Job 1. Job raakt alles kwijt

Transcriptie

1 Job 1 Job raakt alles kwijt Job is eerlijk en trouw aan God 1 In het land Us woonde een man die Job heette. Hij was eerlijk en trouw aan God. Hij had eerbied voor God en deed nooit iets verkeerds. 2 Job had zeven zonen en drie dochters. 3 Hij had ook veel vee: zevenduizend schapen en geiten, drieduizend kamelen, duizend koeien en vijfhonderd ezels. Verder had hij veel slaven en slavinnen. Hij was de rijkste man van het hele Oosten. Job wil zijn kinderen beschermen 4 De zonen van Job gaven regelmatig een feest, om de beurt bij één van hen thuis. En dan nodigden ze ook hun drie zussen uit. 5 Na elk feest liet Job zijn kinderen bij zich komen. Hij wilde ervoor zorgen dat God hen niet zou straffen. Daarom bracht hij s ochtends voor ieder van hen een offer. Want hij dacht: Misschien hebben ze iets verkeerds gedaan. Misschien hebben ze iets slechts over God gezegd. Dat deed Job steeds opnieuw, na elk feest. De Heer spreekt met Satan over Job 6 Op een dag kwamen de engelen in de hemel bij de Heer. Eén van die engelen was Satan. Hij wilde Job kwaad doen. 7 De Heer vroeg aan Satan: Waar ben je geweest? Satan antwoordde: Ik heb een lange reis gemaakt. Ik ben overal op aarde geweest. 8 De Heer zei: Dan heb je natuurlijk ook mijn dienaar Job gezien! Niemand op aarde is zo eerlijk en trouw als Job. Hij heeft eerbied voor mij, en hij doet nooit iets verkeerds. 9 Satan antwoordde: Ja, natuurlijk heeft Job eerbied voor u! 10 Want u beschermt Job. En u beschermt ook zijn familie en al zijn bezit. U zorgt ervoor dat het heel goed met hem gaat. En hij krijgt steeds meer vee! 11 Maar stel dat u alles van hem afneemt. Dan zal hij vast en zeker slechte dingen over u gaan zeggen. 12 Goed, zei de Heer, doe wat je wilt met alles wat Job bezit. Maar hemzelf moet je met rust laten. Toen ging Satan weg. Satan neemt alles van Job af 13 Op een dag waren de kinderen van Job weer aan het feestvieren. Ze waren in het huis van hun oudste broer.

2 14 Eén van Jobs knechten kwam naar Job toe en zei: Er is iets verschrikkelijks gebeurd! Wij waren op het land aan het werk, en onze dieren waren gras aan het eten. 15 Plotseling werden we overvallen door de Sabeeërs. Zij hebben de dieren meegenomen en alle knechten gedood. Ik was de enige die kon vluchten. Dus alleen ik kan het u vertellen. 16 De man was nog maar net uitgepraat, toen er een andere knecht aan kwam. Hij zei: Al uw schapen en geiten zijn door de bliksem gedood. En ook de knechten zijn dood. Ik was de enige die kon vluchten. Dus alleen ik kan het u vertellen. 17 Die man was nog maar net uitgepraat, toen er weer een andere knecht aan kwam. Hij zei: De Chaldeeën vielen ons van drie kanten aan. Ze hebben alle kamelen gestolen, en ze hebben uw knechten gedood. Ik was de enige die kon vluchten. Dus alleen ik kan het u vertellen. 18 Ook die man was nog maar net uitgepraat, toen er weer een andere knecht aan kwam. Hij zei: Uw kinderen waren aan het feestvieren in het huis van uw oudste zoon. 19 Plotseling ging het heel hard stormen. De muren van het huis vielen om, en uw kinderen kwamen onder het puin. Ze zijn allemaal dood. Ik was de enige die kon vluchten. Dus alleen ik kan het u vertellen. Ondanks alles dankt Job de Heer 20 Toen Job dat hoorde, scheurde hij van verdriet zijn kleren kapot. Hij knipte zijn hoofd helemaal kaal, en liet zich van ellende op de grond vallen. 21 Hij zei: Ik had niets toen ik geboren werd. Ik zal ook niets hebben als ik begraven word. De Heer heeft mij alles gegeven, en de Heer heeft alles weer van mij afgenomen. Toch blijf ik de Heer danken! 22 Job maakte veel ellende mee, maar toch deed hij geen slechte dingen. En hij gaf God nergens de schuld van. Job 2 De Heer spreekt opnieuw met Satan 1 Op een dag kwamen de engelen in de hemel weer bij de Heer. Bij hen was ook Satan. 2 De Heer vroeg aan Satan: Waar ben je geweest? Satan antwoordde: Ik heb een lange reis gemaakt. Ik ben overal op aarde geweest. 3 De Heer zei: Dan heb je natuurlijk ook mijn dienaar Job gezien. Hij heeft niets verkeerds gedaan. Toch kwam je bij mij met het plan om alles van hem af te nemen. En nu is hij alles kwijt. Maar je ziet dat Job nog steeds eerbied voor mij heeft. Niemand op aarde is zo eerlijk en trouw als hij. 4 Satan antwoordde: Ja, natuurlijk, hij wil blijven leven, al moet hij er alles voor geven. 5 Maar maak Job maar eens ernstig ziek! Dan zal hij vast en zeker slechte dingen over u zeggen. 6 Goed, zei de Heer, je mag met hem doen wat je wilt, als je hem maar in leven laat. Job wordt verschrikkelijk ziek

3 7 Toen ging Satan weg, en hij zorgde ervoor dat Job verschrikkelijk ziek werd. Job kreeg overal op zijn lichaam zweren. 8 Hij pakte een stuk van een gebroken pot om zich daarmee te krabben. Hij bleef dag en nacht op de grond zitten. 9 Zijn vrouw zei tegen hem: Blijf je nog steeds trouw aan God? Je hebt nu genoeg reden om slechte dingen over hem te zeggen! Doe dat dan, en sterf. 10 Maar Job antwoordde haar: Je praat alsof je een vijand van God bent. Het goede krijgen we van God, het slechte ook! Job maakte veel ellende mee, maar toch zei hij niets slechts over God. Jobs vrienden komen hem troosten 11 Job had drie vrienden: Elifaz uit Teman, Bildad uit Suach en Sofar uit Naäma. Zij hoorden wat er met Job gebeurd was. Ze besloten naar hem toe te gaan, want ze wilden hem troosten. 12 Ze herkenden Job pas toen ze heel dichtbij waren. Ze moesten erg huilen. Van verdriet scheurden ze hun kleren kapot, en ze gooiden zand over hun hoofd. 13 Zeven dagen en zeven nachten zaten ze bij hem op de grond. Ze zeiden niets. Want ze zagen hoeveel pijn Job had. Job 3 De klacht van Job Job was liever nooit geboren 1 Na zeven dagen begon Job te spreken. Hij wilde dat hij nooit geboren was. 2 Hij zei: 3 Weg met de dag waarop ik ben geboren, vergeet de nacht waarin mijn leven begon! 4 De dag van mijn geboorte had er niet moeten zijn. God had die dag niet moeten laten beginnen, het had niet licht moeten worden. 5 Die dag had donker moeten blijven, een zwarte wolk had die dag moeten verbergen. Was de zon maar niet opgekomen, dan had die dag niet bestaan. 6 Ach, was mijn leven maar nooit begonnen! Was die nacht er maar nooit geweest, dat jaar en die maand waarin mijn leven begon. 7 Was ik maar nooit gemaakt in die nacht, was er maar niemand blij geweest dat mijn leven ontstond.

4 8 Had iemand het licht maar tegengehouden, had een tovenaar de tijd maar stilgezet. 9 Was het maar donker gebleven, was de ochtend maar niet gekomen, was de zon maar niet opgegaan. 10 Dan was mijn leven niet begonnen, en dan had ik het nu niet zo moeilijk. Job wil liever dood zijn 11 Ik had moeten sterven bij mijn geboorte, ik had toen dood moeten gaan. 12 Mijn moeder had me niet in haar armen moeten nemen, ze had me niet de borst moeten geven. 13 Dan zou ik nu stil in mijn graf liggen. Dan zou ik nu slapen, en dan had ik rust. 14 Dan was ik nu in het land van de dood, samen met koningen en grote leiders, die tempels en paleizen lieten bouwen. 15 Dan was ik nu bij machtige heersers, die woonden in huizen vol zilver en goud. 16 Was ik maar dood geboren, en weggestopt. Had ik maar nooit het licht gezien! 17 Want in het land van de dood vindt iedereen rust. Daar doen slechte mensen niemand pijn. Vermoeide mensen mogen er rusten. 18 Gevangenen die hard moesten werken, worden er niet meer opgejaagd. 19 Rijken en armen zijn er gelijk, slaven hebben daar geen meester meer. Job vraagt waarom hij moet lijden 20 Waarom houdt God mensen in leven als ze alleen maar ellende meemaken, als ze alleen maar verdriet hebben? 21 Ze wachten op de dood, maar die komt niet. Ze verlangen naar het einde, maar dat is nog ver. 22 Als ze rustig zouden kunnen sterven, zouden ze zingen en juichen! 23 Waarom laat God mij leven, terwijl ik de zin van het leven niet zie? Waarom laat God me niet sterven?

5 24 Ik kan niet meer eten van verdriet, ik heb alleen nog maar tranen. 25 Alles waar ik bang voor was, is gebeurd. 26 Ik heb geen vrede, ik vind geen rust meer, ik houd het niet meer uit. Job 4 Eerste toespraak van Elifaz Job moet op God blijven vertrouwen 1 Toen zei Elifaz uit Teman tegen Job: 2 Misschien word je boos als ik tegen je spreek, maar toch wil ik je graag iets zeggen. Luister alsjeblieft naar mij. 3 Toen andere mensen het moeilijk hadden, toen heb jij ze geholpen. Je gaf ze goede raad, je gaf ze weer moed. 4 Als het slecht ging met anderen, dan hielpen jouw woorden hen. Jij gaf hun nieuwe kracht. 5 Maar nu het met jouzelf niet goed gaat, nu verlies je de moed. Nu jou een ramp is overkomen, nu heb je geen hoop meer. 6 Maar je hoeft niet bang te zijn, je kunt op God vertrouwen! Want je hebt altijd eerbied voor God gehad, je hebt altijd goed geleefd. Goede mensen worden niet gestraft 7 God doodt geen onschuldige mensen, hij laat eerlijke mensen niet zomaar verdwijnen. Dat weet je toch, Job! 8 Maar slechte mensen worden vernietigd. Mensen die anderen laten lijden, worden gestraft. Zij moeten zelf lijden.

6 9 Want als God kwaad op hen wordt, sterven ze. Als hij woedend wordt, blijft er niets van hen over. 10 Slechte mensen lijken zo sterk als brullende leeuwen, maar op een dag laat God hen zwijgen. 11 Dan kunnen ze niet meer roven en doden. Dan zijn ze voorgoed vernietigd, dan is er geen spoor meer van hen te vinden. Voor God is niemand volmaakt 12 Maar luister, ik heb een boodschap gekregen. Eens hoorde ik een stem, een zacht gefluister. 13 Het was midden in de nacht, ik was in een diepe slaap en ik had een nare droom. 14 Ik werd opeens doodsbang, mijn hele lichaam trilde. 15 Ik voelde een koude adem over mijn gezicht gaan, en ik schrok enorm. 16 Vlak voor mij was iets, maar ik kon het niet goed zien. Toen hoorde ik een zachte stem, die zei: 17 Voor God is niemand zonder fouten, voor God is niemand volmaakt. 18 God vertrouwt zelfs zijn engelen niet, zelfs bij zijn engelen ziet hij gebreken. 19 Dan zijn mensen voor hem zeker niet volmaakt! Hun lichaam is zwak, het is alleen maar stof. 20 Mensen kunnen zomaar doodgaan. s Ochtends zijn ze er nog, maar s avonds zijn ze voorgoed verdwenen. 21 Ze worden opeens uit het leven weggehaald. Ze sterven, zonder te weten waarom. Job 5 Alle ellende komt uit mensen zelf 1 Elifaz zei verder:

7 Je kunt wel schreeuwen van woede, Job, maar denk je dat er iemand zal reageren? Niemand in de hemel geeft antwoord op je vragen. 2 Mensen die boos zijn op God, zijn dom. Door hun boosheid sterven ze veel te vroeg. 3 Ik heb gezien hoe het met zulke mensen afloopt. Eerst gaat het heel goed met hen, maar dan gebeuren er plotseling rampen. 4 Hun kinderen zijn nergens meer veilig. Niemand wil die mensen nog beschermen, niemand komt hen helpen. 5 Slechte mensen zaaien wel, maar anderen eten hun hele oogst op. Hongerige mensen pakken alles van hen af. 6 Al die ellende heeft een oorzaak, die rampen gebeuren niet toevallig. 7 Die ellende komt uit mensen zelf. Het lijden hoort bij hen, zoals vlammen horen bij vuur. Job moet God om hulp vragen 8 Als ik jou was, Job, zou ik God om hulp vragen. 9 Want God doet bijzondere dingen, dingen die mensen niet begrijpen. Hij doet wonderen, ontelbaar veel. 10 Hij laat het regenen op de aarde, hij geeft water aan de planten op het land. 11 God geeft gewone mensen macht. Mensen die verdriet hebben, maakt hij gelukkig. 12 Maar als slechte mensen verkeerde plannen maken, zorgt God ervoor dat ze niets bereiken. 13 Als mensen zichzelf wijs vinden, zorgt God ervoor dat hun slimme plannen mislukken. 14 Hij maakt het donker om hen heen, midden op de dag zien ze niets meer. 15 God helpt mensen zonder macht, hij beschermt hen tegen hun onderdrukkers.

8 16 God geeft arme mensen weer hoop, hij maakt een eind aan onrecht. Wat God doet, is goed 17 Wees blij als de machtige God je straft, verzet je niet tegen hem. 18 Want God doet je wel pijn, maar hij verzorgt je wonden ook. Hij slaat en geneest met dezelfde hand. 19 Telkens weer redt God je uit gevaar, geen kwaad zal je overkomen. 20 Als er hongersnood is, houdt God je in leven. Als er oorlog is, redt hij je van de dood. 21 Als mensen kwaad over je spreken, raakt het je niet. Als mensen geweld gebruiken, ben je niet bang. 22 Als het land verwoest wordt door droogte, heb jij daar geen last van. Voor wilde dieren heb je geen angst. 23 Je akkers zullen altijd vruchtbaar zijn, wilde beesten vallen je niet aan. 24 Er zal vrede zijn in je huis. En als je je schapen telt, mis je er niet één. 25 Je zult veel nakomelingen hebben, zo veel als er gras op de aarde is. 26 Na een lang en goed leven zul je sterven, als voor jou het juiste moment gekomen is. 27 Job, dat hebben mijn vrienden en ik ontdekt. Alles wat ik je verteld heb, is waar. Denk er goed over na, want zo is het. Job 6 Antwoord van Job aan Elifaz Job heeft veel verdriet 1 Toen zei Job tegen zijn vrienden:

9 2 Vrienden, jullie begrijpen niet hoe boos ik ben, jullie zien niet hoe ik moet lijden! 3 Mijn verdriet is te groot, mijn pijn is te zwaar. Daarom sprak ik zonder na te denken. 4 De machtige God voert oorlog tegen mij. Hij schiet pijlen op mij af, zijn giftige pijlen raken mij diep. Hij maakt me doodsbang. 5 Ik schreeuw het uit van pijn, zoals een dier schreeuwt van honger. 6-7 Ik wil dit lijden niet meer, het is afschuwelijk. Het is net als met eten dat geen smaak heeft: dat mag je toch weigeren? Job heeft geen hoop meer 8 Laat toch gebeuren wat ik vraag, laat God toch doen wat ik wil! 9 Laat hij me vernietigen, laat hij een eind aan mijn leven maken! 10 Dat zou me troosten. Dan zou ik blij zijn, ondanks alle pijn. Ik ben hem toch altijd trouw geweest? Ik heb toch steeds gedaan wat hij van me vroeg? 11 Ik kan niet langer wachten op de dood, ik heb geen geduld meer. 12 Ik voel me zwak en moe. 13 Niets kan me nog helpen, het komt nooit meer goed met mij. Job is teleurgesteld in zijn vrienden 14 Iemand die zijn vriend in de steek laat, heeft ook geen eerbied voor de machtige God Ik ben teleurgesteld in jullie, mijn vrienden, zoals iemand teleurgesteld is die water zoekt in de woestijn en alleen maar een droog dal vindt. In de winter is het dal vol water, maar in de zomer is het droog. Al het water is verdwenen. 19 Uit verre landen komen handelaars. Vol hoop gaan ze op zoek naar water,

10 20 maar ze vinden alleen een droog dal. Ze zijn teleurgesteld, ze voelen zich bedrogen. 21 Zo teleurgesteld ben ik ook in jullie. Jullie zien mijn ellende, maar jullie schrikken en zijn alleen maar bang. 22 Nooit heb ik jullie iets gevraagd, nooit wilde ik een geschenk van jullie. 23 Als ik werd onderdrukt, vroeg ik jullie niet om hulp. Als ik door vijanden werd aangevallen, hoefden jullie me niet te beschermen. 24 Zeg maar wat jullie denken, ik luister. Vertel me maar wat ik fout gedaan heb. Job zegt dat hij onschuldig is 25 Ik wil graag de waarheid horen, maar aan jullie beschuldigingen heb ik niets. 26 Jullie hebben kritiek op mijn woorden, maar jullie zien niet hoe wanhopig ik ben. 27 Jullie hebben geen gevoel! Jullie zouden zelfs een kind of een vriend verkopen om er zelf rijk van te worden. 28 Kijk naar mij, en zeg eens eerlijk: Sta ik tegen jullie te liegen? 29 Beschuldig mij niet langer. Veroordeel mij niet, want ik heb geen schuld. 30 Ik vertel geen leugens, ik weet heel goed wat lijden is. Job 7 Job klaagt over zijn moeilijke leven 1 Ik vind het leven moeilijk. Het is zwaar, elke dag weer. 2 Ik voel me als een slaaf in de hitte, op zoek naar schaduw. Ik voel me als iemand die heel hard moet werken, voor heel weinig geld.

11 3 Elke dag heb ik nieuwe zorgen, elke nacht heb ik pijn. 4 Als ik naar bed ga, denk ik: Was het maar tijd om op te staan. Maar de nacht duurt lang, onrustig lig ik wakker tot de ochtend. 5 Mijn lichaam is vuil, het zit vol zweren. Mijn huid is kapot, de wonden zijn open. 6 Mijn leven gaat heel snel voorbij, zonder hoop ga ik naar het einde. Job wil dat God hem met rust laat 7 God, denk aan mij, mijn leven is bijna voorbij. Ik zal nooit meer gelukkig zijn. 8 Nu ziet u me nog, maar straks niet meer. Als u me zoekt, ben ik verdwenen. 9 Ik ga naar het land van de dood, en ik kom niet meer terug. Ik verdwijn, er blijft niets van mij over. 10 Ik zal nooit meer terugkomen in mijn huis. Mensen die mij kenden, zullen me snel vergeten. 11 Daarom moet ik nu spreken. Ik ben kwaad, ik kan niet zwijgen. Ik heb verdriet, ik schreeuw het uit! 12 U houdt me gevangen, alsof ik een gevaarlijk monster ben. 13 Want soms ga ik naar bed om troost te vinden, dan wil ik in de slaap mijn verdriet vergeten. 14 Maar dan geeft u me verschrikkelijke dromen, dromen die me doodsbang maken. 15 Ik ben liever dood! Dat is beter dan verder te moeten leven. 16 Ik heb er genoeg van, laat me toch met rust! Want ik heb nog maar kort te leven. Job vraagt waarom God zo op hem let

12 17 God, waarom vindt u mensen zo belangrijk? Waarom geeft u ze zo veel aandacht? 18 Elke ochtend komt u bij me, de hele dag let u op mij. 19 Voortdurend kijkt u naar me, u laat me geen moment alleen. 20 U wilt precies weten wat ik doe. Maar wat maakt het u eigenlijk uit als ik een fout maak? Waarom zoekt u me steeds weer op? U hebt alleen maar last van mij! 21 Kijk niet naar mijn fouten, let niet op mijn schuld. Want binnenkort ben ik dood. Als u me dan zoekt, ben ik er niet meer. Job 8 Eerste toespraak van Bildad Job moet God om hulp vragen 1 Toen zei Bildad uit Suach tegen Job: 2 Houd nu eens op met je gepraat! Alles wat je zegt, is onzin. 3 De machtige God is echt rechtvaardig. Alles wat hij doet, is goed. 4 Je kinderen hebben vast en zeker slechte dingen gedaan, en daarom heeft God hen gestraft. 5 Vraag hulp aan de machtige God, vraag of hij goed voor je wil zijn. 6 Als je eerlijk en onschuldig bent, dan zal hij je helpen. Dan zal hij je weer een familie geven. 7 En dan zul je nog rijker worden dan je was. Job kan leren van vroegere generaties

13 8 Denk aan de wijze woorden van de mensen die vroeger leefden. Je kunt veel van hen leren. 9 Wij weten maar heel weinig, want we zijn nog jong, en ons leven duurt maar kort. 10 Maar van je voorouders kun je veel leren, zij vertellen je wijze dingen. 11 Zij hebben ons dit geleerd: Waar een rivier is, daar groeit riet. Waar water is, daar vind je gras. 12 Maar als er in de rivier geen water meer is, zal het riet verdrogen, ook al is het nog jong en sterk. 13 Iemand zonder God is net als riet zonder water. Zijn hoop is verdwenen, zijn leven is in gevaar. 14 Hij vindt nergens steun, hij heeft niets waarop hij kan vertrouwen. 15 Zijn geld helpt hem niet, zijn bezit beschermt hem niet. 16 Eerst lijkt het goed met hem te gaan. Hij lijkt op een plant die bloeit in de zon. De stengels gaan de hele tuin door, 17 de wortels groeien tussen de stenen, ze komen overal. 18 Maar dan wordt de plant ineens vernietigd, en niemand weet meer waar hij stond. Zo plotseling verdwijnt een mens zonder God. 19 Hij leeft maar kort, en er komt een ander in zijn plaats. God zal Job helpen 20 God is goed voor eerlijke mensen, maar mensen die kwaad doen, helpt hij niet. 21 Eens zal hij je weer laten lachen, Job, eens zul je weer zingen van vreugde. 22 En al je vijanden zullen vernederd worden. Zij zullen voor altijd verdwijnen.

14 Job 9 Antwoord van Job aan Bildad God is sterker dan iedereen 1 Toen zei Job tegen Bildad: 2 Wat je zegt, is waar. Voor God is niemand zonder fouten. 3 Iemand die met God een rechtszaak wil beginnen, zal het niet winnen, nooit. 4 God is wijs en sterk. Niemand kan tegen hem strijden, niemand kan hem overwinnen. 5 God is machtig. Als hij woedend is, laat hij de bergen schudden, hij duwt ze zomaar omver. 6 Hij laat de aarde beven, de aarde staat niet meer stevig vast. 7 Als God het wil, komt de zon niet meer op. Als hij het zegt, geven de sterren geen licht meer. 8 God heeft de hemel gemaakt, hij alleen. Hij heeft macht over de golven van de zee. 9 Hij heeft de sterren gemaakt, alle sterren aan de hemel. 10 God doet wonderen, ontelbaar veel, hij doet dingen die mensen niet begrijpen. 11 Als hij voorbijkomt, zie je hem niet. Hij kan vlak bij je zijn zonder dat je het merkt. 12 Als hij iets wegneemt, houdt niemand hem tegen. Als hij iets doet, kan niemand hem stoppen. Job kan zijn onschuld niet bewijzen 13 Als God woedend is, is hij sterker dan iedereen. Dan buigen zijn grootste vijanden voor hem. 14 Tegen zo n sterke God kan ik me niet verzetten, ik zal toch altijd de verkeerde dingen zeggen. 15 Ik weet dat ik onschuldig ben, maar ik kan me niet verdedigen.

15 God heeft me al veroordeeld, ik kan alleen om medelijden vragen. 16 Als ik God roep en hij geeft me antwoord, dan zal hij me toch geen gelijk geven. 17 Hij zal een storm sturen en mij neerslaan. Hij zal me steeds meer pijn doen, zonder reden. 18 Hij geeft me geen rust, steeds opnieuw laat hij me lijden. 19 Niemand is sterker dan God, dat is zeker. En niemand kan hem voor de rechter brengen. 20 Ik ben onschuldig, maar mijn woorden worden tegen me gebruikt. Ik ben onschuldig, maar toch zegt God dat ik schuldig ben. 21 Ik heb niets verkeerds gedaan. Toch zou ik liever dood zijn, ik haat het om nog langer te leven. 22 God vernietigt iedereen, de goede en de slechte mensen. 23 Als onschuldige mensen getroffen worden door een ramp, dan heeft God geen medelijden met hen. 24 Hij geeft misdadigers alle macht op aarde. Hij maakt rechters blind, ze zien de waarheid niet. Het is God die dat allemaal doet! Job heeft geen hoop meer 25 Mijn leven vliegt voorbij, ik geniet nergens meer van. 26 Ik zal heel gauw sterven. Nog even, en ik ben er niet meer. 27 Ik zou mijn zorgen wel willen vergeten, ik zou wel weer vrolijk willen zijn. 28 Maar ik ben bang, doodsbang. Want God vindt dat ik schuldig ben. 29 Voor hem ben ik nu eenmaal slecht. Het heeft geen zin dat ik me verdedig. 30 Als ik me zou wassen met helder water, en mijn handen zou schoonmaken met zeep,

16 31 dan zou God me in een vieze put gooien, en al mijn kleren zouden gaan stinken. 32 God is geen mens, zoals ik. Ik kan hem niet voor de rechter brengen, ik kan me niet verdedigen. 33 Was er maar een rechter die zijn oordeel gaf, die het goed kon maken tussen God en mij. 34 Dan zou God me niet meer straffen, dan zou hij me niet meer bang maken. 35 Dan kon ik me zonder angst verdedigen. Maar nee, zo is het niet. Job 10 Job vindt God niet rechtvaardig 1 Ik vind het leven afschuwelijk. Ik kan alleen maar klagen, zo veel verdriet heb ik. 2 Tegen God wil ik zeggen: God, denk niet dat ik slecht ben. Vertel me toch, waarom vecht u tegen mij? 3 Hebt u er plezier in om mij te laten lijden? U hebt me toch zelf gemaakt? Waarom laat u mij in de steek, terwijl u slechte mensen helpt? 4 U ziet toch meer dan de mensen zien, u denkt toch niet zoals de mensen denken? 5 U leeft toch langer dan de mensen leven, u hebt toch alle tijd om mij te laten lijden? 6 Weet u wel zeker dat ik slecht ben? Weet u wel zeker dat ik alleen maar fouten maak? 7 God, u zou moeten weten dat ik onschuldig ben. Maar ik heb niemand die mij verdedigt. Job denkt dat God hem wil vernietigen 8 U hebt mij met uw eigen handen gemaakt. Gaat u me nu vernietigen? 9 Bedenk dat u mij het leven gegeven hebt. Haalt u het leven nu weer uit mij weg?

17 10 U hebt mij helemaal gemaakt, vanaf het eerste begin. 11 U bedekte mijn vlees met huid, u gaf mijn lichaam spieren en botten. 12 U gaf me leven en liefde, u hebt goed voor mij gezorgd. 13 Maar nu pas zie ik uw bedoeling, nu zie ik wat uw plannen zijn. 14 U wilt mijn fouten ontdekken, u wilt zien dat ik iets verkeerds doe. Want dan kunt u me straffen. 15 Als ik schuldig ben, straft u me. Maar zelfs als ik onschuldig ben, voel ik me slecht. Ik schaam me diep, ik voel me ellendig. 16 Juist als ik mijn best doe, dan jaagt u op mij, zoals een leeuw op zijn prooi jaagt. Dan gebruikt u uw macht om mij te laten lijden. 17 Steeds opnieuw valt u me aan, u wordt steeds bozer op mij. Steeds weer vindt u een reden om mij pijn te doen. Job wil dat God hem met rust laat 18 Waarom hebt u mij geboren laten worden? Ik was liever bij mijn geboorte doodgegaan. 19 Dan was ik in een graf gelegd zonder ooit te hebben geleefd. 20 Ik leef maar zo kort, laat me toch met rust! Laat me nog even vrolijk zijn, 21 voordat ik sterf en voorgoed verdwijn. Dan ga ik naar het land van de dood, 22 het land waar alles donker is, waar niets een vaste plaats heeft, waar het licht niet bestaat. Job 11 Eerste toespraak van Sofar Job heeft geen gelijk

18 1 Toen zei Sofar uit Naäma tegen Job: 2 Iemand die zo veel praat, moet een duidelijk antwoord krijgen. Anders denkt hij nog dat hij gelijk heeft! 3 Jij praat wel veel, Job, maar toch zwijgen wij niet! Jij lacht wel om ons, maar wij zeggen hoe we over je denken! 4 Je blijft maar zeggen dat je gelijk hebt. Je denkt dat je voor God onschuldig bent. 5 Ik zou willen dat God zelf met je sprak. Dan zou hij je zelf antwoord kunnen geven. 6 Dan zou hij je zelf alles kunnen uitleggen, alles wat wij niet begrijpen. Dan zou je ontdekken dat God je niet straft voor elke fout. Job kan God niet begrijpen 7 Denk niet dat je God helemaal kunt begrijpen. Je kunt niet begrijpen hoe groot zijn macht is. 8 God weet wat er boven de hemel is, hij kan verder zien dan het land van de dood. Dat is voor jou niet te begrijpen. 9 De aarde is niet te meten, zo groot. De zee lijkt geen eind te hebben. Maar de wijsheid van God is nog groter. 10 Als God iemand gevangenneemt en een rechtszaak tegen hem begint, dan kan niemand hem tegenhouden. 11 Want God weet welke mensen slecht zijn, hij ziet precies wat mensen fout doen. Dat vergeet hij niet. 12 Maar een dwaas zoals jij zal nooit wijs worden, net zoals een ezel nooit een mens zal worden. Job moet voortaan goed leven 13 Job, denk eens goed na, en bid tot God. 14 Doe geen verkeerde dingen meer en houd het kwaad weg uit je huis.

19 15 Dan hoef je je niet te schamen. Dan hoef je voor niemand bang te zijn, want dan ben je sterk. 16 Je zult deze ellendige tijd gaan vergeten, tot je er helemaal niet meer aan denkt. 17 De zon zal weer gaan schijnen in je leven, na alle ellende komt er weer vrolijkheid. 18 Je zult vertrouwen hebben in de toekomst. Je zult veilig zijn, en rustig slapen. 19 Niemand wil dan nog ruzie met je, iedereen wil je vriend zijn. 20 Maar voor slechte mensen is er geen hoop. Zij zullen nergens meer veilig zijn. Zij verlangen alleen maar naar de dood. Job 12 Antwoord van Job aan Sofar Job wil niet uitgelachen worden 1 Toen zei Job tegen Sofar: 2 Tjonge, wat zijn jullie toch wijs! Als jullie sterven, zal alle wijsheid verdwijnen! 3 Maar ik heb ook verstand, net als jullie. Wat jullie weten, dat weet ik ook, en dat weet iedereen. 4 Ik heb altijd goed en eerlijk geleefd. Maar nu ik God om hulp vraag, nu lachen jullie me uit. Jullie, mijn eigen vrienden! 5 Jullie hebben zelf geen zorgen, maar jullie lachen om mijn ellende. Ik heb al heel veel meegemaakt, maar door jullie wordt alles nog erger. 6 Jullie zijn niet beter dan misdadigers, die spotten met God. Zij hebben een mooi leven en voelen zich veilig. Ze vertrouwen op hun eigen kracht. In alles is Gods wijsheid te zien

20 7 Vraag eens aan de dieren wat God doet, dan zullen zij het je zeggen. De vogels in de lucht kunnen het vertellen. 8 De bloemen op het veld leggen het uit. De vissen in de zee kunnen het verklaren. 9 Zo kan iedereen weten wat de Heer doet: 10 hij laat alles ontstaan, zonder hem zou er geen leven zijn. 11 We moeten eerst alles onderzoeken. Dan pas weten we wat goed of slecht is. 12 Als we ouder worden, begrijpen we steeds meer en worden we steeds wijzer. 13 Maar alleen God is werkelijk wijs. Hij heeft echt inzicht, hij begrijpt alles. God is machtig 14 Als God iets verwoest, kan niemand dat weer opbouwen. Als God iemand opsluit, kan niemand die mens bevrijden. 15 Als God het water tegenhoudt, dan wordt het land dor en droog. Als hij het water laat stromen, dan spoelt het land weg. 16 God is machtig, alles gebeurt zoals hij het wil. Hij heeft macht over bedriegers, en over mensen die bedrogen worden. 17 Hij maakt grote leiders arm, en wijze rechters maakt hij dom. 18 God laat koningen hun macht verliezen, en hij maakt slaven van hen. 19 God zorgt dat priesters alles verliezen en dat sterke mensen zwak worden. 20 God laat raadgevers zwijgen, wijze mannen worden twijfelaars. 21 Hij maakt sterke heersers machteloos, machtige leiders maakt hij zwak.

21 22 God laat zien wat diep verborgen is, hij brengt licht waar het donker is. 23 Hij maakt volken groot, maar hij vernietigt ze ook. Hij maakt ze eerst sterk, en verslaat ze dan. 24 Belangrijke leiders maakt hij dom, ze weten niet meer wat ze doen. 25 Ze zien niet meer waar ze zijn, ze lopen rond als dronken kerels. Job 13 Job wil zich verdedigen tegenover God 1 Ik heb gezien hoe machtig God is, ik heb begrepen wat hij doet. 2 Wat jullie weten, dat weet ik ook. Ik ben niet dommer dan jullie. 3 Nu wil ik met God zelf spreken, ik wil me verdedigen tegenover de machtige God. 4 Want jullie hebben alleen maar mooie praatjes, net als dokters die geen verstand hebben van ziektes. 5 Zeg maar liever niets meer, dan zijn jullie tenminste verstandig. 6 Luister nu eens naar mijn verhaal, hoor hoe ik me verdedig. Job vindt zijn vrienden niet eerlijk 7 Jullie liegen de hele tijd. Denken jullie dat je God daarmee helpt? 8 Hebben jullie iets van God nodig, willen jullie hem daarom verdedigen? 9 Denken jullie dat God tevreden over jullie is? Hij ziet heus wel of jullie hem bedriegen. 10 Als jullie oneerlijk zijn tegenover God, zal hij jullie streng straffen. 11 Als God zijn macht laat zien, zullen jullie bang worden, jullie zullen schrikken van zijn grote kracht. 12 Jullie mooie woorden zijn waardeloos, ze zijn als stof dat wegwaait in de wind.

22 Job wil met God zelf spreken Zwijg nu, en laat mij spreken, ik zal me verdedigen. Laten we zien wat er dan gebeurt. Ik weet dat het gevaarlijk is, misschien sterf ik wel. 15 Maar zelfs als God me wil doden, dan nog blijf ik me verdedigen. 16 Als ik echt slecht was, zou ik dat niet durven. Want slechte mensen blijven ver bij God vandaan. 17 Luister goed naar mijn woorden, denk na over wat ik vertel. 18 Ik weet precies wat ik tegen God zal zeggen. Ik weet dat ik deze zaak ga winnen. 19 Als iemand kan bewijzen dat ik schuldig ben, dan zwijg ik verder. En dan zal ik sterven. Job vraagt wat hij fout gedaan heeft God, ik vraag u twee dingen: Straf mij niet langer, en maak mij niet langer bang. Dan hoef ik me niet voor u te verbergen. 22 Als u nu eerst spreekt, dan zal ik antwoorden. Maar ik kan ook beginnen, en dan antwoordt u. 23 Zeg mij wat ik verkeerd gedaan heb. Ik doe toch altijd wat u wilt? 24 Waarom luistert u niet naar mij? Waarom doet u alsof ik uw vijand ben? 25 U achtervolgt mij, u jaagt op mij. Ik heb geen kracht meer, ik ben moe. 26 U veroordeelt me, u maakt mijn leven ellendig! U straft me zelfs voor fouten uit mijn jeugd. 27 U behandelt me als een gevangene. Overal waar ik ben, bewaakt u me, u wilt altijd weten waar ik heen ga.

23 28 Er is bijna niets meer van mij over. Ik ben zo zwak als hout dat verrot is, als een jas die versleten is. Job 14 Job wil dat God hem met rust laat 1 Een mens leeft maar kort, en elke dag zijn er verdriet en zorgen. 2 Een mens lijkt op een bloem die opkomt en maar even bloeit. Het leven gaat snel voorbij. 3 Waarom let u dan zo op mij? Waarom wilt u me straffen? 4 Mensen zijn niet volmaakt, en wat ze doen, is ook niet volmaakt. 5 U weet hoe kort het leven is, u bepaalt zelf wanneer mensen sterven. 6 Kijk toch eens een andere kant op, en laat de mensen met rust. Dan kunnen ze genieten van hun korte leven. Als een mens sterft, is alles voorbij 7 Voor een boom die omgehakt wordt, is er hoop. Hij gaat weer groeien, hij krijgt nieuwe takken. 8 Zijn wortels zijn misschien wel oud, en er is niets meer over van zijn stam. 9 Maar als er een klein beetje water is, komt de boom weer tot leven. Hij krijgt nieuwe takken, net als een jonge boom. 10 Maar als een mens sterft, dan is er niets meer over van zijn kracht. Zijn adem stopt, en het is voorbij. 11 Als het water opdroogt, verdwijnt de zee, en rivieren bestaan niet meer. 12 Zo gaat het ook met een mens: Hij gaat liggen en hij staat niet meer op. Hij slaapt en hij wordt nooit meer wakker. Job wil dat God hem komt bevrijden

24 13 God, verberg me alstublieft! Verberg me ergens in het land van de dood. Verstop me tot uw woede voorbij is, en denk dan weer aan mij. 14 Ja, stel dat een dode weer zou kunnen leven! Dan zou ik alle pijn en moeite verdragen, dan zou ik wachten tot u me kwam bevrijden. 15 Dan zou u me roepen en ik zou antwoorden. U zou verlangen naar mij, uw eigen kind. 16 U zou voor me zorgen, en niet letten op wat ik verkeerd had gedaan. 17 U zou al mijn fouten vergeven, u zou er niet meer aan denken. God laat alle hoop verdwijnen Maar nee, zo zal het niet gaan. Want u laat alle hoop van mensen verdwijnen, God. Alle hoop verdwijnt, in één klap, net zoals bergen instorten en rotsblokken omlaagvallen. Alle hoop verdwijnt, net zoals stenen meegenomen worden door wilde rivieren, en de grond wegspoelt door zware regen. 20 Met grote kracht slaat u een mens neer. U stuurt hem uit het leven weg. Hij sterft, hij krijgt het gezicht van een dode. 21 Hij ziet zijn kinderen niet opgroeien. Hij weet niet of het goed of slecht met hen gaat. 22 Hij voelt alleen maar zijn eigen pijn, hij heeft alleen verdriet om zichzelf. Job 15 Tweede toespraak van Elifaz Elifaz vindt dat Job schuld heeft 1 Toen zei Elifaz tegen Job: 2 Als je verstandig was, Job, dan zei je niet zulke domme dingen. Dan zou je nadenken voordat je iets zei.

25 3 Want je woorden zijn totaal zinloos, ze betekenen helemaal niets. 4 Zo toon je geen eerbied voor God, zo vereer je hem niet. 5 Je zegt zulke domme dingen omdat je echt schuldig bent. Met leugens probeer je dat te verbergen. 6 Uit je eigen woorden blijkt dat je schuldig bent, dat hoef ik je toch niet te vertellen. Je hebt jezelf al veroordeeld. Niemand is volmaakt voor God 7-8 Job, jij kunt niet alles weten. Jij hebt niet gehoord welke plannen God had. Want jij bent niet de eerste mens die werd geboren. Jij bent niet gemaakt voordat de bergen er waren. Je bent echt niet wijzer dan andere mensen. 9 Jij weet niet meer dan wij. Jij begrijpt niet meer dan wij. 10 Wij hebben onze wijsheid van wijze mannen, mannen die nog ouder zijn dan jouw vader. 11 We hebben gezegd dat God je wil troosten. Vind je dat niet genoeg? Wat wil je nog meer? 12 Waarom reageer je zo heftig? Waarom kijk je zo fel? 13 Waarom ben je zo kwaad op God? Waarom praat je zo tegen hem? 14 Niemand is helemaal volmaakt. Iedereen maakt fouten, ook jij! 15 God weet dat je zelfs engelen niet kunt vertrouwen, voor hem is ook de hemel niet volmaakt. 16 Dan moet hij de mensen wel slecht vinden. Want mensen doen voortdurend kwaad, alsof dat heel gewoon is! Slechte mensen zijn altijd bang 17 Luister, Job, ik zal het je uitleggen. Ik zal je vertellen wat ik weet.

26 18 Mijn woorden komen van wijze mannen, en zij hebben die weer van hun voorouders gehoord. 19 Die voorouders kregen hun land van God. Ze woonden er toen nog alleen, niemand had een slechte invloed op hen. 20 Slechte mensen zijn elke dag bang. Mensen die anderen onderdrukken, hebben altijd angst. 21 Ze horen dag en nacht verschrikkelijke geluiden. Zelfs als alles rustig is, voelen ze gevaar. 22 Ze hebben geen hoop dat ze in leven blijven, ze weten zeker dat ze gedood zullen worden. 23 Ze vluchten, en zoeken overal naar eten. Ze weten dat hun leven bijna voorbij is. 24 Ze zijn vol zorgen, ze zijn doodsbang, overal zien ze gevaar. Slechte mensen raken alles kwijt 25 En Job, weet je waarom? Omdat slechte mensen zich tegen God verzetten. Ze willen sterker zijn dan de machtige God. 26 Ze vallen hem aan als soldaten, trots en brutaal, en ze verdedigen zich met hun wapens. 27 Ze zijn dik en vet, en ze laten zien dat ze sterk zijn. 28 Maar straks zullen ze wonen in verwoeste steden, in kapotte huizen, waar ze niet veilig zijn. 29 Ze raken al hun rijkdom kwijt, ze houden niets over. Als ze sterven, hebben ze helemaal niets. 30 Ze kunnen niet aan de dood ontsnappen. Ze worden helemaal vernietigd, ze sterven door de woede van God. 31 Ze vertrouwen op leugen en bedrog, en daarom worden ze zelf bedrogen. De plannen van slechte mensen mislukken 32 Slechte mensen lijken op bomen die veel te vroeg doodgaan, en nooit meer nieuwe takken krijgen.

27 33 Ze lijken op druivenplanten die hun druiven laten vallen voordat ze rijp zijn. Ze lijken op olijfbomen die te vroeg hun bloemen verliezen. 34 Zo mislukken de plannen van slechte mensen. Terwijl ze anderen omkopen en bedriegen, worden hun huizen door brand verwoest. 35 Ze zorgen voor veel kwaad en ellende, en hun hart is vol bedrog. Job 16 Tweede antwoord van Job aan Elifaz Job vindt geen troost bij Elifaz 1 Toen zei Job tegen Elifaz: 2 Wat jullie zeggen, heb ik al zo vaak gehoord. Het troost me niet, het maakt alles alleen maar erger. 3 Stop toch eens met jullie domme gepraat. Waarom wil je steeds iets terugzeggen, Elifaz? 4 Stel dat jullie meegemaakt hadden wat ik heb meegemaakt. En stel dat ik dan tegen jullie zou spreken. Ik zou mijn woorden goed kiezen, ik zou medelijden laten zien. 5 Ik zou jullie moed inspreken en dingen zeggen om jullie te troosten. 6 Dan zouden jullie merken dat woorden de pijn niet minder maken. Maar zwijgen helpt ook niet, want de pijn blijft. Job denkt dat God zijn vijand is 7 God heeft al mijn kracht weggenomen, en mijn hele familie heeft hij gedood. 8 Hij heeft mijn lichaam kapotgemaakt. Als mensen mijn zweren zien, denken ze dat ik slecht ben. Het lijkt alsof ik schuldig ben, omdat ik zo veel ellende moet meemaken.

28 9 God is woedend op mij, hij valt me aan. Hij is net een roofdier dat mij wil verscheuren. Hij is mijn vijand, hij volgt me met zijn ogen. 10 Mensen staan om me heen en schreeuwen tegen mij. Ze lachen me uit, ze slaan me in het gezicht. 11 Slechte mensen hebben macht over mij, en God heeft daarvoor gezorgd. 12 Alles ging goed met mij, totdat God me aanviel. Hij greep me en gooide me op de grond. Het is alsof hij al zijn pijlen op mij richt, 13 alsof hij voortdurend op mij schiet. Hij raakt me waar hij maar kan, hij kent geen medelijden. Mijn hele lichaam zit vol wonden. 14 Hij valt me steeds opnieuw aan. Met al zijn wapens komt hij op mij af. 15 Al mijn kracht is verdwenen. Ik draag zwarte kleren, ik heb veel verdriet. 16 Mijn gezicht is nat van tranen, ik heb donkere kringen om mijn ogen. 17 Toch heb ik nooit iets slechts gedaan, en in mijn gebeden ben ik altijd eerlijk. Job hoopt dat God hem zal verdedigen 18 Laat niemand op aarde zwijgen over het onrecht dat mij is aangedaan. Laat iedereen horen hoe ik om hulp roep! 19 In de hemel is iemand die mij helpt, en die alles gezien heeft. Hij zal me verdedigen, hij zal zeggen dat ik onschuldig ben. 20 Mijn vrienden helpen me niet, ze lachen om mij. Daarom huil ik, en vraag ik God om hulp. 21 Hij moet me komen helpen en mijn zaak verdedigen, net zoals mensen elkaar verdedigen. 22 Ik zal nog maar korte tijd leven. Dan sterf ik, en ik kom niet meer terug.

29 Job 17 1 Mijn leven is voorbij, ik heb geen kracht meer. Ik lig al bijna in mijn graf. 2 Mijn vijanden lachen me uit, ik hoor hoe ze mij beledigen. Job vraagt God om hulp 3 God, u moet mij bevrijden! U bent de enige die mij kan helpen. 4 Het is uw schuld dat mijn vrienden me niet begrijpen. Zorg ervoor dat ze niet van mij winnen! 5 Ze verraden mij om er zelf beter van te worden, maar hun eigen kinderen laten ze honger lijden. Job wil eerlijk beoordeeld worden 6 Overal beledigen mensen mij, niemand heeft respect voor mij. 7 Mijn ogen zijn rood van verdriet, ik zie eruit als een dode. 8 Als goede mensen mij zo zien, schrikken ze. Ze denken dat ik niet trouw ben aan God. 9 Want mensen die eerlijk en trouw zijn, worden steeds sterker. 10 Toe, vrienden, laat jullie mening nog eens horen, ook al zal ik er niet veel aan hebben. Job hoopt dat hij gauw zal sterven 11 Mijn leven gaat voorbij, ik heb geen toekomst meer. Ik wilde nog veel doen, maar er is geen tijd meer. 12 Het is donker om mij heen. Mijn vrienden zeggen dat alles goed komt, en dat er licht is in het donker. 13 Maar ik wil liever wonen in het land van de dood. Daar wil ik liggen, in het donker. 14 Daar zeg ik tegen mijn graf: Hier ben ik thuis.

30 En tegen de wormen zeg ik: Bij jullie wil ik wonen. 15 Hier heb ik geen enkele hoop meer, hier heb ik geen toekomst. 16 Mijn hoop neem ik mee in het graf, mijn toekomst verdwijnt met mij. Job 18 Tweede toespraak van Bildad Bildad zegt dat Job niet goed nadenkt 1 Toen zei Bildad tegen Job: 2 Hoe lang blijf je nog doorgaan met dat gepraat? Denk eerst goed na, dan praten we verder. 3 Waarom vind je ons dom, waarom denk je dat wij er niets van begrijpen? 4 Job, jij bent verschrikkelijk boos. Maar mensen die lijden, zijn slecht. Dat is zeker! Dat kun jij niet veranderen! Met slechte mensen loopt het fout af 5 Dit moet je goed weten: Iemand die slecht is, gaat dood. Zijn geluk gaat voorbij, het komt niet terug. 6 Het wordt donker om hem heen, het licht van het leven verdwijnt. 7 Hij wordt bang, hij loopt onzeker. Als hij iets wil doen, struikelt hij. 8 Overal waar hij gaat, valt hij. Elke stap brengt hem dichter bij de dood. 9 Hij komt in groot gevaar, hij kan er niet aan ontsnappen. 10 Zijn vijanden jagen hem op, ze willen hem in de val laten lopen. 11 Alles om hem heen maakt hem bang, angst achtervolgt hem.

31 12 Van alle kanten komen rampen op hem af, hij verliest al zijn kracht. 13 Hij wordt doodziek. Zijn huid gaat kapot, zijn vingers en tenen vallen van zijn lichaam af. 14 Thuis voelt hij zich veilig, maar daar mag hij niet blijven. Hij moet gaan, de verschrikkelijke dood wacht op hem. 15 Een ander gaat in zijn huis wonen, en alles wat van hem was, wordt vernietigd. 16 Een slecht mens lijkt op een boom die doodgaat, en die zijn wortels en zijn takken verliest. Hij houdt op te bestaan. 17 Niemand weet nog wie hij was, niemand zal zijn naam nog kennen. 18 Hij moet het licht van het leven achterlaten, hij wordt het donker van de dood in gejaagd. 19 Kinderen heeft hij niet, hij laat niemand achter. 20 Alle mensen schrikken hevig als ze zien wat er met hem gebeurt. 21 Want zo loopt het af met slechte mensen, met iedereen die niet bij God wil horen. Job 19 Tweede antwoord van Job aan Bildad Job voelt zich beledigd 1 Toen zei Job: 2 Houd op met dat gepraat, jullie woorden doen me pijn! Hoe lang gaat dat nog door? 3 Steeds weer vallen jullie mij aan. Jullie moeten je schamen!

32 4 Zelfs als ik echt iets verkeerds gedaan heb, dan is dat nog niet jullie zaak. 5 Jullie denken dat jullie beter zijn dan ik. Jullie geloven dat het mijn eigen schuld is dat het zo slecht met me gaat. 6 Nee, God is tegen mij. Hij jaagt op mij, hij wil mij vangen. Zien jullie dat dan niet? Job klaagt dat God nu zijn vijand is 7 Ik roep: Het is niet eerlijk!, maar niemand let op mij. Ik schreeuw om hulp, maar niemand doet iets. 8 Ik kan niet verder leven, want God houdt me tegen. Hij maakt het donker om me heen, ik weet niet hoe ik verder moet. 9 Vroeger had iedereen respect voor mij, maar nu lachen de mensen me uit. Vroeger was ik een belangrijke man, maar nu ben ik niemand meer. 10 God maakt me helemaal kapot, er blijft niets van me over. Ik heb geen toekomst meer. 11 God is kwaad op mij, hij ziet me als zijn vijand. 12 Hij staat klaar om me aan te vallen. Hij komt op me af, en ik kan niet vluchten. Job is in de steek gelaten 13 God zorgt ervoor dat mijn familie wegblijft, en dat mijn vrienden vreemden zijn geworden. 14 Ze komen niet meer, ze zijn me allemaal vergeten. 15 De mensen in mijn huis kennen me niet meer, ze doen alsof ik een vreemde ben. 16 Als ik een slaaf roep om mij te helpen, dan geeft hij geen antwoord. Ik moet hem smeken om te komen!

33 17 Ik stink uit mijn mond. Mijn vrouw heeft een hekel aan me, mijn eigen broers blijven uit mijn buurt. 18 Ook kinderen willen niets van me weten, ze lachen me uit. 19 Mijn oude vrienden hebben een hekel aan mij. De mensen van wie ik hield, blijven weg. 20 Ik ben mager, al mijn kracht is weg. Ik ben meer dood dan levend. Job weet zeker dat God hem zal helpen 21 Zeg, jullie zijn toch mijn vrienden? Heb dan medelijden met mij, want God heeft me hard gestraft. 22 Waarom doen jullie hetzelfde als hij, waarom blijven jullie tegen mij tekeergaan? 23 Ik wil dat iemand mijn woorden opschrijft, dan verdwijnen ze niet. 24 Schrijf mijn woorden op een rots, groot en duidelijk, dan blijven ze voor altijd bestaan. 25 Eén ding weet ik zeker: God zal mij redden. Ooit zal hij komen en mij hier op aarde verdedigen. 26 Ook al ben ik heel erg ziek, toch zal ik God nog zien, voordat ik sterf. 27 Ik zal hem zelf zien, met mijn eigen ogen. Daar verlang ik naar! 28 Jullie blijven me lastigvallen, omdat jullie vinden dat alles mijn eigen schuld is. 29 Jullie zijn hard voor mij, maar pas op! Want daarvoor word je gestraft met de dood. God is onze rechter, vergeet dat niet. Job 20 Tweede toespraak van Sofar

34 Sofar voelt zich beledigd door Job 1 Toen zei Sofar tegen Job: 2-3 Luister, Job, nu kan ik niet langer zwijgen. Je dwingt me om te antwoorden. Met je woorden heb je mij beledigd, maar ik weet precies wat ik terug moet zeggen. Slechte mensen verliezen hun rijkdom 4 Wat ik ga zeggen, zou je moeten weten, want zo gaat het al eeuwen, zo lang als er mensen bestaan: 5 Een slecht mens is nooit lang gelukkig, hij is nooit lang blij. 6 Eerst voelt hij zich machtiger dan iedereen, en niemand is zo bekend als hij. 7 Maar hij verdwijnt voorgoed. De mensen die hem gekend hebben, vinden niets van hem terug. 8 Hij is helemaal verdwenen, zoals een droom verdwenen is in de ochtend. 9 Niemand zal hem terugzien, hij komt nooit meer naar zijn huis terug. 10 Een slecht mens zal zijn rijkdom verliezen. Zijn kinderen moeten bij de armen om eten vragen. 11 Het ene moment is hij nog sterk en gezond, het andere moment sterft hij, en ligt hij in zijn graf. Slechte mensen genieten maar kort 12 Een slecht mens geniet van zijn misdaden, zoals iemand van lekker eten geniet. 13 Hij houdt het eten lang in zijn mond, zodat hij alles goed kan proeven. 14 Maar als hij het heeft doorgeslikt, lijkt het op het gif van een slang. 15 Hij moet al het eten weer uitspugen, want God duwt het uit zijn maag omhoog. 16 Het voedsel dat hij eerst zo heerlijk vond, is gif geworden, en hij wordt doodziek. 17 Hij kan de lekkere hapjes niet meer zien, hij geniet niet meer van de heerlijke dranken.

35 18 Zo kan een slecht mens niet lang genieten van zijn rijkdom, hij moet alles teruggeven. 19 Want hij onderdrukt arme mensen, en hij laat ze in de steek. Hij zet ze uit hun eigen huis. 20 Nooit is hij tevreden met wat hij bezit. Hij wil altijd meer hebben, 21 hij laat niets over voor een ander. Daarom duurt zijn geluk niet lang. Slechte mensen worden gestraft 22 Want juist als een slecht mens heel rijk is, krijgt hij het moeilijk. Plotseling treft hem een grote ramp. 23 Terwijl hij zijn buik vult, wordt hij gestraft met ellende. Want God laat merken hoe woedend hij is. 24 De rijke man moet vluchten omdat iemand hem wil doden met een zwaard. Maar dan wordt hij door pijlen getroffen. 25 De pijlen gaan dwars door zijn lichaam heen. Hij probeert ze los te trekken, en ziet bloed. Hij schrikt hevig, hij gaat dood! 26 Zijn hele bezit wordt vernietigd, al zijn rijkdom wordt verbrand. Hij en zijn gezin sterven in de vlammen. 27 Zo wordt duidelijk hoe slecht hij was, al zijn misdaden worden bekend. 28 Op de dag dat God zijn woede laat zien, verliest de rijke man voor altijd zijn bezit. 29 Zo loopt het af met slechte mensen. God geeft hun de straf die ze verdienen. Job 21 Tweede antwoord van Job aan Sofar Job wil dat zijn vrienden luisteren

36 1 Toen zei Job: 2 Luister nu eens goed naar mij. Dat zou me al troosten. 3 Heb geduld met me, dan kan ik iets vertellen. Als ik klaar ben, kunnen jullie me weer uitlachen. 4 Ik klaag niet tegen mensen, ik klaag tegen God. Van hem wil ik antwoord, nu! 5 Stop toch met jullie gepraat, kijk hoe verschrikkelijk ik eruitzie. Met slechte mensen gaat het goed 6 Als ik denk aan wat er gebeurt met slechte mensen, dan word ik boos, dan tril ik van woede. 7 Want slechte mensen hebben een mooi leven! Ze blijven gezond en sterk, en ze leven lang. 8 Ze hebben altijd kinderen om zich heen, en ze zien ook hun kleinkinderen groot worden. 9 Er is altijd vrede in hun huis, God straft hen niet. 10 Hun koeien krijgen elk jaar kalfjes, en er gaat er niet één dood. 11 Hun kinderen rennen buiten rond, net zo blij als lammetjes en geitjes. 12 Die mensen zingen elke dag vrolijke liedjes, ze maken muziek op harpen, trommels en fluiten. 13 Ze hebben een goed leven, en ze sterven in vrede. 14 Tegen God zeggen ze: Ga weg! Wij willen u niet kennen. 15 Waarom zouden we u dienen? Waarom zouden we tot u bidden? God straft slechte mensen niet 16 Slechte mensen denken dat het goed met hen gaat omdat ze daar zelf voor gezorgd hebben. Maar ik denk daar heel anders over.

37 17 Het gaat goed met slechte mensen omdat God hen niet straft. Zij gaan nooit plotseling dood, ze worden niet getroffen door rampen. 18 Ze worden niet vernietigd, ze verdwijnen niet zomaar, zoals stof dat door de wind wordt weggeblazen Misschien bewaart God de straf voor hun kinderen. Maar dat is niet eerlijk. Hij moet henzelf straffen, zij moeten het voelen! De machtige God moet woedend op hen zijn! 21 Zij voelen geen pijn als hun kinderen gestraft worden, want dan zijn ze zelf allang dood. 22 God weet hoe hij mensen moet straffen, dat hoeven zij hem niet te leren. Hij spreekt zelfs recht over engelen in de hemel! Sommige mensen sterven terwijl ze een mooi leven hebben. Ze zijn sterk, ze zien er goed uit. Ze sterven in vrede, zonder zorgen. 25 Andere mensen sterven heel teleurgesteld. Zij zijn nooit gelukkig geweest. 26 Alle mensen komen onder de grond te liggen, bedekt door de wormen. Slechte mensen krijgen respect 27 Ik weet heel goed wat jullie nu denken. Ik weet hoe jullie zullen reageren. 28 Jullie zullen wel zeggen: Waar zijn de huizen van die rijke mensen dan? Waar wonen de mensen die zo veel slechte dingen deden? Hun huizen zijn toch allang door God verwoest? 29 Maar ik zeg jullie: Luister naar de verhalen van reizigers, van mensen die veel van de wereld hebben gezien. 30 Zij kunnen jullie vertellen dat slechte mensen niet door God gestraft worden. Ze worden niet door rampen getroffen. 31 Slechte mensen horen nooit wat ze verkeerd doen, niemand straft hen voor hun fouten.