Werkstuk Levensbeschouwing Mohammed

Transcriptie

1 Werkstuk Levensbeschouwing Mohammed Werkstuk door een scholier 2802 woorden 1 maart keer beoordeeld Vak Levensbeschouwing 1 De geboorte van Mohammed Mohammed werd geboren in Mekka in 570 n.c. In een arme familie uit een machtige stam van de Koeraisjiten. Zijn vader, Abdallah, overleed voor zijn geboorte en zijn moeder, Amina, overleed toen hij zes jaar oud was. Hij werd opgevoed door zijn grootvader, Abd al-muttalib, en daarna door zijn oom van zijn vaderskant, Abu Talib. 2 Zijn leven voor het Profeetschap Mohammed was een zoon van Abdullah en Amina. Maar omdat zijn ouders al heel vroeg waren gestorven was hij een wees die verzorgd werd door zijn grootvader Abd al-mutalib. Nadat Abd al-mutalib was gestorven werd Mohammed opgevoed door zijn om Abu Talib. Mohammed had nooit ruzies en/of woordenwisselingen met de Arabieren. Dat deed hij alleen als hij de Arabieren wilde beëindigen. Mohammed werd na een paar jaren lid van een organisatie. Die organisatie die hielpen de arme mensen. Zo deed hij toch nog iets goeds in zijn leven. De mensen die Mohammed kenden vonden hem een hele aardige, vertrouwbare en een lieve waarheidsprekende man. Mohammed was altijd eerlijk en oprecht tegenover de mensen die hij kende en niet zo goed kende. Ze noemde hem As-Sadiq, de eerlijke, en Al-Amien, degen die je kan vertrouwen. Toen Mohammed 25 jaar werd, vroeg Chadidja (een rijke weduwe die van Mohammed s oprechtigheid had gehoord) om voor haar een handelsmissie naar Syrië te leiden. Dat werd een heel groot succes. Toen Mohammed dat had gedaan was Chadidja zo erg onder de indruk van zijn eerlijkheid en efficiënte leiderschap dat Mohammed (25) en Chadidja (40) een korte tijd daarna trouwden. Toen ze gelukkig getrouwd waren wilde Mohammed alle slaven bevrijden van de tijd dat Chadidja nog een rijke weduwe was. Maar de slaaf Zaid wilde niet weg. Hij wilde zelfs niet weg toen zijn familie hem op kwam zoeken. Zijn familie wilde Zaid vrijkopen van Mohammed. Maar Mohammed antwoordde dat Zaid al vrij was. Dus hij mocht zelf weten wat hij wilde doen. Zaid zei tegen zijn vader: Vader, wie houdt niet van zijn ouders? Mijn hart is vol van liefde voor u en moeder, maar ik hou zoveel van Mohammed dat ik het me niet kan inbeelden om ergens anders te wonen dan bij hem. 3 De eerste openbaringen Pagina 1 van 7

2 Mohammed hield ervan om te bidden en te mediteren. Rond zijn dertigste jaar hield hij ervan om te gaan bidden in de grot Hira, een grot die buiten de stad lag. Als hij daar in de grot aan het mediteren of aan het bidden was, deed hij dat omdat het daar veel rustiger was en omdat daar niet gevochten werd. Toen Hij veertig was kreeg Mohammed in de grot Hira zijn eerste openbaring in 610. Toen kwam de engel Gabriël naar beneden uit de hemel en zei tegen Mohammed: Verkondig de naam van uw Heer, de Schepper. Die de mens uit geronnen bloed schiep. Verkondig, want uw Heer is de meest Eerbiedwaardige, die de mens doormiddel van de pen onderwees. Hij leerde aan de mens datgene wat deze niet kende. (92, 2-6) Dit was de eerste openbaring van een lange reeks openbaringen die tot het jaar 632 duurde. Al die openbaringen werden na de dood van Mohammed verzameld en als soera s (hoofdstukken uit de Koran) op volgorde geplaatst in de Koran, het heilige boek van de Islamieten. In de oudste openbaringen vonden ze (de mensen) de volgende opvattingen: God is één. Hij is almachtig. Hij is de schepper van het universum. Er is een dag des oordeels. Schitterende beloningen wachten de gelovigen in het paradijs (de hemel), vreselijke straffen in de hel zullen de ongelovigen te wachten staan. 4 De vervolgingen van de vroege Moslims Toen de Mekkaanse leiders hadden gehoord van het verhaal dat de engel Gabriël Mohammed had opgezocht en de boodschap van de Heer had gebracht, verklaarde ze Mohammed voor gek. Ze zeiden dat er helemaal niets te vrezen was. Maar beetje bij beetje begonnen de gelovigen Mohammed te geloven, alleen dat ging heel langzaam. Er waren mensen die nog niet zeker wisten wat nou de echte waarheid was. Ze hoorden van Mohammed en zijn boodschap en ze raakten er erg van onder de indruk. Mohammed kreeg er steeds meer gelovigen bij zoals: slaven, jonge mannen en vrouwen. De verbazing van de mensen die in Mohammed begonnen te geloven maakte plaats voor goedkeuring en bewondering voor het nieuwe geloof. De Mekkaanse leiders die niet in hetzelfde geloof als Mohammed geloofden, begonnen zich zorgen te maken. De leiders kwamen samen om wrede plannen te bedenken tegen Mohammed en zijn volgelingen. Er werd besloten tot een boycot. De Moslims die in Mohammed geloofden zouden ze economisch, politiek en sociaal volledig isoleren. Als ze dat deden gingen de Moslims samenwonen in een soort van getto (een buurt met alleen maar mensen van hetzelfde geloof of ras). De Mekkaanse leiders vreesden dat Mohammed de traditionele Arabische maatschappij volledig zou beëindigen en dat hij zo hun machtige en de eerste posities zouden verliezen. Ze besloten om de gelovige Moslims met alle mogelijke middelen uit te roeien. Zelfs met geweld als dat zou moeten. Maar de gelovige Moslims bleven kalm en geweldloos, ze deden helemaal niets. Heel veel slaven werden door de gelovige Moslims vrijgekocht van hun ongelovige meesters/meesteressen. 5 Vlucht uit Mekka naar Abessinië Toen de vervolgingen van de Mekkaanse leiders tegen de gelovige Moslims ondraaglijk werden, wilde Mohammed dat een groot deel van de gelovige Moslims zou vluchten naar Abessinië. Dat land lag aan de andere kant van de zee. Ze wilden er wel naar toe gaan maar daar regeerde een christelijke koning, die rechtvaardig was, en waar alle Moslims in de vrijheid konden leven. De Moslims die weg moesten gaan uit hun geboortestad, Mekka, en de profeet moesten verlaten vonden Pagina 2 van 7

3 dat heel erg moeilijk. Maar ze vonden dat ze beter konden vluchten om een confrontatie te vermijden met de Mekkaanse leiders. Want deze leiders waren te sterk en machtig, dan zouden ze verliezen en er zouden dan veel doden vallen. Toen de Mekkanen hoorden dat de Moslims wilden vluchten achtervolgden ze hen. Ze vroegen aan de Abessijnse om de vluchtelingen uit Mekka uit te leveren aan de Mekkanen. Maar dat deed de christelijke koning niet, want hij verleende asiel aan de vluchtelingen uit Mekka. De koning vond het verhaal van Mohammed en de engel Gabriël dat hij er tranen in zijn ogen van kreeg. Na het horen van het verhaal dat verteld werd in het heilige boek de Koran. 6 de Hidjra; de migratie naar Medina De Moslims die niet mee gevlucht waren en nog in Mekka zaten, werden steeds meer bedreigd en de achtervolgingen werden steeds erger. Toen de jaarlijkse bedevaart naar de Kaäba naderde, verzamelde alle pelgrims zich over heel Arabië. Ook in Arabië ging de profeet Mohammed preken en de boodschap van de Islam verspreiden. Een groep pelgrims uit Medina waren erg onder de indruk van Mohammed s preek. Ze accepteerde de Islam en beloofden uit Medina terug te komen met een boodschap of de Moslims naar Medina mochten verhuizen of niet. Mohammed was daar erg blij mee. Vooral dat de pelgrims nu ook achter zijn geloof stonden. In die tijd woonden er in Medina twee Arabische stammen en drie Joodse stammen. De onderlinge ruzies tussen de stammen braken de stad Medina af. Niemand was daar blij mee. Enkele Joodse stammen voorspelden de komst van een Profeet zoals Mozes. De Arabieren begonnen zich af te vragen of die Profeet Mohammed kon zijn en ze aanvaarden de Islam. Bij de eerstvolgende bedevaart zonden ze twaalf mensen terug naar Mekka. Die mensen beloofden de Profeet in alle goede dingen te volgen. Bij de derde bedevaart kwam een groot aantal mensen, die pas later in Mohammed s geloof geloofden, terug te keren vanuit Medina naar Mekka. De stad Medina leek de Islam eindelijk te aanvaardden. Ondertussen werden de vervolgingen in Mekka steeds erger, het was daar een echte hel. Mekka was niet langer een leefbare plek voor de Moslims omdat als ze daar zouden blijven wonen, ze gedood en/of gemarteld werden. Niemand zou dat leuk vinden. Vooral de zwakkere mensen hadden een veiligere woonplaats nodig. Daarom besloot de Profeet om te migreren naar Medina. In de vallei van Aqaba ontmoette de Profeet drieënzeventig mensen uit Medina, waar hij tegen zei dat ze met hem mee moesten gaan. Ze luisterden naar Mohammed en ze gingen met hem mee, want niemand durfde Mohammed de Profeet tegen te spreken. De moslims begonnen voorbereidingen te treffen voor de grote verhuizing naar Medina. Familie na familie trok weg uit Mekka naar Medina. De Profeet bleef tot de laatste mensen weg waren, zodat hij zeker wist dat iedereen veilig weg was. Daarna vertrok hij zelf ook, hij werd wel achtervolgd maar hij bereikte Medina gezond en wel. De mensen waren erg blij toen ze Mohammed aan zagen komen, want hij was immers wel hun Profeet. Ze waren bang dat hem iets zou overkomen zodat hij nooit meer terug zou komen naar hen. Voordat Mohammed Mekka verliet keek hij nog éénmaal om en dacht: Zou ik hier ooit nog een keer terug mogen komen? Het is immers wel mijn geboortestad. Hij zei: Mekka, gij zijt mij dierbaarder dan enige andere plaats in de wereld, maar uw inwoners laten mij hier niet leven. Pagina 3 van 7

4 7 Vredesverdragen met Joden en niet-gelovigen De Joodse stammen, de heidense stammen en de geïmmigreerde Moslims hadden onderling met elkaar verdragen afgesloten. Mohammed de Profeet werd de leider van de stad. Hij leidde de stad zeer open en eerlijk zodat de mensen niet aan hem hoefde te twijfelen. De verschillende groepen die in Medina leefden konden kiezen of ze volgens de wetten van de Islam wilde leven, van de bijbel of volgens algemeen erkende principes. Door die vredesverdragen veranderde er heel erg veel: onrechtvaardigheid en geweld werden beëindigd vrouwen kregen rechten er waren plannen om slavernij af te schaffen hygiëne kreeg meer aandacht de Arabieren werden voor het eerst in hun geschiedenis ingeleid in de regels van beleefdheid en beschaafdheid De Joden vonden het helemaal geweldig dat maar één man (de Profeet Mohammed) in enkele jaren bereikte, wat zij al eeuwen aan het proberen waren; de Arabieren beschaafdheid, beleefdheid en hygiëne te leren, maar vooral ook respect voor andere mensen en respect voor de God. 8 De slag bij Badr De Mekkanen die nog steeds niet in Mohammed s geloof geloofden en zich daar nog niet bij hadden aangesloten hadden een leger op de been gebracht. Met dat leger wilde ze alle gelovige Moslims en de Profeet Mohammed definitief uitroeien. Het hele grote leger van de Mekkaanse leiders trokken meer dan driehonderd kilometer richting Medina om aan te vallen op de gelovige Moslims. Nadat de Moslims hadden gehoord dat de Mekkaanse leiders legers naar Medina hadden gestuurd om hen uit te komen roeien, wilde de Moslims nog steeds geen wapens gebruiken, want dat wilde ze niet en ze hadden het nog nooit gedaan. De gelovige Moslims waren antioorlog en antigeweld. Mohammed hoopte nog steeds dat ze met de Mekkanen en de Moslims een vredige oplossingen konden bedenken. Daarom bad hij tot God en vroeg hem om advies. Maar Mohammed kreeg geen advies, hij kreeg de instructies om zichzelf en zijn volk goed te verdedigen. God zegt in de heilige Koran: Toestemming om te vechten is gegeven aan diegene tegen wie gevochten wordt, omdat hun onrecht is aangedaan, voorzeker Allah heeft de macht hen bij te staan. Degene die ten onrechte uit hun huizen werden verdreven alleen omdat zij zeiden: Onze Heer is Allah. En indien Allah sommige mensen niet met behulp van anderen tegenhield, zouden ongetwijfeld kloosters, kerken, synagogen en moskeeën, waarin dikwijls de naam van Allah wordt herdacht, afgebroken zijn. Allah zal ongetwijfeld degene ondersteunen die hen helpt- Allah is inderdaad Sterk, Almachtig. (22, 40-41) De Profeet Mohammed gaf de opdracht aan de gelovige Moslims om uit de stad te vluchten. Zodat de slag van het leger van de Mekkanen de stad zelf zou verwoesten maar de mensen in leven zouden blijven. Het Mekkaanse leger bestond uit duizenden zwaar bewapende soldaten met paarden en kamelen, want te voet waren ze te langzaam en zouden de gelovige Moslims allang gevlucht zijn. De Moslims waren maar met driehonderd man allemaal, zonder wapen en ze waren te voet dus veel langzamer dan de Mekkanen. Het leek er dus op dat de Moslims geen schijn van kans maakten en dat de Mekkanen zouden winnen. Pagina 4 van 7

5 Dit was geen gewone oorlog. Dit was een gevecht voor het fundamenteel recht van godsdienstvrijheid. Maar zoals helemaal niet verwacht wonnen de Moslims de oorlog. Na de afloop van de godsdienstige strijd zei de Profeet: Wij gaan van een minderwaardige Djihad (heilige oorlog) naar een veel moeilijkere Djihad: De Djihad van de zelfverbetering. Na deze uitspraak van Mohammed mochten oorlog en dwang nooit meer gebruikt worden voor het verspreiden van de godsdienst. De heilige Koran zegt: Er is geen dwang in de godsdienst. (2, 257a) Er kwamen trouwens steeds meer Moslims tot de Islam tussen de veldslagen in, dan tijdens de veldslagen. Die slagen werden dus niet gebruikt als bekeringsoorlogen. De Moslims moesten hele grote opofferingen brengen voor Allah. Ook dit is een bewijs dat de heidenen niet gedwongen werden om zich te bekeren tot de Moslims. De toekomstige Djihad is de Djihad met de pen.in de eerste plaats moeten de Moslims zichzelf verbeteren, dan moeten ze de boodschap van de Islam uitdragen. In de tijd van de Imam-Mahdi zal de Islam verspreid worden met de pen. In de daarop volgende jaren werden er nog enkele veldslagen uitgevochten, hoewel dat verboden was. Die waren altijd verdedigend, telkens opnieuw moest het mensenrecht van godsdienstvrijheid opnieuw afgedwongen worden. 9 Boodschap aan de toenmalige wereldleiders Dit was een boodschap voor de koningen van Iran, Egypte, Abessinië en aan de Byzantijnse Keizer. In de brief voor de koning van Egypte stond: In de naam van Allah, de Barmhartige, Genadevolle. Deze brief komt van Mohammed, de Boodschapper van Allah, aan Maqauqis, de leider van de Kopten. Vrede zij met hem die het rechte pad volgt. Ik nodig u uit om de boodschap van de Islam te aanvaarden. Uit het antwoord van de Koning: In de naam van God, de Barmhartige, de Genadevolle. Van Maqauqis, Koning der Kopten, aan Mohammed, zoon van Abdullah. Vrede zij met u. Ik zeg u, ik heb uw brief gelezen en gepeinsd over de inhoud en over het geloof waartoe u me uitnodigt. Ik ben me ervan bewust dat de Hebreeuwse Profeten de komst van een Profeet voor deze tijd hebben voorspeld. Maar ik dacht dat hij in Syrië zou verschijnen. 10 Val van Mekka De Moslims hadden een verdrag getekend met een Arabische stam, om elkaar altijd te helpen in geval van nood. Toen de Moslims werden aangevallen door de Mekkanen, moesten de Moslims dus vechten tegen Mekka. Maar dat wilden ze eigenlijk niet, want Mekka was de geboortestad van de Profeet Mohammed. Deze slag bij Medina was geen echte veldslag, want er werd geen bloed vergoten. Een enorm leger marcheerde richting Mekka. De Profeet verklaarde dat iedereen zonder wapen veilig zou zijn. Alle Mekkanen zouden worden vergeven. Het leger trok de stad binnen, ondanks dat ze gewonnen hadden, bleven ze rustig. De Profeet was geen geweldige generaal, hij zat zeer vernederd op zijn kameel, zijn hoofd diep gebogen aan dankzegging aan God. Na alle moorden die de Mekkanen hadden gepleegd, de verjaging uit hun huizen en de verwoestingen van al hun bezittingen kwamen de Moslims thuis en ze vergaven hun vijanden. Zonder bloedvergietingen en zonder geweld. Dat was zeer knap van de Moslims, want de Mekkanen hadden alles Pagina 5 van 7

6 vernield wat eerst van hun was en toch deden de Moslims niks. Een van de ergste tegenstanders, Ikrima, probeerde nog weg te vluchten. Dat lukte niet, want zijn vrouw overreedde hem om vergiffenis te vragen bij Mohammed. Toen Ikrima van de Profeet te horen kreeg dat ook hij vergeven werd, verklaarde hij: Alleen een Profeet kan zijn aartsvijanden vergeven. Toen bekeerde Ikrima zich tot de Islam. 11 Het sociale leven van de Profeet Het leven van Mohammed was vanaf het begin tot het eind afhankelijk aan de diensten van God en de mensheid. Ook al werd hij heerser van heel Arabië, hij bleef bescheiden, en woonde nog steeds in een lemen hut met niets anders dan een harde matras van palmbladeren en een kom water. Hij heeft altijd een heel eenvoudig leven geleid: hij molk zijn eigen geiten hij herstelde zijn eigen kleren hij herstelde zijn eigen schoenen hij hielp vrouwen in huishoudelijk werk Geen werk was te onderdanig voor hem. Hij bleef altijd onpartijdig wanneer hij moest oordelen tussen Moslims en niet-moslims. Telkens als hij in bezit van een slaaf kwam, schonk hij hem meteen de vrijheid. Hij ging ook in op uitnodigen van slaven. Voor hem was iedereen gelijk. 12 Het leven is heilig Uit de laatste toespraak van de profeet: O mensen, wat ik zeg moet gij goed onthouden. Alle Moslims zijn broeders van elkaar. Jullie zijn allemaal gelijk. Alle mensen, van gelijk welke stam of natie, en van gelijk welke leeftijd, zijn gelijk. Het leven is heilig. Bronnen Deze bronnen heb ik gebruikt: Boeken: Titel: Islam Schrijver: Karen Armstrong Uitgever De bezoge bij Amsterdam Titel: De wereld om ons heen Schrijver: het is een soort encyclopedie dus er zijn heel erg veel schrijvers Uitgever: lannoo Pagina 6 van 7

7 Titel: Wat weten we over de Islam? Schrijver: Shahrukh Husain Uitgever: KIT + Novib Pagina 7 van 7