De essentie van de islaam waardoor het verschil tussen de moslim en de moeshrik helder wordt

Transcriptie

1 Downloaded from: justpaste.it/islaam9 Wat is Islaam? In de naam van Allah de Genadevolle En geprezen is de profeet van de genade De essentie van de islaam waardoor het verschil tussen de moslim en de moeshrik helder wordt Shaykh Moehammad Ibn Abdelwahaab zei omtrent de essentie van de islaam: Overgave aan allah door Hem alleen te dienen en Hem te gehoorzamen en door bara te doen van de shirk en de moeshrikien. [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al-ajwiba an-najdiya volume 1 pag.129] Shaykh Moehammad Ibn Abdelwahaab zei: Het fundament van de islam zijn twee pilaren: 1. Opdragen om alleen Allah te aanbidden zonder deelgenoten toe te kennen aan Hem. Loyaal zijn met diegene die tawheed praktiseert en het doen van takfir op diegene die afstand doet van de tawhid. 2. Waarschuwen voor shirk in aanbidding van Allah en strikt daarin zijn en haat en vijandschap tegenover diegene die shirk praktiseert en het doen van takfir op diegene die shirk begaat. [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al-ajwiba an-najdiya volume 2 pag.153] Shaykh abderrahman ibn Hassan zei: de Islaam van een persoon is niet geldig alleen als hij de betekenis van la ilaha illa Allah kent en weet waarop het duidt, namelijk dat deze getuigenis; de shirk verwerpt en duidt op al-barae van de shirk en diegene die de shirk begaat en vijandschap voelen voor hem en het zuiver aanbidden van Allah zonder deelgenoten toe te kennen aan Hem en loyaliseren omwille de tawheed. [majmu ar-rasail wal masail an-najdiya vol. 5 pag. 547] Shaykh abdellah en ibrahiem zonen van Abdellatief en Soelayman Ibn Sahmaan definierden de islaam als het volgende: De essentie van de islaam waarmee Allah alle edele profeten heeft gestuurd en waarnaar zij hebben opgeroepen is; het opdragen om alleen Allah te dienen zonder deelgenoten toe te kennen aan Hem, en hem zuiver te dienen, en dat men geen deelgenoten toekent in de recht van Allah en dat Allah beschreven wordt met de eigenschappen waarmee Hij

2 zichzelf heeft beschreven. Dus wie verschilt met datgene waarmee de profeten zijn gekomen, waardoor hij het ontkent of ongeldig maakt, waarlijk hij is een dwalende kaafir, ook al zegt hij la ilaha illa allah of hij beweert dat hij moslim is, want de shirk die hij heeft gepleegd maakt datgene wat hij beweert of uitspreekt(dus la ilaha illa allah) ongeldig. Dat hij de getuigenis uitspreekt baat hem niet, want hij spreekt datgene uit wat hij niet praktiseert en gelooft niet in datgene waarop de getuigenis duidt. [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al-ajwiba an-najdiya vol.10 pag.432] Shaykh aboe butayn zei: Als men de betekenis van Ilah kent en realiseert dat het betekent ; diegene die aanbeden wordt, en men de betekenis van ibadah kent, dan zal het helder worden voor hem dat eenieder die een vorm van aanbidding richt aan anderen dan Allah, dan heeft hij diegene aanbeden en heeft hij hem als Ilah genomen, ook al probeert hij te ontwijken om datgene wat hij aanbeden heeft naast allah als een ilah te noemen en geeft hij het een ander benaming zoals; tawasoel en tashafoe en iltija etc. Dus de moeshrik is een moeshrik of hij wil of niet, zoals de woekeraar een woekeraar is of hij nou wil of niet, ook al geeft hij die rente een andere benaming en een alcoholdrinker is een alcoholdrinker, ook geeft hij die alcohol een andere benaming. [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al-ajwiba an-najdiya volume 12 pag.62] Shaykh Ishaaq ibn Abderahmaan Ibn Hassan zei: Muhammad Ibn Abdelwahaab-rahimahu Allah- zei: Het alleen uitspreken van de getuigenis zonder de betekenis van de getuigenis te kennen of te handelen naar de getuigenis maakt van een persoon geen moslim, sterker nog het is een bewijs tegen de zoon van Adam, in tegenstelling tot diegene die beweren dat imaan bestaat uit alleen bevestiging. [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al-ajwiba an-najdiya vol.1 pag. 522] Shaykh Muhammad ibn Ibrahiem ibn Abdellatief zei: Veel mensen kennen zich toe aan de islaam en zij spreken de getuigenis uit en zij praktiseren de uiterlijke rituelen van de islaam, maar toch is dit allemaal niet genoeg om deze mensen als moslims te bestempelen, zo ook zijn hun offers niet legaal voor consumptie, omdat zij deelgenoten toekennen aan Allah in aanbidding, door de profeten aan te roepen en hun om hulp vragen en anderen redenen van afvalligheid. Deze onderscheid die wordt gemaakt tussen de mensen die zich toekennen aan de islaam is alombekend vanuit de bewijzen uit de Koran en de sunnah en de ijmae van de selef en de imams. [Fatawa Wa Rasa il Muhammad ibn Ibrahiem Aal Shaykh vol. 1 pag.63] Shaykh Aboe Butayn zei: Het bevestigen van de roeboebiyah van Allah, dat Hij de schepper is van

3 alles en zijn Heer is en dat Hij diegene is die dat regelt, deze bevestiging wordt gedaan door de moslim en de kaafir en het is verplicht, maar door het bevestigen van de roeboebiyah wordt een persoon geen moslim, totdat hij de tawheed van Oeloehiyah praktiseert waarnaar de profeten hebben opgeroepen en waarin de moeshrikien weigerden te geloven, door deze tawheed wordt de onderscheid tussen de moslim en de moeshrik helder en de onderscheid tussen de mensen van de paradijs en de mensen van de hel. [al-intisaar Li Hizb Allah al-moewahidien pag.18] Shaykh Soelaymaan ibn Abdellah zei: Weet dat de geleerde een consensus hebben dat diegene die een vorm van aanbidding richt naar anderen dan Allah dat hij een moeshrik is! Ook al zegt hij: La ilaha Illa Allah Muhammadun Rasoeloe Allah. En bidt hij en vast hij. Wantd e voorwaarde van de islaam bij het uitspreken vand e getuigenis is dat men niemand anders aanbidt behalve Allah. Dus diegene die de getuigenis uitspreekt en hij aanbidt ook anderen dan Allah, dan is het alsof hij de getuigenis niet is na gekomen, ook al spreekt hij het uit, zoals de joden die La Ilaha Illa Allahuitspreken terwijl zij moeshrikoen zijn. Het uitspreken van de getuigenis is niet genoeg in de islaam als het zonder het praktiseren van de betekenis van die getuigenis is of het geloven in die getuigenis. [Taysier al-aziez al-hamied 154] Shaykh Abderrahmaan Ibn Hassan zei: Dus La Ilaha Illa Allah, is het woord van de islaam, niemands islam is geldig totdat hij kennis heeft van de betekenis van die getuigenis en hij die betekenis accepteert en zich overgeeft aan die betekenis door het te praktiseren. Het is het woord van zuiverheid die in strijd is met shirk, het is het woord van de taqwa. [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al-ajwiba an-najdiya vol.2 pag. 246] Barae hebben van de shirk en de moeshrikien is een voorwaarde om een moslim te zijn, volgens de ijma. Shaykh al Islam Muhammad Ibn Abdelwahaab zei: Iemands islaam is niet geldig totdat hij barae doet van deze tawagheet die aanbeden worden naast Allah en hen verklaren tot kuffar, zoals Allah zei: derhalve, hij die in de taghut ongeloofd en in Allah gelooft, heeft een sterk houvast gegrepen[surat Baqara vers 256] [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al-ajwiba an-najdiya vol.10 pag.535. Shaykh Abderrahmaan Ibn Hassan zei: De geleerde hebben een ijmae de selef onder hen en de khelef onder de sahaba en de tabi ien en de imams en de gehele ahloe soennah; dat een persoon geen moslim kan zijn, alleen als hij vrij is van shirk al akbar en

4 hij barae doet van de shirk en degene die shirk begaan, en vijandig zijn tegen hen en hen haten volgens de mogelijkheden die er zijn en het zuiver aanbidden van Allah, zoals in de hadith van de Moe adz in de twee sahih boeken: Het recht van Allah is dat de dienaren Hem aanbidden en geen deelgenoten aanbidden naast Hem. [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al- Ajwiba an-najdiya vol.11 pag.545] Shaykh Abdellatief Ibn Abderrahmaan ibn Hassan zei: Het fundament van de islam is; het aanbidden van Allah alleen zonder deelgenoten naast Hem te dienen, en Hem alleen aanroepen. Tawheed van roeboebiyah is het geloven dat Allah alles regelt, maar dit is niet genoeg voor de ontsnapping (uit de eeuwige Hel) of blijdeschap, een persoon kan geen moslim zijn(als hij alleen tawheed roeboebiyah praktiseert) totdat hij alleen Allah aanbidt en barae verricht van al datgene wat aanbeden wordt naast Allah. [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al-ajwiba an-najdiya vol.12 pag.197] Shaykh Muhammad ibn Abdelwahaab zei: Oh jij! Die begunstigt is door Allah met de islaam en jij die weet date er geen Ilah is behalve Allah. Vermoed niet dat als jij zegt; dat dit de waarheid is en ik erlaat al datgene buiten dat, maar ik spreek niet over de moeshrikien, vermoed niet als jij dat zegt dat je daardoor een moslim wordt, welnee het is noodzakelijk dat jij (de moeshrikien) haat en diegene die hen lief heeft ook haat en bespot en vijandigheid voelen voor hen, zoals jouw voorvader zei: "Wij hebben niets uitstaande met u en hetgeen gij buiten Allah aanbidt. Wij verwerpen u en er is tussen u en ons eeuwige vijandschap en haat ontstaan, tenzij gij in Allah, de Enige gelooft."[surat al mumtahinaah vers 4] En Allah zei: Derhalve, hij die in de taghut ongeloofd en in Allah gelooft, heeft een sterk houvast gegrepen[surat Baqara vers 256]... En voorzeker Wij wekten onder elk volk een boodschapper op, "Aanbidt Allah en vermijdt de boze."[surat Nahl vers 36] Dus als een persoon zegt; ik volg de profeet(salla Allahoe alaihi wasalam) en hij is op de waarheid, maar ik zeg niks over de Laeth en de Oezza en ik zeg niks over Aboe Jahl en zijn gelijken, ik ben daar niet aansprakelijk voor. Weet dan dat zijn islaam ongeldig is! [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al-ajwiba an-najdiya vol.2 pag.109] Shaykh Muhammad Ibn Abdelwahaab zei ook: De betekenis van het ongeloven in de taghut is; dat je barae doet van al diegene die als goddelijk worden gezien, zoals demonnen en mensen en bomen en stenen etc. En dat je hen bestempeld met koefr en dwaling en dat je hen haat, ook is het jouw vader of jouw broer, maar diegene die zegt; Ik aanbid niemand behalve Allah, maar ik zeg niks over de koepels en de mausoleums op de graven. etc. Zo een persoon liegt als hij la

5 Ilaha Illa Allah zegt, hij heeft niet geloofd in Allah en hij heeft de taghut niet verworpen. [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al-ajwiba an-najdiya vol.2 pag.121] Shaykh Hoesain en Abdellah de zonen van Muhammad Ibn Abdelwahaab zeiden: Een persoon kan geen moslim zijn alleen als hij de tawheed begrijpt en het praktiseert als zijn religie en hij gelooft in datgene waarmee de profeet is gekomen en hij hem daarin gehoorzaamt. Dus diegene die zegt dat hij niet vijandig is tegenover de moeshrikien of hij is vijandig tegen over hen maar hij doet geen takfier op hen, of hij zegt dat hij niks zal zeggen over de mensen van la Ilaha Illa Allah ook al plegen zij shirk en koefr en zijn zij vijandig tegenover de religie van Allah, of hij zegt dat hij niks zal zeggen over de mausoleums, zo een persoon is geen moslim, sterker nog hij is van diegene waaorver Allah zei : "Zij zeggen : Wij geloven in sommige en niet in andere," zij willen een tussenweg volgen. Dezen zijn inderdaad de ongelovigen [surat Nisae vers ] Shaykh Muhammad Ibn Abdelwahaab zei: Zevende onderwerp; het grote onderwerp; Dienen van Allah is niet geldig alleen als het gepaard is met al-koefr bi Taghut, daarover spreekt dit vers: derhalve, hij die in de taghut ongeloofd en in Allah gelooft, heeft een sterk houvast gegrepen[surat Baqara vers 256]. [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al-ajwiba an-najdiya vol.2 pag.23] Shaykh Abderrahmaan Ibn Hassan zei: En in het hoofdstuk; het zuiveren van het aanbidden van Allah en dat het aanbidden van Allah waardeloos is als het gepaard gaat met shirk, sterker nog dat wordt niet een aanbidding genoemd(ibadah). [Fath al Majied pag.33] Shaykh Sulayman Ibn Abdillah zei: Vrij zijn van shirk is een voorwaarde in het aanbidden van Allah, anders verricht de dienaar geen aanbidding van Allah sterker nog hij is dan een moeshrik. [Taysier al-aziez al-hamied 34] Shaykh Abderrahmaan Ibn Hassan zei: Het volgende zin Wie getuigt dat er geen Ilah is behalve Allah betekent; diegene die het uitspreekt terwijl hij de betekenis ervan begrijpt en die betekenis ook praktiseert, innerlijk en uiterlijk, dus bij het getuiegn hiervan moet er sprake zijn van kennis en oprechtheid en het praktiseren van de betekenis ervan, zoals Allah zei: Weet dat er geen Ilah is behalve Allah[surat Muhammad vers 19] behalve hij, die de Waarheid getuigt; en dat weten zij.[surat zoekhroef vers 86] Maar het uitspreken van de getuigenis zonder kennis te hebben van de betekenis

6 ervan en geen oprechtheid en zonder het praktiseren van de betekenis ervan ( waaronder; het doen van barae van de shirk en het zuiveren van woord en daad; woord van het hart en tong en daad van het hart en lichaamsdelen) is waardeloos volgens de ijma. [Fath al Majied pag.39] En de hadith duidt erop, want de profeet zei: Wie getuigt. Hoe kan iemand van iets getuigen terwijl hij geen kennis daarvan heeft, uitspreken van iets wordt niet gezien als getuigen van iets... En onder Ilahiyah vallen alle vormen van aanbidding die voortkomt uit de dienst van het hart voor Allah met liefde en onderwerping, overgave, vertrouwen, berouw, offeren, zweren, neerknielen en alle vormen van aanbidding, dus alle vormen van aanbidding moeten gericht worden alleen naar Allah zonder deelgenoten toe te kenne aan Hem, dus diegene die een vorm van aanbidding richt naar anderen dan Allah is een moeshrik ook als spreekt hij La Ilaha Illa Allah uit, want hij praktiseerde niet datgene waarop het duidt o.a. tawheed en zuiverheid. [Taysier al-aziz al-hamied pag. 51] Shaykh Abderrahmaan ibn Hassan zei: Maar wat de profeet (Salla Allahoe Alahie wasalama) zei: En hij ongeloofd in datgene wat aanbeden wordt naast Allah Dit is een geweldige voorwaarde! Het uitspreken van la ilaha Illa Allah is niet geldig alleen als die voorwaarde aanwezig is en als die voorwaarde niet aanwezig is dan si diegene die het uitspreek niet beschermd(zijn bloed en bezittingen), want dit is de betekenis van La Ilaha Ila Allah. Dus het uitspreken ervan is niet waardevol alleen als men de betekenis ervan (namelijk het doen van barae van de shirk en de moeshrikien) praktiseert, dus als hij al datgene wat aanbeden wordt naast Allah bekritiseert en barae daarvan doet en van diegene die het doen, dan wordt hij een moslim, die beschermd is in zijn bloed en bezittingen. Dit is de betekenis van de uitspraak van Allah: Derhalve, hij die in de taghut ongeloofd en in Allah gelooft, heeft een sterk houvast gegrepen[surat Baqara vers 256] La Ilaha Illa Allah is gekoppeld aan zware voorwaarden die genoemd zijn in vele authentieke ahadith, men moet zich voldoen aan al die voorwaarde in geloof en woord en daad. [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al-ajwiba an-najdiya vol.2 pag.234] Shaykh Moehammad Ibn Abdelwahaab zei: Het fundament van de islam zijn twee pilaren: 1. Opdragen om alleen Allah te aanbidden zonder deelgenoten toe te kennen aan Hem. Loyaal zijn met diegene die tawheed praktiseert en het doen van takfir op diegene die afstand doet van de tawhid.

7 2. Waarschuwen voor shirk in aanbidding van Allah en strikt daarin zijn en haat en vijandschap tegenover diegene die shirk praktiseert en het doen van takfir op diegene die shirk begaat. - Diegene die met dit fundament verschillen zijn vele soorten mensen, namelijk: Diegene die het sterkste verschillen zijn diegene die in de gehele fundament verschillen. Diegene die alleen Allah aanbidden, maar zij bekritiseren de shirk niet en zij doen geen barae van de moeshrikien. En onder hen zijn er die vijandig zijn tegenover de moeshrikien maar zij doen geen takfir op hen. Diegene die de tawhid niet liefhebben, maar ook niet haten. Diegene die wel takfir doet op de moeshrikien, maar beweert dat die takfir als een spot is met de vromen. Diegene die de shirk niet haten maar die ook niet liefhebben. Diegene die de shirk niet kennen en die ook niet bekritiseren. Diegene die de tawhid niet kennen en die ook niet bekritiseren. Diegene(dit zijn de meest gevaarlijke) die de tawhid praktiseren maar de waarde van de tawhid niet kennen, waardoor zij geen takfir doen op diegene die afstand doet van de tawheed en hem ook niet haat. Diegene die afstand doet van de shirk en de shirk haat, maar hij kent de realiteit vand e shirk niet, waardoor hij geen barae doet van de moeshrikien en geen takfier op hen doet. Al dit soort mensen zijn in tegenstrijd met datgene waarmee de profeten zijn gekomen, en Allah weet het beste. [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al-ajwiba an- Najdiya volume 2 pag.22] Shaykh Abderrahmaan Ibn Hassan zei, nadat hij sprak over de essentie van de tawhid: En diegene die verschillen met dit fundament in deze Ummah zijn er veel: Of het is een taghut die claimt roeboebiyah of Oeloehiyah te bezitten en hij roept mensen op om hen te aanbidden. Of een taghut die mensen oproept om afgoden te aanbidden. Of een moeshrik die anderen dan Allah aanroept en toenadering wenst door vele vormen van aabidding naar hen te richten. Of iemand met twijvels over tawhid; is het waarheid of mag men anderen naast Allah aanbidden? Of een onwetende die denkt dat shirk een daad is die hem dichterbij Allah brengt. Hierop zijn de meeste mensen, vanwege onwetendheid en het volgen van hun voorvaderen en omdat de religie vervreemd is en de kennis van de religie der profeten is vergeten. [Fath al Majied pag.357] Shaykh Aboe Boetayn zei: Wat is de Taghoet?

8 Al-Layth en Aboe Oebaydah en al-kasa i en de grote meerderheid van de taalkundigen zeiden dat de taghoet betekent; al datgene wat aanbeden wordt naast Allah. Al-Jawharie zei: De taghoet is de duivel en de magier en iedere kopstuk van dwaling. En Malik en velen van de selef en de khelef zeiden: Alles wat aanbeden wordt naast Allah is een taghoet. En Oemar Ibn al-khattab(allah is tevreden met hem) en Ibn Abbas(Allah is tevreden met hem) en velen van de moefasirien zeiden: De taghoet is de duivel. Ibn Kathir zei: Dit is een sterke mening, want het houdt in al datgene waarop de mensen der Jahiliyah zijn o.a. het aanbidden van de afgoden en oordeel zoeken bij hen en hen om steun vragen. Al-Wahidie zei als commentaar op de vers:...zij geloven in de Al-jiebt en de taghoet[surat Nisae vers 51] Alles wat aanbeden wordt naast Allah is een Al-Jiebt en een Taghoet; Ibn Abbas zei in de riwaya van Atiye: Al-Jiebt zijn de afgodsbeelden en de taghoet zijn de priesters die de woorden van de afgodsbeelden vertalen om zo de mensen te doen dwalen. En in die riwaya van al-wabie zei Ibn Abbas: Al-Jiebt is de wichelaar en de taghoet is de magiër. En een groep van de selef zei omtrent de vers:...zij wensen recht te zoeken bij de Taghoet.[Surat Nisae vers 60] Hier gaat het om Ka eb Ibn al-ashraf en anderen zeiden het gaat om Hay Ibn Akhtab. Zij verdienden deze naam omdat zij kopstukken der dwaling zijn en omdat zij extreem waren in toeghyaan(de grenzen van slaaf en dienaar zijn overschrijden) en omdat zij de mensen deden dwalen en omdat de joden hen gehoorzaamden in het ongehoorzamen van Allah, dus eenieder die voldoet aan deze eigenschappen is een Taghoet. Ibn Kathir(moge Allah genadig met hem zijn) zei omtrent dit vers...zij wensen recht te zoeken bij de Taghoet.[Surat Nisae vers 60] en daarna zei hij dat er is genoemd dat het geopenbaard is vanwege diegene die recht zochten bij Ka eb Ibn al-ashraf of bij de wet der jahiliyah etc. Zei hij: De vers is algemener dan dat. De vers is minachtend voor diegene die zijn rug terugkeert[1] voor de koran en Soennah en daarna recht zoekt bij anderen die vals zijn en daarmee wordt de taghoet hiermee bedoelt. De uitkomst van alle uitspraken van de geleerde is dat de taghoet een algemene woord is voor al datgene wat aanbeden wordt naast Allah en iedere kopstuk der dwaling die oproept naar valsheid en die versiert. Het houdt ook in al datgene en al diegene die gestischt zijn om tussen hen te oordelen met de wetten van de Jahiliyah die in strijd is met de wet van Allah en zijn profeet. Het houdt ook in de wichelaar en de magiër en de priesters van de afgodsbeelden en van de mausoleums die verhalen fabriceren om de onwetenden te doen dwalen, verhalen die duiden erop dat de begraafde diegene die hem aanroept kan baten of schaden of zijn

9 wens kan vervullen, of dat de begraafde bepaalde zaken heeft gedaan, wat meestal gefabriceerd is of gedaan is door duivels om zo de mensen te laten denken dat de begraafde gaven heeft, waardoor de mensen in grote shirk en zijn gevolgen vervallen. De bron van al deze kwaad is de duivel, want hij is de grote taghoet. En Allah de verhevene weet het beste en Allah zij prijzingen en groeten zijn met de profeet Muhammad en zijn familie en zijn metgezellen. [Ad-Doerrar as-sanniyah Fi al-ajwiba an-najdiya vol. 2 pag.302] [1] Ibn kathir gebruikte hier in de arabische bron het woord adala عدل en dat houdt in; rug toekeren naar. Dus doordat hij recht zoekt bij de taghoet duidt het erop dat hij zijn rug heeft toegekeerd naar de koran en soennah. Dat betekent niet dat zodra er geen shariah rechtbanken zijn men dan recht kan zoeken bij de taghoet rechtbanken, want die shariahrechtbanken kan men niet de rug toekeren want die bestaan niet, nee! Recht zoeken bij de taghoet is op zich het de rug toekeren naar de shariahrecht.recht zoeken bij de taghoet is; het geloven in de taghoet en ongeloven in Allah, moge Allah mij daar tegen beschermen...amin