Mirjam Oldenhave. Mees Kees. Op kamp. Met illustraties van Rick de Haas. Uitgeverij Ploegsma Amsterdam

Transcriptie

1

2

3

4

5 Mirjam Oldenhave Mees Kees Op kamp Met illustraties van Rick de Haas Uitgeverij Ploegsma Amsterdam

6 Kijk ook op avi 7 / e5/m6 isbn Vierde druk 2011 Tekst: Mirjam Oldenhave 2009 Illustraties: Rick de Haas 2009 Omslagontwerp: Petra Gerritsen Foto Mirjam Oldenhave: Mark Sassen Foto Rick de Haas: Huub Beckers Deze uitgave: Uitgeverij Ploegsma bv, Amsterdam 2009 Alle rechten voorbehouden. Uitgeverij Ploegsma drukt haar boeken op papier met het FSC --keurmerk. Zo helpen we waardevolle oerbossen te behouden.

7 Inhoud Kontje kaal 6 Liselotte 10 Bestemming bereikt 13 Foute boel 17 De tent 21 De bobbel 25 Koos 29 Spoken 33 Ramp (deel 1) 37 Ramp (deel 2) 41 Lieke 45 Hoofden 49 Bomen 54 Speurtocht 58 WonderWaterWereld 63 Volgorde en groetjes 69 Ben de strandjutter 73 Sjon 77 Bonte avond 81

8 Tobias Dit ben ik en hier komen de anderen: Mees Kees Moet het nog leren, maar is nu al uit-stekend! Sep Kun je mee lachen en is mijn beste vriend. Hasna Mooiste meisje van de wereld. Jackie Grootste opschepper (ook van de wereld). Fred De baviaan. Niet aardig, wel sterk. Aukje Wordt minister-president. Winston Rapper. Rashida Hééél verlegen. Sammy Is een boekenwurm, hij kan lezen en husselen tegelijk.

9 Manon Beetje raar, beetje grappig. Ben Keeper. Karim Lijkt op James Bond (vindt hij zelf). Tom Slimste van de klas, ook slimmer dan mees Kees en onze juf. Lisa Lisa Langkous. Bart Gewoon aardig. Anna Haar naam kun je omdraaien. Wahed De op één na slimste van de klas. Koen Ook gewoon aardig. Dreus Hoofd van de school (met wrat!). Lieke Allergisch voor suiker.

10 Kontje kaal 6 Ietsie pietsie pansie! riep mees Kees. Raar hè? En hij had ook al zo n gekke broek aan. Oei, je moest echt een zonnebril opzetten, zo fel waren de kleuren. Misschien denk je dat hij gek was geworden. Maar nee! Luister maar wat ons antwoord was: WIJ GAAN OP VAKANTIE! Het was echt waar: eindelijk, voor het eerst in zes jaar ging onze klas op kamp! We reden met de bus naar een camping vlak bij de zee. Eigenlijk mochten we het niet vakantie noemen, en ook niet kamp. Het was een wérkweek. Mees Kees had een wérkplan meegekregen. Daarin stond wat we allemaal moesten doen. Alles was leerzaam. Denk dus maar niet dat we voor de lol op vakantie gingen! En trouwens, meester Hank van gym ging ook mee. Nou, dan snap je al helemaal dat we niet voor de lol gingen! Hij vindt iedereen een slappeling, behalve zichzelf en zijn oma. Mijn oma rent twee keer zo hard! schreeuwt hij altijd. Of: Dat doet mijn oma nog beter! Meester Hank zat niet bij ons in de bus. Hij was vast vooruitgegaan om de camping te verkennen. Zodra we op de snelweg reden, pakte de chauffeur de microfoon. Dames en heren, hier spreekt de piloot. Wij gingen keihard lachen. Niet omdat het grappig was, maar we hadden zo n zin om te lachen. Mijn naam is Liselotte, we gaan er een gezellige reis van maken! zei de chauffeur.

11 O nee hè! We hadden allemaal Dag meneer gezegd toen we instapten. Maar ze leek ook zo op een man! Nog meer dan mees Kees! Hij is een vrouw, fluisterde Sep. Of een man met een vrouwennaam, zei Aukje. Zielig! Wie komt er een liedje zingen? vroeg Liselotte door de microfoon. Ik! Lisa rende naar voren en begon te zingen. En drie maal drie is Negen, zei Tom. Negen, zong Lisa. Ieder zingt zijn eigen lied. Drie maal drie is negen en mees Kees die zingt zijn lied. Mees Kees nam de microfoon over. We zijn er bijna, we zijn er bijna, maar nog niet helemaal. Kontje kaal! Het was niet echt een geschikt lied, want we waren nog maar net onderweg. Maar mees Kees is stagiair, dus dat soort dingen moet hij nog leren. Wojo, die rap ken ik! zei Winston. Hij rende naar voren en pakte de microfoon. 7 Er was er eens een mannetje met haren op z n bil. Toen hij dat in de spiegel zag, gaf hij een harde gil. Ik lijk wel een aap, met die haren allemaal. Hij rende naar de kapper en hij riep: kontje kaal! Goeie rap, hè? Maar Tom liep snel naar de microfoon om te zeggen dat apen altijd al een kale kont hebben. Vooral de smalneusapen in Afrika en Azië. Dat soort dingen weet Tom namelijk. Gedist, Winston! riep Fred. Toen liep Winston weer naar voren. Hij moest Tom in het

12 10152_Kees op kamp herdr_10152_kees op kamp herdr :18 Pagina 8 gangpad even omhelzen, anders paste het niet. Daarna greep hij de microfoon. 8 Er was er eens een aap met haren op z n bil. Toen hij dat in de spiegel zag, gaf hij een harde gil. Ik lijk wel op Fred, met die haren allemaal! Hij rende naar de kapper en hij riep: kontje kaal! Gedist, Fred! riep Sep. Oei oei, gevaarlijk spel. Ik ken Fred z n kont niet, maar voor de rest lijkt hij sprekend op een baviaan. Hij is ápesterk. In plaats van hersenen, heeft hij spieren. Langzaam stond hij op. Dat werd dus beuken. Het was nu

13 alleen nog maar de vraag: werd het Sep of werd het Winston? O jee! riep mees Kees toen. Hij keek geschrokken in een plastic tas. Wat een ramp! Mijn minimarsjes smelten! Wat moeten we nu doen? riep iedereen, behalve ik. Ik moest namelijk mijn lippen stijf op elkaar houden, want ik zat al te kwijlen als een fonteintje. Mees Kees keek snel op zijn werkplan. Punt één: de busreis, las hij. De leerkracht zorgt ervoor dat de groep in een feestelijke stemming komt. Hij keek ons tevreden aan. Ook weer opgelost. Wie wil er Ik! riep Jackie. We kregen er ieder drie en Fred vergat te beuken. Mees Kees zei: Hieperdepiep Hoera! riepen wij, want we waren nu in een feestelijke stemming. Helaas keek ik op dat moment net naar Fred. En die had de marsjes al in zijn mond. Alle drie tegelijk. En hij was al best ver met kauwen. Hoeraaaa! riep hij. Neem jij geen marsje? vroeg Sep aan mij. Ik wacht nog even, zei ik. Neem jij geen marsje? vroeg Jackie. Niet aan mij, maar aan Lieke. O ja, dat vergeet ik te vertellen: Lieke was erbij. Ze zit eigenlijk in groep vijf. Maar volgend jaar komt ze in onze groep, omdat ze een klas mag overslaan. Daarom ging ze mee, om alvast aan ons te wennen. Ik mag geen kleurstoffen en geen suiker, zei ze tegen Jackie. We waren er stil van. Geen suiker, dus geen snoep Hasna sloeg een arm om Lieke heen. Zij doet altijd heel lief tegen gehandicapte kinderen. 9

14 Liselotte 10 Moeten we plassen? riep de chauffeur. Jaaah! antwoordden wij. Ik hoefde eigenlijk niet, maar ja klinkt feestelijker dan nee. We reden van de snelweg af en stopten bij een grote parkeerplaats. Er stond een picknicktafel en vlak daarnaast een wc-hok. Aha! fluisterde Karim. Ik ga controleren naar welke wc de chauffeur gaat: de dames of de heren. Karim wil later namelijk James Bond worden. We stapten uit en iedereen rende naar de wc, behalve Karim, ik en helaas ook Liselotte. Hoeft u niet? vroeg Karim beleefd. Nee, hoor! Ik heb een berenblaas. Ik hoef maar één keer per dag te plassen. Liselotte haalde een klapstoeltje en een thermoskan tevoorschijn. Handig! zei ik. Zeker handig. Ik heb altijd mijn eigen koffie bij me. Ik bedoelde eigenlijk die berenblaas, maar ja. Dan hebt u aan het eind van de dag wel een hele grote plas. Hoe lang moet u dan staan? Of zitten? Karim gaf het niet op. Slimme vraag: staan of zitten Maar Liselotte moest alleen lachen. Toen liep Karim weg en ik ging op de treeplank van de bus zitten. Zeg, die snuiter in die broek, is dat jullie meester? vroeg Liselotte. Hij was een man, ik wist het nu zeker.

15 Ik vertelde dat onze juf een baby had gekregen en dat we daarom mees Kees hadden. Hij is de beste meester van de wereld, want iedereen haalt hoge cijfers bij hem, zei ik. Zelfs Rashida en Sammy. Soms krijgen we zelfs een elf of een twaalf. Liselotte nam een slokje koffie. Da s mooi. En die dame met die pukkel en die babbels, wie was dat dan? Dat was Dreus, zij is het hoofd van onze school, antwoordde ik. Voordat we vanmorgen vertrokken had Dreus nog een half uur aanwijzingen staan geven: Niet van het werkplan afwijken! Luister goed naar meester Hank, hij heeft ervaring met werkweken. En denk erom En zo dus een half uur door. Ik luisterde natuurlijk heel goed, maar ik ben nu even kwijt wat ze precies zei. Die pukkel, dat is haar tarwewrat, vertelde ik. Hij zit op haar wenkbrauw en als je hem omdraait, verandert er niets. Draait ze die pukkel om? Nee, ik bedoel het woord tarwewrat. Net als meetsysteem en knalplank. Liselotte nam een slok koffie. Het zal allemaal best. Ik wilde nog iets vertellen, maar dat mocht verder niemand horen. Ik keek snel om me heen. Iedereen stond op de picknicktafel, die ineens in een klimrek was veranderd. Zal ik u iets heel leuks vertellen? vroeg ik toen. Ongeveer het leukste van de wereld? 11

16 12 Het zal mij benieuwen. Na de werkweek is het grote vakantie. En ik mag met mees Kees mee! Ik wachtte even. Asjemenou! zei Liselotte. Samen met zijn moeder, zijn broer en zijn hond Harley, die kan boeren op commando. Harder dan een koe. We gaan in een oude brandweerauto. De moeder van mees Kees gaat ons elke ochtend schoonspuiten. En ze kan de was laten drogen op de brandweerladder. De broer van mees Kees is bij de politie, dus voor inbrekers hoeven we ook al niet bang te zijn. Toen ik hoorde dat ik mee mocht, was er ontploffingsgevaar. Zó blij was ik. Ineens kwam Jackie keihard naar ons toe gerend. Eerst! riep ze. Toen zag ze mij. O, jij bent er al. Nou ja, dan zijn we allebei eerst. Liselotte nam de laatste slok koffie en stond op. Gaan met die banaan! Ineens zong Liselotte: We zijn er bijna, we zijn er bijna Nu klopte het wel, want we wáren er ook bijna, maar nog niet helemaal. We sloegen een soort bospad in en toen stonden we stil. En nu dus helemaal! zong mees Kees. Kale reet! riep Jackie. Je moet kontje kaal zingen! zei Koen lachend. Alsof ik dat niet weet, en ik beslis zelf wel wat ik zing, antwoordde Jackie. Iedereen wilde tegelijk door de achterdeur naar buiten, maar ik was slim! Ik rende naar voren, want die deur was ook open. Liselotte gaf me een knipoog. Fijne vakantie, vent! Dag meneer, bedankt voor alles, zei ik netjes.

17 Bestemming bereikt Even later stonden we bij de slagboom van de camping. We zetten onze tassen naast ons op de grond en keken naar mees Kees. Die bladerde zenuwachtig in zijn werkplan. Ja hier, punt drie: de aankomst. We hebben punt twee nog niet gedaan, zei Tom. O jee! Mees Kees las snel punt twee voor: De leerkracht benoemt wat er in de omgeving te zien is. Nieuwsgierig keken we om ons heen. Bomen, zei mees Kees. We knikten en hij zette een krulletje achter punt twee. Toen liep Sammy naar het bord bij de slagboom. Camping Dos en Buin, las hij. Sammy kan namelijk lezen en husselen tegelijk. Knap man! Mees Kees heeft dat ontdekt. Daarom noemen we hem Sammy de Husselaar, of ook wel Hussy de Sammelaar. Hammy de Susselaar kan ook en anders Sussy de Ham me - laar. Wahed kan rennen en lachen tegelijk. Ook knap. En handig, want Fred wilde hem beuken. Er was namelijk een dennenappel op Fred z n kop gevallen en hij dacht dat Wahed die gegooid had. Ineens kwam er aan de andere kant van de slagboom een grote jeep op ons afgescheurd. Aan de kant! schreeuwde mees Kees. Maar we waren te laat. Gelukkig remde de jeep net op tijd. Als een balletdanser draaide hij een rondje op het bospad. Precies voor de slagboom stond hij stil. Een enorme golf 13

18 14 aarde spoot over ons heen. De deur zwaaide open en meester Hank sprong eruit. Is dat remmen of is dat remmen! vroeg hij. Pt, pt, pt, antwoordden wij, want we probeerden de aarde uit onze mond te spugen. Dat bedoel ik! riep meester Hank. Oké mensen! We gaan er een mooie, sportieve week van maken. Hij bokste een paar keer in de lucht. Ik was blij dat ik niet voor hem stond, want dan had ik nu op de grond gelegen. Mees Kees begon ook maar een beetje voor zich uit te boksen. Hoeft denk ik niet, Mees, fluisterde Aukje. Toen klopte meester Hank op zijn jeep, alsof het een braaf paard was. Istie mooi of istie mooi? vroeg hij. Zijn vragen waren in elk geval lekker duidelijk. Wij zeiden allemaal dat hij mooi was. Hebben we er zin in? vroeg meester Hank. Op zich wel, antwoordde Tom. Wij knikten. Ik hoor niks! riep meester Hank. Hebben we er zin in? Jaaa! antwoordden wij. Meester Hank hield een hand achter zijn oor. Dat kan harder! We keken bezorgd naar mees Kees. Dit duurde veel te lang. Straks liepen we uren achter op het werkplan! Gelukkig ging meester Hank al verder. Actie, mensen! Gooi de spullen maar achterin. Ik rij buitenom, jullie lopen over de camping. Veldje B. We zien elkaar overrrr vijf minuutjes. Hij stapte in, startte en begon al langzaam te rijden. Ho, ho, onze tassen! Gooien, Fred! riep mees Kees. Ik heb Fred wel eens een fiets zien weggooien. Heel knap.

19 Maar ook balen, want het was mijn fiets. Toch was het nu heel handig dat hij zo sterk was, want hij mikte al onze tassen in de achterbak. Het werd steeds moeilijker, want meester Hank bleef zachtjes doorrijden. De allerlaatste tas miste Fred. Plop, hij gooide hem net achter de jeep in het zand. Toch ruim 94 procent raak, zei Tom. Fred kreeg applaus en Anna ging de tas halen. Ze moest wel vijf minuten lopen, zo ver had Fred gegooid. 15 Bij de slagboom stond een bord met een plattegrond van de camping. Ja, ik zie het al! Veldje B, heel makkelijk! zei Tom. Hij vindt de tafel van 193 ook makkelijk, dus echt gerust was ik nog niet. Volg de TomTom! riep mees Kees en daar gingen we, achter Tom aan. Ik was nog nooit op een camping geweest, maar dat ging ik natuurlijk niet zeggen. Het is eigenlijk een soort voetbalveld met allemaal toiletwagens erop. Dat zijn caravans. Vóór die caravans zitten mensen te wachten. Ze hebben dikke, bruine buiken en ze zijn heel aardig. Veel plezier! riepen de mensen bijvoorbeeld. Dank u wel! antwoordden wij dan. U ook! zei mees Kees. U ook! herhaalden wij snel. Dank je wel! antwoordden die mensen. Graag gedaan! zeiden wij dan. Feestelijk hè? Na een tijdje zei Tom: Bestemming bereikt. Veldje B was ongeveer zo groot als ons schoolplein. Eromheen was bos. In een hoek stond een grote, houten tafel

20 10152_Kees op kamp herdr_10152_kees op kamp herdr :18 Pagina 16 met banken erbij. Precies in het midden van het veldje stond een vrolijke appelboom. Ik wist het ineens zeker: dit werd de leukste werkweek van mijn leven! Ik dacht even aan meester Hank. Nou ja Bijna de leukste.

21 Foute boel Meester Hank stond bij zijn jeep. Zijn jullie soms via Groningen gekomen? vroeg hij ongeduldig. Tom schudde verbaasd zijn hoofd. Dat zou echt héél erg om zijn, mompelde hij. Actie, mensen! Die jeep moet leeg! riep meester Hank. Jullie tassen, de tent en die kisten alles eruit. Hup, tempo! Het was nu echt een werkweek. We sjouwden ons kapot. Meester Hank gaf alles aan en wij brachten het naar de hoek van het veldje. De kisten zaten vol met broodjes, sinaasappels, borden, pakken drinken Mees Kees tilde samen met Aukje een grote, oranje zak. Daar zat de tent in. Zwaar zeg! zei Aukje. Zwaar? Mijn oma tilt er drie tegelijk. Met één hand! riep meester Hank. Fred had per ongeluk ook de reserveband van de jeep eruit getild. Die moest dus even terug, maar toen waren we klaar. De jeep was leeg. Oké mensen, luister! riep meester Hank. Ik heb vier sterke jongens nodig om de tent op te zetten. De rest gaat hout zoeken voor het kampvuur. Yes, kampvuur! Hele grote takken moet je eerst even breken, dan branden ze beter. Meester Hank zette zijn voet op een joekel van een tak, gaf een harde ruk aan de andere kant KRAK! Tak doormidden. Zo sterk! zei Hasna vol bewondering. 17

22 18 Meester Hank bleef voorovergebogen naar de tak kijken. Foute boel, zei hij. Wat zou er zijn? We renden naar hem toe. Zaten er misschien enge beestjes in de tak? Ik keek goed, maar ik zag echt niks bijzonders. Waar is die stagiair? vroeg meester Hank. Hij bleef maar naar de grond koekeloeren. Mees Kees kwam erbij en keek ook naar de tak. Is hij soms te vochtig? Ik kom niet meer overeind, zei meester Hank. Het is in mijn rug geschoten. We keken nu allemaal naar zijn rug in plaats van naar de tak. In in uw rug geschoten? vroeg mees Kees. Dat zeg ik toch! riep meester Hank. Shit! Tenminste, dat dacht ik. Maar later bleek dat hij spit riep. En ook dat het heel lang kon duren voordat het weer over was.

23 Die tak was te dik, zei Hasna. Dik? vroeg Sep zacht. Mijn oma breekt er drie tegelijk. Met één hand. Niemand lachte. Tenminste niet hardop. Laten we hem daar nu de hele week staan? fluisterde Manon. Maar nee, meester Hank strompelde naar de jeep. Hij zei héle erge woorden, vooral toen hij instapte Oei, oei, zelfs Winston schrok ervan. Ik zal Dreus wel bellen, kreunde meester Hank, toen hij achter het stuur zat. Dan sturen ze maar iemand anders naar jullie toe. Hij zei nog één erg woord, toen startte hij en reed weg. Niemand zei iets. We mochten niet blij zijn, dat wisten we heus wel. Meester Hank moest misschien de rest van zijn leven naar de grond blijven kijken. Dat is heel erg, hoe mooi de grond ook is. Met bedroefde gezichten zwaaiden we hem uit. Af en toe gaf iemand een piepje. Dan glipte er per ongeluk een beetje blijdschap naar buiten. Maar verder bleven we ernstig. 19 Toen de jeep helemaal verdwenen was, keken we nieuwsgierig naar mees Kees. Nu was hij de baas. Hij schraapte zijn keel. Toen klapte hij twee keer in zijn handen. Oké mensen, actie! riep hij. Zie je wel? We hadden meester Hank helemaal niet nodig! Mees Kees kon het ook. Dat kan harder! zei hij ook nog. Toen ging zijn mobiel. Hij keek ineens bezorgd. Dag mevrouw Dreus. Nee hè! riep Anna paniekerig. Straks komt Dreus in plaats van meester Hank. Ik heb liever haar dan meester Hank, hoor! zei Bart.

24 20 Ik niet, meester Hank is net iets minder erg, vond Sep. Ik dacht snel na. Als je moest kiezen tussen twee rampen, welke koos je dan? Een brand of een aardbeving? Ik heb ook liever meester Hank, hoor! zei Wahed. Zweepslagen of een spijkerbed? Eeuwige jeuk of eeuwige honger? Ik kon niet kiezen! Het was om gek van te worden. Ik vind Dreus veel minder erg, zei Manon. Ik drukte mijn handen tegen mijn oren. Blind of doof. Mijn moeder dood of mees Kees dood. Voorzichtig haalde ik één hand weg. Nou ja, zei mees Kees in de telefoon en hij zuchtte diep. We hebben geen keus. Hij luisterde even. Zeker, zeker! antwoordde hij toen. Het werkplan is helemaal duidelijk. Ondertussen knikte hij naar ons. Dat betekende: Ja. Já, ze komt. Of: já, meester Hank is morgen weer beter. Of: já, we blijven lekker met elkaar! We keken naar mees Kees, alsof we een spannende griezelfilm zagen. Ik vind het best eng, maar ik wil het wel proberen, zei hij. Mijn hart begon te bonzen. Dat kon toch maar één ding betekenen? Hij nam afscheid en stopte zijn mobiel weg. Ik heb slecht nieuws, zei hij. Maar zijn ogen stonden héél feestelijk. Ik wist genoeg: dit werd de leukste werkweek van mijn leven!