BESLISSING OP BEZWAAR

Transcriptie

1 BESLISSING OP BEZWAAR Bij brief van 30 oktober 2012, die is ingekomen bij de NZa op 2 november 2012, is door het Jeroen Bosch Ziekenhuis te s-hertogenbosch (hierna: bezwaarde) bezwaar gemaakt tegen de tariefbeschikking van 20 september Bij e- mail van 21 februari 2013 heeft bezwaarde het bezwaar nader onderbouwd in de vorm van een pleitnota. Naar aanleiding van dit bezwaar zijn belanghebbenden op 25 februari 2013 gehoord. Na de hoorzitting heeft bezwaarde desgevraagd bij s van 25 en 28 februari 2013 stukken van het College Bouw zorginstellingen overgelegd. Op 14 mei 2013 heeft de NZa een beslissing op het bezwaarschrift genomen. Deze beslissing wordt in het onderhavige besluit ingetrokken en herzien. De NZa heeft in haar vergadering van 10 december 2013 de tariefbeschikking van 20 september 2012 opnieuw in heroverweging genomen. De NZa heeft besloten dat niet tegemoet kan worden gekomen aan de bezwaren en dat het oorspronkelijke besluit ongewijzigd in stand dient te blijven. De bezwaren worden dan ook ongegrond verklaard. Hieronder volgt de motivering daarvan. DE AANGEVOERDE BEZWAREN Bezwaarde heeft kort weergegeven aangevoerd dat de NZa een aanvullende vergoeding voor kapitaallasten ad. [vertrouwelijk ] en een vergoeding voor de verhuiskosten naar de nieuwbouwlocatie van het ziekenhuis ad. [vertrouwelijk ] zonder motivering heeft afgewezen. Bezwaarde verzoekt de NZa deze posten alsnog in de nacalculatie 2011 op te nemen. Bezwaarde wijst de NZa er daarbij op dat het in eerste instantie eenzijdig ingediende nacalculatieformulier 2011 op 10 en 16 oktober 2012 is ondertekend door de zorgverzekeraars. Ter hoorzitting benadrukt bezwaarde dat de vergoedingen onderdeel uitmaken van een totaalpakket aan afspraken uit het lokaal overleg. 1. Ten aanzien van de aanvullende vergoeding voor kapitaallasten beroept bezwaarde zich op de Beleidsregel CI Volgens Beleidsregel CI-1089 worden de kapitaallasten geschoond door middel van een in het lokaal overleg overeen te komen vast bedrag. In 2011 is de (destijds in het lokaal overleg overeengekomen) schoning op de kapitaallasten, gelet op de lokale situatie van het ziekenhuis, herzien. 2. Ten aanzien van de vergoeding voor de verhuiskosten brengt bezwaarde naar voren dat voor de nieuwbouw door het College bouw zorginstellingen een vergunning is verleend, inclusief de genormeerde verhuiskostenvergoeding. Indien bezwaarde deze kosten niet in het budget mag verdisconteren, ondervindt het ziekenhuis onevenredig nadeel. Bezwaarde doet primair een beroep op de Beleidsregels Compensatie IVA 2010 (BR/CU-2002) en Overgangsregime kapitaallastenvergoeding (CI-1085). 1

2 Bezwaarde onderbouwt dat in lokaal overleg is besloten tot een, voor een deel, gefaseerde vergoeding van de IVA-posten. Hierbij is een deel van de IVA-posten die in 2010 in het lokaal overleg zijn benoemd en geaccordeerd qua vergoeding doorgeschoven naar De doorgeschoven post betrof de in het nacalculatieformulier 2011 opgevoerde verhuiskostenvergoeding. Het betreft hier een reguliere toepassing van de beleidsregel. Bezwaarde beroept zich niet op de hardheidsclausule die de beleidsregel kent. Subsidiair doet bezwaarde een beroep op het schoningsregime zoals dat onder Aanvullende vergoeding kapitaallasten is aangegeven. Het bedrag is onderdeel van een correctie op de destijds in het lokaal overleg afgesproken schoning. Volgens de toepasselijke beleidsregel is het aan het lokaal overleg om de kapitaallasten te schonen en de omvang daarvan vast te stellen. De NZa is daar volgend in. Samengevat verzoekt bezwaarde de NZa om de aanvaardbare kosten met [vertrouwelijk ] te verhogen. OORDEEL NZa Alvorens in te gaan op de specifieke bezwaren zal eerst een weergave worden gegeven van de achtergrond en totstandkoming van de relevante beleidsregels. Beleid Bouwregime Voor bouw waarvoor de Minister van VWS met toepassing van artikel 7 van de Wet toelating zorginstellingen (WTZi) een toelating had verleend, was op grond van artikel 11, lid 1, WTZi tot 1 januari 2008 een vergunning vereist van het College bouw zorginstellingen (College bouw). Op grond van artikel 11, lid 2, WTZi verleende het College bouw de vergunning voor zover de beoogde bouw: a. overeenkwam met hetgeen waarvoor de toelating, bedoeld in artikel 7, was verleend; en b. voldeed aan de prestatie-eisen bedoeld in artikel 10 WTZi. Deze getrapte goedkeuringsprocedure (eerst toelating, dan vergunning) met betrekking tot renovatie- en nieuwbouwprojecten van zorginstellingen wordt, samen met de daarmee verbonden weten regelgeving, veelal aangeduid met de term bouwregime. Na het vervallen van het bouwregime op 1 januari 2008, heeft het College bouw zijn wettelijke taken tot 1 januari 2010 behouden. Dit onder meer met het oog op de afhandeling van nog lopende vergunningaanvragen, te verwachten eindafrekeningen en lopende bezwaar- en beroepsprocedures. Na 1 januari 2008 zijn door het College bouw geen nieuwe aanvragen om een WTZi-vergunning meer in behandeling genomen. 2

3 Het proces van vergunningverlening door het College bouw bestond uit drie fasen: 1. vergunningverlening; 2. bouwbegeleiding; 3. eindafrekening. De verleningsbeschikking (fase 1) bevatte het investeringsbedrag. Als sprake was van (dreigende) meer- of minderwerken of tegenvallende aanbestedingsresultaten (bouwprojecten moesten verplicht in concurrentie worden aanbesteed), was een instelling op grond van een daartoe opgenomen voorschrift in de vergunning verplicht hiervan mededeling te doen aan het College bouw (fase 2). Op basis van een beoordeling van de meer- en minderwerken door het College bouw kon fase 2 uitmonden in een nieuwe beschikking met een (ten opzichte van de vergunning) aangepast investeringsbedrag. Eveneens op grond van een in de vergunning opgenomen voorschrift was een instelling verplicht om binnen zes maanden na ingebruikname van de nieuwbouw een eindafrekening bij het College bouw in te dienen (fase 3). In de beschikking inzake de eindafrekening kon het investeringsbedrag, zoals eerder vastgesteld in fase 1 of fase 2, gewijzigd (hoger of lager) worden vastgesteld, als daar naar het oordeel van het College bouw aanleiding toe bestond. Het doorlopen van deze fasen bracht voor zorginstellingen de nodige administratieve lasten met zich mee. Met het oog op het terugdringen van deze administratieve lasten, deregulering en het vergroten van de eigen verantwoordelijkheid van ziekenhuizen voor (de bouw van) hun vastgoed werd in 1996 het principe van budgettair bouwen geïntroduceerd. 1 Bij budgettair bouwen gold dat het vergunningsbudget taakstellend was. Dit betekende dat bij de beoordeling van de eindafrekening, met uitzondering van de post loon- en prijsstijgingen, niet werd afgeweken van het vastgestelde vergunningsbudget. Tegenvallers kwamen voor rekening van het ziekenhuis; daar stond tegenover dat meevallers door het ziekenhuis mochten worden behouden. Bij budgettair bouwen was het bedrag in de eindafrekening daarom per definitie gelijk aan het in de vergunning genoemde investeringsbedrag (met uitzondering van een correctie voor loon- en prijsstijgingen). Budgettair bouwen was van toepassing in de volgende gevallen: - woningbouw en grondverwerving, of hiermee vergelijkbare projecten; - projecten van verzorgingshuizen; - projecten waarvan het investeringsbedrag lager lag dan 1,5 miljoen; - voor andere projecten op verzoek van een instelling. 1 Circulaire inzake toetsingskader budgettair bouwen, Stcrt. 1996, nr. 169, p. 11, later gewijzigd in de Circulaire budgettair bouwen (herziene, integrale tekst), Stcrt. 27 juli 2004, nr. 141, p. 22 3

4 Bij de beoordeling van vergunningaanvragen hanteerde het College bouw kostennormen voor onder meer de bouwkosten en startkosten, neergelegd in de Bouwkostennota. De bouwkostennota s golden als beleid c.q. beleidsregel en hadden daarmee een normstellend karakter ten aanzien van de voorbereiding van bouwaanvragen en verschaften inzicht in de wijze waarop het Bouwcollege ingediende aanvragen om verlening van een WTZi-vergunning beoordeelde. De Bouwkostennota gold voor zowel ziekenhuizen die conform het principe van budgettair bouwen bouwden als ziekenhuizen die volgens de reguliere procedure bouwden. De kostennormen van het College bouw waren, of men nu volgens de reguliere procedure bouwde of volgens het principe van budgettair bouwen, voor ziekenhuizen hetzelfde. Wel golden enkele afwijkende (lees: gunstiger) normeringspercentages bij budgettair bouwen. Hiervoor was gekozen om budgettair bouwen te stimuleren en om de risico s daarvan voor instellingen te beperken. Zo is de post onvoorzien (voor onvoorzienbare uitgaven) bij budgettair bouwen verhoogd van 2% naar 4%. Deze extra investeringsruimte kon onder meer worden aangesproken ter dekking van tegenvallende aanbestedingsresultaten 2, maar ook voor andere onvoorziene financiële tegenvallers tijdens het bouwproces. Voor de rubriek startkosten bepaalt de Bouwkostennota dat deze te onderscheiden zijn in gebruikelijke en specifieke startkosten. Onder de gebruikelijke startkosten werden verstaan de kosten voor: - droogstoken en overig energieverbruik; - bewaking; - schoonmaak; - public relations-activiteiten. Voor de gebruikelijke startkosten werd een normatief kader vastgesteld van 0,8% van de nieuwbouwkosten. Als sprake was van vervangende nieuwbouw of (vergunningplichtige) renovatie werd daarnaast voor de verhuizing van patiënten, bewoners en inboedel een normatief kader van 0,7% van de nieuwbouwkosten gehanteerd. De specifieke startkosten bestonden uit kosten met betrekking tot interimvoorzieningen en oude plankosten. Deze kosten waren niet genormeerd en werden door het College bouw, afhankelijk van de omstandigheden van het geval, op hun eigen merites beoordeeld. Het functiegerichte budget Vanaf 1983 heeft voor ziekenhuizen een systeem van budgettering gegolden. De tarieven voor gezondheidszorg, die dwingend werden voorgeschreven door de overheid (eerst COTG, later CTG respectievelijk CTG-Zaio, thans NZa), werden op een zodanig niveau vastgesteld dat elk ziekenhuis jaarlijks kon beschikken over een bepaald bedrag aan aanvaardbare kosten: het functiegerichte budget. 2 Bouwkostennota 2007, pag. 19 en 31. 4

5 Kapitaallasten In het budget wordt onder meer een vergoeding opgenomen voor kapitaallasten: rente- en afschrijvingskosten van investeringen in onroerend goed. Bij de vergunning van het College Bouw werd een maximumbedrag voor de investeringen vastgesteld. In de (beleids)regels over de budgettering werd een relatie gelegd met deze vergunningen. Voor de hoogte van de budgetvergoeding was het maximuminvesteringsbedrag van de vergunning leidend; de in het budget op te nemen kosten van afschrijving en rente konden niet meer bedragen dan uit de WTZi-vergunning voortvloeide (Beleidsregel afschrijving, CI-957/CA-165). Opname van afschrijvings- en rentekosten werd beëindigd indien de eindafrekening niet was ingediend binnen de termijn die in de vergunning werd vermeld. Als voor een investering een WTZi-vergunning was vereist, werd bij gebreke daarvan geen budgetvergoeding voor kapitaallasten door de NZa (en haar voorgangers) toegekend. De Beleidsregel afschrijving bepaalt dat bij de vaststelling van de aanvaardbare kosten wordt uitgegaan van een afschrijvingspercentage van 2,5% per jaar voor startkosten, bouwrente en stichtingskosten. Uitgangspunt is dus dat startkosten volledig worden afgeschreven in een periode van veertig jaar. Op startkosten kan pas worden afgeschreven op het moment van ingebruikname van de activa. De Beleidsregel afschrijving heeft tot en met 31 december 2011 gegolden. Vanaf 1 januari 2010 heeft het College Bouw zijn taken neergelegd. Eindafrekeningen werden vanaf eind 2009 dan ook niet meer afgegeven. Vanaf 2010 kon door de NZa daarom geen vereiste meer worden gesteld van een eindafrekening. De NZa moest een andere aanknopingspunt vinden. De NZa heeft hiervoor zoveel mogelijk bij de bestaande systematiek aangesloten. Dit beleid heeft de NZa medio 2010 in de Beleidsregel garantieregeling kapitaallasten 2011 t/m 2016 (BR/CU-2001) neergelegd. De garantieregeling heeft betrekking op kapitaallasten die zijn te relateren aan een WTZivergunning, dan wel gebruikte trekkingsrechten. In de beleidsregel is een schema opgenomen voor de vergoeding van reguliere afschrijvingskosten in het budget in de periode tussen 2008 en de afschaffing van de budgettering. Voor investeringen waarvoor een vergunning én een eindafrekening zijn afgegeven door het College bouw bepaalt het schema dat er een bedrag voor afschrijving in het budget wordt opgenomen van maximaal 2-5% van het bedrag in de eindafrekening. Voor investeringen waarvoor het College bouw een vergunning heeft afgegeven, maar géén eindafrekening, bepaalt het schema dat er een bedrag voor afschrijving in het budget wordt opgenomen van maximaal 2-5% van de werkelijke kosten. 5

6 Projecten die op basis van budgettair bouwen zijn gerealiseerd vallen onder de eerste categorie, aangezien het investeringsbedrag van de vergunning (behoudens loon- en prijsstijgingen) per definitie gelijk was/is aan het investeringsbedrag van de beschikking inzake de eindafrekening. 3 Voor het berekenen van het investeringsbedrag, inclusief loon- en prijsstijgingen wordt aangesloten bij de index zoals vastgesteld door het Centraal Bureau voor de Statistiek. Overgang naar prestatiebekostiging De functiegerichte budgettering werd gekenmerkt door een grote mate van zekerheid: was eenmaal een vergunning verkregen, dan voorzag de budgetsystematiek in de benodigde middelen ter dekking van de investeringslasten. De omzet van het ziekenhuis - het gebruik van het gebouw - was voor de budgetvergoeding voor kapitaallasten niet bepalend. Al in het begin van de jaren 90 is de gedachtevorming begonnen over een andere ordeningswijze van ziekenhuiszorg. Het grootste deel van de ziekenhuiszorg wordt thans bekostigd op basis van DBCzorgproducten. Een deel van deze DBC-zorgproducten heeft door de NZa vastgestelde maximumtarieven (A-segment), het resterende deel heeft vrije tarieven (B-segment). Met de opbrengst van de vaste vergoedingen en van de DBC-zorgproducten moeten ziekenhuizen ook de kapitaallasten dekken. Ziekenhuizen dragen zelf de verantwoordelijkheid voor én de financiële risico s van hun investeringsbeslissingen. De gegarandeerde vergoeding die met het A-segment samenhangt bleef vooralsnog bestaan. Wanneer de budgetbekostiging volledig is afgeschaft, met de overgang naar de prestatiebekostiging, komt echter ook de huidige gegarandeerde productie-onafhankelijke kapitaallastenvergoeding voor het A-segment te vervallen. De overheid heeft met ingang van 1 januari 2012 voor de ziekenhuizen prestatiebekostiging ingevoerd. Voordat de ziekenhuizen volledig naar de prestatiebekostiging overgaan geldt er een transitieperiode. Uitbreiding B-segment Tot en met 2011 heeft de beëindiging van de budgetbekostiging vorm gekregen via een stapsgewijze uitbreiding van het B-segment. Hiermee kwam, met ingang van 2008, de gegarandeerde budgetvergoeding voor kapitaallasten die samenhangen met het B-segment te vervallen. In 2009 zijn de aanvaardbare kosten van de ziekenhuizen, in verband met de verdere uitbreiding van het B-segment, structureel verlaagd. De omvang van deze verlaging is onder andere op de component schoning kapitaallasten vrij onderhandelbaar gesteld in het lokaal overleg met de Beleidsregel Definitieve opschoning budget in verband met uitbreiding B-segment 2009 (CI-1089). 3 Zie hiervoor ook de Circulaire inzake toetsingskader budgettair bouwen, Stcrt. 1996, nr. 169, p. 11, later opgevolgd door de Circulaire budgettair bouwen (herziene, integrale tekst), Stcrt. 27 juli 2004, nr. 141, p. 22 6

7 De NZa heeft het lokaal overleg daarbij de instructie gegeven dat het in te dienen schoningsbedrag kapitaallasten geacht wordt een reële afspiegeling te zijn van de kapitaallasten in het totale B-segment 2009 (circulaire van de NZa van 2 december 2008 met het kenmerk CKEG/JMAN/thok/CI/08/50c ). De overeengekomen schoningsbedragen kapitaallasten zijn door de NZa bij beschikking van mei 2009 vastgesteld. Overgangsregeling kapitaallasten Bij de beëindiging van het systeem van functiegerichte budgettering komt de gegarandeerde, productieonafhankelijke kapitaallastenvergoeding te vervallen. Hiermee ontstaat onzekerheid ten aanzien van de vergoeding die de ziekenhuizen in de toekomst voor hun kapitaallasten zullen ontvangen. Immers, op dat moment wordt het systeem van nacalculatie dat samenhangt met de functiegerichte budgettering afgeschaft en vervangen door een andere vergoedingssystematiek in het kader van de prestatiebekostiging op het punt van de kapitaallasten. Daardoor wordt het effect van de volledige risicodragendheid voor kapitaallasten voor instellingen manifest. Deze onzekerheid kan ertoe leiden dat de ziekenhuizen de waardering van hun vaste activa moeten herzien en mogelijk dienen over te gaan tot afwaardering van vaste activa. Dat kan een behoorlijke aantasting van hun eigen vermogen betekenen en daarmee van hun solvabiliteitspositie. Uit oogpunt van zorgvuldigheid en behoorlijk bestuur, werd het wenselijk geacht meer zekerheid te bieden aan instellingen met betrekking tot de vergoeding die zij voor hun kapitaallasten ontvangen op het moment dat de budgetbekostiging wordt beëindigd. De kapitaallastenproblematiek bij ziekenhuizen bestaat uit drie onderdelen : - Immateriële vaste activa (IVA): onder deze post vallen in ieder geval aanloopkosten (kosten gemaakt tijdens de realisatie van nieuwbouw), aanloopverliezen (kosten van gederfde productie ten gevolge van het in gebruik nemen van nieuwbouw), stichtingskosten (vergelijkbaar met aanloopkosten), emissiekosten van leningen (extra kosten die verbonden waren met het aangaan van obligatieleningen) en plankosten. - Restwaardeproblematiek, ook wel materiële vaste activa (MVA) genoemd: onder deze post valt de resterende boekwaarde bij het afstoten van buiten gebruik gestelde gebouwen als gevolg van het in gebruik nemen van nieuwbouw. Er staan geen inkomsten meer tegenover de afgestoten gebouwen, terwijl er wel nog afschrijvingslasten aan verbonden zijn. Hieronder zijn ook begrepen de zogenaamde virtuele vaste activa (panden die in het verleden gesloopt zijn voordat de levensduur volgens de FBsystematiek voorbij was, maar waar in het kader van de bekostiging nog op afgeschreven wordt ten behoeve van een daarvoor te ontvangen vergoeding). 7

8 - Hoger dan gemiddelde kapitaallasten (exploitatieproblematiek) als gevolg van recente nieuwbouw. In tegenstelling tot de vergoeding die instellingen momenteel krijgen op basis van de huidige functionele bekostiging en de zogenaamde nacalculatie, krijgen instellingen in geval van prestatiebekostiging een gemiddelde kapitaallastenvergoeding die in beginsel voor alle instellingen gelijk is. Op grond van artikel 7 van de Wet marktordening gezondheidszorg (Wmg) heeft de Minister van VWS de NZa op 22 juni 2010 een aanwijzing gegeven inhoudende een overgangsregeling kapitaallasten. De overheid heeft voorzien in een uitgebreide en langdurige overgangsregeling. Deze overgangsregeling bestaat uit verschillende onderdelen, die corresponderen met de verschillende aspecten van de wijziging van de bekostigingssystematiek. Het overgangsregime kapitaallasten is bedoeld om ziekenhuizen in de gelegenheid te stellen zich aan te passen aan de nieuwe situatie. Voorzien is in de volgende oplossingen: Beleid IVA De aan het B-segment toe te rekenen IVA worden in het kader van de huidige overgangsregeling kapitaallasten in drie jaar versneld afgeschreven (Beleidsregel Overgangsregime kapitaallastenvergoeding, CI-1085). De in het A-segment opgenomen afschrijvingen voor IVA lopen in 2009 en 2010 ten laste van het budget door. De IVA die dan nog resteren worden ten laste van de budgetten 2010 volledig afgeschreven. Hiervoor wordt de zogenaamde bouwimpuls gebruikt (Beleidsregel Compensatie immateriële vaste activa 2010, BR/CU- 2002). Exploitatie- en restwaardeproblematiek Verder is een garantieregeling getroffen voor het geval dat de ziekenhuisbudgettering wordt beëindigd (Beleidsregel Garantieregeling kapitaallasten 2011 tot en met 2016, BR/CU-2001). De regeling voorziet vanaf 2011 tot en met 2016 in een gegarandeerde kapitaallastenvergoeding, betrekking hebbend op het A-segment. Omdat in 2011 de overgang van budget- naar prestatiebekostiging nog niet is gerealiseerd is de budgetbekostiging van toepassing. Daarmee is de feitelijke kapitaallastenvergoeding nog steeds 100%. Binnen de budgetbekostiging is de hoogte van de kapitaallastenvergoeding bepaald in de Beleidsregel Afschrijving (CI- 957). Indien budgetbekostiging later dan 2011 wordt beëindigd, blijft de ingangsdatum en einddatum van de regeling ongewijzigd. Dit houdt in dat indien budgetbekostiging wordt beëindigd in b.v. 2013, er dan een beroep op de overgangsregeling kan worden gedaan met het voor dat jaar geldende garantiepercentage van 85%. Voorwaarde voor de regelingen is dat de kosten betrekking hebben op een bouwproject waarvoor het College Bouw een WTZivergunning heeft afgegeven of zijn gerealiseerd uit beschikbare trekkingsruimte. 8

9 Beoordeling NZa 1. Aanvullende vergoeding kapitaallasten Bezwaarde verzoekt de NZa om een aanvullende vergoeding voor kapitaallasten ad. [vertrouwelijk ] met een beroep op de beleidsregel Definitieve opschoning budget in verband met uitbreiding B-segment 2009 (CI-1089). Bezwaarde heeft aangegeven, gezien de situatie anno 2011, met de zorgverzekeraars in het lokaal overleg te zijn overeengekomen de afspraak uit 2009 per 2011 te herzien. De NZa kan bezwaarde hierin niet volgen. Uit de aangevoerde gronden leidt de NZa af dat bezwaarde in het jaar 2011 door de ingebruikname van de nieuwe ziekenhuislocatie een stijging in haar kapitaallasten heeft ondervonden. Gezien deze stijging is bezwaarde met de zorgverzekeraars een aanvullende kapitaallastenvergoeding voor het jaar 2011 overeengekomen. Dit verzoek kan door de NZa, door de beleidsregel waar bezwaarde zich op beroept, op twee manieren worden gelezen: 1) bezwaarde verzoekt de NZa om per 2011 een gedeelte van de kapitaallasten die ten laste komen van het B-segment terug over te hevelen naar het A-segment; 2) bezwaarde verzoekt de NZa om een aanvullende kapitaallasten vergoeding in het A-segment bovenop de vergoeding waar zij recht op heeft onder de huidige beleidsregel. Ad 1. De Beleidsregel Definitieve opschoning budget in verband met uitbreiding B-segment 2009 (CI-1089) biedt de ziekenhuizen en de zorgverzekeraars de gelegenheid om in lokaal overleg een afspraak te maken over de schoning kapitaallasten in verband met de uitbreiding B-segment Door bezwaarde is naar aanleiding van deze beleidsregel een tweezijdig ondertekend Schoningsformulier 2009 ingediend. De NZa heeft de overeengekomen schoning kapitaallasten in de tariefbeschikking van 19 mei 2009 verwerkt. De budgetverlaging ten gevolge van deze schoning is door de NZa, conform de Beleidsregel CI-1089, eenmalig vastgesteld. De tariefbeschikking is inmiddels onherroepelijk geworden. Het verzoek van bezwaarde om een gedeelte van de kapitaallasten B-segment terug over te hevelen naar het A-segment kwalificeert feitelijk als een verzoek terug te komen op de tariefbeschikking van 19 mei De NZa overweegt dat volgens vaste beleidslijn een aanvraag, ontvangen na afloop van de bezwaartermijn van de oorspronkelijke aanvra(a)g(en), behoudens in het geval sprake is van nieuw gebleken feiten of veranderde omstandigheden, wordt afgewezen onder verwijzing naar de reeds verstreken indieningstermijn van de reeds definitief vastgestelde aanvraag (in casu de Schoning 2009). 9

10 Het ligt daarbij op de weg van de indiener van het verzoek om nieuw gebleken feiten of veranderde omstandigheden naar voren te brengen. Deze vaste beleidslijn is door het College van Beroep voor het bedrijfsleven in diverse uitspraken geaccordeerd. Verwezen wordt in dit verband onder meer naar CBb 28 mei 2009, LJN: BI7948 en CBb 24 januari 2013, LJN: BZ3241. De NZa ziet in het kader van de heroverweging van het besluit geen aanleiding te moeten afwijken van bovenvermelde beleidslijn en handhaaft haar eerder ingenomen standpunt dat niet wordt teruggekomen op de reeds definitief vastgestelde beschikkingen. De omstandigheid dat bezwaarde anno 2011 een verhoging van haar kapitaallasten heeft ondervonden, kan niet tot een ander oordeel leiden omdat de beleidsregel ziet op de vaststelling van de kapitaallastenverdeling anno 2009 ten gevolge van de uitbreiding B-segment Het financieel willen opvangen van een stijging in de kapitaallasten anno 2011 ten gevolge van nieuwe investeringen valt buiten de reikwijdte van de Beleidsregel Definitieve opschoning budget in verband met uitbreiding B-segment 2009 (CI-1089). Ad 2. Voor zover de verzochte aanvullende kapitaallastenvergoeding de stijgende kapitaallasten als gevolg van nieuwe investeringen dient op te vangen, merkt de NZa het volgende op. Binnen de budgetsystematiek komen de kapitaallasten ten gevolge van nieuwe investeringen automatisch volledig ten laste van het A- segment. In overeenstemming met de Beleidsregel Overgangsregime kapitaallastenvergoeding (CI-1085) is het mogelijk om een gedeelte van de kapitaallasten die het gevolg zijn van nieuwe investeringen aan het B-segment toe te rekenen. Dit kan in het nacalculatieformulier worden aangevraagd door een negatief bedrag op te nemen (omdat de kapitaallasten automatisch aan het A-segment worden toegerekend). Uit het nacalculatieformulier van bezwaarde volgt dat er van een overheveling van kapitaallasten naar het B- segment geen sprake is (er is geen negatieve post opgenomen). De kapitaallastenstijging die bij bezwaarde heeft plaatsgevonden komt daarom volledig ten laste van het A-segment. Voor de kapitaallasten in het A-segment gelden standaard afschrijvingspercentages opgenomen in de Beleidsregel Afschrijving (CI-957). Met de aanvullende kapitaallastenvergoeding, zoals deze wordt verzocht door bezwaarde, worden deze afschrijvingspercentages overschreden. De aanvullende kapitaallastenvergoeding is daarom strijdig met de Beleidsregel CI-957 van de NZA. De NZa constateert dat de vigerende beleidsregels geen ruimte bieden voor de aanvullende vergoeding van kapitaallasten. Omdat het niet mogelijk is om in lokaal overleg afspraken overeen te komen die strijdig zijn met de beleidsregel van de NZa, is het verzoek om een aanvullende vergoeding van de kapitaallasten conform beleid afgewezen. 10

11 2. Vergoeding verhuiskosten Bezwaarde verzoekt de NZa om een vergoeding voor de verhuiskosten naar de nieuwbouwlocatie van het ziekenhuis ad. [vertrouwelijk ]. Door bezwaarde wordt aangevoerd dat de verhuiskosten als onderdeel van de startkosten voor vergoeding in aanmerking dienen te komen. Bezwaarde verwijst hierbij naar de in de Bouwkostennota s van het College bouw onder het kopje startkosten opgenomen passage: Bij renovatie en vervangende nieuwbouw is verder ook altijd sprake van kosten voor verhuizing van patiënten, bewoners en inboedel. Het normatieve kader voor deze activiteit is vastgesteld op 0,7% van de nieuwbouwkosten. Bezwaarde doet primair een beroep op de Beleidsregels Compensatie IVA 2010 (BR/CU-2002) en Overgangsregime kapitaallastenvergoeding (CI-1085). Subsidiair doet bezwaarde een beroep op het schoningsregime zoals dat onder Aanvullende vergoeding kapitaallasten is aangegeven. De NZa kan bezwaarde hierin niet volgen. Het College bouw heeft op 19 juni 2006 een bouwvergunning verleend voor concentratie(nieuw)bouw van het ziekenhuis met een investeringsbedrag van [vertrouwelijk ] op prijspeil januari De goedgekeurde bouwkosten van de nieuwbouw, die hier onderdeel van uitmaken, bedroegen [vertrouwelijk ]. Het College bouw heeft ten aanzien van het totale investeringsbedrag opgemerkt dat het geheel in aanmerking komt voor nacalculatie op basis van de geldende WTG-beleidsregels. In de vergunning heeft het College bouw het verzoek van het ziekenhuis om gebruik te mogen maken van de mogelijkheid tot budgettair bouwen gehonoreerd. Bezwaarde heeft in de periode november 2007 t/m begin 2011 nieuwbouw gerealiseerd. In 2011 heeft de verhuizing plaatsgevonden van de drie oude locaties naar de nieuwbouwlocatie. Er heeft geen eindafrekening plaatsgevonden, omdat het College bouw zijn wettelijke taken reeds vóór de ingebruikname van het nieuwbouwproject had neergelegd. Omdat bezwaarde heeft gebouwd conform het principe van budgettair bouwen en daardoor een taakstellend investeringsbedrag heeft, volgt uit het schema in de Beleidsregel garantieregeling kapitaallasten 2011 t/m 2016 (BR/CU- 2001) dat de NZa de investeringsbedragen in de afgegeven vergunning tot uitgangspunt neemt. Uit de bijlage bij de overgelegde vergunning blijkt onder de specificatie van de startkosten dat deze is opgebouwd uit: - [vertrouwelijk ] oude plankosten - [vertrouwelijk ] reguliere startkosten (schoonmaak, PR, etc) - [vertrouwelijk ] interimvoorzieningen Van de ingediende reguliere startkosten ad. [vertrouwelijk ] is uiteindelijk een bedrag van [vertrouwelijk ] door het College bouw goedgekeurd (1,5% van de bouwkosten). De verhuiskosten vallen onder de reguliere startkosten en bedragen 0,7% van de bouwkosten. De verhuiskosten zijn daarmee vastgesteld op [vertrouwelijk ]. 11

12 Van de normatief vastgestelde startkosten, gecorrigeerd voor loonen prijsstijgingen, komt volgens het schema in de Beleidsregel garantieregeling kapitaallasten 2011 t/m 2016 (BR/CU-2001), 2-5% voor reguliere afschrijving in aanmerking in de jaren 2008 t/m Bezwaarde had in 2011 regulier op de (resterende) normatief vastgestelde startkosten kunnen afschrijven. Gelet op de percentages in de Beleidsregel afschrijving (CI-957) bedroeg het afschrijvingspercentage voor startkosten waaronder verhuiskosten 2,5%. Bezwaarde heeft echter in het nacalculatieformulier 2011 niet verzocht om een budgetvergoeding voor reguliere afschrijving. Beleidsregel Compensatie IVA 2010 (A-segment) In 2010 is de nieuwbouw van bezwaarde afgerond. De volledige ingebruikname (en dus ook de verhuizing met bijbehorende verhuiskosten) vond plaats in Uitgangspunt is dat het totale investeringsbedrag (inclusief indexatie) bij realisatie van de nieuwbouw wordt geactiveerd op de balans. Voor de startkosten (ad. [vertrouwelijk ]) betekent dit dat deze onder de immateriële vaste activa in 2010 konden worden geactiveerd. In 2010 heeft de versnelde afschrijving van de IVA A-segment plaatsgevonden. De NZa concludeert dat [vertrouwelijk ] van de door bezwaarde verzochte verhuiskostenvergoeding in 2010 onder de toen geldende beleidsregel versneld kon worden afgeschreven. Vast staat dat bezwaarde in 2011 een substantieel bedrag, te weten [vertrouwelijk ] in het kader van de IVA-regeling (met goedkeuring van de NZa) versneld heeft afgeschreven. Bezwaarde voert aan de vergoeding van de verhuiskosten in overleg met de zorgverzekeraar door te hebben geschoven naar Voor zover bezwaarde de startkosten (waaronder de normatief vastgestelde verhuiskosten) niet voor versnelde afschrijving heeft opgevoerd in de nacalculatie 2010 maar in de nacalculatie 2011 overweegt de NZa het volgende. De werkingssfeer van de Beleidsregel Compensatie IVA (BR/CU- 2002) is beperkt tot Conform de beleidsregel dient immers het verzoek tot versnelde afschrijving als onderdeel van de nacalculatie 2010 te worden gedaan. Als bezwaarde de normatieve verhuiskosten in 2010 niet heeft geactiveerd komt dit voor haar eigen rekening en risico. Het is niet mogelijk om bij de nacalculatie 2011 nogmaals een dergelijk verzoek te doen, aangezien de beleidsregel op dat moment niet meer geldend is. Alleen al hierom zal het verzoek van bezwaarde dienen te worden afgewezen. Verzoeken tot versnelde afschrijvingen worden in 2011 verder afgewezen wegens overschrijding van de voorgeschreven afschrijvingspercentages uit de Beleidsregel Afschrijvingen. Beleidsregel IVA B-segment De werkingssfeer van de Beleidsregel Overgangsregime kapitaallastenvergoeding (CI-1085) heeft betrekking op het B-segment. De aan het B-segment toe te rekenen IVA worden in het kader van de overgangsregeling in drie jaar versneld afgeschreven. 12

13 Conform het beleid worden de kapitaallasten B-segment ex ante (van te voren) eenmalig vastgesteld. Door de keuze voor eenmalige ex ante vaststelling van het na te calculeren bedrag blijven volumemutaties buiten beschouwing. Een uitzondering hierop zijn de investeringen voor bouwprojecten die worden uitgevoerd waarvoor vóór 1 januari 2008 een vergunning ex. WTZi is afgegeven en die wordt opgeleverd in het jaar 2008 of later. Voor deze bouwprojecten worden de afschrijvingskosten en rentekosten in de aanvaardbare kosten opgenomen. Daarbij vindt toerekening plaats van kapitaallasten aan het A-segment en het B-segment. Binnen de huidige budgetsystematiek komen de kapitaallasten ten gevolge van nieuwe investeringen automatisch volledig ten laste van het A-segment. In lokaal overleg kunnen afspraken worden gemaakt over het gedeelte kapitaallasten dat toegerekend dient te worden aan het B-segment. De overgangsregeling maakt een versnelde afschrijving in drie jaren mogelijk voor de kapitaallastentoename in het B-segment met ingang van de datum van ingebruikname van de desbetreffende activa. Deze afschrijving vindt plaats voor 75% in jaar t, 50% in jaar t+1 en 25% in het jaar t+3. Indien er een gedeelte van de nieuwe kapitaallasten aan het B-segment worden toegerekend zal dit in het nacalculatieformulier door middel van een negatief bedrag moeten worden aangevraagd (omdat de kapitaallasten automatisch aan het A-segment worden toegerekend). Uit het nacalculatieformulier van bezwaarde volgt dat er van een overheveling van kapitaallasten naar het B-segment geen sprake is (er is geen negatieve post opgenomen). De kapitaallastenstijging die bij bezwaarde heeft plaatsgevonden komt daarom volledig ten laste van het A-segment. Voor zover bezwaarde een beroep doet op de Beleidsregel Overgangsregime kapitaallastenvergoeding (CI-1085) moet de NZa vaststellen dat bezwaarde zich op de verkeerde beleidsregel beroept. Beleidsregel uitbreiding B-segment Voor zover bezwaarde een beroep doet op de Beleidsregel Definitieve opschoning budget in verband met uitbreiding B-segment 2009 (CI-1089) dient de beoordeling onder aanvullende vergoeding kapitaallasten als herhaald en ingelast te worden beschouwd. Conclusie De NZa constateert dat de vigerende beleidsregels geen ruimte bieden voor het versneld afschrijven van de werkelijke verhuiskosten. Omdat het niet mogelijk is om in lokaal overleg afspraken overeen te komen die strijdig zijn met de beleidsregel van de NZa, is het verzoek om de verhuiskostenvergoeding conform beleid afgewezen. 13

14 Bijzondere omstandigheden Resteert de vraag of ingevolge artikel 4:84 Awb sprake is van bijzondere omstandigheden die de NZa noodzaken om af te wijken van de beleidsregels. Er is slechts dan plaats voor het afwijken van de beleidsregels als de gevolgen van onverkorte toepassing van de beleidsregels voor bezwaarde wegens bijzondere omstandigheden onevenredig zijn in verhouding tot de met de beleidsregel te dienen doelen. Bezwaarde stelt uitdrukkelijk geen beroep te willen doen op de hardheidsclausule uit de Beleidsregel Overgangsregime kapitaallastenvergoeding (CI-1085). In de door bezwaarde aangevoerde bezwaargronden, dat zij in 2011 een stijging in haar kapitaallasten heeft gezien met de ingebruikname van de nieuwbouwlocatie van het ziekenhuis, ziet de NZa geen aanleiding om van de beleidsregels af te wijken. Bezwaarde was reeds bij de aanvraag van haar bouwvergunning op de hoogte dat zij van meerdere locaties naar één locatie zou verhuizen en dat dit mogelijk hogere verhuiskosten met zich mee zou brengen. Dat de normatief vastgestelde verhuiskosten niet afdoende zouden zijn, is iets dat bezwaarde naar voren had moeten brengen bij de vergunningsbeschikking. Of van het normatieve verhuiskostenvergoeding moet worden afgeweken was immers aan het College bouw om te beoordelen. Dat de NZa aansluit bij de door het College bouw vastgestelde vergunningsbedragen was bezwaarde al bij de vergunningverlening duidelijk gemaakt. In het voorschrift in de WTZi-vergunning over budgettair bouwen staat immers vermeld dat kostenrisico s en daaruit voortvloeiende financiële tegenvallers in veel gevallen niet als overmachtsituatie worden aangemerkt en daarom niet in aanmerking komen voor nacalculatie in de tarieven ex WTG. Voor zover bezwaarde afwijking vraagt van de beleidsregels van de NZa merkt de NZa op dat bezwaarde niet het enige ziekenhuis is dat van meerdere locaties naar één locatie is verhuisd. Buiten dat deze omstandigheid niet als bijzonder kan worden aangemerkt zit deze omstandigheid al verdisconteerd (dan wel van de omstandigheid is bewust geabstraheerd) in de beleidsregels, waardoor afwijking neer zou komen op een wijziging van de beleidsregels en daarvoor is de afwijkingsbevoegdheid niet bedoeld. Voor zover de primaire beslissing niet voldoende is gemotiveerd wordt dit gebrek in deze beslissing op bezwaar hersteld met bovenstaande overwegingen. CONCLUSIE Gezien het voorgaande verklaart de NZa het bezwaar ongegrond. 14

15 Ingevolge artikel 105 van de Wet marktordening gezondheidszorg (Wmg) kan een belanghebbende binnen zes weken na de datum van verzending van dit besluit beroep instellen bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven, postbus 20021, 2500 EA 's- Gravenhage. Het beroep dient conform artikel 6:5 lid 1 Awb schriftelijk en ondertekend te worden ingediend en moet tenminste de volgende gegevens bevatten: naam en adres van de indiener, een omschrijving van het besluit waartegen het beroep zich richt en de gronden van het beroep. Indien beschikbaar dient een afschrift van het besluit te worden meegezonden Hoogachtend, De Nederlandse Zorgautoriteit drs. T.W. Langejan, voorzitter Raad van Bestuur 15