Tan Dun *1957 The Tears of Nature 2012; Nederlandse première

Transcriptie

1 HET RUSSISCHE RIJK GROOT OMROEPKOOR A CAPPELLA AVROTROS KLASSIEK I AVROTROS KLASSIEK II GROTE VIOLISTEN CARL NIELSEN AVROTROS VOCAAL MUZIKALE MEESTERWERKEN TWEE BIJZONDERE CONCERTEN vrijdag 11 maart 2016, uur inleiding Philip Ruitenberg, uur Een nieuwe lente Radio Filharmonisch Orkest Diego Matheuz dirigent Martin Grubinger slagwerk Nikolaj Rimski-Korsakov Ouverture Russisch Paasfeest 1888 Tan Dun *1957 The Tears of Nature 2012; Nederlandse première Threat of Nature Tears of Nature Dance of Nature PAUZE Igor Stravinsky Le sacre du printemps 1913 Première partie: L adoration de la terre Introduction Les Augures printaniers Danse des adolescentes Jeu du rapt Rondes printanières Jeux des cités rivales Cortège du sage Adoration de la terre Le sage Danse da la terre Deuxième partie: Le sacrifice Introduction Cercles mystérieux des adolescentes Glorification de l élue Evocation des ancêtres Rituel des ancêtres Danse sacrale de l élue

2 2 Nieuw seizoen AVROTROS Vrijdagconcert Goed nieuws voor de liefhebbers van klassieke muziek in Utrecht en omgeving: de nieuwe seizoensbrochure van AVROTROS Vrijdagconcert is uit. U kunt die aanvragen via INFO@AVROTROSVRIJDAGCONCERT.NL De negenentwintig concerten zijn vanuit Tivoli- Vredenburg rechtstreeks te beluisteren op NPO Radio 4. Hart van de programmering vormen het Radio Filharmonisch Orkest met chefdirigent Markus Stenz, en het Groot Omroepkoor. Radio Filharmonisch Orkest naar Brussel In het kader van het Nederlands voorzitterschap van de Raad van de Europese Unie presenteert BOZAR in Brussel onder de kop Focus on The Netherlands een staalkaart van Nederlandse cultuur. Van januari tot en met mei 2016 wordt het thema vormgegeven in exposities, films, toneel en uiteraard muziek. Afgelopen woensdag 9 maart vertegenwoordigde het Radio Filharmonisch Orkest ons land in Brussel. Twee kleurrijke partituren uit Rusland, waaronder Stravinsky s roemruchte Le sacre du printemps, flankeerden de Belgische première van The Tears of Nature een werk van Tan Dun voor slagwerk en orkest. Tan Dun, die als jongetje nog rijst plantte in China, woont nu in Manhattan, reist onafgebroken de wereld rond en componeert muziek die tijden en culturen vermengt. Met dit waarschuwende concert roept hij op tot bezorgdheid om het voortbestaan van de wereld en de mens. Een uitvoering van Stravinsky s Le sacre door het RFO klonk ook bij Pieces of Tomorrow gisteren in TivoliVredenburg. Live-uitzending De AVROTROS zendt dit concert vanuit Tivoli- Vredenburg live uit op NPO Radio 4. Alle luisteraars kunnen volop genieten van het concert als mobiele telefoons, horloges en gehoorapparaten geen geluid maken. Presentatie voor Radio 4 vanuit de zaal door Maartje Stokkers. Via kunt u onder Luister Concerten kiezen uit de mooiste concertopnamen, waaronder uiteraard ook die van het AVROTROS Vrijdagconcert. De concerten zijn te sorteren op genres en tijdperken. Uit de periode vanaf 2011 zijn nog vele webcasts te zien van De Vrijdag van Vredenburg. Na het concert Na het concert is er gelegenheid om een drankje te nuttigen.

3 Een nieuwe lente 3 Russisch Paasfeest Beeldend, weelderig, kleurrijk: dat zijn eenduidige labels die stevig vastkleven aan vrijwel elk orkeststuk dat Nikolaj Rimski-Korsakov componeerde. Tegelijkertijd heeft zijn werk iets dubbelzinnigs. Enerzijds ging hij de geschiedenis in als een muzikaal nationalist die zich nadrukkelijk als Rus wilde manifesteren. Anderzijds dankt hij zijn reputatie aan composities die juist voorbij de Russische horizon keken, zoals het Capriccio espagnol of het Perzisch geïnspireerde Sheherazade. Dat is niet hypocriet of inconsequent, maar het resultaat van artistieke rijping. En trouwens: met zijn virtuoze orkestratietechniek had Rimski-Korsakov alles kunnen flikken. Samen met Mili Balakirev (zijn leermeester), Modest Moesorgski, Alexander Borodin en Cesar Cui vormde Rimski-Korsakov een componistengroep die inspiratie zocht in traditionele Russische muziek. West-Europese invloeden wilden ze op afstand houden. Rimski componeerde diverse werken die aan dat ideaal voldeden; de Ouverture Russisch Paasfeest is er één van. Op latere leeftijd kwam hij evenwel tot het inzicht dat je aan Europese muziek weliswaar een Russische draai kon geven, maar dat specifiek Russische muziek een illusie was: componeren in een nationaal idioom betekende vooral dat je van alles moest weglaten. En hij zou natuurlijk ook gek wezen om zich doof te houden voor de twee grote Europese vernieuwers van zijn tijd: de harmonische vrijheden van Richard Wagner waren hem tot voorbeeld en van Franz Liszt leerde hij composities op te bouwen uit het voortdurend omvormen van kleine melodische motieven. Rimski-Korsakov ontdekte dat specifiek Russische muziek een illusie was: componeren in een nationaal idioom betekende vooral dat je van alles moest weglaten.

4 4 Rimski s belangrijkste kwaliteit is evenwel zijn enorm gevarieerde orkestpalet. Hij beschouwde zichzelf vooral als theatercomponist, maar het waren zijn symfonische werken die internationaal fameus werden. Ze behoren tot het mooiste en dankbaarste wat een orkest kan bieden: muziek die de musici bevredigt (vanwege de enorm verfijnde schrijfwijze, waarbij elk instrument het beste van zichzelf geeft) en die het publiek betovert. De hier gespeelde Ouverture verklankt een Russisch-orthodoxe Paasdienst, een zeer inheems onderwerp met groot muzikaal potentieel al ging het de atheïst Rimski niet om het religieuze gehalte, maar om de uiterlijke glans, de wuivende baarden en de gewaden, zoals hij toelichtte. En al die brandende kaarsen en Paasbroden! Wat een NIKOLAJ RIMSKI-KORSAKOV verschil met de filosofische christenleer! De heidense kant van het feest, de overgang van de sombere Stille Zaterdag naar de uitgelaten festiviteiten op Paaszondag: dát wilde ik in mijn Ouverture weergeven. Als uitgangspunt gebruikte Rimski een aantal melodieën uit de Obichod, een bundeling van liturgische liederen die hij de dansmuziek van de kerk noemde. Die voorzag hij echter van ongekende akoestische diepte en kleur. Het plechtstatige gezang aan het begin wordt afgewisseld met vlinderachtig fladderende fluitmotieven een staaltje instrumentaal raffinement waarin de componist uitblonk. Halverwege het werk barsten de feestelijkheden los en vermengt Rimski de timbres van verschillende instrumentgroepen op weergaloze manier. Het kekke marsje dat door de fluiten wordt ingezet, bijvoorbeeld, bestaat uit twee markante pizzicato-noten van de cello s; de eerste wordt door een hoorn verdubbeld, de tweede door fagotten. Het resultaat is een subtiel vernis dat een simpel motiefje doet glanzen. Spoedig zouden dergelijke effecten door Franse kleurmeesters als Debussy en Ravel dankbaar worden overgenomen.

5 De tranen van de natuur Muziek kan niets anders dan muziek uitdrukken, zei Igor Stravinsky. De Chinese componist Tan Dun denkt er anders over. Volgens hem is muziek een brug tussen de natuur en de ziel en in The Tears of Nature kun je zelfs horen hoe de natuur weent, want de grootste bedreiging van ons voortbestaan zijn wijzelf. Je kunt er natuurlijk heel Stravinskiaans op wijzen dat zulke ecologische symboliek niet blijkt uit de muziek, maar uit Tan Duns toelichting. Maar evengoed kun je zeggen dat de sjamanistisch gevormde Tan Dun zijn muziek meer bezieling meegeeft dan een nuchtere westerling kan doorgronden. Hoe dan ook, de interactie tussen oosterse en westerse (speel)cultuur maakt zijn muziek enorm fascinerend. Tegenwoordig woont en werkt Dun in New York waar hij zich in 1986 dankzij een studiebeurs kon vestigen maar hij was toen al gevormd door zijn roerige jeugd in China. De rurale provincie Hunan waar hij opgroeide was tevens Mao s geboortegrond en de bakermat van diens Culturele Revolutie. Dun werd als tiener tewerkgesteld op een rijstplantage; ter verlichting van het geestdodende werk leerde hij traditionele liederen spelen op de erhu (eensnarige viool) en op ad-hocinstrumenten als pannen en landbouwwerktuigen. Toen in zijn omgeving een aantal leden van een operaorkest verongelukten werd Dun prompt als vervangend musicus in hun gelederen opgenomen. Wonderlijke klankbronnen Het musiceren met geïmproviseerd instrumentarium liet blijvende sporen na in zijn latere composities. Aan de bezetting van een westers symfonieorkest voegt Dun vaak een scala van wonderlijke klankbronnen toe, van waterbassins, kiezelstenen en papier tot diverse traditionele Chinese instrumenten. Tegelijkertijd relativeert hij de uitzonderlijkheid daarvan: het is niet de instrumentatie die het karakter van een compositie bepaalt, stelt Dun, maar de manier waarop de muziek vertolkt wordt. Bij de totstandkoming van The Tears of Nature werkte hij dan ook intensief samen met percussionwizard Martin Grubinger, aan wie het werk is opgedragen. TAN DUN 5

6 6 De drie recente natuurrampen die de rode draad vormen zijn voornamelijk weer gegeven in pastelkleurige marimbapartijen. Een slagwerkconcert over natuurgeweld alleen al de omschrijving klinkt oorverdovend. Dat is Duns compositie niet. De drie recente natuurrampen die de rode draad vormen zijn voornamelijk weergegeven in pastelkleurige marimbapartijen. Want het verbindende element in dit drieluik is niet destructie, maar de menselijke geest die leeft, vecht en danst met de Natuur. Het eerste deel, Threat of Nature, memoreert de aardbeving die Sechuan trof in 2008 en toont (in Duns woorden) de kleur van de donder. Deel twee, Tears of Nature, is Duns reactie op de hartverscheurende tv-beelden van de tsunami in Japan drie jaar later. Met de afsluitende Dance of Nature brengt hij een hommage aan de energie en veerkracht waarmee de bevolking van New York in 2012 weerstand bood aan orkaan Sandy: Half Manhattan zat zonder stroom, maar Newyorkers geloven niet in zelfbeklag en bleven vol vertrouwen. Het lente-offer Het idee voor Le sacre du printemps was tot Igor Stravinsky gekomen in een droom: Ik zag een heidens ritueel waarin een tot offer gewijde maagd danste tot ze er dood bij neerviel. Het duurde nog jaren eer hij dat visioen muzikaal vormgaf, maar toen was het raak. De muziek en het bijbehorende ballet veroorzaakten bij de première in Parijs een rel zonder weerga: 29 mei 1913 werd een keerpunt in de muziekgeschiedenis. Hij had het niet zien aankomen, zei Stravinsky achteraf. Er was niets dat op een schandaal wees noch de reacties van de musici tijdens de repetities, noch wat er op het toneel te zien was. Dat was koketterie; er waren wel degelijk voortekenen. Sergej Diaghilev, de initiator, had een persbericht verspreid waarin hij het ballet aankondigde als een spannende gebeurtenis die ongetwijfeld verhitte debatten zal oproepen. Vier jaar eerder was Diaghilev naar Parijs gekomen om daar Russische kunst te promoten en had hij de nog jonge Stravinsky bij het publiek geïntroduceerd. Hij wist dat zijn pupil een vernieuwer was, maar schrok toen Stravinsky hem een beukend fragment van de Sacre-muziek op piano voorspeelde.

7 Eerder al had Stravinsky s vriend en collega Claude Debussy lont kunnen ruiken. Aan hem had Stravinsky bijna een jaar eerder een uittreksel voor piano-vierhandig voorgelegd. Samen hadden ze de eerste helft doorgespeeld, in huislijke kring, voor een paar aanwezigen; na afloop was iedereen letterlijk met stomheid geslagen. Die uitvoering bleef Debussy achtervolgen als een prachtige nachtmerrie, zoals hij later aan Stravinsky schreef. 7 Roemruchte première Met zijn twee eerdere balletten had Stravinsky een sprookjesachtig en folkloristisch beeld van Rusland gegeven op aansporing van Diaghilev, die de marktwaarde van exotische kunst uitstekend inschatte. Maar Le sacre legde een wereld bloot die niemand in de concertzaal verwachtte: een visioen van een primitief vruchtbaarheidsritueel, zonder de romantische sprookjes-elementen van het eerdere ballet De vuurvogel, en zonder het volkse kermisgehalte van Petroesjka. Een pakkend commentaar op het werk schreef krantredacteur Jacques Rivière, in een artikel dat het publiek had kunnen waarschuwen maar dat pas na de roemruchte première verscheen: Dit is niet de gebruikelijke lente van de dichters, met hun vogelzang, blauwe luchten en zachte groen. Hier prevaleert ruwe groeikracht, de pijn van de hernieuwde sapstroom, de genadeloze celdeling. Het is lente van binnenuit gezien, vol geweld, splitsing en stuiptrekking De muziek confronteert vanaf de eerste seconde: een maalstroom van pulserende ritmes en rauwe samenklanken, zonder een melodische structuur die de luisteraar houvast biedt. Stravinsky s muzikale verteltrant was totaal nieuw. Het hele werk bestaat uit korte, veelal herhaalde motieven, maar hun ritmische onregelmatigheid maakt ze ongrijpbaar. Even desorienterend was de instrumentatie: de extreem hoge fagotsolo aan het begin is slechts één voorbeeld van de ongebruikelijke speelwijzen die Stravinsky voorschrijft. SERGEJ DIAGHILEV EN IGOR STRAVINSKY

8 8 Het tumult dat Le sacre du printemps in het Théâtre des Champs- Élysées veroorzaakte was niet alleen aan Stravinsky toe te schrijven. Behalve hij en Diaghilev hadden ook vormgever Nikolaj Roerich en, vooral, choreograaf Vaslav Nijinski er een belangrijk aandeel in. De combinatie van de bizarre dansbewegingen en de wilde muziek infecteerde het publiek. Voor- en tegenstanders gingen elkaar te lijf, struisveren, hoedjes en wandelstokken vlogen door de lucht. De muziek werd goeddeels overstemd door het tumult in de zaal. Ondertussen was het ook op het podium een chaos, want de dansers konden de voortdurende maatwisselingen en hoge tempi niet bijbenen en kregen van choreograaf Nijinski instructies toegeschreeuwd vanuit de coulissen. Hoe snel de publieke opinie kan bijdraaien bleek evenwel bij de reprises van Le sacre in dezelfde week. Al bij de tweede voorstelling klonk nauwelijks nog protest. De derde was afgeladen vol. En bij een concertante uitvoering, een jaar later, werd Stravinsky op handen de zaal uitgedragen. Elders duurde de acceptatie van het werk langer. Engeland, bijvoorbeeld, kon er moeilijk aan wennen. In 1929, een maand voor zijn dood, schreef Diaghilev vanuit Londen: Gisteren beleefde Le sacre du printemps een ware triomf. Die sukkels gaan het nu begrijpen. The Times schrijft dat Le sacre voor de twintigste eeuw is wat Beethovens Negende symfonie voor de negentiende was. Eindelijk! Michiel Cleij IGOR STRAVINSKY, GETEKEND DOOR PABLO PICASSO

9 9uitvoerenden Diego Matheuz, dirigent Dirigent en violist Diego Matheuz studeerde af aan El Sistema (het vermaarde Venezolaanse project voor jeugdige musici) en vestigde zich in Italië. In 2008 maakte hij zijn debuut bij Claudio Abbado s Orchestra Mozart in Bologna, en het jaar daarna werd hij er eerste gastdirigent. Eveneens in 2009 verving hij muzikaal leider Antonio Pappano van het Orchestra dell Accademia Nazionale Santa Cecilia tijdens een tournee naar Milaan, Turijn en Luzern. Andere Italiaanse orkesten die Diego Matheuz dirigeerde zijn het Orchestra Sinfonica Nazionale della RAI Torino en het Orchestra Filarmonica della Scala. Zijn operadebuut maakte hij in 2011 met Rigoletto bij het Teatro la Fenice. Vanaf dat jaar was hij er tot 2015 chefdirigent, en leidde producties van onder meer La traviata en La bohème. Verder dirigeerde Diego Matheuz het Royal Philharmonic Orchestra in Londen, en in Berlijn het Orchestra Filarmonica della Scala. Hij stond op de bok bij orkesten in Frankfurt, Stockholm en Israël, bij het Mahler Chamber Orchestra en bij het Saito Kinen Orkest in Japan en maakte een tournee door China. Diego Matheuz (1984) studeerde eerst viool in zijn geboortestad Barquisimeto en verhuisde daarna naar Caracas. Zijn internationale debuut maakte hij bij het Simón Bolívar Jeugdorkest in 2008 in Puerto Rico. Afgelopen december maakte Matheuz zijn debuut bij het Rundfunk Sinfonieorchester in zijn nieuwe woonplaats Berlijn. Dit seizoen vermeldt optredens met orkesten in Basel, Malmö, Barcelona, Madrid, Florence, Tokio en Londen. In november 2011 dirigeerde Diego Matheuz in De Vrijdag van Vredenburg het Radio Filharmonisch Orkest in muziek van Kodály, Szymanowski en Berlioz. Martin Grubinger, slagwerk De in Salzburg geboren slagwerker Martin Grubinger studeerde bij zijn vader Martin Grubinger senior, docent aan het Mozarteum. Al in zijn jeugd was Martin Grubinger winnaar van diverse wedstrijden in Japan en Noorwegen. Hij studeerde aan het Bruckner-Konservatorium in Linz en vanaf 2000 aan het Mozarteum in Salzburg. Grubinger treedt wereldwijd op, van New York tot Amsterdam, Brussel, Keulen en Parijs. Opzien baarde hij in 2006 met enkele slagwerkmarathons, zoals de Showdown at Vienna Musikverein en de zeven uur durende slag- 9 DIEGO MATHEUZ MARCO CASELLI NIRMAL MARTIN GRUBINGER

10 10 werknacht in het kader van het Beethovenfest. Grubinger verzorgde diverse wereld premières, onder meer van composities van Anders Koppel en Rolf Wallin. Ook Avner Dormans slagwerkconcert Frozen in Time hield hij ten doop in In Frankfurt werkte hij in 2010 samen in een project met het hr-sinfonieorchester, de hip-hop-band Blumentopf en de popzangeres Hila Bronstein. Componisten die speciaal voor Grubinger concerten schreven waren Bruno Hartl en Friedrich Cerha. Afgelopen seizoen maakte Martin Grubinger zijn debuut in China en Brazilië en bij de Accademia Nazionale di Santa Cecilia in Rome. En hij was artist in residence bij het Cincinnati Symphony Orchestra en het Tongyeong Music Festival in Korea. Radio Filharmonisch Orkest Het Radio Filharmonisch Orkest, opgericht in 1945, is een onmisbare schakel in het Nederlandse muziekleven. Het orkest speelt bijzonder geprogrammeerde symfonische concerten en concertante operauitvoeringen. Nederlandse en wereldpremières vormen een belangrijk onder - deel van het repertoire. De meeste concerten vinden plaats in het kader van concertseries NTR ZaterdagMatinee (Het Koninklijk Concertgebouw in Amsterdam), AVROTROS Vrijdagconcert (Tivoli- Vredenburg in Utrecht) en Het Zondagochtend Concert (Amsterdam) en worden live worden uitgezonden op NPO Radio 4. Een deel ervan wordt bovendien op de Nederlandse televisie uitgezonden. Daarbuiten trad het orkest onder meer op tijdens de BBC Proms 2011 in de Royal Albert Hall. Markus Stenz is sinds 2012 chef-dirigent. Onder zijn voorgangers zijn Albert van Raalte, Paul van Kempen, Bernard Haitink, Jean Fournet, Willem van Otterloo, Hans Vonk, Edo de Waart en Jaap van Zweden. Het orkest werkte bovendien samen met gastdirigenten als Leopold Stokowski, Kirill Kondrashin, Antal Doráti, Charles Dutoit, Mariss Jansons, Michael Tilson Thomas, Gennady Rozhdestvensky, Peter Eötvös, Vladimir Jurowski en Valery Gergiev. De Amerikaanse dirigent James Gaffigan is vaste gastdirigent sinds het seizoen ; Bernard Haitink heeft als beschermheer zijn naam aan het orkest verbonden. Sinds augustus 2013 maakt het Radio Filharmonisch Orkest deel uit van de Stichting Omroep Muziek, samen met het Groot Omroepkoor en de productie-afdeling van de concertseries van Radio 4 (NTR enavrotros). Cd s met werken van hedendaagse componisten als Jonathan Harvey, Klas Torstensson, James MacMillan en Jan van Vlijmen, of de registratie van Wagners Parsifal live in de NTR ZaterdagMatinee onder leiding van Jaap van Zweden werden met prijzen als de Edison Klassiek onderscheiden. Onlangs verschenen bovendien Bruckners symfonieën onder leiding van Jaap van Zweden op cd, de acht symfonieën van Karl Amadeus Hartmann (verschillende dirigenten) en diens opera Simplicius Simplicissimus (gedirigeerd door Markus Stenz). In 2014 kreeg het Radio Filharmonisch Orkest een Edison Klassiek Oeuvreprijs toegekend voor zijn verdiensten voor de Nederlandse muziek. volg het orkest via twitter (@radiofilhorkest) en facebook

11 11 DIRIGENT Markus Stenz HONORARY CHIEF CONDUCTOR Jaap van Zweden ERE-DIRIGENT Edo de Waart VASTE GASTDIRIGENT James Gaffigan EERSTE VIOOL Elisabeth Perry Alexander Baev Semjon Meerson Fred Gaasterland Maria Escarabajal Alberto Facanha Johnson Mariska Godwaldt Julija Hartig Masha Iakovleva Kerstin Kendler Leonie Mensink Theo Ploeger Gerrie Rodenhuis Pieter Vel Quirine van Hoek Christian Lascae TWEEDE VIOOL Casper Bleumers Sarah Loerkens Ian van den Berk Michiel Eekhof Wouter Groesz Annemarie van Helderen Renate van Riel Alexander van den Tol Nina de Waal Frits Wagenvoorde Myrthe Helder Robbert Honorits Eva Bengtsson Casper Donker ALTVIOOL Frank Brakkee Arjan Wildschut Igor Bobylev Marije Helder Erik Krosenbrink Annemarie Konijnenburg Robert Meulendijk Ewa Wagner Anne-Bartje Fontein Annemieke Huls Peter Weimar Wouter Huizinga CELLO Michael Stirling Eveline Kraayenhof Winnyfred Beldman Mirjam Bosma Crit Coenegracht Sebastiaan van Eck Anneke Janssen Ansfried Plat Arjen Uittenbogaard Ketevan Roinishvili CONTRABAS Rien Wisse Walter van Egeraat Edward Mebius Jim Schultz Sjeng Schupp Stephan Wienjus Eduard Zlatkin Marijn van Prooijen FLUIT Barbara Deleu Ellen Alberts Carla Meijers Maike Grobbenhaar Adeline Salles HOBO Aisling Casey Marjolein Koning Yvonne Wolters Gerard van Andel Esther van der Ploeg KLARINET Frank van den Brink Esther Misbeek Diede Brantjes Sergio Hamerslag Bart de Kater FAGOT Jos Lammerse Freek Sluijs Desirée van Vliet Gordon Laing Jolanda Wolters HOORN Petra Botma-Zijlstra Annelies van Nuffelen Toine Martens Fréderick Franssen Laurens Otto Rebecca Grannetia Martijn Appelo Elske Groen TROMPET Hessel Buma Hans van Loenen Raymond Rook Hans Verheij Erwin ter Bogt TROMBONE Herman Nass Victor Belmonte Albert Brandt Attema BASTROMPET Hugo van der Wedden TUBA Bernard Beniers Helfred van der Veen PAUKEN Paul Jussen Bas Voorter SLAGWERK Hans Zonderop Mark Haeldermans Vincent Cox Esther Doornink René Oussoren HARP Ellen Versney Radio Filharmonisch Orkest

12 12 volgende concerten vrijdag 18 maart 2016, uur TivoliVredenburg, Utrecht inleiding Huib Ramaer, uur SERIES HET RUSSISCHE RIJK, AVROTROS KLASSIEK I Over oorlog en sterfelijkheid philharmonie zuidnederland Nikolai Alexeev dirigent Harriet Krijgh cello Borodin Ouverture Vorst Igor Elgar Celloconcert Sjostakovitsj Negende symfonie zaterdag 19 maart 2016, uur Concertgebouw, Amsterdam Rijnvos Azië Radio Filharmonisch Orkest Pablo Heras-Casado dirigent Javier Perianes piano Rijnvos Asie (opdrachtwerk NTR ZaterdagMatinee - wereldpremière) Ravel Pianoconcert Dvořák Zevende symfonie HARRIET KRIJGH MARCO BORGGREVE PABLO HERAS-CASADO FERNANDO SANCHO AT THE MET colofon PROGRAMMERING Astrid in t Veld PRODUCTIE Anneke Peerik, Manon Tuynman PUBLICITEIT Sabien Stols ADMINISTRATIE & FINANCIËN Anneke de Vries PRESENTATIE AVROTROS NPO RADIO 4 Maartje Stokkers EINDREDACTIE AVROTROS NPO RADIO 4 Tim Moen CASTING DIRECTOR Mauricio Fernández ARTISTIEK LEIDER Kees Vlaardingerbroek DIRECTEUR STICHTING OMROEP MUZIEK Maurits Haenen, a.i. PROGRAMMATOELICHTING Michiel Cleij REDACTIE PROGRAMMABOEK Clemens Romijn VORMGEVING Dorine Verharen EINDREDACTIE Onno Schoonderwoerd