Boekverslag Overigetaal Jag saknar dig, jag saknar dig door Peter Pohl

Transcriptie

1 Boekverslag Overigetaal Jag saknar dig, jag saknar dig door Peter Pohl Boekverslag door een scholier 2109 woorden 31 oktober ,6 152 keer beoordeeld Auteur Genre Peter Pohl Jeugdboek Eerste uitgave 1994 Vak Overigetaal Gegevens: 1) Datum: - 2) Auteur: Peter Pohl & Kinna Gieth (vertaald door Cora Polet) Over de schrijver Peter Pohl: Peter Pohl werd in 1940 in Duitsland geboren. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog verhuisde hij met zijn Zweedse moeder naar Stockholm. Hij was daar een vreemd kind, want hij kwam immers uit Duitsland. Peter Pohl werd jeugdleider en sportleraar. Na zijn studie schei- en natuurkunde werd hij docent aan de Koninklijke Technische School in Stockholm. Met zijn debuut Jan, mijn vriend (1991) werd hij in een klap beroemd in de westerse wereld. Een paar andere boeken van hem zijn: We noemen hem Anna (1993) en De Regenboog heeft maar acht kleuren (1995). Dit boek Ik mis je, ik mis je (1992) dat hij samen met Kinna Gieth schreef (over wie verder niks bekend is) kreeg in 1993 de Augustprijs. Titel: ik mis je, ik mis je! Uitgever: Em. Querido s Uitgeverij Jaar: 1992 originele (Zweedse) versie, 1994 vertaalde (Nederlandse) versie. 3) Genre: Jeugdliteratuur, problemen, levensverhaal, de dood. Inhoud: 4) Gebeurtenissen: (samenvatting:) Cilla en Tina zijn een eeneiige tweeling. Ze zijn geboren in Frankrijk, en zijn toen zij twee waren samen met hun vader Albert naar Zweden verhuisd toen hun moeder was gestorven aan kanker. Hun vader hertrouwde met Monika. Cilla en Tina zien er precies hetzelfde uit maar ze hebben een totaal ander karakter. Tina is altijd vrolijk, gemakkelijk om mee om te gaan, best wel populair en altijd wel op iemand verliefd. Cilla is moeilijker, minder toegankelijk, houdt van toneel, literatuur en muziek. De actiefste is dan ook Cilla. Pagina 1 van 6

2 Er is natuurlijk altijd wel ruzie, maar de twee zusjes zijn erg op elkaar gesteld. Maar op hun moeders verjaardag, als ze naar de schoolbus rennen, wordt Cilla aangereden door een auto op de Dodenweg en kort daarna overlijdt ze. Dan breekt er voor Tina een lange en moeilijke tijd aan. Op school gaat het heel slecht, ze verwaarloost haar schoolwerk en trekt zich van geen leraar iets aan. Jongens vindt ze ook niet meer zo belangrijk. Thuis ziet ze in de spiegel haar zusje en ze praat ook tegen haar. Ze krijgt nachtmerries waarin Cilla wraak wil nemen omdat zij wel doodging en Tina niet. Dan vindt Tina een dagboek van Cilla waarin allemaal dingen staan waarvan ze niks van afwist. Ze begint zich steeds schuldiger te voelen en heeft wat afleiding nodig. In de zomervakantie gaat ze naar een zomerkamp en daar ontmoet ze een jongen, Stefan. Ze worden smoorverliefd op elkaar, en Tina denkt dat Cilla hen bij elkaar heeft gebracht. Maar na het zomerkamp laat Stefan niets meer van zich horen. Hierdoor wordt Tina nog depressiever. Van haar vader moet ze na de vakantie naar de schoolpsycholoog. Maar Tina vertrouwt hem niet, want de vorige psycholoog vertelde alles verder. Als ze erachter komt dat hij niets doorvertelt gaat het een stuk beter. Bij hem kan ze haar verdriet kwijt. Op school besluiten Tina en haar vrienden dat ze het toneelstuk waaraan Cilla werkte af te maken en op te voeren. Ze besluiten ook het toneelstuk op te dragen aan Cilla. Het toneelstuk wordt een groot succes. Ondanks dat ze op haar kerstrapport veel onvoldoendes staat gaat het steeds beter met haar. Ze komt over haar verdriet heen, ze leert ermee leven. Op de verjaardag van haar stiefmoeder, precies een jaar nadat Cilla overleed, komen ook een paar vrienden taart eten en dan beseft Tina dat het zonder haar vrienden nooit gelukt was, maar dat ze eindelijk over haar verdriet heen is. 5) Personen: - De hoofdpersoon is Tina Dubois. Ze heet eigenlijk Martinelle. Ze is een vrolijk meisje van 1.58 m (vindt ze zelf te klein), donker, half lang krullend haar, gezonde huidskleur, en met helderblauwe ogen. Ze is bijna altijd vrolijk, en ook bijna altijd verliefd. Zij vertelt het verhaal. - De belangrijkste bijpersoon (ze is niet echt een hoofdpersoon), is Cilla, het tweelingzusje van Tina. Ze heet eigenlijk Cilibelle. Ze ziet er precies hetzelfde uit als Tina. Cilla is moeilijker dan Tina, minder toegankelijk. Ze houdt van literatuur, toneel en muziek, en is dus ook de actiefste van de twee. Ze is vaak ook onzeker van zichzelf omdat ze nog niet verliefd is geweest en bang is dat ze niet op jongens valt. - Albert is de vader van de tweeling. Hij is ook wel belangrijk en komt dus ook veel in het verhaal voor. Twee jaar nadat de moeder van Cilla en Tina gestorven was en ze in Zweden woonden, trouwde hij opnieuw met Monika. Hij is erg ongelukkig als Cilla sterft. - Monika is de stiefmoeder van Cilla en Tina en is erg aardig. Ze is een echte moeder voor de meisjes en ook al hebben ze soms ruzie, ze houden wel van elkaar. 6) Plaats: Het verhaal speelt zich af in Zweden in Stockholm. Ook op school, een enkele keer in Frankrijk (bij de familie), en in de Rozenhof (het huis van de familie Dubois). Dat wordt beschreven met een mooie tuin en als een soort hemel. De gevaarlijke weg (waar Cilla omkomt) in de buurt van het huis wordt ook beschreven. Uit het boek: na een flauwe bocht van een halve kilometer komt het gezellige grindpad uit op een smal en slecht onderhouden gedeelte van de snelweg. Een overbelaste weg zoals men die overal Pagina 2 van 6

3 verspreid in het land kan aantreffen. De bevolking heeft hem de Dodenweg gedoopt. Enkele tientallen kilometers van tevoren staan, in beide richtingen, waarschuwingsborden : Levensgevaarlijke weg. Verminder vaart! Red levens! Houd afstand! Beperkt zich! Niet inhalen! Enzovoort. Maar dergelijke zinnen helpen langs deze weg niet, net zo min als op andere plaatsen. 7) Tijd: Het verhaal speelt zich af rond deze tijd. Er staat geen precieze datum bij, maar uit de dingen die er gebeuren en dingen die er al zijn neem ik aan dat het in ieder geval in de laatste 20 jaar is gebeurd. En zijn nl. ook al snelwegen, en op school zijn er regels en handelingen die er tegenwoordig ook zijn. De verteltijd was bij mij 4 dagen. Ik heb er s avond steeds in gelezen. Ik denk dat ik er 4 à 5 uur over heb gedaan. De vertelde tijd is ongeveer een jaar. In het begin wordt ook nog over het verleden verteld, over hoe ze met elkaar omgaan en wat er allemaal belangrijks is gebeurd in het verleden, maar het belangrijkste deel van het verhaal, waar het zich écht afspeelt, omvat ongeveer een jaar. Het verhaal wordt in het begin niet, maar in het verhaal zelf wel verteld in chronologische volgorde. In het begin is het nu, maar dat is maar een korte inleiding. Het verhaal zelf is dus eigenlijk vroeger. Maar dat vertelde verhaal zelf is wel in chronologische volgorde. En er zijn ook tijdsversnellingen in het vertelde verhaal, en af en toe is er een flashback als bijv. Tina denkt aan hoe het vroeger was. Dat zijn niet echte flashbacks, maar meer herinneringen. 8) Begin: Het verhaal begint met een korte inleiding van 12 zinnetjes over wat er is gebeurd vroeger waar ze graag over wil vertellen. Zij vertelt wat er vroeger met haar tweelingzusje Cilla is gebeurd. Na die inleiding komt nog een stukje andere inleiding, over wie Cilla en Tina zijn, waar ze woonden en nog een paar dingen. 9) Probleem en afloop: Het probleem in dit boek is dat Cilla omkomt bij een auto ongeluk en Tina er veel problemen mee heeft er over te komen. Het boek heeft een goede afloop want op het einde lees je dat ze er uiteindelijk toch over Cilla s dood heen is. Het is dus ook een gesloten einde, want Tina is over haar verdriet heen en kan verder leven. Het is een heel realistisch verhaal, want het zou hier in Boxtel ook goed kunnen gebeuren. 10) Perspectief: Het boek is geschreven in een hij/zij- maar ook in een ik-perspectief. Want in het begin zegt Tina in de inleiding: En ik, die dit vertel, ben Tina, maar ik weet niet of ik wel in staat ben over mij te vertellen en daarom zeg ik haar. Je leest dus alle gedachten van Tina en alle handelingen, maar het is ook een ik-perspectief, omdat Tina over zichzelf vertelt. 11) Betekenis titel: Ik mis je, ik mis je is wat Tina tegen Cilla zegt. Dat Tina Cilla heel erg mist. Op een gegeven moment in Pagina 3 van 6

4 het boek als Tina nog lang niet over haar verdriet heen is, pakt ze haar dagboek en schrijf een hele pagina vol met 'ik mis je, ik mis je, ik mis je. Thema: 12) Thema: Het thema van het boek is angst, verdriet en moed. Angst, omdat Tina bang is dat Cilla wraak op haar wil nemen omdat zij wel was doodgereden en Tina niet, wat natuurlijk niet zo is, verdriet omdat iedereen die Cilla kende verdriet heeft om haar en Tina probeert haar verdriet te verwerken. Moed omdat Tina zich toch over haar verdriet en de angst om wraak van haar zusje heen kan zetten. Beoordeling: 13) Beoordeling: Ik vond het boek echt heel leuk en heel erg mooi. Het is een heel erg zielig, mooi en interessant verhaal. Ik vind het zielig omdat het erg zielig is voor alle vrienden en familie van Cilla dat ze dood gaat, mooi omdat het een heel mooi boek is met echte en realistische gebeurtenissen, interessant omdat ik er wat van heb geleerd en ook beetje Frans (stonden soms franse zinnen/woorden in omdat ze ook af en toe Frans praatten bij de familie Dubois). Tijdens het lezen voelde ik me net echt zoals de hoofdpersoon. Ik ben dan wel emotioneel, maar ik denk dat iemand anders zich ook erg rot had gevoeld op het moment dat Tina erachter kwam dat haar zus dood was. Je werd echt meegesleept in het verhaal, het was bij mij net of mijn tweelingzusje was gestorven. Ik heb vaak ook met tranen in m n ogen gelezen. Het verhaal is erg realistisch en ik denk dat ik daarom ook zo met de hoofdpersoon meeleefde. Omdat het gewoon kan gebeuren. Bij iedereen. De opbouw van het verhaal was wel goed. Ik vond het wel jammer dat er in het begin al werd gezegd dat Cilla doodging en waaraan. Maar zonder dat zou je eigenlijk ook niet weten waar de titel op sloeg. Het verhaal gaat dus meer over Tina hoe ze verder leeft zonder Cilla, dan over Cilla s dood. Ik vond het best wel een origineel verhaal. Er stonden ook veel gedichten in, dat vond ik ook wel erg mooi. Ik vond het boek ook helemaal niet voorspelbaar, want op sommige momenten zou je verwachten dat er iets anders zou gebeuren dan dat er gebeurde, dus verrassend was het ook wel. Ik vond het boek niet zo heel moeilijk. De meeste zinnen waren niet zo moeilijk, maar af en toe was het wel een beetje moeilijk, omdat er lange of moeilijke zinnen instonden. Ook een paar moeilijke woorden. Maar nadat ik die zinnen en woorden nog een keer goed las begreep ik ze wel. Het enige echte nadeel van het boek vond ik dat er geen aanhalingstekens stonden als iemand iets zei. Maar ook daar wende ik aan en op het einde kon ik al raden wie wat zei. Ik heb hier een paar gedichten die in het boek stonden die ik erg mooi vond: Onder de wolken Ik ben bang voor de dood en bang om te sterven, bang voor de reis door de donkere, koude tunnel. Ik ben bang om dat licht te zien, bang, dat ik het niet kan en toch probeer te bereiken. Pagina 4 van 6

5 Ik doe mijn ogen dicht en probeer te vergeten dat ik dood ben, maar toch ben ik daar, in de tunnel, alleen met mijn tranen en angst Ik ben zo bang! Waar is die god waar iedereen over praat? Alsjeblieft! Iemand moet me helpen! Ik loop maar en toch is het licht ver ver weg. Dan hoor ik een stem, de stem van mijn zusje, die veiligheid schenkt: "Wees niet bang, ik ben bij je." Ik kijk rond en daar staat ze naast me in de witte nachtpon waarin ze begraven werd, haar donkere haar, haar gezicht, haar ogen, haar glimlach, ze heeft haar lieve glimlach behouden en om haar hals de Bob Marley-ketting. En haar handen zijn niet blauw en gebroken zoals toen ze stief. Nu zijn ze mooi, heel mooi. Opeens ben ik in haar armen en omhels haar, lachend, dansend, huilend. Ik ben niet langer bang meer, want ik ben hier onder de wolken samen met mijn tweelingzusje. Voor altijd. Iedereen lacht tegen me en de wereld is vol leven en vreugde maar in mij is een grote leegte. Iedereen lacht en lijkt opgewekt, maar in mij is het donker. Een leven zonder jou! Dat red ik niet. Zie je me niet? Pagina 5 van 6

6 Ik zie jou wel. Mijn hele ik is leeg, op een rode bloem na die begint te groeien als ik jou zie. Ik wil een traan zijn, geboren uit jouw oog, druppelend langs jouw wang, gestorven bij je lippen. Pagina 6 van 6