betekent dat een nieuw jaar zich reeds aankondigt. Iedereen zal wel de balans opmaken van het voorbije jaar. Wij zijn er tevreden over hoewel onze doelstellingen niet voor 100% werden bereikt. Op het ogenblik dat ik deze tekst op papier zet komen er nog enkele bijzondere gebeurtenissen op ons af. Maar eerst wil het hebben over wat voorbij is. Half augustus waren wij te gast in Stavele, waar zegt u? ja, in Stavele. De jongste generatie van de klas 74 nodigde de landbouwers uit bij wie zij in 1974 tewerk gesteld werden om de aardappeloogst te redden tegen het overvloedige water. Het was een fijne bijeenkomst rond een gezonde boerentafel in het Hof van Commerce. De taverne combineert een drankgelegenheid met een beenhouwerij. Zij is gelegen aan de oevers van de Ijzer een buitengewone plaats om een zomerse dag door te brengen. De 22 augustus had in Oud Stuivekenskerke de jaarlijkse plechtigheid plaats georganiseerd de Koninklijke Vereniging Vrienden van het OLVHoekje. In het kader van de herdenking van de Eerste Wereldoorlog onderging de site een gedaanteverandering waardoor de plechtigheid beter tot haar recht komt. Zoals de vorige jaren was de opkomst vrij talrijk en waren weer een groot aantal vaandels aanwezig. Meer details leest u verder in dit nummer. De zondag daarop, de 24 ste werd de slag rond Schiplaken herdacht. Een 20-tal vaandels vormden de erehaag aan de kerk. Een vrij groot aantal Carabiniers had de weg gevonden ondanks het vervroegde uur van de eucharistieviering. Over het verloop kunt u in dit nummer meer vernemen. Op 26 september had in Brussel de herdenking Eerste Wereldoorlog plaats met op dezelfde dag een plechtigheid aan het monument van de Carabiniers in Schaarbeek en aan het monument van de Grenadiers in de Prins Albertkazerne te Brussel. Beide korte plechtigheden kenden een vlot verloop waren een ware hulde aan de Anciens die hun leven of hun gezondheid lieten in de Groote Oorlog. Sedert lang was er geen dergelijke bezetting aan het monument van de Carabiniers. Wij hielden er ook aan deze dag te Schaarbeek te beschouwen als de jaarlijkse plechtigheid na deze te Leopoldsburg. Door de aanwezigheid van een erepeloton kreeg de plechtigheid meer allure. Voor de rest kende zij het traditionele verloop met een toespraak door de voorzitter van de Vriendenkring Carabiniers en Carabiniers Grenadiers, gevolgd door het dodenappel afgelezen door de korpsadjudant, een gebed door E.P. Devynck en afgesloten met de bloemenhulde. Onder de aanwezigen citeren wij de Kol SBH Boucké, commandant van de 1 Med Bde en de LtKol commandant van de Militaire Regio Brussel hoofdstad, evenals de heer Bernard Guillaume, schepen van de gemeente. Het aantal aanwezige Carabiniers was niet denderend, een volgende keer beter. De verplaatsing naar Brussel viel nogal mee om tijdig aanwezig te zijn aan het monument van de Grenadiers voor een gelijklopende korte plechtigheid. Om de dag af te sluiten werd nog een receptie aangeboden in de Prins AlbertClub. Twee dagen later werd de bevrijding van Passendale herdacht. Meer daarover kan men lezen in een afzonderlijke bijdrage. Toch willen wij het ook hebben over het volgend jaar. Hoewel wij spaarzaam met onze centen omgaan verhogen wij voor dit jaar het lidgeld. Misschien vragen sommigen zich af wat gebeurt het met dat geld. De grootste post is zeker de Carapat, zonder dat wij er een juiste prijs kunnen op plakken, daarna volgen de bloemen, hoewel wij er tot nu toe in slagen een bloemist te vinden die voor de geleverde waar het bij een redelijke prijs houdt. Bij iedere bestuursvergadering wordt de boekhouding voorgelegd aan de Raad van Bestuur. Het inleggen van de militaire bussen voor de Dag van de Carabiniers slorpt ieder jaar meer centen op. WP De Carapat editie 4 jaargang 26 3

4 De Carapat editie 4 jaargang 26 4

5 Lidgeld Ook voor ons wordt het leven duurder. Wij hebben het lang voor ons uitgeschoven maar hebben toch moeten toegeven dat wij het lidgeld naar 10, 00 moeten brengen. De betaling van dit lidgeld gebeurt zoals voorheen op de lokale kringen die hiervan de helft doorstorten naar het hoofdbestuur die alle rekeningen naar buiten uit vereffent. Grote posten zijn De Carapat en de bloemen evenals de bussen op de Dag van de Carabiniers. Voor De Carapat brengen wij een vernieuwing die u nu reeds kunt waarderen. Wij hebben een nieuw toestel aangeschaft die het werk van Albert Hendrickx vereenvoudigd en tijdswinst oplevert. Wij vragen begrip voor ons besluit maar weten dat wij nog altijd een zeer lage bijdrage vragen. Informeer maar bij andere verenigingen. WP Een greepje humor. Veldwerken Mannen commandeert de kapitein Schutterskuilen graven, wij verwachten een aanval. Uren later, terwijl hij de kuilen controleert bemerkt hij dat Piet is verdwenen. Na enig speurwerk ontdekt hij hem in een kuil van meer dan drie meter diep. Maar kerel buldert de kapitein zo kan je de vijand nooit zien als hij komt!. Piet echter graaft rustig verder en zegt Zo nieuwsgierig ben ik niet, kapitein. Douane story. Op hun vrije namiddag lopen twee douanebeambten in het bos langs de grens. Plotseling stuiten zij op een lijk dat in een boom hangt. Zegt de een : Daar gaat onze vrije namiddag! Antwoordt de andere Zeker niet Hij klautert de boom in en maakt het touw los. Samen slepen zij het lijk de grens over en hangen hem daar opnieuw aan een boom. Even later komen twee Duitse douaniers voorbij, zegt de een tegen de andere Kuck mal, Heinrich, da hängt er wieder! De Carapat editie 4 jaargang 26 5

6 Op bezoek bij een Carapat in hart en ziel Toen ik onlangs René Stalpaert ontmoette, vertelde hij me iets over een acht en tachtig jarige Carabinier, een Carapat in hart en ziel. Hij had een boek uitgegeven Een boek over zijn leven. Ik wil er de spanning nog wat inhouden en daarom verzwijg ik nog zijn naam, al zal er bij verschillende oudere Carpatten wel een lichtje gaan branden. Hij is in 1957 toegekomen bij de Carpatten. Hij logeerde tijdens zijn eerste dagen in de kazerne. Van gestalte was hij iets groter dan de doorsnee Carabinier. Hij was afkomstig uit Ronse. Dat hij af en toe graag een pintje dronk dat had hij waarschijnlijk van zijn familie wel meegekregen, want in de familie was de kuiperstiel hoog aangeschreven. Zijn jeugd start in de lagere school in 1932 in het Sint Antonius college in Ronse. Als jonge knaap in 1940 kan hij terecht bij de KSA. Daar leert hij uit volle borst zingen wat hij in zijn later leven nog menige keer zou kunnen gebruiken. Na zijn hogere studies leert hij hoe hard het leven kon zijn in een Textielfabriek. Ergens tijdens die periode speelt hij met de gedachten om het hogerop te gaan zoeken, maar tekenen en schilderen was en is nog steeds een passie. Zijn leven neemt een definitieve wending wanneer hij dan op 3 juni1950 tot priester wordt gewijd. Enkele dagen later wordt hij aangesteld als leraar in de landbouwschool in Oudenaarde. Als zondagsonderpastoor vervult hij zijn plicht in Ooik vijf kilometer verder, die legt hij af met de fiets. Voor hen die het lichtje nog niet zien branden, Aalmoezenier Herregods, is de man in kwestie. Op dit ogenblik op rust gesteld en verblijft hij in het Neerhof te Elst (Brakel). Ik wilde hem graag een bezoek brengen en tevens het boek in handen krijgen dat nog warm van de pers kwam. Een afspraak werd gemaakt en ik ging op zoek naar het Neerhof in het landelijke Brakel. Toen ik daaraan kwam en vroeg waar hij logeerde bracht men mij bij George onze aalmoezenier. Een man in zijn zetel, omring door tal van boeken, nog steeds die zelfde man die ik vroeger in Siegen had gekend. Onnodig om ons aan elkander voor de stellen, twee carpatten hoeven weinig woorden bij het weerzien. Direct gaat het gesprek over de tijd van toen: Weet ge nog. Maar onze Aalmoezenier zit in een zetel met achter op de kop van de zetel, nog steeds de vlag van de Carabiniers zo diep is hij verweven met het Regiment van Carabiniers. Niets vermoedend tikt de klok verder en zonder dat men het weet komen onze kelen droog te staan en wat zal het zijn voor mij een pint en gij Georges graag een borrel en verder worden anekdoten aangehaald Fijn om nog eens samen te zijn, fijn om een boek in de hand te houden vol van die verhalen waarvoor we nu geen tijd hadden maar alles staat geschreven misschien een aanrader om ook eens het boek aan te schaffen en thuis rustig bij een borrel of een pint te genieten van de verhaal dat Aalmoezenier Herregods neerschreef daar ergens in het Neerhof in Elst HA De Carapat editie 4 jaargang 26 6

7 In Memoriam. Onlangs verloren wij drie trouwe leden. Cdt Omer Gelaesen werd begraven op de Dag van de Carabiniers op 23 oktober en oud korpscommandant overleed op 18 oktober te Vorst (Brussel), Roger Claeys, oud RSM,overleed op 06 november. Generaal Puttemans werd in alle intimiteit begraven in Sint Lambrechts-Woluwe naast zijn overleden echtgenote. Generaal majoor Guillaume Puttemans, Iedereen zal zich nog Generaal Puttemans herinneren als een joviale officier, bekommerd om zijn personeel en zacht in de omgang, hoewel hij wel eens uit zijn krammen kon schieten. Hij deed zijn militaire studies aan de Koninklijke Militaire School te Brussel, volgde jaren later de vorming aan de toenmalige Krijgschool en was er ook lesgever. Hij maakte de Tweede Wereldoorlog mee in een divisiestaf in de sectie operaties en training. Op 16 januari 1965 nam hij het bevel over de Carabiniers, in opvolging van toenmalige LtKol SBH Bihin. Tijdens zijn commandoperiode werd het peterschap met het Gebirgsjägerbataljon 231 besloten. Hij was bevriend met hun commandant Oberst Licht, die eveneens overleed in de loop van dit jaar. Een paar jaar later keerde hij terug naar Siegen en werd hij commandant van de 1 ste Pantserinfanterie brigade. Onder zijn commando namen wij deel aan één van de eerste grote internationale manoeuvres Grosse Rösselsprung in Duitsland. De Brigade was bijna op volledige getalsterkte door de deelneming van Compagnies uit andere brigades. Na zijn vertrek uit de brigade werd hij eerste Onderstafchef van de Legerstaf. Na zijn opruststelling werd hij voorzitter van de Koninklijke Verbroedering Intercarabiniers en ook voorzitter van de Verbroedering van de oud strijdersverenigingen van het land (VOV). Na het overlijden van zijn echtgenote haakte hij wat af en trok zich terug in een rusthuis te Vorst, dichtbij de woonplaats van zijn beide dochters. Al enkele jaren leefde hij werkelijk teruggetrokken en vermeed contact met zijn verleden. Zoals reeds vermeld werd hij volgens zijn eigen wilsbeschikking in alle intimiteit begraven in Sint-Lambrechts-Woluwe aan de zijde van zijn echtgenote. Commandant buiten dienst Omer Gelaesen was in zijn actieve loopbaan onder andere compagniecommandant en personeelsofficier op de staf van het bataljon. Eens op pensioen zette hij zich in voor het Centraal Museum in Leopoldsburg en voor het peterschap van de leerlingen uit de diverse scholen over het graf van een gesneuvelde strijder. De laatste jaren werd hij gehinderd door een vervelende ziekte die hem uiteindelijk heeft overwonnen. Hij werd begraven op 23 oktober te Heppen, deelgemeente van Leopoldsburg. Hij overleed tijdens een vakantieperiode In Spanje.. Cdt Omer Gelaesen De Carapat editie 4 jaargang 26 7

8 Op 29 augustus overleed de vader van de korpsadjudant, adjudant majoor Carl Smets. Hij werd begraven te Scherpenheuvel op 05 september. De reeks eindigt niet. Zo pas vernemen wij het overlijden van Roger Claeys, jarenlang korpsadjudant van het Regiment. Hij overleed na een slepende ziekte op 06 november. De uitvaart had plaats in het crematorium van Lochristi op 12 november. Hij werd door de toenmalige LtKol SBH Puttemans aangezocht om RSM te worden nadat Adjt 1 ste klas Bill Van Ruymbeke op pensioen vertrok. Het was een hele opgave om een geschikte opvolger te vinden. Opeenvolgend namen Adjt Lamarque en Adjt Baeten de stick over. Zij vonden de taak te zwaar en werden van hun taak ontlast om uiteindelijk bij Roger terecht te komen. Hij oefende de functie uit tot in 1984 en werd tijdens mijn commandoperiode opgevolgd door Adjt Chef Jean Anthonissen. Het was een fijne samenwerking met Roger. Meestal was hij de eerste die ik s morgens ontmoette aan het wachtlokaal waar hij de voorstelling van de wacht aan de korpscommandant van nabij volgde. Was er iets verkeerd gelopen dan was hij ook de eerste om het te melden. Ook na zijn pensioen bleef hij de Carabiniers trouw en ontving mij steeds met eerbied en goede herinneringen. Bij de uitvaart te Lochristie zorgde de huidige korpsadjudant Carl Smets voor de nodige waardigheid. In zijn woorden tot één van zijn voorgangers loofde hij Roger als een stichtend voorbeeld voor de functie die hij nu bekleed en voor de lessen die hij als jong onderofficier mocht ervaren. Het werd daar een waardig afscheid van een man die wij niet licht zullen vergeten. Aan de getroffen families betuigen wij hier opnieuw onze innige deelneming en veel sterkte om samen met verwanten en vrienden hun leed te verwerken en terug licht te zien aan het einde van de rouwperiode. WP Korpsadjudant Roger Claeys De Carapat editie 4 jaargang 26 8

9 Provincie Antwerpen Beste vrienden, 6 September en een zonnige dag, de verwachtingen waren hoog, doch de inschrijvingen bleven achter, maar geen nood, met slechts 14 deelnemers zijn we gestart met een reuzenmaaltijd in een klein eetcafeetje, de kokkin was Kaapverdisch, we wisten niet wat we te verwachten hadden, maar de verrassing was lekker, we kregen het niet op zo overvloedig, buikje rond konden we mits een wandeling door het eilandje de tentoonstelling van de red star aanvangen. Twee gidsen waren besteld, omdat we meer inschrijvingen hadden verwacht en de gidsen op voorhand dienden aangevraagd, voor ons was dat nu een luxe, met 7 man/ gids was het beter dan met een grotere groep. De rondgang met de gids was zeer interessant, je beleefde het vertrek uit het thuisland, wat de kosten waren, de aankomst in Antwerpen, hoe soms de mensen werden bedrogen door malafide mensen, de aankomst in de vertrekhal, het wassen van de kleding en de mensen zelf, douchen meer dan drie kwartier, het leven in de verschillende dekken, het verschil tussen 1 st 2de en 3de klasse. Een overzicht van beroemdheden die de overtocht maakten, je kon ook je eventuele familie raadplegen, wat Jan Snauwaert heeft gedaan vermits hij wist dat een van zijn voorvaders de overtocht maakte. Kortom, de reis die we maakten was leerzaam en interessant, een aanrader voor iedereen die eens in Antwerpen komt. We hopen dat op een volgende trip wat meer mensen inschrijven, wij van onze kant doen ons best iets leuk te verzinnen, maar mocht je zelf ideeën had laat ze ons zeker weten tot een volgende ontmoeting grtjs François De Carapat editie 4 jaargang 26 9

10 Viering Alfons Van Den Eynde zondag,11 November, Zandhoven, Onder een stralende najaarszon mochten we ingaan op de uitnodiging ter herdenking van Soldaat Carabinier Alfons Van Den Eynde Speciale aandacht ging uiteraard naar de Carabinier Alfons V.D..Eynde, die meer dan 100 jaar was opgegeven als vermist. Eindelijk werd hij terug gevonden in de buurt van Manchester, waar men zijn naam op een grafsteen, samen met nog 10 ander Belgen, heeft teruggevonden. Wat was met Alfons gebeurd: in het begin van de oorlog I. Hij raakt gewond in Mechelen, in volle strijd wordt hij overgebracht naar Engeland om te genezen, maar enkele dagen later op 3/12/ 14 sterft hij aan zijn verwondingen Hij wordt begraven ergens in de omgeving, maar omdat hij katholiek is wordt hij begraven op een katholiek kerkhof. Gedurende 100 jaar is er niemand die er nog aan denkt. Alle opzoekingen zijn vruchteloos, tot ergens na de zoveelste aanvraag naar Alfons één iemand de 10 graven ontdekt. Vandaag willen we opnieuw Alfons naar zijn laatste rustplaats op Belgische bodem begeleiden. Om 9h30 is er een herdenkingsmis in een overvolle kerk, meer dan 100 mensen moesten nog rechtstaan. Vandaag 11 novemberviering, is een dag zoals alle anderen. Toch voor ons was het een reden te meer om hier aanwezig te zijn. De Eucharistieviering was tot in de puntjes verzorgd, opgeluisterd door een mooi koor, een harmonie. De kinderen spreidden een tapijt uit met zelfgemaakte klaprozen. Het is fijn wanneer tijdens zulke viering aan een monument de jeugd nauw betrokken is. Nu is Alfons naar zijn laatste rustplaats overgebracht in Viersel, vanwaar hij oorspronkelijk afkomstig was. Wij van de Vriendenkring Carabiniers Provincie Antwerpen legden een bloemstuk neer aan het monument van de gesneuvelde, om onze wapenbroeder te gedenken Francois De Carapat editie 4 jaargang 26 10

11 Provincie Oost-Vlaanderen. Wij wensen aan alle Carabiniers en hun familie het allerbeste voor het nieuwe jaar. Moge 2015 een jaar zijn van voorspoed en geluk. En voor iedereen een goede gezondheid. Op donderdag 04 september is Mevrouw Vera Goes overleden, na een slepende ziekte. Wij bieden onze oprechte blijken van deelneming aan, aan haar echtgenoot Roland Van de Walle. Overlijden van onze vroegere hospita : Lea Bral. Lea was na de zoveelste trombose verdwenen bij haar dochter in Avelgem. Daar is zij op woensdag 29 oktober overleden. Wij bieden aan de familie onze oprechte blijken van medeleven aan. Wat voorbij is.. Adegem 14 september : plechtigheid op het Canadees kerkhof. Jan Cornelis vertegenwoordigde ons en legde ook bloemen neer. Commentaar : schitterende plechtigheid, veel volk, veel vlaggen, maar het duurde te lang. Steenstraat, het lichtfront op 17 oktober. Volgens René De Vos was het zeer goed georganiseerd en indrukwekkend. Met dank aan René De Vos, Michel Gadeyne en Etienne De Croocq. 01 November : schitterend weer. Hielden wij eerst een korte plechtigheid aan het gedenkteken van Cdt Antoine Van Hoorebeke, gestorven in Flossenburg op 20 februari Vervolgens namen wij deel aan de officiële plechtigheid georganiseerd door de stad Gent. Commentaar : zeer mooie plechtigheid, maar alle oud bekenden zijn verdwenen. Wij waren de grootste aanwezige groep. Wij legden ook roosjes op de graven van afgestorven leden, en eindigden aan het graf van Kol SBH Jef Schuddinck. Wat nog komt. Adegem : 11 november Dit jaar gaan wij allen naar Raverschoot om onze gesneuvelde makkers te herdenken. Vergeten wij ook onze overledene van de Verbroedering niet. Na de plechtigheid blijven wij eten in t Stadhuis van Raverschoot. Evergem, zaterdag 22 november om 15 uur : herdenking van de dood van Para Lucien Welvaert (50 Jaar). Vergaderingen : -zondag 04 December, zondag 04 januari Tot onze grote spijt moeten wij u laten weten dat onze oud RSM Roger Claeys zeer ernstig ziek is. Nog voor het afwerken van deze Carapat is hij overleden op 06 november thuis. De uitvaart had plaats op 12 november in het Crematorium te Lochristie. In 1988, bij de oprichting van onze vriendenkringen was hij al lid van onze Verbroedering. Als actieve militair had hij een mooie loopbaan achter de rug : 2 de Linie, Congo, en toen de Carabiniers te Siegen en Leopoldsburg. Hij was 15 jaar RSM bij zijn verhuis naar Leopoldsburg. Hij is altijd militair gebleven : in zijn houding, zijn aanpak en zijn kledij. Bij ontmoetingen met Carabiniers werd steeds gevraagd Hoe is het met Roger? Of dat in Brugge of in Sluis was. Zijn overlijden betekent voor ons een groot verlies. M. Van Poecke De Carapat editie 4 jaargang 26 11

12 Provincie Limburg De Slag om dorpsveld Vrijdag 26 September 2014 te Sint Katelijnen-Waver De avond valt. Fakkels worden ontstokken de menigte zet zich in beweging Plots valt er een schot een schreeuw gaat door merg en been De menigte kijkt reikhalzend naar het gebeuren. Gelukkig het is maar een spel, maar 100 jaar geleden was dit bittere ernst. Hier te Sint Katelijne Waver herdenkt men zoals op veel plaatsen in België het uitbreken van Wereldoorlog I. Het verhaal van een soldaat brengt ons alle een stukje dichter bij Men voelt dat de mensen van Katelijne meegetrokken worden door deze voorstelling; Dat stukje geschiedenis heeft misschien bij de burger opnieuw het patriottisme aangescherpt Zaterdag 27 september De Schans van Dorpveld Opnieuw zijn we te Katelijne. De Carabiniers zijn vertegenwoordigd, we stellen ons op in de stoet die zich van het gemeentehuis naar de kerk begeeft. Opvallend hier is de grote groep jongeren die mee opstapt. Hulde wordt gebracht aan het monument op het kerkplein. Vervolgens verplaatsen we ons naar de Schans Dorpveld een schans die deel uitmaakte van de gordel rond Antwerpen. Schoolkinderen van de Sint-Katarinaschool brengen hulde aan de soldaten, die hier gevallen zijn, met het neerleggen van een roos, terwijl op de achtergrond hun naam wordt afgeroepen. De toespraak van gewezen burgemeester Michel Van Dessel heeft de gevoelige snaar bij de toehoorders geraakt. Zeker, wanneer men hem gelukwenst met zijn verjaardag die dag Het ganse gebeuren werd opgeluisterd door de Koninklijke Harmonie De Verenigde Sint Katarinavrienden dewelke met hun aangepaste muziek de sfeer van deze plechtigheid in de juiste context weten te plaatsen. Nadien werd ons een receptie aangeboden door de gemeente. Wat zeker te vernoemen was, was de tentoonstelling in de Schans van Dorpveld en waar we mochten een stukje van de Carabiniers-Grenadiers ten toon stellen. Hendrickx Albert De Carapat editie 4 jaargang 26 12

13 3 dagen Londen MET DE VRIENDENKRING CARABINIERS NAAR LONDEN Er wordt een reis gepland naar Londen met de maatschappij CAROLUS/PRIMA-TOURS van 05 tot en met 07 juni Prijs Kamer en ontbijt, gids en verzekering : Ca 260,00 per persoon in tweepersoonskamer Toeslag in éénpersoonskamer : 82,00 OPSTAPPLAATSEN - CAROLUS : Postelsesteenweg 27 - Mol - PRIMA-TOURS : Walenstraat 3 Hasselt - Eventueel Leopoldsburg of Brussel (waar : details later) NB : Afgesloten parking in Mol en Hasselt (gratis) MUNT Britse Pond (1 Britse Pond = Ca 1,25 ) VERTREK Vertrek vanuit Mol om 0430 uur in de ochtend Programma Big Ben, Downing Street, The Tower Bridge, The Tower of London, Houses of Parliament, Westminster Abbey, Whitehall, Trafalgar Square, Piccadilly Circus, Leicester Square, China Town, Covent Garden, Hyde Park Corner, Buckingham Palace (aflossing van de wacht), Harrods, Madame Tussauds (of bezoek aan Camden market), London Eye (of bezoek aan The Royal Horses Guards en St. James Park), Naval College (The Cutty Sark) of Maritime Museum. Voor de geïnteresseerden : Madame Tussauds (+ 21,00 ) en London Eye (+ 19,00 ). De inschrijvingen worden verwacht VOOR 31 januari 2015 met vermelding van : Naam, voornaam, geboortedatum en adres en tevens een voorschot van 100,00 per persoon op rekeningnummer : BE Vriendenkring Carabiniers Leonardstraat 60/ Leopoldsburg Verdere details zullen ten gepaste tijde medegedeeld worden door de inrichters Hendrickx Albert en Contrijn François. De Carapat editie 4 jaargang 26 13

14 Plechtigheden Plechtigheid OLVHoekje op 22 augustus Op 22 augustus had de jaarlijkse plechtigheid aan het vernieuwde Onze Lieve Vrouwhoekje plaats, georganiseerd door de Koninklijke Vereniging Vrienden van het OLVHoekje. In zijn inleiding schetste de voorzitter Cdt b.d. Moons de lijdensweg ondergaan door de Raad van Bestuur om de site aan te passen en te verfraaien. Met de herdenking van honderd jaar Eerste Wereldoorlog kwam alles in een stroomversnelling. Er werd een poging ondernomen om aan te knopen met de historische realiteit. Zo werd boven op de oude toren een houtwerk opgebouwd dat moet toelaten zich voor te stellen hoe pater Lekeux destijds als artilleriewaarnemer zijn opdracht uitvoerde om de vuren van zijn artillerieëenheid op het gewenste doel te brengen. Zo brengen aan aantal boordstenen in beeld hoe de vroegere kerk was gesitueerd. Ook een oude bunker die stond te verkommeren maakt deel uit van de site. Hij moet nog aangekleed worden en verder afgewerkt o.a. deur en elektriciteit. Er is ook een pick-nick plaats voorzien, wat toelaat een bezoek wat langer te laten duren. Zoals vroeger aangekondigd nam de voorzitter om 15,00 Hr het woord, dit onder een mooie belangstelling. Als autoriteiten waren aanwezig burgemeester en provincieraadslid Lies Laridon, commissaris voor de herdenkingen Eerste Wereldoorlog en ere-gouverneur van de provincie West- Vlaanderen de heet Paul Braine, de militaire commandant van de provincie West-Vlaanderen en de ereconsul van Frankrijk. Na de toespraak werd een evocatie voorgedragen over een soldaat uit de grote wacht en een Franse marinier die aan de Ijzer streed. Ook de oud strijder Mardaga (12 Linie) die ter plaatse sneuvelde werd in herinnering gebracht. Nadien werd over gegaan tot de bloemenhulde die startte aan de ingang van de toren, dit als aandenken voor de strijder Mardaga. Aansluitend werden bloemen neergelegd aan de gedenkstenen van de verschillende regimenten. Samen met een lid van de Vriendenkring, LtKol b.d. François Helaers, legde Kolonel SBH b.d. Peiren een bloemstuk neer aan de gedenksteen van 1C/3C en 2C / 4C en werd er door Majoor De Vos, tweede commandant van het Regiment, een krans neergelegd. Na de bloemenhulde had een omhaling plaats om het onderhoud van de site te bekostigen. De plechtigheid werd afgesloten met de Last Post en het Vaderlandslied, waarna de deken van Diksmuide, EH Jonckeere bijgestaan door een plaatselijke priester en een diaken een mis opdroeg. Opvallend was het grote aantal vaandels van de Vaderlandslievende verenigingen opgesteld naast de stoelen van de aanwezigen. Ik heb het niet gewaagd ze te tellen maar naar schatting moeten het er een zestigtal geweest zijn. WP Plechtigheid te Schiplaken op 24 augustus Om redenen van honderd jaar Eerste Wereldoorlog werd de jaarlijkse uurregeling aangepast. Om Hr was de afspraak voor de Eucharistieviering. Een 30 tal vaandels vormden de erehaag aan de ingang van de kerk van Schiplaken. Met een 30 tal carabiniers waren wij aanwezig om de plechtigheid mee te maken. De kerk was goed gevuld bij het binnenkomen. Na de verwelkoming van de aanwezigen startte de priester de mis, opgeluisterd door het plaatselijke koor. Tussenin werden aangepaste teksten voorgedragen. Het koor had beslist enkele herhalingen achter de rug en hun prestatie was voortreffelijk. De mis werd afgesloten met een gezongen Vaderlandslied. Na de mis werden de genodigden opgewacht aan het plaatselijk monument voor de gesneuvelden. De priester zegende het monument en de zerken naast de kerk. Aansluitend werden bloemen neergelegd door de verschillende vaderlandslievende verenigingen. Tijdens het afroepen van de volgorde van neerleggen werd vastgesteld dat de benaming Carabiniers / Grenadiers voor velen nog een duister begrip is. Dat zullen wij nog eens kunnen vaststellen bij de koffietafel. Na de Last Post en het Vaderlandslied, gebracht door de plaatselijke muziekkapel werden de deelnemers uitgenodigd op een drankje en de koffietafel. Hier werd de verwarring zoals boven reeds aangehaald opnieuw vervelend. Door ons werden plaatsen voorbehouden voor de Vriendenkring Carabiniers Grenadiers en door de Verbroedering Grenadiers voor de Grenadiers. Maar de De Carapat editie 4 jaargang 26 14

15 opgegeven getallen werden dooreen gegooid wat resulteerde in een teveel en een tekort, toch kwam alles goed. Aansluitend dankte de voorzitter van de plaatselijke oudstrijdersvereniging de aanwezigen voor hun opkomst. Bij afwezigheid van de burgemeester werd het woord genomen door een schepen eveneens om dank te betuigen. Daarop nam de heer Julien De Keyzer, lid van de bestendige deputatie het woord om toelichting te geven bij de uitgave van het boek Sporen van de Groote Oorlog in Boortmeerbeek van de hand van de heer Marc Michiels bestuurder van de Heemkundige van Boortmeerbeek, die ons destijds meenam langs de volgweg van de Carabiniers in De ingeschreven leden van de Vriendenkring vertrokken rond Hr naar het Veilinghof in Kampenhout voor het jaarlijkse etentje van de Vriendenkring Brabant. Door een ons onbekende reden viel de bediening wat tegen en werd het wachten geblazen. Dit werd vergoed met een bijkomend aperitief en een koffie op het einde van het eetmaal. Al bij al werd het een aangename namiddag onder vrienden. We rekenen erop het volgend jaar weer te herhalen. WP Herdenking honderd jaar eerste wereldoorlog. Onder impuls van de koninklijke Vriendenkring Officieren Carabiniers Grenadiers werd deze herdenking op getouw gezet. Aanvankelijk was het de bedoeling een herdenking te organiseren te Brussel en te Stuivekenskerke en Tervate. Daartoe werd hulp gevraagd aan Defensie. Door een grote vraag vanuit alle eenheden werd er beslist iedere eenheid te steunen voor één plechtigheid. Door de Voorzitter van de Koninklijke Vriendenkring werd Stuivekenskerke Tervate aangenomen voor de grote plechtigheid. Op 26 september had in Brussel de herdenking Eerste Wereldoorlog plaats met op dezelfde dag een plechtigheid aan het monument van de Carabiniers in Schaarbeek en aan het monument van de Grenadiers in de Prins Albertkazerne te Brussel. Beide korte plechtigheden kenden een vlot verloop en waren een ware hulde aan de Anciens die hun leven of hun gezondheid lieten in de Groote Oorlog. Sedert lang was er geen dergelijke bezetting aan het monument van de Carabiniers. Wij hielden er ook aan deze dag te Schaarbeek te beschouwen als de jaarlijkse plechtigheid na deze te Leopoldsburg. Door de aanwezigheid van een erepeloton kreeg de plechtigheid meer allure. Voor de rest kende zij het traditionele verloop met een toespraak door de voorzitter van de Vriendenkring Carabiniers en Carabiniers Grenadiers, gevolgd door het dodenappel afgelezen door de korpsadjudant, een gebed door E.P. Devynck en afgesloten met de bloemenhulde. Onder de aanwezigen citeren wij de Kol SBH Boucké, commandant van de 1 Med Bde en de LtKol commandant van de Militaire Regio Brussel hoofdstad en de schepen Bernard Guillaume van Schaarbek. Het aantal aanwezige Carabiniers was niet denderend, een volgende keer beter. De verplaatsing naar Brussel viel nogal mee om daar aanwezig te zijn aan het monument van de Grenadiers voor een gelijklopende korte plechtigheid. Om de dag af te sluiten werd nog een receptie aangeboden in de Prins AlbertClub. WP Plechtigheid te Passendale op 28 september Het was een mooie zondagmorgen op 28 september. Onze eerste halte was Westrozebeke waar wij een bloemstukje hebben neergelegd aan het opgeknapte monument van 1C, 2C en 3C. Henri Saelens en Marnik Bogaert waren er bij aanwezig. Van daaruit zijn wij afgezakt naar Passendale waar reeds wat volk klaar stond om de plechtigheid bij te wonen. Onder hen de heer en mevrouw Taeleman die hun vakantie in De Panne even onderbroken om er bij te zijn. Een vijftiental vlaggen waren reeds op het dorpsplein uitgepakt. Van Carabinierszijde was de heer André Dupont op post. De vlag van de klas 60 West-Vlaanderen was er niet te zien, spijtig. Stipt om 10,00 Hr werd de optocht naar de kerk op gang getrokken. De vaandels werden opgesteld als erehaag en de autoriteiten sloten aan om de kerk te betreden. Na de verwelkoming door de De Carapat editie 4 jaargang 26 15

16 dorpsherder opende het koor de gezangen, zoals ieder jaar met een geslaagd optreden. De leden van de gemeenteraad van Zonnebeke waren in groot aantal aanwezig en ook de militaire commandant van de Provincie West Vlaanderen, Kol Vl Theys was tegenwoordig. De korpscommandant 1C/1Gr had al plaats genomen. Diverse keren trok het koor de registers open begeleid door de gezangen van de dirigent, gekend om zijn prachtige stem. De eucharistieviering werd afgesloten met de Last Post en het Vaderlandslied. Na de mis werden bloemen neergelegd aan het monument opgericht uit eerbied aan de gesneuvelde burgers en militairen uit het dorp. Na de Last Post en het Vaderlandslied begaf de gehele optocht zich naar de andere kant van de weg op het pleintje voor het oude gemeentehuis. Daar had de traditionele bloemenhulde plaats aan de diverse gedenkplaten. De gemeente Zonnebeke, de korpscommandant en de voorzitters van de Vaderlandslievende verenigingen namen er aan deel. Na de Last Post en het Vaderlandslied vertrok de optocht richting de hoek van de Carabiniers en de Grenadiersstraat waar een korte hulde aan de gedenksteen van de Grenadiers plaats had. Tijdens de terugkeer naar het ontmoetingscentrum speelde de muziekkapel de mars van de Carabiniers afgewisseld met de mars van de Grenadiers. Op het pleintje voor het Centrum bracht de muziekkapel nog een kort intermezzo. Bij de daaropvolgende receptie namen verschillende sprekers het woord met op kop de burgemeester gevolgd door de korpscommandant en de voorzitter van de Vriendenkring Carabiniers en Carabiniers Grenadiers. De vertrekkende militaire commandant van de Provincie kreeg nog een afscheidsattentie aangeboden. Ook de burgemeester kondigde zijn vertrek aan, zeer binnenkort wordt hij opgevolgd door de Eerste Schepen. De aanwezigheid van de Carabiniers was niet overdonderend maar toch voldoende in aantal om op te vallen. Spijtig genoeg laten vele Carabiniers na eer te betuigen aan hen die hun leven lieten voor vrijheid en Vaderland en ook voor ons welzijn. Wij hopen dat wij in Stuivekenskerke meer volk zullen mogen begroeten om de Eerste Wereldoorlog en vooral zijn slachtoffers te gedenken. WP Plechtigheid te Stuivekenskerke en Tervate op 22 oktober Om aan te sluiten bij de herdenkingen van honderd jaar de Groote Oorlog kende het verloop van de jaarlijkse plechtigheid ter plaatse een aangepast verloop. De deelnemers werden opgewacht aan de brug van Tervate waar de wagens werden gestald. Er werd ter plaatse overgestapt op de beschikbare bussen die ons naar Stuivekenskerke brachten. Daar werden wij uitgenodigd om in het kerkje plaats te nemen. BdeGen b.d. Marc De Muyer verwelkomde de deelnemers en herinnerde aan de opzet van de plechtigheid. Het was niet de bedoeling er een grote militaire plechtigheid van te maken maar eerder een dag van bezinning opgeluisterd door de aanwezigheid van een detachement van het Regiment met vaandel. Na het welkomstwoord verlieten de deelnemers de kerk om plaats te nemen op het dorpsplein voor het bijwonen van de plechtigheid. LtKol SBH Staelens sprak een korte inleiding uit om iedereen te verwelkomen, waaronder de burgemeester van Diksmuide, de militaire commandant van de Provincie West-Vlaanderen, die de plechtigheid zou voorzitten, en de Commissaris generaal voor de herdenkingen van de Groote Oorlog, de heer P. Brane. Na de inplaatstselling van het vaandel kon de plechtigheid beginnen met de ontvangst van voorzitter van plechtigheid, nam BdeGen b.d. De Muyer het woord om het scenario te schetsen waarna het woord werd verleend aan de burgemeester van Diksmuide. De volgende spreker was heer Phiilippe Neese, kleinzoon van Carabinier Frederik Noppe, die de gevechten in en rond Stuivekenskerke meemaakte. Aansluitend werden bloemen neergelegd aan de gedenkplaat van de Carabiniers aan de kerk. Na de bloemenhulde sprak E.H. Devynck een gebed uit voor de zielerust van de Carabiniers gesneuveld in en rond Stuivekenskerke en Tervate. Door de Koninklijke Muziekkapel van de Marine De Carapat editie 4 jaargang 26 16

17 werd de Last post aangeheven, gevolgd door het Vaderlandslied. Op het einde van de plechtigheid werden de deelnemers uitgenodigd om terug plaats te nemen in de bussen of te voet de Muziekkapel en het detachement te volgen naar Tervate. Deze oproep werd gevolgd door een vrij groot aantal deelnemers. Te Tervate volgde dan het tweede deel van de plechtigheid aan het monument van de Grenadiers en graaf maj D Oultremont, commandant van het bataljon Grenadiers dat de aanval mee uitvoerde. Deze plechtigheid kende een gelijkaardig verloop. Hier was het een kleinzoon van de graaf die de gelegenheidstoespraak uitsprak. Een achterkleindochter van de klaroen las een tekst voor van haar overgrootvader geschreven na de tegenaanval te Tervate. Na de plechtigheid werden de deelnemers die zich hadden ingeschreven uitgenodigd op de koffietafel in de hoeve De Vier Uitersten vlak aan de brug van Tervate. We mochten ons die dag verheugen in een vrij groot aantal Carabiniers die de plechtigheid wilden meemaken. Wij voelden ons deze keer niet alleen, maar moesten toch nog onderdoen tegenover de Grenadiers. WP 11 novemberviering te Tessenderlo. Naar jaarlijkse gewoonte werd op 11 november te Tessenderlo de Wapenstand herdacht. Een kleine delegatie van de Vriendenkring was hierop uitgenodigd. Traditiegetrouw startte de dag met een ontvangst in de Raadzaal bij een tas koffie. Aansluitend werden wij uitgenodigd voor de Eucharistieviering in de Sint Maartenskerk, die werd opgeluisterd door de Sint Martinusharmonie. Na de mis had de plechtigheid plaats op het Marktplein. Met trompetgeschal werd de plechtigheid aangekondigd. De Burgemeester en de korpscommandant werden uitgenodigd om de vlam aan het monument aan te wakkeren. Daarop werd de Burgemeester uitgenodigd om zijn toespraak voor te dragen gevolgd door LtKol SBH Staelens. Beide herinnerden aan de gruwelen van de eerste wereldoorlog. De korpscommandant bracht nog de huidige wereldsituatie te berde om te besluiten dat wij nog altijd niet veel verder staan dan in Er zijn voldoende conflicten die voor ons nare gevolgen zouden kunnen hebben. Aansluitend greep de bloemenhulde plaats waaraan wij ook deelnamen. Verheugend was dat ook de jeugd hierbij werd betrokken. Voorafgaand aan de plechtigheid hebben wij een bloemstukje neergelegd aan het graf van Rudy Swinnen, die eertijds ijverde voor de nauwe band tussen de gemeente en het Regiment, en aan het graf van Von Mauntz, die als Duitser de eerste Wereldoorlog meemaakte aan Belgische zijde. WP De Carapat editie 4 jaargang 26 17

18 Het project H12 Ongeveer een jaartje geleden, is het project H12 gestart We waren met drie. Onze eerste zaal, de Congozaal, is op een paar details na af. Dat kleine detail, maar toch voornaam, is een kledij van toen. Misschien is er iemand onder jullie die nog zo een kledij bezit, en misschien wil hij deze aan ons geven. Na een klein jaar zijn we met zes; en het toffe is dat we nu in twee of drie zalen tegelijk kunnen werken. Misschien is het goed dat we U even met de H12 werkgroep kennis laten maken. De bedenker en stuwende kracht is Albert Hendrickx. Serge Van Ooteghem en Paul Droogmans, zijn samen met Albert aan het project begonnen. Serge is bezig met het opzoeken van ex Carabiniers Grenadiers om onze vriendenkring uit te breiden. Buiten het opzoekwerk, steekt Serge links en rechts een handje toe. Paul, houdt zich bezig met het archief. Ook hij steekt links en rechts een handje toe. Ik zei we zijn met zes! Dit zijn onze twee Grenadiers. Louis Schoutens ( de grootste van de twee ) en Jan Jacobs. Zij werken in de Grenadierszaal. Zoals men kan zien gaat het hier ook al goed vooruit. Onze laatste aanwinst, is Dirk Willems. Hij helpt in de Carabinierszaal. Dirk houdt ons geregeld wakker door zijn fluiten en gebabbel, maar dat belet hem niet om goed door te werken. Dit was een klein artikel van hoever we staan met ons project. Paul Droogmans De Carapat editie 4 jaargang 26 18

19 Diksmuide en de herovering van Beerst. In de schaduw van de Grooten Oorlog (3) Op 16 oktober telde Diksmuide een tal zielen. Het lot had beslist dat de mariniers daar zouden strijden, hun meest reusachtige inspanning. De admiraal sprak hen toe met volgende woorden De rol die wordt opgelegd is gevaarlijk en plechtig ; men heeft behoefte aan uw moed, om onze volledige linkervleugel te redden tot de aankomst van versterkingen. Wij vragen u brengt uw offer. Probeer minstens vier dagen te houden ; Na vijftien dagen hebben wij nog geen versterkingen gezien en de fuseliers houden nog steeds. De manschappen hebben geen enkel zicht op het lot dat hen wacht. Zij weten dat zij verloren zijn, maar zij zullen met alle grootheid hun offer omarmen. Het is aan mariniers, schrijft een marinier P uit Audierne, vanuit Diksmuide op 05 november, dat men de erepost heeft toevertrouwd, dit wil zeggen dat wij koste wat het kost moeten stand houden in deze hoek ; eerder sterven dan overgeven. Ik verzeker u wij hebben gehouden hoewel wij maar met een handvol mensen waren tegen een zes keer grotere macht met artillerie. Juist geteld zes duizend mariniers en vijf duizend Belgen onder bevel van generaal Meiser tegenover drie Duitse Legerkorpsen. onvoldoende artillerie, zeker bij het begin, geen zware stukken en geen vliegtuigen, niets om ons te informeren tenzij de verslagen van de Belgische wielrijders en de benaderde evaluatie van de uitkijkposten. Met hoeveel waren jullie vroeg een gevangen genomen Pruisische generaal de morgen na de val van Diksmuide, minstens niet waar? Toen hij hoorde dat er slechts zes duizend mariniers waren slaakte hij een kreet van woede. Hadden wij dat geweten! Behalve enkele dorpen over de brug is Diksmuide geheel verspreid op de rechteroever van de IJzer. Nochtans spreidt ons algemeen defensief front stroomopwaarts en afwaarts van de stad op 16 oktober zich veel verder uit over de stroom : van Sint Jacobskapelle, tot de Noordzee over Beerst, Keiem, Leke, Sint Pieterskapelle, enz.kleine landelijke agglomeraties, gisteren nog onbekend, ingeslapen in de zachte Vlaamse vrede die gaan ontwaken bij de donderslag van de invasie ; de cirkelboog die het beschrijft volgt bijna op het gehele parcours tot Slype, de spoorlijn van Ieper naar Oostende. De marinefuseliers flankeren dit front vanaf Sint Jakobskapelle tot Diksmuide. De 1 e, 2 e, 4 e en 5 e Belgische Divisies verlengen de rest van het hoefijzer, maar het effectief van deze divisies werd niet aangevuld ; sommige regimenten zijn van zes duizend op twee duizend man teruggevallen, volledige compagnies zijn weggesmolten. De resten houden stand met een bewonderenswaardige moed. Maar tot wanneer? Zoals aan onze mariniers heeft men hen gevraagd vier dagen te houden en we zijn de 23 e oktober. Slechts na negen dagen zullen deze versterkingen van generaal Grosseti aankomen. De admiraal heeft de verdediging van Diksmuide ingedeeld in twee sectoren, doorsneden, door de baan naar Kaaskerke ; de sector Noord toegewezen aan het eerste Regiment ( commandant Delage), de sector Zuid aan het tweede Regiment ( commandant Varney). De commandopost is opgesteld aan het station van Kaaskerke op de aansluiting van de spoorweg naar Veurne en naar Nieuwpoort, met alleen een bataljon van het tweede Regiment te zijner beschikking. Wat de Belgische artillerie betreft wordt een groep opgesteld aan de tweede spoorwegovergang op de baan naar Veurne, de andere Noord van Kaaskerke. Een telefoonlijn verbindt hen met de grote bloemmolen te Diksmuide, gelegen aan de ingang van de hoge brug, waar een gebetonneerd platform een uitstekende waarnemingpost biedt. De dikte van dit betonmassief, hoewel kostelijk en in wanverhouding tot het belang van het gebouw, is wel uiterst geschikt om er zware artillerie op te stellen die van daaruit de gehele vallei onder vuur kan nemen, daarbij worden bepaalde bedenkingen gemaakt : het is misschien één van de weinige constructies van voor de oorlog waarvan de voorbereiding zich tegen de bouwers heeft gekeerd. De mitrailleurcompagnie bevindt zich op de splitsing van de weg naar Pervijze en naar Oudekapelle. In de loopgraven aan de Ijzer zijn het vooral Belgische troepen. Meer zuidwaarts heeft een Frans cavaleriekorps vertrokken van het bos van Houthulst een stoutmoedige uitval uitgevoerd op De Carapat editie 4 jaargang 26 19

20 Klerken wat ons een beetje verpozen heeft gegeven, zonder nochtans de Duitse aanval, die zich om vier uur in de namiddag manifesteerde, te kunnen stoppen. Vrij vertaald uit Dixmude Un chapitre de l histoire des fusiliers marins van Charles Le Gof. WP In en rond het Regiment kondigt zich aan als een bewogen jaar voor het Regiment. Half januari is het vertrek gepland van een zestigtal Carabiniers Grenadiers naar Mali. Zij zullen er meewerken aan de opleiding van de soldaten uit Mali. Naar het jaareinde toe had het Regiment nog een drukke periode. Een compagnie nam deel, in de schoot van een Nederlands bataljon, aan een kampperiode in Tsjechië. De bataljonsstaf nam deel aan een computerondersteunde oefening in Zwitserland. Op 04 februari geeft LtKol SBH Peter Staelens het bevel over aan LtKol SBH Geeraert. Deze laatste is afkomstig van Bevrijding, net als de Tweede Commandant Maj Landuyt, die Maj De Vos is opgevolgd en die is vertrokken naar Brunssum, Nederland, in een internationaal hoofdkwartier (HQ Joint Force Command). Op 29 augustus overleed de heer Roger Smets, vader van de korpsadjudant, adjudant majoor Carl Smets. Een afvaardiging uit Limburg woonde de uitvaart bij en bloemen werden neergelegd. Langs deze weg betuigen wij nogmaals onze innige deelneming aan Carl en zijn familie en wensen hen veel sterkte om het leed te verwerken. WP. De Carapat editie 4 jaargang 26 20