Met eigen ogen. Anne Cassidy

Transcriptie

1 Met eigen ogen

2 Met eigen ogen maakt deel uit van de Schaduw-reeks van Lezen voor Iedereen/Uitgeverij Eenvoudig Communiceren. De Schaduw-reeks is een serie spannende verhalen voor jongeren. Lezen voor Iedereen/Uitgeverij Eenvoudig Communiceren Nederland Postbus EE Amsterdam Telefoon: Fax: Website: Anne Cassidy Met eigen ogen België Vergote Square Brussel Telefoon: 02/ Oorspronkelijke uitgeverij: Evans Brothers Limited 2005 (een onderdeel van The Evans Publishing Group) London, UK. De Nederlandse editie is verschenen onder licentie van Evans Brothers Limited. Alle rechten voorbehouden. Auteur: Alan Durant Oorspronkelijke titel: Doing the Double Nederlandse vertaling: Simone Kramer Bewerking vertaling: Eenvoudig Communiceren Omslagillustratie: Rob Walster Omslagontwerp en vormgeving: Neon, Amsterdam Druk: BalMedia Uitgeverij Eenvoudig Communiceren, Amsterdam. Eerste druk: september 2007 Tweede druk: mei 2008 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. i s b n/e a n n u r 286 LEZEN VOOR IEDEREEN UITGEVERIJ EENVOUDIG COMMUNICEREN

3 Alweer te laat Het is maandagochtend en het regent. Tim Loman is op weg naar school. Hij is twintig minuten te laat. Maar dat kan hem weinig schelen. Tim pakt zijn GSM om een sms je te sturen. Naar Daan, zijn beste vriend. Daan zit nu al in de klas. Bij die vervelende leraar, van techniek. Tim glimlacht. Die les mist hij gelukkig. Tim kijkt naar zijn nieuwe sportschoenen. Die draagt hij vandaag voor het eerst. Hij heeft de veters precies goed door de gaatjes gehaald. Dat kost tijd! Zoiets kun je niet snel doen. Dit boek heeft het keurmerk Makkelijk Lezen. Kijk voor meer informatie: Ineens klinkt er hard gerinkel. Tim schrikt. En draait zich om. De etalageruit van Boekhandel Winter is kapot. Een brede man rent de winkel uit. 5

4 Hij draagt een korte leren jas. De man staat stil en kijkt om zich heen. Dan ziet hij Tim. Tim houdt zijn adem in. Hij kent die vent. Hij weet het zeker! Maar de man kijkt de andere kant op. En loopt snel door. Met zijn handen in de zakken van zijn jas. Tim denkt diep na. Wie is dat toch? Dan komt meneer Winter zijn winkel uit. Zijn gezicht is heel bleek. Meneer Winter wankelt over de stoep. En schreeuwt: Staan blijven! Hee, jij daar! Ik heb de politie gebeld. Ze komen eraan! De man in de leren jas draait zich om. Hij loopt terug naar meneer Winter. En grijpt hem bij zijn das. Ik zei toch dat je je bek moest houden!, sist de man. Dan geeft hij meneer Winter een dreun op zijn kin. Tim hoort een doffe klap. Meneer Winter zakt door zijn knieën. En valt op de grond. De man met de leren jas loopt hard weg. Tim rent naar meneer Winter toe. Opeens weet hij wie de aanvaller was. Meneer Ridder. Die was schoonmaker op zijn basisschool. Een paar jaar geleden. Johan Ridder heet hij. Tim knielt bij meneer Winter neer. De oude man doet even zijn ogen open. Dan vallen ze weer dicht. Er komt bloed uit zijn neus. Hij ziet er verward uit. Alsof hij niet weet waar hij is. Het is oké, meneer Winter, zegt Tim. Hij haalt een paar zakdoekjes uit zijn zak. Die drukt hij meneer Winter in de hand. Ik ben het, Tim Loman. Ik heb vroeger nog kranten voor u rondgebracht. 6 7

5 Johan Ridder is al een eind weg. Al bij de verkeerslichten. Er stopt net een bus. En Johan Ridder stapt in. Verdomme, zegt Tim zacht. Dan pakt hij zijn GSM en drukt 112 in. Een ambulance, zegt hij tegen de telefonist. Snel! Er is iemand aangevallen. Verrader Zet hier je handtekening maar, zegt agent Reumer. Tim aarzelt. Agent Reumer is mager en bleek. En hij heeft grijs haar. Over zijn voorhoofd loopt een dunne streep. Een litteken. Tim probeert er niet naar te kijken. Tim zet zijn handtekening onderaan het papier. Dit heet een verklaring. Agent Reumer heeft hem dat zelf verteld. Tim kijkt op zijn horloge. Kwart over elf! Nu is hij echt veel te laat. Dat zal hij op school moeten uitleggen. Goed gedaan, zegt agent Reumer. Hij leest het papier nog eens door. We kennen die Johan Ridder en zijn familie. We pakken hem snel op. De agent stopt Tims verklaring in een roze map. 8 9

6 Tim staat op. Zijn GSM trilt in zijn broekzak. Hij kijkt op het schermpje: drie gemiste gesprekken. Hij kent het nummer dat erbij staat niet. Tim wijst naar de map met de verklaring erin. Niemand krijgt dit toch te horen?, vraagt hij. Niemand, zegt agent Reumer. Tim knikt tevreden. Je kunt trots zijn op jezelf. Het is goed dat je aangifte hebt gedaan. Je helpt meneer Winter hier erg mee. Politieagenten en leraren zeggen altijd zulke dingen. Wees eerlijk. Doe je plicht. Alsof dat zo makkelijk is! Tim had wel vaker aangifte kunnen doen. Tijdens zijn krantenwijk zag hij wel meer foute dingen. Twee jongens die autoruiten insloegen. Mannen die in drugs handelden, vlak bij een school. Een vechtpartij tussen twee chauffeurs, na een botsing. Maar hij ging nooit naar de politie. Hij wilde geen verrader zijn. Zelf deed hij tenslotte ook wel eens iets verkeerds. En het was ook wel zo makkelijk om je nergens mee te bemoeien. Maar met meneer Winter is het anders. Die kent hij. Hij heeft zes weken voor hem gewerkt. Vlak voor Kerstmis. Vorig jaar. Dat baantje duurde niet lang. Omdat hij niet van vroeg opstaan hield. Maar hij vond de oude meneer Winter wel aardig. Hij was een goede baas. Vriendelijk en gul. Tim kreeg vaak tijdschriften van meneer Winter. En met Kerstmis kreeg hij extra loon. Zijn vrouw was ook heel aardig. Ze zong graag liedjes mee met de radio. En ze rookte te veel