De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 1

Transcriptie

1 De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 1

2 De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 2

3 De strijd om het geboorterecht - The Struggle for the Birthright - Dr. Stephen E. Jones De Bijbelteksten in dit boek komen uit de HERZIENE STATENVERTALING tenzij anders aangegeven. Kopiëren voor niet-commerciële niet commerciële doeleinden toegestaan Voor meer boeken zie: gods-kingdom kingdom-ministries.org ministries.org & bereastudies.nl De strijd om het geboorterecht geboorterech bereastudies.nl 3

4 De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 4

5 Andere vertaalde boeken van dr. Stephen E. Jones Het Jubeljaar van de schepping (Creation s Jubilee) Dit boek is gebaseerd op het concept van het Jubeljaar en hoe deze wet van toepassing is op Gods eigendomsrecht van de aarde. De mens kan zichzelf (zijn land ) voor een tijd verkopen, maar omdat hij zichzelf niet bezit heeft hij niet het recht of de mogelijkheid om zichzelf voor eeuwig te verkopen. Uiteindelijk krijgt God, bij het Herstel van alle dingen en de verzoening van heel de schepping, alles terug. De wetten van de tweede komst (The Law s of the Second Coming) De Wetten van de Tweede Komst is een diepgaande studie over de feestdagen van Israël en hun profetische betekenis met het oog op de tweede komst van Christus. De meeste christenen weten dat Pascha de dood van Christus aan het kruis tijdens Zijn eerste verschijning aanduidde; maar slechts weinigen begrijpen de betekenis van het Feest van de Bazuinen, de Verzoendag en het Loofhuttenfeest. Dit boek leert ons ook de wetten van het Zoonschap en het mannelijk Kind. De geheimen van tijd (Secrets of time) De openbaring van de tijd zoals deze in de Schrift en in de geschiedenis geopenbaard is. Het openbaart het belang van oktober 1986 als het 120 e Jubeljaar vanaf Adam en de juridische verklaring van het Jubeljaar in de herfst van Het boekt toont de volgorde van de geschiedenis aan en laat ook zien dat niets bij geval geschied. Het openbaart de tijd van benauwdheid van Jakob en hoe Amerika, Canada, Engeland en andere volken in het overkoepelende plan van God passen. Het Koninkrijk van God (The Kingdom of God) De meeste mensen denken bij het Koninkrijk van God aan de hemel. Er wordt vaak gedacht dat het Evangelie van het Koninkrijk hetzelfde is als het Evangelie van Redding. Dit boekje geeft de basis weer van het Evangelie van het Koninkrijk dat verkondigd moet worden aan alle volken voordat het einde komt (Mat. 24:14). De zonen van God (The Sons of God) In dit boekje behandelen we de verschillende aspecten van het zoonschap. Het doel van de schepping voor ons is om zonen van God te worden. Dit geschiedt door drie belangrijke stappen, die door de feestdagen worden gesymboliseerd. Daarnaast is het ook belangrijk dat we het verschil begrijpen tussen de twee verbonden en hoe deze in relatie staan tot deze drie feesten. Het herstel van alle dingen (The Restoration of AllThings) De Bijbel zegt dat elke knie zich zal buigen voor Jezus Christus en dat God aan Jezus het oordeel heeft toebedeeld. Hoe zal God dit doel behalen? Zal Hij dit doen door de mensheid niet te veroordelen voor de zonde? Of zal Hij dit doen door middel van Zijn oordelen? Dit boekje laat het verschil tussen het Universalisme, dat al het goddelijke oordeel ontkent, en de Leer van Herstel, die leert dat alle oordelen van de wet corrigerend zijn en leiden tot herstel. Als God iedereen zou kunnen redden Zou Hij dit dan doen?(if God could save everyone Would He?) Dit boekje laat u nadenken over God als eigenaar van de schepping en de logische conclusie die hieruit getrokken kan worden. Het begint met de Schepper en schetst een overzichtelijk beeld van het goddelijke plan voor Zijn schepping. Inbegrepen zijn studies over verlossing en het Jubeljaar. Het laat ook zien dat het herstel van alle dingen verplicht wordt gesteld door de goddelijke wet. Gods stem horen (Hearing Gods Voice) Wat betekent het in Bijbels en experimenteel optiek om de stem van God te horen. En wat betekent het om te wandelen in de Geest van openbaring, in tegenstelling tot het horen en gehoorzamen van afgoden in ons hart. Velen vinden dit het meest waardevolle boek dat wij hebben geschreven. De wetten van geestelijke oorlogvoering (The Law s of Spiritual Warfare) Een studie over de oorlogswetten uit Deuteronomium 20, die eveneens de wetten van geestelijke oorlogvoering zijn. Een ieder die deelneemt aan geestelijke oorlogvoering moet zich bewust zijn van deze wetten. Wie is een Jood? (Who is a Jew?) In Romeinen 2:28, 29 vertelt Paulus ons wie WEL een Jood is en wie NIET. Het antwoord hierop kan niet worden verkregen door te kijken naar de genen van iemand, maar door te kijken naar de wettelijke eisen van het burgerschap van een stam van Israël. Dit laat zien dat de Joden die Christus hebben geaccepteerd en alle anderen die Hem hebben aangenomen als Koning Messias degenen zijn die op een legale manier binnen de stam van Juda zijn opgenomen en dus Joden zijn. Aan de andere kant zijn degenen die Hem uiteindelijk hebben verworpen GEEN Joden, omdat zij in opstand zijn gekomen tegen de Koning van Juda en zodoende hun burgerschap van Juda hebben verspeeld. Wie is een Israëliet? (Who is anisraëlite?) Dit 50 pagina s tellende boek is een vervolg op het boek Wie is een Jood. Het spoort de natuurlijke Israëlieten op (dat wil zeggen, ex-israëlieten van de diaspora) die van Israël naar Assyrië en tot in Europa en andere delen van de wereld zijn verstrooid. Het laat ook zien dat als je een Israëliet bent, dit een kwestie van wettig burgerschap is. Om een burger van Israël te worden moet iemand overeenstemmen met het gegeven dat Jezus Christus bij zijn tweede komst als Houder van het Eerstgeboorterecht (Jozef) terugkomt. Met andere woorden, iemand moet een overwinnaar zijn om een Israëliet te zijn. Op deze manier verkreeg Jakob namelijk, als eerste, de naam Israël. Wanneer is Jezus nu ECHT geboren?(when was Jesus REALLY born?) Een fascinerende geschiedenis rond de gebeurtenissen rond de geboorte van Jezus. Op 5 februari in het jaar 2 v.chr. vaardigde de Romeinse Senaat een besluit uit waarmee zij keizer Augustus tot Vader des Vaderlands benoemden. Zij eisten dat de hele Romeinse wereld dit besluit bekrachtigde. Cyrenius werd naar Syrië en Palestina gezonden om deze volkstelling (inschrijving) uit te voeren. Zie Lukas 2:1. Dit en vele andere historische gebeurtenissen bewijzen afdoende dat Jezus in 2 v.chr. geboren is. De schuldbrief in profetie (The Debtnote in Prophecy) Dit kleine boekje is een studie over de implicaties van de gelijkenis van Jezus uit Mattheüs 21:33-45, in het licht van de Bijbelse geschiedenis. De wetten van alsem en uitwerpselen (The Law s of WormwoodandDung) Het woord alsem in de Bijbel betekent eigenlijk opium, en de profeten spreken daar in geestelijke betekenis over. Het staat in relatie tot de wetten van uitwerpselen, die duiden op problemen met de afgoden van het hart. Ezechiël vertelt ons hoofdzakelijk over dit probleem. Bijbels geld: De zilver-gerstnorm (Biblical Money: The Silver-Barley Standard) Dit kleine boekje laat ons het verschil zien tussen het monetaire systeem van Babylon en dat van het Koninkrijk. De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 5

6 De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 6

7 DE STRIJD OM HET GEBOORTERECHT DOOR DR. STEPHEN E. JONES INHOUDSOPGAVE Noot van de vertaler... 9 Hoofdstuk 1: Het geboorterecht A. Het heersersmandaat Hoofdstuk 2: Het verhaal van Ezau A. Waarom verachtte Ezau het geboorterecht? B. Sem is Melchizedek C. Ezau is Edom, Idumea, het Seïrgebergte, Teman en Amalek D. De uitverkoop van het geboorterecht: opbieden E. Het heersersmandaat door bedrog gestolen F. Izaks zegen aan Jakob G. Ezau de eerste zionist H. De profetie van Maleachi over Edom I. De verovering van de Makkabeeën over Edom in 126 v.chr J. Herodus; het patroon van een Joods-Edomitische koning Hoofdstuk 3: Het verhaal van Ezau A. De zegen van Jakob aan Juda B. Het raadsel van Simson over de dode leeuw C. De breuk in het koninkrijk D. De twee vijgenbomen van Juda E. Het goddelijke oordeel voor ongehoorzaamheid Hoofdstuk 4: De wetten van tegenspoed A. Het ijzeren juk B. Het houten juk C. Israël verlangt naar een koning D. Waar God verkiest om Zijn naam te laten wonen Hoofdstuk 5: De gevangenschappen van Juda A. Juda verwerpt het houten juk B. Juda veroordeeld tot een ijzeren juk C. Jeremia s advies aan de goede vijgen D. De terugkeer uit ballingschap E. De voortduring van het gevangenschap van het houten juk F. De opstand tegen Rome (en God): n.chr G. Het ijzeren juk opnieuw op de slechte vijgen van Juda geplaatst H. De timing van het oordeel over Jeruzalem I. De inname van Masada: 73 n.chr De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 7

8 Hoofdstuk 6: De verwerping van Jezus A. Absalom: De tijdelijke veroveraar van Davids troon B. Gekruisigd op de schedel van de olijfberg C. Juda s opstand tegen koning Jezus D. Judas: Zoon van het verderf E. Verraden in het huis van hen die mij liefhebben Hoofdstuk 7: Het geschil A. Vervangingstheologie B. De goede vijgenboom was de kerk C. De wet van het snoeien van bomen D. Offerwetten E. Wie is een Jood? F. De vroege Kerk Hoofdstuk 8: Het Nieuwe Jeruzalem A. Jesaja profeteert over de Nieuwtestamentische bruid B. De muren van het Nieuwe Jeruzalem C. De poorten van het Nieuwe Jeruzalem D. Profetieën over Jeruzalem en Sion E. Profetieën over de herbouwde tempel F. Twee soorten Jeruzalem met verschillende eindbestemmingen G. Hagar is door Sara vervangen De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 8

9 NOOT VAN DE VERTALER Dit boek is in het Nederlands vertaald als doel om een eye-opener voor christenen te zijn. Het nodigt u als lezer uit om te ontdekken wat God in de Bijbel over Zijn volk Israël zegt. Wij leven nu in een tijd waar het lijkt alsof het volk Israël weer gevonden is en zich heeft gevestigd in het kleine stukje land in Palestina. Maar is dit ook zo? Ik hoop dat het lezen van dit boek u ten minste aan het denken zet en u ernaar zult verlangen om de waarheid ofwel dé Waarheid te leren kennen (Joh. 14:6). Vanaf 1948 is de staat Israël opgericht. Het Israël dat het volk van God, het volk van Jezus moet zijn. Maar als we enkele feiten op een rijtje zetten dan blijken er veel haken en ogen aan te zitten. Feit 1: Jezus heeft als opgestane Zoon alle macht over de aarde verkregen (Mat. 28:18). Hij is dus met recht de Koning over de aarde. Elk volk op aarde en in het bijzonder Zijn volk Israël zou dus deze Koning moeten dienen. Toch blijft Israël al meer dan zestig jaar Jezus Christus verwerpen en nemen ze het volmaakte Offer niet aan, maar gaan ze stug door met het brengen van eigen offers. Feit 2: Het volk Israël bestaat uit twaalf stammen, de staat Israël bestaat voornamelijk uit één stam: de Joden (ofwel Juda). En wel Joden die Jezus verwerpen. Denk aan wat Paulus over een ware Jood zegt (Rom. 2:28, 29). Een ware Jood is een volgeling van Jezus, wiens hart besneden is, hetgeen dus per sé door zijn uiterlijk zichtbaar is. Feit 3: Na de dood van Salomo scheurde het koninkrijk (1 Kon. 11:31). Het werd verdeeld in het tien-stammenrijk (Israël) en het twee-stammenrijk (Juda). Beide rijken hadden een eigen rol te vervullen in het plan van God. Juda (de natie) moest de Verlosser, de Koning, voortbrengen en Israël (de natie) moest het Koninkrijk voortbrengen. De rol van Juda is in 2 v.chr. door Jezus vervuld. In dat jaar is namelijk de Koning geboren (zie het boek Wanneer is Jezus nu ECHT geboren ). De rol van Israël is tot nu toe nog niet vervuld. Het lijkt erop dat de Joden nu ook de rol van Israël willen vervullen. Maar is dit ook mogelijk? Dit zijn slechts enkele feiten die een om een antwoord schreeuwen. Maar al te vaak wordt de staat Israël (de natie Juda die Jezus verworpen heeft) met het volk Israël (het twaalf-stammenrijk, het koninkrijk) verward. Met als gevolg dat heel de christelijke wereld en alle kerken de staat steunen, zonder te weten wat ze eigenlijk aan het doen zijn. Dit boek is het eerste deel van het boek The Struggle for the Birthright van Stephen Jones. Dit eerste deel richt zich hoofdzakelijk op de waarheden over de strijd om het geboorterecht in de Bijbel. Het tweede deel richt zich voornamelijk op de strijd om het geboorterecht op politiek vlak in de 20 e eeuw. De Engelse Bijbelteksten zijn overgezet naar het Nederlands middels de vertaling van de Herziene Statenvertaling (HSV). Remmer Remmers Nederland, 2012 De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 9

10 De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 10

11 HOOFDSTUK 1 Het geboorterecht De strijd om het geboorterecht en om de heerschappij over de aarde is,door het verhaal in Genesis 27 over Jakob en Ezau, onder christenen zeer bekent. De geschiedenis van die strijd is echter niet zo bekend. Vanwege deze reden begrijpen veel christenen de huidige strijd, die Jesaja 34:8 de rechtszaak van Sion noemt, niet. Als christenen deze historische strijd wel zouden begrijpen, zouden zij een heel andere opvatting van Bijbelprofetie hebben dan de opvatting die vandaag de dag populair is. Er zijn twee primaire studiegebieden die de ruggengraat van Bijbelprofetie vormen. De eerste is de kennis over de feestdagen van Israël, die wij grondig in ons boek De wetten van de tweede komst hebben behandeld. Het twee gebied is de kennis over de geschiedenis van het geboorterecht van Adam tot onze tijd. Dit tweede gebied zullen we in dit boek gaan behandelen. HET HEERSERSMANDAAT Het geboorterecht dat in het begin aan Adam is gegeven bestaat uit twee delen, namelijk het heersersmandaat en het vruchtbaarheidsmandaat. Het heersersmandaat wordt in Gen. 1:26 gegeven, 26 En God zei: Laten Wij mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis; en laten zij heersen[heb. radah, heerschappij voeren ] over de vissen van de zee, over de vogels in de lucht, over het vee, over heel de aarde en over al de kruipende dieren die over de aarde kruipen! Binnen dit goddelijke mandaat zien wij dat God de mens heeft geschapen om te heersen. Het Hebreeuwse woord is radah en betekent letterlijk heerschappij voeren. Dit is dan ook het oorspronkelijke heersersmandaat. Hierdoor werd Adam als koning over heel de aarde bevestigd. Vele tegenstanders van deze troon zijn de afgelopen eeuwen opgestaan. Nimrod was de eerste opvallende persoon die dit deed, hij heeft ook Babylon gesticht (Gen. 10:10). Letterlijk betekent Nimrod rebel. Hij kwam in opstand tegen de heerschappij van Noach en Sem (de stichter van Jeruzalem) en vestigde hij als tegenbeeld de stad Babel, ofwel Babylon. Vanaf die tijd droomt men van het heersen van de wereld en van het maken van onderdanen binnen hun wereldrijk. Maar al deze tegenstanders van de troon willen volgens hun eigen opstandige wetten regeren in tegenstelling tot de goddelijke wet en Christus, die Gods gezalfde Koning is. Het heersersmandaat dat aan Adam gegeven was gaf hem geen regels of adviezen om de aarde goed te regeren. Omdat Adam naar het beeld van God geschapen was, was een goede wereldregering ingeschapen. Maar nadat Adam zondigde en hij de heerlijkheid van God verloor, duurde het niet lang voordat het zuurdesem van de zonde de gevallen mens het idee gaf dat heerschappij voeren betekende anderen in slavernij brengen en hen de wil van de heersers opdringen, ongeacht wat die wil ook was. Pas toen de goddelijke wet aan Mozes werd gegeven kreeg de mens een duidelijker beeld van de wil van God wat betreft heerschappij voeren. Het eerste gebod, dat op heersers van toepassing is, hield in dat de heersers hun macht onder God moesten uitoefenen. Het feit dat heersers goddelijke wetten kregen om hierdoor te regeren, toonde aan dat God hun geen licentie gaf om te regeren volgens hun eigen grillen of opvatting van goed en fout. Er werd van hen verwacht dat zij vanuit goddelijke openbaring regeerden. De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 11

12 Misschien is de primaire wet van heerschappij wel gegeven in Deut. 1:16, 17, waar Mozes het volgende zegt, 16 Ook beval ik in die tijd uw rechters: Luister naar de geschillen tussen uw broeders, en oordeel rechtvaardig tussen een man, zijn broeder en de vreemdeling die bij hem is. 17 U mag niet partijdig zijn in de rechtspraak: zowel de kleine als de grote moet u aanhoren. U mag voor niemand bevreesd zijn, want de rechtspraak behoort aan God. In het Nieuwe Testament wordt dit concept van onpartijdigheid in Jakobus 2:9 herhaald, waar de broer van Jezus het volgende schreef, 9 Maar als u met aanzien des persoons handelt, begaat u een zonde en wordt u door de wet ontmaskerd als overtreders. Tegen de tijd dat wij bij de Nieuwtestamentische era aankwamen hadden wij de volkomen openbaring van het heersersmandaat al door het voorbeeld van Jezus Chritus gekregen. Hoewel Hij geboren was om Koning te worden, kwam Hij echter als dienaar. Hij kwam niet om een volk tot een privilege te roepen. Toen de discipelen discussieerden wie het belangrijkste binnen het Koninkrijk zou zijn, legde Jezus het duidelijkste principe van heerschappij voeren af. Lukas 22:24-30 zegt, 24 Er ontstond ook onenigheid onder hen over wie van hen geacht werd de belangrijkste te zijn. 25 En Hij zei tegen hen: De koningen van de volken heersen over hen, en wie macht over hen hebben, worden weldoeners genoemd. 26 Bij u echter moet dat zo niet zijn, maar de belangrijkste onder u moet als de jongste worden en wie leiding geeft als iemand die dient. 27 Want wie is belangrijker: hij die aanligt of hij die bedient? Is het niet hij die aanligt? Ik echter ben in uw midden als Iemand Die dient. 28 En u bent het die steeds bij Mij gebleven bent in Mijn verzoekingen. 29 En Ik beschik u het Koninkrijk, zoals Mijn Vader dat aan Mij beschikt heeft, 30 opdat u eet en drinkt aan Mijn tafel in Mijn Koninkrijk en op tronen zit en de twaalf stammen van Israël oordeelt. Ook zegt Jezus in Mat. 23:8-12 opnieuw, 8 Maar u mag zich geen rabbi laten noemen, want Eén is uw Meester, namelijk Christus; en u bent allen broeders. 9 En u mag niemand op de aarde uw vader noemen, want Eén is uw Vader, namelijk Hij Die in de hemelen is. 10 En u mag niet meesters genoemd worden, want Eén is uw Meester, namelijk Christus. 11 Maar de belangrijkste van u zal uw dienaar zijn. 12 En wie zichzelf zal verhogen, zal vernederd worden; en wie zichzelf zal vernederen, zal verhoogd worden. Met andere woorden, zij die vanuit Gods oogpunt geroepen worden als heersers zijn niet degenen die door mensen als koningen, rabbi s, leraren, profeten of mannen van naam erkend worden. De heersers in Gods ogen zijn degenen die God en Zijn volk dienen. Dit is de gedachte van God. Dit is hoe God Adam bedoeld had als heerser over Zijn schepping. Dit zijn de soort mensen die het Koninkrijk van God bij de eerste opstanding zullen regeren (Op. 20:6). Dit zijn degenen die de woorden van Jezus serieus hebben genomen en het concept van het dienen van anderen, in plaats van zich te laten bedienen,hebben gegrepen. Deze opvatting van rechters die onpartijdig zijn, die als dienaren heersen, die het beste met het volk voor hebbe, in plaats van hen uitbuiten voor hun eigen welzijn en gemak, is in de eeuwenlange strijd tussen het koninkrijk van de duisternis en het Koninkrijk van Godcruciaal. Elk volk dat claimt dat zij geroepen zijn om het Koninkrijk te regeren, zullen uiteindelijk gediskwalificeerd worden wanneer zij niet volgens deze basisnormen regeren. De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 12

13 Als u verder zult lezen, zult u zien hoe dit principe de denkwijze van de kerk behoort te beïnvloeden. De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 13

14 HOOFDSTUK 2 Het verhaal van Ezau De meeste kennen het verhaal van Jakob en Ezau wel. Genesis 25 zegt ons dat zij een tweeling waren van Izak en Rebekka. Gen. 25:22, 23 zegt ons dat voordat ze nog geboren waren het al leek of zij beide in de buik van de moeder al vochten: 22 De kinderen stootten in haar lichaam tegen elkaar. Toen zei zij: Als dit zo is, waarom overkomt mij dit? En zij ging de HEERE raadplegen. 23 De HEERE zei toen tegen haar: Er zijn twee volken in uw schoot, en twee naties zullen zich uit uw lichaam vaneenscheiden. Het ene volk zal sterker zijn dan het andere en de meerdere zal de mindere dienen. Ezau kwam als eerste ter wereld, dus als oudste zoon zou hij normaliter het geboorterecht beërven. Toch leren wij vanuit de geschiedenis en vanuit Rom. 9:9-13 dat God Jakob, in plaats van Ezau, voorbestemd had om het geboorterecht te ontvangen. Dit was het fundament van de strijd tussen de twee broers. WAAROM VERACHTTE EZAU HET GEBOORTERECHT? De Bijbelse optekening in Genesis 25 gaat vervolgens verder door ons te vertellen dat Ezau op een dag terugkeerde van het veld en erg moe was. Vervolgens verkocht hij zijn geboorterecht voor een kom soep die Jakob aan het maken was. Gen. 25:34 eindigt vervolgens met: Zo verachtte Ezau het eerstgeboorterecht. Deze paar details vertellen ons niet echt waarom Ezau zijn geboorterecht verachtte. Over het algemeen zou een dergelijk vleselijkgerichte man zijn geboorterecht willen houden, want zulke mensen lijken altijd een verlangen naar welvaart en macht te koesteren. Izak was behoorlijk rijk, want hij had het geboorterecht van zijn vader Abraham geërfd, die eveneens zeer rijk was geweest. Abraham kon in de strijd om zijn neef Lot in Genesis 14:14 te bevrijden in feite 318 gewapende mannen voeden. Niemand zo zoveel slaven en slavenfamilies zonder enorme rijkdom kunnen onderhouden. Dus waarom zou Ezau al deze rijkdom verachten? Hij moet een reden gehad hebben om te denken dat dergelijke welvaart niet aan de orde was, want de vleselijke mens denkt niet op deze manier. Als wij buiten de Bijbel op zoek gaan naar een oude historische bron en in het Boek van de Oprechte (Jasher) duiken, vinden we een mogelijk antwoord. Het Boek van de Oprechte wordt in Jozua 10:13 en in 2 Sam. 1:18 aangehaald. Na de verwoesting van Jeruzalem in 70 n.chr. was dit boek verloren totdat in 1613 in een kantoor van een rabbi een oude kopie werd gevonden. In 1840 werd het tenslotte in het Engels vertaald (The Book of Jasher - Jasher betekend in het Nederlands Oprechte ). Jasher schenkt ons een interessant verslag dat verklaart waarom Ezau zijn geboorterecht verachtte. Jasher 27:1-13 zegt, 1 En na die tijd, na de dood van Abraham, ging Ezau regelmatig het veld in om te jagen. 2 En Nimrod, de koning van Babel, die ookamrafel is, ging eveneens samen met zijn bewakers regelmatig het veld in om te jagen en om met hen in de koelte van de dag een wandeling te maken. En alle dagen hield Nimrod Ezau in de gaten, want al deze dagen was Nimrod in zijn hart jaloers op Ezau. 4 Op een zekere dag ging Ezau het veld in om te jagen en zag daar in de woestijn Nimrod met zijn twee bewakers lopen. 5 En al zijn machtige mannen en manschappen waren samen met hem in de woestijn, maar zij bleven op een afstand van hem en gingen vandaar in verschillende richtingen uiteen om te jagen en Ezau verborg zich voor Nimrod en bespiedde hem in de woestijn. 6 En Nimrod en zijn bewakers die bij hem waren zagen hem niet en Nimrod en zijn bewakers De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 14

15 liepen constant in het veld in de koelte van de dag om te zien waar zijn mannen aan het jagen waren. 7 En Nimrod en zijn twee bewakers kwamen op de plaats aan vanwaar zij waren vertrokken toen Ezau opeens uit zijn schuilplaats te voorschijn kwam en zijn zwaard trok en zich al rennend tot Nimrod spoedde en zijn hoofd afhakte. 8 En Ezau vocht wanhopig met de twee bewakers die Nimrod hadden vergezeld en toen zij hem nariepen keerde Ezau zich om en doodde hij hen met zijn zwaard. 9 En alle machtige mannen van Nimrod, die hem hadden verlaten om in de woestijn te gaan jagen, hoorden van verre een noodkreet en zij herkenden de stemmen van de bewakers en spoedden zich tot hen om te zien wat er aan de hand was en troffen hun koning en de twee bewakers dood aan. 10 En toen Ezau de manschappen van Nimrod van verre aan zag komen, vluchtte hij; en Ezau nam de waardevolle gewaden van Nimrod, die de vader van Nimrod hem had nagelaten en waardoor Nimrod over heel het land heerste en hij vluchtte en verborg hen in zijn huis. 11 En Ezau nam de gewaden en rende vanwege de mannen van Nimrod naar de stad en kwam vermoeid en uitgeput van het gevecht bij het huis van zijn vader aan en toen hij zijn broer Jakob naderde en voor hem ging zitten was hij bereid om door verdriet te sterven. 12 En hij zei tot zijn broer Jakob: Zie, deze dag zal ik sterven, en waarom zou ik dan het geboorterecht willen? En Jakob handelde in dit vooral zeer geslepen en Ezau verkocht zijn geboorterecht aan Jakob, want de HEERE had het zo tot stand gebracht. 13 En het deel van Ezau van de grot in het veld van Machpela, dat Abraham van de kinderen van Heth als bezit voor een begraafplaats had gekocht, verkochte Ezau ook aan Jakob en Jakob kocht dit alles van zijn broer Ezau. In dit verslag zien we dat Ezau, net als Nimrod (Gen. 10:9), een jager was. Nimrod was jaloers op Ezau s jachttalent en hij bespiedde hem, of liet hem in de gaten houden. Dit wist Ezau blijkbaar, want het Boek van de Oprechte is vanuit het perspectief van Jakob geschreven. Op een dag begon Ezau Nimrod te bespieden en overviel hij hem vanuit zijn schuilplaats. Vervolgens doodde Ezau Nimrod en moest daarna tegen de twee bodyguards van Nimrod vechten voor zijn leven. Nadat hij ook hen had gedood rende hij voor zijn leven, want hij hoorde de andere mannen van Nimrod aanstormen om de bewakers van Nimrod te hulp te schieten. Omdat alle mannen die Ezau daadwerkelijk gezien hadden dood waren, waren er waarschijnlijk geen getuigen, waardoor de andere mannen slechts konden gissen wie hun koning had overvallen. Ezau ontsnapte en rende naar huis, waarbij hij de speciale gewaden (of kleden) van Nimrod meenam. Er wordt van deze gewaden gezegd dat God deze aan Adam had gegeven, waarmee aangetoond werd dat hij het recht op wereldregering had. In die dagen waren gewaden van grote betekenis. Merk op dat toen Jakob het geboorterecht aan zijn zoon Jozef gaf, hij hem eveneens een bijzonder veelkleurig gewaad gaf(gen. 37:3). Het zevende hoofdstuk van het Boek van de Oprechte legt uit dat de gewaden van Adam op Noach waren over gegaan, maar dat na de vloed, toen Noach van de wijn dronken was geworden, zijn zoon Cham die gewaden had gestolen. Cham heeft ze waarschijnlijk nooit proberen te dragen, maar liet deze aan zijn zoon Cusjna, die deze op zijn beurt tenslotte aan zijn zoon Nimrod gaf. Nimrod was de eerste die ze op twintig jarige leeftijd openlijk ging dragen en vanwege deze huiden legde hij een claim op Adams heersersmandaat over de hele aarde. Op deze manier werd Nimrod de eerste openlijke rebel die zich de goddelijke autoriteit van Noach en Sem toe-eigende. Ezau stal de gewaden van Nimrod en leek zo dus de erfgenaam van het heersersmandaat over de aarde te zijn. Hij dacht dat hij met deze gewaden als Nimrod kon zijn en de wereld kon regeren. Waarom zou hij de zegen van Izak nog nodig hebben? Izak hoorde bij Sem, de stichter van Jeruzalem, wiens titel Melchizedek, koning der gerechtigheid of Adoni-zedek heer der gerechtigheid was. Dit werd in feite de titel voor alle koningen lang nadat Sem gestorven was en in Jozua 10:1 lezen we van een dergelijke koning met deze naamtitel. De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 15

16 SEM IS MELCHIZEDEK Om aan te tonen dat Sem Melchizedek uit Gen. 14:18 is zullen we een stuk uit Jasher 16:11, 12 citeren, dat ons over het verhaal van Abrahams ontmoeting,nadat hij Lot bevrijdt had, met Melchizedek vertelt: 11 En Adoni-Zedek koning van Jeruzalem, die ook Sem is, ging uit met zijn mannen om Abram en zijn mannen met brood en wijn te ontmoeten, en in vallei van Melech verbleven zij. 12 En Adoni-Zedek zegende Abram, en Abram gaf hem van alles wat hij van zijn vijanden had buitgemaakt een tiende deel, want Adoni-Zedek was een priester van God. Velen hebben Melchizedek verkeerd begrepen, denkende dat hij een incarnatie van Jezus Christus was. Hun geloof is gebaseerd op een verkeerde interpretatie van Heb. 7:1-8. Vers 3 zegt het volgende over Melchizedek: 3 Zonder vader, zonder moeder, zonder stamboom kent hij geen begin van dagen en ook geen levenseinde, maar aan de Zoon van God gelijkgemaakt. Dit moet in de context van vers 6 begrepen worden. Heb. 7:6 zegt: Hij echter, die niet van hen afstamt, heeft van Abraham tienden genomen, en hij heeft hem gezegend die de beloften gekregen had. De Statenvertaling zegt: Maar hij, die zijn geslachtsrekening uit hen niet heeft, die heeft van Abraham tienden genomen. Met andere woorden, de geslachtrekening van Melchizedek is niet door een Bijbelse schrijver getraceerd of OPGETEKEND, en op deze manier is hij eveneens een beeld van Christus. Het betekent NIET dat Melchizedek letterlijk geen ouders had. Het zegt alleen maar dat hij slechts vanuit het niets in dat Bijbelverhaal ten tonele verschijnt, zonder de achtergrondinformatie van wie hij was en wie zijn ouders waren. Deze goddelijke stilte binnen dat Bijbelgedeelte werd bewust op deze manier opgetekend om van hem een beeld van Christus te maken, ofwel aan de Zoon van God gelijkgemaakt. Sem zelf leefde tot de volle leeftijd van 600 jaar. Hij was een eeuw oud toen de vloed kwam en leefde na de vloed vervolgens nog eens 500 jaar. Als iemand de genealogieën uit Gen. 11 op een rijtje zet, zoals wij in ons boek De geheimen van tijd hebben gedaan, dan zien wij dat Sem Abraham overleefde. Sem stierf in wezen toen Izak 50 jaar oud was. De Joodse tradities leren dat Sem Jeruzalem gesticht heeft en dat hij zodoende ook haar koning was. Tijdens heel het leven van Abraham was hij in leven. Op deze manier is het alleen maar logische dat Abraham aan hem tienden betaalde, want hij was de ware koning over heel de aarde en de houder van het geboorterecht. Omdat Sem Abraham overleefde heeft Abraham in feite nooit het geboorterecht ontvangen, hoewel hij er wel voor in aanmerking kwam. Daarom ging het geboorterecht direct van Sem op Izak over, en dit is de reden waarom het Bijbelverhaal niets over het geboorterecht zegt totdat de zonen van Izak erom gaan vechten. EZAU IS EDOM, IDUMEA, HET SEÏRGEBERGTE, TEMAN EN AMALEK Het begrijpen van Ezau wie hij is en hoe zijn leven de moderne geschiedenis heeft beïnvloed is van wezenlijk belang binnen de studie van Bijbelprofetie. De nakomelingen van Adam kregen in de Bijbel verschillende namen. De eerste naam was Edom, dat, zoals we in Genesis 25:30 lezen, rood betekent, 30 Toen zei Ezau tegen Jakob: Laat mij toch slurpen van dat rode, dat rode daar, want ik ben moe. Daarom gaf men hem de naam Edom [ rood ]. De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 16

17 De Hebreeuwse naam Edom wordt soms in haar Griekse vorm Idumea geschreven. Dit zijn dezelfde namen, alleen in een andere taal geschreven. Door met de dochter van Seïr de Horiet te trouwen maakte Ezau een verbond met hem en ging vervolgens, zoals we in Genesis 36:8 lezen, bij die Kanaänitische familie wonen, 8 Daaromging Ezau in het Seïrgebergte wonen. Ezau, dat is Edom. Het Boek van de Oprechte bevestigt dit, waarbij de reden aangedragen wordt dat hij vanwege het geschil met de Kanaänieten over grasland en waterrechten verhuisde. Vervolgens trouwde hij zich binnen de familie van Seïr dehoriet en gaf hij zijn dochters ten huwelijk aan de mannen binnen die familie (Jasher 30:29). Vanwege een geschil roeide de familie van Ezau uiteindelijk de familie van Seïr de Horiet uit, waardoor hij dus heel dat land beërfde. Op deze manier werd het Seïrgebergte het erfdeel van Ezau, het land van Edom en wordt dit later in de Schrift ook zo genoemd. Het lag ten zuiden van de Dode Zee tot aan de Golf van Akaba bij de Rode Zee. In Ezechiël 35 is de profetie tegen de afstammelingen van Ezau direct gericht tot Seïrgebergte en heel Edom (Ez. 35:15). De profeet uit in 25:13 zijn anti-ezau profetie ook tegen Teman. Teman was Ezau s kleinkind door Elifaz (Gen. 36:11). Elifaz had eveneens een zoon met de naam Amalek (Gen. 36:12) die een prominente stam binnen Edom vestigde. Zij waren een van Israëls felste vijanden. Zij vestigde zich in het oosten van Edom, tussen Kanaän en Egypte. Het waren de Amalekieten die Israël aanvielen toen zij onder Mozes uit Egypte kwamen. Zolang Mozes met zijn opgeheven handen voor Israël bemiddelde won Israël de slag (Exodus 17:11). Nadat Israël Amalek in Exodus 17:16 had verslagen vertelde God aan Mozeshet volgende, 16 Hij zei: Voorzeker, de hand op de troon van de HEERE! De strijd van de HEERE zal tegen Amalek zijn, van generatie op generatie! Vanaf die tijd identificeerden de profeten de nakomelingen van Ezau constant als Israëls vijand die in latere tijden omvergeworpen zou worden.het boek Obadja bestaat slechts uit een hoofdstuk, maar het is geheel aan dit onderwerp gewijd. Het zegt in vers 18 dat het huis van Ezau verteerd zal worden zoals een stoppelveld door vuur verteerd wordt. 18 Dan zal het huis van Jakob een vuur zijn, het huis van Jozef een vlam, en het huis van Ezau zal tot stoppels worden; zij zullen tegen hen ontbranden en hen verslinden, zodat er geen ontkomene zal zijn voor het huis van Ezau! Ja, de HEERE heeft gesproken! Interessant detail is dat het vuur als eerste als het huis van Jakob (Israël) wordt aangeduid, en vervolgens meer specifiek als het huis van Jozef. Onthoudt dat Jozef de houder van het geboorterecht was en de naam Israël droeg, sinds Jakob die naam in Gen. 48:16 aan de zonen van Jozef gegeven had. Dit laat in het bijzonder het conflict tussen Jozef en Ezau zien. De reden is dat beide huizen om het geboorterecht vochten. Ezau was het kwijtgeraakt en zijn nakomelingen verlangden ernaar om het terug te krijgen. Uiteindelijk verkreeg Jozef het, maar zou het in latere tijden tijdelijk verliezen. De strijd om het geboorterecht wordt in Jesaja 34:8 de rechtszaak van Sion genoemd, 8 Want het zal zijn de dag van de wraak van de HEERE, het jaar van de afrekening om de rechtszaak van Sion. Het Hebreeuwse woord waarmee rechtszaak is vertaald is reeb, en de Concordantie van Strong geeft het weer als een twist (persoonlijk of juridisch). Met andere woorden, God heeft voor Edom een afspraak in de rechtbank gepland, want Hij heeft een juridische zaak, of twist, wat betreft Sion, ofwel wat betreft het besturen van het Koninkrijk. Omdat Sion oorspronkelijk de plaats was waar Davids regeringzetel zich bevond werd het De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 17

18 een symbool voor het besturen van het Koninkrijk. Vanaf deze kant van het kruis geloven wij natuurlijk dat het Nieuwe Jeruzalem het Oude Jeruzalem overruled, en zo is er ook het Nieuwe Sion dat van haar oorspronkelijke locatieverschilt. Hier zullen we in hoofdstuk 8 over uitweiden. Wanneer we eenmaal begrijpen dat de profetieën wat betreft Ezau onder al deze namen opgetekend staan, wordt het duidelijk dat de Bijbel vol staat van profetieën tegen de nakomelingen van Ezau in latere tijden. Velen realiseren zich dit echter niet, want vele profetische statements zijn gericht tot een van de andere namen, namelijk Edom, Idumea, Seïr, Teman of Amalek. DE UITVERKOOP VAN HET GEBOORTERECHT: UITBUITEN Jakob en Ezau waren zelf uiteraard rivalen om het geboorterecht en de zegen (heerschappij). Toen Ezau die dag extra hongerig was verkocht hij zijn geboorterecht voor een kom soep aan Jakob (Gen. 25:29-34). Het geboorterecht was het eigendomsrecht van alles wat Izak bezat. Toen Jakob in ruil voor een kom soep het geboorterecht kocht, was deze verkoop volgens Leviticus 25:14 onwettig, 14 Wanneer u dan aan uw naaste iets verkoopt wat verkocht kan worden, of iets uit het bezit van uw naaste koopt, mag u elkaar niet uitbuiten. In de context van koop en verkoop betekent iemand uitbuiten, het profiteren van iemands situatie door iets voor een hele lage prijs te kopen of voor een hele hoog prijs te verkopen. Jakob brak deze wet toen hij het geboorterecht van Ezau voor een kom soep kocht. Jakob bezat niet genoeg geld om het geboorterecht voor een eerlijke prijs te kopen. Vele jaren later, toen Izak stierf, probeerde Jakob dit met Ezau recht te zetten. Jasher 47:15-19 vertelt ons het verhaal, 15 En toen Izak stierf liet hij zijn vee en zijn bezittingen en alles wat aan hem behoorde aan zijn zonen na; en Ezau zei tegen Jakob: Zie ik bid u dat alles wat onze vader ons heeft nagelaten we in twee helften delen en ik vervolgens een deel mag kiezen. En Jakob zei: Zo zal het geschieden. En Jakob nam alles wat Izak in het land Kanaän had achtergelaten, het vee en het bezit en hij bood het Ezau en zijn zonen in twee helften aan en zei tegen Ezau: Zie, alles bevind zich voor u, kies nu een deel dat u zult nemen. 17 En Jakob zei tegen Ezau: Hoor naar wat ik u te zeggen heb, de Heere HEERE van hemel en aarde sprak tot onze vaders Abraham en Izak zeggende, Aan uw zaad na u zal ik dit land voor eeuwig als erfdeel geven. 18 Daarom ligt alles wat onze vader ons heeft nagelaten voor uw voeten, en zie al het land ligt aan uw voeten; kies het deel dat u verlangt. 19 Als u het hele land verlangt, neem het dan voor eeuwig voor u en uw kinderen, en ik zal dan deze rijkdom nemen, en als u de rijkdom verlangt, neem het dan en ik zal dan dit land voor mij en mijn kinderen nemen als eeuwig erfdeel. De keuze was dus tussen de rijkdom van Izak en het land Kanaän. Ezau besloot natuurlijk de rijkdom te nemen en liet het land voor Jakob over, want het land was al door de Kanaänieten geclaimd en de kans zat erin dat het nooit geërfd kon worden. De deal werd in een boek opgenomen, getekend en verzegeld. Ezau verhuisde terug naar zijn gebied ten zuiden van Kanaän en Jakob bleef in Kanaän. Dit beëindigde tenminste voor eventjes het conflict. Wat noch Jakob noch Ezau begreep was dat de land Kanaän meer dan een geografische landerfenis omvatte. God had, zoals we al eerder vanuit Gen. 1:26-28 hebben aangetoond, vanaf het begin al in gedachte dat dit geboorterecht de belofte van het Zoonschap moest zijn. Met andere woorden, de zogenaamde landerfenis was in wezen de openbaring van de zonen van God. Hoe? Onze lichamen zijn van het stof van de De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 18

19 aardbodem gemaakt. Adam was geschapen vanuit het stof van de aardbodem en was in het begin een geopenbaarde zoon. Oftewel, het lichaam van Adam was geestelijk vlees. Zijn aardse lichaam openbaarde de heerlijkheid van God. Het doel van de schepping was dat God Zijn heerlijkheid in de aarde die Hij geschapen had kon openbaren. De hoogst haalbare openbaring was voor Adam en de mens in het algemeen weggelegd. Het lichaam dat dus uit aardse materie was geschapen was niet slecht of kwaad, maar zeer goed (Gen. 1:31). God was altijd al in de hemelen geopenbaard, maar God schiep deze aarde zodat Hij Zichzelf in deze dimensie ook kon openbaren. Maar Adam zondigde en verloor dat verheerlijkte lichaam. Ofwel, hij verloor letterlijk zijn erfenis en kwam in slavernij van een aards lichaam terecht dat was verstoken van haar oorspronkelijke heerlijkheid. Het doel van de geschiedenis is dat de mens het verheerlijkte lichaam weer verkrijgt, waardoor het stof van de aardbodem wederom de goddelijke heerlijkheid kan huisvesten en openbaren. Vanwege deze reden is het Zoonschap in wezen het voornaamste erfdeel van de mens. Het is het ware land Kanaän dat God vanaf het begin aan ons wilde schenken. Het oude land Kanaän was slechts een beeld en afschaduwing van de ware erfenis. Toch toen Ezau de welvaart koos en de belofte van de landerfenis aan Jakob schonk, verachtte Ezau wederom het ware geboorterecht. En Jakob verkreeg de belofte van Zoonschap dat inherent, maar als het land Kanaän vermomt was. Het punt is dat Ezau een eerlijk tijdskeuze ontving. Maar Ezau was geen geestelijk mens, noch kon hij werkelijk onderscheiden wat er op het spel stond. Hij koos de onmiddellijke zegen van welvaart en verwierp het lange termijn erfdeel van de landerfenis, dat Paulus de verlossing van ons lichaam (Rom. 8:23) noemt. Maar hoe zit het met het heersersmandaat? Ook dit was iets dat God in het eerste hoofdstuk van Genesis aan Adam schonk. Onthoud dat dit van generatie op generatie werd overgeleverd. Het ging over op Sem, de koning van gerechtigheid, koning van Jeru- Zalem ( Stad van Salem ). Abraham stierf te vroeg om deze mantel van heerschappij te ontvangen, maar Izak ontving het bij de dood van Sem, want hij was de volgende eerste erfgenaam in de lijn. Hoe verkreeg Jakob vervolgens dit heersersmandaat? HET HEERSERMANDAAT DOOR BEDROG GESTOLEN Het conflict tussen Jakob en Ezau stak de kop op toen Izak gereed was om de zegen aan Ezau te schenken. Blijkbaar werd Izak behoorlijk ziek of zwak en voelde hij dat zijn leven spoedig ten einde zou komen. Daarom besloot hij om zijn oudste zoon Ezau met het heersersmandaat te zegenen. Dit was een gebruikelijke manier van zegenen wanneer een aardvader voelde dat hij spoedig zou gaan sterven. Het was een formele overdracht van bezit op de opvolgende heerser. Het was het moment dat de houder van het geboorterecht wettelijk als HEERSER werd aangewezen. Het verschil tussen het geboorterecht en de heerschappij was in het eerste hoofdstuk van Genesis gevestigd. In Gen. 1:26 zei God tegen Adam en Eva: Laten zij heersen. In vers 28 zei God: Wees vruchtbaar en wordt talrijk. De zegen van het vruchtbaar en talrijk zijn was het geboorterecht dat Ezau aan Jakob voor een kom soep had verkocht. Het heersersmandaat is de zegen die Jakob stal. Izak had de intentie om de zegen van heerschappij aan zijn oudste zoon Ezau te schenken. Hij zond Ezau om voor de gelegenheid naar wildbraad te jagen, maar Rebekka hoorde het gesprek en dacht terug aan de profetie tijdens haar zwangerschap dat de oudere de jongere zou dienen. Meteen besloot zij om God te helpen om de zegen voor Jakob te verzekeren. Door misbruik te maken van de blindheid van Izak (Gen. 27:1) deed Jakob zich als Ezau voor, door zich zelfs in Ezau s beste kleding te hullen. Genesis 27:15, 16 zegt, De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 19

20 15 Daarop nam Rebekka de kostbare kleren van Ezau, haar oudste zoon, die ze bij zich in huis had, en trok ze Jakob, haar jongste zoon, aan. 16 Het vel van de geitenbokjes trok ze over zijn handen en over zijn gladde hals. Izak rook echter onraad omdat hij de stem van Jakob meende te horen. Vers 19 zegt, 19 Jakob zei tegen zijn vader: Ik ben Ezau, uw eerstgeborene. Ik heb gedaan wat u mij gezegd hebt. Richt u toch op, ga zitten en eet van mijn wildbraad, zodat uw ziel mij kan zegenen. Later had Izak toch nog steeds argwaan en deed hij nogmaals een poging om Ezau s identiteit vast te stellen. Vers 24 zegt, 24 Hij zei: Ben je echt mijn zoon Ezau? Hij antwoordde: Dat ben ik. Vervolgens zegende Izak Jakob en riep hij hem uit als opvolger van Adam, goddelijk aangesteld om de aarde te regeren. Maar Ezau keerde met het wildbraad terug en vroeg om de zegen. Toen hij te horen kreeg dat Jakob het al had toegeëigend werd hij ziedend. Dit kan niemand hem echt kwalijk nemen. Ook Izak was door Jakobs bedrog behoorlijk van slag. Vervolgens lezen we in vers 36: 36 Hij zei daarop: Wordt hij niet terecht Jakob genoemd, omdat hij mij nu twee keer bedrogen heeft? Mijn eerstgeboorterecht heeft hij mij afgenomen, en zie, nu heeft hij mij mijn zegen afgenomen. Verder zei hij: Hebt u dan geen zegen voor mij overgehouden? Hier zien wij heel helder het verschil tussen het geboorterecht en de zegen. Vele jaren later hield hij dit onderscheid in stand toen hij zijn 12 zonen zegende, waarbij hij de zegen van het heersersmandaat aan Juda en het geboorterecht aan Jozef gaf. 1 Kron. 5:1, 2 zegt, 1 De zonen van Ruben, de eerstgeborene van Israël hij was namelijk de eerstgeborene, maar omdat hij het bed van zijn vader geschonden had, is zijn eerstgeboorterecht aan de zonen van Jozef, de zoon van Israël, gegeven, maar niet zo, dat deze in het geslachtsregister als eerstgeborene werd ingeschreven, 2 want Juda werd machtig onder zijn broers, en een uit hem werd tot vorst, maar het eerstgeboorterecht was van Jozef. Hieruit blijkt duidelijk dat Juda de zegen van leiderschap ontving en dit hield in dat uit hem de koningen van Israël in het bijzonder de Messias zouden komen. Aan de andere kant ontving Jozef het geboorterecht, dat het mandaat van wees vruchtbaar en wordt talrijk was. Het geboorterecht omvatte vervolgens het volk Israël dat het Koninkrijk zelf is. Dit was een beeld en afschaduwing van een grotere vervulling die nog stond te gebeuren niet slechts vleselijke mensen die nationaal onder de naam Israël bekend kwamen te staan, maar de zonen van God die in de aarde tot openbaring komen. Onthoud dat toen God het vruchtbaarheidsmandaat aan Adam gaf Hij niet slechts naar vleselijke kinderen, maar naar de zonen van God verlangde. Het volk Israël was zeer zeker geroepen om het Koninkrijk en de zonen van God voort te brengen, maar zij faalden onherroepelijk. De zegen van het heersersmandaat was de KONING-MESSIAS voortbrengen. Het bezit van het geboorterecht betekende het bezit van het KONINKRIJK. Jakob verdrong Ezau in beide zaken. Eerst nam Jakob het eerstgeboorterecht door oneerlijke handel, namelijk door te profiteren van Ezau s honger. Maar door bedrog stal hij simpelweg de zegen van het heersersmandaat. De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 20

21 Er is een ding dat ik over de goddelijke wet heb geleerd en dat is dat deze onpartijdig is (Jakobus 2:9). Dit betekent dat Ezau een juridische zaak tegen Jakob had, omdat Jakob hem onrecht had aangedaan. Velen hebben geprobeerd om de daden van Jakob hier te rechtvaardigen, maar zij kunnen niet gerechtvaardigd worden. De Bijbel zegt dat Jakob tegen zijn blinde vader loog. Jakob was schuldig aan regelrechte fraude. Vanwege deze reden moest God Jakob aansprakelijk houden. Daarom gaf Hij door Izak heen een belangrijke zegen aan Ezau. Een zegen die pas, zoals we spoedig in onze studie zullen aantonen, in de twintigste eeuw in vervulling ging. IZAKS ZEGEN AAN EZAU Izak moet op de hoogte zijn geweest dat God Jakob voor zijn bedrog jegens Ezau zou oordelen. Het maakte niets uit dat Ezau vleselijk was en niet het karakter van God bezat (ja, zelf niet het karakter van Izak). Maar Jakob bezat het blijkbaar evenmin. Als slachtoffer van bedrog wist Izak dat er een dag van afrekening zou aanbreken, waarbij Jakob het geboorterecht en de zegen aan Ezau moest teruggeven en het aan God moest overlaten aan wie Hij het op Zijn eigen manier wil schenken. Daarom gaf Izak in Gen. 27:39, 40 de volgende zegen aan Ezau, 39 Toen antwoordde zijn vader Izak en zei tegen hem: Zie, van de vruchtbare streken van de aarde zal je woongebied zijn, en van de dauw van de hemel van boven. 40 Van je zwaard zul je leven en je broer zul je dienen. Maar als je tot macht komt, zul je zijn juk van je nek afrukken. De dag zou dus aanbreken dat Ezau het heersersmandaat door kracht zou nemen en zijn macht over een ieder die hij wil zou kunnen uitoefenen. Dit komt overeen met het karakter van Ezau en een onderdrukkende regering is wat wij van zijn nakomelingen zouden verwachten. Omdat Jakob het heersersmandaat van Ezau had gestolen, moest Jakob het om een of andere reden op een moment in de toekomst teruggeven. Dit was het rechtvaardige oordeel van Izak wat betreft deze zaak. Toch zal God het niet toestaan dat Edom voor altijd de heerschappij zal bezitten. Hun tijd zou ten einde komen nadat zij bewezen hadden dat zij niet geroepen noch in staat waren om de aarde zonder aanzien des persoons en door liefde te regeren. Hun regeringstijd zou aan alle mensen bewijzen dat zij tirannen zijn die verwachten behandeld te worden als vooropgestelde mensen. Maar God zal geen tirannen gebruiken om Zijn Koninkrijk te regeren. EZAU, DE EERSTE ZIONIST Ezau was van mening dat het land Kanaän rechtmatig aan hem toebehoorde en dat zijn broer Jakob het land onwettig had toegeëigend. Door heel de geschiedenis heen was het zijn verlangen om Jakob uit te zetten en het land te veroveren en het te bezetten. Toen de nakomelingen van Jakob in Egypte woonden verbleef de hoofdstam van Edom in Arabië, net ten zuiden van de Dode Zee tot aan de Golf van Akaba. De Amalekieten die een andere tak van Ezau waren vestigden zich ten zuiden van hen in de Negev, direct ten zuiden van Kanaän. Toen Israël onder leiding van Mozes Egypte verliet vielen de Amalekieten hen aan (Ex. 17). Op deze manier waren zij Israëls oudste vijanden, zij waren van plan om te voorkomen dat Israël naar het land Kanaän zou terugkeren. Eeuwen later, ten tijde van Gideon, werd Israël door een alliantie van drie mensen gevangen gehouden: Amalek, Midian en de mensen van het oosten (Rich. 6:3). Zo zien wij dat Amalek nog steeds de vijand van Israël is en ernaar verlangt om hun in gevangenschap te zetten. De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 21

22 Toen Juda door Babylon in ballingschap werd geleid, verheugde Edom zich in hun gevangenschap, want dit betekende dat zij het land Kanaän konden gaan bezetten. Dit wordt in Ezechiël 35 in een profetie tot Edom aangehaald. 2 Mensenkind, richt uw blik op het Seïrgebergte en profeteer ertegen. 5 Omdat u een eeuwige vijandschap hebt en u de Israëlieten deed neerstorten door het geweld van het zwaard in de tijd van hun ondergang, in de tijd van de uiterste ongerechtigheid, 6 daarom, zo waar Ik leef, spreekt de Heere HEERE: Voorzeker, Ik zal u tot bloed maken en bloed zal u achtervolgen. Omdat u het bloedvergieten niet hebt gehaat, zal bloed u achtervolgen. 10 Omdat u zegt: Die beide volken [Israël en Juda] en die beide landen zullen mij toebehoren, wij zullen ze in bezit nemen, al zou de HEERE daar zijn, 11 daarom, zo waar Ik leef, spreekt de Heere HEERE: Ik zal handelen overeenkomstig uw toorn en overeenkomstig uw afgunst, waarmee u uit uw haat jegens hen bent opgetreden. Ik zal Mij onder hen bekendmaken, wanneer Ik u oordelen zal. Merk op dat in bovenstaand gedeelte wordt beschreven dat het Seïrgebergte geen vredelievende mensen waren. Zij verlangden naar bloed en schenden op deze manier dus de wet tegen het eten van bloed (Lev. 17). Vandaag de dag zou men hen als bloeddorstig bestempelen. Bloed is rood; Edom betekent rood. We kunnen niet anders dan Edoms naam binnen de profetische beschrijving van het nationale karakter insluiten. In vers 10 zien we door de mond van de profeet dat het verlangen van Edom bestond uit het bezitten van de twee landen van Israël en Juda. Hoewel Izak geprofeteerd had over Ezau s uiteindelijke heerschappij en daarbij waarschijnlijk ook zijn claim op het land Kanaän geschiedde deze terugkeer NIET onder goddelijke motieven. Daarom zegt God ook dat Hij hen zal oordelen volgens hun toorn, afgunst en haat. Ezau verlangde ernaar om het Koninkrijk van God vanwege zijn persoonlijke gewin te regeren en deed dit volgens vleselijke motieven en methoden. In Ezechiël 36 richt de profeet zich tot Israël en vertelt hen in de verzen 2 tot 5 over Edom, 2 Zo zegt de Heere HEERE: Omdat de vijand over u gezegd heeft: Haha! Zelfs de eeuwige hoogten zijn ons tot erfelijk bezit geworden 5 daarom, zo zegt de Heere HEERE: Voorwaar, in het vuur van Mijn na-ijver heb Ik gesproken tot het overblijfsel van de heidenvolken en tot heel Edom, die zichzelf Mijn land tot erfelijk bezit hebben gegeven met de blijdschap van heel hun hart, met leedvermaak, zodat zijn weidegrond tot buit zou zijn. Het conflict tussen Jakob en Ezau komt in deze profetie duidelijk tot uiting. De strijd gaat om het land Kanaän, dat beide partijen wilden bezitten. Toen God van v.chr. het huis van Israël verstrooide stond alleen Juda nog in de weg van de afstammelingen van Ezau om het land in bezit te nemen. Toen Juda van v.chr. naar Babylon werd genomen eigende Edom Gods land zichzelf toe, niet om het voor Gods wil te gebruiken, maar om hun eigen egoïstische motieven te bevredigen. Deze profetie werd in de dagen van Ezechiël gedeeltelijk vervuld, maar in die tijd bezat Babylon in feite het land en niet Edom. De Assyriërs voor hen hadden andere volken in dat land geplaatst om de gedeporteerde Israëlieten te vervangen (2 Kon. 17:24). De afstammelingen van die volken kwamen bekend te staan als Samaritanen, die zelfs in de tijd van Jezus zo genoemd werden. Dus ondanks dat Edom de twee landen van Israël en Juda had willen bezitten, werd het hun op dat moment ontnomen. Dit betekent dat de vevulling van de zegen van Izak over De strijd om het geboorterecht bereastudies.nl 22